Disputationum forensium d. Io. Francisci Marciani Neap. patritii Scalensis, ... senatoris integerrimi, cum decisionibus supremorum regni tribunalium liber primus secundus ... Cum duplici indice argumentorum vno, verborum altero 2

발행: 1654년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

1 et Io. Francisci Marciani

ordinabatur, id etiam seruandsierit in posterum,& propterea Pintil. in .

O16. subhastationem requiri affr- mauit, etiam in venditione facta ilia causam iudicati. Si vero loquimur quando creditores vendiderunt ex pacto, & comventione iure creditoris,per tors in Gnuenerit, & neque poterat hic casus recte applicari ad huiusmodi venditionem: Non enim creditores vendiderunt, neque Iudex ad eorum instantiam, sed tutores,qui pro illa insteterunt, colludendo cum empto te , ut in facto notatum est: Imo in primo libello, neque fuit petita ve ditio, sed adiudicatio, & causa adiudicationis fuit commissa, & licet d inde superuenerit instantia credit

Tum, tamen ut notauimus, fuit scripta manu eiusdem Stella telli Proeuratoris tutorum,qui re vera pro venditione instabat nomine creditorum.

Quinimo Federicus de Acunto inste.' terat pro appretio, impediendo venditionem , quia ex fructibus, &alijshonis poterat aes alienum persolui, de ideo nullo modo fundabatur venditionem fuisse factam a creditoribus iure creditoris ex conuentione, vel lege. Praeterea quando Iudex vendit etiam ad instantiam creditorum, qui instant, ut creditum 1 debitore con-36 sequantur, non dicitur eo casu venis ditum praedium 1 creditore iure creditoris ex conuentione,vel lege, sed a debitore, cuius factum suppletur 1 Iudice, ut tradit optime doctissimus

Faber de erroriragm. de ad. I. error. I.

per totum, nisi creditor expresse protestatus fuerit velle distrahere iuro creditoris, prout in siinili latissime tradit Farinac.in tract e furtis,f. II S.Iimit. q. num. I99. Oseq. Vbi inquit, quod creditor, qui iure suo, ex conuentione,vel lege sibi attributo,proin Pria authoritate rei pignorate posses

sicaria ingredi potest, si tamen Iuditiem adierit,& protestatus de suo I re non fuerit,amictet illud ius ingrediendi propria authoritate possessionem. In casu autem nostro,ut saepitis replicauimus, nedu aberat haec protestatio; quin imo contrarium apparebat ex instantia Federici de Acunto creditoris,& ex alia ipsorum tui rum , qui pro venditione instabant. Ergo non creditores, sed ipsi tutores pro venditione agebant, & ad illoruinstantiam, non autem creditorum iure creditoris processit veditio,prout claritis deciarauit decretum interpositum sub die a . Octobris prouidendo,quod bona oblata per Dominos de Castriola exponerentur u nalia, de cosequenter dilucidε apparebat,non fuisse exequuta per creditores, sed per tutores oblata ; imo in hoc iudicio creditores erant couen ti,& pupillus,seu illius tutores erant actores,qui decreta pretdicta illis no-tificari curabant, ut in facto notabatur , ergo ipsi Tutores, non autem creditores vendebant, qui neq; vendere poterant iure creditoris, dum eorum creditum non erat liquidum, nec aderat rescissio contractuum,nec sententia; unde non poterant ex abrupto pro venditione studorum inis stare, cum adhuc creditores dici non possent. Praeterea quando haec omnia, quae in contrariu allegabantur, recte procederent,ita ut euemus in casu d.l. I. C.de praeriminor.quod expresse negabamus ; nonne necessarium prorsus

fuisset venditionis iudicium , siue acreditore iure creditoris, siue in causam iudicati, cum persona legitim instituere sic respondet Gloss. notab. in Isim causa iudicati,st de minoribus,& habetur in La.C. dues venditit gnor. in fine. Quod sane in casu nostro factum minimh reperiebatur, capraetenti tutores legitimam administrationem tunc temporis non haberent, cum tutelae necessaria requisita

non impleuissent , imo cum pupillo litem

192쪽

Disputatio LXXI. 1 3

litem instituerant , & in illo iudicio fuerat datus curator Annibal Guerra, qui in hoc iudicio penitus fuit

