Historia ecclesiastica per annos digesta variisque observationibus illustrata auctore Gaspare Saccarello Taurinensi ... tomus primus vigesimus sextus Ab anno Jesu Christi 145. usque ad an. 252

발행: 1773년

분량: 413페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

De Antonin Imp. liberaliatate .

i. Silentibus Ecclesiae , & Imperii fastis, ne sterilis omni no hic annus transeat , Antonini Imperatoris liberalitatem adnotamus, quam septimam fuisse, vetus Numisna indicat , quo haec leguntur:

ANTONINUS. AUG. PIUS. P. M. TR. POT XVII. In postica : LIBERALITAS HIL COSS. IIII.

IESU CHRISTI A M. Is s. PM PAPAE I 4.

I. De Episcopis Hierosolymitanis hujus temporis ni praeter nomina, & seriem ex Eusebio, aut alio Scriptorescimus. Quoto autem anno quisque ordinatus fuerit, aut obierit , Iatet : de iis haec Eusebius in Chronico : Cassianus XRIL Hierosol'mae Episcopatum pos Mareum fuse pii ; post quem XVIII. Publius, cui succedit XIX. Maximus ; XX. Julianus ; XXI. Gesanus ; XXII. Θmmachus , XXIII. Cujus ; XXIQ. Iulianus ; Q. Capito ; quo Cato

Iogo ad Imperium Commodi eorum seriem perducit. Haecque de iisdem dixisse lassiciat. IESU CHRISTI AN. 136. Pn PA IS.

ANTONi NI IMP. I9. Coss. M. CEIONio SILvANO, ET C. SERIO AUGURINO . OLYMPI A D. 233. AN. q. URBIS AN. 9O9. I. Imperii vicennalia hoc anno Antoninum celebrasse , scribit Pagius , quod & hypaticis regulis ab eo in- Aeniis confirmat , tot tamen quinquennalia , decennalia , devicennalia in historia Imperatorum invenit , ut, si Muratoriit brase uti licet , ea in manicis continuo gestis videretur . Hinc

52쪽

Ece L EsIASTICA. 3 Nine sactum , ut Pagii regulis subscribere eruditorum plur, JEsu CHR. mi recusaverint, easque nonnulli, praesertim Basnagius in sua peculiari dissertatione , confutaverint : quae quidem chronolo- q. segis disputanda relinquimus. Nobis haec adnotasse suiliciet , . . ne mirum fortasse lectoribus videatur, nos quoque Pagianas Min Di I. notas saepissime praeteriisse . GH. ad IESU CHRISTI A M. Is . ANICETI P PAE I.

i. Cum Pius Onx o Episcopatus fui quintadecimo vitam eum morte commutasset, Anicetus Ecclesic illius id es Roma ee ii,' sueee. nae factus es si optis, ait Eusebius . Pontifica Ie Damasi an- dit.

nos I9., menses quatuor, dies aliquot eidem tribuit ; Buche- EUλύφ. 4. Tianus vero Catalogus annos et . , mense, quatuor , dies ali- 'quot. At cum is in designandis hac aetate Consulibus corruptissimus sit, nec sibi constet ; nil certius occurrit, quam Eu sebii Cronologiam sequi . Dc Bucheriano Catalogo ad rem adnotat Baronius: Caeterum in perquirendis annis Higinti, F quis β' Confulei perperam positos, intino errore illapses, in Librum de Romanis Pontificibus subsequatur . in Hiinio duodecim fallem οπποι eum sedisse dicere opus esset, quod tandem intelligensis, qui urique ad ipsum Hlinium per Consules in eis postos

numeravit annos Romanorum Pontisicum, licet fero errorem sentient , jam in caeteris paulo eautius egit. De hujusce Catalogi Praestantia & usu tomo altero plurima adnotavimus. λ a. Pium Itisum fuisse ex Patre Rusino de cipitate φω- Aa Pius M, Dio legitur in Damasi Pontificale , quem S martyrem dicit tyr, obierit. Romanum Martyrologium , sub Marco Aurelio coronatum , immo in Annalibus hare de eo Baronius habet : cujus dies n*' Bur. σου. tW ratis mari rio illustratus in tabulis Ecclesia licis notulus anti- 3.gitur reperitur. Quibus autem monumentis id constet, rem Πύζω, tam a. gratiis miti ieetoribus secillet Baronius, ii adnotasset. Lato id , ,hic men modo inter Martyres eum adscribi posse non inficiamur, , 'αι. sicuti martyres etiam ii dicuntur, qui pro Fide pesecutiones, exilia, tormenta pertulerunt. Sub Marco insuper Aurelio Pium occubuille, nobis sane non constat ; quin Antonino imperante obiisse dicimus .

