장음표시 사용
381쪽
' CONTRA . Tum quia,si modus est essentialis determinatio , debet habere & praesupponere
omnia sua requisita , nec advcnire quin illa praesiupponantur,hoc ipso enim & esset essentialis determinatio,ut deposcit materia modi,&non taci cssentialis determinatio, defectu scilicet alicu)us praerequisiti,& si potest esse modus non tribuens defectu alicujus extrinseci, id ad quod est essentialis determinatio, dicam posse
existero unionem,cxpectarique adventum formae , dicam posse essc actionem , sed expectando materiam in quam agat. Tum quia,S haberct tunc ille modus enectum situm formalem ut supponitur,& non haberet , des ctu scilicet praerequisiti; Sc sicut si daretur ubi duplex , non posset nisi constituere in duplici loco, hocque ipso deberet habcre omnia prae- requisita, ita de in praesenti. Tum quia initantia illa de qualitate non va-
Iet,haec citam non ossentialis determinatio, nec modalitas,sed res,nata successive movere,ita ut
si simul conciperctur movere, hoc ipso faceret
contra naturam talis suae entitatis, de linea rati,
imo ut sit talis qualitas modus impossibile est,
propter rationcs ex essentia modi immc- diate petitas.
Neque valet si dicas, non magis duratio , si sit
modalitas , debet esse dcterminans ad durandum,quam duratio ipsius Dei,& tamen duratio ipsius Dei, hodie non determinat Deum,ut du-rct cras,quia cras non est hodie. Non inquam valet,quia duratio Dei, non est essentialis detorminatio cxiliendi cras pro hodie , jam autem modus cst essentialitor determinatus etiam existendi cras pro hodie, cssentialis cnim duratio Dei adcxistendum cras, stipsemetentitas Di- ina,non quomodocunque spectata, sed in circumstantia crastini, hinc non praesupponit ante
se vel secum prae requisita,sed expectat ut ita dicam , jam autem modus praesupponere dcbet ante se praerequisita vel secum. Unde etiam
vi essentialis Deo durationis, fit, ut habeat totum actu,quod est necessarium , ut a parte sua possit durare cras, sed illa essentialis Deo duratio non est essentialis determinatio, ut existat cras actu. Jam autem ex vi modi sequitur, ut
si hodie sit eisentialis determinatio ad existendum cras,debeat esse, quod implicat existe
tia cras,pro hodie. PROBAT secundo idem. Me hodie existentem potuit Deus antecedenter heri corrumpe- te. Ergo modus ille ex vi cujus duro hodie poterat non esse. Ergo eandem habet indifferentiam ac mea entitas ad existendum,vel non existendum. RESPONDERI posset, quod ex suppositioneauserendae illius modalitatis potuisset heri me Deus annihilare , non tamen suppositione facta illius motalitatis,ad eum modum, quo uniomodalis hodierna,poterat hodie non unire sup posito, quod heri corrumperetur. PROBATuR tertio. Quia nulla est necessitas huius superaddendae modalitatis, de sicut non
datur unio quae exspectet aggenerandas partes, vel formam adventuram,ita nec duratio modalis dabitur , exspectans crastinum tempus V. g.
Dic ENDurus est secundo. Durationem non esse mori uccessivum. PROBATuR primo. Quia nulla necessitas talis modi. PROAATuR secundo. Urgendo argumentum quod sibi opposuit Arriag. d. i7. Sect. subf. 2. Possibilis est creatura durans ab aeterno , haec non duraret per durationem succcssivam. Ergo non est necesse ponere durationem successivam. Minor probatur. Si illa creatura dura. ret duratione successiva ab aeterno per durati nem habentem prius S posterius , prius a lcm dc posterius ab aeterno esse non possunt. PROBATuR tertio. Quia vel componitur
tempus cx partibus in infinitum divisibilibus,5 sic non potest dari modalitas successiva, quae sit
duratio: vcl ex punctis, de sic etiam non potest data duratio,quae sit modalitas successiva. Non in prima sententia, quia partibus proportionalibus deberet connumerari 3c proportionari illa duratio, omnibus enim illis duraretur , non postet autem omnibus illis proportionari, quia illae habent prius & posterius, non posset autem dari modalitas,respondens priori de posteriori, hoc enim ipso non posset,cum est prius, dari essentialis determinatio ad posterius , quod tamen deberet haberi vi modi. Si autem componitur tempus ex punctis. Ergo saltem ab aeterno posita creatura permanente, non possct illa durare duratione siuccessiva, quia Iam intercessissent infinita ab aetcrno puncta , quibus connumeratae durationes non possent esse nisi insinitae actu, quam Vis negaretur tempus posse esse ab aeterno , sufficeret quod durationes illae successivae essent ab aetorno , quae non possent esse nisi infinitae actu. Quando autem retorquet argumentumArriaga de duratione aeterna a parte
post, id nihil evincit, nam duratio a parte post nunquam est infinita actu, sed semper crit, jam
autem duratio a parte ante, esset ins nita actu,
semperque duratio a parte post , essct clausa
duobus terminis,adeoque neque infinita , jam autem duratio a parte ante aeterna, a parte ante, non haberet finem. DICENDuM est tertio. Durationem formaliter
non esse actionem conservativam,distinctam,m c jus exisas creatura.
PROBAT primo Ovied. Possibilis est actio
identificata icinino. Ergo de actio conservativa
382쪽
Disputatio XIII. 3olvativa identificata termino. Ergo de dur xio DIFFICULTAS II
PROBAT siccundo,ad hominem Actio illa conservativa habet se per modum principii, ut quo efficientis durationcm. Ergo habet torminum, sed non alium nisi ipsam durationem. Ergo duratio illa non est identificata ipsi illi actio ni. Subsumptum probatur, quia si haberet aliquem terminum, haberet ipsam entitatem durantem : scd non potest habere illam ipsamcntitatem durantem , quod probatur. Actio conscreativa applicationis spatio non habet
pro objecto ipsum applicatum spatio , sed ha-bct pro objceto ipsum ubi in sententia Lugo:
condistinctum. Ergo dc actio conservativa rei habebit pro objecto durationem , non ergo ipsa conservatio serinalissime duratio. Quod autem actio illa conservativa habeat sepcr modum principii essiciciatis durationem, in dc probatur. Ipsum agens conservativum
habet sic per modum principii ut Quod efficientis durationem,nec potest aliud ostendi principium ut Quod,ergo actio conscreativa habebitic per modum principii ut Quo.
