Disputationum forensium d. Io. Francisci Marciani Neap. patritii Scalensis, ... senatoris integerrimi, cum decisionibus supremorum regni tribunalium liber primus secundus ... Cum duplici indice argumentorum vno, verborum altero 2

발행: 1654년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

I4 α Io. Francisci Marciani

' casanat. d. consit. I. per totum a. io Neq; dici poterat casu mortis trahi ad casum no natiuitatis, ex coniecturata mente testatoris,quia ut dixit Alciat.in d. conf4 . num. 12. O I3. il-

Iud procedit in institutionibus, in quibus semper fit lata interpretatio, secus in substitutionibus, & fideico missis, per nc nnulla, quae allegati

ro, C. de his,qui ante aperi. tab. quod si testator instituerit haeredem Petrum, di Antonium silios cum conditione, quod decedete altero sine filijs, succedat alter. Si Petrus decesserit cum

filijs, dei ne Antonius sine filijs, filij

Petri non succedunt Antonio, & tamen ex verisimili mente disponetis,& ratione conseruandae agnationis deberent succedere, quod contrariutenendum asserit ea ratione, quia testator penitus omisit, & de hoc casu penitus loquutus fuit, ideo non fit

ex telio, quam opinionem dicit communem Ripa in l. haeredes mei,g.c pum sita, Τ. ad Trabeli. plenisti me fas in

cons. 29. O 3 o. . 3. refert,& sequitur D. Franch.in decf. 9 I. nu. 27.ὸν 28. Quinimo ex mente testatoris viis

detur substitutio adempta, substitues enim sub conditione natiuitatis , &xi mortis sine filijs, videtur eius suis voluntatis sub contrarijs conditionibus substitutione adimer , I.aliquando, in fine, Τ.de condit. O demon . t. si Iegatum pure, O l. legata inutiliter, VI . de ad menae legat. Bart. in I.paterfamilius, quas. I .ssi haereae instit.Cain. in I. quibus diebus, g.quidam Titis,s de condis. Odemonstrat.& in nostris te minis optime Ce hac in aecoss. 649. num. 28. ct 3o: Neque obstare dieebam, quod cueramus in substitutione copendiosa, in qua comprehenditur vulgaris, imora eramus in expressa vulgari, dum te stator posthumo quandocumq; decedenti sine filijs substituit alios vulgariter , pupillariter, & pei fidei comissum, di consequenter fiebat locus

vulgari, etiam in casu non natiuita tis posthii mi, ut per Craueti. in consit 28 3. post num. I. cum illa comprehε- dat plures casus, noluntatis scilicet, di impotentiae, & propterea non vi extensionis, sed comprehensiopis casus hic comprehendebatur per ex squar ponit Bart. l. .col. 3.UerfeH o alta, O vers. ad declarationem,ss de mular O Alciat. in tit. de verb.Ani-μ. lib. 3. in et . quaest. terti= axιomatis. Quoniam timc vulgari substitutioni etiam sub compcndiosa comprehensae, filijs non natis locus esse pote.

I 3 rit; quando substitutio facta fuerit sub conditione si filius nasciturus

quandocumq; haeres non erit, tunc enim sub ea comprehcnditur omnis casus noluntatis, & impotentiae, vel quando unus ex his casibus noluntatis , vel impotentiae expressus fuerit, tunc enim de iure communi e&ten deretur de casu impotentiae ad alterum noluntatis, vel ὲ cotra,& proce-d mi dicta per Bari Craueit. O Auran et bisupra. At quando unus casus individuus impotentis exprimitur,tuc non extenditur, nec comprehendit

alium casum similiter speciale,& in diuiduum eiusdem impotentiae,ut in themate, de quo disputabamus , ubi fuit expressus casus individuus impotetiae scilicet nascendi, & moriendi , & ideo non poterat extendi ad casum individuum similiter impotetiae scilicet non nascendi, ut optime obseruat Casir.in Lgallus, g. ct quise