auditus, nec intimatus. Caeterii in adfuit etiam collusio tu- tutorum cum ipso emptore, qui participauit dc fraude, ut ex conuentione inter eos inita satis perspicuum apparebat, ubi praeter nonnulla pupillis praeiudicialia; illud prae ceteris legebatur praeiudicialis It mum; ut tutores ipsi oblationi faciendae per Fi-Iamarinum cmptUre pro duc. I 6 QO. minime cd tradicere, nec aliquid opponere possent,inio pro liberatione iuxta oblationem instare deberent; nec permittere ut iterum bannirentur,neq; subhastarentur seuda: Quod quidem fraudem, di dolum nedum tu totu, sed ipsiusmet cmptoris ostendebat; quo casu etiam quod iure 37 creditoris v editio facta esset, adhuc emptor qui participauit de fraude securus non esset ad text.in d. l. 2.C.de praedijs minor. ibi: auod F creditores vendiaerunt,ita demis mi uxtὼ formam edicti,bem ficiuAbi impartietur, raudulenta venditione participante ιonsilio e roris damnum I bi inflictum esse doceatur vici Gloss. in a. a. ubi Bart. optime CFadueFwndpignor. 8c in hi .ct 3. CFυend. pign.agat. & docet etiam text. in ι. ne, S. quae tune

sar e,ssis minor. ibi: Νsi aut sordes,

aut euidens gratia tutorum suὸ curatorum doceatur.

Ex quibus omnibus nullam omnino iudicandam fore venditione , , oppositis per partem paru refragantibus, dicebatur.

Decisionem vide in sequenti. sVM MARIUM.1 C Vietatis tamquam Ibini iuris,

M. Liricte etiam eri intelligenda. a stuletatio seu liberatiore Lirino debeta uam causam. . . Etiain et generalissima,nec pedi sonus de ovibus loquitur,egreditur.

Lib. II. a Transactio de his tantum, de quibus

inter transigentes placuis interposita censetur. . . Hinc lites, i quibus cogitatum non fuit, non comprehendunt... st Od etiam in acceptilatione Dineum Abel.

4 Acceptilatio re tringitu ad illa cais fam, de qua sequitur tranfactio. s In transactione illa veniunt, de quibus transigetes rauissent interroga ti, ita υer militis respondissent.

. . Quod etiam procedit Θ contra. ε Ordinata ad vaeum finem, non debentalium operari. 7 Respectus censetur habitus adeaufam de qua agitur, non ad aliam de qua non fuit actum.

8 Ruietationes per pupilium fame it

tutoris beneficis, nullis re vera redditis compulis,non habentur in consideratume. . . Praecipuὸ quando ex eis aenormis refulta et iasio... Praesumuntur enim captios , per dolum extortae. 9 Sub verboru involucro , non veniunt ea, qua in specie minor non remia

xo βuietatio generalis non extenditur ad ea,qua vindicari possunt. I x Liberatio non comprehendit actionem, quae potest contra quemlibet exu neum possidentem proponi. xx Transactio nedum generalis,sed pocialis super certa re, non paris maiudicium,fl super eadem re ex diuersa

causa agatur.

I 3 In generali transactione no venis,nsi illud, quod potes peti mode causa. . . Secus si ex alia. 14 Emptor, qui non potes habere regressum contra tutorem,non potes iuuari liberatione facta per pupillum in

beneflcium tutoris... Nsi tutor euictionemproprio em

ptori promWsset. Is stuleratio tutori facta, non prsiudicas pupillo, ne possit contra tertium em

plorem agere.

193쪽

1 4 Io. Francisci Marciani

. . Usi emptor a tutore causum bab ret , O posset ex illius persona emceptionem opponere. I 6 Liberatiosacta uni, tuneproden altori , quando aluis liberatio non esset prosicua liberato. 17 βuietatio a minoribus tutorifactat , non eis obest, quin nullam declaraνi facere valeant alienationem absque

decreto contractam.

18 Ω- aηormissima inducit dolum neis dum re lasa oed etiam ex proposito.

facta, inducitur praesumptios udis, ct doli. . . a De secundum aliquos dieitur iuris, , de iure. xo GHibui a mantibus magis creden dum quam negantibus.

dieatur .ar R si tutio in integrum minori conce ditur aduersur venditionem rerum maiorum.

ARGUMENTUM. Per quietationem, siue liberationem, quantumcumque generalem per pupillum iam aetate maiorem Tutori fastina, nihil im. pediri , quin possit pupillu4 contra emptorem agere ex capi

te nullitatis.

I. M. I.

DISPUTATIO LXXV.

