장음표시 사용
41쪽
iupplicationem conscripse . Vel ipsa inscriptione maxima cum animi constantia Christianae Religionis detensionem suscepisse , inde patet, quod Imperatoris , Senatus , aut Populi Romani odia spernens , se ipsum Christianum , & Christianae Religionis
defensorem, ac propagatorem esse libere profitetur , eademque dicendi Iibertate rem est executus . Primo etenim non .. decere , ait, Imperatores , qui Pii, ct Veri titulo gloriarentur , indicta causa, Iromines Christianos damnare ἱ cuin non. nomina, sed stagitia poenis digna sint . Tum fatetur Christianos quidem Atheos elle , si ea voce designentur homines, qui commentitios Deos non venerarentur ν negat tamen Atheos elle eos, qui unum Deum colerent, ex quo justitia , temperantia , ceteraeque virtutes prodeunt: Sed Ο Filium , qui ab eo venit, ct eos it a Louit, ct Spiritum propheticum colimus .c, adoramus . Exercitum quoque bonorum Angelorum addit, qui Deum allectantur , eique ussimilati sunt, ratione, in P
ritate venerantur: itaur post cultum Deo debitum , & Angelos bonos veneratione dignos ella testetur. Qua de causa im- κω. a-- prudentiae a Clerico accusatur, nisi sorte , subdit, ea verba ab
νη- ς', Angelorum Cultoribus intrusa fuerint . At nisi ipse imprudens
sui siet, vel impudens , ex eo testimonio scire poterat , A gelorum . Cultum , de venerationem apud Fideles antiquitus
in usu fuisse . IIorum deinde innocentiam ex eo facile evincit , quod in ipsorum potestate ellet negando , se esse Christianos , supplicia vitare: Sed vivere nolumus , obfricti mendacio ajebat; quin potius ad Deum innocuos ire contendimuI. Capite vero undecimo, Regnum non hujus saeculi , sed futuri Christianos expectare , indicat: Nam s humanam expect remus, neguremur profecto interitas vitandi cause , in latere conaremur is ea , quc expectamus consequenda. Sed quia nesin rebus praesentibus postus non habemus , interfectores purpμpevaeimus . Deinde quae , Sc quanta bona ex Catholica Religio.
ne Reipublicae etiam deriventur, ostendit , dum homines a vitiis revocat , & ad virtutes excolendas impellit ; idque prolatis Evangelicis sententiis confirmat, quae ad castitatem , Pa tientiam , obedientiam sectandam omnes exhortantur: tum testatur , eosdem vectigalia & census prompto animo Imperatoribus , ex Christi etiam praecepto, pendere : tum multis
42쪽
probat , a Philosophis, & Poetis plura tradi , quae cum Chri- Jgsu Oist. stiana Religione adfinitatem habent ; cum eorum aliqui vel as. 1so. animae immortalitatem a Fidelibus praedicatam , ct carnis Resu reictionem , Mundique interitum , & eversionem noverint , quod ex Sibylla , & Histaspis libris domonstrat. Ethnicis deinde e probrat , & merito , quod Christianos , qui de Deo nil , nisi lauta majestate dignum doceant , odio haberent ; cum apud ipsos , & bruta Deorum loco haberentur , indecoraque , &turpia de aliis Diis crederent, ita ut & Simoni Mago statuam Romae eroissent. Itidem Menandri haeretici , & Simonis di, scipuli meminit: postmodum Marcionis Pontici , qui tum Romae degebat , eosque a persecutione immunes sui illa , testatur , Iicet se Christianos dicerent: An dero , inquit, nefunda , O bulosa facinora perpetrent , Iucernae eversonem , promiscuos concubitur, carnium humanarum epulas , non scimur; at eora Vobis nee vexari, nec occidi fallem ob ipsorum opiniones novimus . Ait praeterea se librum contra omnes haereses comitosuisse , quem s legere libeat vobis trademus: tum alienum a Christianorum moribus eise infantes exponere Probat , quod a gentilibus fieri palssim amrmat, unde sagitia plurima perpetrahantur , eo quod a lenonibus rapti , & educati, tam masculi, quam foeminae prostituebantur , & incestae inde nuptiae prodirent , dum inter ignotos saepe contraherentur e tum &diaboli memorat supplicium , cujus participes futuri sunt homines improbi, ni poenitentiam egerint ; Deus enim genus humanum fecit intelligentia praeditum, ut possit eligere bonum ,& malum , adeo ut nulla hominibus apud Deum supersi excusatio: quam doctrinam alibi eadem Apologia copiosius tradit . . Christianos vero liberorum tantum causa matrimo- C istiano
nia inire , docet, vel si a nuptiis refugimus, perpetuo ndis com yx m. ς ti tinemus . Quod illustri exemplo confirmat cujusdam juvenis , qui Felici Praesecto Alexandriae libet Ium obtulit, ut Medico licentiam castrandi se daret , quod cum negatum esset: Adole D'. Ates. t. sens in continentis, O virginitate permanens Da, ct eorum, F.