PROBATuR tertio. Tum quia, si de duratione loqui velimus,prout illa in re est, indubie dicat non solam actionem conservativam , sed dicit etiam ipsum conscrvatam , dicit item tempus tunc fluens, sed exinde non sequitur quod ci- iam reliqua in re non dicat duratio, de tamen illa formatissime tribuitur per eundem nonnisi
actioni conservativae , dc tamen noncst ratio, cur etiam reliquis tribui non deberet. Si autem
loquamur de duratione , prout illa subest nostris conceptibus , sic non est formatissime
conservatio ipsa , quia conservatio activa habet se per modum viae , duratio per modum termini , conservatio ilcm activa tenet se a parte agentis , licet recipiatur in termino, duratio autem formatissime tenet se a parte passi seu termini. Conservativa actio apprehenditur a nobis tanquam quid antecedens , duratio tanquam quid tandem sequens. Tum quia ratio fundandi relationem non est formaliter relatio Ad relatio est aut formalitas aut modalitas a rationc sundandi condistincta. Ergo de actio contervativa non est sermaliter ipsa dura. tio: sicut enim ratio fundandi causat , ut ita diacam, statuitque rotationcm, ita concursus conservativus durationem statuit. Tum quia, tam proprie durat Deus, quam proprie durat creatura, de tamen Dei duratio non est proprie ipsa actio Dei Conservativa,cum respectu Dei, sicut nulla datur actio productiva , ita nec conservativa. Ergo apparci qubd duratio ut
sic , non sit actio conservativa, cur ergo crea-
ta duratio , dc quidem sermalissime,
T IcENDuM est primo. Durationem esse ipsama entitatem prout coexistentem Us tot vel tot
disserentiis temporis, si eam respective accipias ad
aliqui extrinsecum,ut ordinarie accipi ibici. PROBATuR primo. Argumento negatiVO. Quia nulla necessitas,superaddendae ullius cntitatis.
PROBATuR secundb. ponamus per impossibile annihilari illam entitatem superadditam, S non annihilari ipsum illud quo reddebatur illa entitas durans, vel habebit existentiam illa entitas durans , vel non habebit existenti am illa entitas durans,vel non habebit: Si habebit. Ergo erit durans , adhuc enim erit tunc tempus,
cui coexistet illa entitas. Ergo durabi quia co- cxistere tempori est durare ; dc sicut duratio ipsa superaddita si existat S coecxistat tempori est duratio , nec csset duratio sui supponitur respectiva si ista duo,non haberet, i ta& illa cntitas erit durans; Si auicin illa entitas non habebit existentiam cur non poneque per impossibile habere existcntiam quarere restabit, an posset dici durans. PROBATuR tertH. Tum quia per id duratioentis salvari debet, per quod salvatur ipsius durationis tanta vel tanta permancntia, sicut pcrhoc salvatur ipsa extensio quantitatis, per quod salvatur, ratio ipsius quanti, de per quod salvatur ratio albedinis , per hoc salvatur ratio albi qua talis, de univcrsalitor quae ratio formatis,in uno est alicujus rei , cadem si alteri conveniat,
erit ratio clusdem rei in alto,sed durationis tanta vel tanta permanentia , optime salvatur respective acccpta , per coexistcntiam entitatis tanto vel tanto tempori. Ergo de duratio
ipsius entis per hoc salvari poterit. Minor probatur. Si enim quaeram, quare illa ipsa duratio permanserit tribus horis. Rcspondebis , quia est entitas tribus horis cociustcns. Cur ergo etiam de ipso enic hoc dici non poterit , per hocque salvari duratio illius 3 Tum quia, ut urget Ovied. Entitas quae denominatur durans in priori,antequam illi superaddatur haec modet ialitas, jam est durans. Ergo otiosa est illa stuperia additaEntitas. Antecedens probatur, quia illa
entitas rata, cst causa materialis illius entitatis si esset superaddita , Jam autem ad rationem causae materialis requiritur existentia in tempore, non in praeterito, neque in futuro, crgo in praesciati,adeoque habet ic durationem, existere cnim in temporc praesenti,& durare, verbis differunt. Tum quia binarius numerus non est quid condistinctum a duabus unitati
383쪽
bus, quamvis neutra separatim , constituat binarium. Ergo nec duratio ex co erit quid condistinctiim, quia potest esse entitas Sc tempus in diversis differentiis,& tamen non constituere Cocxistens seu durans. DIcENDuM est secundo. Durationem absolute spectatam , non formali seri per coexsentiam cum
PROBATuR primo. Impossibile est tempus ab aeterno , & tamen possibilis est duratio ab
aeterno. Ergo duratio ablolute spectata non formalisatur per coexistentiam cum tempore Antecessi ex alibi dictis Colligitur. PROBATuR secundδ. Ponamus impossibile reddi omne tempus , poteritne adhuc creari Angelus vel non 8 Attenditur autem hic ad formales consecutiones, non autem ad neus rerum in omnipotentia) Si non poterit creari, cur non & certe ante mundum conditum potuit crcari Angelus , quo casu non sitisset tempus istud extrinsecum, dc non est cur cxistantiarci, spiritualis debeat dependere a re matcriali. Si
