Disputationum forensium d. Io. Francisci Marciani Neap. patritii Scalensis, ... senatoris integerrimi, cum decisionibus supremorum regni tribunalium liber primus secundus ... Cum duplici indice argumentorum vno, verborum altero 2

발행: 1654년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

Disi latio LXXXXV.

Iosias, debitoris scilicet uti haeres pa-

Neq; etiam multum urgere dice. Bam secundam obiectionem, quae exaduerso opponebatur nimirum,quod Dux Iosias perceperat per nonullos annos fructus totius status Haesiae,

ex quibus videbatur sibi satisfecisse

de eius credito dotium maternarum ἐ facillime enim pluribus occurrebatur mediis. Et primo: quia quatenus ostende. rentur fructus fuisse per Ducem Iosiam percepti non tamen erat praesumendum illos percepisse animo extinguendi creditumised potihs uti

haeres, & dominus, non autem uti

creditor; praecipue quia fructus post

aditam haereditatem, & antequam, iereditores urgeant ut erat in casu de quo disputabatur,non enim comparuerat niti in anno 16 8.quo te minpore fuit factum sequestrum) cedunt et I lucro haeredis, qui illos percipit i

quam rem propriam, secundum d ctrinam Surdi in decis s. nu. 3. Ode eis. I 28. num 27. de bene distinguitestifiα de Ucobar de Ratrocinis, c. s. num. 76. est sqq. & quatenus secundum opinione Cancerj de inuentireto,n. 8. teneatur haeres illos deseriberella in libro rationum,licet non in inuetario, & de illis rationem reddere creditoribus, ut videtur tenere etiam DOm. Ret Reuit. in decis. 48.nu. I. at tamen non alia actione tenebitur nisi personali, ex quasi contractu aditicinis, de ideh super illis bonis haereditariis, praeserendus erat Innocentius creditor hipothecarius, etiam ex luribus eiusdem Ducis, ad notata per Dom. de Hancb.in aedecf. 8o. Nec poterat dici fuisse extinctum ereditum ex perceptione fructuum: quoniam dicebam, veram usic opi-

Lib. II.

nionem,& communem, quod haeres cum benefieio inhentarij, fructus exr 3 haereditate perceptos non compensat in verum creditum, ut per Gos in

mulier, L cum Araponeresar inve Lboe,ssad Treben. tenuerunt Iacob. Arena ibidem num . . Alexianae nu. I .

ubi lase agit.' Hoc autem non procedere dic bam , quoties constaret, haeredem non uti haeredem, sed uti creditorem

fructus percepisse,puta si ipsemet hqres pro suo credito egisset, tunc enim ructus percepti post aditam haereditatem in extinctionem crediti imputantur, ut refert idem Ant .n. Amat.d.

refol. 6.num. 8.in e: Necessaria est enim animi declaratio in deducen. r 4 dis credatis ex bonis haereditariis, nam aliis uti haercs, non uti creditor percipere praesumeretur, ut ex Soce. Rota Romana,de Ponte, O alijs, refert cina de scient. e, ignor.in allegat in HBinct. 37. num. 9 I. ideo communis videbatur opinio: & propterea cum fructus non imputarentur in verum creditum, quod remanebat illaesum,& illibatum , licet de illis teneretur reddere rationem: hoc erat sollam actione personali per quas contractum aditionis, & consequenter erat praeferendus Innocentius creditor hipothecariuS.

382쪽

3 6 α Io. Francisci Marciani

Hoe autem eomprobabatur: qu niam huiusmodi imputatio non nisi I compensatione fieri poterat, ut est tem. expressus in l. cumfrater 79. S. Titiosi de legat. a.ibi: auoniam ratisisne compensationis pereeps debitu videtumhqc autem compensati quei 6 est ficta solutio,non fit ipso iure, sed

re quirit factum hominis, ad norata in in conssa , C. de compens & notat etiam in puncto videndus etiam ideDom. de Francb. in deos. 27. num. 2. sq. ubi expresse asserit, quod c pes itio fructuum pereeptorum a cremditore cum ipso credito, non fit ipso iure,sed ope replicationis; & conse

quenter antequam opponatur com.