qui idem ac ipse sentiebant, conscientia contentus fuit. Quibus
deinde argumentis , iisque, certissimis nitatur Catholica Religio , pluribus prosequitur , prophetias sere omnes exponens , atque ex earumdem eventu, & ceteras suo tempore sine du-hio implendas esse promittit. Cumque ea , quae de primo Fi-
43쪽
AN. Is O. Quomodo initiarentur Chiiii ani.
18 II is TORI Alii Dei adventu , dum ad passonem Inimilis, & Ignobilis advenit , exitum sortita sint , & ea profecto implebuntur , quae de secundo e iisdem adventu a Prophetis sunt praenunciata, quando Gιω gloria e Chelis, tina cum Angelico ipsius exercitu, adpenturus praedicatur; quando in corpora refuscitabit omni quis De extiterunt hominis , ac di mram quidem corpora in duet incorrupti ne ; iniquorum autem in perpetuo feno cum pravis duris nibus in igneis aeternuis mittet : quod ex testimoniis e Scriptura petitis confirmat . Insuper & Gentium ad Fidem vocationem , oliin praedictam , jam impleri demonstrat , dum quam plurimi tam ex Gentibus , quam ex Judaeis Christo crederent . Daemonum vero instinctu , Poetas aliquando Prophetas imitatos fui isse , & Haereticos Simonem scilicet , ct Menandrum immisisse ad Ecclesiae eversionem, ait; quo et lain auctore fiebat, ut Christiani pravis hominibus odio essent . Quo autem Ritu initiarentur Christiani , quidve iacorum coetibus ageretur, his verbis narrat . aricumque perfusum ha erint, ct credideriis, pera esse , quae a nobis docentur , O di xtar , seque ita vivere promiserint , ii precantes, o j auauer , priorum peccatorum veniam a Deo petere docentur , uobis una precanti I, ct jejunantibus . Deinde eo ducuntur a nobis, Bbi aqua es, in eodem regenerationis modo regeueruntAr , quo ipsi stamur regenerati; num in nomine Parensis uniperforum , t est Patris , ac Domini Dei , ac Su
sororis n: Di JOι Gryli , c, Spiritus Sant Ii DPacrum ια aqua tunc fuscipiam ; & post plura de Baptismi effectibus ,
de ablutionibus , & lavacris a Judaeis , & Gentilibus adhibitis , ad Christianorum coetum redit, expositurus , quomodo , quibusve Ritibus Eucharistiaria conficerent, aut distribuerent in
haec verba r6. Nos σου eum, q&i fidem Das , O assensum δε- Prinae nubae testatas est, sic ubiΚωus, ad eos , qui dicuntur tratres , de cimas , ubi illi congreguti sunt, communes preces pro GHymet eo, pro eo qui illuminatus es, o pro aliis ubique omhibas intenso animo fucturi, ut peritatis cognitionem ad Iti , huc etiam gratia dignemur , ut rectam operibus Pitam agenter, in praeceptorum custodes inpeuiamur , quo flutem arternum asserctam . Osculo deinde finitis precibus invicem salutabantur ; tum ei, qui praeerat, panis afferebatur cum aquae, sic vini poculis , quibus ille acceptis gloriam atque laudem
44쪽
unlderso ri Parenti per nomen Filii , & Spiritus saneti emittebat , & eucharistiam , sive gratiarum actionem . pro acceptis clonis prolixe exequebatur. I)ost preces vero , & eucharistiam peractam , populus omnis acclamabat et Amen ; quod IIebraea lingua idem valet ac fiat. Diaconi postmodum panem,& vinum, & aquam , in quibus gratiae actae erant , unicuique praesentium primo distribuebant , tum ad absentes quoque perserebant . Atque hoc alimentum, inquit, Eucharistia vocatur , cujus non licet esse participes , nisi iis, qui credant veraeiara , quae docentur , atque illo ad remissioinem peccatorum , ct regenerationem lavacro abluti fuerint , & ita vivant , ut Chrillus tradit. Neque enim ut communem panem , potumve ista sumenda esse, monet ; sed ipsum accipi Verbum Dei hominem factuin, iub eisdem speciebus contentum et quod eX variis Evangelii locis confirmat , ipsius Salvatoris verba com
7. Die vero Dominica o Dis Ilae Urbes , spe a rosincolentium in eumdem locum sit conpentus , G commentaria
