장음표시 사용
391쪽
die unt: quod aut primus emphite utasubemphite uticando nihil sibi reseruauit, sed subconcessit pro eo der canone,pro quo i pse habuit, & timenihil remansisse penes eum dicendum;cum utile dominium,quod ipse
habebat, in secundum emphite utam transierit. Aut vero subconcedendo aliquod reseruauit ultra canone domino directo debitum, di tunc p. nes ipsum remansisse iura dominicalia fatentur respectu secundi emphi- te utae, quam distinctionem videtur, etiam sequi En ius d. inspect. 4. n. 3 ι- ct 3 a. O d Marinis, O Dom. Ma chio Latro ubi p. post haec scripta in lucem editi. Quoniam huiusinodidistinctio non videbatur undiq; tuta; enim poterat primus emphileutara subconcedendo per restruatione fa cere conditione domini directi de te.
riorem, nec domini u esse poterat pe-23 nes duos, ideo P. Molin. in d. δου--. 47r .alia satis iuridica facit distinctionem,ex qua videbatur posse satis
optime decidi huiusmodi disputatio: Dicit enim, quod si dominus directus,quando rem in emphileuta co
cessit, Se utile dominium trans it in primum emphit iam; illud transtulit simplicitὲr, vel saltim cum potestate subconcedendi absq; alia expressione; Aut vero eoncedendo tra stulit no solum utile dominium cum potestate subemphite uti candi, sed
etiam in eum transtulit alios effectus direm dominij,nimirum,ut nullo re- uisito consensu valeat subconce-ere, & alienare,cum priuilegio etiapraelationis, Si laudim ij consequendi,& smilia, quae sunt effectus directi dominii tSi sumus in primo casu, quando stitieet simpliciter concessit, nec co 14 stat fuisse transtatum in primum em phaeutam aliud , quam utile dominium, tunc dicendum inquit Molina: quod quando deindὰ primus emphi- te uta subconcedit, nihil sibi remansit, nisi ius illud exigendi nouam illam impositionem, siuε ea nonem se, per impositum, ac etiam ius exeque
di poenam commissi, si sorte ob non
solutum canonem in commissum in eiderit , reeuperando illud utilindominium, quod in secundum emphi te utam transtulerat; quia haec omnia sunt effectus utilis dominij, non autem directit Reliqua vero iura dominicalia, quae domino directo, ratione proprietatis,& dominij competunt.remanent penes ipsum dom . num directum,etiam respeetia secundi , & tertii emphileutae sicut habebat respectu primi:& propterea si secuisus emphi te uta rem emphiteu-ticam alienet; ipsum dominum dire
ctum requirere tenet σr,non autem
primum emphi te utam subconcedetem,an p ferri velit: & consequen-thr ilii competit praelatio, vel laudi-mium consentiendo , Se approbando alienationem , non autem sub
alterno, qui requiri minime debet, siue concurrat, siue non, dominus directus: Cum iste retineat dominiua directum, & ciuiliter possideat per seipsum, & etiam naturaliter per secundum emphi te utam sicut possidebat per primum; Secundus vero emphite ut a per se ipsum possidet, seliquasi, utile dominium tam ciuiliter, qvim naturaliter, ut late fundat ideP. Molin. disput. la. Od. dioxi. ψTI. ergo nihil remanere poterit penes primum empnite utam, siue dominii iubalternum , quae secundo subco cessit, ut dixit etiam Surae inconsit. 12.num. 38. quia directum dominium numquam habuit, neq, utile qui α subconcessite & ideo tantu modo ius illud incorporale reseruatu in in ipsa emphileutica habere dicitur,nimirum exigendi canonem super impositum,& ius poenae commiis, quae sunt effectus utilis dominii, ut dixi-ximus, & optii ne explicat idem P.