pensatio, non potest dici ereditum ipso iure extinctum ι & proptere, creditores haeredis vigore hipothecariae utilis in eos transiatae praeserridebent, & ita decisum dicit in causa Marchionissae Latertiae an qua creditores hi pothecarij Marchionis, qui habebant hipothecatum nomen ipsius Marchionissae debitricis Mar-ehionis,fuerunt prae habiti, & eis lirberatum creditum , non obstanto

quod ipsa Marchionisia esset etiam ereditrix Marchionis uti cessionaria Comitisset Noye, cuius Marchio nefrat liet res, & ipia Marchionissa opposuisset compensationem, quae no nil admissa,ex quo creditores, qui ante oppositionem comparuerant, erant creditores Marchionis in actione hipothecaria,cum ipsa Marchionissa non haberet Marchionem obligatum, nisi in actione personali uti haeredem Comitissae Noyae , ex quasi contractu aditionis. Ideo omni iure dicebam Innocetium esse praeserendum: praecipue cuhuiusmodi compensatio nil aliud sit nisi ficta solutio, & propterea non potuit haeres, & creditor,suis credi-I7 toribus preiudicium inferre peracta fictum, ut post alios resert idem Camill de Medac. in d.consit. I 24.- .ct et 8.quoniam cum fictio eo tantum

. , , i

casu locum habeat,quando nimirtim I 8 aequitas id suadet, ad textum in I. pintiminium , Τ. de capsiis. O pullim. Noe f. non poterat hoc casu locum habere fictio; cum aequitas non patiatur, quod alteri peractum fictum 19 praeiudicetur, ut probat text. in aet. Uranius 7 2. versic.quod F duo, F ems . cum alijs per Bainbofam iv

Praeterea, chm ante copensationis oppositionem iam reperiebatur in tota tu iudicium per Innocentium per productione instrinnetorum crediti, et o ex quibus dicebatur proposita actio, ut dicit optime idem de Franchis rata decis. 73. F 327. non poterat procedere compensationis oppositio, quia sicut facta denunciatione non pote. rat vere soluere , ita neq; ficte pera I compensationis oppositionem , ut optime tradit idem de Franchis tu

neq; poterat ipse Dux , qui duas r pretentabat personas, sibi ipsi Bluere ex fructibus perceptis, & sic tacite; dum non poterae expresse post deminciationem, dum praesumebai tur potius, ut haeres, & sie ex titulo praeambulo illos percepisse, & tam-quim dominus, non autem uti creditotivi per SMLin Liscf. i7O.nu. 3.

cum seqq. Praeterquim quod in facto not batur Ducem Iosiam soluisse credistoribus haereditariis longe maiorem

summam, quam ex fructibus pere perat, ut ex relatione sol. 6 s. in te

tio processu Ducis se Hadriae, x ideo non poterat dici illos imputasse in

verum creditum.

383쪽

Disputatio LXXXXVI 3 6 3

5VM MARIUM.i t O sensuis re intelligitur de

eλpresse, quando de eos mentio

a Clausula,Si partes in te cosenserint,

3 consensus duobus modis potest ex- prisu requiri. . . UA quando lex, vel rescriptum tuum expressum esse decernix. . . Vel quando proserina, vel flumnitate actus requiratur.

4 cMAExire plus a Uacto, quam verbis.s Lex quando ita mandat,id necessastio. obseruandum est. 6 Lex quando disponit de expresia ali- cuius rei mentisne facienda,nonfus it tacita. enses collitisium expressus regumfur in inducenda prorogatione Iudicis Deligati de loco ad secum. .s cons Uus quando requiriιμr profoc . ma, ctsollemnitate actus debet esse evrsμι. .. βuia prssumitur reiectus tacitus.s Conse us tunc requiri pro firma vi detur quando fauo publieus, nomis

autem priuatus in eo consideratur. . . Seeira autem si flum fauorem persona prauata concernit.

pet r. benes per obit. lam. cardin. Helaratur.