Apostolorum , adit scripta Propheta in leguntur , quoad lice: per tempus. Deinde ubi lector desiit, i: qui praees admonitionem verbis, a ortationem ad res Iam praeclaras imitandus fuscipit. Asea omnes mul conf/rgimus, c, preces emittimus: atque, ut jum diximus, ubi desimus precari , punis obsertor , O vinum , G- aqua : deinde qui vibundunt , volunt , foarbitrio , quod qorique vult, Iurgiuntur , ct quod collicitur opis eum , ρ i praeest, deponitur, ac irae subpenit papillis, o viduis , ct iis qui vel ob morbuiis , pel aliam ob causam Sem , tum est is iis, qui ix vinculis frent, ct advenientibus peregre hinpitibus . uno verbo omnivis indigentium curaκ fuscipit. Die Gutem Iolis omnes simul conpenimus , tum qcitu prima haec αἰeres, qua Deus , cum tenebras, in materiam verisset, MIndam creo Pit ; tum quia Jesu Christi/s Sulciator noster eadem die exmortreis resurrexit. Pridie eniis Sotti, ni eum crucifixerunt, G
ro ridie Gydem diei , id si, filii die Apue Alii suis, in disci-
Iulii visus ea doceis . quae vobis quoque consideranda trudi li-MuI . Atque haec quidem vobis rationi , ct peritati consuta-
πω videntur, in preti= habete : autem nux vobis videntur, ut nugus ntemnite, nec , ut adperfus boses, ita a Perfui b='Miues innocuos monem decernite. Vobis eniis prona. ias , pii
Dei judicium non editaturos , s in injusillo e , sic
conveniebant Oblationes, di Eleemos naechri illatii rum , quibus impenderen
45쪽
3o II is TORIA nos exclamabimus: uuod Deo placet, id fiat . His tandem addit Hadriani Imperatoris rescriptum ad Minucium Fundanum, quo jusserat , Christianos supplicio nullatenus esse assiciendos, nisi leges eos violavisse probaretur , de quibus suo loco egi
S. Ea autem agendi ratione arcani discipIinam viola GD Justinus nonnullis videtur , utpote qui de Christianorum mysteriis tanta perspicuitate coram Gentilibus egerit . Cum tamen neces litate id fecerit , ut calumnias in Christianos vulgatas dilueret , quod scilicet in eorum coetibus humana vescerentur carne , & extinctis luminibus in incesta ruerent , non est Cur eidem succenseatur , quasi margaritas auteporcos projecerit, aut Sanctum canibus dederit, dum ea , quae in Christianorum conventibus agebantur, singulatim exposuit. Aliqua si quidem Gentilibus , eaque sanctiora abscondit; cujus. modi sunt consecrationis verba , licet id ordo postularet. Nonnulla vero in eadem Iustini Apologia occurrunt , in quibus S. Martyrem errasse pater, ut sunt ea , quae de sacrae Scripturae versione innuit , Ptolom ei nempe AEgyptiorum Regis , & Her dis Iudaeorum tempore per septuaginta Interpretes peracta , cum haec manifestum sane an acronismum contineant ; nam Ptolomeus Iongo temporis intervallo Herodem praecessi . His ea adde , quae de lectione librorum Sibyllae , & Hystaspis , aliorumque Prophetarum narrat; quorum Iectionem Gentilibus capitali poena vetitam fuisse , testatur: aliaque his similia , ut in Justini praefatione. aut notis ibidem additis videre est. 9. Tanti autem Iasoris ac periculi is fructus fuit , ut Antoninus Imperator de Christianorum rebus edoctus persecutionem in eos a provincialibus e Xcitatam compresserit, ut auctor est Zonaras , ejusdemque Imperatoris epistola ad Commune A siae confirmat : Imperator Caefur Titius istius Hadrian&r Amoninus Augustus che. Communi Amae fulmeis . Pu- tubam equidem curaturos Deos , ne tales homines laterent. Nam si possent, metito magis quam vos ab ejumodi hominibus , qui eos adorare notant, paenas repeterent. auibus quidem Por
molestium facustis , ct eorum sententiam , laisquam si essent
Athes, accusatis, ct alia nonnulla impingitis, quae probare non pus us . Utile auteis illis fuerit ob id, cujus nomine ac
cinuntur, mortem sideri oppetere, ac nos vincunt, dum aes
46쪽
