Synodalia : a collection of articles of religion, canons, and proceedings of convocations in the Province of Canterbury, from the year 1547 to the year 1717 :

81쪽

37 articulus fido credatur, aut ad noc0ssitatem salutis requiri

putetur.

Sacrae Scripturae nomine, os canonicos libros veteris et novi Tostamonti intelligimus, de quorum auctoritate, in Ecclesia nunquam dubitatum est. Catulosus librorum aeriae canonico Scripturcle veter/S

Paralipom.

ExodUS. Esdrae. LovitieuS. Hoster. Numeri. Job.

Psalmi.

15king Edward' Articles hils the were unde consideration in thehous os bishops. In the ad Article, me descensu Christi ad inferos, the omitted the word Nam corpus usque ad resurrectionem iniso sepulchro acuit, Spirith ab illo emissus, cum Spiritubus qui in carcere sive in inferno detinebantur, fuit, illisque predicavit, quemadmodum testatur Petri locus. In the th Article, after V studium V was added the wor carnis. In the illo of the fili Article the worda in Spiritum Sanctum V were underscored, and the word ' after baptisme' 5writte ove them. In the ad Article the expression verbis Dei Was altere to D verbo Dei. In the 29th Article the sentence Quum naturae vel profiteri' ha been ultered by the arch-bisho ; ut both the origina an the altere sentence ere omitted. In the ad Article, after pro regionum, V was adde temporum, V 3Ο the fortiter ord avin been nuturuli suggested ut the conferetice held with the foroigi reformers in 1538 und the lalter resultin naturali froni the changes Whicli the Englisti divinos ad theniselvo wit-nessed. The 39th the oth und the ad Articles ere omitted thearchbishopinavin himself previ ousi omitte the ist so that aste 35 at these alterations ere adopted the number of Articles a nowreduced Doni forty- two to thirty- eight. But illis important document, although atteste by the nited

82쪽

III. Alios auten libros ut ait Hieronymus legit quidem Eccle-

δla, ad c empla uim et formandos mores illos tamen ad osmata conjirmanda non adhibet ut sunt Tortius libor Esdrae. Sapieritia. Quartus libo Esdrae Josus filius Sirach. Libo Tobiae. Libri Machabaeorum 2.

Libo Judith. Νovi Tostamenti libros omnos ut vulgo recepti sunt)

recipimus, et habemus pro canonicis. De veteri Testamento. IoΤestamentum vetus novo contrarium non est, quandoquidem tam in votori, quam in novo, per Christum, qui unicus ost odiator se se hominum, Deus et homo, petornu ita humano onori os proposita. Quare male Sentiunt, qui Veteros tunium in promissiones temporarias Issiasti age of both houses of convocation is o no reat authori ty. Ithas no token o having received the ratificationis the crown that acto fovereignty, without hicli the decrees of a convocation annot become inclinio tho Church frangiand. The Articles oubilesswere lai before the queen in February, 1563 ut it was notati about ou ea uste ard that there appeare the Latin edition o R. Wolfe, printed by her command an declaring that he had her roya approvat, after he had personali rea an examine them SirE. Oh say expressi Inst. . . c. 7 . p. 323.), that the Were rati- fio at this time by queen Eligabeth unde the great seu of England agHere then, in his edition o Wolfe is a book of Articles possessedo fuit synodices authori ty. An this is the more important to e observed, ecause the printe book differs in two remarkable instances froin the document signe by the two ouses of convocation vi Z byadding the memorabie clause ' Habet Ecclesia ritus statuendi jus, elao in fidei controversiis auctoritatem, the egi nning of the olli Article, and by omittin altogether the 29th Article, hos titte is, dinpii non manducant corpus Christi in usu cense. Considering the facts that have been tuted the character of ligabeth, and the opinion then generali enteriai ne of the ecclesiastica supremae of 35 the croWn, e cunnot doubi thut these alterations were made by the

83쪽

SperaSSe confingunt. Quanquam lex a Deo data per Mosen, quoad caeremonias, ritus, Christianos non astringat, neque civilia ejus praecopia in aliqua republica necessario recipi debeant, nillilominus tamen ab obedio1itia

mandatorum quae moralia vocantur nullus quantumvis 5 Christianus est solutuS.

