Disputationum forensium d. Io. Francisci Marciani Neap. patritii Scalensis, ... senatoris integerrimi, cum decisionibus supremorum regni tribunalium liber primus secundus ... Cum duplici indice argumentorum vno, verborum altero 2

발행: 1654년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

Disputatio LXXXXIV.

. Praecipv. si fuerint nati ex Alio

nato vivente tectatore.

II Auth. res quae,non proredere in encommisso facto in contractu tenue.

runt nonnulli. . . Ses contrarium tenuerant alii.

12 Beneficium dicta Auth. res quae , es subsidiartu, tamen si res libera re inritur penes tertios,non compellitur eo casu mulier ilios in primis prinequi. . . Sed erit in sua electione contra quem vehi agere. 13 Mulieri competit probare non adesse bona libera adhoc , ut totum habeat Auth. res quat, C.comm.de leg. '. . Et bona probatio erit inuentaria..

r4 o deicommisse pro primogenitis, ct

defendentibus in perpetuum t habet locum dispositis d. Auth. res quae quia tunc videtur necessario con derasse te tori quod defendnes tmatrimonιo cotracturi ad finem, ut perpetuetur eicommissum, edi c-fquenter videtur consentire re e ptioni, O renitationi dotium , ct Antephati. . . Sine quo matrimonia iniri non flent... Et hac ratione procedit etiam laia,

ricommisse transuersali. 1 aut vult consequens AE ecessario vult,

em antecedens.

N T V M. Hi thecam bonorum contentam in Clausula, Pro quibus omnis bus obseruandis, non existente prolnissione contrahentis, minime locum sibi vindicare , cum non adsit obligatio personalis,

cui addi possit: sed quid quando adest obligatio personalis inducta a lege, quae non fuit dedit eis in pactum λ Nonnulla etian

adducuntur ad materiam Auth. res quae, C. com de legat.

I. M. I.

Uoad secundum creditum duc. 873O. dicebatur pro parte Marchio. nissae Sancti Margani, quod quond. Regius Consiliarius Vincetius Mastrillus contemplatione matrimonii initi inter D. Hieronymum eius filium, & dictam D. Beatricem Caracciolam, donauit dicto D. Hieronymo duc. 33. mil. in tot bonis seu indalibus refutandis , & si non iudicerent lauda supplerentur ex alijsbObis burgentaticis , usq;ad praedictam summam duc. 3 .mil.&expressε volvit, quod in illis includerentur duc .s Io .ei obuenti ex pretio cuiusdiim

Tabernae seu datis, & Baiulationis Lib. II. Terrae Abellae similiter seu datis r Et

in dictis due. 87so. voluit quod succederent filii, ac descendentes dicti D. Hieronymi donatari; in perpetuum, sexus, & artatis prorogatiuae, seruata, ut in capitulis legitur in quibus nulla fit mentio de qualitate hereditaria, & proinde dicebat fuisse quaesita dicta donatio siliis, &nepotibus in perpetuum ex propria persona, non autum uti haeredibus , &conseqraeliter in beneficium ipsius 'Narchionissae neptis, absq; nexu h pothecae in beneficium creditorum D. Vincentis patris , & praeeipue praedicts Principisse matris illius cre. ditoris ex causa Ante pliati, & licet replicaretur pro parte eiusdem Principissae matris, quod super huiusmodi donatione non aderat assensus, &propterea non haberet Obligatu misse lidum Sancti MarZani in cuius em-

372쪽

3 3 α Io. Francisci Marciani

ptionem fuerant Impli eati praedicti

duc. 87so. vi dcclarauerat ipsemet D.Hieronymus donatarius; dicebatur tamen per Marchionissam adesse assensum Proregis super capitulis matrimonialibus, & signanter super dicta donatione, de quo non dubita-hatur.