N hac eadem causa, de qua in praecedenti diis

sputauimus, nouiter addebatur ex aduerso ex

parte emptoris, fuisse nimirlim per Don Pyrrhum Castriotam in maiori iam aetate constitutum , factam generalem quietationem,& liberationem in beneficium D. Alphonsi eius patrui , &tutoris post litem cum ipso emptore intentatam super nullitate veno itionis,& relaxatione studorum, de omnibus per eum gestis in administratione tutelae: quasi quod per illam videretur ratificasse venditionem per eum factam, & proinde repellendum ab actione intentata dicebat. Attamen , nonnulla ad hanc vlt, irium oppositionem diluendam , ad- , ducebantur. Et Primo: Nam quietatio tamquam stricti iuris, stridie etiaerat intelligenda, ut determinauit Rota penes Farina . decisa . num. .eom. 2. in po ibum. & semper restringia debeat ad suam causam, etiam si esset generalilsima , nec personas deis quibus loquitur egreditur, ita Surae

Cum igitur causa quietationis fuerit, tutorem tantum liberandi de omni bus per eum gestis, ad eam tantur , & ad ipsius tutoris personam restringi debebat, nec ad ratificationem venditionis, & emptoris personam extendi poterit ex praedictis. Secundo: quoniam quietatio, siu8 transactio, ut praesupponebatur; de his tantiim,de quibus inter tra si gen-3 tes placuit, dici debebat interposita a qui cum tutoribus, 3. I. F. de transact.

ubi in F. . illud additur: Iniquum perimi pacto, id de quo cogitatum non docetur; quod quidem procedere dixit GAF ibidem in verbo inter conuenientes, siuA specialibus, siue generalibus verbis fiat transectior Hinclites, de quibus cogitatum no fuit, in huiusmodi liberatione minime cominprebea

194쪽

Disputatio LXXII. et ue

prehendi,sed in suo statu retineri di

xit text. in I. cum a gustiana,F. eoaetit.

quod adeo procedere dixit Bart.in I. r. in G, C. de trans At ut locum habeat etiam in accepti latione,quae noprotrahetur,vltr, quam extendantur vires transactionis,l. 3.C dixit latius in istile certa, C. eodem, dc in ι.ex duobus, 1. de duobus reis, nam si 4 trafactio fuerit limitata respectu camor, ita etiam restringi debet acceptilatio ad illam causam, ut ad aliam porrigi non possit,ut declarat Dec. indI. r. C. de ιν frit. num. q. verso hoe limitatur, facit etiam optiuae Fu of in cons. I 3 .in proposica quaestione, per totum, ubi in fine asserit confessione,& accepti lationcm ad id tantum referri, ad quod ipsi transigentes tenebantui, non aure ad id, luod ab alio no nominato dcb batur; nam si vo-Iuisset pupillus omnes libcrare , de omnibus verisimiliter expressisset, sequitur Castrensin d. i. I. C. de trans t.

s . Tertio, sicut in transactione ἱ illa venire certum est, de quibus transtagentes si fuissent in te ogati, ita verisimiliter respondissent ad GI I. in l. tale pactum, Forn. F de pactιs , ita econtrario diccndum cst ; transactionem etsi generalem, no referri ad id, quod verisimiliter transgentes noluissent comprehendi, ita argumentatur Crauext. in confψo7. num. a T. &optime Alex. in confM. lib. I. num. 8

ubi asserit in generat, quietationOnon esse verisimile, que comprehendi voluisse illud , de quo verisimili ter non fuisset in specie dispositurus,

nostra facti thesi dicendum erat; nouenim verisimile videri poterat v

I uisse Don Pyrrhum specificε liberare emptorem,cum quo iam lis fuerat instituta ex capite nussitatis,& eno missimae laesonis, & acerrime prosequebatur ἔ ergo neque dicendum

erat voluisse Don Pyrrhum illum liberare,&absoluere,litemq; remictere per huiusmodi generalcm quietationem factam tutori, ad alium finε; neque si de hoc fuisset interrogatus verisimiliter ita respondisset; etiam quod generaliter tutore ipsum quietaverit, cum talis non fuerit intentionis ; verba enim etsi generalia, noris operatur ultra intentionem, & mens ex actibus antecedentibus, & subsequentibus colligitur cap. ex multa a S. 2. de voto, ubi Canonis .e, OG q. in tract.eessante causa,limit. a. num.6 s.

