장음표시 사용
271쪽
nas a successione dotantis tantum,uts dicit Au .in c. .col. s. Uue de natu .
multo facili tu procedebat in nostrahi pothesi. in quo D. Diana soror, ad huc in capillo existebat tempore deis latae luccessionis. Respectu vero bonorum existentium in districtu, videbatur D. Dianas debere exelua per conseclud. iae . sed si morienti. .ubi in verss. aeuod amrem.dicitur. quod in praemissis appellatione fratris soror non continetur, et & ideo Dom. M 'aura. in decis 24. num. I 3.ad quam in his terminis se remiserat in L decf. t 7 r. in e fate-turi quod soror excluditur; licet iliaeasu dictae decisionis fuerit admissa, quia soror erat ultra praemissa, de tria ulteriori gradu, que no coprehendebatur in Consuetudine: & propterea eum in hoc casu eramus in terminis Consuetuditur foemina soror erat re pellenda a successione fratris in borinis existentibus infra districtum , ut videtur etiam sentire Napod. iud. Asuetud.Se moriculi in ven. filia, O
plicat si sunt solae, nam si essent a mixtae cum masculis, masculi ipsas excludent, & melius is 3. quod autem
8 ergo, ubi ait quod soror dotata non succedit ubi concurrit cum fratribus aut fratrum siliis. Et quamuis replicaretne consee.
studinem praedictam Sed moriemi, Os d.g od apiri non loqui in hoccasu, data scilicet paritate gradus, sed in casu subingressionis,ut tunc appella tione fratria soror non contineatur: tamen dicebam quod etiam in gra dulpari,illI se sunt interpretati nostri
Adde M ad dictas cainfiniatura, ut aduertit Pi uest in L coasere. Sas flmorientis num. 268.iae .uide. ubi Hlegat deci ouem capi 1 39. in qu fuit exelusa soror a fratre ea mali iasueeessione alterius fratris, quamuis essent in pari gradu, licet eo usu et do videretur sequi quando concur reret frater eum nepte ex alio fiatre praemortuo, de videtur etiam sentire Stephan. de Gaeta in aponil ibidem
verme. a. autim maritata, & latiusmm .de Francb.su detis. 87. in princim e conserunt allegata per Annam in alleg. 8 l. II arum. II. quia secum Iodum ius consuetudinarium unica
dotatio suffeti, ut ab omnibus successionibus excludatur,& in hoc dis- fert a Iure Constitutionum quo iure debet esse dotata de bonis illius de ι cuius successione asitur, alias novi' 'excluditur, de ita etiam fuit de eisum in illa eausa Marchionis Vallis conistra dictam allegationem Anna 8 I.
ista procederent, non tamen pote rant locum obtinere, stante existentia matris; qua quidem in medio extistente, non habet locum consuetudo, sed succeditur secundum ius e m. II mune per Aurb.defuncto, CardSenat. Confri vi quo iure succedit etiam soror utrimq; coniuncta sublata distinctione sexus ex multis allegatis per eundem A . ind. alleg. III p. 3. q. de praecipue ex Napoian. in pluribus locis, & in specie in consuetud.Si quis,in qua sum. i 3 r. ista . O i 86. de ante eum tenuit Andri
di rescit post Vsu. in decis A . 38.
272쪽
Reg. Reuerter. in discurs pon consuet. qui dieit hoc esse sine dubio Dom. de
procedat non solum quoad matrem, vel patrem tantum, ut scilicet Consue-etido non habeat locum patre, vel matre existente in medio in eorum Ix dumtaxat beneficium: sed etiam quoad alios , ita ut quoad omnes attendatur ius commune: ita in specie adnotauit idem Anna in d.allet. III. δεν num. I .versic. me obstite quia .
