장음표시 사용
111쪽
JESU CHRISTI A M. I i. SoTEnis PAPAE 4.
Ne litoti;s Apologia M. Aurelio Imp.
I. Quo anno Apologiam suam M. Aurelio inscripserit Melito Sardensis , Eruditi dissilent . Anno I s. , aut III. oblatam suille , plerique tradunt . Clericus rerum gestarum Chronologiain omnino perturbans , cum anno I sq. , & I s. de eadem agit Apologia : quam mulio post vulgatam fuisse, exploratum est , post annum scilicet I o. , cum Verus M. Au relii filius vivere desiisset , ut anno proximo diximus. Nam iueadem Apologia inter cetera haec. leguntur , ubi de Romano Imperio agitur: Cujus tu haeres, ae successor Upirantibus omnium votis potitur es , potierissique deinceps una cum sis : quibus verbis indicat Verum Caesarem jam obiiste , solumque Com modum M. Aurelii filium , eumdemque Caesarea dignitate ornatum superstitem suisse; alioquin plurali numero dixisset: potierisque deinceps una eum siliis . Valesius autem , A Bamagius tardius, ultimis fere M. Aurelii annis, MeIitonem eam edibdissse autumant ; cum nempe Proconsulare Imperium Commo do filio suo M. Aurelius communicasset. Ita tanta opinionum Ua rietate Eruditorum conjecturis Eusebium praeserimus , qui in Chronico ad annum M. Aurelii decimum , seu ad labentem, Melitonem Apologiam scripsisse, tradit. Quid in ea tractave rit , ex eodem Eusebio, qui illius fragmenta plurima posteritati transni sit , videamus. 2. Atque inprimis de saevissima persecutione, quam Christiani , novis per Asiam vulgatis edictis, patiebantur, conque ritur ; horum quippe occasione impudentissimi delatores, & alienarum Opum cupidi, palam diu noctuque grassabantur : si haec, inquit, tuo iussu unt, recte atque ordine factasunto; ne que enim fieri potes, ut jusus Princeps aliquid unquam iriose consitatui: c, nos libenti animo ejusmodi mortis praemium fer,mus . Unum tamen se postulare ait, ut Christianos ipse examinandos susciperet, facturus quidquid pro sua aequitate statue rei, utrum supplicio , ct morte affici, an salvi, & securi d gere mererentur . Praeterea de christianae Religionis origine, di praestantia post plurima adnotat , eam sub Principatu Au
112쪽
gusti, fausto prosperoque omine prodiisse , eX quo tempore
maxima Rom. Imperium incrementa acceperat . Quapropter
eidem , ejusque filio illud auspicabatur, si sectam illam , qliae
cum Imperio educata , & cum Augusto simul inchoata est , tueri voluisset. Religionem vero ipsain bono publico una cum Imperio adolevisse , inde confirmat , quod a Principatu Rugusti Nero , ac Domitianus tantum , malevolorum quorundam consiliis inducti , eam criminari studia erint , a quibus deinceps falsa illa adversus Christianos calumnia manavit ad posteros, ut mos est vulgi absque ullo judicio hujusmodi rumoribus fidem adhibentis. Horum tamen imperitiam parentes ejus , praedecessioresque frequentibus correxerant rescriptis, eos obsurgantes , qui adversus hujusmodi religionis homines novi aliquid moliti essent . Atque inter eos Hadrianum recenset , qui Fundano Asiae Proconsuli litteras ea de calata dederat: Antoninnm deinde , qui ad civitates scripserat , ne tumultus in eosdem excitarent, & nominatim ad Lariss eos, ad Thelial nicenses , ad Athenienses, ad universos denique Graecos . Quare Marcum Aurelium rogat , ut eadem cum ipsis sentiat . 3. Hari , aliaque ex Melitonis Apologetico Eusebius , qui catalogum texens ejusdem auctoris operum , inter praecipua haec subjicit , nimirum duos de Pascha libros , de Prophetis, ac recta vivendi ratione unum, alium de Ecclesia , de die Dominico alterum , tres etiam de hominis natura , de formatione , ac de obedientia Fidei praestanda : praeterea librum de Anima , Corpore, & mente , aliosque de Iavacro , de verit Ote , de Conditu , S generatione Christi: item de Prophetia , de Hospitalitate , de Corporali Deo , de Diabolo , ae Revelatione Joannis, alium quoque, qui Clavis inscribitur , omniumque postremum ad Antoninum imperatorem Libellum . seu Apo- Iogeticum . Quo tempore de Pascha librum Melito ediderit, his verbis idem designat: Seroilio mulo . . . A iae Procon is , quo te ore Sagaris murorium perpessus es , magna contra Per