Clim igitur D. Pyrrhus ante huiusmodi quietatione tutoribus factam

litem contra emptorem proe seu dorum relaxatione instituerat; & eam tempore quietationis anxie pros quebatur, & post illam enixe foue bat; & accessiim Domini Commisi rij maximis cum expensis procura uerat; quis umquam dicere potuis set, D. Pyrrhum voluisse in praedicta quietatione, venditionem Dudorum qua improbauerat, respectu emptoris approbare, litem, quam incitabat remictere,& expensas quas erogabaeam tetere nullus sine a firmabit, tale sibi ipsi praeiudicium inferre voluisse,nec in mente habuisse; ideo mens potius quam verba attendi debet etiam in contractibus, quorum substantia a mente, & voluntate depe

Quarto,finis in quacunque dispositione principaliter alicdi debet, ne contrarium operetur,quam finis ipse ordinauit, ut tradit Oldr. in confi83.

nata, nota dcbent alium operari, L legata inutiliter,st .de adimen.legat. --noch. cons III .num. 3o. Idcirco media

sequuntur naturam sui finis, & ab eo regulantur, Loratio sideis sal. Clini igitur finis,& respectus huius quietationis fuerit tutorem dumtaxat liberare, non autem venditionem quoademptorem approbare, nec I item re

mictere; ab illo fine debebant omni in praem

195쪽

1 6 Io. Francisci Marciani

in praedicta quietatione expressa regulari , semper enim censetur habi-7 tus respectus ad causam de qua agebatur, non autem ad eam,de qua non fuit actum, nec cogitatum, Bald.m Isub praetextu, C.de transact. num. I 2.& in l. A certa, C. dem, Soccin. In cons.

num. 8. O Masard. de probat. cou- clusa sῖ. num. I. & ideo nullo modo poterat in pr dicta quietatione prae lupponi fuisse comprehensam o, venditionis approbationem respectu emptoris ι nec in animo habuisse eum liberare, dum eo temporilis magis fervescebat;licet ergo verba aliter sonarent,debent restringi,&limitari, ex mente verisimili, & intentione contrahcntis , ex text. in

Lemptor, F. Lucius in e , 1. de pactis,

ibi: Caeteras obligationes manere In

liana, se transact. Quod cum generales quietationes , nullis redditis 2 realiter compulis, licet clausulis,&renunciationibus locupletes, ut in casu nostro, manifestam fraudem, vi plurimum continere soleant, nullus ad eas obseruandas compellendus est per text.in I. 3. f. contrarium .de contrar. action.tutel. quem sequuntur Camens caeterici; Scribentes, Padilla in ae de certa,).de tranfact. ubi coinmunem dicit Damander. de tutel. c. I. num.8. O9. sol. mibi 99. ct Thesaur. decf.74.num. I. Praecipue quando ex ea amormis resultaret laesio in praeiudicium liberantis, praesumitur enim eo casu captiosa,& pci dolum exto ta,ut optime dixti Gramm . it. in decisIO3. num. 3 3 . O 4. per texi .in d. l.cum aquiliana,=de transact. ibi: Lites de quibus non est cogitatum in suo satureiinentur, liberalitatem enim captio-fam interpretatio prudentium fregit rideo dixit optime Alex. in d. cons. 46.

tium.8. lib. I. Quod quietatio qua quantumcumq; generalis,& ampla , non extenditur ad ea, in quibus captio esse posset,ex qua laesio enormis resultaret; ita punctualiter contingisset in casu de quo disputabamus, si haec praetensio fuisset admittenda; eL set enim captiosa huiusmodi liber tio, si in ea includeretur remisso liatis,& actionis contra emptorem propositae cum enormissina jaesione DonPyrrhi, qui in suae aetatis anno vigesimo primo, paulo post minore artatem,suae utilitati parum prospiciens, metu saltem reuerentiali compulsus D. Alphoni patruo,& tutori, qui illum educauerat, quietationem fecit, verbis generalibus , & amplis, nullis re vera redditis rationibus, licet clausulis, &renunciationibus innumeris refertam,in qua sub inuolucro verborum , ut ex illius lectura satis perspicuum apparebat, inserta legebatur quietatio veditionis Terrae Superiani inter rationem rerum mobilium, ne forte aliquo modo dignosei potuisset captio;&propterea per dolum,& fraudem, & per importunita

tem extorta erat praesumenda,ut docet Grammat. aedecf. Io 3. Num. I. in

borum inuolucro non Ucniunt e ,

quae in specie minor non remisisset, adeo ut neque tutori prodesse possit, ut tradit post alios Escobur de ratiocin. adminis t. cap.qo.num. I 3 in . ubi num. Io. addit ex abundanti clausularum,& renunciationum, doquibus si fuisset interrogatus verisimiliter non remisisset, per dolum , & fraudem , quietationem extortam praesumi, adeo ut dictis renunciationibus , & poenis parum refragantibus poterit maior iure suo uti etiam contra tutorem liberatu,quanto magis igitur cotra emptorem, qui participauit de fraude, de cuius libe ratione penitus cogitauit. io Sexto, generalis quietatio non extenditua ad ea, quae vindicari possunt,

