장음표시 사용
491쪽
A R C E N I s. Lin. l . ς , Iprohibuit post aliquot dies literas ab incolumi filio habere professa. Neque tunc modo, sed deinceps se frequentes accipere referebat, seu vere, seu neces Iario solatio aegras
Haud multo plus anno Astioristes abfuerat, cum Brito- mandes morbo solutus est. Omnes de juvene querebantur, qui obscura peregrinatione destitui siet regnum; ut cum Brito rades efferretur, pene regio stinere lugubrius e let voces audire eum ad patriae salutem vocantium. Sed interim capessenda negocia erant, & Timandra viverestium; ac valere asserebat; sibique dum ille rediret, reipublicae summam esse tradendam. Soli illi obstabant, quo rum intererat Astioristem non vivere. Ab his vulgo mortuus jactabatur : Reginamque febant non ferendam, quae virile aucuparetur imperium. Sic in partes facile itum est. plurimi cum Regina sentiebant. Alios ducebat Commii dorigis patruelis. incaluerant factiones, adeo ut jam terra marique praesidia essent; Classis praecipue curabatur; quia a Massilia Timandram excutere pro victoria hostes ducebant; & illa in portus urbisque tutelam nautas trirenaesque contraxerat; cum ecce in tempore Astioristea redit. A vidi statim, nos iraque minores laeticia, vix diis,
vix fortunae , vix oculis credebamus. Juvabat contrectare venientem, aspectumque repetere. Omnis aetas, atque
ordo, sese domibus oppidisque effuderat; non ingentis belli victorem veriora gaudia excepissent. Neque mora, ex seditionis manibus rela excussa sunt. Rex ab omnibus salutatur. Et ne cruenta essent regnandi auspicia, se omnibus quicquid in eum diem deliquissent remittere edixit. eo quoque laetissimus, qu5d contractae in armis copiae essent. Hoc non temere fastum aiebat, aut maligno
fato in Galliam ; sed auspices deos hunc illi exercitum ad ea quae destinaverat comparavisse. Corona igitur patrio
492쪽
JOANNis BARC LAIImore sumpta Timandram tantisper dum ipse bellum gerit praeficit rebus. Sibi enim ' in Graecia hostes esse. His se confestim persequendis operam dare. Tum fortissimos militum imponit navibus, interimque dum a littore so vit, praecedere me jubet cum eXigua parte classis, & scru- rari maria, praecipue quae intercedunt Liguriae atque Sa diniae. Functus ossicio, omnibusque exploratis, jam lentius ago remigia, certus ipsum venientem opperiri. Eae illius conspectu atque colloquio, scies, hospes, me parce tantum Regem laudavisse. Sed quando a Graecis pler que Siciliae incoluntur , & ille maxime Graecas urbes obivit ; dic vero num ipsi de vultu aut fama Astioristem n
Iam magis suae spei Arsidas credens, obtutuque in terram defixus, postquam diu secum omnia exegit; Astioristem, ait, neminem novi, fortEde alio nomine; si prae- Iterea aliquod habet, agnoscerem. Subito Gobryas; lc vero aliud , ut ab ipso audivi, sibi fecit, ut securior esset humilioris quam fingebat fortunae simulatio. Foliarchura ajebat se illic vocitari. Comitem quoque, qui nobis denomine patris Cerovistus est, si memini, appellavit Glanorum. Exciderunt ad haec nomina Arsidae vires: quem ut Gobryas attonitum , hilarique affectu divulsu invidit; coepit quoque expectatione laeticiae confundi; donec ille; quis Deus tam propitiae captivitatis auctor tibi me tradidit λ Errassem mehercule per littora vestra, dum Rex interim navigat; & inutili voto, apud ignaros pro Astior iste Poliarchum flagitavissem. Poliarchus est ille quem quaero; ea nunciaturus, quae sospes non potest igno