eri psulatis . De terrae autem motibus , qui Pel ePenerant, vel eveniunt , non decet, ut admoneatis, dos qui animum despondetii, cum fiunt, s eum illorum rebus Psras comparetis. Sunt enim illi mentiores quam pos apud Deam . Ac Pos quia dem per tuis tempus Deos nescire Didemini , c, tempta n gligitis , nec Dei colendi rosionem no s. Unde, Elis, qui eum colunt, invidetis, ch ad mortem inque infectamini. De eis didi homini s edi ulli Uais propinciaram rectores
divinissimo meo patri scripserunt. Vuibus ille re ipsi, nihil negotii exhibendum esse talibus hominibus, nis quid adversus
perium Romanum moliri deprehenduntur. uuin ad me multi de illis re Ierunt, quibus ego respondi putris mei fententiam sequutus. Si quis aureis adperfus aliquem illorum , ut talem , actionem insituat, desitis cri ne absolvatur , etiamsi illum talem esse conset : delator vero paenus Dei. Hactenus Antonini Pii epistola . Ipsum verc & ab aliis fratribus iu a eo orantibus, qui omni injuriarum genere vexabantur, interpellatum fuisse , inquit Eusebius, qui recitata epistola Ilaec
addit : Proposia Epheg in publico condientia Asiae ; deinde :Haec quidem ita gesa e se , Agesila Sardensis Ecclesiae Episcopas , qui si dem temporibus floruit perspicue testatur in Apologetico illo
longe mitissimo , quem ad Lmperatorem Verum pro Religione n stra conscripst. Unde miramur eruditos viros, ex eo , quod in ejusdem epiltolae inscriptione M. Aurelii Antonini praenomen irrepserit, Marco Aurelio potius eamdem adscripsisse, quam Antonino , quorum opinionem improbabilem merito dicit Iustini Editor . Nam inprimis Antonino Pio a Justino tribuitur : Eusebius etiam Antonino eamdem inscribit: his vero addendum Antonino tantum ea spectare , quae ibidem leguntur, ut cum Hadrianum Patrem suum appellat, quod sine Marco Aurelio non conve nit . Sed & ex Melitone apud Eusebium constat, Antoninum
ad civitates scripssse , & nominatim ad Larisaeoi, ad Thema- Ionicenses, ad Athenienses , ad universes denique Graecos, quod in sua e sola testatur Antoninus, dum ait : Sed ti ad me de illis retulerant, quibus ego Patris mei constitutionem fecutus respondi, ejusmodi homines nulla molesta uinciendor esse juxta Hadriani rescriptum . Quinimmo tantus est Decreti Imperatoris cum ApoIogia consensus, ut in ipse sententiam Martyris ivilla videatur, ait Iustini Editor . Dixerat Iustinus Christianos Atheos nec esse, nec criminum, quibus affinge-
47쪽
31 HIs ToRI Abantur, reos ; sic etiam Imperator immerito Christianos Atheos vocari, aut noxios esse , pronunciat . Oraverat Justinias, ut in eosdem judiciorum sorma servaretur ; decernit Imperator molestiam iis non e te inserendam , nis quid adversus Imperium Romanum moliri depresenduntur. Apposuerat Justinus Hadriani Decretum ad Minucium Fundanum ; Antoninus illius vestigia sequi jubet. Addiderat Iiistinus Christianos occidi pollie , minime vcro laedi, cum mortem potius Optarent , ut summo imaerentur Bono ; quod in sua epistola Antoninus inseruit , adnotans : Gentiles Dei colendi rationem ignorare , c, idcirco iis qui illum colunt invidere , ct ad momtem trique infectari. Tandem Antoninus, cognita Christianorum innocentia , non solum periculo eos eripuit, sed & po nam delatoribus constituit : quae illi tantum conveniunt, nullatenus vero Marco Aurelio. Eo etiam Antonini Rescripto constat consuevit te Gentiles Cluistianorum culpae adscribere ,
si quid atrumnosi evenisset. Unde TertuIlianus: Ad erfns sum inem inuocentium conclaman: praetexentes fane ad odii desem,ionem illum quoque Panitatem , γοd existiment, omnis publieae cladis, ownis popuIuris incommodi Christianos esse causam. Si Tiberis oscendit in moenia . si Nilus non ascendit in arva ,
sianos ad Leonem . Haec ipse de iniquis Gentilium clamoribus adversus Christianos. IESU CHRISTI au. Is r. PH PAPAE IO.