& proprio num. 67. F. ad Trebit de ita

respondeo, lib. q. quia quando casus I impotentiae est expressus, conditio dicitur voluntaria,& non extenditur secundum doctrinam Bart. d. g. O

quid

162쪽

Disputatio LXVIII. 143

quidsi tantum, per texe.in commodis

nionem communem esse fatetur ideAleiat. in l. I. de vulg. ubi omnibus contrarijs respondet, O ae cons. 44. ubi asserit esse etiam de mente Bart. ἐκ tW matera. I. F. de vulg. O Aretin. in ael.quandiu; Quia conditio adiecta

x s substitutioni compendiosae attendi debet, nedum respectu substitutionis fidei commissariae, sed etiam respectu vulgaris, quae illi tacite inest, quod singulare dicit Io. Baptista de Sancto

ab quando conditio, quae deficit, repugnat etiam secundo substituto, tunc enim caducato medio gradu, caducati etiam dicuntur sequentes per d. L qui habebat, cum ibi notatis, F de vulg. Balae in cons. 2 4.Titius,lib. I. ubi inquit,quod caducato medio gradu, non tamen perimitur conditio apposita in prima substitutione , sed conseruat vires suas ad exclusionem ultimi substituti, & refert idem Alciat. in aeconfqq. nu. II. qui in nostris te minis loquitur, & alios allegat, &hene etiam declarat Menoch. d. conf3 26.ὰ nu. I.ad 36. Bertranae cons. 36 F. lib. I. Corn. cons. I 8o .vol 3.deficien

17 te enim conditione , substitutio habetur pro non facta. I A pecuniam

com. rei vend. paria enim sunt nihil fieri,uel fieri sub conditione,'quae noverificatur, Ripa respons. Σ. num. 234tib. I.O Cephal.cons. I 7. num .6.Propterea prima substitutione ex defectu conditionis deficiente,integra totius vinculi structura deficit, & caeterae omnes sequentes substitutiones corruuntin pereunt, in mater, g. i. de

Et ex his minus obstare dicebam illam coniectura desumptam ex prohibitione alienationis, & cx di res.sione ad plures substitutionum gradus, declarando voluntatem suam esse, ut omnis eius haereditas strictissimo fidei commissi vinculo esset obnoxia , quo casu videtur onus iniunctum primo, durare etiam in bene cium sequentium, etiam deficientes medio gradu, ex superitis enarratis. Etenim haec omnia bene procedere poterant, quando casus,& conditiones a testatore appositς euenissent, secus vero quando ab initio defecerunt,t c enim sequentes etiam corruere necesse est ex defectu conditionis,etiam quod ad esset dicti emper, & in perpetuum, & similes perpe

FI. a. num. 3 I . eq. quia praesumitur I9 voluisse testatorem, tunc fidei commissum fore perpetuum , quando conditio verificaretur, secus si deficeret , ut respondet Craueti. cons. 98. num. II .& post Alciat.in I.pater fumdum, in .ssde tex. I. tenet in specie Menoch. d. cons. 326.num. 62.cum seqq. praecipue cum prohibitio fuerit restricta ad praediistos haeredes nomia natim institutos,& substitutos, unde non poterat extendi ad alios, ut tra-dit post ceteros in pucto ide Menoch. in conf327. num. 7. 8. O Tq. Et haec adeo vera sunt, ut secundum nonnullorum opinionem procedant , etia si ex urgetissimis coniecturis appareret substitutiones misese conscriptas ratione conseruandae

agnationis, ut late post alios probat

163쪽

144 Io. Francisci Marciani

conditione a testatore considerataia,

intelligitur prohibita alienatio, de

contemplata agnatio; secuS autem

illis deficietibus. Et licet aliqui huic

opinioni no absolute consentiant, in casu tamen de quo disputabamus, necessarium non videbatur in illa in .s stere. Cum nec agnatio, nec familiet conseruatio fuerat considerata, diim filios utriusq; sexus vocaverit, & distributionem facienda ordinauerit,& faciunt notata per Cafanat. in

debatur aliud obiectum de clausulaeto codicillari, cuius virtus illa est, ut quamuis testamentum ob deficientia instituti,vel substituti,caducu essiciatur, quoad illius substitutionis gradum , non tamen essicitur caducum,

quoad alios gradus,a quibus incipere poterit testamentum, ut per Paris post alios in confor .num. I uib. a. Quoniam itinc clausula codicillaris effectum istum operatur, quando conditionis verba verificantur, licet ericiatur caduca substitutio per mortem, puta si in nostra hypothesi Posthumus natus esset,& deinde prς- mortuus sine filijs; timc enim,quamuis esset caducata substitutio propter praemorientiam Posthumi, tamen quia conditio, si nascatur implicite comprehensa sub conditione si moriatur, ut supra ostendimus, esset verificata; clausula codicillaris operari potuisset suum conseruationis effectum: secus tamen quando v ba conditionis no verificantur, sed defi- elutivi in casu de quo disputabamus, in quo Post humus natus non est; tu cenim quia non euenit casus 1 testatore consideratus , nullum operatur

effectum clausula codicillaris, ut in claris nostris terminis respondet Alciat in ZωUM. Num. F I Iib. 9. Optime Casb. in conf394. nu. .vol. I. & apertius Soccin.fen. conf7 6. in Gne , lib. 3. at ubi asserit clausulam codicillarem tantummodo operari, ut illud, quod non potest deberi ex testamento, de

beatur ab intestato, sed non quando casus a test/tore dispositus, & prouisus non clienit,cum virtus testamenti non trassundatur in codicillos, Buri. in l. I. quas . Iss. de iure codicil OMe

