장음표시 사용
51쪽
substantiae: qitalitatis, secundum opinionem penentem quanti arenantinesse aliam rem a substantia a qualitate secundum tamen opini
nem ponit quantitatem esse aliam rem a substantiavi qualitate, non est accidens, aut proprium, respectu lubstantiae riualitatis. Sed lineest impossibile de genere , stricte sumendo genus is hoc idem est di cendum de specie. Et si dicas ens est universale, Imiliter linum, Imiliter lite commune universale & tamen non est genus, nec species, xsie de alii, rergo Ad primum illorum potest dici, quod illa est desinitio universalium quae non praedicantur de Onanibus , eas autem de omnibus praedicatur. De uso autem est alia ratio , quia a tu potest dici esse acciden , vel pr0prium. Ad aliud potest dici, quod hoc commune, universala est genus,4 ideo genus praedicatur de specie, non pro se , scd pro suis sonificativis nec cx hoc sequitur membrii in dividens esse in plu6 vel aestuale cum diviso, propter varietatem suppositionis.
A P. XIX. Te redividuo, supposito, singuiari.
HI, praemissis dei iversari , dicendum est de quinque sim versalibus in peciali Primo tamen dicenduis est de individuo,
ouod continctu subintiolibet universali. . Est etiam primo iciendum quod apud Logicos haec nomina con erit
bilia sint, individ μm singulare, appositum, quamvis apud The logus singulared suppositum non convertantur, quia apud eos suppositum non est nisi subitantia, accidens autem est individuum & singulare: Bi in hoc capitulo dicendum est de illis nominibus illo modo quo Lo
Apud Logictim tripliciter accipitur individuum. Nam uno modo dicitur individuum , illud quod est una res numero & non plures: sic potest concedi suci quodlibet, ii versese est individuum, quia est
una res. Aliter dicitur individuam, reser tra animam quae est una etns plures, nec est signum alicujus et sic quodlibet extra est indivi indutim Tertio modo dicitur i, lividuAm fgnum proprium uni, qucdvocatur terminus discretum et sic dicit Porphyrius, quod i dividuum est quod praedicata de uno solo Isia autem dcfinitio non potest intelligi de re existente extra animam utpote de Socrate, et Platore, et hiatu modi, quia res tales non praedicantur de se, nec de pluribus; ideo oportet quod intelligatur de aliquo signo proprio uni, quod non potestns dicari nisi de uno hoc est, non pr. valcatur de aliquo quin potest sal 'ontra pro pluribus in eadem propolitione. Tale autem indivἰduum
52쪽
hoc non en Soc ales , vel hoc nomen Plato. Aliud est pronomen dermos irativum, ut hie est homo, demonstrando Socratem. Aliud autem est rasamen demonstrativm samptum cum asiqxo termino communi,
sicut hoc animal, ille lapis. Et sicut distinguitur de hoe nomine in diυiduum, ita potest distingui de hoc nomine, singulare, sup tMm. unde&apud antiquor, sicut puerulus didici, supposita termini consemunis sint duplicia, scilicet per se , per acciden, seu illius te mini, albam, lapposim per se sunt, hoc album, illud albAm; sipposita per accidens sunt, Socrates, &iluo, se Apimur trid non potesta telligi nisi accipiendo hoc nomen, supposithm, pro individuis quae sunt signa rerum quia loquendo de supposito quo est a parte rei, de nonsgnum alicujus , impossibile est quod aliqua sint supposita alicujus termini per se, aliqua per accident; sed bene accipiendis,nositum pro termino proprio uni , quod ideo dicitur suppasitum , quia de illu
edicatur illud commune , non pro se , sed pro suo significato. Illa autem dicuntur persi supposita alicujus termini communis, quae sunt
pronomina demonstrativa sumpta cum eodem termino communi. N