autem poterit Creari,Cur non potcrii conservari. Ergo poterit etiam habere per manentiam existentiae orgo Z durationem absolutam , haec cnim verbis dissicrunt. Ergo ulterius dabilis est duratio absoluta,independens a tempore. Nc-qUC rccurras quod tunC non absolvet illud Ensa temporc imaginario quia hoc quod csset Iac- minc cogitante , non esset dependens ab co, quod est, nonnisi aliquo cogitant . PROBATuR tertio. Duratio Dei est aeterna,& qua aeterna, non mensuratur nisi aeternitate. Ergo de conceptu durationis non est formali-sari per Coexistentiam cum temporc , quia si de conceptu durationis ut sic , cst et formalifaritempore, nulla esset duratio quae alio , quam tempore formali sari posset. Antecedens principale probatur, dc quidem quod duratio Dei sit aeterna Fides & Metaphysica docet. Quod
etiam duratio Dei qua aeterna cst , mensuretur nonnisi aeternitate. Probatur. Tum quia, duratio temporanea mensuratur nonnisi tempore , duratio hodierna hodierno. Ergo Maeterna aeternitate. Tum quia , si duratio aeterna mensuraretur tempore , infinitum mensuraretur sinito. Tum quia , aeternitas est possibilis , tempus autem ab aeterno , est
impossibile. Neque valet, si dicas hoc ipso
mensurari durationem Divinam tempore , quia mensuraretur aeternitate, nam ut dixi immediate , tempus ab aeterno seu habens prius&posterius, ab aeterno est impossibile, cum tamen sit possibilis aeternitas antA Deinde ipsa illa aeternitas, nihil aliud cst, nisi ipse Deus, ab aeterno existens , habens illam mensuram sibi
identificatam , tempus autem est motus coe .lorum , est quid creatum, adeoque inidentificabile Dco. DicENDuM cst tertio. Durationem abfosille spe butam, eseipsam existen iam rei , permanentem, vel sum rei esse non desinens , quod abstractis terminis sic circumscribitur. Duratio est perimanentia rei in exisendo, vel est i a non desinentia esse,prior autem praesercnda , quia explicat per terminos positivos. PROBATun Bonitas explicationis; quia convenit omni, soli , S: semper, proceditque pet prima. ADDO primo. Durationem absolutam,oua foret omni impossibiis tempore neque habitura rius 7 queposterius respectuseui. RAT1o: Quia illa duratio esset ipsa permanentia rei cxistcntis , identificata ipsi existentiae , quae tamen respectu sui , non habet rationem prioris S posterioris , quid enim tibi est posterius Anno secundδ. Casu quo Deus impossibili omni tempore crearet aliam Creaturam, sed non simul cum priori,darctur prioritas de posterioritas durationum,sed non talis , quae scilicet fundaret rationem hesterni , crastini &c. sed tantum esset prioritas secundum quam vera esset haec propositio ; Creatura haec existit alia, postea autem Veriscatur utraque propinsitio.
ADDo tertio. Nullam conservationem possse tribui rei pro primo instanti, sed nec durationem. Non primum, quia conservatio supponitante se inceptionem, ante inceptionem aut m. non supponitur inceptio. Non secundum, quidquid velit recentior Suar. quia quod incipit non durat, sed duraturum est, nec est major ratio de uno,quam de altero , Cur scilicet Con- scrvatio praesupponat antegessionem , & non
Dic Es cum eodem. Res quae antecedit aliam instanti reali,dicitur prius durare illa. REsΡONDETuR. Inde Oppositum inferri, quia etiam luc ad titulum durationis , praerequiritur antecesso. IN ABis. Punctium spectat ad praedicamentum quantitatis. Ergo& primum instans existentiae, spectabit ad praedicamentum duratio
REspoNDET in imprimis. Nulla vera dantur puncta, datis illis , medius terminus potius crit pro nobis,quia sicut punctum lineae inchoativum , non est linea, sic nec incepto, erit duratio, potestque bene dici, quod prima productio spectet ad durationem, tanquam praerCquisitum,S revocative , non autem tanqtiam to
maliter denominationem illam par-
384쪽
Disputatio XIII DIFFICULTAS III
simul. Ergo hoc, quod est : erunt simul , aliquid plus dicit , quam hoc absolute i ambo inrunt. 8 o RESPONDEUR. Negando, quod hoc, quod est esse simul , si accipiatur in circumstantia jic1τ primδ. Durare cst correspondere existentiae,actu habitae, utriusque, sit separabile' partibus motus, sed iisdem partibus motus ab illis. possiim correspondere cras & hodie, quia cae- INsTAT tertib idem. Quando dicimus, a Pedem partes motus,potuerunt produci Cras, quae tro coexistenti huic instanti , non separari du- hodie. Ergo positim habere eandem duratio- rationcm,in hoc ipso sequitur jam includi duranem cras, quam hodie. tionem.