so Laodiceae excitata es de solemnitate Paschali , quae tempe-ficie in illos dies inciderat: quibus etiam diebus haec a nobis perferipta sunt . Ejusdem operis Clemens Alexandrinus in suo
de Pascha ment;onem facit : immo ad illud conscribendum ex Melitonis Iibro impulsum se fuille testatur . 4. Ex Melitonis epistola ad Onesimum , ab Eusebio ad verbum relata, luculenter apparet, eum omni diligentia eu
113쪽
ps HIs T ORIR. rasse , ut Veteris Testamenti libros colligeret. In Orientem siquidem prothinus, ubi oli in omnia & praedicata , S gesta tuerant , librorum Veteris Testamenti catalogum ordine exaravit , ex quibus etiam excerpia quaedam in sex libros ab ipso-m et distributa Onesimo misit : ejusnodi autem catalogus idem fere paucis demtis est , ac is , quo nunc utimur , ut apud Eusebium videre est. Liber tamen de Virginis transitu eidem ad scriptus , utpote Eusebio , & Hieronymo ignotus , apocryphus habendus est . Melitonis ingenium his verbis laudat Hieronymus:
Hujus elegans , in declamatorium ingenium Tertialiaunus in jepte libris, quos scripsit ad persus Ecclesiam pro Montano, capsilatur dicens, eum a pleri ue nyborum Prophetam putari . Ejusdem
meminit non sine elogio polycrates in epistola ad Uictorem , ubi sanctos recenset viros , martyrio , aut doctrina illustres , qui decima quarta luna Pascha celebrarunt : uuid Sagarim, inquit , Episcopum eumdemque mari rem, qui Laodiceae es modi
tuus uuid Beatum Panrium Z Euid Melitonem Eunuchum id est qui in castitate perseveravit , juxta illud Evangelii:
sunt Eunuchi, qui se castraverunt propter Regnum Dei ) Z auid Melitonem , qui Spiritia Sancto assutus euncta gesis ; qui
Sordibus stus est , adventum Domini de Coetis, in quo resurre
cturus est, expectans Zs. Melitoni Sardensi Apollinaris Hierapolitanus in . Phrygia Episcopus coaevus fuit , idemque pietate , ac do it riua illustris , quem plurimos edidisse libros, narrat Eusebius, idest Apologeticum pro fide christiana ad M. Aurelium , adversus Gentiles libros quinque, de veritate duos , duos item adversus Judaeos , alios demum contra Cataphrygum liceresim , quae quidem tunc primum in publicum prodire caeperat . Eumdem catalogum exhibet Hieronymus , sed libros duos adversus Judaeos praeteriit , qui etiam in aliquot Eusebii Codicibus desunt: unde probabile est , & in Eusebii Codice , quo usus est Hieronymus , eosdem fuisse desideratos. Hodie tamen ex illius Scriptis solus remanet Catalogus . Nonnulli quidem ex recentioribus fragmentum , quod Eusebius capite I s. libri quinti suae Historiae inseruit ex opere contra Cataphrygas Avircio Marcello dicato , Claudio Apollinari tribuunt; at cum Eusebius ejusdem operis auctorem silentio praetermittat, etsi eodem capite Apollinaris meminerit, nos in incerto rem relinquimus. Serapio etiam Antiochenus Episcopus non sine laude , eodem Eusebio teste , celeberrimi hujus
114쪽
Scriptoris mentionem facit in epistola ad Caricum , de Ponticum , dicens: Atque ut si iis, qualiter universa , quae in temris es fraternitas , operationem illam smulatae factionis , quae
nova prophetia nominatur, aversia , atque abominata es, Bea
tis i Patris Claudii Appollinaris, qui Hierapolitanae Urbis in Asa Episcopus fuit, litteras ad vos misi.