53쪽

AN. Is T. De Epistolis Pio adicriptis

Binus in notis ad epist. PII. Boua Litur

Iib. I. cap. I.

tre .

38 HISTORIA 3. Quatuor Pio Pontifici inscriptae habentur epistolae . quarum duas ex Isidori os scina proditisse non est dubitandum. I ii prima , ad universos Christi fideles mitra, cavetur, ut Paschatis Festum Dominica die celebretur : deinde ne oves Pastores reprehendant, aut plebs Episcopum accuset. In altera, Italis Episcopis data , praescribitur, ne res divinis usibus manisci patae ad humanos iterum revocentur . De duabus aliis epistolis Justo Viennensi Episcopo scriptis dubitari potest. Quamvis enim Baronius non solum , ac Binius , aliique pro genuinis habuerint : sed & Blondellus, ct Salmasius inter Protestantes celeberrimi , qui eas aut eidem Pontifici vindicarunt, aut saltem an inscribendae eissent , in incerto reliquerunt , Veterum tamen flentium , ipsarumque stylus , & argumenta , eas etiam apocryphas esse indicant , ut pluribus argumentis eruditi Viri demonstrarunt . Illi demum decreta novem a compilatoribus Canonum tribuuntur , quae apud Comantium , aut tomo primo Conciliorum videri pollunt. 4. Pium Pontificem habuisse fratrem , Herine tem di

ctum , tradit Auctor Bucheriani Catalogi: sub hujus, inquit, Episcopatu frater ejus Hermes librum Aripsit, in quo manda

tur , contineturque , quod ei praecepit Angelus, eum venit ad eum in habitu Pasoris . Id ipsum indicat Auctor carminuma

contra Marcionem:

As hune deinde Pius, Hermas cui germane frater

Angelicus Pusor, qui tradita verba locatus . Horum antiquius est A non imi scriptoris fragmentum a Muratorio cditum , ac ab eodem Crio Romanae Ecclesiae Presbyteri ad tributum ; seu verius Papiae Hierapolitano vindicatum a CIDrissimo Viro , qui Danielis Iibrum juxta Septuaginta viralem versionem recenter edidit, ac eruditissme illustravit . Haec autem A non imi scriptoris verba : Pusorem vero nuperrime tem

roribus no Iris in urbe Roma Herma conscripst , sedente in Cu-thedra urbis Romae fecissae Pio Episcopo farre 62s. Eadem sere Anastasius sub Pio Pontifice , qui & addit, libro suo docti ille

Hernielem , prout ab Angelo didicerat, Paschatis festum Dominico die celebrandum elle . s. Nominis , librique similitudo in causa fuit, cur He metem hunc , Pii fratrem, cum altero Herma, cujus me mi nitDIGns Z' Os t

54쪽

EccLESIASTICA. 39ult Paulus: GaIntate Hermam , quique Auctor libri Pastoris di- J1su Cu

citur, nonnulli confunderent, & ex duobus unum existimarent. A M. I 7.

Cumque in Pastoris libro de celcbratione paschatis ne verbum Epp. ad Romoccurrat, suspicatus est Baronius , duos ejusdem Auctoris sui se v δε- se libros, quorum alter extet; alter vero , ubi de celebratione Paschatis agebatur , interierit. Distinguendos tamen esse duos Hermetes , & Pastoris liber, & distantia temporis nos

docent, ac si cetera deeiIent argumenta , temporis diversitas et ille . t m. a. tanta est , ut unus idcmque utriusque libri auctor esse non , p .e possit: nec credibile est , unum eumdemque eum sutile , cui ' cifes pri is Paulus ante centum circiter annos in epistola ad Romanos sa- Π ima.

Iutem dixerat, & Hermetem Pii Pontificis fratrem , qui hac aetate de Paschate commentarium edidit. Hinc factum , ut Pastoris librum, quem Hermae Pauli discipulo vindicavimus, He meti Pii fratri nonnulli tribuant , et si duos IIermetes suisse 17 fateantur , de quibus plura apud Cotelerium , aut Drapinium serit'. an.