Symbola tria. Symbola tria, icaenum, Athanasii, o quod Vulgo

Apostolicuam appellatur, Omnino ocipienda sunt, et credenda; nam firmissimis Scripturarum testimoniis probari o

Peccatum risinate. Peccatum originis non ost ut fabulantur Pelagiani in imitation Adam situm, sod si vitium, et depravationaturae, cujuslibet hominis ex Adamo naturaliter propa-1s

councit illi the concurrende, o more probabi at the command of the queen, and were probabi required by e to e followed in theregister of the convocation. t is evident rom severat other instances O the exercise of this power, an more speciali frontis letter fremonStrance addressexto heri archbisho Grinda ut a subsequentcio period that he ooked pon e supremae a totali independent,no oni o tempora but also os spiritual control. Hist o ConfP. I. Strype, Grindat p. 49.)The copyis Wolla' odition rom,hicli his reprint has been ahen, is preserve in the Bodleian, ein par of the collection presente tora5tha librar by the executor of Selden. Appende to the cove oscit, but no in suci, a muniter acto prove that it originali belonge to the book is a plece of par liment containing the autograph of the lowerhous o convocation in the eur 57 i. his book was obtainod by Selden horti the librar of archbishos Laud, and is do ubiles theao standar to hicli the archbishol referre l. confirminiit by attested extracis Doni the originu recoriis, heu he gave his reason sor intro- dueing the memorabie Church-cluus into the Articles rati sed by LingCharies I. and into at the edition publislied in his time. Speech in the Star Ch. p. 72. 35The degre of authorit uni publicit whicli the clause had obtained, may be inferre froni the following facts

84쪽

40 Artiolos of RHigion. III. gati qua fit, ut ab originali justitia quam longissime

distot ad malum sua natura propendeat et caro Semper adversus Spiritum concupiscat unde in unoquoque na- Scentium, iramio atque damnationem moretur. Manet etiam in renatis haec naturae depravatio qua fit, ut as-5fectu carnis, Graeco φρόνημα σαρκος quod alii Sapientiam, alii sensum, alii Toctum, alii studium' interpretantur, legi Do non subjiciatur. Et quanquam renati et credontibus nulla propior Christum est condemnatio, peccati tamen in os rationem aboro concupiscentiam, fateturio Apostoli S.

De libero arbitrio. Ea os hominis post lapsum Adae conditio, ut sese naturalibus suis viribus, o bonis oporibus, ad fidem et

invoeationem Dei convortoro, ne praeparare non OSSit. 5Quare absque gratia Dei, quae or Christum St, O prae-Vonionte, ut olimus, et cooperante, dum volumus, ad

The claus P Habet Ecclesia ritus sive caeremonias statuendi jus, et in dei controversiis auctoritatem oppear in the folio ing

Declaration.

The claus appear constanti in ali subsequent editions as in thos 3oos 1629, 163o 1631 and ther Whicli a b seen in the Bodleian and even in an edition of 6 a bearing this imprint, ' Printed for the benefit of the Commonwealth, ,hicli howeverwas probabi put forti by a royali St. The ord sive peremonias lare,anting in olla' impression os 363, but the equi-35 valent Englisti expression is in ut the other copies notice above. Carnis ' is added by the per ove the line.

85쪽

nihil valem US.

De hominis fistiscatione.

Tantum propior moritum Domini ac servatoris nostri Jesu Christi, o fidem, non propter pera, et merita 5 nostra justi coram Deo reputamur. Quare sola sit nos justificari, doctrina est saluberrima ac consolationis plenissima ut in homilia de justification hominis hisius Oxplicatur. De bonis operibus Io Bona opera, quae sunt fruetus siloi, set justificatos su-qUUntur, quanquam peccata nostra xpiari se divini judicii severitatem forro non possunt Deo tamen grata Sunt, et accepta in Christo, atque ex ora set viva fido

The claus is antiri in ther copieS, vi Z. Isi 563. Jugge and a ood Engi. h. h. Oxsord. 157I Johan Day. Lat. Bodl. I 57I Jugge and Ca ood Engi. odi. O this clause ne par is contained expressi in Article 34, and theother implication in the seque o Articlocio an perhaps, thecio method in hiel the alter an more important part was elseWherestaled, ein indirect ut et conclusive ma explain the disserent conductis the two parties a to the adoption o the omission of the clause he Consession o Wurtemberifrom,hicli ho additions madob archbisho Parhe were generali tahen, Would certaint have sug 25 geste to hi the introductio of such a clause had he notaeen satisfied that here mas in ther passages a sufficient achnowledgmentniade respecting the authorit of the church. In that Consession ure the following ords Credimus et confitemur quod haec Ecclesia habeat jus judicandi de omnibus doctrinis quod haec Ecclesia 3o habeat jus interpretundae Scripturae. Comp. Fulier, Ch Hist cent. 6. . . p. 73. Collier, Hist. vol. i. p. 49O. Strype, Ann. Ol. i. . i. p. 484-487. Parher, Ol. i. p. 237 2 3. Burnet, Hist. Ref. Vol iii P. 579. Bennet, Ess. on the

