장음표시 사용
181쪽
. . Eid quod defunctus dum viveret
res illas venales habuerit... Nisi tamen te tamento cauerit, ut distraherentur.3 Alienatio rerum minoris tribus interis uenientibus requisitis, permittitur. . . Probatione scilicet causae, inqui tione Iudicis, et decreti interpositione. 4 alienumsola,ct vera causa endi trabendi res minorum .s Alienatio rerum minoris non permisistitur, etiamsi aes alienum adsit, nsi
creditores urgeant; vel usurarum modus parendum aeri alienosuadeat. 6 Creditorum urgetia debet se de praes nil adfinem υτ ad disractionem rerum minoris procedi possit. urarum exce sus neq; sussciens e Iad alienationem praedii minoris; nisi praece erit Iudicis diligentia, Opupillaritim honorum excessio, num
aliunia pecunia fumi possit ad aes
alienum, uras extenuandum... auae Iudicis diligentia minime praesumitur;sed per interloquutoria,
ct causae cognitionem consare debet. 8 Causae cognitio in alienatione rei minoris debet venditionem praecedere nonsubsequi .s Iuduis inquisitio circa wnditionem rerum minoris in multis con Iit. . Vi late declaratur in l. magis puto, S. non passim, isde rebus eorum. I o Alienatio rerum minoris, per solam libelli Oblationem seri nequit. . . Sed requiritur probatio causae , ct decretumsollemniter interpositum. II Res minoris distrahenda appretiari debetfaltem admendum valorem. . . Ne propter aes alienum modicum
I a Valor rei,ut plurimum per appretium dignoscitur. 13 Res minoris antequam subhasetur
14 Appretium timc necessariῖ requiritur quando fuit petitum... quando adat laesio ex pusumptione maj ei ob denegatum, vel omissum appretium. is Subbasationum sollemnitas in ali
natione rerum minoris, non videtur necefariosecundum aliquos. . . Sed contrarium magis communia ter tenuerunt alis.16 Text.in I.& si sine, g. r. Ude minor. expenditur; se intellectus Dom. Regentis Rouiti refellitur. 7 Dictio, rursus, idem importat, quod
I 8 Minores , O pupilli utunturpriuile-gise Ecclesiae. I; Subbasatio requiritur quando Iudia
eis decreto opus es... Sicut etiam quando res venditur in causam iudicati .eto Subbasatio non requiritur, quando tenator amplissimam concessit tutori potesatcm alienandi res pupiIli. . . Sicut neque requiritur quandositvenditio a minore, vel tutore cum decreto Iudicis... Secussi υenditio fiat a Iudice. EI Iudex ignorare praesumitur iustinet rei pretium... Ideo requiritu ubbasatio praecipue in Regno, ex opinione Regentis Rouiti. 21 Insubbasatione debent poni omnia minoris bona disrahenda... Alias erit nulla venditio.
a 3 Subbissationes Abnsieri per ΣΟ. dies.
24 Subhasatis fecundum unam opinio nem debetfieri in loco rei tae, in Leo iudicν. a s In υenssitione rei minoris requiritur prae omnibus persona legitima, quae pro pupillo interueniat.
26 Ttitoris, vel curatoris authoritate deis ficiente , nullus Iudicabitur cotractus venditionis rei minoris.
27 Tutoris, vel Baiij authoritas non se eit,nisi omnia lenia adimpleuerint, ct fuerit eis decreta admini ratio... βuae omnino necessaria en etiam in Tutore te tamentario, ct in Balio. 28 Tutoris authoritas requiritur in ipso
actu, non autemposea ex interuallo.
182쪽
lida, O nullasunt in pupillorum prς-- iudicium. 3o Iudicium ad hoc ut validum sit eum pupillo, qui legirimum tutorem non habet,debet dari ctirator. . . auem pupillus petet maior sept nior vetsi minor fuerit, dabis Itidexcitatis agnatis, ct cognatis. 3I Minoris creditor, vel debitor tutela
incio fungi non poti A. . . auod procedit etiam in fratre, O
in tutore te tamentario , siti nato ignorauerit esse creditorem : prout in dubio praesumitur.3 2 Iudicis decretum praeeipitanter inter positum in υenditione rei minoris,
nullitatem venditionis operatur.3 3 Caus cognitio in decreti interpo tD
ne omnino en necessaria. 34 Decrexum no requiritur in rei minois ris venditione, quando creditor irae iure creditoris vendit.