At dubium erat, num assensus premdictus comprehenderet bona seu da- Iia D. Hieronymi donatari j, qui acquisiverat Terram Sancti Maraani, tu per qua agebatur; nam assensus praedictus pristitus super capitulis,&donatione, erat super obligatione bonorum stud alium D. Vincentii donanris; Et quamuis uterq; contrahens donarior scilicet, & donatarius Pro obseruantia Omnium promissorum, obligauisset omnia bona, etiam Dud alia, ct ideo posset dici quod as. sensus comprehenderet etiam obligationem bonorum fendalium ipsius D. Hieronymi donata rij: Nihilominiis dicebatur, quod illa clausula di apponi solita in contractibus, Pro opibus omnibus obseruandis, non extenditur nisi ad promissa in ipso contractu: Et ideo cum D. Hieronymus donatarius nihil aliud promiterit, nisi uxorem ducere, dotem conser tiare,& illam, & Antephatum constitutum in omni casu rcstituere, ad illa tantum promissa extendi poterat hipotheca apposita in praedicta clausula, Pro quibus omnibus obseruandis, sed non poterat extendi ad ea quae ille numquam promisit. Etenim respectu donationis praedictoru duc. 87 so.sibi facts, nil aliud ipse, fecit, nisi solumodo donatione acceptare cu illo onere,nimiru,ut in dicta donatione succederent filij,& desce-tes in perpetuum, sexus, & aetatis praetogatiua seruata,sed nil aliud ipse promisit : unde minime poterat clausula praedicta cum hipotheca comprehendere bona ipsius donata- xij, qui ad nihilum se obligauerat, ut

latius decuetum est in disputat. s a. Nihilominus dicebatur pro parte Marchionissae: adesse etiam promissionem ex parte D. Hieronymi implicandi quantitatem praedictam inemptionem, etiam in casu re emptionis, & hoc deducebatur ex verbis eiusdem donationis, ibi: Viae,ct con uene, quod quidem verbum Conti a nit, necessario comprehendere videbatur nedum personam donantis, sed etiam donata rij: conuentio enim duoru m est . I r J.depactis, & propterea dum aderat promissio ex qua oriebatur obligatio personalis,bene,& congruὰ accedere potuit hipotheearia sub ilia clausula, Pro quibus

omnibus obfruandis.

Sed replicabatur pro parte Principita ; quod licet donator voluisset

hoc onus imponere donatario de trulam quantitatem conuertendi in emptionem in omni casu reemptionis, nihil tamen promiserat D. Hieronymus, sed tantum donationem acceptauit cum illo onere, ex quo nulla quidem oriebatur personalis obliga tio, ut latius in dicta disput. 32.actum est: Et quamuis illud verbum,conue-

tamen poterat trahi ad ipsum donatarium, quia non erat verbum ab utroq; contrahente prolatum , neq; fuerat impei sonat iter positum, puta SHonuene, sed tantiun fuerat prolotum a solo donante,ideoq; non pote rat comprehendere donatarium, qui nihil promiserat, sed tantum odo donationem praedictam acceptauerat.

cum Onere fideicommissi, nee ideo obligauit bona sua propria pro illius exequutione;praecipue cum iam fuerat facta emptio illius quantitatis, &. inclusa in emptione Terrae Sancti

MarZani, ut ipsemet declarauerat, &impleuerat conditionem, neq;in aia sensu aderat verbum illud Conuene. Attamen quoad hunc articuluma ego considerabam: quod licet verum sit, quod quando donatarius nihil promittit, sed tantum acceptat do

natio α

373쪽

Disputatio LXXXXIV.

nationem licet cum onere aliquod soluendi, vel faciendi, nulla oriatur actio personalis aduersus donata riu, di proinde neq; detur hipothecaria su per illius bonis,parum refragante

elausula, Pro quibus omnibus obseruan. dis:quia illa operatur tantu modo circa promissa in contractu ; & proptere, cum donatarius nihil promiserit ; nihil etiam operabitur illa clauissula, ut latius fuit disputatum, & decisum in &disputat. s 2.

Nihilominus quando primus donatarius acceptat donationem cum

onere fideicommissi de restituendo 3 alijs secundis donata rijs, ex dispositione t quoties,C. de donat. quaesub m do ; timc primus donatarius tenetur

actione personali ex acceptationi donationis ad restituendum boaa donata secundis donatariis ; vnd 8 cuprimus donatarius tenebatur actione personali, bene poterat adij cere,

etiam hipothecariam sab illa clausula, Pro quibus omnibus obseruandis; quia hi potheca sequitur personale, ita in puncto videtur tenere Gerius Spinus in con sia per totum. Et consequenter diim in assensu fuit factita4 mentio huiusmodi donationis cum onere fidei commissi, ex qua oriebatur actio personalis, ta etiam fuit facta mentio hipothecae bonorum seu dalium presentium,& futurorum sub illa clausula , Pro quibus omnibω, videbat ut rite, &recte fuisse obligata Terra Sancti Maretani acquisita per ipsum D. Hieronymum primum donatarium pro restitutione fidei.

commissi praedictae quantitatis , &ad hoc Bart.iu LI p. de his, quae in te- sum.delent. adducit texi .notabilem in

ιμ duo patroni, g. Marcellus, 1. de iureetur. ubi si maritus iurauerit se habuisse fundum in dotem ab uxoreis, videtur etiam iurasse, se illum restituere debere, a debui ex illo iura me into agi possit ad dotis restitutionem licet iii ramentum si stricti iuris, e .po. de lare iuri & late comprobat

Lib. II.