Secsido loco praedicta Barioli doctrina in LI.quandiu, communitεr ab χχ omnibus restringitur,quotiescumq; gradus substitutionis medius, nedum fuit in causa caduci redactus sed pro non scripto habitus,ut in nostro themate, timc .n. sequentes omnes substitutiones ab illo dependetes absq; aliqua distinctione caducatur, & deficiunt , per text. in diυnic. S. I. ibi, Atilio gravamine, nisi per raro2 in

hoc pro nonscriptosupc ruenient C.

igitur hic medius substitutionis gradus ne dum fuerit in causam caduci,

sed nullus, & pro non scripto, diu. Posthumus primo loco substitutus

nunquam fuerit in rerum natura squo casu pro non scripto censetur, ut loquuntur omnes prafati DD. necessario dicendum est deficere etiam omnes substitutiones sequentes sub illa conditione conceptae r ubicumq. 23 enim pro no scripta habetur in persona illius, cui onus iniungitur, Onus etiam pro non scripto censetur, cum non adsit persona, in quam sermo dirigatur, l. quidam referunt, de iure codicili. Imo in L qua conditio stri cond. or demonsbat. de consequenter apud

erimum haerede remanet sine onere testitu

164쪽

Disputatio LXVIII. 1 F

restitutionis haereditas , clim nunqua habuerit onus,fundamenti radicem

ob defectum conditionis,& substit tionis pro non scripta, ut in spectra scripsit Balae in LLunica, g. in primo, c.de cadiae. tollend. & ibidε Sahe.nu. 8.per rex.in Isiduobus res I 6. 3μ Titio, inrisumis,ubi Glos FG teg.1.de bene resert ca b. in aecons. 39 . num. 3. lib. r. Et ratio differetiae est, quia gradus in causa caduci redactus, a principio fuit validus saltem in habitu,& potentia, ideo iustum, & aequum videtur haeredem ex caducitate su

sequuta,contra testatoris mentem,&voluntatem,hqreditatem minimῆ retinere . Sed in substitutione pro non scripta,voluntas 1 principio, neque habitu, neque potentia subsistit; de propterea iure merito, cum pro non scripta habeatur, manet apud primuhaeredem absque aliquo restitutionis onere hqreditas,cui testatoris voluntas non resistit, plus enim nullitatis

est in eo, quod a principio non sub-24 sistit, quam in eo,quod ex post facto

deficit,ut late percurrit Cephal. aeco A. 649. num. 2 O. O fanat. d. confa.

Caeterum haec omnia superitis disputata,& discussa, eo casu deseruire potuisse,aiebam, si adhuc superesset,& superuiuerent Petrus Franciscus,& Carolus, vel ipsorum alter, qui dicto Post humo nascituro, & sine filijs quandocumque decedenti, vulgari ter, pupillariter, & per fideicommis. sum fuerunt substituti; eo enim casu esset dij utandum, an caducato dicto medio substitutionis gradu, ac pro non scripto habito ex non natiuitate Post humi,dici possent etiam caducati sequentes substitutionum gradu S, quibus compendio fh fuerunt Petrus

Franciscus, & Carolus vocati, & eo casu procedere possent omnes considerationes,& authoritates superitis adductae .

Attamen in specie nostra, super-ssuas omnino illas existimabam: era- Lib. II. mus enim in casu,quo omnes substituti praemortui fuerat vivente adhuc Principe haerede instituto; &soliunquaeri poterat an post illius mortem, hinc ad mille annos, locus esse posset distributioni fructuu haereditatis: faciendae inter illos de familia Raua- steria; qui nullo modo, nec per vulgarem , neq; per fideicommissariam, neque per compendiosam videbatur

vocati. Quoniam non vocantur ad

hqreditate,ita ut posset dici substituti dicto Principi haeredi , vel Posthumo, &alijs substi tutis,sed tantum ad fructus, ct introitus haereditatis distribuedos iuxta ordine charitatis teis statoris,qui nihil de haereditatis proprietate disponit, & ideo in eis noris

poterat militare ratio vulgaris substitutionis sub compendiosa comprehensae,nec doctrina Bart. in M.quanditi. Et haec est tertia limitatio ad predictam doctrinam,quam ponit Alciat.

in d.confqq. num. ς 2. vers tertia limia ratio.lib. 9. 3c refert etiam de Praetis d. vers inspicienda autemsunt,num. 2 fol.