Motina omnino videndus ae disputat. 67 per totum, ubi omnibus esitrariis
respodri,de praecipue Vel c. eald,
392쪽
Si verb sumus in secundo easur &timc quia primus directus dominus
concedendo in emphi te utimi nedum utile dominium, sed etiam alios egea 6 eius directi domini j in emphitcutam transtulit, non mia in si deindε illeo subconcedendo, rei incre possit iura dominicalia , quae sibi a domino directo fuere concessa, sequi vir igitur hanc Molinae opinione optimε Amie. de iure emphit. dict. qua I 83. per tot.& latissime idem Niger aequa a. lo.
artre. I a numJ3.cumseqq. ubi bene comprobat.' 1κ hae etiam Molinae distinctione videtur rei jci altera opinio D. Fabri, 27& sequacium, dicentium hoe benε
procedere quando dominus directus concurreret, secus si non cocurreret: quoniam si penεs dominum
subalternum, subconcedendo nihil remansit de iuribus dominicalibus, dum a domino directo nil aliud, nisi
dominium utile habuit: nec eius consensus fuit neces Iarius;nullo mo do poterit ei competere praelatio,
neq; laudimium, siue concurrat .siue
non dominus directus; quia huius. modi praelationis praerogatiua noris 28 competit, nisi ratione directi domi nij, quod ipse subconcedens niunt quam habuit, nec in eum fuit per dominum directium alι quo modo translatum,ct propterea non poterit illa uti, etiam quod dominus directus noeoncurreret, sed tantum exercere
poterit ius exigendi portionem superadditam,& poenam commissi,quet sunt effectus utilis,non directi domini j, ut optimε docet idem P. Molin. vbtδερ. ubi etiam respondet ad argumentum, quod fit de leudo, a quo
valet argumentum ad emphiteusim, ut late cumulat Valas. quaeri. nu. I 9. ex aecap. Imperialem , S illud quoq; d prohιbseu alvu per Frieter. ubi du-
ei litur, quod vati allus recognoscit in dominii ipsum subconcedentem a
miles, de argumentatur Caidas de re nouatIib. l.ques. I 3.nu. 2 o. ubi multa
cumulat post D . de Franch. in aequas 437, num. 1. Quonia'I praete quam quod non semper valet ar- ag g amentum de laudo ad emphiteusim , quia militat quandoq; diue esa ratio, & praesertim hoc calix in quo . de iure seud Mum est decisum eo notrarium , quam de iure emphkcutico; nihilominus non potest hoc procedere , qu sd po sit tabe in phile uu- eare sine consenesti domini, sicut ponset sub inlaudare , qitia cum illa iura seu dalia irnt exorbitantia , ut possitquci stibin se usi re sitie cosensu Principis, & domini directi, non possunt extendi ad emphit tun in qua viget ius speciale, ut non poesit in alia
transferri, nisi de consensu domini directi, ut benὸ etiam resoluit Mimatico de tacit. ω ambig.sib et 2.tis.18.nu. Iq. vers. neq,obuat, de sequitur optime AmIc. aeq. 83 per tor. n ι x. cum seqq.
Et ita sub die 16 artij i6 , 3. referente Regio Consiliario Francisco Antonio Mustellula S. C. Decano meritissimo, in Aula ubi ego resideo, sonit per NC decisum,in causa Venerabils Monasteri; Sanctae Mariae tria Porticu donatarij,& haeredis quond. Ducissae Grauinat cum Andrca Sca-foglierio in Baca de Ciano pro Carbono, in qua decisione ego cum aliis
de Aula interfui, decisum contra Monasterium ι & denegata praelatio praedictis patribus dominis sub
alternis, non Obstante quod non concurreret Ecclesia Sancti Petri Maselinis domina directa. Et ex his dicebam nullo m do competere laudimium Cain illo Scia-
bono domino sub alterno,cuius consensus non requirebatur, cum praelatio, Se laudimium a pari procedant,
393쪽
dum utrumq, debeatur ratione consensus, & directi dominii ratione , quod nullo modo eompetebat do- 4mino subalterno, prout erat Camil-
his, ut latissime post alios concludit - : etiam, & desedit idem Niger aequas.