bus ornarentur. Vide Analist. imo adi I In Graecia iustes . -.l Erat lini
celcberrimuin totius Galliae templum Sandionisio-Iunedictinum, quod non Graeciam magnam Siciliae: neque i. o in Gixeos Galli bella moverunt. Te corporum modo, sed dc Regiarum v istis sicilia , testes Gali graeci, seu G stium Ginopi visciani existit ab annis latae,Ga lorum coloni. a O
493쪽
ARGEN I s. L i B. IV- ς63re. Et o vos tanto Rege fortunatost o candidos Galliael Quos non amabit nominis vestri terror i quantibitus Regibus exteris ac gentibus erit in amicis aut ho-tibus vestris censerit id ipsum me beat, quod video
os Ctim e Xercitu navigare. Quamquam scio non pu-am, non aciem, sed triumphi speciem fore. Nam vire non experiri haec arma temuli vestri volunt. Sed
opere Rege convento mihi opus est; cujus privatim iam hospes sum. Gobryas his auditis profusius Arsidam eneratus, haud ambigvh percunctabatur quid afferreti a quo veniret. Sed Arsidas post incautum subiti gaui impetum prudentius sermonem tenens, magnopere
olebat, quod Gobrya solerter reticente in Siciliam vehiercitum, ipse se totius negotii gnarum esse temere pro-idisset. Elusis igitur quaestionibus, quibus eum Gobryas
inde urgebat, coepit multum flagitare, ut celeri navio ad Poliarchum mitteretur. Et Gobryas; inhibebius, inquit , nostrarum navium cursum, hospes, non de-uctis tantum velis, sed anchorarum jactu, si haec mariarunt. Ita haud dubie regia classis quam scio non segni- navigare, ista nocte ad nos perveniet. Qubd si prima ux nobis illum non conjungit, triremem statim dabo, dc bustissimos remigum qui te vehant . interim acquiesce hac puppi, nec secius quam inter familiares tuos impe- . Post haec verba strato admotum reliquit, prociditque vicino ipse lecto. quamquam vix somnum laeticia ca-ebat, dc ars las inter caetera mirabatur, cur non U-
isset Argenis, Poliarcho verum nomen Astioristem esse; ubd a se oblivione omissum quoties de ipsa virgo memi-rat, ut acris cupiditas facillime turbatur, etiam erraturn Arsidam, vano metu audebat ominari. CAPUT
494쪽
Nox media vertebatur eum venim exoritur,qtii adductis nubibus caelum eripit. Tandem in oram Siciliae procella iaciantur. Neque classi Poliarchi tempestas parcit: quare in Mauritaniam appel7ere cogitur. I pino tumultu excipitur.' 'ui tamen de istis, pos quam amicum se ad Regianam ventre testatur. Causa tumultus repetita res a Radirobane pro ter quas bellum indixerat.
JA M Qu E non duces tantum aut milites, sed & remigum
multi quiete levabantur. Unus erat navis praetoriae gubernator, cui suspectum erat coelum, montiumque natura quos a latere attollit Liguria; expertus solitos esse qua se demittunt, rursusque eriguntur, per angusta divisorum cacuminum spacia, procellas subitis flatibus in mare praecipitare. Nautas itaque vigilare hortabatur, & ac omnes solicitus auras, jam certius expediabat tristiora.