33 a. quia illa procedit quando vitia 1s mus substitutus, est vocatus ad eandem rem,& haereditatem, in qua fuit substitutus primus , secus si in re diuersa,vel in re particulari,per text.ind. l. qui habebat,de vul. .ubi cuman. de caeteri, quem Vibius in comment. ad

9.sed si insituro, sit. de vult late

exornat: Nam praesupponunt Bart. eiusq; opinionis sectatores,quod sequens substitutionis gradus pervulgarem sub compendiosa comprehe-sam, admittatur ad haereditatem, ad quam erat vocatus ille medius, qui ex defectu conditionis fuerat caducatus: Hoc autem praesuppositum fieri nullo modo potest, ubi sequens substitutus non est vocatus ad ean dem haereditatem, sed ad rem diuersam, puta ad rem singularem ; quia vulgaris substitutio no potest locum sibi vendicare, cum repugnaret V . luntati disponentis,qui noluit seque tem in totu admitti, sed in re tantum

165쪽

146 Io. Francisci Marciani

singulari, &consequenter n5 poterit vulgaris suum producere effectumi, alias haereditas remaneret pro parte in suspeso,quod admitti no debet; de ideo cum Post humus primo substitutus imo secundus , & tertius, Petrus Fraciscus scilicet, & Carolus ad uniuersale haereditatis fidei commissum fulment vocati, ultimi vero de familia ad fideicommissum particulare, fructuum scilicet inter eos diuidendorum, non poterat procedere regulata,& doctrina Bart. in aeLquandiis, cum

nulla adesset substitutio, quae locum habere possiet sublato medio,dum se. quetes ad aliam rem fuerunt vocati,d.I.qui habebat, de ibi Castr. de caeteri,& in puncto consuluit idem Ahiat. videndus in ae cons. 46. per icium, dc propriε num. 1 .lib. 9.α5 Nec dici poterat appellatione fructuum, ac reddituum, qui aequiparantur in iure, L Uufructu 7.F. de usust. venire etiam totam haereditate; quoniam maxima esset improprietas; haereditas enim in iure consistit, fructus vero dicuntur qui singulis annis percipiuntur, ιnihil alsud, I .de verbis an P. fundi trebatiani, de Uufr.legat. α & habentur ut quid separatu a pro prietate, & substantia,ut late per do et i ismum Salmaticensem Disopum Valenzuelam insons 6.nu. s. 9 6. Et ex his facillime diluebantur, quae in contrarium adducit Peregrin.

fundamentum facit in eo, quod ne-α8 gari non possit,quin illae subordinate έubstitutiones contineant vulgarem, quae locum habet etiam Posthumo non nato i prssupponendo,quod fiat extensio: quam nos supra refellimus; nam admisso hoc, citra veritatis preiudicium; deficere videtur hoc cani ratio Peregrini, dum non adest vulgaris substitutio ad totam haereditatem, in quaerat substitutus Posthumus, & sic medius gradus, dc conse quenter non possit ultimus per vulgarem in olus locum subrogari, cinndiuersimode fuerit substitutus, scilicet in fructibus , & sic in re particu

a 9 Praeterea Barioli doctrina proe dit quando ultimus substitutus potest venire pervulgarem sub cominpendiosa comprehensam, ut proprio ipse loquitur, & declarat etiam Aia

men isti de familia utriusq; sexus,inter quos emet facienda fructuum diastributio, non possiunt admitti iuro directo,& per vulgarem,cum fuerint

vocati in re certa per verba commu-3o nia,quo casu sub compendiosa,quatenus adesset substitutio, non comprehenditur vulgaris, ut docet idem Bart.in L centurio, Verouaero ulterius, Issis vulgar. Quinimo i unt etiam vocati post mortem nediim primi hae- redis , sed post obitum aliorum substitutorum sine filijs, quo casu impossibile est in iure,ut quis post mortem 3I primi haeredis, alium vocare possit directe, sed tantum perfideicommissum, lpos aditam, C.de impub. Oalyrsubstit. nisi fuerit miles, d. l. centuina a rio, 1. de vulgar. cum iura directa semel a fixa ostibus primi haeredis, non possint in substitutum transfundi nisi per fidei commissum , etiam si esset substituta Ecclesia, secundum

Balae in L I. vers quarto incidente G.de sacros Ecclef.de ideo si testator uolui se set, neque potuisset hoc facere, etiaverbis directis substituendo, I.ssius familias Io 7. g. vi quis haeredem, f. deles. I. quanto fortius in casu nostro , in quo testator hoc non fecit, nec illos ad haereditatem directe, nec per

fideicommissum admisit ξ sed tantuad fructuum , reddituumq; distributionem , quo casu omnia in contrarium adducta corruunt, &resoluun

tur.