3 s In venditione in causam iudicati δε- het fruari σrdo l. a diuo Pio, S.in venditione, ff. de re iudic. 3 6 Venditio facta a Iudice etiam ad insaniram creditorum, non dicitur sacta iure creditoris,sed a debitore,cuius factum suppletur 2 Iudice ... Nisi creditor expresse dixerit is . te di Hrabere iure creditoris. 3 7 Venditio per collusionem tutorum facta,nulla iudicabitur,nec emptor δε-
curus erit os constiterit participasse defraude... Etia i iure creditoris facta fuerit.
E N T V M. Requisita necessaria in venditione rei immobilis minoris sigillatim recensentur ; quibus deficientibus annullatur distractio,
toris in Senatu recitata, Tertyllo, & Cleme- te Consulibus prohibita prorsus est rerum immobiliu minoris alienatio, ut registrauit Ulpianus in I. I. 1. de rebus eorum,quisub tute vel curi funi, quae oratio licet itu, prsdijs rusticis,& suburbanis loquatur , hodie tamen per Imperatorem Constantinum, tam in praedijs urbanis, quam in alijs quibuscumq; rebus immobilibus,& quae seruari pose sunt,exteta est, ut legitur in l. lex quae
luit enim Imperator aliquod circa id per tutores innovari, etiam sub praetextu utilitatis pupilli, ut notauit Paulai Iureconfilius ad orationem
Diui Seueri in cffundus Useritis,
j. de rebus eorum, cum satis .ine existimaueritat res in eodem statu,quo testator illas reliquerit, tutor pupillo conseruauerit, sartaq; tecta remanserint; adeo ut etiam si defunctus dum viveret, res vena Ies habuerit, abstinendum esse a venditione, dixit ideVlpianus in ael. I. 1de rebus Oorum, noenim utiq; quod ipse voluerit vendere , idem etiam postea distrahendum videtur; nisi tamen testamento cauerit,ut distraherentur,ut ad tuertit idem Vlpian. ibidem, & ibi Glo . in
verbo cauerint , quo casu contra ora
tionem Diuorum Principum, minime fieri, notauit Paulus in L .F.eod. licet irritum postea apparuerit esse testamentum quia secundum defuncti voluntatem, testamento etsi irrito scriptam,alienasse colligitur. Idem tamen Imperator Constantinus utilitati pupillorum prospicies in d. l. lex quae tutores 22. C. de admin. tutor. tribus necesIarijs interuenientibus Diuiligod by Gorale
183쪽
tibus requisitis, alienationem bono-3 rum immobilium minoris, tutoribus permisit, Probatione scilicet causae, Inquisitione Iudicis,Decretia; interpositione,& decreuerant antea Diocletian. de Maximian. ymperatores in
ι.ob as I 2.C.de praeae ct alijs reb. minor. dicentes: Ob aes alienum tantum,cauissa cognita,Praesidali decreto, praediunt rusticum minoris prouinciale distrahi permittitur.
De his autem omnibus requisitis lath fuit disputatum in causa relaxationis Terrae Superiani, nemoris do Beluedere , ac seudi Turricellae cum Floresta, multis abhinc annis petitae per quond. Don Pyrrhum Castriola meum patruum,ac deinde per D.Fabium Castriotam eius nepotem , &haeredem prosequum contra haeredes quond. Francisci Filamarini emptoris praedictaru Terrarum, ac seudorum in anno I 73. Dicebatur enim per Dominos de Castriola, quorum partes substinebam; venditionem praedictam facta per pr tensos Balios,& Tutores dicti quond. D. Pyrrhi nullam esse declarandam, vel rescindendam ob eno missimam letsionem I & proinde condemnandum possessorem ad laudata praedicta relaxandum una cum fructibus, ex dispositione ael. I .F.de rebus
Deficiebant enim in venditionO praedicta,probatio cauis arris scilicet 4 alieni persoluendi,quae sola,& vera causa est rerum pupillarium distrahendarum, ut tradit Goss. in I. magis puto, 3. nonpassim, I .de rebus eorum , & in d.Lob aes, C.de praeae minor. adeo quod ,ut superius diximus,indubitati iuris sit,alienatione nou probari,etiaquod utilis,& expediens pupillo esse
videatur, nisi tamen ars alienum immineatin urgeat,ut respondit Vlpianus in aec magis puto, aes alienum,ssis rebui eorum, inquiens: Si aes alie
legent expedire hae prassia vendi, O
alia comparari, vel certe 3Itis carere videndum e turn Hator eis debeat permittere ct magis est ne possis. Etenim quamuis aes alienum adsit, non ideo a Vlpiano permittitur allos natio, nisi duplici ex capite, vel quia creditores urgeant, vel quia usurassi modus,parendum aeri alieno suadeat d. g.non pass- , ibi: Si modo urgeat, de
ita reassumit post antiquiores Asphct.