Nox media vertebatur, cum a montibus ventus eXortus
est, qui inter navium funes erectos ad malum, primum quidem sibilo ludens, mox suspensum mare extulit ;adductisque nubibus abstulit coelum. Turbabantur subita festinatione nautarum ossicia simul inter se clamore sublato, simul undis fracto strepitu nondum vacuas aures repetentibus. Excitatus Gobryas erat, & ex gubernalcris vultu admonebatur non vulgare periculum. Quisque ergo monere audebat, quisque praecipere; ut pene tumultus ignarorum nauricae artis non minore periculo cresceret quam tempestatis fervor. Atri fluctus, aut eruto liventes sabulo, inter noctis horrorem cerni non poterant; nisi cum ingenti fragore allis, velut accentam mutuo verbere aquam instar scintillarum, mittebant in altum, rursusque sorbebant. Solus ille spumae attritus micabat in tenebris, qui saepe ominoso impetu superans objecta latera in medio fulgebat navigio. intuta anchorarum mora erat; quia spatium navibus negabant quo aliquid indulgerentinc iubentibus ventis. Alius deinde timor urgebat, ne . si vin-
495쪽
Α R G E N I s. L I B. IV. 6ssi vincula deessent, inter se implicatae triremes frangerentur. Tandem omne naturarum consitum tempeltas pervertit. Nam nec corrigi cursus poterat, nec sist avi-
h. gia. Ferri coeperunt qua ventus jubebat; aliquid scilicet Veli relinquentes ad antemnam, quo naves per dispares fluctus librantibus ventis starent. Nocte exacta nihilo laetior dies fuit, tristis imbre, &circumstantis mortis imagine. Noctem quoque secundam' vis eadem venti obtinuit. Orta deinde luce, ardor quidem tempestatis intepuit. led non plagam agnoscebant, non maria, numerat iique navibus paulo miniis media parte abesse aut periisse querebantur. Ubi vero cura falutis jam propemodum assertae, pasia est ad alias licitudines descendere, loqui coepere de periculo Poli archi. Quando enim illum haberent. aut quo quaererent, forsitan in adversia aut ignota littora expullum i Ubi denique ipsi es sent, quosve portus intrarent, affectis navibus, sti Uaque-&pice, &littore tuto egentibus 8 Arii das omnium immanissime fortunae maledicebat, quod dejeictus 1 tanta spe, nesciret undis an terra essent errores repetendi. Non amplius Galliam, non Rhodanum destinari ; sed vago& quas maximε terras vellet ignaro, pererrandos omnes snus, quoscunque tempestas potuit aperire Ρoliarcho Unde illi' Phaeacia esset navis, quae sine gubernatoris opera in destinatos cursus ultro se flecteret Numerare Arge nidem dies; ad quam si vacuus rediret, quantum abesset a parricida λ Quanquam enim monuerat Gobryas in Siciliam Poliarcho esse iter; metuebat ne de tempestate Iassus consideret in portu, aut segnitis navigaret, dum interim emuit tempus quo se ab Argenide expectari voluerat
x Piacvita esset mrivis. J Quae , quo vectorcs volebant, eo sponte ferebatur. Homerus in Odyss. lepide defit ibit hane navim, di quo impetu ulysses sopitus ad Regem Phaeacum dein velius . ibique remoratus est aliquan diu. Phaeacia olim, inuic Xorcyra dicitur in mari Ionio.
496쪽
466 IO AN N I s BARC LAII Haec volventi, & qui mos inscelicium, penh cum Gobrya jurganti, quod te in cursu ad Poliarchum tenui siet,
nunc Iant. nautae Instar nubeculae aut caliginis procul videri ; id se terram opinari. Quaecunque illa esset eb tendere Gobryas jubet. Cum summa vi remigassent, mediopen E die quidam in exiguis lembis excepti liint, qui finita tempestate maria legebant, exploraturi si quid ad eos naufragia tulissent. Per hos est cognitum illam Africae plagam esse; caeterum arenis infidam , quas brevia huc 5c ii luc tegebant; non procul abesse Numidiam. Desertus haud longe erat portus, nec certum an satis hospitalis. Sed necessitas subigebat omnia ventis & pelago arbitrari tutiora. Ad terram igitur duces ipsi fuere qui de regione indicaverant; relictique pauci cum lembo, qui socios, si qui in proximo errabant, colligerent, magno desim favore , omne quod a Gobryae classe aberat, intra noctem receperunt. ita ut in malis rebus, optime erat; omnes incolumes , nulla funditus navis perierat; incolae praeterea siccis piscibus , caeterisque quibus paupertatem sustentabant alimentis exhibebant insolitae humanitatis
Sed nec classi quam ducebat Poliarchus tempestas pepercerat. De Sicilia, de vindicta, de nuptiis cogitantem, haud injuste impleverat sui fiducia. Quando in regio