86쪽

42 Artiolos of Religion. III. nece8Sari prostinuit, ut plano x illis aequo fides viva cogitOSci po8Sit, atque arboris fructu judicari. Opera ante justi utionem. Opera quae sunt anto gratiam Christi, o spiritus ejus amatum, cum sex fido Jesu Christi non prodeant, minime 5 De grata sunt, neque gratiam ut multi vocant de congrUO merentur. Immo, cum non sint laeta ut Dous illa seri voluit se praecepit, occati rationem habere non

dubitamuS.

Oper supereroyationis. Opera quae supererogationis appellant, non possunt sine arrogantia et nipietato praedicari. am illis declaranthoniti nos, non tantum se Deo reddere, quae tenentur, Sed plus in jus gratiam acore quam deberent; cum aperte Christus dicat: Cum soceritis omnia quaecunque praecepta 5 sunt vobis, dicito, Servi inutiles sumus. Nemo praeter Christum sine peccato. Christus in nostrae naturae oritate, per omnia similis factus est nobis, Xcepto peccato, a quo prorSUS erat immunis, tum in carne, tum in spiritu. Venit ut agnus ao absque macula esset, qui mundi occata per immolationem sui semel laetam tolloret; et occatum ut inquit Johannos in o non erat sed nos seliqui, etiam baptigati, et in Christo rogonorati, in multis ampli Tondimus omnes. Et si dixerimus, quia econtum non labemus, suo ipsos seducimus, o veritas in nobis non est.

Non omne occatum mortalo post aptismum voluntarie perliatratum os pocentum in Spiritum Sanctum otii romissibilo proinde lapsis a Baptismo in peccata, locus so

87쪽

Poenitentiae non os Dogalidus. Post acooptum Spiritum Sanctum 3OSSumus a gratia data recedere, atque eccare, denuoque per gratiam Dei resurgere, ac reSipiScere:

ideoque illi damnandi sunt, qui se, quamdiu hic ViVant,

ampliu non posse occaro assi mant, aut Vere reSitH-58centibus poenitentiae loeum donegant.

De pro destinatione, et electione. Praedestinatio ad vitam os petornum Dei propoSitiam, quo ante acta mundi fundamonia, suo consilio, nobiS quidem Occulto constanto decrevit, eos, quos in Chri8to oelegit ex hominum genore, a malodiet et xitio liberare, atque ut vasa in honorum semota pur Christum ad aeternam

Salutem adducoro. Undo qui tam praeclaro Dei beneficio sunt donati, illi Spiritu lus opportuno tempore operante, Secundum propositum jus vocantur; vocationi per gra- istiam parent justificantur gratis adoptantur in li0s; unigeniti sesu Christi imagini officiuntur conformes in boni operibus sancto ambulant et domum ex Dei misericordia pertingunt ad sempiternam felicitatem. Quemadmodum praedestinationis ot electionis nostrae in o ChriSto pia considoratio, duleis, suavis, et ineffabilis con- Solationis plena est sero iis, ut his qui sentiunt in soxim Spiritus Christi, saeta carnis, et membra, quae adhuc

Sunt Super terram, mortificantem, animumque ad coelestia et Superna rapiuntem tum quia fidem nostram de petornacis Salute consequenda per Christum plurimum stabili atquo confirmat, tum quia amor in nostrum in Deum Vehementor accondit: ita hominibus curiosis, carnalibus, et Spiritu Christi ostitutis ob oculos perpetuo Versari Praedestinationis Dei sontentiam orniciosissimum S praeei-3Qpitium undo illos diabolus protrudit, vel in dest Orationem, vel in aeque orniciosam impurissimae vitae securitatem. Deinde, promissionus divinas si amplecti oportet, ut