s. Alii etiam pietate , ct doctrina insignes viri ea aetate soruerunt, inter quos Philippus , & Modestus , de quibus
Euserius: Sed Philippus , quem ex verbis Diovsii proximeritatis Gortynensis Ecclesae Episcopum fuisse cognovimus , ipse
quoque Devientissimum librum adversus Marcionem composuis D naeus , quin etiam ct Modestus. Uerum his prae ceteris egregie errores illius, ae dolor detegens . omnibus spectandos exhibuit. Seripserant etiam alii complures, quorum libri apud plurimos ex fratribus adhue studiose fervantur . Et capite 28. de Musano , ejusque scriptis ait : Sed e, Musani elegantissimus quidam extat liber ad quosdam fratres , qui ad Eneratitarum haeresis desiverant. Et capite Σ3. de Dionysii agens Scriptis , Palmam etiam Amastrianorum Episcopum , in sacrae Scripturae expos tione percelebrem fuisse commemorat: huic Pynitum Gnossiorum Episcopum addit , quem Dionysius monuerat , ne grave
onus eastitatis fatrum cerpicibuι tauquam hecessarium imponat, sed ejus , quae in pleri ue hominibus inest , in rinitatis ratiο-nem habeas . Cui respondens postea Pynitus , disertam misit epistolam , quae quidem , rectam 'nisi Mem , ct follis, rudineis de profectu plebis tibi commissae , eloquentiam quoque,
O. peritiam rerum divinarum, velut tabelu quadam picta, egregie common ut . Pyniti , aliorumque meminit cum laude Hieronymus ; de quibus cetera videri pollunt apud Auctores descriptoribus Ecclesiasticis tradiantes . Quis vero hic non mirabitur , exclamat Baronius , divinam erga Ecclesiam providentiam 2 Siquidem eodemmet tempore , quo haereses ex diversis Philosophoruin scholis erumpentes undique invalesce-hant , viros dedit sanctitate insignes , omnique discipIinarum genere excultissimos , qui non haereticorum modo frustrarentur conatus, sed & eruditissimis commentariis Gentilium etiam in Christianos oblatrantium audaciam infringerent, atque coercerent .