I .artic. 2.per totum, ubi aliam etiam
tradit distinctionem, quae re vera ea- εdem videtur esse cum illa Patris Molina,& concludit quod domino directo mediato debetur laudimium,non autem domino subalterno, &imme- 7diato;& addit quod licet Rota Romana coram occino contrarium iudica
uerit; tamen visis eius scriptis ; fuit causa iterum proposita,& recessum ab his quae fuerant antea prius rela- 8ta a Coccino, ut patet ex decf. 1.quam
ipse imprimi curauit bb. 2.i ne, ubi sRota aliam addit rationem scilicet, si quod dominus directus consentie n. do subconcessioni videtur ipse secsidum emphite utaminuestire,& illum ab eo,non autem , domino sub alter ino causam habere , & consequenter illum esse requirendum,& propterea ratione contensus illi deberi laudimium ; cum consentire , S laudi-ax misi recipere sint de dominicalibus; quamobrem quod debeatur domino
directo,non autem subalterno,tenuit Camiti. Byrelius insumma decisionsit. de laudimio, num. i OO.versscst primus, ct Thor. in prima parte compend. in verb.laudimιum,sol. 3 of col. 1. versic. quarto de late Episcop. Riccius ad aede-
marasacultatis... Nisi intercesserit contradictio, ct ille acquieueritisatio 3 o. annorum. 3 Facultas quando potius videtur δε- nare in factum,quim in iuι, cum non diriguruν ad aliud de nouo a quirendum ,sed ad conferuandumsLib. II. iuriam qua situm, tu c dicitur facultas,non actio.
De pacto Urancandi oritur iur con-eissionario excipiendi. Exceptionis natura sicut perpetua es ita ius osserendi es uti sequela ex. . ceptionis. Ius osse endi quando iubaret en ptioni,ct retentioni, Hως tali iuri nomagis praescribitur, quam ipsi retentiam,ct exceptioni,qua perpetua es. Praescriptione uerant introductae, ut
per eas obvietur ruri agendi, non autem excipiendi,ct retinenis... Et ad conseruationem posessionis,
Doctrina Tiraqueil. adducitur, O
Opinio, quod pactum afancandi si
praeferi ibile declaratu ,ut procedaι quando experitur via amonis... Secur Ap r viam exceptionis, O retentionis afancatio Nponatur. . . sa uia tisne imprUcriptibile es , etiam quod non fueris appossum verbum quandocumq; vel ahud Fmile perpetuitatem denotans... Multo igitur magis quando adsunt haec υerba in itatem denotantia, praesertim copulative. I o Praescriptioni 3 o. vel 4 o. annorum de consense partium poteH renunciari. . . Ideo Hur expresΘ, ita Metia ex dictis verbis perpetuitatem denotan tibus. I a Text.ini. a. C.de pactis inter empl.& vendit. ertur,ct explicatur. Ia Facultas redimendi γῆ liciter con-ees intelligitur infra 3 .annos. . . euia tanto tempore praescribitur omnιs actio ct dicitur tempus certis. x3 Superfluum in iure non en praefamen
Is Pactum , quod possis redimi vitra 3 o.
annos, vel aliud longissimum tempus
16 Infinitas, O perpetuitas tollerantur Is quando,o by Cooste
394쪽
quando ex partium voluntata nais scitur.
x Rectibitoria actis licet sis bimenris,
aliquando intelligantur semporali ter , adrivr non excludant praesνi
. . Tamen hoc procedit quando p feruntur a lege scussFab homine. . 2o Inpluribus regionibus potes quandocumq; redimi, non obstante procria ptione 3 .aanorum... Et Praeis De in Rgno Neapolis. ii Pactum afancandi transs neduri i ad omner haeredes, et1am extraneos, sed ad te marios ,- ct gularem successorem. 22 Emptor in quem omnia iura transferuntur poterit uti iure asstancandi. 23 Res etiam,quod esset deuoItita, ct alteri concessa poteriωamen e biseu ta uti huiusmodi raneatione.