Alexanae in conss. I 26. num.ε. ct per totum lib. 6. Attamen Berous in conf2o3.. n. 9.O Iε a 3.cumseq. lib. I. videtur tenere contrarium , nisi illa obligatios legalis , quae oritur ex dispositione Zl.quoties, deducatur in pactum, &deinde accedat hipotheca. Secundo, dicebatur pro parte Principisst,quod intentio D.Vincen-

iij Maurilli senioris donantis n5 fuit

facere fideicommissum in duc. 87 Ο.

nec in eis vocare descendentes ex propria persona, ut exaduerso pG- tendebatur,quia de hoc nullum verbum, sed taliam voluit praedictos duc. 8 so. subrogare in locum praedictorum corporum Dud alium, ex quorupretio illi obuenerant ; & propterea voluit illos peruenire ad quos peruenirent corpora stud alia , ideo expresse dixit, quod in eis succederetis tantum, qui succederet in dictis bonis seu dalibus si non fuissent alienata; unde videtur illos vocasse cum eadem qualitate haereditaria,

qua successssent in bonis laudatibus;

6 nam subrogatum dicitur cum omniis hus qualitatibus, & sapit naturam eius in cuius locum subrogatur, cfletim , ,.qui iniuriarum, o quis cau-rion.ubi Bart.O cateri,& late Disop. Barbos axiom. 2II. & licet voluerit, quod succederent filis,& descend cn-

tes dicti eius filii donataris in perpetuum , sexus & aetatis prorogatiui struata, hoc tamen non inducebat fidei comissum; quia ex illis verbis nil aliud expressu fuisse videbatur, nisis succederent de iure francoru,prout vivebatur in illis seu dis in quibus

fuerant praedicti duc.87so. subroga ti,&erat expressio illius, quod tacite inerat, ut voluit post alios Reg. Reueri. in deci . I 3 . in ea a Ill. Friderici Carras eum D. Ferdinando Carra , eius filio, vol. 6. ubi fuit etiam decisum,non obstante prohibitione alienationis non adesse fideicommissum. Verum replicabatur in contrariu,

374쪽

334 Io. Francisci Marciani

quod hare eoniectura, non includ bat necessario, quod praedicti deseeres, qui successissent in praedictis bonis laudatibus si non reperbentur

alienata deberet necessario succedere in praedictis duc. 87 O. cum qualitate haereditaria: nam bene potuit donator taxare gradus, & personas succedentium, nimirum ut essent illi,

qui successissent in praediδis bonis laudatibus si non fuissent vendita, &distracta: & potuit etiam disponere,

o succederent ex propria persona

tamquam principalithr vocati per fidei commissum, & non uti haeredes, praecipue cum qualitas bonorum nore pugnaret: & ideo illud axioma , quod subrogatum sapit naturam, in cuius locum subrogatur cum omni

8 bus qualitatibus intelligitur, quoad

naturam primodialem,& substantia

Iem,non autem accidentalem, ut ex Bero. conss. TI. πυm. a. e q. lib. l. Riminata. conss. I 8. num. 89. de alios

limitat idem Misop. Barbos iis dicta axiom. ΣΙ & ideo non poterat necessario inferri, fuisse factam , subrogationem cnm hac qualitato haereditaria , quae est accidentalis. Nec multum refragari dicebatur deeso i 3. Regentis Reuerterii; nam licet ex illa clausula , quod succederent fili j, & descendentes, sexus , &aetatis prorogatiua seruata, nil aliud innui videbatur, nisi declarare, quod in eo studo succedebatur de iuro

francorum, tamen illud crat, quia

agebatur de ipso laudo, & ita etiam non fuit habita ratio prohibitionis

alienationis, quia agebatur de seudo ; nihilominus in casu occurrenti tractabatur de quantitate, quae non erat stud alis, unde bene poterat in

ea fieri fidei commissiim : quod praesumendum erat fuisse inductum ex illis verbis, quod succederent filii,&de Pendentes, sexus, &aetatis praero Eatiua seruata,quae non inerat tacithin dicta quantitate sicut inerat in ,