115쪽
De Montano, I. Anno duodecimo M. Aurelii Imperatoris de Monta- ejusque liin nistarum initiis haec adnotat Eusebius in Clironico : Pseudοεδι Uberi , ρ ως Cut HI gas nominatur, accepit exordium, amiare es. h. e MVutum, Priscilla, Adax illaque insumi dialibus. Superbia reis... namque inflatus Montanus , & malo arreptus spiritu , prophetam agere praesumpsit, ac duabus mulieribus eadem phrenesi laborantibus in societatem adductis , in admirationem sui plurimos pertraxit , magnaque in existimatione suit : Mohtanus , ait
Hieronyms , mundi spiritas praedicator, multas Eulsus per Priscinis , alii Priscillam ) , , Max illum , nobiles in opu- utas mallerer, primum corrupit , dethule haeres polluit . Haec
Hier. e 'i'. de Montano Hieronum in et . qui alibi eumdein abscillium , & λ-
γδ i mi virum vocat , idest Eunuchum . Ilidorus tamen Pelusiota. by rin eum adulteriis pollutum dicit: ei nibu grave , tit ipsi con
cellom. tenduxi, adii erit; ut rePeru in udulteris perspicne deprehem si IM. r. fis sit . De ejusdem scholae origine , atque progressu Anoia v- γ μ' I- mum , coaevumque Scriptorem audire praestat, e X quo plurima Γ r. σπ. Irr. historiae suae inseruit Eusebius , sive Apollinaris Hierapolitanusi Episcopus is fuerit, sive alius, ut supcrius innuimus. De eo tamen praenotandum occurrit , quod cum Ancyranam Ecclesiam novis videret prophetiis jactari atque turbari , multisque diebus contra Cataphrygas disputans, eorum livresim consutasset , ac plurimos, ut errores ejurarent, induxiiset; ad sua demum reversus, ct ab ejusdem Ecclesiae Presbyteris rogatus, disputa tionein Ancyrae habitam scripto vulgavit. In ea itaque de Mont no narrat , eum , Mysiae dum ei sci in vico Ardaba nomine , primi loci cupiditate captum in se aditum Diabolo praebuisse , mo que eodem repletum quodam furore, ac mentis excesssu concuti caeptile nova quaedam , atque inaudita proloqui. Nonnulli vero , qui eo tunc adulterinos hominis sermones audierant, praeter institutum a majoribus traditum sutura praedicentis , furiosum , & Daemoniacum existimarunt , simulque obturbas in populo excitatas objurgatum ulterius loqui prohibuerunt . Alii autem ejusdem fraudibus decepti, tamquam si ata . . divi-Jcsυ CuR.
116쪽
d Io Ino Spiritu edoetus Prophetiae dono illucesceret , ultro ad Ic υ Citii.
Ioquendum provocabant . Quare cum iis admirationi esset , , M.tri. ipsoru in mentes a vera Fide paulatim alienavit, inter quos perpauci Phryges fuerunt . Duas praeterea mulierculas , nefandae libidini inservientes , excitavit , quae eodem repletae spiritu insana quaedain , ac perversa evomerent . ille vcro auditores suos beatos modo praedicabat , promit forumque magnitudine instabat : interdum etiam conjecturis , ct fide dignis argumentis Palam eos, qui in peccata prolapsi erant , condemnabat , ut objurgaetorius spiritus videretur. Σ. Pietatis larva, ac ovina pelle indutum Montanum, tem- Montani, &Poris progressu , quam plurimos in errorem traxisse , auetor est Eu- S0ςi rumsublus. Cum etenim Prophetiae dono se pollere jactaret, eo faciluis incautos ad suas partes traxit, quod ea aetate multa adhuc , . divinae gratiae miracula in pluribus Ecclesiis fieri solerent. Quanta vero temeritate suas fabulas Montanus venditaret, quibusve fraudibus ad decipiendum uteretur, non solum ex Anonymo Scriptore , sed & ex Apollonio , qui per id temporis sortierat , Eusebius reseri , ubi Sycophantam pluribus argu- D m. lib. s. mentis ex ejus lem operibus redarguit. Inter cetera si quidem , novus hic sane imoniae Magister , dum nuptiarum disti dia doce-hat , ac jejuniorum leges imponebat , Pepii Zam & Tymium Phrygiae oppidula Ilierusalem nominabat , ut co homines undique convocaret, atque in omni voluptatum caeno exerceret: pecuniarum quoque exactiones oblationum nomine callide collectas indixit . Cum igitur pideum , inquit Apollonius , prophetissam aurum, argentum, oeserique pretiosas accepisse, quomodo eam non repudiis De iis etiam agens, qui falso inter L b. Vii. Coniel sores adscr bebantur , Themillanem quemdam commemorat . qui speciosa avaritia obvelatus , ac tamquam Martyr sese efferens , et si , nullo perlato consessionis signo , sed magna pecuniae vi erogata , e vinculis aufugisset, ausus suerat Apostoli exemplo , conscripta epistola Catholica , eos, qui fideliores ipso extiterant, inllituere , novae doctrinae patrocinari, ac postremo in Dominum , in Apollolos, & in Ecclesiam impia proserre . Alium quoque meminit inter Martyres ab eisdem relatum , Alexandrum nomine , moribus scelestillimum , qui cum altera ex Prophetissis continuo convivebat , amboque vicissi in delicta sibi condonabant ; propheta scilicet Martyri latrocinia , martyr vero prophetae avaritiam . auia s hac in I ine eos utit
117쪽
AN. I 72. Alexandri Apostatae sce-
De MontanI, Pr cillae , &Maximillae
innocentiae stic , eosdem provocat Apollonius , si ant, O de his nobiscum disceptent: ut , si quidem convicti fuerint, I alterarin posterum delinquere desinant. Actus enim propriIα , tamquam fructus examinandi sunt . Ex fructibus quippe arbor cognoscitur . Et quidem non solum a divitibus , sed etiam a mendicis, pupillis, & viduis pecunias corrogabant. 3. De ementito autem martyre ex eodem Apollonio scimus , eum Ephesi ab Amilio Frontino Asiae Proconsule , non ob nomen Christi, sed ob notis lima , quae perpetraverat, latro cinia , cum jam desertor fidei esset , judicatum fuisse . Quem licet Ephesii ejus fraudibus decepti, tamquam fidei Consellarem, pretio redimentes, ut liber dimitteretur , impetrassent; Ecclesia tamen illius Ioci , unde erat oriundus, cum ejus latrocinia non ignoraret, quippe quae in publico Praesidis tabulario contineremtur, in suam communionem recipere recusavit. De aliis etiam ejusdem generis Prophetis , qui non solum munera accipiebant, ct rapinas exercebant, sed & delicate sumptuoseque vivebant,llaec tandem subdit et Dic mihi , tingit ne capiuos propheta ran sibio oculos linit Z an sudet ornari propheta ne tabula Imrit , ct tesserit Z an paecuniam locat faeneri ingenue fateantur , ac respondeant , utrum haec agere liceat, an secus . Ego vero haec apud ipsos acta esse convincam. Haec autem Apollonius quadragesimum post annum . ex quo Montanus adulter, nam prophetiam commentus suerat, se scripsitse testatur , asditque Zoticum quemdam , cum Maximilla PepuZis se prophetare simularet, supervenisse , ac Daemonem , quo illa agitabatur , coarguere instituisse ; ab aliis tamen , qui idem cum illa sentiebant, prohibitum suisse . 4. Ex Anonymo etiam Scriptore , qui Miltiadis scripta adversus Cataphrygas ipsos in compendium redegerat , idem refert Eusebius , falsas inde probari Montani , aut Priscillae , sive Maximillae prophetias, quod in extasi, & mente alienati prophetarent: tum etiam quia nullus praeter ipsos ejus sectae Propheta suerit, tamets jam quartus decimus hic agatur annus ab obitu Maximillae ; cum econtra prophetiae donum perpetuo in Ecclesia suturum sore Apostolus promisisset . De ultimo eo rumdem fato ex altero scriptore addit . falso Cataphrygas adversus Catholicos conqueri , quasi Prophetarum interfectores
fuerint, cum eorum nemo , ex quo Montanus, aut mulieTcu
118쪽
es , ab insano spiritu incitati . Dqueo tibi gulam fregerunt;