videri Irosint . 1 3 7. Ad Atticetum Pii successiorem quod attinet, ejus Pon' Polyeamustificatus ob praeclara gesta celeberrimus fuit. Inprimis etenim , Romam ve- ut ex Irenaeo narrat Eusebius , co Romanam Ecclesiam admi- nyt

nistrante , Polycarpus Joannis discipulus , ac Ephesiorum Episcopus in Urbem venit, ob quaestionem nempe , quae tunc de Pascha inciderat , deque eadem cum Aniceto colloquium ha buit . De his vero , quae inter ipsos gesta sunt , addit , Animcet uin & Polycarpum de quibusdam , & praecipue de Paschatis Lib. 1 . Celebratione , modice dissensisse ; eosque nihilominus mutuo pacis osculo statim fuisse complexos et Neque enim Anicetus Po-0 carpo per adere unquam poterat, ut observare desineret, quip

pe qui cum Joanne Domini nostri Discipulo , ct cum reliquis

Uulis, quibusvis fumiliariter vixerat. , eum morem perpe tuo observasset. Neque item P corpus laniceto per udere conatuI es, ut observaret , eum Anicetus eornis , qui ante se De r nt, Presbyterorum morem sei retinendum esse diceret . βροσωμ ita se haberent, communicarunt notem : Anicetus Π Ecclesia consecrandi munus Ab carpo honoris cares concessis it demque cum pace a se inpicem di cesserunt, tam iis, qui ob-

55쪽

dam super die Puschae emesiones Romam venit . Hae autem

quaestiones nonduin in aperium distidium venerant, neque charitatis vincula abruperant, ut postea sib Victore contigit; sed unusquisque in suo sensit abundabat , & Ecclesiae m. e morein tanquam majorum leges observahat: ita ut & Anicetus hon ris causa non tantum communionem Polycarpo imperti us sit .

quod perfectae charitatis vinculum est ; sed & Eucharistiae of serendae locum dederit , quod postea Arelatensi Synodo statutum fuit canone I9. de peregrinis Episcopis , qui in urbem δε- Ient venire , placuit eis locum dari, ut Ostierant . Alii tamen Eusebii verba , seu potius Irenaei sic explicant, ut communio nem tantum Polycarpo Anicetus largitus suerit. At Eusebii ve ha singulare qiii iam honoris causa Polycarpo concessum in-nuunt : unde de sola communione intelligi non pos Iunt . Sed praeter hujusmodi causam , ct aliam habuisse Polycarpum , ut in tam provecta aetate eam peregrinatiouem susciperet, vix dubitamus ; ad arguendos scilicet haereticos, qui tunc cum maximo fidelium periculo Ecclesiam foedabant , & quorum plurimos Romae auctoritate sua , ac exemplo ad meliorem reduxit frugem : Polycarpus Aniceti temporibus Romam veniens , multos

ex supradictis haereticis Valentinianis , & Marcionitis ) ad

Ecclesiam Dei revocadit, hanc unam , ct flam veritatem se ab Angiuis accepisse praedicans , quae ab Ecclesia traderetur cum ei Marcion aliquando occurrisset , dixissetque , agnoscenos, respondisse fertur , agnosco te primogenitum Satanae. Haec de Polycarpo, de cujus pallione, & scriptis infra iterum redibit sermo. IESU CHRISTI AN. r38. ANICETI PAPAE S.

I. Aniceto Romanam Ecclesiam administrante , Hegesippum inter Scriptores Ecclesiasticos celeberrimum Urbem advenisi se , auctor est Eusebius, quem etiam ex superstitione judaica ad Christi Fidem transiisse , idem Auctor innuit. Palaestinum vero . DiiIe, aut Syrum plures autumant: Nonnulla ex Hebraeorum

Gangelis , in Θriaco , ct ex Hebraica lingua profert in medium 1, fatis per bacc aperte Agni cani, se ex Hebrae ii ad Christi idem

56쪽

dein transisse . . Alia quoque ex Iudaicis traditionibus scripto Ja u Cua.

minime comprehen is petita commemorat . Is Romam sedente M as .is3. Aniceto proseetus , Plurimos Episcopos adiit , a quibus ea