in decis 249. Henoch.de arb. casu III. num. 9. Rotanae a Valle cons. 33. lib. I. Montan. de iure tutel. cap. 3 3. Simo
reli. de decret. lib. I .lit. l. num. I 8. cum a
sqq. O Eminentiss. Mantica de tacit.
ct ambig.conventui b.q.tIt. 6.num.6. Hanc autem creditorum urgentia
adeo frequentem, & assiduam desi-6 derant DD. ut ad aliud tempus p diorum distractio differri non possit,
ut tradit Montan Lcap. 3 3.num. I9. Oseq. O Manent.decf. 7. num. 27. eq. ubi alienandi necessitatem instantaneam,& de praesenti, non autem do futuro debere esse affirmat, sic etiam
ΣTq.num. 3-.M. 3.ubi subdit Iudicem hanc causae cognitionem adhibere debere, num scilicet creditores petant in instent, argumento l.tutor urgentibus,1 de minor. Desiderabatur haec creditorum urgentia in casu de quo disputabamus, cum in processu euidenter constaret, assertos creditores non instare, nec urgere, sed ab ipsis pretensis tutoribus fuisse incitatos, ut comparerent, & suas producerent scripturas, ut fieret concursus,& gradu alio creditorum.
Quod neque assequuti fuere tutores, non enim creditores in steterunt,
nisi postquam ad instantia ipsoru inmet tutorum fuerunt per Iudicem
184쪽
Tunc excitati neeessarios ut,& quasi
coacti petierunt de corum credito satisfieri; imo neque crcdstores hoc fecerunt, sed ipsi met tutCrcs, qui ruinam , & bonorum pupillarium alienationem inhiabant : Colligebatur enim manifeste , comparitionem, &instantiam nomine creditorum in Sacro Consilio praesentatam, fuisse scriptam manu eiusdem Procuratoris tutorum , qui aliam similem nomine tutorum, siue pupillorum scripserat: Ex quo manifestu in apparebat, potitis adfuisse voluntatem, ni dicam cupiditatem tutorum alienandi , quam credicorum urgentiam, &imminentiam.
in d clarius ostendebatur ex decreto subsequuto : quo fui P prouisu, bona stabilia remansa in haereditate quond. D. Pyrrhi scnioris oblata pro
parte tutorum exponi venalia ; Ergo ipsi met tutoris bona vendenda obtulerunt, no autem per creditores exequuta fuerunt, & proinde nulla aderat urgentia creditorum.
Deficiebat etiam necessitas distrahendi ob euitandas usuras; no enimvsurarii modus ita suadebat, ut alienandi bona stabilia, & multo minus stud alia , nec eisitatem imponeret; aderant enim nonnullae aliae res siue mobiles, siue immobiles , minus tamen utiles , & praetios , ex quibus
usum extingui , vel ex introitibus seu dorum satis commode exolui poterant. Nihil de hoc fuit ante seu dorum venditionem cognitum, nihil diligenter indagatri, nihil solerter perquisitum, sed illico ad venditionem deuentum, quod fieri nullo modo debuit: non enim sub obtentu sol imaeris alieni, & usurarum, permisit lex
praediorum minoris alienationem ,
sed Iudicis taedii tutoris arbitrio re misit,ut excutere pupilli bona deberet,ntim aliunde pecunia sumi posset
ad aeς alienum, & usuras extenuandas , & nurn Aliae res emcnt praeter
praedia,qiue distrahi posscat, ex quarum pretio aeri alieno satisfiat, ut di
to, S. non passim, quam etiam Iudicis diligentiam non praesumi, sed per ipsius interloquutoriam causa cognita constare debere , tradiderat post in
Haec inquam interloquutoria minime interposita in processu legebatur, quin imo contrarium apparebat,
nullam scilicet fuisse adhibitam inquisitionem,ut inferius dicetur. Neque multum faciebat, depositio testium ad instantiam Francisci
Fila marini emptoris examinatorum, cx qua constare praetendebat,uenditionem ex necessaria, & euideri causa processisse, nam praeter caetera aduersus testes,& eorum dicta, in faeto adnotata ad nihilum prorsus, illorum dep*litio deseruiebat: Quoniam ista
causae cognitio ante venditionem rei 8 minoris omnino adhiberi, dc praecedere debebat, non autem ex postfacto subsequi, ut dicit post alios opti
