장음표시 사용
31쪽
dum ut patet in illa, generatio forma est in instanti quae dum exponitur, aufertur est, per quod dicebatur de in T. Exemplum primi, quando dicitur Totus socrates est minor Socrater a tom syncategore matice accipitur, aequivalet isti, quaelibet pars Socrati est minor erate ubi loco istius recti, Sonates, ponitur ille obliquus , Socratusci luco istius dictionis, totis ponuntur illae ditae dictiones, qualibet pars. Ita dicerent aliqui, quod illa pro sitio, generatio sormae est in instanti, quivalet isti, una pars formae non producitur ante aliam, sed omnes. Rmus; ubi haec copula, est, cum adjuncto ablata est. Si possent aliqui dicere, quia illa , quantitas est res absoluta, aequivalet isti, distantia partium est extenso dc si non esset substamia nee qualitas essecro absoluta, si esset in rerum natura et si ita essit, iste discursu non D teret, omnis res absoluta est substantia vel qualitas, quantitas est absoluta, ergo quantitas est substantia vel qualitas. Et si dicatur quod per istam viam possum impedire quemlibet syllogismum, dicendo in aliquo terminorum aliquod tale mutvalenter in ludi. Dicendum est, quod ad sciendum an aliquis diseursus valeat, oportet pra supponere signiscata vocabulorum. secundum hoc est judieandum an sit bonus vel non :, quia de multis terminis est cerium, quod secundum usum omnium nihil tale includunt aequivalenter, ideo simpliciter juxta regulas traditas est concedendum quod syllogismus 'alet vel non valete de omni tamen dileursu pro sto posset Logicus dubitare
an valeat, resolvendo terminos in suas definitiones exprimentes nominis quo facto, per regulas certas evidenter cognoiceret quid de eo est
dicendum. Ad praedictum autem modum nominum abstractorum possiet reduci abstracta omnia privatira,in negatiya, nomina numeralia, etiam
omnia verbalia, & multa alia de quibus perscrutabimur. Et per talem modum faciliter possent negari tales propositiones, materia est prlitatio, aer est tenebrae, anima est peccatum m julmodi esto se istum modum salvari possunt tales propositiones, Deus non secit peccatum, Deus non est autor mali, hujusmodi & qualiter tales condiu laenon valent, Deus lacit hoc, loe est malum, ergo Deus facit malum:
in tractatu de fallaciis ostendause
32쪽
De ηοmirabiti eoneretis quorum abstracta suppa η pro
multis, concreta vero pro seo. REstat adhue de alio modo auretarum xab ljactorum nominum disserere unde quadam sum abstracta quae non supponunt nisi pro multissimul sumptis ceneret autem pro uno solo verificari possunt . sicut se habent populus popularis, plebs d plebeius quilibet enim homo quamvis potest esse plebeius i0pularis, nullus tamen homet populus vel plebs esse potest. Inter nomina talia, illi qui ponunt numerum non se rem distinctant a rebus numeratis , rem putare debent omnia concreta di abstracta nomina numerorum, si concreta abstracta inter illa nomina reperiantur unde secundum talem opinionem
debet concedi, quod multi hominesin angeli unt trinarius, quinarius, sic de aliis nisi sorte velint talem praedicationem negare , dicendo quod tales termini in significando aequivalent multis dictionibus, modo quo dictum est in capitulo praecedenti de multis distonibus, Ialtem se cundum usum antiquorum. De concretis di abstractis illa sussietant quamvis sorte alii modi nominum concretorumin abstractorum possent assignari. . Nec aliqnis me reprehendat si in hoc opere aliquid omitto ; quia non promitto me omnia tractare discretissime , nihil scrutandum studiosis relinquere, sed aliqua brevia ad utilitatem simplicium velle Percurrere.
De disi ne non laum in mere absolata 2 connotativa.