Neque possent per fideicommissariam

166쪽

Disputatio LXHIL 147

sariam admini,quatenus concederemus fuisse per fideicommissaria substituti, proiit negamus. nam deficiente c5ditione in personam primi sub-ctituti concepta, imo illa habita proga non scripta,defecerunt etiam substitutiones sequentes fideicommissaris, quae sub illa conditione fuerunt ordinatae, Bart. Bald. e, Imol. in ael.qui habebat, Alexand in ae cohaeredi, F.de

sq. qui licet nu. 32. hoc dissicultet, illud est , quia in casibus, in quibus loquitur , inerat etiam vulgaris sub compendiosa comprehensa, ut distin-ςuit Cosmin confr et .voLI.O Alciat.

vol.9. & sic in mere fidei commissaria ipsemet Peregr. videtur tenere hanc opinionem,dum se refert ad CaBν.ct Alciat.quos allegat num.36. Cum igitur in casu nostro deficeret nedum vulgaris comprehela sub compendiosa, scd etia fideicommi L. saria, cum ad haereditatem, neq; per

fideicommissum fuerint isti de familia vocati, sed tantu quoad distributionem fructuu , & quatenus adesset vulgaris, & fideicommissaria, neutra Ioeu sibi vindicare possiet, nedum ex desectu coditionis medij gradus, sed quia habebatur pro no scripta, omnino dicendu lare existimabam, fideicommissum extinctum. Die Mensis I 624. Facta relatione in S.C. cum infer ventu Doctissimi Io.Baptistae Valenaeuela Vela EqueZ tunc Regentis Re .giam Cancellariam,& ossicium Praesidis Sac. Cons. deindE Episcopi Salmaticensis, fuit prouisum, fideicommissum esse extinctu, & bona rem nere penes Principem haerede, absq; aliquo restitutionis, vel distributionis vinculo. in Baca de Finlice Act. Mag.

Lib. II.

sVM MARIVM. I Onditio videtur defecta quoties

. cumq; sat per implere debent . . . aeuod in quacumque conditione procedit, e potesativa, Θ mixta, e alia quacumque. . . Limitatur tamen fauore liberta tis, in conditione tamen easuali. a Conditio etia defecta censtur, per ca sum contingentem in personam eius, qui implere debebat. . . auod tamen procedit, quando ab initio per eum Heterit, quominus

adimpleretur, secus si ex possfacto. . . auia sufficit per momentum conditione ui e impletam. a Conditio huiusmodi deficit, etiam pereasum contingentem in personam alterius, quam ipsius legatarii implere debentis... Etiamfl per legatarium non Hete

rit, quominus adimpleaturequod tamen declarasur.

6 Antinomia inter Papinianu in I. Se-

in t .mquia I 3. &in I. annua ao. F. eodem, adduxitur, O concordatur.

num. s.

6 Text. in tallis libertis 83. Ede condit.& demonstrat. declaratur. 7 Di stio modatis no deficit, quamuis At mixtus modus, ct desiciat per ca-

8 Text. in I. si fundum per fideicommissum 9 . S. Iulianus,alias est lex si Titio ς s.fide legati I .enucleatur. ς Via exequutiua agi potes pro legato. io Conditione apposia in utilitatem, O

commodum haeredum, non autem l

gataris,non procedit posito tex. ind. l. annua 2 o. ff.de ann. Iegat. ει text. in d. l. illis libertis 83. ff. dracondit.& demonstri II Cesante legati cause,usum etiam reffat legatum. . . Praecipu8 quando es alis.

en relictum ad Gilitasem alterius,

167쪽

14 g Io. Francisci Marciani

i 3 Craiis indueitur per dictionem sit, veI

per Gerundiu, quod regularitis con ditionem importat. I 4 Gerundium tunc conditionem , vel=nalem causem,inducit quando regulatur a perfna legatari=,non autem a persona loquentis... Ita ur post reflui in dimone si .is Gerandium dumtaxat in accusatιuo,

vel genitIuo cum aiectione animo, vel caula, conditionem operatur. I 6 Gerundium conlinens onus explicandum ab eo ad quem refertur, modum non autem conditione gnificat.

Iv Causa proprie loquendo, non potes esse defuturo se emper de praeterito,vel de trafenti. 18 Cainu quando respicit futurum, accipitur pro modo.