lib. I. O Simoncell. de decret. d. tit. I. num. I9.unde cum post venditionem, imo post nullitatem venditionis, &relaxationis iudicium intentatum, hoc probare voluit pars, nullii prorsus iuvamen colligere ex huiusmodi probatione poterat. Secundum principale, de necessa-9 rium requiti tum, inquisitio nimirum Iudicis, sicut in multis consistere, dixit Glusin c. lex quae tutoris, in verbo p r inquisitionem , ita in multis in hac seudorum venditione defuisse cernebatur. Ulpianus enim in aeg. passim; Debere, inquit, Iudicem inquirere spupillus pecuniam in numeriato habeat, vel in nominibus, quae coueniri possint, vel infrumbus conditis,uet etiam in reddituum spe, atque obuentionu: Item
185쪽
requirer num aliae ressint aeter prsia, quae distrabi possent, ex quarum pretio aeri alieno fati, seri Ualeat; Item
aestimare virtim vendere pol rix, quam
obligare utiliῖs; It m de fortunis pupillis instruere, nec nimium tutoribus , mel curatoribus credire, qui nonia unquam sui lucri gratia a frustrare Prae
nes, vel obligarι; Et hoc lacere debet Iud cx per inquisitione in , & testium idoneorum depositionem, vel per rationum editioncm , de sinopsim, siue inuentarium debiti, ct crediti ut ex HS.non possim , reas Iuniiint etiam D-
Inquisitio haec in huiusmodi venditione non fuit seruata, seuda enim praedicta fuerunt disti acta, sola praecedente instantia , & libello oblatopcr Procuratorem tutorum , alio nomine creditorum, manu tamen eius de Procuratoris conscripto, nulla de praedictis praecedente informatione, nec aliqua discussione habita bonorum pupilli, nec alijs requisitis adhibitis, ideo iure metito nulla dici venditio debebat,quae solo oblato li
bello, di causa non probata,& decre-ao to sollemnitcr non interpolito ad effectum perducta fuit, ad texi. expressum in l. minorum, C. de praedijs minorum, ibi, Minorum p essionis υenditio
per Procuratorem delato ad Praetorem,
mel Presidem Prouincialem libello,st ri non potuit, c um ea res consi i recte aliter non possit nsi apud acta, cu ins probatis,qua venditionis necessitatem referant , decretum follemniser interponatur; & probat etiam d. l. l. x quae tu-rorcs, ct d. g. non possim, Bald. O Sa- licet. in d. l. minorum, Corn. cons R. 98. colum. a. tib. I. Rofanae 4 Ualle d. con-U. 83. num. 2 i. O invius Heg. 22. Insuper petitum fuit appretiu bonorum prςdietorum a Federico de Acunto creditore , qui in speciofuit protestatus lauda pluris valerea,& quod tutores ob eorum intereste colludebant; & nihilominus fuit denegatum ; defuit ergo diligentia, &inquisitio Iudicis necessaria in excutiendo valorem bonorum pupilli; de-Ii bebat cnim omnino res appretiari, ad sciendum saltem valorem, ne maioris esset, quam ars alienum , quod imminebat, ut dicit te V. in aeg. non pos , ibi, Ne propter aes ali niam mo-Hcum , possessio magna dι strabatur quod quidem no nisi per appretium I 2 innotescere poterat, per quod valor rei, ut plurimum dignoscitur, ideo dixit Castri . in i siquis, C. de risind.
III num. 7 . 9 .ct 96. ubi de stylo RG gni Aragoniae testatur Suraed cf 77. num.4. Idem in conf2 86. lib. 2. ita declarat decsonem C LI 338. & li cet aliqui contrariu senserint, qui quid tamen iit,de hoc dubitari minime poterit,quin appretium tunc ne- 14 cessario requiratur, qua do illud fuit petitum; & illo denegato, nulla erit venditio, ut iudicatum refert idoli
qua do adesset is fio, quae eo casu nullitatem operatur ex praesumption a malae fidei ob omissione mutue denegatione appretii, ut tradidere Ca . Surrivbifura,ct Gratian cap. O 6. num. q. O I. ubi plures Rotae decisiones adducit, di in ae cap. 7. num. 2 a. quae Diuitiaco by Corale
186쪽
quς omnia militabant in casu nostro. Fuit Vlterius dcfectiva haec Indi- eis inquisitio ob defeetum sub hastationum,quae minus lcgitime interuenerunt , idem cnim est non interue nisse, vel minus legitime unt iij, sfiestim. tute t. nou putauit, S noquae uis, 1.de bonor. podis . conre. tabul. cum alijs concordantibus per Tirag.