habitu erat, tot opibus, tanto exercitu sublimis, cur generum aspernaretur Meleander Radirobanem, Archombrotum , & si qui praeterea aemuli erant, seu privatis seu
publicis armis decernere vellent, audebat despicere. Ad extremum legem Siciliae, quae potentiora matrimonia abnuebat , vel se ferro recisiurum credebat, vel interpretatione remoturum; ne Sicilia nem po Gallico sceptro diceretur accedere; sed legibus antiquis viveret; & si plures peperisset Argenis, esset secundae prolis hereditas. Inter haec studia videbatur navigium non satis ferri ventis , aut agi remigibus. ibat ergo per transtra, tonsasque lassabat;
497쪽
Α n o R NI s. L I B. IV. 467 illa tempestas incubuit, & cursu tem instituerant
submovit. Ipse quamquam intrepido vix o erat, tamen cum assilientes pertinaciter undas vidit, & veluti suum caput voventes, matri & sponsae dedit, ut mori timeret. Torpentes itaque magnitudine mali, admonuit ne artem projicerent, ne ve ultima timerent; nobiliora sibi fata deberi , quam ut ea aetate undis obrueretur. Ea spe quamquam habuit ad ossicia strenuos, param ramen potuere in acerrimos fluctus, donec classe compulsa ad externae &ignorae regionis prospectum,iponte mare detumuir. Tunc vero nec remigibus vires ad novum laborem supererant. nec debilia navium latera, & pondere tot undarum, quae in illas arietaverant, laxa, diurius navigationem ferebant. AEgerrimum id erat Poliarcho, omnes dies qui ipsi extra Siciliam lucebant, sibi de Argent di capitales credenti. Vicit tamen nautarum consensus, timorque naufragii. Nam dc sibi propter Argenidem eharus esse inco perati Petere igitur proximum littus subet, si quam navibus stationem reperiebant. Adhuc incerti erant uui homines aut quae tellus; sed
amoenam plagam esse multae arbores monstrabant; modicique colles ad mare. Varia quoque navigia , ad piscationem, aut merces passim stabant in anchoris. Praemiserant igitur nautas in expedito lembo. sciscitaturos quae pars terrarum esset. quibus mox ad Poliarchum referentibus. Mauritaniam esse. ipse locorum speciem a lummo contemplatus tabulato; o Gelanore, inquit, nosti fluvium
. nosti oppidum ' Lixam 8 nosti procul in hoc colle dominae villam Haec illa eli Mauritania nobis amica; illud optimae Reginae Hyanisbes imperium. Non nos fata in rotum aversantur, quae fractos ac nescios impulerunt ad foederatum littus. Sed ne subito classis adventu terreamus imprudentes; vade prior ad Reginam . qui me casus egerint,
mone; et Lixam. J Oppidum Mauritaniae a flumine ejusdem nominis, quo alluitur, appellatum.
498쪽
mone; ora placidum navibus meis portum. Interim a Verso remigio 20los circa hos fluctus sistemus. Statim rumor inter classiarios nautasque vulgatus est, 'hospitalem suo Regi esse terram quam cernerent; nihil secius quam in patriae sinu tam vectoribus fore quam ratibus. Haud rarde, quod vehementissime optabant, alacres crediderunt; tatoque ' celeusmate rates impulsas, ubi deinde imperatum est, pariter a cursu obliquis sustinuerunt remigiis. Nam ad portum, priusquam indulsisset Regina, a
At vero Gelanoro, ubi primum in expedita rate subiit flumen, in opini tumultus atrocitas illam prolixam securitatem eripuit. Quippe undae concitatis fervebant navigiis; multoque terrore, totas ripas tela compleverant.
Causa subiti motus fuerat, visus procul in mari cum exerincitu Poliarchus. Nam hostilem classem audiverant nec fama fallebat) in eos navigare. illam esse tunc rati, ta mi dolose decurrerant ad arma. Pauci adhuc milites lecti; vix aliquae naves armatae; snam haud pridem denunci tum erat venturi belli periculum. Civium ut plurimum iste concursus fuit, qui tumultu insani circumstetere densis scaphis venientem Gelanorum; quia praeconem ab hoste jam vicino, & sub eo nomine exploratorem, Credebant. ille quamquam perturbatus, tamen identidem repetebat, se amicum & foederibus tutum , non meruisse aut timeri, aut diripi; denique a Poliarcho ad Reginam nuncium advenire. Forte adfuit qui hospitem agnosceret; ex eodem littore paucissimos ante menses cum domino Poliarcho summo favore Hyanisbes digressum. Mutatis igitur vulgi affectibus, coeperunt de classe rogare quam cerneban r. Ille non exercitum Africae inimicum, sed Poliarchum adesse cum suis copiis confirmavit. Sic in terram egressus.