I I auando in refripto non μι mentio de expresse consensu, nec est pro firma,

Dincit tacitus... Licet aliqui contrarium teneant... Sed contrarium videtus veritis FGAE

ra Co f. ur tacitus sincit in prorogatione iuro Dionis Iudicis depersona ad persenam. . . Adeo Ut neq; requi atur actus positiuus,ex quo consensus colligi posm. . . Se uet ις fila rarιιuνnιtas , ct

13 Partes AE patiantur aliquod contra I d cerni per Iudicem tamquam Iudicem , is tacitus consensis Imre

adinducendam Prorogationem.

A R G V M E N T V M. Consensum tacitum collitigantium esse sufficientem ad prorogationem Iudicis inducendam: quotiescumq; in rescripto non fit de expresso mentio, nec requiritur pro formae.

Empet quod de coni sensu fit mentio. i i i Iescripto Pontificio, timebigi de cxpresb

sermo scripti, qtio casu dicitur rei tus tacitus, ex t di xl per Alcmi Lib. II.; licet Imperatori num. q. ct ibi Ias . num. I A. de legat. I-per temum in cap. Hatutum, F. in nutu de reseripi. - 6. quibus post alios addimus Rot.dec. S. 1 de stinc.de legat. nouis, ubi etiam videtur.deeidi hic articulus ideo cum Reuerendus Parochus

Sanctae Mariae Rotundae huius Ciuitatis Neapolis obtinuisseta sentetiam, Commissario Apostolico, fuit per aduersarium dictum de nullitate sententiae, ex co quia non fucrant adimpletae elausulae, Sti conditiones in rescripto conrani Ilionali contentae, &praecipue illa : Si partes in te consen-II, a serint Dis tiroc by Cooste

384쪽

36 4 Io. Francisci Marciani

ferint eausam, ct causast aedictat auis dias, cognoscas, O decidas: Sin minissalium Iudicem de cUense partia eligere, alias ex invio tuo deputes)Minime enim expresse constare dicebatur de expresso consensu collitigantis , quε expressum esse debere obiiciebatur ex praedictis. Non enim,quod fuerit coram praedicto Iudice litigatum, &processum usq; ad prolationem sententiae: dicebatur constare de expres.so consensu, sed tantum de tacito, quem non esse suscientem fatebatur pars ex aduerso; & ideo nullam esse iudicandam sententiam, neque exequutioni demandandam per Cutiam Illustrissimi, & Reuerendissimi Nuntij Apostolici dicebat.

Verum enim vero sententiam esse omnino exequendam dicebam dum partes Reuerendi Parochi defende. ham . Duobus enim modis consensum expresse requiri posse conins stabativel quando lex, vel statutum, siuῆ rescriptum, illum expressum fore decernit: vel quando consensius ipse pro forma requiritur, & pro sol

lemnitate actus.

Primo casu : siuε requiratur pro forma,sive non ,semper expressus requiritur, adeo ut quamuis plus sit fa-- cto consentire,qua in verbis,ut habe.tur in aedecis. ROIA I ς.de o .deleg. in nouis col. a. tamen quia lex ira mandat, de expresse illum requirit, id ne- 1 cessario obseruandum est, prospexit, hi . quibus cap. memoriam, Ist. dis in I. δι ideo ubicumq; in iure dis sponitur,de expressa alicuius rei metione facienda , non sufficit tacitata,

cap.caterum, cap. reponente, ct ea . adoures cum caeteris concordantibus

de rescriptis. Quamobrem cum in pro rogatione inducenda Iudicis Dele-

expressus collitigantium consensus, d. capsa tutum, Sin nullo, do refriptis in o. non videtur esse sufficiens tacitas,ideoq; non mittim si ita fuerit in facti specie decisum per Rotam in aedecisis. in nouis, quia agebatur diploroga tione Iudicis Delegati 1 Papa de loco ad locum qua non sufficiebat tacitus, sed neq; expressus unius partis tantum, & sic illam intelligi tr iraq. de legi&connubialgi Π Gonzaifup. 8 regul. Canceligios. 47.