Napod. in locis praedictis non simplieit. t docuit, matre existente in meis dio, non habere locum Consuetudinem , sed dixit habere locum ius coinmune; si igitur habet Iocum ius commune, ergh in omnibus debet intel-
Iigi, quia indefinite loquutus est, diconsequenter succedet soror, quae de iure communi, ad successionem adis mictitur. Ad quorum corroborationem etiadicebatur, hoc decidi per duos eximios Iureconsultos Antonia, nempe M Alexasd. de Io. Angelum Pisane Itim, ut habet ut in addit. add. Com-
δε iure sarum consuetudinum, O in ad ineip. in libra Dom. Anton.de Alexandro ; qui fatentur quod si mater aes in medio,& supersit frater utrimq; Coniunctus, cum altero fiatre colanguineo, vel uterino; qui omnes secuas cium Consuetudines ad successi
nem vocantur; tamen quia existemtia matris facit, ut non habeat locum consuetudo, sed attendatur ius com- ne, succedet eo casu mater, & frater utrimq; conluctus tantum, exclus
fratre consanguineo, vel uterino; qui Lib. II. de iure communi per d. Auth. defuncto exeluditur; & it, etiam fuisse iudicatum per S.C. testantur, sicut etiavidetur tenere Thom.Naueterius, quesuu priceptorem appellat D. de Frach. in addit. ad L Consuet. fol. Io. posconsuet.inadd.1ncip. in eadem consuetud.circasinem, versici ex ijs infero. Et in casu cotingenti, quod soror, quae de Consuetudine excluditur, noexcludatur matre existen in medio, quae facit cessare Consuetudinem,&recurri ad ius commune, dixit Anna in d.allegat. II 7. in ἀ nu. Iq.
-υΩ.nec obm , quia ut dicit ipse noest nouum,quod quis habeat ex pe I sona alterius , quod non habet ex sua , ex Napod.in Consuet. Amoriatur
in ve solum nu. Is . eq. praecipue quia, ut consideratMinad.ιnaedec. 38. satis est, ut Consuetudo operetur in seasu simplici, & sic excludendo
II rorem quando concurrit eum solis Batribus, non autem in casu mixto, quando concurrit etiam cum matre,
vel patre, de fiatribus. At ego dicebam contrarium nisi se passim decisum, ut refert Dom. δείFraneb. in decis. 92. O dec.486. & pNeipue non parum videbatur obstare decisio eiu1dem Napod. i. d. Consuet. Sed morienti in verbo neptes nia. 27 .mbi in υersico idem dico expresse determinat hanc quaestione: dicit enim quod si quis decessit superstite matre, & nepote, & nepte ex fratre utrimq; coniuncto;succedit sibi mater,& n pos tantlim, ex quo neptis est exclusa per hanc consuetudinem,ergo etiaexistente matre, non succedit soror,
rq succederet de iure communi per
Autb.defuncto, quia cessat Consuetudo in beneficium matris, & patris tantum, & quoad eos dutaxat habebit locum ius commune, & latiis me omnium comprobat Reg. Consiliari
Andri Prouene. hanc consuetudina
ria materiam optime caIlens in eius obseruationibus nuper in lucem editis, quamuis ob eius subsequutum.
273쪽
4tim si habuisset partem , sed etiam si habere debuisset de iure; sed seror non dotata non debet habere partem de iure in bonis parentum, nisi paragium; sed illa selum debet habere partem, cuius elapQ r6. anno fuerunt per fratrem protelatae nuptiet ; & sic habet actionem ex morastatris ad successionis partem uti masculiata : & propterea erat videnax dum in hoc casu, an D. Diana fuerit masculiata , vel haberet actionem, ut m .isculiaretur; alias simplex, qualitas indotationis,& existentiae in x3 capillo non lassiciebat, ut fuit iudicatum in illa causa Ducis Monti sal ti,ubi contra Annam in Lallegat. M T. fuit decisum. non obstante quod D.
I bella fuisset in capillo, ut dicitidem Anna num. I I .ea ratione , quia
consuetudo non loquitur in dotata, sed dicit, cum fratres habeant ipsas maritare,vndε videtur lassicere , quod frater paratus sit ea adueniete tempore dotare; ideo idem Napod.in Consere.Si qua mulier, υese tribus
utrimq;coniunctis num. II. dicit: Soror
ergo non adibit hareditatem propo tione sua, eum accreueris tri Do parato ipsam maritare : & paulo post, Mersit tri volenti maritare.' a 4 Et ideo non sine ratione Confusetudo in d. g. quod autem, dum agit de successione trasuersaltu, nominat se tresin filiosfratrum,& deinceps, sed non nominat sorores,quia in eodem rex. in f se morienti, dat rationemas exclusionis, quia fratres ipsas habent maritare, ut superius dictum est; Sola igitur masculiatio habilitatem in sorore inducere poterit ad succedendum, ut eadem Consuetudo in Luersic. praeterquam, determinauit,& ita declarare videtur Antonius de Alexandre in add. ad dictam Conseel. in Uerb. habuiset sit.B. nu. 3oLfo I 8. meip. hic loquitur.Friecta ibid. in add. incip. notasoci 9.ct capis a decisi s 9. in princip.