seudo,ut in casu dictae decisionis Reuerterj, &ideb ibi bellis procedebat regula,quod expressio eius, quod tacit/ inest nihil operatur ed hic noutaeith inetat, ergo expresso debebat 9 aliquod operari, praecipue quando

exprimitur alio modo quo inest, ut

Eo magis esim adesset etiam in casu occurreti implicise alienationis prohibitio dum expresse cautum fuerat,quod semper deberet fieri noua emptio, etiam in casu remptionis: imo dicebatur quod fieret emptio super bonis burgens alicis, no autem fetidalibus: ex quo non obscurε colligi videbatur, voluisse succederetur perfideicommissum, d

ex propria persona, non antem cum

qualitate haereditaria, prout fuisset, in bonis Dudalibus, in quibus ne

quibat fidei eo minimum absq; Regisi assensus institui; Et ideo ditin prohibuit emptionem bonorum Dudat tu, videbatur voluisse, ut succederent. ex propria persona. At vltimo loco opponebatur pro parte Priticipissae,quod quatenus adesset fidei comissum super dictis duci 8 so. & in eis succederent descenis dentes ex propria persona; nihilominus quia agebatur de restitutione Ante phati, in nihilo refragabatur fit o deicommissum,ex dispositione Auth.

dem Auth. dispositionem procedere, etiam in eonstitutione donationis propter nuptias , seli Ante phati di

375쪽

Disputatio LXXXXIV.

eommuni testatur, & lato Fu r. q.

μυndam lib. 1.ubi sie decisum refert. Et etiam quod adesset express prohibitio ex causa dotis,ut late per

Fusa . quas. 33a .anum 67. O 7 I. ubi innumeros allegat,& praecipue Surae in dec. 6 a. de neqon consulendo, neq;

in iudicando ab ea esse recedendum affirmat. & respondet contrariis. Et quod procedat etiam in nepotibus, & neptibus natis post mortem fidei commictentis, latissime agit Ho

cumseqq. O num. So. post Fontanell. claus I sitos. I .par. a. num. 7 7. ptarc i p uequando nepos, vel neptis nati erant ex filio nato vivente testatore, sed fidei committente: quia time videtur

esse in . primo gradu substitutionis,

ut considerat Honde in cons. 86 n. q. prout erat in casu occnrtenti.

Sed pro parte Marchionissae dicebatur, dispositionem dictae Auth. non procedere in fideicommissis initis in

contractu; quoniam eo casu sicut noII tenetur dotat e, nam libeth alienare

posset, etiam in praeiudicium filio tu pro legitima pro qua illis ante mcr-tem patris, nullu ius competit l.Utima ubi Docteressis libreia agnos. iii etiam no possct impediri ne alienet,& similiter neq, poterit impediri, ne apponat obligationc, ne bona alien c-tur pro dote. quod no est qua do prohibitio , & fidei commissum fit in testamento, quia tunc cum adsit debitum pro legitima filiorum, non poterit pater per prohitionem alienationis imponere gravamen legitimae, si-uE doti, & hane differentiam intcr

Hyspania:& licet dicat, quod sit re medium subsidiarium , tamen dicit, quod si res libera reperitur peneStertios posse Gres , non compellitur eo casu mulier illos in primis prosequi, sed erit in sua electione contra

que in velit agere, ut num. Io. O II.

Vbi sie decisum refert in Maiora tu de Alburquerque , & addit quod x3 mulier debet probare non adest bona libera, re quod bona probatio

sit inuentarium, γε num .39. in eis

Addebatur et,quod quando fidei- comictes,itue in testameto,siue in cointractu voluit, quod succedant liberi primogeniti, & eoru descendentes I in perpetuu de primogenito in primogenitum , tunc fortius habet locudictae Auibent. dispositio, ut in casu

occurrςnti, quoniam eo casu videtur necessario considei asse,quod descendentes sint matrimonium contracturi, sine quo legitima proles haberi nequit, ad fineo ut perpetuetur

fideicommissum,& consequenter videtur ex timc consensisse receptioni, & restitutioni dotis , & constitutioni Ante phati, sine quibus matrimonia contrahi non possunt, nec solent,ut notat Suia. d. cf. 62 .num. I 3.

v bi late Hodier num. 8 . qui ob hanc rationcm dixit hoc procedere etia in fideicommissio transuersaliter nucis. 13 quia qui vult consequens necessario vult, & antecedens, & allegat

Et ex his dicebatur omninδ esse satisfaciendam Principissam deprς dicto eius credito, non obstantibus

oppositis per Marchionissam. Non fuit processium ad prolatione laudi, ex quo,ut dixi,ego fui in Regior re

376쪽

et e 6 Io. Francisci Marciani

gioru Consiliarioru numero eIemas per Suam Maiestatem,& sub die Io. Maij 164 s. possessionem adeptus.sVM MARIUM.x A Clio, etiam hipothecaria quando ereditor debitori succedit, adstahaereditate extinguitur. . . Incompatibile enim videtur, ut

amo , ct passio in eodem concedatur sibiecto. . . Et ideo fingit lex creditorum sibi ipsisolvise ex haereditatis aditione.