VNDuam de nominibus concretis Labstractis est discussum , nunes de alia divisione nominum , quibus scholastici frequenter uruntur, est dicendum. unde sciendum est, quod nominum quaedam sunt mere absollita, quaedam sunt mere conMtgtiva. Mere autem absolutasiam illa , quae non signiscant aliquid principaliter aliud vel idem secundari, sed quicquid significatur per tale nomen aeque primo sgni sicatura scut patet de hoe nomines, animal, quod non signiscat nisi Ves, asinos,in homine ,- sie de alii, animabbus; nonigniscat unum primo Maliud secundario, ita quod necesse sit aliquid signiscari in rectori aliud in obliquo, nee in desinitione exprimente quid nominis oportet ponere talia distincta in divers casibus, vel aliquod verbum adiectivum imo proprie loquendo talia numina non batant de-
33쪽
snitionem exprimentem quid nominis, quia proprie, unius nominis hiabenti definitionem exprimemem quid nominis est tantum um definitio explicans quid nominis Mic scilicet quod talis nominis non sunt diversae orati ne exprimentes quid nominis, habentes partes distinctas, quarum aliqua significat aliquid quod non eodem modo importatur per aliam partem alterius orationis sed talia,quantum ad quid nominis, pos sunt aliquo modo pluribus orationibus non easdem res secundum suas paries ligniscantibus explicari ideo nulla earum proprie est a finitio exprimens quid nominis verbiis tia, uelas est nomen metu absolutum, si non sit nomen ollici sed tantum substantiae, cistius nomini non est aliqua una definitio exprimens quid nominis; nam unus erplicat quid hoe nomen signiscat ne dicendo , intelligendo pecangelum aliquam substantiam abstractam a materia. Alius sic, angelus est substantia intellectualisin incorporalis. Et alius sic , angelus ea substantia simplex non composita cum aEo: cita bene explicat unus quid significat hoe nomen, sicut alius; tamen aliquis terminus positus in una oratione signis Eat aliquid quod non significatur eodem modo per
terminum alterius orationis, & ideo nulla earum est proprie definitio. exprimens quid nominis et ita est in aliis nominibus mere abs flutis, quod stricte loquendo nullum eorum habet definitionem exprimentem quid nominis tollia autem nomina sunt eJusmodi, homo, animal, capra,
arbor, ignis, terra, aqua, calum, albedo nigredo, calor, dulcedo, odor, sapor, et hujusmodi. Nomen autem coenotativum est illud quia significat aliquid primario, et aliquid secimdario et tale nomen proprie habet definitionem exprimentem quid nominis , et reouenter oportet ponere aliquid illius definitionis in recto, et aliud in obliqui sicut est de hoe nomine, tabum , nam habet definitiones exprimentem quid nominis , in qua una dictio ponitur in rem et alia in obliquo unde si quaeratur quid se-nificat hoc nomen, album , dices quod idemqued illa oratiotina, ali quid informatum albedine,vel aliquid habens albedinem et patet quod una pars orationis istius ponitur in recto et alia in ebliquo. Potest etiam aliquod verbum aliquando cadere in desnitione exprimente quid nominis; sicut si quaeras quid significat hoc nomen , caula , potest dici quod idem quod haec oratio, aliquid ad cujus esse sequitur aliud, vel aliquid potens producere aliquid. Hujusmodi autem nomina connotativa sunt timnia nomina concreta primo modo dicta , de quibus dictum est in quinto capitules, et hoc, quia talia concreta signiscant unum in recto et aliud in obliquo , hoc est dictu, in definitione exprimente quid iv
minis debet poni unus rectus significans unam rem , et alius obliquus fgnificans aliam rem , sicut patet de omnibus talibus, justus, albus, animatus, et sic de aliis. Hujulmodi etiam nomina Iuni cmnia nomina re in Iativa quia semper in eorum desinitionibus ponuntur diversa , idem
di exsis modis, vel diversa, significantia sicii patet de his nomine,
34쪽
similes si definiatur debet dici sic , Simile est aliquid lubens qualitatem
talem, qualem habet aliud ves aliquo modo consimili definiri debet. Unde de exemplis non est magna cura. Ex quo patet quod hoc commune, nomen connotativum est commune ad omne nomen relativum, hoc, acipiendo lice eommune, omea connotativum, laroissime: non tamen e converso. Talia etiam nomina sunt omnia nominate
tinentia ad genus quantitatis , secundum eos qui ponunt quantitatem non esse aliam rem a substantia inualitate sicut corpus secundum eos debet poni nomen connotativum unde secundum eos debet dici, quod corpus non est aliud , nisi aliqua res habens partem distantem a parte secundum longum, latum, & profundum. Et quantitas continuet permanens est res habens partem distantem a parte di ita quod illa sit definitio exprimens quid nominis ipsius. Tales consequenter habent ponere, quod figura, curvitas, rectitudo, latitudo, & hujusmodi sunt, inina connotativa imo qui ponunt quod'tiaelibet res est substantia vel qualitas, habent ponere, quod omnia contenta in aliis praedicamentis a substantiad qualitate sunt connotativa, sicut ostendetur inserius. Sub istis nominibus etiam comprehenduntur talia nomina, unum , bonum, verum, intellectus, potentia, actus intelligibile, voluntas, volibile,
hujusmodi unde de intellectu est sciendum , quod habet talem definitionem quid nominis,latellectus est anima potens intelligere: ita quod anima importatur per unam partem, actus intelligerdi per aliam partem. Hoc autem nomen, intelligibile est nomen connotativum,
significat intellectum tam in recto quam in obliquo, quia dcsnitio sua est ista, Intelligibile est aliquid apprehensibile ab inte lectis ibi uitia lectus significatur per hoc nomen ali Ud appreheosibile, seu αquodlibet aliud , per illum obliquum , intellam. Et eodem moda dicendum est de vero de bono et, quia verAm, quod ponitur convertibile cum ente, significat idem quod intelligibile ; bonum etiam quod est , nxertibile cum ente, significat idem quod hac oratio, aliquid secun dum rectam rationem Olibilain diligibile.