nobis in Sacris Litoris genui alitur propositae Sunt et Dei

88쪽

voluntas in nostris actionibus a sequenda est, quam in vorbo Dei habonius diserte revelatum. Tantium in nomine Christi speranda est interna salus. Sunt illi anathsematigandi, qui dicere audent unumquemque in lege aut Soeta quam profitetur esse SerVan-5dum, modo juxta illam se lumen naturae accurate vixerit; cum Sacrae Literae tantum Jesu Christi nomen praedicent, in quo salvos fiori homines oporteat. De Eec Sia. Eeclosia Christi visibilis est coetus dolium, in quo ovorbum Dei purum praedicatur, et Sacramenta, quoad ea quae necessario exiguntur, juxta Christi institutum recto administrantur. Sicut erravit Ecclesia Hierosolymitana,Al0Xandrina et Antiochona; ita se erravit Ecclesia Romana, non solum quoad agenda, ot caeremoniarum ritus, 3 verun in his etiam quae credenda sunt. De Melesine ausoritate. Habo Eoelusia ritus statuendi jus, set in fido controversiis auctoritatem quam Vis Ecclesiae non lico quicquam instituere, quod Verbo Dei Scripto adversetur, Decao unum Seripturae locum sie Xponere potost, ut altori contradicat. Quar lieo Ecelesia sit divinorum librorum testis et conservatrix, attamon ut advorsus eos nihil do- cornero, ita l)raetor illos nihil credendum do nocessitato salutis obo obtrudere. 25 De autoritate concilior/Gn generali/Mu. Genoralia constitia sino jussu se voluntato principum congregari non possunt; et ubi convenerint, quia echo-

89쪽

3562. Artiolos of Religion. 45minibus constant, qui non omnes spiritu et verbo Dotroguntur, et errare possunt, o interdum ori arunt, otium

in his quae ad normam pictatis portinent ideo quae ab illis constituuntur ut ad salutem necessaria, neque robur habent, nequo auctoritatem nisi ostendi possint o Sacris Litoris osse deSumptu. De purgatorio. Doctrina Romanon sium do purgatorio, do indulgentii8,

de oneratione, o adoratiotio, tum imaginum, tum reliquiarum, ne non do invoention Sanctorum, ros est futilis,

inanitor conscia, o nullis Scripturarum ostimoniis innititur, immo verbo Do contradicit. Nemo in colesia ministret nisi vocatus. Non liose cuiquam sumor sibi munus publice praedicandi, aut administrandi Sacram senta in Ecclesia, nisi prius mori ad haec obseunda legitimo vocatus et missus. Atque illos logitimo vocatos o missos oxistimaro debemus, qui per homines, quibus potostas vocandi ministros, at tuo mittendi in vinoam Domini, publico concessa os in Ecclesia cooptati fuerint, set adsciti in hoe opus.

yendum est in Molesia insu qua sit populo nota. Lingua populo non intellecta publicas in Ecclosia

prece peragere aut Sacramenta administraro, verbo Dei, o primitivae Eeclosiae consuetudini plane repugnat. De Sacramentis. Sacram senta a Christo instituta, non tantum sunt notae prosossitinis Christianorum, sed certa quaedam potius ostimonia, set meacia signa gratis atque bonae in nos volun-

Verbis' in tho origina ultered by the pen to verbo.'

90쪽

Artiolos of Religion. III. tatis Dei, se quae invisibilitor ipso in nobis operatur,

nostram quo fidem in s non solum excitat, vorum etiam confirmat.

Duo a Christo Domino nostro in Evangolio instituta sunt Sacramenta scili set, Baptismus, o Coena Domini. Quin quo illa vi algo nominata aeramenta sellicet, Confirmatio Poenitentia, ordo, Matrimonium, et EXtrema Unctio, pro Sacramontis Evangelicis habenda non sunt; ut quae partim a prava Apostolorum imitatione profluXeriint, Jartim vitae status sunt in Seripturis quidem pro lobati, sed aeram sentorum andom cum Baptismo et Coena Domini rationem non habentes quomodo nec Poenitentia, ut quae signum aliquod visibile, seu caeremoniam a Deo institutam non habeat. Sacramenta non in hoc instituta sunt a Christo, ut is Spectarentur, aut circumferrentur, sed ut rito illis uteremur; et in his duntaxat qui digno pereipiunt salutarem haboni offectum qui vero indigne percipiunt, damnationem ut inquit Paulus sibi ipsis acquirunt. Ministrorum malitia non tollit esseatiam institutionum o

Quamvis in dolosi visibili bonis mali semper sunt admixti, at tuo intordum ministorio Verbi se Sacramentorum administrationi praesint tamen cum non Suo, Sed Christi nomino agant, jusquo mandato, et auctoritate sministrent, illorum ministerio uti ieset, eum in verbo Duiaudiendo, tum in Sacramentis percipiendis. eque per illorum malitiam offoctus institutorum Christi tollitur, aut gratia donorum Do minuitur, quoad os qui de trite sibi oblata porcipiunt; quae propter institutionem o Christi ot promissionum ossicacia sunt, licet per malos

administrentur.

Ad Ecclesiae amo disciplinam serti notri ut in malos

Pertinent' in the original, but altered by the pen to pertinet. V