si quide etsi nonnulli,quos consulen do sequitur D.Reg. Rouit. in dyrag. I. num. Ioq. de titul. abi fi nfrib0 bl. a s voluerint sub hastationem in alienatione rei minoris non esse necessaria, tamquam omissam in ae9. non possim, nec adesse legem, quae illam praecipiat. Nihilominus contrarium te nuerut post alios antiquiores vis Ly.
asserit hanc opinionem frequentiori calculo esse receptam Uiu. decfas. num. Ir .lib. I .M. Diu decis I 2I.nu.7. par. a.& caeteri per Postum desubbo inspect. q. qui OmneS mouentur pera6tex.in ι. sine A. I. ubi Glus. OBart. 1. de minor. ibi, ut rursus admittatur licitario; & quamuis Mandet Alba in conf. zo . dicat illu procedere quando ita conuentum fuit inter partes,
contrarium tamen tenent caeteri superius adducti; nec impugnatio Domini Regentis Rouiti quicquam facit, dum putat contrarium potius ex illo textu probari, ex quo ibi non deei- datur venditionem esse nullam, sed
tantum restitutionem esse concedendam minori, ad illam rescindendam,& propterea illam prssumi validam, allegans Balae ibide , Quoniam argu mentum quod facit de restitutionra in integrum, non concludit necessario id, quod dicit; etenim textus pre
supponit rem suisse validξ distracta,& sic subhasta , ideo asserit, quod si
alius plus offerat, restituitur minor ad lucrum, ut scilicet iterum admittatur licitatio; non autem loquitur, quando nulla adfuit sub hastatio in venditione, tunc enim non re sicindetur, sed erit nulla : Quod clatissime probatur, dum enim textus dicit, rursus admittendam licitationem, necessario praesupponit fuisse antea li-17.eitatum ex diitione rursus, quae importat idem quod denuὰ,vel iterum ι. pacta conuenta, insine F. de contrab.empl. & in I. damni, in .ss de damno
Mouentur Secundo per text. ista authent hoc iusporrectum, C.desacros Eetis ubi ita in alienatione Icrum
Ecclesiae decernitur; ergo idem di-I 8 cendum est in minoribus, & inulto magis in pupillis, qui utuntur priuiuilegijs Ecclesiae concessis, per text. in cap. auditis, de ibi Glos . in verbo ει- cIesia, de in integr.remtui. de in specie
quod Lauthent. extendatur etiam ad pupillos,& minores, tradit Bart. ix si tempora,C deside in Irum. edi iure han Ucal. lib. I o. pium. I. ubi Ioan.de
Platea Mum. I. vers. item in tali venae
idem Bart. in licitatio, st. de publican. O vectigal num. 2. 9 3. & ibi Alexan.
cons. 99. num. I 7.tib. I. Lucas de Penna in ael. Atempora, nu. 23. & innumeros
adducit Anton.Niger desubba I.cap.
Praeterea regula est ab omnibus
187쪽
recepta,quod qitando Iudicis decre-
I9 to opus est in venditione: ibi etiam requiritur subhastato , ut ex Baldo inds.quaesitum, l. ct unt,de minor: bus a Domino Rouito in contrarium allegato; concludi dimis de Hispan priamogenib. q. v. 3.num.M. & sequitur Musateu. tu praxi S. C. par. 3. 3'venduntur, num. 23. usi addit semper subhastatione opus e quotiescumque de pretio rei satisfaciendus est creditoo optime etiam Fabian. de Monte de est. O vend.qua I. .n. 83.