REsPONDET-. Imprimis, quδd durare, sit RE PONDEUR. Hoc ipso quia a Petro comi- correspondere partibus motus,non quomodo- sienti huic instanti , non separatur duratis, s Cunque, sed secundum suppostionem positio- quixur includi re ipsa durationem , quicquidnis eorundemsecundum quam motus hodier- si de alietate ex modo concipiendi ad eumnus,non supponitur futurus cras, cum sit factus modum , quo in fundamento, termino, rati hodie, etsi hodiernus motus cras fuisset,&alius nς iundandi,includitur rotatio, sed non distincta hodie,hic qui supponeretur hodie, salvaret duia ab illis. rationem hodiernam. Deinde dici potest, Os icIUR tertio. Voluntas Dei , creandi quod duratio respiciat motum, non materiali- Petrum,in hoc instanti, habet aliquid pro obter acceptum,quamvis enim alii specie distincti jucto,quod sit distinctum a substantia Petri quia coeli, moverentur, adhuc eodem modo, dura- haec eadem esset,etiamsi producta fuisset heri, rcinus hodie, sed respicit motum coelorum for- hoc autem distinctum,non potest esse ipsum in- maliter acceptum hoc est secundiim prius , & stRim, quia hoc imaginarium est , nec creatura posterius,secundum quam rationem , posterius DCO, instansque existeret suo modo , quamvistbrinaliter acceptum , non potest esse prius, Petrus,non existeret in illo. priori, itidem formalitcracccpto. Motus au- RESPONDEUR. Hoc obj ectum,non esse praetem qui est hodie nonnisi materialiter acceptus, cise ipsam substantiam Petri, ncc praecise ipsum potest esse cras. instans , scd substantiam in tali circumstantia Ori iciet secundo Arriata. Hoc quod est du- instanti quando haeC duo vult , jam non estrare, est aliquid reale, sed hoc est separabile ab nζcesse habere illum , distinctam voluntatem, cxistentia Petri. Ergo Si duratio, est separabia ad hoc, at simul sint, sicut quando Deus vult re. Iis. Prob. Minor. Quia Petrus qui existit hodie, lationem , Vult fundamentum proximum , &est separabile a substantia Petri. terminum, quibus volitis , non est necesse ut
RESPONDEUR. Retorquendo argumen. P ni ,- xum , in principiis ipsius Arrian probat enim 'G' μφ-ςQMi Ctur , Ida in prae- aequalitatem qua talem, esse quid si erUditum Iure1τprimbidem. Magis, minusve duracaequalibus, quia poterat crastcre it c lignum, se nonpo: intellies stine. uribus, vel pauci non elle aequale, qubd si recurrat Rd Mi m C ribus durationibus Minctis,si enim indivisibilis utate ni eiusdem quantitatiS, di in , Cy est, cur magis minusvὰ aurati
Probas item, existentiam cste quid realiter su- R P0ηψLUR MCundum id, quod dicit minis PQ additum, item Relationem&c. similia. Dia 40 δ 0,0*Cptu nec minus durat, est enim ecte autem dici potest. Durationem non es 4ς ς xxxRS, quae iccundum se , nec major,sse extra quascunque circumstantias, sed requi RςςMMQζςstscd cst magor vel minor feein rcrc , & entitatem existentem . & connota dum xdi quod dici in obliquo , hoc est ratio
ne temporis , Clus partes plures, Vel paucio
INNAT secundo. Successio temporis pergit, sive duret Petrus , sive non. Ergo per illam nec dilatantur , nec limitantur termini vi
RE spoNDETuR. Durationem extrinsecὁ pendere ab actione Dei conservativa , intrinsece autem pendet ab ipsamet entitate , cxtra causas existente. Undc etiam per tempus, non dilatantur termini vitie,licet quantum di rct illa conservatio , dc existentia , mens et
tum hujus , ves illius, de quo quaeritur temporis.
INsTAT primo idem. Hoc quod est coexistere Petrum tempori , cst aliquid separabile ab
ipso Pctro, & lcmpore , quia potuit utrumque esse in rcrum natura , quin invicem coexiste
REsPONDETuR. Esse haec separabilia , si simul non sumantur, secus si simul. INsTAT secundo. Antichristus absolute , &simpliciter critin rerum natura, & crastina dies absolute, & simpliciter erit,& tamen non erunt
385쪽
INsTAT tertio Mauriis. Hoc quod est dura
re, aut vivere centum annis, addit viventi masnam pcrsectionem,qua careret , si uno momento viveret: Si addit persectionem, ergo talis persectio,debet esse actualitas , positiva, intrinseca. REspoNDEmR. Imprimis ex dictis alias, posse esse aliquam perfectionem negativam magnamunodo infundetur alicui positivo,qualis cst perfectio aleitatis , independontiae, Z C.& in nobis multae negativae persectiones dantur , ergo ex magnitudine persectionis,non debet inserti positivitas & ratio superadditi. Rursus dici potest, qubd haec additio , supra entitatem Petri, concursum conservativum , & tempus si vis extrinsecum, addat aliquid additione nonnisi Metaphvsica,non autem Physica. Denique ostendi hic potest actualitas positiva,
stans in entitate Petri , concursu Dei, tempore cxtrinlcCo,quae tria simul sumpta , quod sussi- Cienter non salvent rationem durantis, sine aliquo superaddito , hoc ipsum probari deberet, licet desectu posito vel entitatis, consequenter
concursus,vel temporis extrinsuci,jam non salvetur,ratio durantis.
Rici TuR primo usitatum argumentum. Potest poni in rerum natura Petrus, secundum se , dc potest poni tempus hodiernum gxtrinsccum, secundum sic ,& tamen Petrus non poni in temporc hodierno, sed in alio, unde etiam ponetur aliquando existentia Antichristi, Δ positum est tempus hodiernuini, & tamen Antichristus non existit nec existet in tempore hodierno.Ergo rem permanentem cxistcrc,seu durare hodie, est aliquid nemine cogitante ic- parabilc, ac proinde accidens , distinctum a parte rei , ab existentia entis permanentis, S ab existentia teloporli hodierni , praecise sumpti. REspoN D ETuR. Potest Poni in rerum natura Petrus,& poni tempus hodiernum, simul & una coexistendo,& tamen Petrus non poni, die hodierno,sed alio. Neg. Antecedens , non una coexistendo. Concedo. Consequenter , haec duo non erunt condistincta, in circumstantia coexistentiae,secus sine illa.