mina autem propriain pronomina demonstrativa dicuntur una ta per accidens eiusdem termin s& est datirentia maxima inter illa individuatae supposita, ista. Nam impossibile est unum contrariorum vere raedicari de suppositi e se alterius contrarii; sicut hare est impossibilis,loe album est nigrum sed de supposito per accidens unius contrariintest praedicari aliud contrarium, quamvis nondum sit suppositum illius scut si Socrates sit, odo suppostum albi, adhuc lixe est pessibilis, Socrates est nise L&hoc, quia potest esse Iuppositum per sicidens duο-rum contrariorum successive, quamvis non λοι
aloe dicendum est a quinque uni ersalii avi primo sequenda
Porphyrium dicendum est de genere. Definitur autem senati a
Porphyri, a Philosopho te, genus est quod praedicatur de plu-tibus d fferentibus specie in eo quod quid. Circa hanc desinitionem notandum est quod germ non est aliqea res orta animam existens, de essentia illorum de quibus praedicatur; sed est quaedam intentio animae praedicabilis de multis, non quidem pro se, sed pro rebus quas significat unde sicut quando ego profer istam prapositionem, Homo est anima vox praedicatur de voce, non tamen provoce, quia non intendimus uti illa voce pro seipsa, sed pro re quam si iii it &ideo quando genita praedicatur de pecie, non denotatuscuod iubi 2ua sit praedicatum, nec via praedicatura caliter cunx
53쪽
niat subjecto in esse reali, sed denotatur quod ill id quod importaturicr
praed. catum sit illbd quod importatur per lubjectum. Ista autem initentio quae est gessus non praedicatur de rebus extra animam, quia illae non subjiciuntur sed praedicatur de signis talium rerum, de quarum essentia tamen non est genus , sicut nec intentio animae est de essentia rei extra Ex quo sequita quod genus non est pars stet i non Rhim hoc, sed etiam quod nec gem importat materiamin non thraeam, proprie loquendo de importare sive fgnificare 'improprie tamen uten vocabula potest dici, id aeuus importat siquanda materiami non sormam sequod non est aliud quam dicere, quod in quolibet signi scato per tale genus invenitur materia ejusdem ratiunis. Veruntamen ram omne genAs, illo, do loquendo ligniscat materiam, quia aliquod est teras quod est commune praecise ad simplicia carentia compositione ex materiain forma sicut est de colure quia non est commune nis ad
colore qui non componunm ex materia de se a m ideo omnes au--ctoritates Philosophorum quae ponunt quod genus in pars rei 'vel quod est materia rei,& consimiles, sic debent glosari, quid ideo dicitur, genus est pari rei, quia est quasi pars materialis desinitionis vel descriptionis et sicut enim in naturalibus materia prae&pponitur simam,issor aia iit et , ita si aliqua res debeat definiri , primo ponendum est genas, secundo addendae sunt disserentis essentiales vel accidentales: adeo genus est pars definitionis j primum in definitione, ad modum quo materia est primum in compositione. Et si dicas, gesas est par ueta nitionis, & definitio est eadem cum definito igitur genus est pars des-
viti. Dicendum est quod de virtute sermonis illa est sinpliciter salsa Definitio est eadem realiter cum definit, sed illa est simplieiter Vera, definitio ti definitum fgnificant unum sue idem nec aliud intendum
Secundo Botandum est quod genus praedicatur de diversis speciebus et individuis et tamen aliter est de genere laete sumpto , et de genere stricte sumpto nam omne genus stricte sumptum requirit res distinctas et dissimiles, pro quibus illa de quibus praedicasu genus supponunt: non se est de genere targe sumpto imo susscit quia illa decuibus praeci
eatur genus su2ponant pro similibus, et sint communia,et ab invicem rc moveantur: siciit si non esset possibile ques essit aliqua res numeralis nisi homo, adlllic numerus vel multitudo propria substantiis posse; pondgenus multa enim, ves muli do, praedicaretur de istis nomin. bus communibus, duo, tres, quatuor, et sic de aliis, quorum nult miricdi'catur de alis. Inveniuntur tamen multae aucteritates quae de illo genere non inte liguntur.