diuo Pio, S. Apignora, 1. de re iudic. &melius text. in t duplex ratio, C. desideinHrum.O iure basae Neal. tib. I o. ibi: Dtiplex ratio H derium tuum uuat, O quod praetermissa hanarum sollemnitate, possissiones tuas ex onis dis,anai funeris,inex pretii inuitate ob exiguum debiιum ,gratiosum emption instaudem 3uam, aduersariu commemtum esse dicis, quapropter illicita sata, redargui . ergo nulla erit venditio, si illicita Vicitatio, S.quod 1llieite, 1. de publican. & propterea post Bald. ita
concludit etiam Menoch. de arbitrico I 2 9.niun. I.quod sub hastatio requiritur in omnibus alienationibus,quq fiunt Iudicis decreto;& lath etia
esse quando venditur res in causam iudicati, fatetur. Et quamuis nonnulli contrarium teneant, quos allegant Niger, o P sititis ubi supra, tamen praeterquam quod communior videtur opinio , quam defendimus , facile tamen ad ad concordiam reducuntur. Vt scilia cet contraria procedat opinio, vel quando testator amplissimam dedit facultatem tutori distrahendi rem pupilli, ad texi .in praedium, .quando decret. Opus non es, & declarat NigeμHart. I 3. num. 12. vel quando venditio fit a minore, veI tutore, eum de creto Iudicis, ut post alios refert ideNiger num. 26. secus autem si fiat per Iudicem, ut optime distinguit idem ZMandeli. Alba contrariae opinionis sectator d. confao s. num. 3 a. illa rati ne, quia tutor habet administrationec ii libera, unde potest alienare absq; aliqua subhastatione, sed Iudex de-het curare, & facere id, quod pupillo, & minori magis expedit, prouerem sub hasta ponere,ut dicit A .desubhas.d. g. 6.cap. I S. num . . Mangit. desubban quae I. 17.nu. II. cum igno 21 rare praesumatur Iudex iustum rei pretium, & quantum ex ea percipi possit, praecipue nulla praecedete cauis cognitione, de Ponte cons. I.nu. I 37. lib. I .idem A .aec . I S.num. .in ci& refert Postiuια inspect.q. num. 2s. qctnum.ψ .cu eq.Ubi num. 68. declarat, subhastationem necessaria omnino esse, quando Iudicis decretum praecessit, quia tunc non potest praesumi futura sollemnitas,& sequitur idem de Ponte d. confI. num. 172. O A'. d. cap. I s. num. s. eq. dc id coidem Dom.Reg.Rouit. in consa I. nu. y.
volum. 2. hoc non habere exitatione
in nostro Regno asserit, quin in alienatione rerum stabilium minoris vltra decretu requiratur etiam subha
Et hoc necessariu requisitum bene cognouerunt partes in causa de qua disputabamus , dum illas fieri curarunt. sed minus digitime,ex qu magis etiam fraus,& dolus circa ve-ditione in colligitur interuenisse. Etenim in primis sub hastationibus de anno Is 73. non fuerunt posita seuda de Turricella , & FOrestae, a quae fuerunt postea in venditione
3 Insuperfuerut per duos dies, dum de iure requirebantur per viginti
188쪽
24 Praeterea neque fuerunt factari loco rei sitae , quod necessario requi-ri,dixerunt Catiarinis cons. 1.de emptio vendit. Ul.ad Ag A. aedecf. a 49.
num .4. praecipue omisso appretio petito Reb . ad Connis. Franciae tom. a. sit. de prsιon. O licit. art. I gloss. 2.nu. 6. Hieron. de Leo d. respons num. Is T.
non obstante ratione adducta per d. Regentem Rousum, & sic fuisse decisum in causa Massa frae contra Ferdinandum Monsorium per illum doctissimum Regentem de Ponte,refert Praesiae Regia camerae Mormius in Consit. Constitution- ώua memoria sub nu.4. sicut nec etiam fuer ut adhibitae in Aula S. C. ut moris est, cum necessario adhiberi debeant in loco iudici j, & ubi consueuerunt fieri tra
Ultimo loco, nedum defectiva, scd sed penitus insanabilis fuisse videba-as tur , haec necessaria ludicis inquisitio, ob defectum personae legitimae pro pupillo, quae in venditione praedii minoris, siue pupilli omnino ne .cessaria existimatur, ut habetur in
ibi: Sin autem minoris forte persona fuerit inferta; necessessi legitimae δε- fensionis, venditioni personam ad e&in terminis nostris Glog .magi Ira in d.LI. S quo isorthin verbo alieniost de rebus eorum, ubi praesentia tutoris, vel curatoris omnino necessariam dixit, Hinc APhct.in d.decf. 249. Mo6. requisito, hoc pro necessario anto omnia reassumit, quem sequitur , &de communi etiam testatur Curi.iun. confaq.num.6.O- 7. ubi inquit,quod licet caetera intercesserint sollemnia, ab nullus tamen iudicabitur cotractus, tutoris, vel curatoris deficiente auctoritate,tradunt etiam Rotanae & csteri superius allegati; & Montan. d. Lib. II.
Licet aute in casu de quo disputabamus, adfuerint asserti Balij,& Tutores, qui venditioni praedictae inter nerui,imo pro illa insteteriit, nihilo-27 minus n6 erat veri,& Iegitimi Balii, ac. Tutores, quia n6 adhuc adimpleuerat oia adimplεda, ad quae de iure
tenebatur, de quibus late agitur per Canc. post alios in decisso. & fortius
per Montan. de iure tutel. c. 3 aler tot. neque eis erat adhuc decreta admianistratio,quae administrandi licentia, omnino necessaria est in quolibet i rore etiam testamentario, ut tradit Bart. in I.legitimos,1de legit. tutela , ver varo virum, per text.is t. q. Friauth tui. de in L . 3 . Carbitr. tutet. ibi: Iliud procul dubio obseruando, ut non audeat tutor, vel curator res pupil- Iares, vel adulti aliteν attingere, nisi priῖs inuentario publicefactoscundum morem solitum res ei tradantων, & in F .autb.υιν, qui obligarie bub. pr bib. v bi Glo in υerbo δεινetum,& tradit post alios Rotanaein conf69.nu.2O. O a I . hb. 3. O Montan. in L cap. 32.