499쪽
Α R G A N i s. LI B. IV. 469 perductusque est ad Reginam, quam belli praesentis opinione attonitam, ita refecit, ut nometa cum militibus Poliarchum, quam praesides Africae deos advenisse arbitraretur. Protinus ex purpuratis missi, qui Poliarchum invitarent ad terram. Ipsa pluribus interrogare Gelanorum , quas imperio gentes obtineret Poliarchus, in quos arma destinavisset, quove consilio sub veste privata antea suppressisset majestatem. Gelanorus quae premenda aut referenda essent haud nescius, Reginae animum dulcissimis allevabat iermonibus; ut vix eum ad dominum redire pateretur de hospitii humanitate nunciaturum.
ARGUMENTUM. v mquam Manule duplici sollicitudinς angitur, tum instantis belli,
tum litterarum qum a sitio Arehombroto de foederibus eum Auens de ineundis aeceperat, purpuratos tamen mutu qui ad hoάμι abiωs lares. Pobarchum solucitent.
OUiNTus jam dies erat, ex quo cibum ipsa Regina
vix sumpserat,occultis& publicis curis gravis. Namque ut Radirobanes inverecundo in Argen idem scelere foedus, Calarim rediit, pensato coeptorum dedecore , timuit ne leviorem suorum re Uerentiam deinde experiretur; haud dubius ita vulgi, ita militum animos esse, ut Principes ex successibus aestiment. Dari enim virtuti foeticibus quod fortunae est; dc frustratos impetus contemptu vindicari. Ne itaque octo sermones fererentur, utque praeterea implacidam mentem novorum motuum guttureficeret, in belli consilia rurius incubuit, sed in Siciliam confestim redire non placebat. Quia se illic ex pestari non dubius, omnia fer gere paratibus augurabatur. Inveniendos potius esse in quos interim verteret impetun3. dum& novi milites ad arma durarentur; & deinde ex mora . remittentibus Siculis curam, improvisus in Meleandrum invaderet. Nec defuit cupienti novi belli occasio. Diu
500쪽
erat, quod Mauritaniam invadere meditabatur. Et haec Causa fuerat classis Ornandae. quam deinde Argent dis de
Siciliae potiundae injecta spes. ad j ultiora in Lycogenem
bella provexerat. Tunc verb & antiquae movendi iii Mauritaniam causae redibant in animum; & ad illas printerea visae sunt recentes accedere. Forte enim Mauri petratae, non magis externis quam popularibus graves,ex aliquot mercatoribus sardis praedam egerant; & ipse ex Sicilia rediens spoliatorum questus laetus accepit. Neque mora; tanquam publico Maurorum consilio illata haec fuisset injuria, ad Hyanisbem misit, non modo qui res repeterent, sed juberent de noxiis dari sibi supplicium. illa, neque res suo raptas auspicio, neque sontes in sua potestate esse, respondit, aut illos se pro civibus habere. Vindicarent se Sardi ubicunque noxios deprehenderent: se quoque ultioni qua poliet accessuram. Radirobanes re sponso Reginae in deterius apud Sardos de industria vulgato, finxit acrilis iram : Sardiniam a Mauris sperni, dc ideo neglectos esse questus, quia minae abfuerant. Itaque tanquam satis violatis foederibus, non modb ulcisci mercatores, sed & repetere majorum suorum jurgia cum Mauritaniae Regina constituit.Nam veteres Sardiniae Reges sibi deberi Mauritaniae sceptrum contenderant --quentibus bellis Postea saepe has lites aut induciae. aut nomen pacis suppresserat, quae mox subi alterutri Regi placebat) veluti a somno receptae, specie aequitatis libidinem armorum tegebant. Tunc vero Radii obani visum, sic exercitu uti, quem a Sicilia ferocem reduxerat. Et qubd mulier iri Mauritania imperabat, facilior promittebatur victoria. Ut haec tamen armorum & violentiae libido, ad imaginem juris accederet; 'adornavere illico