2 creditor quando debitorisuccedit adi- . tio babet Uim solutionis... Sed quando debitor succedit creditori timc habet vim confusionis... At hoc non procedere quoad amo. nem hyothecariam tenuerunt nonnulli sed taηtsm quoad personalem. . . stula in bipothecaria cessat incompatibilitar, quaret inest, ct rem ipsam sequ tur. . . Nec tollitur, ni er veram satis- sinonem, non autem perficiam. 3 Actio non confunditur aditione factactim beneficio legis, snuentarii. . . Qua inuentarium sparationem

4 Aditione hsreditatisfacta per creditore non confunditur actio quando haereditas reuocabilitir fuit delata, e fecerit, vel non inuentarium. y Grauoius fideicommisso de h.erediis late resiluenda poterit suum credia

tum retinere, etiam nonsaeto inuentario.

tor.

6 Haereditas reuocabiliter dicitur qua-

Ata ne diam quando fidei commissi

Uigore venti restituendased etiam quando ad creditorum inHantram bona haereditaria avocarι possunt. Hipothecaria, quod non sit extincta per aditionem icet parum defrutar. rspectu haereis adeuntu, absq; ιn. Dentario , fatis tamen confert quod credιιι res haeredis, qui non tenentur soluere onera bareditaria, se possunt exercere hipotbecas hareia compe

tentes.

.. Cum nil illis inciat defectus inuemarij. 8 Amonis extinctio non indueitur ex aditione quotiescumq, causatur δε-

num tertio.

ρ Amones directae licet per aditionem creditoris sine inuenturis dici possist confusa, utiler tamen per prius est creditoribus illibatae remanent... Etiam quod haereditas irrevoca

biliter D st quaesita.

Io Haeres cofecto inuentario duas diciatur representare personas debitoris scilicet, ct creditoris. II Fructus pereepti per baeνedem pactaditam haereditatem, O antequam comparuerint creditores cedui lucro 'bar/dis, qui illos percipit tamquam dominu . Ia Hares hcet teneatur fluctus perceptos deseribere in libro rationum Iicet non in inuentario, o de illis r tionem reddere creditoribus. . . Tamen non tenebitur, nisiactione personati, ex quasicBractu aditionis. I 3 Haeres cum beneficio legis, ct inuentarij non eo et i in verum credi intum fructus haereditarios... Nisi consaret haeredem, non uti haeredem ined uti creditorrexegisse. . . Puta quia profvo credito egit, υet alias Io Declararis animi nece aria est in deducendis creditis ex bonιs haeredita νι. . . Alias praesumitur Uti haeres, non υti reeritorpercipere. is Imputatio fructum pereeptorum ab haerede in verum ereditum nonssnisi compensatione.

16 Compensatio non sit ipso iure, sed requirit factum hominis pre opst ιιο-

nem.

377쪽

Disputatio LXXXXV. 33

is Fictio eo tantum casu locum habet, Eo Per productionem infrumentorum quando nimirum aequitas id fua- dicisur proposita actio. deas. a I Debitor , qui poLI denunciationem

I s AEquitas non patitur, quod aderi per non potuis ve soluere, neq; poteris actum umpraeiud cetur. μὰ per compensationis oppositiov.

ARGUMENTUM.Actionem hipothecariam per aditionem, licet absq; beneficio inuentarii, non dici confluam, neq; extin istam, praecipue respectu creditorum haeredis, etiam quod fuerit irrevocabiliter quς sita haereditas: neq; fruct us perceptos imputari in verum creditum in prete iudicium praesertim dictorum creditorum haeredis cum hipotheca, quamuis teneatur de illis, creditoribus haereditarῆς

rationem reddere,actione tamen personali.

I. M. I.

DISPUTATIO LXXX XU.