Videndum erat igitur an D. Dia- Lib. II.
na fuerit masculiata, Ita ut habuerit actionem ad partem successionis, ut Napodan. docet, & in hoc dicebatur D. Diana ex pluribus habuisse acti nem ad partem successionis uti m scutiata , quoniam certum erat nedum fratres distulisse illam marit rein eκcessisse decimum sextum statis annum, ut requiritur, sed remansisse indotatam, & in capillo, usq;ad mortem, quo casu dicebatur deberi ei ista portio; quae in nuptura ad eius 26 haeredes transmictitur praecipue state mora ipsorum fratrum,ut late refert P. Moses in comment. ad Consueti
Addebatur etiam , quod D. Franciscus pater in eius testamento reli querat istis filiabus paragium, & dotem eis de iure debitam; quo casu si x masculi distulerint eas maritare t pore nubilis aetatis, quia in Collate-ralibus, non est statutum tempus,quoa 8 debeant illas nuptui tradere, ut dicit Napodan. in Consuetud. Si moriatur in υerb. I rpem, ver c. nono eri hocius, ct Aposili. in L Consiet ud. Sed morienti incip. quoad Dccessionen f is 8. sed quam primum poterunt,
ut refert Dom. de Francb.rn decisso . num. 3. O idem P. Moses dior.4. q. s. num. s. dicuntur masculiatae , & succedunt ut masculi, in puncto resere misi. Salem. in Aconsuetud. Si mo riatur in addit. incip. ad hanc Con μιudinem in princip/3 7 a. ubi sic decisum refert per S. C. in causa Magnificae Visagi et Longliet contra Thomam de Rubeis, faciunt notata per
hincsumpta occasione, ubi sic decisum refert, & idem P. Mot d. par. .f. 2.nu. I. idcirco dicebatur, omnino esse.
ad mictendam ad partem successi nis uti masculiatam , quod etiam I te probauit idem P. Mol . d. par. quas 9.
274쪽
Sed dicebam ego; non esse sussi.
ciens, ad hoc ut soror dici possit masculiata, quod non appareat fuisse 29 maritatam, & dotatam; sed necessiarium erat, ostedere quod fratres post mortem patris fui flent requisiti,& interpellati a sorore , ut ipsam nuptui traderent, & fuisset elapsus deci
mussextus aetatis annus, Ut ex ver
bis eiusde Crisietudinis apparet ibi
iac decisum per S.C.a firmat, & post
Gaspar.de Leo, Pisane Buccin. ct Nau Her. docet in puncto Dom. de Fran . in decis tr. num. q. ubi non lassicere asseri t, non apparere sororem fuisse dotatam, di maritatam , sed esse ne cessariam interpellationem ad finem includendi sororem uti masculuiam ad successionem, & quod ita intelligitur Napodan.in verbforor, in contrarium allegatus, de ita fuisse etiam in proprijs terminis decisum dicit PisaneLis d. Confuet.Sed' morientι, iu
e'. pone quo oror, & quod requiratur omnino interpellatio, siue iudicialis, siue extri iudicialis, latissimo post MostfCaput O ullos , comprobat idem consiliar. Prouend. nuper editus in Consert. Si moriatur obferv. 32.per totum, & in specie nu. 8. ct 9. ubi parum iuuare asserit, quod fuerit motua soror non dotata, si non doceatur de interpellatione,& obfer. 23.cumseqq. D.RU Latro dec. I 2 . Nec multum facere dicebam ,
quod fuerit instituta per patrem in dote, cum ad hirc in hoc casu erat necessaria interpellatio; Se ita intelliis
guntur omnes Doctores superius allegati, neq, quaestio fuit super hoc; sed super alio ; quia dicebatur hoc
casu non dari male ullationem in beneficium sororis: ex eo quia dum
3 o pater instituisset eam in dote, di sis habebat legatum, dici poterat dotata, & tamquam dotata, non poterat praetendere masculiationem, quia secundum aliquos, mulier dotata dicitur, quae habet dotem promissam , seu constitutam in testamento,ut declarat post alios Ti q. de retr. ccnuent glos . num. 38. ubi citat Andr.