24 Pactum afancandi en quid diu: sum ab emphites... Vnde emphitrata siret eadat i iuste
emphitentico, non tamen cadit a iuia. νε afanrandi.
as Poena ustalis r spiciens principalem contractum non es trahenda ad pactum tamquam quid iuersum. a 6 contractus emphitiaticus cum pacto rancandi, secundum rei subsan-- έia incitur potit I contrarius empti . nis Θ et editionis,quam emphιte s. . . Repugnat enim sub Iantiae conistractus emphileurici in multis.
2 7 Pactum Orancandi idem est quod de
' obsigat vi inuitus vendere cogatur.3o Ex pacto afancandi colligitur, mad histis commahentes directum domi mum persem remanere penes 'fum
si Persem haberi non dicitur,quod a no et bis auocari potes. 32 In contractu empbiteutico cum pacto rancandi habet locum ius protis miseos... βuia non υidetur esse re vera 7 contractias emphitrauli ν, sed emptionis, O venditionis. 3 3 Laudimium non debetur, nisi, vera, ct propria emphites, non autem in abusiva. . Nec in contractu pegnoraritio, o ih. 34 Praelat;/ non eo etit domino diνecto
in contractu eupor sate afutandi. 3s Laudimium hon debetur , ex c-- tractu emph leutico eum potesare Uraniandi in pecunt . 3 6 Oblatopretio pro ast raucatione ex pa-mmat' initio iuni μὰ dieitur refot tus, ct extinctus contractus emphi- leuticus, transfusus iH emptionH3 7 Contractus huiusmodi; afaneatione pendente licet dicatur emptionis reis spectu concessionarist,ct Uicrni, adeo- . ut concedatur rus congrui; respectu tamen concedentis dicitur interim - emphiteusis , fecundum decis de Franchis 6 Io... Sed contrarium demonstratur eff de iure .
38 concedens, ct coneessionarius sunt correlatiuῖ, ideo non debent ad imparia iudicari. 39 A tumenta Domini de Franch. in
dec 6 o. retorquentur in eretraria. 1 . . Tum etiam, quia deri proces ex ulla causa. 4o Pactum praelationis,ut wnditorprae fratua in alienatione non repurat
395쪽
eant actui emptionis, ct wnditio- 41 Dominus eoaeedens sirsutionem penis. tierit, ct emptor ex pacto υult af4r Per pactum nobis licere dicitur, quod staneare osserendo pretium, myn δε- ne pacto non conceditur. tur natario.
Pactum aflran candi in contractu emphileutico impresemptibileti
esse, ac transire ad omnes haeredes,etiam cessionarios, & singularem successorem , nec non operari, ut habeatur, ac si esset contractus emptionis, & venditionis, adebui ne dum denegari
debeat praelatio domino directo , sed neq; laudimium illi competat , stante praecipue oblatione pretii pro assrancatione.
X alio etiam argumento, pretentione Vomini Camilli Stram boni, de qua in praecedςnti etiam disputauimus ,
circa praetentum laudimium , evanescere dicebam. Indu-hitatum enim erat in facto, adesi e in concessionis instrumento pactum aD stanc adi censum emphite uticu qua- documq; ipsi cocessionario, placeret in pecunia ad ratione sex pro centenario:Hoc aute pactu astanc adi essea inpretscriptibile asereba,quotiescsiq; aderat vcrba perpetuitate de noxatia, ac primo no esse pretermictendu existimabat quod hoc pactum videbatur hine quid matre facultatis, & propterea imprescriptibile uti sunt ea, quae a sunt mire facultatis,ad tex.in l. 1 F. de
suminibus, , Tb Dur.decifi6 num. 2.o 3. nisi tamen adfuisset contradictio, & ille acquiesceret per tempus
longissimum,ut tradit RFol.var. . II. ἁe empl. O vendit. num. 242. & refert Fontanei. post lisc scripta in lucue di- tu Sisc.7 .n. I .nec ossicere quod de scendat ex contractu,& proinde mς- reri videatur potius nomen actionis,
Lib. II. quam facultatis,& per coseques esse priscriptibile spatio longissimi tep
ris 3o.vel 4 o. annorsi sicut praescribitur omnis actio, ut declarat Bart.in l. pignoriside pignor. O AM. Fab., C. lib. sit. I 3 .de praescript di nit. . quoniam secundum Barbos disti actione in L cum notissimi, C. deprascript. 3 o.