Altero,& secundo modo, consensus expressus requiritur,quando pro forma, & sollemnitate alicuius actus 3 est necessarius;ea ratione, quia cum consensus requiritur pro forma, prae

sumitur reiectus tacitus, cap. cum ab uno iunctagios in Men. mandianIibus,& ibi Gemiman.nu. 2. de re auisc.in 6. Abb in cap.dium, num. Io.de arbitris,& faciunt dicta per Auxand. ct Ias

Cosensus autem timc requiri prosorma, aut pro sollemnitate videtur, ς quando fauor publicus, non autem priuatus in eo consideratur ι Si veris solumodo fauorem illius personae, quae debet consentire admictat, tune nullo modo dici poterit esse de is ma, ita docuit Bart. in Li. Sse stius, i num. 2. ct 3.1fdeleg. 3. quem ibi Om

nij I 6. num. 6. de σο. delegat. & est communis fere omnium Doctor si seistentia , ut late per oraquest. de legib. connub. glossi. num. s.& ct 7. O Go

Hine fit,ut illud quod dieit Gom rosi in regul. de impere. benes per obit.

procedat in consensu formali, qui requiritur ad integrandum actum, de ad illius sollemnitatem, ut ipsemet ibi affirmat, di in hoc se fundat in , ver c. O ideo, ubi Mandosquaest. 26.

385쪽

Disputatio LXXXXVI. 36s

dem modo intellig tur Puteus indecisas a. nam. 3. lib. 3. ut sic intelligit Goneta ubisap. num. 21. & late τι aq.ἀglof7.AEum. F. cum pluribu eqq. ubi ad propositum multa notanda cumulat i & in his terminis procedunt, ea, quae pars satis inapplicabilia ad

ea sum nostrum allegabat ἔ nam verum est requiri expressum consensum,nec tacitum suffcere in his,quet formam, & sollem nitatem actus respiciunt; sed tota vis erat, an in casu de quo disputabatur, consensus requirebatur pro serma. Et quidem secundum verissimam Bart.& caeterorum tam Civilistarum, quam Canon istarum doctrinam,nullo modo dici poterat, requiri pro formamon enim huiusmodi consensus respiciebat fauorem aliquem publicum,nec ad aliquem actum integrandum erat necessarius: sed tantum ad fauorem istius collirigantis, qui debebat consentire , quo casu

nullo modo dici poterat requiri pro et I forma, ut dicunt praecitati Doctores, sed simplex, contensus satis erat sufficiens de quo in commissionali rescripto fiebat mentio, absq; aliquR

mentione expressi. Hoc autem casu,licet sint qui putent, consensum ex sui natura, eam vim obtinere, ut expressus esse debeat, per ιexan Ll .c.defluosam.minor. ut aduertit Franc. Aretin. 1n d. La. g. voluntatem, col. 1.verss. e, adueriλσsolui. matrim. ct ibi Ias coL 2. versic. sertia,Osubtiliser, O Dec.in ςqψι. 38. sub num . . ad mediam. Verius tamen est lassicere etiam tacitum, ut tradunt per illum text. Bart. is d. s. vo

Gloso Doct.in cap. ea nosciιur, per illum text. de his qua fiunt a pratat.

Lib. II. post alios idem Gonaeal. ubi δερ. n. a z. Hinc licet in prorogatione Iudicia Delegati de loco ad locum requiratur consensus expressus cum ita specialiter di*onat d. cap. caeterum cum concord. Tamen in pror gatione de persona ad per nam , quae magis videbatur accedere ad casum nostrum, cum rescripti verba dicant, Ss paries in te consenserint, &consequenter loquantur in prorogara tione iurisdictionis, & personae ludicis: quamuis lex requirat consensum. ut habetur ιαι. ter a. 3.conueniare,ct gIedo Iudex,s de iudicνι, sufficit nihilominus consensus tacitus, quia rescriptum simpliciter requirit

partes consentire debere, nec loquitur de expresse; unde possunt in consensu tacito verificari secundum Bald in I s. necessitate, num. 2Ο.C. de bonis quae liber. & sequitur Meno in