1 9 Coos expressa in vim modi, non diciatur alis,sed impuma . . . Praeeipue in dispositione hominis. et o Causa impulsu a cessante, non cessat dispositio.

ar Dictio Vt, modum non conditionem dι notat.

. . Etiam si adiciatur condisio in

modo. '.

aa onus implendum pos legati acqui

tionem, dicitur module.

a 3 Modui potius in dubio,quam conditio praesemitur. 24 Legatum cum adiectione oneris. quod Do tires vocant ρε deicommissum, aequiparatur legato modati . a 3 Legarum modali Aue per fideicommissum, quod concernit fauor alterius, quia legatarν ,sidefecerit exsecto te-

sutoris censetur ademptum... Ea ratIone,quia cessi onus, quod

fuit ea a Malis tegati. . . Si vera deficiat casu, non deficit

Iegatum, sed legatario debetur. . . auia per eum non fiat, quominus onus adimpleat, vel eicommissum prae Iet. 16 Barioli distinctio in l. eo die illis yroff. de legat. 2. adducitur, O evi

natur .

a 7 Legatum tutori relictum, intelligituν

eontemplatione tutela... Vnde illa cessante, cessat legatum. . . Si tamen iure prohibeatur legatarius tutelam gerere, puta quia miles, vel minor,habebis legatum, quia per eum non Hat.

et 8 Onus quando ex pos facto adimpleri

nequIt ex accidenti, vel ca ,desetur nihilominus legatum... stula per tegatarium no Hatήquin adimpleatur.

1ς Principis facto resim non poten ,praecipue iuste imperantis. 3o Advocatus potest cogi ad Consiliarν munusfuscipiendum. 3i Conditis A non adimpleatu a Io terissi', in cuius persona non erat conditio implenda, fliose impedit Ee. contra eum non possit haberi regressus, habetur pro impleta. . . Aut veri, imune, O babetur pradfecta, si tamen ille tertiusfluendo M. 3 1 conditio habetur pro impleta, si is, qui

adimplere tenebatur,fuit factoverioris impeditus... Vel ubicumq; deuenituν ad eassi impossibilem sine culpa adimplere debentio.

33 Onus impasitum posi perfectum legatum, etiam Faliquo casu impleri nε

possit,praeter tamen tutatoris adem-prionem, non impedit, quin debeatas legatum.

E N T V M. Conditionale legatum , sit desciat per casum contingentem pri cipue in persona legatarij implere debentis, minime deberi: non sic in modali, praesertim quando facto Principis iuste imperantis , impeditur legatarius onus legato adiectum adimple

168쪽

Disputatio LXIX. 169

re: Hinc legatum Ad uocato relictum, ut haeredis negotia patrocinetur, deberi etiam si is ad Consiliarii munus assumptus fuerit, cum per eum non stet, quo minus patrocinium praestet: inde nonnulla de legato conditionali, modali, causali,& per fideicommissummon inutiliter annotantur.

I. M. I.

DISPUTATIO LXIX.

x onditione omnino videri desectam, quoties A cumq; steterit per implere debentem , ne adimpleatur,certissimi iuris esse censuit Aphricanus in Lin testimento 3i .ssis condit.=demonsν. ibi: Siquidem ipse noluit uxorem ducere,quia i voacto conditio deficit,nia hil ex legato ipse coUwuitur; cui etiam cocordare videtur Papiniani responsum in I. τ tio centum Io.S Feodem iit. ibit auodsi noluit eam uxorem ducereritio legatu petenti, nocebit -- reptio doli, & hoc quidEm procedere dicunt omnes an quacumque conditione siue potestativa,sive mixta,sive quacumq; alia, ut bene ex generat, tale text.i n d. t. in tes amento colligiatur. Quamuis in relicto libertatis no ita indefinith procedat, quoniam si sub potestativa conditione fuerit relicta libertas,si per eum steterit,quominus adimpleatur, coditio deficiet,& seruus nihilominus remanebit. Quia & libertate,& haereditate,sua culpa defraudatur; non ita fi casu a lis fuerit conditio, 3e ex sortunae ims dijs conditio defecerit, ut singulariter videtur decidere Imperator Iuninianus in I. .CAe nec arseru. red.instituend. Hoc autem adeo indubium effovidetur,ut extendatur etiam quando a eonditio defecit per casum, contingentem tamen in personam eius,qui implere debebat, nam & tunc conditio habetur pro defecta,& legatum Lib. II. non debetur,ut clarissime etiam probatur in L l. in te mento, ibi: At si ipse decedat , nihil ad haeredem suum