3 cum facultas hic videarur potius sonare in factum,quam in ius,cum non dirigatur ad aliud de notio acquire-dum, sed potius ad conseruationem iuris iam ex dicto concessionis contractu quaesiti , poterat iure optimo appellari poti iis facultas,quam actio:& propterea iudicari inpraescripti M. te: quam etiam. distinctionem licet alijs verbis sequitur idem Fontanest.
Secundo, ex alio dicebam non posse praescribi aut horitate Deo in con I 64. ine'. non fuisses col. vlt. num. 4. versicsed breuitiri ubi docet,quod ex 4 tali pacto acquiritur ius eo ucessiona-3 rio excipiendi; & sicut natura exceptionis perpctua est, ιν re in fine, gae doli excepi. ita videtur quod istud ius offerendi pretium proasi anca. rione ἱ quod est sequela exceptionis perpetuum sit,&nullo tem flore praescribatur , ut videtur concludere Ii x Bait. Diuili co by Cooste
396쪽
eundo membro disinctionu, allegans text.in l. PauluI, g. Ig urb.modign. mel hipotbsolui. ubi dueernirari quod si possit leo pignus,habeo ius offerendi, & ad conteruaudam retentionem rei semper possum offerre,& ita declarat , & sequitur etiam Antoου. de Butrio in cap. quonia requenter in sine, ut lite non conteRat. tradit etiam idem comprobans Signorol. de Ho- vetoriis conss. 14 O. col. i. ubi asserit, 6 quod quando ius offerendi inhaeret cxceptioni,& retentioni, ut in terminis dIPaulus, g. i. O l. mulier, Fqui potioris pignor.cum concorae timc tali
iuri non magis praescribitur, quam 'ipsi retentioni d. l. pure de doli excepi. eo magis quia praescriptiones sunt
h somnibus naitat.de action. docuit idem Decius in cap flautem, col. 3 mers
in Lyetens, I. 3. Cae pactis , sequitur optime Craueti: tu conss. 7 tertio ista di cuIras, & late iusta mos rem Tiraqueδ δε νet astron uentS Irg . Σμb num 3 a me sic. Porro, vbr Ii. cet antea affirmauem opinione cintrariam,quae pro praescriptione concludit, esse sequendam in eo Regno .b arrestum supremae illius Curiae; eam tamen principaliter limitat, vis procedat quando venditor, vel etiam
possessor via actionis experiretur, Ut pemptor, vel concedens cogatur re. euendere,vel asstancare; Sectis sit via , . exceptionis, & retentio is assean catione Oppotucr,t, ut in exemplo per
ipsum tradito; quando se ilicet Titius vendidit Caio unum pectigal, siue redditu annuum saper omnibus bonis,pretio eentum aureorum ea legavi possit dictum vectigal, si u8 redditum quandocumq; redimere restituto pretior modo elapsis 3 o. annis Titius tecusat soluere illud vectigal, sed Caius illud petit, Titius offert pretium illud centum aureorum, &vult redimere vectigal, certe inquie Tisaqueil. quaeritur i*s Titio excipiendi, ut vi terrus cogi non possit ad soluendum pensitationes; et redditus,& ideo non obstitiei praescriptio
3 O. annorum, prout in casu occurren
ti, in quo dominus subconeedens petebat laudimium & ei opponebatur excipiendo de pacto aistancandi; &propterea hoo casu non procedit praescriptio , quae fuit introducta ad fauorem possesserum, 'non autem In odium d. l. legata, F deleg. r. &ideo concludit Tiraqueia. quod hoc e su pactum sit inpiescriptibile, etiams non fuerit appositum vcrbum eua documqtiam simile, sed si triplici era c6cessum is erit, sine alia praertation Eo temporis,sequitur etiam late Menoceb.inetansit. I I 47.vbinua. bent com proba alι os quamplures allegans,&iatissim E Fontanesi. post haec scrip in lucem editus in aedec f7 .num. . Quant , magis igitur,quando adsum verba auandocumq; totιδs quoties, &s milia perpetuitatem denotantia cessabit mrscriptio ut videtur sentire Farinae. in repertori de contradi. q.