INπAllis primo.Existentia Petri, de praesenti, vel dicit aliquid plus obsective , supra existentiam Petri, secundum se, vel nihil plus: Si primum,habetur intentum , hoc cnim voco du. rationem hodiernam ; si secundum , cur voces novas multiplicas , sine omni significato
REspoNDETuR. Existentiam Petri , de praesenti, praeter tempus, hoc illi coexistens , nihil plus dicere oriective,secus extra hoc tempus. Et certe, quamvis possit esse cntitas Petri , δ: non habere denominationem hanc, componi entitate Filii, seu termino , tanquam
parte,nihilominus non superaddis aliam modalitatem,constitutivam,in linea relationis; ita licci ponercs tempus extrinsecum , tanquam partona durationis , non esset necesse ponere modalitatem superadditam,constitutivam in linea durantiS.INsTABis secundo. Existentia Petri, de praesenti, est neminc cogitante separabilis, ab existentia Petri , temporis hodierni secum dum se, ergo est nemine cogitante distinctum quid. REspoNDETuR. Existentia Petri, de praesenti, est separabilis ab existentia Petri, S temporis hodierni,cocxistentibus. Nego Antecedens,
INsTABIs tertio idem. Petrum esse simul cum hoc tempore, est separabile ab existentia Petri, & hujus temporis secundum se spectatorum , ergo significant aliquod obiectum a parte rei distinctum, quod ego voco duratio
REspoN DETuR. Petrum esse simul cum hoc tempore, cst separabile ab existentia Pctri, dchuyus temporis, si non supponantur coexistere, Concedo Antecedens. Si supponantur cocXistere , nego Antecedens. Et si non coexis ant, erit tunc negatio,vci Petri existentis , vel hujus temporis existentis, de sicut ab entitate Petri,
est separ bile , esse illum Patrem , & Paulum Filiuiti, ex suppositione tamen,quod hic genuerit,& hic sit genitus , non sunt separabilia, nec est necesse ponere relationem filiationis modum superadditum , ita & in praesenti, Petrum eise simul, cum hoc tempore ex suppositionc coexistentiae scparari non possunt, secus sine hac suppositione , unde si non erit coexistentia horum duorum , crit ex parte oriecti
mutatio,nempe tunc ponetur non existentia alterutrius.
O icire secundbidem. Deus, quando vult Petrum creare hodie , non vult Petri existentiam secundum se , nec etiam existentiam temporis hodierni secundum se, quia haec velle poterat,quin vellet Petrum existere hodie , vult ergo simultatem existentiae Petri, cum existentia temporis hodierni. Ergo ista simultas, seu coexistentia Pctri cum tempore hodierno, est objectum distinctum ab existentia Petri,S tempore hodierno , secundum se sumptis, induciturque per voluntatem Divinam cificacem, qua vult Petrum,esse hodie. REsroNDETu R. Simultatem coexistentiae esse distinctam , ab utriusque entitate praecise sumptis , extra suppo sitioncm simultatis, non autem posita suppositione. Deinde
386쪽
quamvis concedatur, qvbd simultas coexistentiae sit distincta ex parte objecti, a sola existentia Petri, & sola existentia temporis hujus; sola enim v. g. existentia Petri, dicit negationem existentiae tunc, hujus temporis, negatio autem objecti, & positio , interunt distinctionem ex parte obiecti. Sed nego, ad istam simultatem, debere transiri per superadditum quid, cntitativo utrique, sed per ablationem negationis exiri flantiae tam Petri , quam temporis hodierni, quae ablatio negationis, perficitur ipsismet illorum entitatibus tunc existentibus , requirendo, sicut ad existentiam utriusque actiones proportionatas,ita & requirendo easdem, tunc, ut tunc,dicatur esse,utriusque existentia. Et scutpotest esse entitas unius , dc non esse entitas alterius,adcoque non esse par, Vci prima jugatio numeri, & tamen esse primam jugationem ii meri,non est quid distin ctum modaliter ab ipsis unitatibus duabus , ita & in praesenti. Loquor autem non de ubitate unitatum, sed de pura Acmcra,constitutione paris, seu primae jugationis
Onsi cir tertio idem.' Cum creatura habeat esse dependens a Deo , singulis momentis destruibile,oportet ut singulis momentis, accipiat
a Deo suum csse,tanquam , novum donum, crin
go, qudd ego habram hodie meum csse, estn vum Dei donum,separabile ab eo,quod habuerim heri csse,sed est novum donum,non per da tionem novi doni , sed per repetitionem dati ejusdem doni.
tunc urgetur , s in illo priori ante decretam durationem, potest praevideri tanta vita, sine tanta superaddita duratione , ad quid critilla superaddita necessaria r Non potest dici, illa
duratio,singulis instantibus, esse commensurata, quia sequeretur instans post instans. Non potest dici de illa duratione, qubd sit commemsurata instanti,& positioni temporis , quia3am illo tempore,necessario duraret creatura. Non potest dici quod commensuretur partibus in im finitum divisibilibus, quia etiam illis necessario duraret cum illae partes, sint commensurabiales toti aeternitat posset etiam duratio, temporanea caeteroqui, commensurari toti aeternitati. Non potest dici de illa duratione, quδd sit
actio conscreativa. Tum quia illi actioni,&quidem novae, deberet respondere novus te minus , secundum principia oppositorum. Ergo responderet duratio nova. Ergo duratio nova,non est illa ipsa conservatio. Tum quia, vel intelligitur de conservatione activa, &haec videtur esse quid extrinsecum duranti , vel de conservatione passiva,& haec non est actio com servativa Ad ejusdem terminus, qui deberct ά- se quid distinctum, ab ipsa actione conservativa. Tum quia duratio successiva, non est quid superadditum. Ergo cum duratio perm nens non aliud sit per oppositos , quam ipsa actio conservativa, singulis instantibus, variata, adeoque succeden etiam ipsa Moncrit quid superadditum. REsroNDE R. Imprimis, non videtur qWbd non sit hoc novum donum Dei, pcr dationem,s enim est novum donum,est etiam nova datio, cum donum, S datio, sumpta pro eo quod clatur,verbis diiserant, cumque hostarna duratio, non possit faccre me hodie durare, non erit repetitio illius hosternae durationis hodie, sed revera nova datio novi doni, quia novae durationis. Deinde directe dici potest, quod illic sit
novitas,ratione novi actualis temporis , cui co- existitur,ratione novae non positae subtractionis Concursus, quae poterat poni.