Iudie. & quod sufficiat tacitus videtur probare text. in cap. eum olim si primo de sic.de leg. ubi Panorm. nu. 7.& idem in cap POG. num. Io. ct ibi Imri. num. 6. eod. iit. de sisc.deleg. de optime post alios tradit idem Barbosin d. l. I.a tic. 3. num. q. s. O 6. de Iudiss,vbr num. 8. addit quod adeo verum est, ut neq; requiratur actus

politivus, ex quo consensus colligi posse, sed sufficiat sola taciturnitas, di patientia,ex traditis per Ca bens

i 3 si partes patiantur aliquod decerni

contra eos a ludice, tamquam ludice, is tacitus consensus lassiciet adem cacem inducendam prorogationcm , Alexanae in La. num. Ιχ. ct ibi Iagnum. 2 o. oquis nius vo 'at non ieri , de optime notat Berous co I. I .

Quanto magis igitur erat iudic1dus lassiciens consensus in casu Occurrenti ex tot, tanti':actibus poli-

386쪽

stiuis elicitus, qui satis erat ad adimplendam, & verificandam clausulam praedictam in rescripto appositam, ut decisum re ri idem Ue asi in deo. 32. par. 3. in fine, ubi licet asserat, quod quando de comensu sim siliciter dicitur in Pontificis rescripto, intelligatur de expresso , non aute in de tacito , ut per Alexand. Areto . , alios in ἀι. a. f. voluntatem: Nihilominus

asserit, quod est vide dum apud acta, 6 an aliquis colligi possit consensus, 34 qui esset sufficiens ad effectum d quo agebatur ; Et deindὸ fatetur,

quod in eadem causa cora ora dinofuit tentum esse susticiens, quod consensus possit elici ex aliquo actu .' &propterea dicebam non esse dubiis tandu m, quin ex tot actibus per partem gestis eoram dicto Iudide, cum constitiitione procuratoris, & monitionibus,&citationibus, usq; ad sententiam inclusiue , colligeretur consensus satis superq; sufficiens ad prς dictain prorogationem inducedam, ut late concludit post alios doctissimus Barbes. is martis. 3 d num. 9.cum pluriὴu seqq. de iudiιῆι, de proinde nullitates nullo modo obstaro

asserebam.

Sic fuit iudicatum in Curia Illus rissimi , & Reuerendissinii Nun iij Apostolici.s V M M A R I V M. 1 π Audemium , siue quinqNagesimal ι pari pretii debetu acta aliena

tione rei emphweutica... Non obstante venditionesubbasa ad inflantiam csteditorum... βuia non dicitur vendita ex cau

.. auo casi debettir laudimiu, quin etiam praelatio competit. a Lauium ium a nouo emphileuta , fise Iore rei emphileutica debetur domino disecto ratione consensus. . . aes requιritur ad laudandia alienationem , ct quando i initis nouurfuresor in possessione rei em, , phiteut --3 - Laudimium appellatur a laudatione. 4 Laudimium non debetur dom/no sub alterno ,seis primo e biteutae inedi domino directo. d P

quiritur in alienatione e liteuet

Laudimium debetis illi, qui debu

. . Et ideo de eo debent inreligi iura de hoc loquentia, Mon autem desubin

; Laudim ij in exactione prafertur ille,

qui en maior dominus. r. . Cum babem iniis dominium di. eatων dominus ab o8. - 1iI o Dominus utilis Iubeoncedendo desini esse dominur. : h. . Et omne ius dicitur transatum insecundum.

II Dominus disectu pur praesertur fis

arurno in alienatione rea emphites

. . Ita etiam maesertur in laudimis.11 Laudem ii exactis, O ius natationis a pari procedunt. I 3 Pratoriani locus non ea , υbi consensus non requiritur. i Consenses ubi non requiritur,non debetuν laudimium. is consensus domini directi, non autem

suba iterni in alienatione emphiseu sit, requiritur. i 6 Dominu ubalternas time ἀρνslatione excluditur quando concurrit δε- misus direct siex opinione Io.Fabr. . . Sccus si non concurrat, quia i cetiam subooncedens praelationem obtinebit.