196쪽

Disputatio LXXII. 1

sunt, nim .eo casu etiam si tutor ipse, qui liberationem quantumuis generalem , & amplam obtinuit rem pupilli possideret, illius restitutio notus contineretur sub illa quietatione, &ipse teneretur , ac si esset extrane possessor,text.est expressus in LAur Lus, S. Hrula,1.de liber.legat. ubi optime Bald. de tradit etiam Alex. in confq6. num. 6. vol. . & idem in confI7Ο.num. 6. eodem vocubi allegat Ange in cons I94, incip. Brunellus notat, dem Balae in l. cum necesstatem, C. a. fideicom .late,de bene IV. in L sub praetextu specι erum, num. 2.ver ecundo moneor. .de transact.& melius n. 6. in e , vers. cum ergo; ubi expressε docet, tralactionem minime nocere, quando res est penes alium , idem in confITI .nu. I 6. lib. I. de ibi Addentes, de latissime Couarr. vari lib. Σ. cap. Iqν

sub num. I.versprimo, ubi ait,quod li- II beratio non comprehendit actione, quae posset contra quemlibet extra neum possidentem proponi,idest rei- uendicationem;& hanc Bart.opinionem in d. l. Aurelius, S usuis, fle in ι.no lum, S .vit. F. de liber. legat. ab omnibus receptam asserit. Transactio enim,& quietatio fit ab obligationi-hus personalibus contractis ration administrationis tutelae,& curae,ideo non extenditur ad obligationes, &actioncs reales, quae non censentur remisi ut dicit idem Bart. ubisupra, O Balae in in ipactum n I 2.quaest. C. de collarion. ct Iasin d.lsub praetextu,

aevers. fecundo moneor.

Hinc satis ad propositu dixit S

licis aelsede certa, G.de transact. in Ane, vers. nunc transeo. Quod licetra transactio fuerit nedum generalis, sed specialis de certa re,& ex certa

causa, nullum tamen nocumentum

afferre poterit, si deinde de eadem re agatur, verum ex diuersa causa,vi in casu nostro, in quo transactio, deliberatio fuit facta ex causa liberadi, nimiru tutore ab administratione tutelae, deinde vero agebatur ex causa rei uendieationis contra emptorem, sequitur ibidem Ca tr. in ci de ante eos tradidit notabiliter Bart. in ael. sub praetextu sub num. 8. verfer i a

Iectura, ubi docet, quod in senerali transactione no venit nisi illud,quod potest peti, ex eadem causa, secus si ex alia,& subdit, quod si transactum fuerit super actione tutelae, bene poterit res ipsa peti, actione reluendicationis,& idem tenuit inae de re ta, num.6.ver ed verum ubi respondet Vratino antiquo glossatori contrarium sentienti, & asserit esse casum in I si ita quis, S. .F.de verb. Ig. Vltimo; hoc multo facilius procedere dicebam,quotiescuque emptor,

qui re ivendicatione conuenitur, non potest habere regressum contra tui rem , tunc enim quietatio, Se libera-Iε tio tutori facta, nullum iuvamen ipsi emptori praestabit, nec pupillo preiudicium aliquod afferre poterit. Conintraria enim que allegabantur,procedere poterant, quando tutor teneretur emptori,qui contra eum regressu

habere posset,nimirum quando tutor nomine proprio euictionem promisisset emptori, ut habetur in ι. Ostis,

C.de prae minor. 3c facit text. in cum

laxus de eius'. Tunc 'enim qui

tutor liberatus, emptori tenetur de euictione, non erit permittedum pupillinqui eum liberauit, & ab eo ςει-

mationem accepit, siue realiter, siuEficte per accepti lationem agere deinde contra emptorem: quia ille ageret contra tutorem,& eo casu liberatio ei minime prodesset, de pateretur damnum cotra formam liberationis: ideo poterit eo casu emptor iuuari exceptione, & iuribus ex persona tutoris, a quo causam habet. Secus autem erit, quando tutor nihil proprio nomine emptori promisit, ut in casu, de quo disputabamus, timc eni quia cessat praedicta ratio, non prohibebitur minor agere rei vendicatione contra emptorem, ita optim8 tr didit Salic. in aetfub praetextu, C. de ιransact.