De disi lane nominum aes lacitum Hr i camin , per Momina prima impasitionis, insecuxda impositionis, sive intentionis quid utrumquet sis.
P :is divisionibus' ita possunt ompetere tam terminis natarasiter signisicantibus, quam terminis αι placitum institutis, dicendum est de quibusdam divisionibus competentibus terminis ad placit κm intritutis. Est igitur prima diviso talis. Nominum ad placitum signioiiciat in quaecum sunt nomina prima impositio is , quadim sum no
35쪽
m secunda impositionis. Nomina secunda position sum nomina imposta ad significandum signa ad placitum instituta, di illa quae
consequuntur talia signa, sed non nisi dum sunt signa. . . . . Veruntamen huc commune nomen secunda inposit is, dupliciter potest accipi scilicet laue,4 tune omne illud est nomen xundae il- positionis quod signiscat voces ad placitum institutas, te non nati quando sunt ad placitum instituti sive illud nomen sit commune et a
intentionibus animae, uuae sunt signa naturalia, live non a alia autem nomina sunt hujusmodi, nomen, ironomen, coniunctio Ierbum, casus, numeriis, modus, tempus,in hujusmcdi accipiendo illa vocabula illo modo quo utitur eis Grammaticus. Et vocantur illa nom anominum , quia non imponuntur nis ad significandum partes orationis,
hoc ne nisi diim illae partes sim significativae. Illa enim nomina quae ita bene praedicantur de vocibus quando non sunt si incauuar,sicut
quando sunt setnificati ae non vocantur nomina secundae impoliationis
N ideo talia nomina, qualitas, prolatum, Wx xl Julmini, quam is fgnificent voces ad placitum institutas iverificentur de his, quia tamen illa significarent easdem si non essent si iifi ixae, sicut nunc, ideo non sunt nomina secundae impositionis sed F nomen cit nomen secundae impositionis; quia nee ista vox, homo, nec aliqua alia, ante quam imponeretur ad signi andum erat nomena similiter ιν hominis antequam imponeretur ad significa intum nullius casus erat ita de aliis Stricte autem dicitur nomen secunda impositionis, illud quod nonsgnificat nisi signa ad placitum instituta : ita quod non potest competere intentionibus anime quae sunt naturalia signa: cuju modi sunt talia, figura, conjugatio, hujusmodi. Omnia autem talia nomina alia ab istis, quae scilicet non sunt nomina secundae impositionis, nec uno modo,
nec alio modo, vocantur nomini ima impositistais veruntamen o-
mea rima impositio 'potest dupliciter sum. large, se omnia nomina quae non sunt nomina secundae impositionis sim nomina primae impositionis, S Testalia fgnahncategorematica, omnis, nullus aliquistquilibet et hujusmodi, sunt nomina prima impositionis. Aliter poteit accipi stricte, ec tunc sola nomina eategorematica quae non si cnomina secundae impositionis vocantur nomina primae impositionis.