eum transmittere, quia morte eius e-

ditio isseisintelligitur,ad quod etiacomprobandu adducitur Modes iniresponsum, secundum intellectum Ginensis in t sub diuersia so. g. . V. de condit. ct demons . & clari iis pro

tollenae ubi in omnibus conditionibus siue potestatiuis , suε mixtis, siue ea sualibus, concluditur, conditionem pro defecta habendam, quotiescumq; stat per casum contingenotem in personam implere debentis. Quod tamen procedere dicimus quando ab initio per eum steterit, quominus adimpIeretur; secus si ex post facto,tunc enim relictum cons quetur, ac si per eum non stetisset, ut videtur voluisse Ba in I .in υθ.qus. C.de innit. O substit. quia lassicit per momentum impletam fuisse condi. tionem, t/quιs haeredem, C. eoaerit. de tenet etiam Imol. in A. in testimento,ssis condit.o demonstr. Quin etiam eodem modo dicendum videtur, si conditio deficiat per casum etiam contingentem in personam alterius, quam ipsius legatarii implere debentis,ut habetur per Papinianum in I Seio Io. F. de ann. legat.

ubi ita loqintur: Seio amis delissima

si voluerit cur meis interueniebat, e dem modo filiorum meoru negotiis imteruenire annuos aureos, ct habitati nem qua υtiturpraestari volo, non ideo minus annua Seio pro parte haeredit

ria viventissilia deberi placuerit, quod ex tribus Alys Titistesatricis,duo asshaepedibus inctitatis, vita decesserint,

169쪽

1 3 o Io. Francisci Marciani

sum tam labor, quam pecunia diuision patiatur. Ex quibus verbis clare colligitur, quod conditio illa si voluerit filiorum negotijs interuenire , desecta dicitur etiam per casum contingentem in persona filiorum, qui docesserunt,ct consequenter extinctum legatum,etiam quod per legatarium non steterit, quominus adimpleatur, nec conditio defecit per casum contingentem in personam legatarij, sed

alterius. At contra videtur respondisse SVMola in I. Issula I 3.Feoaetit.de ann.υ-gat. dum asserit ibi: Lucio Tiιιo bono viro,cuius obfquio granat ago,dari vo- Io annuos quandiu vivet aureoi decem, si rebus nepotis mei interuenerit, Om nemq; adminis Itonem rerum nepotis mei adsolicitudine uam reuocauerit: Quaerit cum Lucius Titius aliquo tempore Msud nepotis negotia gessit, Opereum non setis,quo minus gerat . Publiuι ante m msuius noliι eum administrare,

anmcicommissum praesari debeatur ;

spondit , Ii non propter fraudem , aliamve quam issam causam improbandae operae causa remotus essta nego- ur, rus adminisrare secundum defuncti coluntatem vellet,percepturum legatum . Od etiam idem S uola repetijt in t annua 2 o. odem, ibi: An. nua bis υerbis legauitsi morentur cum

matre mea, quam haeredem proparte innitui quintum est, an mortua matνα

conditio apposita defecisse videatur, ac per hoc neque vestiaria, neque cibaria his debeantur respondiscundum ea , quae proponerentur deberi. Ecce quod deficiente coditione per casum contingentem , non in personam legata-rij implere debentis, sed alterius no amittitur legatum, sed debetur, cum per legatariu non steterit; & in hane etiam sententiam videtur inclinasse Paulus in Ullis libertis 83.1. de condit. O demonsIrat. ibi, Paulus respondit, conditionem quidem in personam libe torum,qui e lio defuncti moratifunt,

aut per era non Het1Aquo minus mora

non videri.

Sed facili negotio.haee Iura ad co.

cordiam reducuntur textus enim in

s ael. Μsuia loquitur quando conditio

defecit propter noluntatem nepotis, cuius negotia testatrix mandauerat per legatarium administrari. UndE cum absque causa a negotiis rem tus fuisset, nec per eum steterit, debebitur legatum, secus autem fuisset, si per casum fortuitu etiam contingentem in personam alterius, quam implere debentis, quia tunc procederet dispositio Papiniani in I. Seio , Τ de ann. legat. ut notat Glog ibidem is verbo eum administrare. Neque contraria est decisio eiusdem S uolae in d.l.annua : Quoniam licet determinet deberi l egatum etiamortua matre,cum qua morari legatarius debebat,tamen illud fuit,quia conditio, apposita fuerat in utilitate matris, unde cessante causa, per qua fuerat legatum relictum,defecisse legatum , dici oportet: Quod melius declarat idem Paulai in aeculis libem 6 tis, ubi postquam dixerat legatum factum libertis, si cum filio testatoris morati fuerint defecisse non videri, mortuo filio testatoris, cum per eos non steterit,subdit: Se tenatorpr pter Aly utilitatem,se qui cum eo mo rati fuissnt , alimenta praestari voluisset contra voluntatem defuncti petenter auaeri non oportere; & ideo cum legatum annuu relicto Seio, si filij negotia gesserit, factum fuerit in utilitatem filiorum,non mirum si illis de. functis, legatum non deberi placuit, etiam quod conditio deficiat per c