non quidem simul, fed Iux quirique mortis tempore : utque ita insur proditoris Iudae vitam finierunt . Quod Apollonii aucto- De οἱ hi ritate Hieronymus confirmat: Apollonius vir disertissimus , fer, μ' cap. -ο psit adversus Montanum , Priscillam , c, Maximillam , in gne edi longum volumen, in quo asserit Montanam , ct in nar vates periisse H endio . De Theodoto etiam inter Montanistas celeberrimo supracitatus Anonymus apud Eusebium na rat , quod cum falso mentis excessu abriperetur, perinde ac si levaretur, & assii meretur in Coelum , seque totiam fraudulentissimo spiritui permisisset, ab eo in altum jactatus miserabili exitu perierit. Fama tamen haec se audivit Ie ait , de quibus . litem , subdit, nemini se movere velle, si aliter fortasse rem accidi me constaret. Vitam diu retinuisse Montanum , & Maximillam , ex Apollonio scimus, qui eosdem uti viventes interrogat . Maximillam praecipue, quam quadraginta post annos abortu Montanisticae setae, una cum Alexandro superstites misese tradit. s. Primus Montanistarum error, ex quo ceteri, tan- De Montan quam ex fonte, prodieruut, is erat, Montanum nempe fuis- iiarur error,
se Paracle tum , ct Spiritum Ueritatis , quem se daturum, VR 'Apostolis Christus promiserat, quo nomine a Tertulliano saepe GH-. de insignitur . Haec tamen non eo sensu accipienda sunt, ut cre- fuga i' pediderent , Spiritum Sanctum humanam in Montano assumpsisse ἐς Τύμη, naturam , aut Montanum Deum, non hominem existimarent, irai Ioue sed ipsum Paracleti titulo exornabant , quasi persectiori mo- NoatanusPMdo , quam in Apostolos . Spiritus Sanctus in eum descendisset, rasietus dice majorique charismatum abundantia cumulasset. De Trinitatis ς μ 'mysterio cum Catholicis convenisse, testis est Tertullianus, & Tretav. ticum eo Philastrius, ac Theodoretus . Hi , idest Catholici, aje- θμη. ιop. r.
bat Tertullianus, Puracleto controversam faciunt, propter hoe r. io .s . novae prophetiae recusantur , non quod alium Deum prαdicem 'πὸιὰ hiri Montanus, Priscilla , ct Maximilia.... sed quod plane sis. lib. s. doceant saepius sejunare, quam nubere . Ex ea itaque Spiritus Sancti plenitudine, quam Montanum habuita somniabant, novas in Ecclesia condendi leges, & persectiora jubendi, jus sibi
arrogabant ; ac secundas nuptias, uti fornicationem , exhorre
119쪽
Io4 Ηrs ToRIAscebant : unde Tertullianus Paracletum una cum novis pro phetiis aversatos fuit se Catholicos ajebat , non quod aliunia Deum praedicarent, sed quod docerent, sepius jejunare, quam nubere ; ter quippe in anno jejunium indicebant , cum semel invita nubere permitterent. In tantum putabant scelerata conjugia iterata , ait Hieronymus, ut quicumque hoe fecerit, adulter habeatur . Nuptis etiam secessionem a maritis, contra Apostoli sententiam , iacere docebant , ut primae Montani Prophetiissae, Priscilla , & Maximilla , teste ApolIonio apud Eusebium , secerant. Eadem auetoritate & nova jejunia praescribebant: Nos, inquit Hieronymus, Πnam quadragesimam , fecundum traditionem ApogLiorum toro anni tempore nobis congruo jejunamur ,
illi tres in anno faciunt quadrage as , quasi iret post sins
Salpat res. Cujus observantiae ct aliam praetexebant causam ,
ex instantibus scilicet Mundo calamitatibus: Spiritus Sanctus, eam in quibus vellet terris , ct per quos vellet , praedicaret, ex providentia imminentium, spe Ecclesiasticarum tentationum, e mundialium plagarum , qua Paracletus, ides advocatas, ad exorandum judicem , hujusmodi inciorum remedia mandabat , puta nune ad exercendam Iobrietatis, O absinentiae dis,plinam , hunc qui recipimm, necessario etiam , quae tunc consiluit, obfrDamus . s. Cur autem ea reprobarentur jejunia, hanc rationem idem reddit Hieronymus: Non quod, per totum annum , ex