54쪽
De Specie. Speciem similiter desii uni Philosophi dicentes, quia specis est illud
quod praedicatur de pluribus disterentibus numero in eo quod quid. Circa quod dicendum est, sicut de genere, quod species est interuio animae quae non est de essentia individuorum, quamvis si praedicabilis de eis. Differt autem illa ab intentione quae est genus non tanquam olim a parte, quia proprie loquendo , nec genus est pars speciei, nec species est pars generis ; sed in line differunt, quia species est conam nranis ad pauciora quam genus, ita quod se s est signum plurium, et species paucorum. Unde licui hoe nomen, auimal, significat plura, quia significat omnia animalia , et hoc nomen, homo, significat pauciora, quia significat omnes homines , ita est de alio genere et specier et hoc est speciem ess partem generis, scilicet speciem signiscare pauciora quam
genus et ita accipiunt omnes bene sire recte loquentes istum terminum
pars su ectiva. Similiter scutigenus non praedicatur de pluribus speciebus pro se , sed pro rebus quas significat ita species non praedia eatur de pluribus pro se, sed pro rebus ipsa enim species non est plura, quamvis praedicitur de pluribus ne est realiter in individuo, quia tune esset pars individui quod manifestum est esse falsum, Tum quia nec est materia nec Arma, Tum qui aliqua sint individua quae non habent partes et per consequens species non est pars individui, sed est signum individui, imo sgnificat omnes res iivlividuales contentas
Est antem sciendum quod inteationum quaedam sum genera genetra lifarina; et quaedam sunt genera et species, quae dicuntur subacteraatet' quin iam sunt species specialissimae. Est autem genus generalissimum , quod non habet genus supra serhoc est, genus generalissimum est illud de uo universaliter sumpto non pratalicatur aliquod genus, licet secundum illam opinionem prius positam de genere generalissimo praedicetur aliquod genus particηla . iter unde aliqui ponunt quodque est vera, Subitantia est quastitas, sed tamen non ponunt istam esse veram, Omnis subsitntia est quantita, ideo possi in salvare quod substantia est genus generalissimunirquamvis etiam aliter possunt salvare, scilicet cucd esus texeralissimum
est illud de quo universiliter sumpto non praedicatur inquid aliud
genus. Nunc autem quamvis dicerent istam esse veram , Substantia est Quantitas, non tamen dicerent quod praedicataci quid quantitas de ubstantia siniversaliter sumpta.
55쪽
Eoc est, species specialissima de nullo communi universaliter sum pispraedicatur in quid, quamvis de multis snsularibus posset praedicari in M. Media autem inter genus generali uimum et speciem specialissumam dicuntur subalter ha e genera et species.
δε eamparatisis Generis apeciei renas convensentiri di Elisseremias. Via quid est penus et quid est spectes , Istae late illa es secundum
cmma es proprietates, et proprias, ad invicem sunt compara
dae. Differunt autem in hoc,quod renos praedicatur de specie, sed species non radicatur de genere. Quod non est intelligendum quod species nullo modo praedicatur de genere, nam impossibile est quod genus praedicetur de specie quin species praedicetur de genere, sequitur enim se conversionem , Homo est animal, ergo Animal est homo; ideo si cenus praedicetur de species, sequitur nec rio quod pecae praedicetur de genere et ideo sic est intelligenda d iserentia, quod quando genus eontinet sub se diversa individua diversarum specierum , tunc genus praedicetur de specie x iversaliter sumpta, sed species tune non prae-clicatur de se recusversaliter sum': o. unde iure natas est vera, Omnis hom est animal , sed haec est salsa , omne animal est homo quamvis sit vera , Animal est homo , sicut et ista , liqued animal est homo. Verumamen si nullum animal esset in rerum natura nisi homo, rene haec esset vera, Omne animal est homo , sicut illa , Omnis homo est animal et ita species praedicaretur de gerere , non tantum arti-εηlarite sed etiam umυersaliter, sed non quando diversa individua di versarum specierum sunt in rerum natura. Est autem advenendum quod uamrisaeos praed cetur de specie, praedicatio tamen illa non et per te necessaria, licut haec non est necessaria, Homo est an mali si enim nullus homo esset , haec esset salsa, Homo est animal, sicut haec esset salsi , Aliquod compositum' corpore et anima intellis va est animal , propter Bisam implicationem et quamvis istas contingens , homo est animal, sta tamen conditionalis est vera et necessaria, Si homo est, animal est. Alia autem disserentia ponitur, scilicet quod tenus eo tinet speciem, species autem n continet senus t quod se est intelligendum quod genus est natum praedicari de pluribus , hoc enim vocatur continere species autem non potest praedicari de pluribus quam suum genus. Alia disserensa ponitur, quod tenus 'nat raliter prius Fam spe eici quae non est intelligenda sicut sonat , quas prius natura sit illamcn ip est geror quam illa intentio quae dispecies quia illa intentis