num. . Quod quidem procedit etiam in Balio, cui nullatenus absque decreto, & licentia Principis administratio permitti solet: imo expeditur priuilegium per Collaterale Consilium in forma Cancellariae, iuxta v lum adimpletis prius adimplendis in Regia Camera, ut fuit deinde obse uatum in his eisdem tutoribus pomquam adimpleuerunt, ideoq; eorum gesta in perniciem pupilli antequam adimpleuerint, nulla sunt,& Iudex nulli ter etiam processit ex praedictis. Neque refert postea in anno I Tq. 18 adimpleuisse, nam Tutoris, & Curatoris authoritas requirebatur in ipso
actu,non autem postea ex interuallo, ut dixit in terminis Carae Mantica d. lib. 4. tit. 6.num. I.Osq. ubi num. 4.
addit, quod debet de his actis conis stare , prout docuit etiam vi EI. in d. decisa 49. in f .requisito, quod qui-
189쪽
dem minime fuit obseruatum in huiusmodi studorum venditione. Hinc etiam patuinciendum erat, quod ipsi se gesserint pro veris tui ribus , & pro talibus timc temporis fuissent communi aer habiti, nim preterquam quod hoc probatum non 29 er titit, proiit requirebatur, nihil tamen hoc obesse poterat. Siquidem Bart. Balaede caeteri relati per Gabriel.
in cons. 36Λkl docent hanc commu-uem existimationem, nihil operari incia telis, in quibus cessat dispositio
text. in Barbariu ubdens in termini8 1lienationem factam etiam cum
decreto, caeterisq; sollemnitatibus a prolutore comunitEr habito pro legitimo, omnino inutilem,& nullam esse in pupilli praeiudicium, per text. notabilem in s. qui neque, Τ. de rebus eorum, ibi Iureconsultus ait: Qui neq; tutores sum ipse iure , neque curatores, sed pro tutore negotia gerunt, vel praeuratore,eos noniposse os abere res pupillorum,uel adolesentium,nulla dubi-
ratio est, de in I a. st .de eo, qui pro tutori neglessubi Balae Alberio Cuman. hoe
etiam notant,& extendunt, quamuis
decretum, & alia sollemnia interue
Ideo necessarium erat dari curatorem per ludicem citatis agnatis,&so cognatis, vel si pupillus erat maior septenio illum admonere oportebat ad petendum curatorem, iuxta practicam de qua in l. r. C. qui pet. tuto .
alias nulli ter procedebatur, ut tradit Agyliri .in decis 2 s6.quo loci asserit,adlioc ut iudicium cum pupillo validam, si tutor sollemnia minime confecerit, vel exibere recusauerit; Opo tere curatorem ad litem ei dari seruata forma G. I. C.qui per.tui. Eo magis cum asserti Tutores, & Baiij creditores essent pupilli,& litem cum eo instiruerant, ut expressum legitur in prima in statia, seu libello pro venat ditione seudorum, quo casu tutelae
ossicio fungi nequibat, ad text.in au theni. minoris debitor, C.qui dorsutoν.
dii positionem ampliat Bart. num. 3. O q. procedere etiam in fratre, imo etiam in testamentario, si tamen testator ignorauerit eum esse creditorem , prout in dubio praesumitur secundum Montan.qui alios allegat de
sutel.cap. 9.. num. s. ad 73. ubi tradit cautelam, ut testator scientiam huius crediti in suo aperiat testamento. Neque huic venditioni, in qua uti creditores interesse habebat, aut horitatem praestare poterant, refragan te iuris ciuilis regula, de qua in I. r.