An no essc inexplicabile,quidsit ista duratio modalis, v. g. Petri,vel enim una indivisibilis,datur pro tota vita,secundum quod, illam praevidit Deus,& hoc negant oppositi,si demas Ruvium,& paucoS alios, negare autem illam non deberent , quia sicut cx stippositione praevisionis, quousque sit victurus ,& quousque velit illum Deus vivere , non potest nisi eousque vivore, ita& non potest, nisi eousque durare. Sed si hoc,quod negant, concederent, restaret quaerere,cum illa duratio, danda sit tanquam complementum decreti divini quod ipsum praeciditur ratione nostra, a praevisione tantae vitae,
REsPONDET Arist. Esse mensuram mo-cundum prius M posterius. Haec defi- , nitio est explicata, ubi de compositione continui. QuAEREs secundo. tempus Mathem lice acceptumsecundum quodiale , exsatforma-o ter REspoΝDEUR. Existere solum fundament liter. Ratio,quia scilicet hic motus , qui pol rat esse tardior, vel vclocior,existit,hoc est,non
est defacto negatio illius , quod postea intellectui dat undamentum formandi has propositiones: Nunc est: Quare autem tempus Math matice acceptum qua tale, formaliter non existat, probatur ubi de continuo. Et certe lyrNunc , est indivisibile , nec enim admittit prius & posterius, si est indivisibile, non potest habere partes, si non potest habere partes, non
387쪽
potest habere majorem vel minorem velocitarem, quae tamen Competunt tempori. Quando autem Aristot. negat de tempore, quod pocst dari velocius, vel tardius, loquitur , vel de tempore Mathcmatice accepto, vel de aequalitate motus coelestis, qui de facto datur, vel negat id competere tempori,sub formalitate temporis, licet sub formalitate, motus possit competere. Qii Es tertio. Quid sit AEternitas ρ Boetius lis est creatio rei permanentis ab aeterno, v.g. lapidis , qui tamen quomodo interminabiliter vivet. Deinde redit quaestio, quid sit interminabilis vita. Denique haec descriptio potius subjectum aeternitatis ostendit, quam mensuram. Commodius dicetur quod Λ ternitas sit possessio interminabilis existentiae, vel mensura, distingueturque a tempore, quia non habet term inum, habet Tempus.
sc illam describit, quod sit: Interminabilis vitae, tota simul& periecta possessio. Haec descriptio patitur suas dissicultates, quia possibin his octo Dicorum terminus so. Scribentibus autem o Legentibus dum terminabunt vitam , sit exordium beatae
388쪽
DE Principiis o causis corporis naturalis . pag. s
DE principiis o causis in Communi. gQUAESTIO L De praedicatis ellentialibus causae ibid. Disticultas I. Explicatur essentia causae ut sic. ibid. Difficultas Ιl. De essentia causae in actu primo Disticultas III. An connexio causae cum effectibus possibilibus, sit caula essentialis io
Pundium Dispicultatis I. Expediuntur rationes pro bantes nexum essentialem caulae cum possbilibus it PunE um t ussicultatu 2. Expediuntur rationes negativae
sententiae . ηmuctum Dis cultatis 3 Deciditur de dissicultate i8 QUAESTIO II. De praedicato prioritatis debito causae D multas L Explicantur aliquae psoritates ut sic. ibid.
Dissiculias u An omni causae conveniat prioritas existentiae. 21
Dissistitias III. solvuntur Objectiones. λεQUAESTIO III. De praedicato indistantiae debito causis. Di cultas I. An creaturae miraculose possunt agere in distans Z a Difflaufras II. Aia Dciis post agere indistans a se. UDiscultas III. Solvuntur aliqua quaesita. si QUAESTIO IV. De praedicato distinctionis ab essectu, debito causis. D. Di cultas l. Statuitur quid sentiendum. ibid. Dissicultas II. Solvitur Argumentum a pari. 3 Difficultas III. Respondetur Objectionibus aliis. 31 QUAESTIO U. De divisione causarum in communi. 36
De causis incommuni comparative spectatis. QUAEST, O I. An duae causae eundem edictum causare possint. ibid. Difficultas L An duae causae divisim eundem effectum causare possint. ibid. punctum D pcultatis I. Quid tenendum 3 38 Punctum Disseultatis II. Solvuntur aliae obiectio
Disscultas II. An duae causae simul eundem effectum producere possint. MPunctum Si ealtaris i. An id seri possit naturaliter ibid. Punctum DOicultarii 1. An id fieri possit supernaturaliter. QPonLtum Disscultatis oruunturalia Argumenta q6 QUAESTIO II. An causae se invicem musare possint in
eodem genere. IQUAESTIO IlI. Quid de causs in diverso genere λ 11
De p incipio intrinseco,quod est materia ut se DQUAESTIO I. Quid definitive materia. ibid.
Diffcultas II. De iis quae non sunt primo essentialis conceptus materiae. 3 Punctum Di cultatis, proponuntur & resutantur duae explicationes. ibid. Punctum Difficultatu 2. M persectibilitas & actusentitativus sit primbessentialis conceptus materiae. ΠPunctum Diocultatis 3. An determinabilitas sit primo essentialis conceptus materiae. NDU ullas IIL Quid primo essentialis conceptus materiae. GQU AEST I O II. Deexistentia Materis. 63 Dinicultas I. An detur materia prima. ibid. Di cultas II. Materia r suane, an aliena existentia extinstit. QPunctum Di cultatis i. Quid tenendum PunElum Dissicultatis r. Respondetur Objectionibus
Ρunseum Dispisultatis 3 . Ar menta Recentiorum 7o Dispoliar ILL Quomodo materia dependeat a se a in existendo. 73Ρundium Di euitatis r. Praemittuntur quaedam. ibid. Punctam Disticuliatis 2. Pensantur rationes , an materia possit existere sine omni sorma. 7 Punctum GJcultatiss. Decernitur de dissicultate. 76 QUAEST . o III. De Materia in quantum potentia est. D multas L. An materia sit pura potentia Di cultas IL An esse potentiae in materia primo essentiale illi, & an identiqcatum illi. sarinctum Di cultatis i. Quid tenendum ibid. Punctum D multatis r. Solutio Objectionum. 8s punctum Di cultatis 3. Esse potentiae identificaturne Materiae Di cultas III. De potentia mateHae,prout est appetitus
Punctum Difficultatis i. Quid sentiendum ibid. punctum Difficultatis a. Occurritur responsonibus&probatur ulterius eoncluso. st punctum Difficultatis 3. Solutio objectionum eontra primam Conclusionem. QUAESTIO IV. De Unitate, ingenerabilitate,&in corruptibilitate Materiae. 9 Di cultas a An corporum eorruptibilium eadem se specie materia. ibid. Di cultas II. Eademne species maletia in eorporibus coelestibus. Di alias III. De Ingenera bilitate & incorruptibilitate
QUAESTIO V. De causa materiali. Io Di cultas I. Quid materialis causa , quae eius causalitas. essectus &c. ibid. Di cultas I . Respecta quorum materia exercet ratio
punctum 'Dinperitatis accidentia reeipiantur in sola materia λ ibid. Punctum Dinicultatis r. An eadem accidentia Materia subiectet in genito,quae fuerunt in eorrupto Do punctum Dis uisatu et M mediaute quantitate Ma teria recipiat accidentia λ aia
389쪽
Di cultas III. Quid rationem cause materialis cxercere potest. D
De principio intrinseco quod est forma. III QUAESTIO Irae inentia rin*. ibid. QUAESTI O II. De existentia formae. ibid. Dicultas I. An defacto demur formae substantiales ibid. Di cultas II. Praeexistuntne Armae substantiales in Ma
Dissicutias III. Quid est educi sormas in statum existen
AESTIO III. De divisione formarum. IM DUMultas I. An detur forma eorporeitatis, subordinata formae totali &c. ibid.D4 Hiin II. An dentur serinae substantiales partiales.