56쪽
tent o quae est species potest esse in anima sine illa intentione quae eatenus, aerit e converta unde quilibet quando format propositioncm talem, Socrates Et homo, non rtet ouod habeat intentioncsomncs quae sunt ad Socratem sed per illam pruposticnem , Genus est prius natura quam species , nihil aliud intendunt authores, nisi quc dGenu communius est quam species , propter quodis in oportet quod quamvis esse existere pr.rdicetur degenere, qued praedicetur de qualibet ejus specie ; imo potest vere negari de specie , quamvis vere praedicetur de periere, sed E converso est impossibili et hoc non est aliud quam dicere, quod tales consequentiae sunt bonae , Homo est , ergo Animales, sed non e converse. Alia differentia ponitur quae est , qued interemptis se ieribus lateriama tu species et quae non est intelligenda de interemptione reali, sic, quia si genus corrumpatur realiter oportet speciem corrumpi realiter, et ns e cotverso lite enim falsum est, quamvis enim haec intentio , quae est genus praedicabile de homine et asino, es et esse in anima , et per consequcns corrupapatur, en oportet hanc intcntionem, borea,quae est species, desinere esse in anima: cd praedicta disteremia intelligenda est de interemptione Logicas , hoc et , quod a negatione generis ad negationem speciei est bona consequentia , sicut sequitur , Animal non est, ergo Homo non est; sed e converso non seia quitur similiter sequitur, A non est animal, ergo A non est homo , sed non e converso et smiliter sequitur, Nullum animal currit, ergo Nullus
Itomo currit, scd non e converso.
Aliae d. 'rentiae multae ponuntur dein tibus alibi d xi, et illarum usque intellictus ei ci possunt ex dictis et dicendis, et ideo de ipsi,
Conveniunt autem seras et Deries in lite, quod utrumque de I ribas est praedicabile in eo quod quid, quod quidem secundum veritatem Tlleologorum cium est quam v s enim ne sit nisi unus sol, possunt tamen cr divinam potentiam esse plures similiter quamvis non esset nisi unus Angelus in uni species, posset tamen Deus, si bi placeret, producere plures Angelos susdem speciei quamvis Phil sophus hoc regaret. Ponitur autem alia convenientia inter geras et speciem, quia scit cetvir mque es prius illo de qua praedicultura quae non est intelligcnda se, quod prius in rerum natura sit tam gens quam species quam indivi duum , hoc enim est salsum, potest enim individuum ess sine intentione animae quae est genus vel species species autem et genus sine anima esse non possunt sed ideo utrumcue dicitur prius, quia ab indiv.duo ad xenus et speciem est bona consequentia, et non e converso. Tertia ponitur convenientia , quod tam genus q*am species est qza danis A quae est intelligendi accipiendo totum pro communiori.
57쪽
De disserentis 2 acceptionibus ejus.
I Ertia specieiis iversilis est disseretitia quod ut sciatur m
iectius, Est sciendum quod sicut dicit Porphyrius , hoe nomen differentia accipitur tripliciter, commaniter, proprie , magis propie. Commu ter disso euia dicitur esse illasquod non praedic tu in quid de aliquo , praedicatui tamen de eo, Mab aliquo removetur , differentia sic accepta communis est ad differentiam magis p prie dictam is ad proprium,in ad aceidens unde commune est tres species universalis, ad disereatim, proprium Maccidens. Proprie dicitur dissere uia Illud quod est proprium uni, mon potest convenire alteri vel secundum Porphyr.um proprie differentia est Illud quod competit alicui is non potest sibi existenti successsive mmmpetere quod vocatur accideas inseparabile , de quo dicetur
serius. Differentia vero magis proprie dicta dicitur disserentia specisi a. Potest autem & alia diviso digerestiae assignari, quae tamen pro cedenti non repugnat: ut dicatur quod hoc vocabulum, disserentia,