ON mimma fuit inter

Doctores cotrouersia, num ex aditione creditoris , qui suo debitori

successit , extinguaturn eda actio personalis, sed etiam hipothecaria, illi competens : Etenim Imperatost Antoninus in .debitora tuo T. Cale pactis,inquit: Dea bitisi iv s haeres extitist,a , quam contra eum habusi, adita haereditate confusa concordat rexI.in lyuxori .de Mn. auth. iud. posse. ubi Glo alios concordantes adducit: ea nimirum ratione, quia cum haeres representendefunctum, Auth.de iureiuria morin una stit. in princip. videtur incompatibile,quod actio, & passio, in e

dem concedatur subiecto, ut notat Bart. in isi consul, num. I. FG ado . per text. in I. a. st . de Aipulat.seruori quin imo videtur aliquando nedum confusionem, sed etiam solutionem inducere,fingit enim lex creditorem sibi ipsi soluisse ex haereditatis adiistione, ut optime declarat Papinianus is utichum auι Pa bilum 9 .f. ai-tissidesolui.versaliquando, & idem docuit in LAEdebitori creduor si . F.de eius . ibi: Obligatio ratione consu sionis intercidis, aut quod es verivo solutisxIs potesate,ct multis in I.Vranius 7 2 .sseM.tit desidet usi. O in isset cui 4 I. 9. . de euiction. quod praec. pue procedere dixerunt aliqui,qua do creditor debitori successit, quia a tunc habere dicitur vim solutionis, secus si debitor successit creditori, quia timc habet vim confusionis, ut explicat Reg.de Ponte in conss.8.n. . lib. i. O eonsil. I 49. lib.2. quem refert nouissime post haec scripta in lucem editus Merlin. de pignor. lib. . q. I .

num. 3.o I . qui alios etiam allegat,& hanc scilicet opinionem extinguinedum personalem, sed etiam hi pothecariam, late defendit doctissimis Barbos in I. quae dotis 3 in principsssolus. matrim. per illum textum , &caeteri per eundem Meriin. d. q. 24. num. 6.O 7. Aliti contrariam tuere sententiam Negusis pignor par. . membr. I. n. O. O ς I. Manisc. de tacit. ct ambig. lib.

tione ; quia ratio incompatibilitatis, Disjli co by Cooste

378쪽

tis, quae eonsideratur in actione personali, cessat in hipothecaria, quae rei inest,& rem ipsana sequitur, undε notollitur nisi per veram satisfactione, non autem per fictam,ad textum in grege, g .etiam,sf. de pignor. ad quod optime facit de cilio Pauli in di Uranius 7a. de ei or. & melius in Lex

smiante 3 o. s.latinus iargur, J. de emcept. rei iudic. & late id cm Mersen. post alios d.qua l. q.d. n. 8. cumseqq.& optime videndus doctissmus Neapodan. nos Ier 1n Confuit Si quis, Velsi qua in verb.. matre, nu. 23 Dcum sq. At quicquid sit de veritate huius quaestionis ; certum est inter alias limitationes,& declarationes, quas ad predicta tradunt Doctores duas precipue videri in consid cratione esse :Primam scilicet,quando haeres here-3 ditatem cum beneficio legis , & inuentarii adluit, ut declarat Glisan ἀι. debitueri in merb. confusa , C. de pactis, ea ratione, quia cessat eo casu confusio, cum inuentarium separationemia ducat, ad hoc ut haeres remaneat sine damno, & voluit Imptrator in L .,.in computatioAE'versic υero, O. QBC.de iure delib. ubi omnes.

. Secundam, nimirum quando ham reditas ipsi croditori reuocabiliter delata fuit , tunc enim hipothecaria actionem mi urine extingui, seii po-4 titis reuiuis crisin haeres inuentarium

conseceriet siue non, dixerunt Lara.d.

L caeteriq;in d. . debitori treditor , Τ d. Ad ius .ct in d.l.Hichum, S adit;ocum alijs concorae poterit enim eo casu ereditor, a quo ipsa haereditas euincitur, suum creditum deducere , &retinere , quia non praeium itur sibi soluisse ae istichum, S creditors de Ii dilut . ita optime declarat videndus idem Neapodan υλβp. verss. O hoc τοῦ si ruinceretur haereditas , allcgans pulchram Glos in ei, μμ ii quisenisum, st de euiction. de optimc inae S. Latinus largos, qui hc ne procedit in hoc casu; bene etiam explicat idem

nonnullos alios adducit, qui hoe etiam non facto inuentario deced-

nunt.