I. Post oblatam Antonino Pio ApoIogiam , Dialogum cum Triphone Judaeo habuisse Iustinum, ex eo scimus, quod eamdem in Dialogo his verbis meminerit : Nefete enim, Prum, cui rationem aliquam popularium meorum, Sumaritan
ram dico , habui scripto Caesarem compellani, eum trisuris yeduci eos in errorem a marem, qui Simoni gentis ibae M M parerent. Hujus disputationis meminit & Eusebius : Gω posuit etiam Dialoguis ad ejus Judaeos, quem apud Ephesum
Misit c in Triphone Hebraeorum tunc temporis celeberrimo . At quo anno id acciderit, ignoramus : sub Antonino tamen
48쪽
cum Triphone Dialogum habuisse , vix dubitari potest ; ait etenim , ob imperatoris Clementiam in pace tunc suis Christianorum res , quae Antonini temporibus magis, quam Marci conveniunt : Neque enim , inquit ea vobis es potestas , ut manus nobis inferatis propter eos , qui nInc rerum potiuntur ; quoties autem adfuit occasio ) , rem confecisis. Romae domicilium habuisse Iustinum , supra adnotavimus: in Asiam inde transiisse scimus ex Dialogo, quem cum Triphone Ephesi habuit, unde Romam iterum rediit, ut idem his verbis testatur et Veni autem in urbem Romam fecundo . Quanam autem de causa tam longas susceperit peregrinationes, penitus ignoramus. A vero tortalla non aberrat Tillemontius, dum ait, Iustinum Apostolorum discipulos imitatum suisse , qui Evangeli causa , Eusebio teste , varias Orbis provincias peragraverant , ut novas ibidem erigerent Ecclesias, aut er
Etas in fide confirmarent. Quod munus ante Justinum Quadratus , & post Iustinum Pan tenus, Crius , aliique susceperant, ut narrat Eusebius I eaque de causa, qui huiusmodi officio perlangebantur Episcopi , ad gentes sunt dicti. Qitae opinio eo magis verosi lior est , quod ut supra diximus, Justinum Episcopali, aut Presbyterali dignitate exornatum suis Ie, vix dubitatur. Dum ergo Ephesi moraretur , cum Triphone Judaeo de Religione Christiana disseruit ; cujus disputationis occasio haec fuit. Epheso discessurus , dum in Xysti spatiis obambularet Justinus , occurrit ei Iudaeus quidam Tripho nomine , cum aliis ex eadem gente, qui cum Philosophiae se studiosum esse indiCasset, cum Justino , qui & ipse Philosophi habitum gerebat , colloquendi cupiditate se teneri testatus est. Quaesivit itaque Iustinus, an non multo plus ei Moises . &Prophetae . quam Philosophi prodessent ; & ab eo rogatus. quid de Deo sentiret, quamve Philosophiam sectaretur, addidit , quod cum Platonicae studiosus esset sub quodam sene , in quem sorte inciderat, veritatem non a Philosophis, sed a Prophetis de Christo Dei Filio petendam esse sibi constitu rat. His auditis, socii Tryphonis cachinnos sustulerunt. Trypho vero sortem Justini dojuit, quod philosophis spretis spem in homine , inanibus deceptus commentis, posuisset, idest in Jesu Christo. Tum Justinus se demonstraturum spopondit, non ahulis Christianam inniti Religionem, sed certissimis argirimentis. Iterum socii Tryphonis ridentes indecore clamarunt λ
49쪽
34 HISTORIA JLsu Cun. quorum Petulantia offensus discessionem parabat Iustinus : re-AN. I 4s. tentus tamen a Tryphone est ea lege, ut socii, aut abirent, DisI. I lim aut cum silentio audirent. Itaque cum duo ex Tryphonis so-