cepta Pentecose , jejunare non liceat, sed quod aliud si neces,
tale, aliud poluntate munus ostierre . Quibus intelligi datur, repudiata ideo fuiste Montani jejunia , ne una cum eisdem , &cetera ab ipso inventa, novasque prophetias probare viderentur catholici . Hinc narrat Eusebius, quod cum in Galliis ob Montani haeresim dissiderent Fideles , Alcibiades quidam , unus scilicet ex illorum Martyrum Lugdunensium numero, qui durum , & squallidum vivendi genus seetabatur , nullum omnino cibum admittens , solo pane , & aqua vesci consueverat: quam vidius conluetudinem cum in carcere positus retinere vellet , Attalo post primam consessionem revelatum est , non recte facere Alcibiadem , qui & creaturis Dei minime uteretur , & aliis scandalo esset ; quare actiter admonitus ab ea ci- horum abstinentia in posterum se abstinitit, ac promiscue cibis uti caepit. Hac itaque cessante causa , Fidelium cuilibet l. berum
suit omni tempore jejunare ; sed aliud , inquit Hieronymus ,
120쪽
nee esstate, aliud voluntate munus ostierre . Quae vero catholi- JEsu Cus. coruin esset de jejuniis sententia . vel ipse Tertullianus Mon- AN. 1 2. tanista docet: Iudis dies jejuniis determinatos putant , in qu rentili. de
bus ablatur est Sponsus, ct hoc esse jam sus legitimos jejuniο- hi ruis Chrisianorum ... De cetero diserenter jejunandum pro adibitrio , non ex imperio novae disciplinae , pro temporibus , a causis unius inque.
7. Ut auctoritatem schismati Montanistae Conciliarent, Vana Monta, ad martyres suos confugere conati sunt, asseremes . ait ano. Rui ri Π prinnymus Scriptor apud Eusebium , multos δε manFres habere ,
idque potentiae prophetici illius , qui apud ipsor es , siritui 1ο. , crviis. certis reis esse documentum . Sed ipsoru in iaStantiam refellens
Apollonius, quinam essent hujusmodi Martyres, ac Prophetae, pluribus demonstrat , nosque superius exposuimus. Quo autem in pretio eorumdem revelationes, vel cla artinia itim dona hahenda essent, ex ipso Tertulliano , qui ea vel maxime admira- τὸμαΠ. dabatur, totisque viribus tuebatur, dignosci potest: si hodie So- β' a s. ror apud nos, inquit, revelationum charimata jortita , quas M' in Ebriola inter Dominica solemnia per extasim in spiritu patue eum revela tur , conversatur eum Angelis , aliquando etiam cum Domino, videt, in audit jacramenta , quorumdam cordia digno-
sit, O medicinas des erantibus submittis. Et post aliqua: Fodite nescio quid de anima disserueramus, eum ea soror in spiritu est. Pos tranfacta solemnia, dimis plebe , quo usu iure nobis renunciure , quae viderit c nam ct diligentis e digeruntur
ut etiam probentur , inter cetera inquit, ostens est mihi ani. 'ma corporaliter , ct spiritus videbatur, sed non inanis, in paeuae qualitatis ; ivravi quae etiam teneri repromitteret, teneria , o, lucida , aerii coloris , O forma per omesa humana, baeces vi L . Deus testis , O Apostolus char arum in Ecclesa futurorum idonear nonfor . Hucusque infelix Tertullianus, qui
licet eruditissimus, ac prudentissimus videretur , hisce tamen muliercularum commentis deliriisque eo usque seductus est , ut etiam contra Ecelesiae fidem animam corpoream esse crederet. 8. Eosdem etiam Hierarchicum Ecclesiae ordinem fundi- Als; Mout tus evertisse, auctor est Hieronymus et Apud nos Aposolorum nistarum em
pellant Cenones; atque ita in tertium , id es , pene ultimum i. ad Mo- iocum Episeopi devolvuntur : quas exinde ambitiosor religio ς νώ