Et ideo concludit, quod grauatus fideicommisse , de haereditate resti

tuenda poterit suum creditum retis nere, nisi specialiter prohibuisset i stator per textum in ι.in imponenda SC ad i falci rica ratione, quia solum quantum ad creditores,& legatarios particulares nocet ii redi inuent rij omissio, non autem respectu fidei- eo inmissi, quia fideicommissium non potest transcendere vires haereditatis, & ideo aes alienum ante Olunia deducitur secundum Bald. in Li. de bitori, num. Lubi etiam Dec. num. 4. Scoptimo Alexand in is ατ bellia Aostad Trebrita nuis. 3. & proptereaeoncludit, quod per confissionem actionum,no tollitur hi pollicea, quae contra bona dbstineti haeredi 'enni petebat, dum haereditas reuocabili-tεr fuit eidem delata, ex Maysoti.

num. 22. cumseq. O FUar. defvbHιμοῦ.Ψμas. 663. num. r. O 2. O Ludauis decf. 67. ubi late addentes. 'Haec,& alia fuerunt in S.C.disputata inter innocentium Paululium,:& alios creditotes Ducis Hadriae. tim enim ipse innocetius es et e re ditori in in axi in a pecuniarum quan titate ram. x causa capitalis, quam reuiarum super patrimonio diisti Ducis Hadriae, cona paruit in S.C. peres pro concurrenti qua 1HMate eius cro

cliti sibi assignari, &adiudicari quai, da in I erras status Apruiij iuxta ap a pretium

379쪽

Disputatio LXXXXV.

pretium factum ordine S. C.

De anterioritate autem eius cre.

diti non poterat dubitari ; habebat enim obligatum,nedum Ducem ΑΙ- herium Aqui uiuum, sed erram Duce Iosiam filium, imo erat primus eiusdem Iosiae creditor, cum obligatione omnium bonorum, etiam seu dalium iurium,& actionum,& nominum debitorum insolidum cum Regio assensu; unde nulli dubium, quin poterat experiri, & uti iuribus, & anterioritatibus ei dena Duci Iosie competentibus, qui cum fuisset haeres pro tertia parte quond. D. Beatricis de laia, Noy Ducissae Hadriae eius matris creditricis ex causa dotium ducat. 66.mil. praefati Ducis Alberti viri, de

anno is r. vigore capitulorum matrimonialium, habebat hipothecata omnia hona seu dalia status Hadriae

cum anterioritate de anno II 2.&sequentibus, ut ex relatione creditorum apparebat,quia pecunia dotalis fuerat couersa in reemptionem aliorum creditorum anteriorum cum

cessione iurium, ideoq, Innocentius subintrando in locum Ducis Iosiae, poterat uti illius iuribus anterioribus ipsi competentibus ex persona Duc istae matris. At aduersus huiusmodi Innocentii praetentionem, cuius partes tuebar duo potissimum opponebantur per alios creditores eiusdem Ducis. Primum, non pollἡ innocentium uti iuribus competentibus Duci lorisiae : quia licet esset creditor pro tertia parte dotium maternarum, successit tamen in haereditate quondam Dueis Alberti patris,& debitoris dictarum dotium , & sic creditor successit debitori unde censebatur sibi satis secisse,& consequenter actiones etiam hi pothecarias nedum fuit confusas,sed etiam extinctas,cum illa haereditatis aditio hoe casu haberet vim solutionis, nedimi confuso- unis ex superius enarratis,& deductis. Secundum, quia satis consabat eundem Ducem Iosiam perplures annos 1 die mortis Dueis Alberti patris, quae accidit in Mense Octobris Is 97. percepisse tructus totius status Hadriae, & propterea ne dum

fieth, sed vere sibi satisfecisse de eius

credito dotium maternarum:&con- ρο

sequenter dum hipotheca per lutionem fuerat extimsta, non poterat Innocentius, qui ab eo causam habebat,aliquid praetendere. Ucrum haec omnia,qup in contrarium opponebantur facili negotio

posse dilui dicebam. Et quoad primum licet quando

creditor debitori succedit dicatur confusa actio, imo habeat huiusmodi haereditatis aditio vim solutionis, ut habetur per Doct. ind. l. debitori creditor, Τ. de fideiussor eum concorde de quibus supra: Nihilominus ut superilis dicebamus, hoc minime procedere dixerunt omnes magis communiter, quando haereditas reuoca-

biliter ipsi creditori acquiritur, quia

timc actio non extinguitur, cum noupraesuinatur sibi soluisse dum haer ditas ab eo euincitur is istichum, g increditor, Τ. desolui. & dixit optime

Neapo ubinup.versis. Oboenisi euinceretur haereditas, cum alijs superius adductis. Dicebam autem, haereditatem reuocabiliter acquisitam dici, nedum quando fideicommissi vigore venit 6 restituenda, sed etiam quando ad instantiam credito tum bona haeredit ria auocari possunt, ut contra Alex. tenuerunt post Θα in I. C.flantiq.