hoc Secundu requisitum inquisitio, nis Iudicis in multis desectiuu fuisse
Tertium quoque requisitum magis venditionis nullitatem augebat, fuit enim decretum Iudieis inutilitarinterpositum , & consequenter ac si non adfuisset, cum non esse dicatur, quod inutile est, cιφ fraternitatis,ubi Glossis vers deerat,destitia. O mal fle. Nulla enim praecessit causae cognitio, ut diximus, nulla informatio; sed ex abrupto, & praecipitanter ad solam, & simplicem creditorum, ne dieam protiatorum instantiam , qui cum creditoribus colludebant. Etenim sub die a o. Maij I 7 a. petitur venditio, & eodem die domi interponitur decretum, quod bona exponantur venalia, & factis sub bastationibus, quamuis ni illitερ, ut diximus sub die i3. Nouembris Is 73. exhibetur quaedam conuentio inita inter
tutores, & emptorem in maximam
perniciem pupillorum, ut ex ea satis aperte poterat iudex colligere, si ea aspexisset; & eodem die ne dicam eadem hora in S. C. conualidatur illa,& liberantur lauda emptori iuxta contientionem referente Iudice parum amico; qui deinde in eade causa uti suspectus a iudicando rein motus fuit. Haec omnia nulli latentia
3a expressam operantur, non enim eo
dem instanti,quo petitur licetia vendendi,
190쪽
dendi, eoneedenda est, cum omnistis eo casu gesta praecipitanter facta praesumantur, & negotio non benEdiscusso, ut tradit in rcrminis fusis,
C.de praed. minor. ibi, Apud acta, causis probatis follemniter decretum snserponatur, ubi utitur Imperator diction Osollemniter,quae idem importat quod rite, id est ordine debito interpositsi, non putaui, g. non quaeuis, Uri bono .po F contra tabul. ubi Bart. O GLFin Lass.de ino .resam. nimiru causa cognita, & ideo cum aliunde non a
constet de diligetia,quq debuit adhiberi,decretum nullum crat,piscipue cum ex breuitate temporis, & ex e dem adtu, & decreto, in quo de praedictis sollemnitatibus nulla fiebat
mentio, nulla poterat colligi diligen-33 tia, nec causae cognitio,quae omnino erat necessaria, C tr. in cons. 3 8ib. I. Bald.in consit. I 86. lib. 2. in princ. Ma-
ex parte nullam esse iudicanda venditionem dicebamus, non adhibitis sollemnitatibus a iure requisitis. Neque multum obstabant aliquae obiectiones, quae ex aduerso adducebantur ; sollemnitates nimirum tunc necessario esse adhibendas circa Iudicis inquistionem,tum etiam circa decreti interpositionem, quando scilicet tutor ipse, vel pupillus,
siue minor cum tutoris, vel curatoris authoritate ob causa aeris alieni praedia distrahunt, non autem quando 3 neq; tutor,neque pupillus, sed ipse creditor ex iure sibi a lege, vel conuentione concesso, bona sibi hypothecata iure creditoris vendit, vel quando Iudex ad instantiam credi Lib. II.
tbrum in causam iudicati ad venditionem procedit, ut praesupponebatur esse in casu disputationis nostrae,
per text. in I. I. , a. C.de praeae minor.
ubi aperte disponitur eo casu, nullurequiri Iudicis decretum,quia creditor vendit,licet ut G. ibidem fatetur , tutius ageret, si Iudicem adiret, per text.in Isi pupillorum,S. I Jde reb. eor.qui subtusiveIcursunt. Quoniam licet haec omnia vera
essent, & praedictis legibus optime probarentur,nihilominus in applicatione fallebatur pars: Etenim si i quimur in casu quando Iudex ipso vendit in causam iudicati, ut in di. r.
C. de praeae minor. dicebam nullo modo applicari posse; nam cotra D. Pyrrhum Castrio tam pupillum,& contra eius patrem, nulla erat sequuta sententia, nullae litterae exequutoriales expeditae, nulla bona cAequi ita, nullus contractus rescissus, nec commis. sa graduatio creditorum, licet petita ab ipsis tutoribus; nec patrimonium erat decoctum,nec datus curator, adnotata per Dom. de Franeh. in decis F. num. 3.quo iure igitur poterat 1udex haec bona studalia distrahere in
causam iudicati, quae exequuta non fuerant; nec sententia contra possessorem lata I ad hoc ut sollemnitates praedictas adhibere no teneretur Iudex Quinimo etiam quod essemus
in causa Iudicati, nonne tenebatur
3 1 Iudex seruare ordinem, la diuo Pio, .in venditione, de re tuae di in specie subhastationes soli cmnithr adhibere, ut habetur in d Iordo, C.de exe- qtitit .rei iud. & in Ledicto, CF aduers c.ubi Gissct in aet.duplex ratio, C.deside inBrum.O tu . hasta cal. lib. I o. praecipue cum text.in ael. I.C.depraed. minor. non dicat in liniusmodi venditione non esse necessarium decretum, sed tantum ad Senatusconsultu Clementianum no pertinere, dctem. in L 3scommunis, eo casu nihil n
uandum censuit; ideo quod antiquitus in venditione in causiam iudicati P a ordi-