197쪽

1 8 Io. Francisci Marciani

Transact. insine, vers. quaero ab extra, a s ubi asserit, quietationem tutori faciam pupillo no praeiudicare,nepos

si contra tertium emptorem agere, ex quo res est inter alios acta,ad text.

subdit, nisi emptor causam haberet a tutore, ita quod ex illius persona posset exceptionem opponere; istam etiam rationem videtur approbas Bari. in I. et iasiputauit,s .item F quis

dolo, num. Σ. vers oppono, & in d. l.sub praetextu, in fine, vers. oportet te inte figere a16 Hinc generalitδr dixeriit omnes, quod isic liberatio facta uni, prodest alijs, quando alias dicta liberatio noesset proficua liberato, idest quando

alter posset cotra eum habere regressum, ut probatur in I. liberationem f. nunc de σι ctu, Τ.de liber. leg it. ubi

Gis1 magna, ct t. non filum, S.tale, Oisquis reum,sseod. tit. G tiber. legat. ι.qui eum tutoribus, in prine. 1.de strano I. N ita ex his in terminis nostris terminantibus concludit Cardin.

etiam, lib. I. ubi asserit, quod quieta. tio a minoribus facta post maiorem

aetatem tutori, non eis obest, quin

nullam declarari facere possint ali nationem per eum absque decreto, di sollemnitatibus factam, cui etiam accedunt dicta per Ursu. ad ae te . AUDAI. a 49.nuao.ve stertio, O nu. 6. ubi ita obtinuisse fatetur in causa propria, dum fuit declaratus nullus contractus alienationis,non obstante quietatione tutori facta. Ex quibus omnibus clare apparere dicebam venditionem fuisse nulla ob desectum sollemnitatum,non o stantibus oppositis per parte ex causa liberationis. Quibus etiam adiiciebatur caput laesionis,quae in facto clarissime ost de batur, fuisse enormissima, adeo ut nullitati etiam aequiparari posset, &contractum ne dum rescindere, sed annullare, ι.a tione, Isub praetextu l. interpossas,C.de tranfamath Molis

de primogen. lib. q.cap. 9.num. 3 Iis 3 3 parum obstante iuramento, ut abunde Menoch. in cons. 39.num. 69.ctam tempore venditionis per plures te-λs probatum fuerit is uda praedicta fuisse valoris ducat. 6oo oo. & ideo enormissima interfuit laesio,dum fueront vendita pro duc. I 43oo. ad notata per Doctores in l. 2. G. de resind.

I 8 vendit.& ideo ex illa certum est inferri dolum re ipsa, qui aequiparatur

dolo vero,& ex proposito Dec.in con-U.i8o .col. 3 4. & idem Menoch. d. cons. 639.num.I. imo ex ea etiam dolum ex proposito argui dixerunt Cephal. in conf34. num. 2 o. ct cons. I 37. num.q7 8o confi9 i. num. 28 OconfaΟ7.num. 24.O 2I.& innumeros ad hoc congerit Schrader. in cons. I. num. 96. lib. I. qui quidem dolus facilius in casu nostro adfuisse Ostendebatur, tam ex venditione facta

iρ spretis iuris sollemnitatibus, ex quo

fraus, mala fides,& dolus v crus prae

I. 388. num. 2. Ode praefu t. lib. F. prssumpl. 3. num. 8o Schra trietibiis-pra num. 96. adeo ut huiusmodi doli prς sumptio ex ommissione sollemnitatum dicatur iuris , & de iure , nec

admittat probationem in contrariu , ut per Soccin. iun. cons. 69.nu. 46ib. I. Menoch.de recuperposse remeae IS.nu. I79. Simoncell. de decret.lib. 3.tit. '. nu.

42. ct Schra d. num. 96. versis haec praesumptio, Tum etiam ex illa conuentione inita inter emptorem, &tutores in damnum,& perniciem pupillorum, ex qua nedum dolus praesumptus, sed verus,& realis Ostendebatur, & ideo praeponderabat, ut dicit Balae in ci. eirca finem, C. ρquis omi caU. tesum. O Alciat de praelu .

Et licet in contrariu adessent nonnulli testes, qui super exclusione laesionis deponebant: Alimen praeter quam

198쪽

Disputatio LXXII. 1 9

quam quod nonnulla contra eos in facto adnotabantur, parum etiam iuvaminis emptori praestare poterant , timc quia numero pauciores,& qua- Iitate minores, ideoq; cedere debebant testibus actoris, cap. in omnibus, de tenibus, Balaeconf4s num. 3.sib.4.