Nomina autem prima impositionis, strisse accipiendo sum in duplici differentia, quia quaedam sunt nomina primae intentiouu quaedam sunt nomina secundae intentionis. Nomina secundae iurentioris diis cuntur illa, quae praecise imposita sunt ad significandum mentiones animae, quae sunt signa naturalia; alia signa ad placitum instituta vel consequentia talia signa talia nomina stat, genus, species, unia versale, praedicabile, hujusmodi ; quia tali, mina non siminis i
tentiones animae, quae sunt ligna naturalia aut signa voluntarie insitata. unde potest dici quod De commune , Omea secundae late
36쪽
sa se, potest accipi fricte, te large Gete illud dici nomen secus leintentionis, quod significat intentionis animae quae sunt naniralia signa sive etiam significet sina ad placitum instituta, tantum dum sunt signa, sive non: in aliquod nom secundae intentionis est etiam nomen secundae impositionis Stricte autem illud dicitur stiluni nomen secundae intentionis , quod praecise signiscat intentiones anima quae sunt naturalia signa siste accipiendi, millum nomen secundae interitionis est nomen lecundae impositionis. Nomina autem primae intentionis G. Cantur omnia nomina alia altaedictis quae videlicet significant aliqu1s res quae non sunt signa, nec conseqnentia talia signa eujusmod sunt omnia talia, homo, animal, Socrates, Plato, albedo , album, bonum, verum, huiusnodia quorum aliqua gnificant praecise res quae non
sunt signa nata supponere pro illis aliqua vero significant alia sina, simul eum hoc alias res, Ex quibus omnibus colligi potest, quod qu rdam nomina siniscant praecise sigra ad placitum instituta, Sion nisi dum sunt signa. Quae . dani autem praecise gnificant fg sed tam placitum instituta. quam signa Mimalia. Quadam vero significant praecise res, quae risunt signa tilia quae sunt partes propositionis Q laedam vero signiscant
tales re quae non sunt partes propositionis vel otationis metiam sonatalia cujusmodi sunt talia nomina res, ens, aliquid, liiijuia modi.
Ostendit ouid en ntentio prima, quid secunda qua- siter disserunt. .
E qui dictum est in pra etdenti eapitulo, quod quaedam sunt no
mina primae intentionis,in quaedam secunde intentionis in quia ignorantia vocabulorum multis est errandi occasio ; ideo inci
Hentaliter videndum est quid si intestia, di quid prima, ii id secunda, ct qaemodo distinguumur. Est igitur prim sciendum , quod intextis enimn vocatur quoddam ens in anima, natum significare aliquid unde, sicut prius dictum est, ad medum quo seriptura est signum secundatium vocis, quia scut inter sena ad placitum instituta voces obtinent principatum inita voces secumdaria signa sunt illorum, quorum intentiones animae sunt rimaria signa pro tanto dicit Aristotiquete voces sunt eanim, quae sunt in anima, palliolaum notae. Illud autem existens in anima quod est fgnum rei, ex quo propositio mentilis componitur ad modum quo propistio vocalis componitur ex Qcibus, aliquando vocatur intentio alii na, aliquando concei: κ β i M
37쪽
aliquando passi asma, aliquando finiaturi rei. Et post us In commento super libros perilier minias vocat iηtellecti . unci mali quod Propositio mentalis cum I onitur er intellectibus non quidem ex me Iectibus qui sunt realiter animae intellectim sed ex intentionibus irae sunt quaedam signa in anima significantia aliqua, ex quibus propositio mentalis com nitur unde quando aliquis prostri propositioiem v
ealem, prius sermat interius propositionem unam mentalem, tu nullisus idiomatis est, in tantum quod multi serinant frequenter interius pro politiones aliquas, quas tamen propter desectum idiomatis exprimeretheiciunt: partes talium propositionum mentalium antur, Unceptus, intentiones , lini litudincs, et intellectus.