387쪽

Disputatio LXXXXVII. 36

I7 Primus conteae vi flent dieitur domi' nsu directus respectu primi emphi re uta, sta primus emphiteat cotur- dominas directus respectu fecundi. . . Et 1deo dicitur habere omnia in rura dominicalia , quae babet domunus directias respectu primi emphia

reuta. . . . e

. . Sed contrarium osenditur. I 8 Pralatio debetur et , euius consensus necessarius es in alienatione. Is mereditatis aditiosacta a nepote ius su patris non valet si vivebat auuι, qui eos in potestate habebat. 2o Ius potenatiuum approbandi alien nonem semper remanet penti proprietarium. . Nisi expresse fuerit conte in . Et Disinctio Ualasti, & Calvas ireprω' batur etrea iura dominicacta, uis a emaneat peias dominu ubalterinnumsubconcedentem, de num 27. Iaa Dominussubauernis non potest subcocedendo Deere condisionem domini directi deteriisem. 23 Distinctio P. Molinae assertur. Oco- probatur.

24 Dominus directus concedendo pii ' citer rem emphiteutuam; ρομ tum utile dominium, F deinde ille subconcssit, ni bi remansiss dicitur, nstius exigendi canone insuperimpositum , ctius exequendi poenam commissi. . . Sura hac omnia sunt essectus initis dominis... Reliqua vero iura dominicalia remanent penὸs dominum directum,

te ut ,sicut habebat respectu primi. Eue Dominus directus retinet dominium

directum, O ciuilite posmet p/r se

ipsum, o naturaliter per fecundum empbiteutam cui possidebat phr pria

mum.

nia. tam ciuilitis, quam naturaliter.

dum utile dominium in emphiteu- . tam trans ulit, sed etiam alios e=ctui domini, , Rilicet priuilegium a

praelationis , O laud mi , tunc em-pbitetita subconcre enaeo poterit retianere iura hac dominicalia,qua sibi ἀδνeno riminosuere concessa. a 2 Praelationis prorogat ua non competit, nisi ratione directi dominν, quod δε- minu ubalternus nuquam habuit... Ideo no poterit prasret,etia quod dominus directus non concurreres. 'as Argumentum a feodo ad emphiteu- sim non per valet... semia quandoq; diuersa militat o

ratio

3o mc S.C. casu ili Udrtur.3 I Dominur directus consentiendo sub- concessioni, vide ur φs fecundum emphileuram in uestre... Ideo dicitur ille ab eo causim habere , non autem idominosubalternosebconcedente. . . Et propterea ille directus erit reis quirendus,non autem subalternus. 32 Laudimium accipere, ct alienationi consensire sunt de dominicabbus; quae domino directo non subauerus debentur.

ARGUMENTUM.Laudimium deberi ratione consensus, qui praestatur alienationi;& proinde solum domino directo, cuius consensus necellarius est in alienatione emphiteusis competere, non autem domino subalterno, Qui etiam ius praelationis, etiam quod dominus

388쪽

3 6 8 Io. Francisci Marciani

I. M. LDISPVΤΑΤΙΟ LXXXXVII.

Uplici sanὸ argumento refellendam praetentionem Camilli Stram honi alias dicebI. Vendita. n. sub- hasta in anno I 627.

ad instantiam creditorum, quadam domo magna illorum de Castrocuc- eo sita in hac Ciuitate Neapolis in platea. Sanctae Mariae Constantinopolitanae, illaq; ad extinctum cande- Iar remansi Regio Consiliario Marcello Marciano meo genitori , tamqu&m ultimo licitatori , & plus offerenti, pro duc. I 3 3 oo. cum onere cε-

sus due .triginta unius in beneficium

dicti Camilli cessionarii quod . Fabij Iordanir praetendebat Camillus sibi deberi laudimium, siue quinquage fimam partem preti I , quo domus illax fuerat vendita , iuxta dispositione intexi in i . C. de iure emphis. ubi Om nes, non obstante quod esset vendita sub hasta ad instantiam creditorum, tanqua ex causa necessaria, quo casu non deberi Iaudimium , dixit Neapod. in Confuer. Si quis emit de iure eo grui, O Afflictan decf.;91.1nρυ-νndo dub post Dec. in consit. Ibo. dc alios adductos per Addentes in L consuet. sicut neq; debetur praelatio virtuto d. l. . C. de lare emphit. quoniam dicebat, non posse dici ex causa necessaria , sed potius voluntariata, quia attenditur initium,quo ipse voluntarie cotraxit cum creditoribus, di ideo alienatio oriri dicebatur ex illa voluntaria obligatione,&consequεter debebatur laudim tu, & praelatio ex dictis per Ti q. in tract. 6-