ao gis credendum testibus a firmantibus, quam negantibus, Glos in L dirproferre, Ssiplures, Fri arbiIris, Abbas

denique, quia testes actoris coadiu uabantur scripturis publicis, nimirum releuijs, & libris.aerariorum, ex quibus valor praedictus seudoriam facile etiam colligi poterat, & praecipue ex relatione quond. Praesidentis S. C. Marci Antonij de Ponte tunc

temporis Regi j Consiliarii ,& causae

Commissarij,qui ad eruendam magis veritatem ordine S.C. accessit super faciem loci cum Tabulario,& expertis, & visis diligenser omnibus, seuda praedicta excessivi valoris fui si retulit. Neque omittendam quoque esseat dicebam astinionis laesionem , quae non parili considerabilis in iure iudicatur , adeo ut etiam si iusto pretio distractum praedium fuerit, Illam tamen minorem a firmant leges, si illud antiquum,mitumq; fuerit, ita ut eidem restitutio in integrum aduer-αa sus talem venditionem concedanr, ad text.in Isiis emptionem, fde minoribus , ibi: Veluti quod malorum eius fuisset, & in Uex quae tutores 22. C. de

admini D.tutor. ibi: Nee vero domum υendere liceat, in qua defecit pater,minor erevit, in qua maicrum imagines aut noti videre sinas , aut revulsas videre satis es lugubre; ex quibus iuri

disputando articulum ad partes ob huiusinodi affectionis interesse, post GDF. Bart. Bald. Asser. Igneum, Alem Dec.Reb .nraq.IU.Roianae ct alios, restitutionem concedendam esse fatetur, communemq; assertionem appellat . Die 12. Februaris I 634. Facto verbo in S.C. iunctis classibus cum interuentu doctissimi Praesidis Petri Iordani Ursini, fuit lata sententia, qua fuit declaratum venditionem Terrae superiani cu nemore de Beluedere, laudi Turricellae eum foresta in actis deductam for , & esse nullam; & proinde condemnandum curatore haereditatis quondam Francisti Filamarini ad illa relaxandum in beneficiu D. Fabii Castri oti , solutis prius per eum ducat. 6 oo. compensatis fructibus cum interesse ex causis in S.C.discussis, in

Banea de MartiuOα . . .

x A Gens coram uno Iudice,eora eodem reconueniri poιerit. . . Etiam si de diuerso agatur ne guis.1 Agens ut reconueniri possit,duo inpri

mis requiruntur.

. . Vnum,quod solus actor Iudicem eligat iecus autem E inerq; in illo

consentiat. . . Alterum, quod acto Ponte, non Autem ex necessitate Iudicim adeat.

3 Appellans .sentrita, non poten in illa

appellationis infantia reconueniri. Spolians aliquem,-ι mole sans, in i is nece late coactus compareat co ram Iudicespoliantis, non poterit iti

lum reconuenire.

ς Reconuentio num procedat etia conistra clericum, Doctores in diuersas luere sententias remi ue. 6 Reconuentio, quae iurisdictionis prorogationem operaru olum tollit Iudicis in om ιentiam,non autem inc pacitatem.

199쪽

18 o Io. Francisci Marciani

7 In reconuentione contra clericos loci consuetudo attenditur , ut in Regno vhi aden Ritus 67.2 Oericus post factam reconuentionem, non potest . conuentione desinise in praeiudicium reconuentionis... Nisi re adhuc integra renuntiauλrit nimirum ante factam reconuentionem os Actor in iudiciis duplicibus,verbi gratia familiae erescunda,communi diis uidundolia socio,ct ilibus, reconuentionem euitare non poterit,etiam quod conuentioni, ante actum p tivum reconuentionis re neu sed deblara, ut num . m. cqq.

. . Ex natura enim iuicij duplicis actor dicitur etiam reus ... Et dicitur interuenissὸ quaedam reconventio legalis, ex qua quaeritur

ius reo.

.. Vnde poterit Iudex ex ratione connexitatis causae ententiam proferre ram pro actore,quam pro reo.ro Actor cogitur litem prosequi usque ad finem. x et Reseruans i actionem aliquando coram quocumque Iudice proponenda, non dicitur . site desiuere.

xx Reconuentio legalis, qua ex naeura. Iudicis duplicis orisur ex connexi tate cause, id tantum operatur, ut habilis inciatur Iudex ad pronuciandum ram pro actore,quism pro reo... Et ut omnia coram uno Iadice δε-cidi debeat, etiam β inter collitigantes ue interesse pratendentes, ad t

a 3 Reconuentio legalis refultans ex natura iudici, duplicis, O connexitate cause, no operatur iuri ictionis πο-

rogationem in Iudice lateo contra clericum, ita is nequeat Herieus siti, O inflantiae renunciare. I clericus poteris i lite coram Iudicia laico desivere,antequam reconuema tur ἀ laico etiam in iudicise dupliacisus.

I s In iudicibus duplicibus qui vult esse

actor,necessario debet esse reus... Sed qui non vult esse actor, nou cogitur nec arsi esse reus etiam im

uitus.