potest quadrupliciter accipi, stricte , large, largi largis e. Stricte dicitur disserentia Quae per se primo modo praedicatur de aliquo, mon indicat aliquid extrinsecum rei pro qua supponit illud de quo praedicatura sic est unum de quinque univer alibus , de quo in ha: parte est loquendum. Large digerentia dicitur Illud quod necessa rio praxiteatur de aliquo quod non omnibus potest convenire e di se potest dici quod risibile est differentia hominis, quia haec est, cessaria, homo est risibilis Largius dicitur disserentia Illud quia . praedicatur de aliquo is non potest successsive firmari, negari de illo remanente s& tale vocam accidens insepa='abile Largisymedicitur disserentia omne illud quc praedicatur de uno non de omnibus disie etiam acciden dicitur differentia sicut si Socrates sit albus, Plua niger, dici potest quod album sit differentia S cratis; quia Socratest albus, ic Plato. Dimittendo pro nune illa ultima menibra, dicentim est de pri . mo. Et est intelligendum quod disereatia non est de essentia rei, sed est intentio animae praedicabilis de contentis , non in quι sed iner atri; quae ideo dicitur isse restia, quia potest esse medium eon . cludendi negativam in qua negatur illud eujus est differentia ab alio
sicut rationale est medium concludendi negativam, quae negat hominem ab asino, ab aliis quae non sunt homines, sic arguendo, Omnis
homo est rationalis, Nullus asinus est rationalia, ergo Nullus si pus est homo. uda
58쪽
unde eum specis , per quod una speetes differt ab alia 3 tunc enim differentia non esset universales ed esset materia 'ves sorma , vel totum compositum ex materia. 'formala sed digerentia est quoddam praedicabile proprium lini specei, non conveniens alteri, vocatur disserentia essentiali , non quia est de essentia rei, sed quia e primit partem essentiae rei, ε nihil extrinsecum rei unde dissere t de qua nunc est sermo semper exprimit partem rei, maliqua
disterentia exprimit partem materialem, que alia partem formalem sicut illi differentia stat onale,exprimit animam intellectivam, ad oceum suo alb*m ei primit albedinem, 'animatum animam haec autem differentia , materiale , exprimit consimiliterin proportion biliter materiam , adeo eodem modo est differentia in ideo salsum est, de vi vocis, quod multi moderni dicunt, quod differentia tantum accipitur a forma mona materia , quia differentia ita accipitura materia sicut a forma. Sed quamvis aliqua differentia aecipiaturamiteria et aliqua a suimes, omnis tamen differentia quando ponituti definitione assimilatur sermw; quia sicut sarma advenit materiae et prasupponit eam , ita omnis differentia advenit peneri et primo p
nendum est penus licuti corpus debeat definiri, sic, Corpus est ,-
stantia materialis ubi primo ponituri substantia , tanquam genus, secundo F materialis, tanquam differentia. Ex praedictis sequitur, quod nulla intentio quae est praecise com munis rebus simplicibus, carentibus compositione ex materiara sorma, habet disserentia essentiales , quia non habet partem, quamvis possit habere multas dissereatias accidentales.
Ex illo sequitur,quod nulla species quae est praeelse simplicium est desin bilis definitione proprie dicta,sive sit in genere substantiae, sive in νο- cunque alio praedicamento quam is definitione data per additamentum talis species definiri posset. Et ideo omnes auctoritates, ouae volum quod omne genus dividitur per differentia ,quod species habet differentias constituti as, ethriusmodi, dupliciter possunt exponia uno modo, ut loquantur tantum de generibus et speciebus habentibus differentias tales: ut si sensus istius, Omne genus dividitur per differentias, iste, Omne genus habens differentias tales dividitur per easdem. Aliter exponi Possunt, ut omnes tales propositiones authorum intelIigandi inc eis
venter pro differentia accidentali et essentiali, sue pro dictientia prim et largius dicta. ulterius sciendum est quod per tales propositiones , Dissereathi est qua abundat steties a genere, Differentia est constitutiva pecet, Differentia dividit penus in diversas species, Differentia est illud quod tarum sinaula, Differentia est pars spee ei, et per hujusmodi in Ram, autores non intelligunt quod Diiserentia sit aliquid te1le in
ecle ista praecise intendunt quod Differentia est medicabile proprium
59쪽
, ὰ, a genere per differentiam, hoc est, diserentia ponitur
heciei, hoe est , compla definitionem speciei. Similiter
' ta est in frigesi libe est , Differentia, , maio=, initi non alter, c est medium concludendi