in cap. l. col. s. num. 2 I. verss. Videtur
quod promissio de nat. Dec. stud. ct Afflict. in decis 6 i.& refert Vrsid. in L
decis. 37o. num . . versic. ct maximn& ideo diim aderat legatum, & sic prouisio hominis, debebat cessaro prouisionem legis, ut argumentabatur Dom. de Franch. in discis. 4ia. Aequia saltem de aequitate mulier debet habere dotem actualiser, ut con- eludit idem Andr. υHisp. & hoc casu viget etiam ratio morae, & culpae fratris in differendo maritare sororem,imo maior culpa, dum erat certum paragium:ideo concludunt om-31 nes, quod etiam hoc casu mulier
soror possit masculiari; sed intelligitur cum necessarijs requisitis, & itia specie interueniente interpellatione, alias neq; constituetur in mora
frater; quia poterat credere sororem nolle nubere, de ita in puncto dixit VOTLin d. decis37o.sub num. . vers. verum hic quaero, ubi ponit quaestionem,quando pater reliquimet dotem filiae in testamento, & fracres ab ea interpellati,seu requisiti, eam noris
dotassent, quin imo ipse tenet, quod requiratur fratris potentia, & negligentia post interpellationem; quia in dispositione se per inter alia intelligitur si potero; & propterea semper
erit necessaria requisitio,& interpellatio ad finem,ut tamquam masculus soror ad partem successionis admitti valeat, & ita videtur sentire etiam Dom.de Franch. in dies. II. verss. Hinc sumpta occasione, dum allegat
dum circa portionem bonorum anti quorum sitorum in districtu remansorum
275쪽
sorum in hireditate quond. D.P5pei de Cardines similiter fratris vi aq; coniuncti: qui decesserat relicta sibi haerede uniuersali ex testamento predicta D. Beatrice Tutiauilla matre 2 Et dicebatur per consuetud. Et Atenatori statutum esse, testatorem filios, non habentem posse de bonis pater 'nis, & maternis sitis intra districtum
pro medietate iuxta voluntatis arbitrium disponere, reliquam vero medietatem ad agnatos,& cognatos intactam debere relinquere , di licet patre, vel matre existente in medio non habeat locum Consuetudo, ut diximus, tamen quando matrimonium fuit contractum secundum nouu vssis Capuanae, & Nidi, quo attento paterin mater ex pacto renunciant successioni filiorum quandocumq; ab intestato morientium, & consequenter pactione huiusmodi, ex dispositione dictae Consuetudinis firmata excluduntur, non habet locum limitario, ut patre, vel matre existente in medio non procedat Conluetudo: quia fiante renunciatione praedicta habetur tamquam extranei, adeo ut, neq;a5 intestato, neq; ex testamento valeant succedere,nec filius tenetur eis Iegitimam relinquere, quia habentur promortuis,& ac si non adessent, ut dicit Frice. in addit. ad Confaet. Siquit Qvet Aquasub istum. 18 a. incip.ns rasa, & te assumis consilia .Prouenet. obferu a s. num. a JoLiga. post Capre. in dec fa i o. et ca em, de qua meminit de Mitist in addit. ibidem incip. 'dis:Sed qui/ is patresia. 324 ct Anton. de Alex. in add. incip. ct nota Iol. I 27. ct late P.Mosespar.ε.quaen. 29.nu. 17. in 7. O 26. ubi sic concludit post DOm. de Francb. in decis s 2. num.7.
Et quamuis dicta renunciatione, di pactione non obstante possit pater, vel mater institui per filium secun-3s dum consilium, & cauthelam Stophan.de Gaeta in adaead Consuet.Flius-fam. incip. licet ergo hodie sol. 189. ubi Lib. II. dicit, quod in ea su contractationis matrimonij secundum nouum usum Capuanae, & Nidi pater, vel mater faciant filium testari,& sese haeredes institui, quia tunc cessabit pactum, &
& idem Minad. decis 26. O 78. ubi sic decisum refert in causa Ioannella deor ilia, & probat etiam idem Dom de Francb inae decis3 s 2. O num. 21. O
Attamen hoc benὸ procedere poterit,dummodo non fraudetur agnati,qui alias ex dispositione Consuetudinis succederent; quia institutio solum fieri potest in praeiudicium illarum personarum; quae non possent ab intestato cum parentibus succedere illa ratione, quia cum ipsi parentes ab intestato illos agnatos,vel cognatos excluderent, litet per re iunciationem secundum nouum usum sis cedere non possent, sublata renunciatione per institutionem factam per filium , in cuius beneficium erat concepta renunciatio, henh etiam excludere poterunt illos agnatos, Meognatos: sed non poterit institutio fieri in praeiudicium illorum,qui per has Consuetudines simul cum parentibu g ipsi filio succederent, ut optime considerat P. Mol diarq. quasi 46.