- - cit abiissent , biduo inter se de Christiana Religione Justinus& Tripho disceptarunt, ac mutuis amicitiae significationibus ad invicem discesIerunt. Trypho etiam se hujuscemodi disputatione mirifice delactatum filis Ie testatus est . addiditque non dubitare , quin & socii eodem essent animo ; ac prosperam navigationem Justino auspicatus abiit , qui id tantum illis, ut in Christit in crederent, se precari respondit, ac Postea eam dem disputatione in litteris mandatam Marco Pompejo inscripsit. Nox xv di a. Dialogi scopus totus in eo erat, ut Tryphoni suaderet , iiii Dialogo. Christum vere fuisse Filium Dei, & Messiam oli in promillum . per quem Judaei, & Gentiles in unam fidem , seu Ecclesiam coalituri erant , quo totum etiam vetus spectabat testamentum , ut singulas sere prophetias exponendo ibidem declarat . Nota-Eas . lib. . tu autem digna his verhis Eusebius refert : zo in libro im β' genue testatur, quema odum per Apinam gratiam σου verae
Fidei doctrinam impulsos si ; quam contento prius sudio
in Ibiussopbium incubui et, quantoque animi ardore in verita te pervestiganda laborapisset. Refert etiam , JudaeoI adversus Christi doctrinam multa insidiose ae fraudulenter machinator fuisse , hujusmodi ad Triphonem verbis utens. Tantum abes, inquit, ut vos rerum , quae impie gemeratis, pcni tuerit quinimo quosdam ad id lectos homines in omnes Orbis partes emisi sis, qui dicerent, sectam impiorum Grisianorum exora m es , eaque adperses nos probra divulgarent, grex effutire fient ii, qrei res nostras penitus ignorant. Adeo nouiolum vobis it is , sed cunnis, ne ita dicam hominibus , erroris atque iri stitiae causam praebetis. Sed ct in eodem libra , prophetiae dona adhue a aetate in Ecclesia plusse, scribit. Jοσπ- ii quoque Revelationem commemorat, quam ab Apostolo con Ariptum esse diserte didit. si aedam iteis Prometarum testι monia profert, quae adperfus Ir honem disputans , a Judaeis Θfacris libris recisa , atque expancta es , convincit. Utru in autem hic liber integer ad nos pervenerit , an mutilus, non tam in cile definiri potest : putant aliqui lacunam inesse poli numerum septuagesimum , ut a Justini Editore adnotatum est .m, fit AI f 3. Multa , & quidem praeclara. de Antonini ge- tali, stis enarrant Historici ; diu tamen hisce immorari instituti
50쪽
nostri ratio non patitur , satisque erit adnotare, Imperatorem immobilia sua , ct Praedia aliquando distraxisse , ne publicum gravaret Ararium et nec unquam cxpeditionem , aut iter nisi ad Praedia suscepisse, solitum dicere , gravem esse propincialibus comitatum Principis, etiam nimis parci. IESU CHRISTI AM. Is 2. PH PAPAE II.
I. Hoc tempore plures Romano Imperio clades accid si se refert Antoninus Imperator in sua ad Commune Asiae epistola , quam anno I eo. recitavimus e de quibus haec habet
Capitolinus: Adversa hujus temporis haec provenerunt : fames, de qua diximus, Circi ruina , terrae motus, quo Rodidiorvin , in Asiae oppida conciderunt, quae miri De omuia insatirapit , c, Romae incendium, quod trecentas quadraginta in las , vel δε- mos absumpst Narbonensis Civitas , Antiochense oppidum, Carthaginense Forum ast : fuit Tiberis inundatis : has quidem calamitates sub Antonino evenitIe , ex Capitolino scimus; quo autem Imperii anno , in obicuro est. Aliquas tamen , ut terraemotus , Cujus dicta tu epistola meminit Antoninus, hunc annum praecessisse compertum habemus ; ceteras vero subsecutas fuisse , inde constat, quod earum nullam mentionem fecerit. Sed de his plura non addimus. JFSU CHRISTI AN. Is3. PH PAPAE I 2
I. Mortuo Marciano , qui septimus post Marcum Alexandrinam Ecclesiam per annos novem, & menses aliquot rexerat , in ejus locum Celandion, seu ut ab aliis dicitur Claudianus, Ordinatus, annis quatuordecim eumdem Episcopatum retinuit ; de quo nil in historia habetur , nisi quod cum Praedecessioribus suis Alexandriae sepultus fuerit.