I28 Punctum Si cultatis I. Proponuntur argumenta pro formis partialibus. NyPunctum Dis uuatis 2. Fundamenta negantium so mas substantiales partiales. . i3 Punctum Di uisatis 3. Proponitur tenenda sententia. trio
Dis ultas III. De Componi bilitate Formarum in e dem subjecto. I 62Puneium D Fuult. i. Quid seri possit naturaliter3 ibid. Punctum Dipcultatis r. An possint divinitus plures formae totales esse in cadem Materia. ImPunctum Si tollatis 3. An cadem serma Divinitus plures Materias informare possit 8 iso QUAESTlO IV. De Opposita privatione. VI QUAESTIO U. De Causa Formali. ibid.
De Principio Extrinseco,quod est causa efficiens. ΠῖQUAESTio I. De essicienti in communi. ibid. Difficultas P Quid sitactio Essicientis. II Punt tum Di cutiatis I. An sine entitate modali salvari possit Actio. ibid. Punctum Di cultatis r. An sermaliter actio sit claritasmodalis. 136Punctum Di cultatis Expediuntur reliqua actioncm
QUAESTIL U. De divisione essicientis causae. 16sQUAESTIO u. De efficientibus causis aliquibus in particulari 166Di cultas I. Quid cssiciens principale & instrumentale ibid. Di ullas II. Quid causa immediate essiciens subitati
Punctum DisscultatisI. Quid tenendum p ibid. Ptinctum Di cultatis 2. Solutio Objectionum. apa Punctum Dis cultatis3. Continuatur Solutio. 27 Di ullas I me causa ellicienti accidentium. I I
De essicienti Increato. IpsQUAESTIO I. De Croatione. a79wskeuisas I. De distinctione actioniscreativae a re cre
Continuatur Solutio objectionum. 8ΣD multas α Competitiae creaturae actio creativa tri 1 Llum Dis ultatis 1.Proponuntiarimplicantiae,quod creatura ut causa principalis creare non possit. ἰbid. Punctum Di cultatisa.Quid de reliquis implicantiis i Punctum D Dultatus. Quid tenendum p i88 Dis ultas III. An creatio possit esse ab aeterno p aporandium Dioscultatu i. An penetrationes potuerint fie- ri ab aeterno ibid. Punyum Di cultatis a. motus SP tempus potuerint esse ab aeterno Ur Punctum Di cultatis Mens permanens potuerit e se ab aeterno. 19 QUAESTὶ O lI. De Conservatione. I QUAESTIO BI. De concursu Dei. 398 Discultas I. An Deus concurrat immediate ad pecca
Di ullas II. An concursus Dei cum creaturis si quid concomitans ibid. Di cultas Iu An concursus Dei sit quid determinatum physice. 2GI
De causa extrinseca quae est finis & exemplar. 2o QU EST IO I. Quid finis Zest necausa realis3quae ejus causalitas. ibid. V .EST IO II. De reliquis causam finalem conccr-nentibus, quoad effectus causae finalis: ros Q LESTIO III. De causa exemplari. 2O9 Appendix de natura & Arte. Mo
De ipso Composito. ibid. Q ESTIO Oae Unione. ibid. Dic ultra isne entitate modas ratio unionis silvari possit. ibid. Punctum D Jcultatis r Quid tenendum p ibid.
Punctum Dis cultatis r. Proponuntur variae responsi nes ad argumenta. ars Punctum Bocultatus. Continuatur propositum. 2I8Di cultas II. An unio formaliter accepta sit modus. 22o Punctum Disseculiatιs I. Quid tenendum. ibid. PunLtum DUMultatis 1. Solvuntur Objectiones. 222 Pundium Dissicultatis 3. Solvuntur reliqua argumenta. 22 D multas III. De aliis unionem concernentibus. 226 Punἱtum Di cultatis testne illa modalitas una. ibid. Punctum Dis cultatis a Solvuntur Objectiones. 227 Punctum Discuit. 3.Estne haec modalitas materialis. mQUAESTIO II. De Composito, quod datur. 2II Dis cultas I. De distinctione totius a partibus totius. 2st Dis enitas II. Restaurantur quaedam argumenta pro conclusione. assDis cultas III. De argumcntis in opposito. assQUAESTIO III. De totis possibilibus. 2 LD Multas I. An sipossibile coinpositum ex materia talarma spirituali. ibid. Dis ultas II. An sit possibile composiluin ex partibus,
quarum neutra sit materia,ntutra forma. a
Difficultas III. Possbitenε sit totum , quod sit corpus simplex compositum. MI
De proprietatibus d affectionibus. et 8
De essentia quantitatis, distinctionibusque & competentibus ibid. QUAESTIO I. De primo essentialis conceptu,quantit lis. ibid. Dii cultas I. An habere partes entitativas,st primo essentialis conceptus quantitatis λ ibid. Punctum Dis ultatis a. Quid tenendum λ ibid. Punctum Di cultaris a. Solvuntur Objectiones. a Iaei cultas II. An divisibilitas&impenetrabilitas sit primo essentialis conceptus quantitatis λ assiciscultas III An extruitas partium in ordine ad se, sit priino clientialis conceptus quantitatis 3 23sPunctum Di culiatis i Proponitur conclusio S proba tur. ibid.