Inum neetiti in io. Similiter Differentia est pars speciei hoc est 1 me , etsi init partem illius quod gnificatur pars definitionis Deciei. Similiter quando dici P ΕΠ π, 'fr
N llum rationale est ergo Nullum animal est. Similiter dum di mouod Di serentia est potestate in genere, interdit quod Dissi remia
laedicatui de genere te sumpto, sed tantum
Est istitur differentia mentio quaedam animae exprimens determinatam partem rei, praedicabilis in de elidem de quibu: sp ooe eum qua onvertitur, praedicatur in Mut audaut η'dii' 'sit a dura intentio animae patet per hoc, qued est quoddam μ' per . selei sed Muυe ala, sicut ostensum est prius, non est nisi quaedami eminanimae, nisi sorte sissum vo mei litutum vocetur μυ--, sese: ita de tali inivettili quod est universale ad pilacitum non locunt , sed de illo quod ex natura sua habet quia sit univerbale ero quaelituit disserentia est intereio. Quod autem si exprimens partem rei, patet, quia oportet quod significet aliquid a parte rei ta himsgniscet tutum , quia tunc nullo modo gistingueretur a specie ergo senificat partem rei, vel aliquid extrinsecum sed nullum extrinsecum fgnificat, quia tunc esset proprium vel accidenso relinquiturere quia smiscat partem rei, illo modo quo albim exprimit albidinem; es ideo d fierentia est semper unum concretum, vel debet esse concretum, cui respondere debet ab3ractum unum significans praeci te partem rei admodum' imi albed correspondet ad falbum, uni ιν albedo significet albedinem pro qua supponit, I 1lbum supponit non m albedine sed pro subjecto. Et semper illud abstractum supponere debet pro parte, concrevim pro toto composito ex illa partea alia. Qitia autem disteremianinlicetMιa linis,p.ret,qui petdifferentiam non respondetur ad quaestionem factam per quid de aliquo, sed per a rate. Si enim quaeras, qualis est trum, olivenienter et pomdetur rationalis, ves materialis, praedicatur igitur in Mais pro dicitur de eisdem de quibus species praedicatur, est convertibilis cum specie quo patet, quod nullo modo concedendum est quoaanim est differentia corporis animati, sed arammma seniliter nec rati caedifferentia hominis, sed rati ale.
60쪽
Postduam dictum est de dissere tia, se estur videre de proprio,
quod quatuor modis accipitur. Uno modo dicitur proprium Illud qued convenit uni speciei
vel uni generi , non tamen oportet quod conveniat omnibus contentis sub illa specie, vel sub illo genere Icut esse grammatisum dicitur
proprium homini , quia convenit soli homini non tamen convenit omni homini , non enim omnis homo est grammaticus. Similiter moveri motu progressivo dicitur proprium animali , quia non convenit nisi animali, non tamen convenit omni animali.
Secando modo dicitur proprium Illud quod convenit omni individuo alicujus spicer, non tamen soli speciei t ut bipes est proprium
homini. Tertio, do dicitur proprii quod convenit alicui universaliter sumpto, non semper sed aliquando cuilibet indiu duo convenit, aliquando non ut canescere , homini. Quarto modo dicitii proprium Illud quod convenit alicui commit .
ni universaliter sumpto & nulli alii nisi illi communi Mehntentis sub illo cita quod est convertibile cum illo neccssario praedicat, te de e dem, saltem si l. existere praedicetur de illo. Et propriu sic ac ceptum est unum de quinque universatilbas , alia autem magis continentur si accidente & sic risibile est proprium homini, cui deus non potest facere existere hominem quin sit risibile, ita ci:ro non ΠsJ ridere; ancluderet contradictionem ipsum non esse ridere, libeenim voco risibile 'ta ita ris bile est proprium homini rideo auteni non est proprium homini, sed magis accidens via ideo ilia duo praedicabilia , Ubile ridens, non continentur sub eodem rad.cabili imo in tantum differunt, qued unum istorum assirmatur de aliquo a quo
Legatur reliquum. Ad istum autem quartum modum pertinent illae passiopes duae non tantum conveniunt superioribus sed etiam inferioribunde omne propriis alicui est proprium, en tamen est
cuilibet proprium de quo est praedicabile, sussicit enim quod iit a i-
ui proprium xconvertibile cum eo. . Notan dum est primo uestropriam non est aliqua res inhaerens i licui realiter cui est proprium tune enim non esset universale, nec competeret alicui communi universaliter simapto , nec praedicaretur de pluribus. Non solum autem inte Igenilum est quod proprium non semper est inhaerens illi citi est proprium imo proprium non sissipet importat et: a ab ulu λm inhaerentem illi quod meoitatur per