29. nu. S. I l6. ubi praecipue qua
do huiusmodi dictiones copulatiuε
Ad cuius corroboratione consi derabam etiam, quod ut refert idem Io Tiraquest.in aeg. I g a . num. 14. po . test ex consensu contra fientium re nunciari praescriptioni 3 o. qel 4 .an
norum, ergo si possunt expresia, idε
videntur posse tacite, cum lia pacto adiecerint verba illa perpetuitatem denotantia, ex quibus nedum tacite,sed expresse videntur praeseriptioni renunciasse, ut considerat idem Fontanei decis 6. a num. cum se O. quod
397쪽
ritur, teqγρaratosatisfacere conditionitdicta bares emptoris nom paret, is con
tractus es serueius actio praescriptis
vexbis,' Hex vendiscniri dabitur, ero. Ex cuitas legis verbis illud claris videtur colligi, Imperatorem volui R. se omnem casum redimendi comprehcdere, alias deficeret lex in hocicasu contra L D C. de bis quib. τι imis ign.pra rtim cum nulla alia lex sit, quae de hoc disponat: quamobr m sub illa parte et intra certa tempora voluit Imperaς. comprehendere caesum qnando itae cor epta est facultas redimendi , uti dira decem , vel viginti. annos , AE es aliud tempus ex- , pressiuri sile exerceri, . vel etiania quando data temporis prefini- tione, sed i impliciter fuit redimendi facultas concessa,quo casu intelligdic Ixturssuri yruannos,ut respondat An-geLmω sit 3 3 pee lsiqu-- s. i. G. de
eum allirper eundem Tinaquel. d.S. . l . con si delat Hiero m. ri Laurent tinia Auenion. Ia9.nu. 3.DIsne, quia tanto tempore actio pertinax si tollitur , ἰρι- c.eod. ιιι depraescru . yo. n. & hoc tempus 3 Q. annorum dicitur esse certum cum a
iurestitutu fit:. Ideo dicit Tiraquesi.
. cum hoc tempus να annorum utieertum contineri videatur imillia,
parte degis, ubi ait: Iurra tirta tem - puraia piequens est D ve in illa ali parte ubi dicit auandocumq; aliud maius tempus 3 o. annorum intelligi debcat alias ilia pars, seu membrum I 3 eise domi urit superfit Him, quod non
si sub illa verba suandoremq; volui Cset Impe zmia tantum comprehenditis Iesb. II. tempus intra go. annos: satis set dicere inita cella tempora; ves etiam simpliciter,ut liceret offerre, & rudi mere t proerquam quod non fuisset lex generalis comprehendens om nes rasus,& presertim hunci ultra τα annos, di propcerea hoc casu posse
ubi ita eonfiutuni fuisse ab Excellen. tissimis 'lurix critis testatur , ct i ,
tens ingAffa n e , C. de paras, qui hanc opinionem tamquam aequissimam tenendam dicit in practica, di caeteri per eundem Grapi cs ct i6ι ivbi ait anhelios omnes huius quoq; sententiae fusile Raphat. Fulgo bon-ALiΣ-Ba M. in sua Margaris ,1 . verb. prasmuriois princ. dum asserit praescriptiodem non procedere' asuersus ilim qui ex pacto potest quar documq; agere .&per consequens, ait nec praescribet up intibo, e-fendi per du. G.de pactis inter D U . O vendit. latsus considerat.)MNIR-
probat idem Fontanti. minc M. D. 2. . c,seqq. v ast hoc etiam allegat Ce-
IC, Praeterea ita pactum, quod must redimi ultra 3 o. cinnos ν vel a Fud
Mital. quia licet videatur importar Ict perpetuitatem, & infinitatem , tole- . atur quando iano x partium voluntate nascitur,l crem guriam σι υμ,
398쪽
iusmodi perpetuitatem denotantia, ut habetur an Li. g. r. ibi e Toties ensis
eonuenerit, ut in perpetuum redhibitio fiat valere conuentionem,& ita
per eundem Tirsq. v fv. num. 9. Et quamuis aliquando, huiusmo. di dictiones βuandocumst, rotδυὲquorasti sperpetuo, dc seniles, intelligi pocsim temporaliter,itavi non excl udat praescriptionem 3 annorum aut γ
perare pignus, qvod dederat sub pacto legis commissoriae, intelligitur