390쪽
punctum Disculiatis a. solvuntur Objectiones. res Si cutias III. Fundamenta inoppoctum. d punctum Di cultatis r. Quid sentiendum de Materia, QUAESTIO III. De infinito Categorematico. spoliata omni quantitate. - 238 Dis visas I Daturne infinitum Syncategorematicum. QUAESTIO II. De distinctione partium quantarum ibid.
continui. Di cultas L. Proponitur & probatur defendenda sententia. 161
Di ullas II. Argumenta in oppositum. . b. Di cultas Im Possibilene est distingui paries continui in ratione partium sorinaliter. q spicultas II. De Speciebus infinitis Syncategoremas
Dis ultas III. De infinito Syncategorematico prout est in mente Dei.
QUAESTIO Ill. De distinctione quantitatis a re quan- QUAESTIO I. De motu locali ut sic. 3siaca Di cultas L Modus per se localis potestne salvari sine
De Compositione continui. ι aΠQ ESTios De continui permanentis compositione, in aliorum sententia. ibid. Ocultas L Componitume ex indivistibus. 2 2Punctum Di culiarii x Proponitur primum standa mentum Philosophicum. ibid. Punctum Disscultatis r. Proponitur secundum iandamentum Imilosophicum. uranClum Di ultatis 3. Proponuntur fundamenta ex Mathematicis contra indivisibilia. Q 277modalitate. ibid. Dii enitas II. Motus peraccidens localis potestne salu ri,cne modalitate &e. U Dis culta, IID Estne de essentia motus localis esse se sessivum,& quid de motu puncti. sis QUAESTIO II. De Speciebus motus. 337Dficultas a. De divisione motusti tardum & velocem. ibid. Di cultri II. De motu projectionis. rancitum Si cultatis . Pr*mittuntur quaedam. ibid. nZctum D Fcultatas a. Andetur qualitas projecti sim
D multas V. Componituriae continuum permanens.ex prcs a. yψo partibus propoctionalibus in infinitum divisibilibus. Punitum Di cultatis . Notantur quaedam de hac qua-
Punctum Dissicultatis i. Examinatur primum funda- Diocultas III. De motu reflexo . , . mentum, contra partes proportionales. ibid. QUAESTIO III. De inceptione &dcsitione motus. UsPunctum Didicultatis a. Examinatur secundum funda- Disy cultas Praemittuntur quaedam. ibid. mentum. rso Dincultas II. Quid tenendum λ a Punctum D multaris 3. Examinatur ultimum senda- osmultas UL Resolvuntur reliqua idem concernentia.
DOcultas m De sundamentis praedictarum sententia- DISPUTATIOrum. . De Ubi , Duratione,Tempore. QUAESTIO II. De compositionecontinui siccessivi per RU ESTIO L Quid Locuς.
li Q - . . D: ultaου I. Quid desinitive Loeus extrin secus. QUO STIO III. Quid tandem dici posset de cona posi- Dis ultra II. Quid sit in re Locus intrinsecus. tione utriusque quanti. a88 Punctum Discultatist. Quid tenendum. Difficultas L Explicatur continuum permanens. 18 Punctum Di cubatu SoIvuntur Obicctiones. D licuitas u Explicatur continuum successivum. ψi: Punctum Di cultatis An possit cile corpus sine ullo Dissicultas III. Solutio Objectionum. Us Ubi. Punctum D fAult. I. Quomodo in his principiis dividi Dci ustas II. De divisione in locum definitivum &possit linea & quomodo minima se tangant. ibid. - G:. .: .sbid.
Punctum Dissicultatis2. Supponuntur quaedam. 2 FPunctum Si cultatis s. Continuatur solutio Obje
QUAESTIO IV. Explicatur quid sit continuatio. 209 QUAESTIO V. Quid termini quantitatis de de reliquis
Diis cultas L Quid tenendum. Di Dulias u Solvvimir Obje mones. D cultas III. Notantur quaedam.
De infinito. QUAESTIO LDeessentia& existensa actuali infiniti QU AE S TIO II. De insinito Categoremasco. 1 D Multas L De possibilitate infiniti categorematici ereati In communi. ibid. Dis ultas Depossibilitate infinitorum is' narticulari.
Punctum Di cultato a. M infinitum in extensione &mole sit possibile λ ibid. Punctum Dissicultatis a. An si possibile infestum cateiagorematicum in numero. II Punctum Dissicultatis 3. Qiid de reliquis institium
concernentibus. IIcircumscriptivum. 36t Punctium Di Genitatis r. An unum corpus possit esse cir cumscriptive in pluribus locis. 363PundIum Di cultatis 2. De praedicatis replicati Entis.
Punctum Dissicultatis 3. Proponuntur Argumenta in contra & Glutioeorundem. Di cultas IVDe actione replicata. 37 Solvuntur Obj cctiones. 3 aDis euhau IV. An in eodem loco possint plura corpora pseni . . . R 37 Di cultas V. De divisione in locum realem& imaginauta. rium,&de oppositis loci. ibid. 68 Punctum Dificultatis 1. An Deus si extra Coelum. 3 ,- Punctum Diri cultatis r. An Deus sit in spatiis imasti . nariis. 376 Punctum Dissiculi. . Deoppositoquod est vacuum. QUAE io lI. De duratione. UyDi euhas, I. Qiudnam sit sermaliterduratio per alios. Dis ullas IT Respondetur Objectionibus. Di cultas m. Quid sis maliter Duratio. QUAESTIO III. Quid tempus & AEternitas. 3Otibid.