16 In iudicise duplicibus Iudex primo

aditus pre unum ex eoDredibus, υel focise, debet etiam per alios adiri. Ir Lite conte Hata, ve0altem citationeta exequuta,O nos cata parti,cogitur actor litem Uque adfinem prosequi, nec poterit a lite de eis ... βuamuis ab actione, O causa r

cedere valeat, etiam lite contenata. . . Si υero non fuerit lis contemta , nec eitatio exquuta, poteris nedum au causa, aerion ed etiam ἀίte risi ere. 18 Actor poterit nedum 2 lite de Iere , sed etiam in aliud tempus disserre

consentiente parte. Is Iudicio pendente coram primo Iudice, non tenetur actor coram secundo Iudice iudicium prosequi. . . auinimi debet fecundas Iudex

permittere, in actor renuriet, O iudicium mutet .ao Nemo potes in eo , quod nixus es impugnare, se fundare. 2I conuentio ubi non ades, ibi neque I polen esse reconuentio.

ARGUMENTUM. Clericum, antequam per actum positiuum reconueniatur, possie, a conuentione recedere, etiam in iudiciis duplicibus , puta familiae erciscundae, communi diuidundo, pro socio,& similibus.

200쪽

Disputatio LXXIII. 18r

I. M. I.

Ustinianus Imperator sPupiniani summi ingenii Iureconsulti sententiam comprobando in 'larum Papinianus I 4. C. defent. O interloc. omnis I Iud. agentem coram uno Iudice, coiniam eodem reconueniri posse decreuit, ut cuius in agendo quis Obseruauit arbitrium,eum habere contra is Iudicem non dedignaretur,idque nosoltim si de eodem,sed etiam si de di.

uerso agatur negotio faciuit in auth. O consequenter,C. eod.tis. quod & admiserunt etiam Summi Pontifices in cap. I .ct 2. de mutinis petit. & in ca accusatores, vers cutus 3.qua I.8. & in ,

elim saepe, g.eterism, de verbsignμ. Hoc autem ut locum haseat duci necessario requiri, dixerunt magis et remuniter Doctores, Primum, ut solus actor Iudicem eligat; secus autesi uterque in illo consentiat, prout est in arbitro electo utriusq; partis

consensu, quia coram eo reconuentio non admittitur,ut probat text. in

eap eum dilectus e arbitr.le in Iudice cuius fuit prorogata iurisdictio do

consensu partium, Marant. in praxi pariq. disines.&.nu. Iq. δc bene expli.

eat post alios Barbosin I. qui prior 29.

F.de iudic.num.qI .cumplurιbseqq. Alterum,quod actor spontes, no autem ex necessitate illum Iudicem elegerit, tunc enim poterit coram eodem reconueniri, secus autem si aliqua necessitate coactus,ut videtur,pbari in Licu Papinianus, refert A . decis IH . num.q. post Bart. in Lauth. er consequenter, num. IS. O Rarbosubi supra num. 4'. ubi exemplificat in eo,

qui appellat a sententia, nam cum is 3 ex necessitate salte causativa appellet propter iniustitiam, quam si Li inuito a iudice factam existimat, no

poterit in illa appellationis instantii Lib. II. reeonueniri, ut defendit etiam Mase

per text. in ι. a. g.ei quoque ,ss de iudicivel quando data opera, quis altiquem spoliauit, vel offendit, ut illo η necessitate coactus, eum apud suum Iudicem conueniat, ut illum possit coram eodem reconuenire, ael. 2. I si agant Fri iudic. O cap.litteris,ct cap. ex conquestione,de resuspoliat. & postveoui. O alios, tenet idem Barbosubi supra num. I.e eq. Carau.ubi supra in 7.O 8imit.num. I7.o eq. de vid tur sequi Larrea dec rananaeis L

num. 6.

, At non parum fuit de iure communi disputata quaestio, num huiusmodi reconuetio procederet in ei ricis, ita ut possit clericus coram Ius dice laico agens, eoram eodem iris causa ciuili reconueniri Θ magnam tribuens dubitandi rationem illud ,. quod nonnulli adstruunt; reconuentione quippe,quae iurisdictionis pro-6 rogationem operatur, solam Iudicis,

incompetentiam delere,non auten incapacitatem, ut ex eadem i. cum

Papinianus colligi videtur, ibi, Nullaei opponenda exceptione,quod non comis

petens Iudex agentis esse cognoscatur ἰde qua quaestione post Glo inae c. I. in verbo iuper Ibis,de mut. petit. &hia

empori

SEARCH

MENU NAVIGATION