quam G . post Corneum, expendit ad hoe idem Tisaquea. Mis . nu.s.cts q. ubi alia similia idem comprin
Nihilominus haee omnia proe dunt, quando huiusmodi verba proferuntur a lege, itine enim Intelliis guntur temporalliar, & ciuiliint, seiscus si ab homine, quia iste intellige tur naturalites, & reeundum illoruin
qui dicum hoc falsum;precipue cum
dictiones huiusinodi suapte natur infinitatem significant. Et propterea addit Fontane quodno solii in Cathalonia seruatur, posse cedimi, non obstante preseriptiones,3 o. annorum; sed etiam in plucibus et o locis,& praecipue Neapoli,allegans
dendo, foc 3 3 s.ct in Regno Sicilia, vi
Insuper huiusmodi pactum tran sire nedum ad haeredes omnes tiam extraneos, sed ad cessionarios, di si a Igularem uice essorem non ambigi-gitur, vi post EI r. tradit eruditissi
contractus, ut pacta traseant ad quoscum'. haredes, ι η pactum de probast. f. quam omnes sequuntur in L I. a. c.de pactis inter em .ct vendit. ideo cessionarius poterit gigore pacti rcmiredimere,& uti iuribus sui principa
399쪽
a quem omnia iura transseruntur poterit uti isto iure a fi rancadi,quia huiusmodi pactum videtur asscere rem ipsam, & transit cum ea ad que-cumq; vadat Tiraque a. d.S. I. glof 7.
23 Ideo ctiam si res ipsa esset deuoluta,& alteri concessa, nihilominus vigore huiusmodi facultatis, & pacti poterit ipse emphi te uta,siue eius haeres, siue cessionarius illam recuper re,Purpurat con so . num. 6. Pars
uendere obligatus non posset Opponere de nullitate cessionis, di sic do illo iure terti j, si conss. 39.m -
s4 Quinimo quia hoc pactu est quid
diuersum ab emphiteus, licet calamiteuta cadat a iure emphi te utico, de a principali contractu ob cano nem forsitan non solutum, vel aliter, non tamen.cadit a iure aistancandi sibi concesso : dc licet aliqui distinguere Mideantur, an sit appositum pactum in iosa concessione emphiis te usis vel poli tam cia magis communiter indistincte hoc procedit, ut tradit Gozodin. in conss.86 nu. 26. Iaseratis quos adducit Bursat. qui de
et οἱ l. Dec. in l. bonae fidei, C. de pactis,
ex eo, quia poena legalis respic leus principalem contractum non est trahenda ad pactum, tamquam quid diuersum,& separatiun , ι exfactostde
Ex hoc igitur pacto astaneandi dieebam elici eone lusionem , quod contractus licet sub nomine emphi-teusis perpetuaefuerit conceptus, tamen non attendendo e rticem verborum,sed substantiam rei, debebat in effectu iudicari contractus emina 6 ptionis, de venditionis, italu non sit aliquo modo considerabilis emphi-teusis; sed ipsa dominii tras latio, quae fit per huiusmodi conuentione luen di: quae quidem repugnat substantiae
contractus emphiteusis ἔ etenim per Emphite uticam concessionem, utile tantum dominium transfertur, directo penes concedentem ipsum remanente, at per huiusmodi pactum utrumq; dominium, transferri in casu affraneationis, non ambigitur, adeout nedum contradicere videa. tur contra tur emphiteusis, sed:iula dieatur extinctus, de resolutus, ac translatas in maerum contractu semptionis, & venditionis tamquam ad illam ordinatus cu dominii translatione, cum nullam aliam ob causam pactum ipsum affrancandi videatur in contractu appositum, nisi vitam utile, qu1m direct fi domi nisi transferatur in emphitcuram, vi ex se ipso eonstat, & tradit optimε Cephasin constL324.nu.s 3 .bι. 3. cons
de iure prothom . . pere bites is, num. 9. O de Franchis decis 26 . ideo dixit idem Menoch. i. d. cost. 1147. num. 2ε. quod pactum de aDI irantando idem est, quod de vendendo, & allegat Berouia conss. II 3.