num. 34. quia ut diximus existentia parentum operatur in eorum beneficium tantum, non autem in damnum eorum, qui ad bona defuncti vocantur eκ beneficio Consuetudinis, quae non existentibus masculis in eodem gradu, vocat sorores defucti fratris ad illius successionem, prout fuit decisum in causa illorum de Minutulis,ubi fuit testamentum fratris declaratu nullii quoad medietatem de qua no poterat disponere, quam dedit sororibus defuncti, ut refert ideP.Mogaeq.46.nu. I a.& conferut dicta per Ponec in adae incip. inde in Conis suetudine circa finem fol. 13 7.
276쪽
Nasum compensendi animoseis , se ruictum praesumitur quotiescumq; debitum xx ea a necessaria
procedit. . . Secus veros ex causa voluntaria... Sed an idem procedat in donatio. ne inter vivo . ν Legatum do tio e II: let argumentum de una ad Hiud. 3 DEIinctio inter debitum nece risi, ct voluntarium locum habet nedum in legato, fedetiam in donatione inister vivos, adsinem , ut animo com pessendi donatumpraesumatur. . . Quinimῖ in donatione non admiωctitur compensatio , quamuis debitum fuerit necessarium, nisiexpresὸ facta fuerit donatio in compensatio nem debiti , etiam ex causa necess/
compensetis admissituν in donationeum ribito ex coniecturata mente
disponentis.s compenseaedi animus non praesumia fur,quando disponens dixit dono do. nationis titulo. . . Implicat enim contradictionem quod quis dicat se donare , O quod habeat animum compensendi. Donationis praesumptio facilius prae sumitur inter sanguine coniunctos. 7 Ponderatur text.in I. final. C.de dotis promissione. 8 Causa in Anatione expresia; compen sationis praesumptionem excludit... Puta si fuerit donatam contem
piarione matrimonis... Et praecipue contemplatione certi matrimonis. 9 In donatione contemplatione certi matrimoni= veniunt contemplata ominnes persona, qua in eo interesse ha
.. Nimirum uxorinocer, ct filii.
io Donatio contemplationa certi matrio
moni= dicitur pars illius, ct cum ea
confunditur. . . Adeo υι sine illa matrimonium non forersequutumvir clausula in donatione appo ta , πνω modius donatariu3 cum uxore, O
si ijs vivere possit compenssionis praesumptionem excludit. I x Praesumptio cσmpensationis exeludiatur , quando summa sunt diuersa eriam quod illa quae donarur e et
3 compensationis coniectura exclud tur, quando donatio fuit conditio is lis,debitum vera purum... Nisi donatio posI aliquod tempupesset re tuenda... Ruia tune tuis temporis commo dum , in m enfinionem debui M. mictitur. . . Sed hoc intelligi debet, quando malises Φιὸ conflaret in compeus tionem debit uisse donatum. Interpretatio debet fieri contra dona em, qui poterat expressius loqui, edi
eius mentem declarare ad inducen. dam compensationem.
I s Compensatιonis p sumptio, excludi tur ex clausulis in donatione uno ossis; nimirum reuocans omneι actus, qui in diminution donationis ex Lyctens,d miles. 36 Animus compensandi excluditur,quotiescumq; donator, probabiliter credere poterat non esse debitorem ista non procedit in debito necessario. Textus in I. Titia cum testament 3 s. qui in vita, E de legat. 2.e planatur.
8 Compensatio in debito necesseriam gis inducitur ex positione legis,
quam ex mente tenatoris... Vnia admictitur, etiam quodi nator de compensatione minime in guauerit.