non obstantibus dictis per Napod. OG LI. υbisv. Ze i a semper iudieati

affirmat,allegans Amadeiam de Ponte de Laud. quas. 27. O Gaurar. δε- cf. 139. & iterum de Franch. ita declarat in deef. 88.sub num. I. ct 6. verss.feaein ea . Sed ego du de causa propria ageretur ex alijs, nullatenus laudimium deberi diceba. Primo, quia ex eo de eoncessionis instrumento constabat, non esse Camillum,fiue Fabium Iordanum, cuius ille erat cessionarius, Dominii directum , & primum concedentem; sed Dominum sub alternum, sui e primum emphitcutam, qui illis de Castrocucco subconcesserat, seu subemphi te uti cauerat ἱ dum in eadem concessione idem Fabius fa- tabatur fundum, seu aream illam esse subnoxiam cuidam censui emphi- te utico debito quibusdam Ecclesijs ratione directi dominis. Secundo: quia licet praefata con-eesso facta illis de Castrocucco le- .gebatur sub natura,& pactis emphi-

leuticis, erat tamen cum facultate affran candi in pecunia ad rationem sex pro centenario.

Et quoad prinMu, nam de secundo in sequentiPasserebam. Laudi iniux a nouo emphi te uta , seu cmptore , domino directo deberi ratione consensus, qui requiritur ad authori Ean dum , seu laudandum alienationem, quando immictitur , & inducitur nouus successor, siue emphi te uta ire possessionem rei emphi te uticae, neq; hoc posse aliquo modo in controuersiam deduci,cum ita videatur decernere Imperator in ZI. al. C. de iure emphit. ibi: Non amplius eis hceat

pro subscriptionesua, vel depositione nisi quinquagesim m partem ret=,vel extimationis loci, qui ad aliam ρ Gonam transfertur accipere I ubi Iasen

express8 dicit,domino directo deberi laudimium pro consensu , quere praestat, siue pro in uestitura, Ac ibi

num. 8.

389쪽

Disputatio LXXXXVII 369

Iline dicebam laudimium nullo modo deberi domino subalterno,seu primo emphileutae, qui rem subem. phileuticavit; sed primo , & dilecto domino, qui primo concessit: quonias scut in alienatione sellim domini directi requiritur consensus , ut habetur in L ι. al. C. de iure emphit. ibi: Minimὸ licere emphιteuta, e consenis D domini melioratione uas aut ra un

vres sta conclusio lib. I. perbelle Soe.

exinde, ct quae i. 38. uum. 2 s. ubi ex Eue Maestatur ita fuisse iudicatum,

testatur Iati s me Amis. de iure em-pbις.quaesta 3 per tot.8e bene Barg. de lauium .pa . anspect. 4.num. 29. ct 3 o. ubi ea ratione hoc esse dicit, quia prior,& mediatus dominus, non autom immediatus est requirendus pro et consensu alienationis , ac immissionis in possessionem,ex dietis per G sin aecap.imperialem, O Menochan com*. 338.num. 3 ct s. cum ipse dominus 8 mediatus dicatur verus dominus directus,& de eo debeant intelligi iura de hoc loquentia, non autem de domino immediato,seu subalterno, qui utile dumtaxat dominium habere

o quod in exactione laudi mii praefertur ille qui est maior dominus, cum habens dominium utile dicatur dominus abusive,Sola in Connat Pedem. ntiade iure emphit. gus i .nu. 8. O Surae aedecisa 88. num. II. & idem Burgius de laud.d p. I. inspect. In addu.n. IOO. ιρ .ct d. num. 3 o. ct 3 i. ubi etiam Ioasserit,quod dominus utilis subconcedendo desinit esse dominus , &omne ius dicitur translatum in secundu nec ciuiliter, neq; naturali ter ius aliquod dicitur possidere,sed tantum do quaedam reliquiae utilis dominii penes eum remanere dicia tur, quae non habentur in consideratione: optime videndus idem P. Mois

net,ct num 8. Mne: qui alia etiam mouetur ratione,quae pari passu am- II bulat cum prima ; nam inquit ipsi rquod sicut subem phileuta vendenis te rem emphileuticam praesertur do

minus directus ipsi subem phileutiis canti ; ita illi quoq; non autem is concedenti debetur laudimium; cuexactio Iaudim ij, & ius ipsum praelationis