Porro dicebam etiam, quod licet hoc pactum aistancandi fuisset vo . Iuniarium respectu cessionarii cum. fuerit solum collatum in personam 28 emptateutae in cuius facultate est
400쪽
pora affraneare: amen respectistomeedentis est necessarium qtita etiam inuitus cogi poterit ad omDem con, cessio harij requisitionem, oblatibne afflancationis admittere rin priste.
te, quoad ipsum concedentem dieitur perfecta venditio, quia ampliis in sua potestate non estvelle, & ivilis te. Ideoq; sicut si concessionarius a francasset, nulli dubium esset, quin perfect censeretur venditio, ita otia respectu ipsius contedentis, quis dissentire amplius non es, cenis ridebebat perfecta venditio euani an te affracationem, ita in serminis cian, nino videndus concludi Deciam. ι eensit. 48. u. 9. Osq. vol. s. Praecipue
stante oblatione pretii facta pro aDfranea Ione,que secundu eum suffecad hoc , ut ipso iuro dic tur facta M. Dancatio P ea quae tradit Bart. in ι. μ
inqim Decion. liceC concessionurius pereectioni acqui titionis libero conseiulerit in suam voluntatem, corice. denue: nihilominus quo ad te iam alie nisit libere,o quo se per cogi pote tit vio ore dicti pacti de astranoando;& aias esse, ait, quod per talem' ro missionem cogi pus siti, uid hoc v c. quuta dici valxacrulienatio per doctrinam Baldi in. ca in causis col. rudex; eliction. ubi dicti, quod satis dicitur
vendere quoad sesqui se obligat , ut
inuitus vendere coSatur. 4o 'aeterea ipsemet Decianus nu. II.
Zapud dii subtiliter. ;. quod ad miniis eκ hoc pacto 3 constare videtur, noli iste conrrahentes directum d minium perfecte remanere penes ipsum concedentem, prout de substa tia, & natura emptat usis est, cum sar non dicatur. perfecte haberi, quod a
nobis auocari potest, . Omnes, g. I.de regul. iur. cum concorae δά propterea
videntur contradientes noti habuisse de eo considerationem, cum voluerim illud dominium ad nutu cocesi sionarii resolui, ut late per cunia. 14. Quamobrem de huicisinodi contractu, licet sub nomine emphiteusis semper iudicatur, ac si esset empti ,--niss& venditionis, non enim attenditur nomen sed quod vere fit, ut fra
Usit: 'ME Aover ubi asti 'as hirt pluries fuisse pes S. C. de ei sum itineo iste Nohe huiusmodi empliate i sis et cum potestate tamen asstanc di es se locvis iust prothomisc Menoes,
qilii illius dispositio nos procedit
data facultate assean candi ist pecu fit ab ex praedictis , & ita etiam de me & iterum detissim fatetur DMn. deta Franchis in desis. 3ς 2. A ct a e f. o. in princ .ea ratione, quia et e sinu , non videtur esse emphitet fis,sed emptio, & venditio, & alios tradit videndus idem Gr- n .ra'.
Ideo dicebam, quod estis in cassi disputationis, non Uersa MintUr Due εω emphiteusi, Iidet Tub ictus ῆomne
secta erat venditio, vel fa em diroectum dominium non reati 'erfocte penes ipsum eoncedentem o re substrint iam , & naturam emphi e ibi stim, ad nutum poterat ab eo auo
cari, & vniti cum utiliὲ sequi ter quod nullum deberetur laudi iniunt,3 3 quem solum in vera; & propha Em