277쪽
A R G U M . E N T V M. Animus compensandi cum debito necessario , vel voluntario, qui in legato praesumitur , num procedat in donatione inter vivos,& quibus coniecturis compensandi praesumptio excludatur.
eum debito relictu, quotieseumq; debitum ex causa ne eessaria,sive legali, ex legis nempe, vel statuti dispositione procedit ; secus vero si ex causa voluntaria, puta quia ex contractu, vel dispositione hominis initium sumpserit, per text.
bene explicat post alios, Barbosia d.Laum dotem,S ima er n. I.i ne,ctseq. Sed an idem concludendum esset in donatione inter vivos, fuit disputatum inter Ducem Atellae cum haeredibus quond. Caroli Filamarinii Donauerat enim Carolus quond. Ni eolao Mariae Caracciolo Duci Atel-Iae eius ex filia unigenita nepoti,contemplatione matrimonij initi cur D. Iulia Caraeciola Marchionis Gio-iosae filia duc. 24ono. & cum idem
Carolus fuisset debitor eiusdem Ducis ne tis in duc. Docio. ex restata
pretij Terrae Arellae praetendebatur per heredes Caroli donationem p dictam cessisse in correpensationem, praefati debiti pro concurrenti quan
At ego qui partes Ducis defendebam, utrumq;deberi, donationem nimirum,& debitum,asserebam,ex eisdem doctrinis superitis allegatis, etiaquod versaremur in donatione; qu a niam Elim legatum donatio sit, S. D-gatum innit. de legat. benε procedebat augumentum de una ad aliud, L parium ister haeredem, V. de pactis, ubi notatur, O in ιferuum μῆ, S.eum qui chirographum, ubi Qu. F. de legat. I. Ideoq; Doctores praedictam commu nem distinctionem, inter debitum ex 3 causa necessaria,vel voluntaria, etiain donatione simpliciter ad mictunt, ut habetur per Iasin Laut, praetere
C.vnia vir, ct uxor, Anchari in congnnum. .versic. O vere es, iis expressε tenet videndus Alexand. in eo G. II.
optime Canc. in decis Lino. num. I9. O 2o.Crauett.in cof 31. I q.Praeses Amat. in conss.7 . num. y6.dc optime Surd. videndus in confria .n. 2.tib. . Attamen, quatentis argumentum
non procederet de legato ad donationό : idem etiam dicendum aieba, ad exclusionem compensationis fuisse dispositum: Recepta enim ab Omnibus est conclusio; donatum inter vivos non prpsumi compensandi animo datum per text. a contrario in Letiamsi ebita, versicsed Osi non mortis,ssis bonis libertorum,ibi: Sed non
mortis ea a donauit libertus patrono; conti laιione tamen debita portionis
278쪽
donata sunt,idem erit dicendum; Ergo sectis si non sunt expresse donata contemplatione debitae portionis: inde sumitur ex hoc im. rcgula quod
in donatione inter vivos non Praesumitur cornpensatio cum debito, etiam quod fuerit ex causa necessaria,& legali, prout est quarta debita
cet videndus Sacrinfen. in εοσ1 93. num. 2I. in Ane, versic. confirmatur, Oct 3. lib. I. quem sequitur expresse Rubetis Alexandrin. in consitiri 6. αλoptime Couarr.ind. cap. ossci num. 9.& refert Menocb. lib.3 .prafumpl. 1.
Caeterum, quatenus cocedendum esset, etiam in donatione inter vivos compensationis praesumptionem lo- 4 cum obtiner ex coniecturata tamen mente disrimentis , adteX. in Leti αquo, S.vltimo, O quod autem, gadi. faletaeo ι. eum ab uno, Issis leg. a. ι princ. O lscompensandi, C.de lare in Iituenae cum alijs adductis percraueri. in conss. 686. num .3. nihilo. minus in casu nostro donatorem animmum compensandi nequaquam ha hutile ex pluribus coniecturis dicebamus.
. . Etenim ex verbis in ipsa donatio . ne' express s colligebatur donandi, x non autem compensandi animus dictit enim donare, donationis titulo e Ergo praesumebatur, imo clare colligebatur, liberalitatem potitia exerincere voluisse,quam cornpensationem eum debito ad mictere, ut post alios considerat Doctis mus Petr. Barbo
o clare confiat, ubi ex hac rationea excludi antinum compensandi fate tur,quia implicat contradictione ,
quod quis dicat se donare, & quod
dicatur, ela praesumatur cum debito compensare, quia sic non donaret, sed potius debito satisfaceret X Bal. in liquoniam in prioribus num.6. C
Hinc etiam satis arridet, & opitulatur alia secunda c6iectura desumpta ex coniunctione sanguinis, quae in hoc casu intercesserat, inter auum donantem, dc Ducem nepotem donatarium; in coniunctis enim faci-6 lius donationis praesumptio inducitur,ia text.in in rutisside donat.i
teri in l. quae dotis, 1. solui.matrim. &ita in simili augumentatur Corn In
& propterea ex huiusmodi sanguis nis coniunctione, videtur quis tib rati animo fecisse id, quod alias i 7 telligi poterat factum animo compens .Indi, ad text. in I. . C de dotta rvmi . quem ad hoc ponderat Surd.