Nd quid est in aninia id quod est tale signum micendum est quod circa istiid sunt diversae opiniones. Aliqui enim dicunt, quod non est nisi qu/ddani fictum per aniniam. Alii, quod est quaedam ualitas sibjective existens in anima, distincta ab aetii intelligendi alii dicunt, cuia est actus intelligendi. Et pro istis est ratio illa, quod si ustra sic re plura quod potest acri per pauciores omnia autem quae salvantuet ponendo aliquid distinctum ab actu intestigendi , possunt salvari sine tali distincto eo quod sup are pro adio, signi icare aliud, ita potest competere a tui intelligendi, sicut illi ficto Pergo praeter actum intelligendi non oportet ponere aliquid aliud. De isti autem opinionibus inserius perscrutabimur; ideo pro nunc sussciat , quod intentia est quoddam in anima , quod est signum naturaliter signit an aliquid pro quo potest supponere et vel quin potest esse pars propositionis mentalis. Tale autem duplex est tri insum, quod est sinum alicujus rei quae non est tale signum; sive signisi et tale signivn cum hoc, sive non :& illud inricatur latentio prima qualis est intentio animae praedicabilis de omnia se Iinminibus,& similiter intentio praedicabilis si nisibus albedinibus; ula de aliis. Veruntamen sciendum quod tuentι nima dupliciter accipitur stricteri Dire Large dicitur intentia prima omnes rivim intentionalectistens in anima, quod non significat intentiones
vel sigia praecis et sive sit signum, stricte aecipiendo signum, pro illo quod sic significat, quod natum est supponere in propositione pro suosgnificato' sive sit signum, large accipiendo signum , illo, o quo dicimus syn tegorem significare in illo modo verba mentalia, R I
categorentata mentalia, civerbia, conjunctiones,in hujusmodi, pinu nedici mentiones primae Stri re autem vocatur intentio prim nomen mentale natum pro suo significato supponere. 2. Intentio autem secunda est illa, quae est signum talium intentionum primarum cujusmodi sene tales intentiones, genus, species, di hujusmodi. Sicut enim de omnibustio riinibus Praedicatur una intentio communis omnibus hominibus , si edicendo, ille homo est homo, ille homo est homo, cille homo est homo , i de singulis ita de illis intentionibus quae significant supponunt pro rebus quae non sunt signa praedicatur una intentio
38쪽
miminis eis se dicendo; hax species est species , t illa specie est species,4 faede aliis Similites se dicendo, animal cst genus, lapis est
genus, color est genus, Ec sede aliis, praedicatur una intentio de intentionibus ad modum quo in talibus , homo est nomen, albedo est amen, Priaicatur unum nomen de diverss nominibus. Et ideo scutnomina secunda impositionis significant ad placitum nomina primae impositionis ita secunda memio naturaliter significat primam de sicut nomen rimae impotianι signifieat alia quam nomina , ita prina intestis significat alias res quam intentiones. Potest etiam dici , quod intentio iucunda potest accipitriae , pro intentione quae significat praecise petimas intentiones vel larce, pro intentione ouae signiscat intentiones di signa ad placitum instituta, si tamen lint aliqua talia.
st praedicta sequitur tractare de divisione terresanam ad Deiatum institutorum, qua est per aequivoeam et univocuma quamvis enim Aristuri in praedicamentis tractet de aequivocis , univocis, di denominativis, tamen ad praesens intendo tantum de univocii: a quivocis tractares, quia de denominativis dictum esti unde sciendum est quod sola vox, vel aliquod signum ad meitum inpium est Maivaexm , vel x ivacu, ideo intentio animae, vel conceptus, nec est uni cus, nec aequivocus, proprie lo' quendo.
Est autem illa vox aequivae quae signiscam plura non est signum se ordinatum uni concςptui, sed est signum unum pluribus conceptibus, freanimae intentionibus, subordinatum. Et hoe intendit Aristot quando dicit , Nomen commune esse idem rationem substantiae diversam huc est, conceptui vel intentiones animae , cujusmodi sunt descripti nes, vel definitiones, vel etiam conceptus simplices, sunt dixerit , tamen vovum est. oe expresse patet de dictione diversorum diomatum, nam in uno id omate imponitur ad significandum illud idem quod fgnificatur per unum conceptum, in alio imponitur ad significandum illud idem quod si 'ifieatur et alium conceptum, mira pluribus creeeptibus seu passionibus animae se id natur in significando. Tale autem e vocum est duplex unum est aquivoc ma casa , quando scilicet oi platibus conceptibus subordinatur; cita uni, ae si non alteri subordinaretur tacita senificat unam, ae si non significaret aliud sicut est de hoc nomine Socrates , quod imponitur pluribus ho- .