- I .in sine, de late Reide Ponte in conss. I 3. num. cum seqq.lib. 3. Haec autem conclusio, quod isto easu hipothecaria non sit extincta,Ecet ad nihilum deseruiat respectu

haere

380쪽

3 6 o Io. Francisci Marciani

haeredis adeuntis absq; beneficio legis , & inuentarij, quia in omni casu

ipse tenetur ex quo inuentarium nofecit ; nihilominus satis superq; de .seruire dicebam respectu creditoruet ipsiusmet haeredis, qui non tenentur luere onera haereditatis, & tamen possunt exercere hipothecas haeredi

competentes tamquam non extinetas, ut optimε refert idem Dom. de Franchis d. dees8oar-.I8. Oseq.ctnum. 2I. ubi fuisse decisum asserit, hi-pothecam creditori competentem, qui illam alteri obligauit, & cessit, non esse extinctam per aditionem dicti creditoris, etiam ab unuenta rio, praecipue respectu terti j, quia tunc non est inutilis quaestis,sed utilissima, cum illi tertio non ossiciat defectio inuentarii, dum haeres ade ut donon possit suo creditori habenti hipothecam praeiudicium inferre: &8 ideo quotiescumq; ex aditione causatur damnum tertio, non inducitur actionis extinctio nec debiti solutio, ut post Dam. de Franch. υλώρ. declarat Consiliar. de Georgio allegat. I.

ct 8 cfol. 2. ubi expressε asseuerat re- spei tu terti j, non procedere actionis confusionem, & sic respectu creditoris, qui habet obligata bona haeredis : quam obligationem non habebant creditores Ducis Alberti patris,sed tantum personalem actionem contra Ducem Iosis ex quasi contractu astitionis;&ideo cum hipotheca, que illi competebat pro dotibus mainternis non fuerat extincta in beneficium suorum ereditorum, &consequentὸr in beneficium Innocentij, poterat ipse illa uti ad exclusionem

creditorum paternorum , qui non

habebant nisi per nalem tantum. Praeterea diceba: quod dum Dux Iosia, qui pro dotibus maternis habebat hipothecata bona omnia, etiastud alia Ducis A Iberti patris, &directas actiones pro illarum recuperatione retinebat; illud debitoris no, men obligauerat Innoeentio, & i eum utiles actiones transtulerat; non poterat per aditionem deinde haereditatis Ducis patris debitoris, praeiudicium afferre Innocentio: quoniam quamuis dicerentur confusae,siue extinctae directae actiones per adition εsne beneficio inuentarij, quae etiam vim solutionis obtinet, non tameαν dicendum erat fulta extinctas actio nes utiles per prius in Innocentium creditore transsatas , sed adhuc illibatas remanere, quia sunt diuersa,&ideo extincta actione directa,utilis notollitur, ut docet singulariter viden diis Cainens in conss. I9 8.incip. notan dum in sine υo r. & eum allegat, &sequiturivet ant. de pignor. .membri par. I .num. I 6.versi sed in uno, ubi l quitur etiam quod haereditas irrevocabilitEr fuisset creditori quaesita , nam licet eo casu esset extincta persolutionem dependentem ex aditio ne actio hipothecaria directa, non tamen erit extincta utilis hipotheca ria competens creditori credi roris,& allegat textum in Isthaeres Iasecon-da ct ibi Barist. ad Trebel Salic. I. in 7 q V.C.eoaetit. Se in terminis no

stris docet videndus Camul. de Mein

die. i. consit. II 4. num. 23. & videtur

etiam sentire Sese decis Aragon. 46.

num. 29. toc .dum allegat Paulum

ct Negu n locis praessictis. Sed haec omnia ad exuberantiam adducebantur: nam cum Dux Iosi is

fuisset haeres Dueis Alberti patris est beneficio legis,& inuentarij,& illud

infra legitima tempora sollemniter confecisset,ut constat in actis,& pro cemu Ducis S. Agathaein ulli dubium eme poterat, hipothecarias actiones illi competetes super bonis paternis

ex causa dotium maternarum, minime dici potuisse extinctas: quia beneficium inuentarii illas conseruauit illaesas, ad text. in L . S. praefatam, O g.1n computatione , C e iure deliber. adeo ut duarum personarum

SEARCH

MENU NAVIGATION