8 Tertia etiam ad ij ciebatur coniectura satis concludens, nempe causi expressa,ob quam donationem fece rat, contemplatione quippe mair aionir eontract, inter ipsum Ducem donatarium, & D. Iuliam Caracciolam Marchionis Giolos, filiam; qua
dicebatur causa finalis donationis, ut per Franc. Molin. de ritu nuptiar. lib. 3 .quaesi. I 2. num. I 4. eq. ex huiusmodi igitur causae expression Osexcludi videbatur omnino, omnis eompensationis praesumptio super qua fundatur Gaurat. in consit. 686. considerat entin ipse in casu suo animum compensandi, ex eo quia ex eadem causa, qua erat debitor puta ex causa dotis, ex eadem etiam dinnationem fecerit: sed haec causiae ide-ptitas deficiebat in casu nostro, clim diuelsissima erat causa debiti,& causa donationis: debitum enim erat ex
resta preti j Terre Atelle,donatio auatem
279쪽
te fuerat ex causa matrimoni , unde cum illam expresserit, alia coniectura, & praesumptio ad mictenda no
eipuh cimi fuerit facta contemplas tione certi inatrimonij, in quo veniunt contemplatae omnes personae, quae in eo interesse habere dicuntur Puta uxor, socer , & fili; , & dicitur pars contracti is matrimonialis;& co- Io funditur cum eo, adeo quod sine illa matrimonium non fuisset sequutum, prout expresse in capitulis matrimonialibus asseritur , IJundi partem de scontrah.empl. venditor ex haereditate,
Udeseruis asportan de late Fontanel pos alios de pactis nuptIal. clausa g I. num. lo. ct i 9. de Franch.in decisa os . num. 2. O Molin. de ritu nupt. lib. 3. qui ΤΙΣ. num. I 6. O i7. Undε nullo modo poterat dici fuisse factam animo compensandi cum debito, & in terminis donationis contemplatione matrimonis, ut non censeatur fa-ha in compensationem alterius de biti , quod per donantem donatario debebatur dixit in puncto, & pluri-hus optime comprobauit Soccin.iun. in consil. 3o. num. I 6. versic. demum
eumseqq.lib. a. imo ibi erat casus fortior ; nam donans in eius ultima voin Iuntate deindε declarauerat, donationem praedictam licet contemplatione matrimonis,fecisse tamen illam in compensationem debiti; & hae declaratione non obstante concludit
Soccinus, utrumq;de heri; quia causa matrimonis expressa , coniecturam, compensationis excluserat, ob interesse potiis mum uxoris , ac filiorum cum alias matrimonium non fuisset
II Insuper, & quarto,donatio praedi ista facta fuerat expresse ut in ea aD
serebatur J ut comodius ipse Dux Atellae cum uxore, & filijs vluero
posset; undὰ ex hoe etiam exclude batur compensationis coniecturata; Comodius quippe vivere potuissent, si donatio, & debitum simul consequuti forent, ut optime etiam ad proqpositum fundat post Soce. iun. O Cra
vett.Surd. in d.con I I a. u. II. O q. II Aliam etiam coniecturam adduxit Corn. in conss. 298. num. I9. voLI. num. ly. quando summa scilicet esset cliuersa; quasi itinc excludatur compensationis praesumptio: & q uamuis quando summa,quae donatur est maior, videatur cessare huiusmodi coniectura ex regula , quod in maiori summa inest minor, ut pereundem
ab eo dissentit Alciat. in respons 498.