39쪽
allicui ves aliquibiis primo , subordinatur uni concepmi. postea, Tropter aliquam similitudinem lignificati ad aliquod aliud,vel propter aliquam aliam rationem, imponitur illi alteri , ita quod non imponeretur xlli alteri, nisi quia primo imponebatur alteri priori sicut est de hoci mine, ama homo enim primo imponebatur ad significandum omnia an malia rationalia ita quod imponebatur ad significandum omne illud quod eqntinetur sub his conceptibus simul sumptis, animal rationales; postea utentes, videntes similitudinem inter talem hominem Mimagi' nem hominis , utebantur quandoque hoe nomine homo pro tali imagines ita quod nisi lire nomen homo fuisset prius impositum hominibus, ri0n uterentur ne imponerent hoc nomen hamo ad significandum vel
uni eum antem dicitur omne illud quod est subordinatum uni conceptui , sive seni fieti pura sive nona amen proprie loquendo non est univocum nisi significet , es natum sit significare , plura aeque primo, ita tamen ouod non sgnificet illa plura , nisi quia una intentio animae si ni at illes ita quia si signum subordinatum in signifieando uni
Ra naturali, qued est intentio seu conceptus animae. Talis autem divisio non tantum competit nominibus, sed etiam verbis is universaliter cuicunque partium orationis , imo etiam sis,
quod aliquid potest esse aequivocum, eo quod potest esse diversarum partium orationis , puta tam nomen quam υGbam, ves tam nomen quam
participium, vel adverbium is sic de aliis partibus orationis. Est autem intelligendi i , quod illa divisio terminorum per αἱ νυο eum iesvocum non est simpliciter per oppositi, ita quod haec oratio sit falsa, aequivocum est univocum imo eli vera, quia verein realiter eadem vox est aequivoca inivoca, sed non respectu eorundem 3 sicut idem est paterin filius, non tamen respectu ejusdem; adem est simile dissimile, non tamen eidem per idem unde si sit aliqua dictio diruersorum idiomatum , manifestum est quod potest esse univoca in utroq; Hinmate. unde ille qui seiret alterum idioma tantum, nunquam propositionem in qua poneretur distingueret, scienti tamen utrumque idioma esset aequivoca. unde sciens plura diomata in multis casibus distingueret propositiones in quibus talis dictio poneretur ita idem terminus est uni univocus, alteri aequivocus. Ex praelictis colligi potest, quod non semper univocum liciet unam definitionem, quia non semper proprie definitur , in ideo quando Arisai diciti uoi voca sunt quorum nomen est commune,&e accipit rationem pro intentione animae cui tanquam primario signo, vox subordinatur. Est autem sciendum quod ravocam dupliciter accipitur scilicet Drge, pro omni voce vel igno ad placitum instituto, correspondenti uiueonceptui. Aliter accipitur Diem, to aliquo tali praedicabili per se
primo modo de aliquibar quibus est inivetum, sciet promtano de
40쪽
monstrante aliquam rem. Terminus autem flendminativis ad praesensaceipi dupliciter potest scilicet struine , icterminus incipiens sicut abstractum incipit, Un habens consenilem finem, Tia nificans acciadens, dicitur terminus denominativita a sicut a tortitudine fortis, daustitia justus. Aliter dicitur large, ic inus habens consi aut principium cum abstracto, sed non consimilem finem ; sive senisicet ace denti sive non sicut ab anima dicitur animatus. Et haee de divisionibus terminorum lusciant, serutem aliqua alicubi uni omisia alias sunt
A P. XIV. hoc urmὼν universati, ct : Pguiari, em opposito.
um ig tur non sussiciat Loetico tantum generat s notitia terminorum, sed oporteat cognoscere terminos in peciali magis, ideo . postquam de divisionibus generalibus terminorum tractatum est, de quibusdam eontentis sub aliqua illarum divisioillim prosequendum est. Est I tu primo tractandum de termin s fecundae latentionis, secundo de terminis primae lateationis. Dictum est autem prius, quod termini secundae intentionis sunt tales, universale, g nus, species, d siecte aliis Z ideo de illis quae ponuntur quinque univer alia est imodo dicendum. Primo tamen dicendum est de hoc communi, universale, quia praedicatur de omni univei sali, etiam de singulari , sibi oris
Est autem sciendum quod singulare potest sumi dupliciter uno modo hoc nomen, singulare, lign ficat illud quod est unum ion plura. Et
hoc modo, tenentes quod universale est quaciam qualitas mentis pradicabilis de pluribus , non tamen pro se sed pro illis pluribus, dicer: habent quod quodlibet unversale est vere dc realiue singulares quia sicut quaelibet vox , quantumcunque comm ni per institutionem , est vered realiter singularis Luna numero,quia est una vox non plures:
ita quodli5et univeruleὰβ singulare. Aliter accipitur hoc nomen, agulare, pro omni eo quod est unum lanon plura, est fgnum alicujus singularis, primo mcdo accipiendo sim gulare, nec est natum esse signum plurium. Et sic nullunt universale est sin lare, quia quodli uti ersale natum est esse signum plurium, natum praedicari de pluribus, unde vocando universale Aliquid euod
non est unum numero, quam acceptionem multi attribuunt universali, dico quod nihil est universale; nis sorte abutentur voca illo, dice pdo pupulum non esse unum numero ec esse universale sed uelite esset.