390쪽

3 o P. Francisci Marciani

Irtionis a pari procedant; quae quideratio,ut dicebam eadem videtur esset sic in primae praelationi cnim locus esit non' potest, ubi co assensus non tequiritur, ut dicit Amaa de ponte quaes. 14 ct a T. &.late refert Niger Aelaudimio,quaesi. 4 .etium.q. de latiis e

& ideo bene dixit idem Burgitis d. inste L .nu. I I Osq. luod ubi non I no n requiritur consensias non debetur lauditulum, sequitur Surd. d cf.

tur; Propterea ex his dicebanti quod cum in alienatione rei emphi te uti- eae,consensus domini iubalterni, setiis primi emphite utae minime requiratur,sed tantum domini directi, ex dieiis per Dom. de Franch. d. decis. ψι7. sc ii ebatur necessario laudimium. illi deberi,qui debebat prestare con sensum, & alienationem laudare, &consequenter domino dirceto, non autem subbalterno , qui postponitur domino directo in exactione laudi-mii, ex dictis per Rotam in d. dee i 85. --. 6. 3c 'roinde nil debeti concla dendum dicebam Camillo domino

sub alterno.

16 Et qu mu is Id. Faber inae S. aderi Institit .de locat .num . . cumseqqiniuis, fuerit opinionis, ut timc doni ii ius subalternus excludatur a praelatione, quando cum eo concurreret do

minus di i qetua,alias etiam dominus. sit hconcedens praelationem obtinebit, ex co quia sicut primus concei dens dicitur dominus direct iis respestu primi emphite utae, ita etiam primus emphi te uta erit dominusidi rectus re spectu sectand i; PMnrobrem. phares, etiam d*ntur domini diuersi; respectibus;in prooterea emphi te uta sub concedens videtur habet reoninia illa itura donimicilia, quae ira bct do

Nihilominus qua uis hoc nil ita uvret,quoad laudimium, quod semper

domino directo non autem subalterno debetur, ex decis de Franch:s 437.& alijs iupra adductis, tamen contra ria opimo verior videbatur, etiam in praelatione ; quoniam cum praelatior 8 debeatur ei, cuius consensus neccssarius est in alienatione ut dicit Imp. in d isnal C.de iure emph. & solumodo directum dominum esse requirendu, an velit praeferri ibidem decidatur, quia apud euin residet rus approba inuam , adtextum in si It ussam. 9I .F. de acquir. heredit. quem adduxit M- hoc Albertc. in Isitum , f. ad Treb: Rnum. 3. & post eum Niger d quae i. io. ortis. a.a num. Dcumjeqq. ubi disponitur haereditaris aditiovem Lictam a19 nepote iussit patris,non valere, si viriuebat avus; qui eos in potestate habebat, & optime Bald. in l. c. ad Macedon dans ratione quia ius potestat tuu approbandi alienationem et o semper rema et penes proprieta tu,

& dominii direris,nili expressi suerit

concessu,& sequitiar etiam Roman .im

minus directus solumodo crat requirendus,/psi soli rure merito debebat copetere prelatio, no aute subaltetnocuius consensus in . alienatione, DC cessarius non est, ctiam quod nian a concin reret dominus diruetus; di eadem ratiotic ipsi soli debebatur laudinarum, quod etiam ratione coicien

....Nec mulli ussu faciendum dice bam quoad hoc se relatis per Via .

empli: id uiam subce u cedentem te initari flui illorum disti octio deui; dith dicunt:

SEARCH

MENU NAVIGATION