13 Addobamus etiam aliam coniecturam, ex qua omnino videbatur excludi compensationis prqsumptio. Debitum enim pure, & absq; aliqua coditione, vel onere debebatur Du ci ex resta pretij Terrae Atellae: donatio autem facta fuerat Duci, cum onere, & fideicommisso de illa restituenda filijs,& illis deficietibus uxori, & demum illis omnibus non exiis stentibus, redderet ad ipsum Caro lum donantem, eiusq; haeredes, &successores, & haberetur pro non facta; unde nullo modo poterat asse uerari fuisse in compensationem durubiti factam,quod pure, & sine onere restitutionis debebatur ex his, quae
ad propositum dixit idem Corn. d.
VI. 288.num. ις. sine. Et Iicet non ignorarem,aliquos ex
Doctoribus voluisse hanc doctrinam procedere in donatione, vel legato, quod statim veniret restituendum ἔsecus autem si post aliquod tempus, puta post mortem : quasi illud commodum, quod ex donatione vita dulrante erat donatarius percepturus,
ita compensationem debiti admicti deberet ; attamen lige limitatio bene
280쪽
proe ederet quando ex alio expresthconstaret testatorem legasse, vel donasse in compensationem debitiit cenim cum non posset illa verificari
in omnibus Ppter restitutionis onus appositum, ad mictenda esset comis pensatio pro rata illius commodi, quod vita durante esset percepturus Sed quando ex alio non constaret disponentem animo compeiandi cudebito donasse: timc praeualeret pre sumptio , & coniectura contraria ad
exclusionem compensationis cum
14 semper contra donantem fieri deis beat interpretatio, qui poterat,& debebat expressius eius mentem dein clarare , ut in puncto tradit identi
mersie.sexto lib. & optime Benedict. Capra in eo I. 143.sub num. . seq.
Accedebat etiam alia coniectura ex illis verbis in donatione appositi desumpta, ubi Carolus donator, reuocat Omnes protestationes, reuoca
I s tiones,diminutiones,& alios omnes actus factos,ac faciendos deinde, vel in directe in praeiudicium dictae donationis, praebes potestatem ipsi Du. ci donatario, & alijs ut supra conte platis,reuocandi,ac declarari facie udi nullos, & inualidos quoscumq; actus in diminutionem donationis,
quae verba clare videbantur excludere omnem compensandi animum;
cum dubitari minim8 posset ex compensatione forsan ad mictenda, diminutionem pati donationem, contra verba expressa donantis , ut tradit Hieronym.Gabriel in conss. I 6.βλnu. 3 3. versic. accedit lib. i. & refert Me
ferunt etiam dicta per Alexand.in L
fert idem Menoch. d. praesumi. I 62.
Caeterum dicebam, compensatio in nem tunc demum esse ad mictendam,
in terminis in quibus disputabamus, quando aliquo modo potuerit anhmus donantis colligi Ooluisse scilicet
liberalitatem illam exercere in compensationem debiti, alias nullo mo et do esse ad mictendam, ex praedictis dicebamus , tum quia eramus in donatione, tum quia debitum non erat necessarium. Hic autem animus vltra coiecturas superius adductas cta. rissime excludebatur: Quoniam Carolus auus tempore quo donationem praedictam contemplatione matri- Io monij emiserat, probabiliter imo et certius credebat no esse amplius debitorem Ducis nepotis; Cum iam nepos ipse anno lim elapso publico
mediante instrumento confessus ne-rat licet nulli ter recepisse a Carolo auo praedictos dia c. rao oo. sibi debitos ex resta pretij Terrae Atellae .Qua
igitur ratione poterit umquam ineo uerari, eundem Carolum in donatione deindε facta contemplatione matrimonij habuisse animum compensandi cum debito iam secudum eius opinionem satisfactum per consessione eiusdem creditoris nulla ce te ratione, vel lege poterat hoc praesumi. 7 Et quamuis non parum videretur
obstare, text.in Titia cum te tamen.
ubi Irodectinus voluit, quod si testator putauit se essicaciter dotem exesisse a genero,quamuis filia non co-enserit; & ita existimans, dotis nomine legauit filiae; inducitur compe- satio, non obstante quod ipse crederet non esse debitorem dotis, nec re. Dectu filis,nec respectu generi,& co sequeuter, non obstante, quod non potuerit legado habere animum c6- pensandi, cum crederet se essicaciser
exegisse,& proindε non esse dabit re. Nihilominus ille text. procedit indebito necessario, & sic in dote,in quo debito necessario obligatio fuit inducta principaliter per legem, etiaPraeter voluntatem obligati: & idecidum obligatum in hoc etiam praeter suδm voluntatem grauauit, voluit in