sum contingentem in personam alterius quam implere debentis,ut be-nὰ etiam explicat Gl .ibidem in ve bo non videri, & ita post Anchar. Socincin.Ruin. Decium,restit Menocb. in confI 6.num. I. ubi sic intelligit rem. in ZLSeis. Attamen haec omnia, quae in con

ditionali dispositione diximus procedere

170쪽

Disputatio LXIX. Isr

eedere, locum minimδ sibi vindicare in modali dispositione dicendu est,

nam licet sit mixtus modus ,& defi-eiat per casum, non tamen deficiet

relictum, text. est singularis secundu Dinum in L fundum peν fideicommissum 9 . S. Iulianus, alias est lex si Titio 93 f. de θη. I.vbi Ulpianus tme Iu-ιianus ait, Si Titio pecunia legata fue-8 rit,ct eiusAdeicommissum,ut alienum

feruli manumitIeret, nee dominus eum uendere velit,nihilominus legatum capit,quia per eum nonsat, quominus=deicomm fu praefiet, nam etsi mortuus fuissetferuus, legato Non submouebitur. Unde clare colligitur,quod si modalis dispositio per casum contingetem in personam alterius, quam implere debentis deficiat, non deficie legatum, cui etia Doctores pro con- 9 cordantibus adducunt duo eiusdem Seruoia responsa in Lucius ς .F.quisquis, it primo, f. de teg. a. & in L pater Alium 3 6. F.Tusculancis, . de legat. 3. ubi Glus notat, Ac obseruat etia Bart.

in dLTitio centum,3.Titio genero,cel. l. de eondit. di demons . de bene Alex.in . i. C. de insit.=fub Iit. colum. I. &communem opinionem esse dicunt

omnes.

De his autem late suit in S. C. disputatum in causa Regii Consiliarii Marcelli Marciani mei Genitoris cuPrincipe Auraranae: Etenim Io. ΑΙ-britius quon. Princeps Auetra me iris vltimo eius elogio legatum annuum ducatorum tercentum meo Genitori tuc eius Advocato, reliquit per hee verba: Lascio at Signor Marcello Marcia

ante sua vita solamente, da pagarnosidi terra in tereta : reganduo che deb-bia hauer pensiero ille mie siti, e parti Iarmente delia lite, che tengo con it Regio Fisco. Mortuo deindE Principe testatore in mense Maij I 6 4. ac transacta lite cum Regio Fisco,in qua meus Genitor conlilium non aspernendum ediderat,ut videre est in eius consis. lib. a. quod etiam doctissimus Regens pia Marebio Belmontis inter eius lucubrationes imprimi curauerat liabis s. de Iure Regni subiit. 44. de bonis foriudicatorum ὀ num. 6. cum seqq.fol. 32 3. Catholici nostri Regis munificentia fuit meus Genitor in annor 623. sub die s. Nouembris in Regiorum Consiliariorum numerum a assumptus; & nihilominus Princeps Io. Antonius haeres usque ad annum I 629. legatum ei quotannis soluit. Clim autem a solutione defecisset, petijt meus Genitor per S.C. prouideri via exequutiva, quod Princeps solueret quantitates decursas, & i futurum solutionem continuaret,se uat forma legati. Quodq; pro legato via exequutiua agi posset, dicebatur communis esse opinio,vt post Glossin 3. illud, in auth de hsred. , falcid.in verbo decreto, & ibidem Angel. dixit Iag. in l. . num. 16. C. de edieto diui Adrian. toll. Ioseph. dou. deris Perus. I 3. Crusqui

commvn. contra commvn quae L Io 3.

gatum huiusmodi nullo modo deberi; quasi fuerit conditionale, si causas scilicet illius , meus Genitor patrocinaretur, ideoq; defecta conditione culpa ipsiusmet legatarij implere de. bentis , vel ad minus per casum in eius personam contingente propter munus Regii Consiliarij, ad ui fuerat electus , quo prohibebatur pro alijs particularibus, causas agere, & patrocinari . defectum etiam dicebatur

SEARCH

MENU NAVIGATION