dem ubique doctrinam accepit : i Hegesinas in quinque Ommentariorum Libris, qui ad nos pervenerunt , luculentissima fidei suae testimonia nobis reliq'it : scribit enim , se cuω Kο-mam proficisceretur, plurimos Episcopos adiisse , ct ab omnibus unam eamdemque audivisse doctrinam. Deis, postquam de Clementis ad Corinutos episola quaedam commemora it , haec addit, quae nos, si placet , oudiamus : Et Corinthiorum quidem , inquit , Ecelsa in recta fide permansit inque ad prismum 60dem loci Episcopum , quocum familiariter collocutus fum , dum Romam nGPigorem , nec paucos dies versutus jumeum Grinitiis , mutuamque ex recta fide confutionem cepimus . Romam vero cum Penusem , mans ibi apud Anicetum , cujus sum Disconus erat Geutherius. Pos obitum deinde Aniceti fue-c est Soter, quem excepit Gemiserius . In fetutis autem Episcoporum successionibui, per Qui l urber eadem manent, quα per legem ac Prophetas , in s Dowiuo ibo praedicata funt. Haec de Hegesippo Eusebius , qui alibi de ejusdem scriptis addit : Inter scriptores ecclesiasticos celebris fuit Hegesippus, qui in quinque libris , simplici admodum sermone confriptis , Pe tab. .. i. ei main Apsolicae praedicationis historiam complexus , tempus quo 'rais aperte designat ; de Antinoo enim agens, ab Ha

driano Imperatore eum sua aetate inter Numina relatum suisse narrat . De Hegesippi vero operibus , ex Eusebii sentet tia, haec Hieronymus adnotat: Hegesinus vicinus Aposuiω- ἔ r. viri

rum temporum , omne1 a Passione Domini inque ad Dam aeta- Σ 'ra tem Ecelsasicorum actuum texens hybriam , Multuque ad at, litatem legentium pertinentia hinc inde congregans, quinque libros compurit, sermone fritici , ut quorum vitam iactabatur,

dicendi quoque exprimeret characterem ; quorum nunc vix fragmenta quaedam apud Eusebium supersunt. Hegesippi nomine circumfertur etiam liber de Bello Iudaico, & Excidio Hiero- MMDib. PHsolymitano ex Iosephi historia excerptus , qui cum Eusebio s ignotus fuillat, eidem non est tribuendus. Immo cum Iristoriae Iosephi compendium contineat , huic primum fortassie in- Dupis. ιοm. r. stribebatur , deinde Amanuensium errore dictus est pro Jose- sv I-pho Igespus. Sed de his satis: plura apud eruditos viros vi .. si D

57쪽

I. Aniceti tempore , ait Epiphanius, Marcellina Romam his, Ei .. Pevi πι, c, Carpocrutiunx doctrinae pirus evomens multos e Α ἴ' λ rore suo depravatos in existum impulit . Hic non abs re erit 7.nti ας cum Hicronymo adnotare , mulieres haeresum fautrices saepe Hic od tuille . Simon Mgus haeresim condidit Helene meretricis orium G D= ius uisitidi . Nicolum Antiochenus omnium immunditiarum re pertor , choros duxit femineos: Marcion Romam praemisi miniterem . quae deripiondor ibi animos praepararet: Apelles Phil menen suarum comitem habuit GADinurum: Montanus, immundi spiritus praedicator , multas Ecclesias per Priscam , o M H Ilum nobius o. opulentas feminas, primum auro corrupit, deinde haeresi polivit. Dimittam vetera , ad viciniora xransem dum . Arius , ut Orbem deciperet , fororem Principis ante decepit . Donutus per Africam , ut infelices quinque frientibus po lueret quis , Lucillae opibus adjutus es . In Hispania Agam Uidium , mulier pirum , exeum caeca duxit in foveam , D

mum , ct ex mago 'sevum : eui junna Guus , nγn gente , sed nomine . germanam hue iuueque eurrentem alterius, ct P, einae haereseos relignit haeredeis . Haec ex multis Hieronymus , nosque Marcellinae occasione adnotata voluimus: ita ut sicuti Adamum Eva seduxit , sic saepe hominibus mulieres exitio

fuere.

Antoninuale- 2. Consulibus Plautio uuintilis , ct Prisco , hoc anno rem de adul- Antoninus legem de adulteriis vulgavit , qua cavebatur , ne ς ε xς00ς x maritus uxorem accusare posset , cum impudicam ipse Vitam

ageret , quam legem sic laudat Augustinus: Si isti, quibus dissipliscet, ut inter virum, a. uxorem par pudicitiae forma fervetur , in potius eligunt, maximeque in hae causa , δάιndi legibus Iubditi se , quam Gryti; Doniam jura forensia non eiadem , fu, bus Zeminat pudicitiae nexibus viros videntur obfringere ἱ le- ανι quid Imperator Antoninus, non utique Chrisianus, de sc re consituerit . ubi ωaritus uxorem de adulterii crimine occusare non Mitur , cui moribus his non praebuit ea latir

58쪽

exeinplum: ita ut ambo damnentur, s ambos pariter impudicos Jasu Clin. eoUictus ipse eonviserit. Et paulo post : Habe Vt cutem Giate Av. I sy. oculos Boc inquirere , an eum tu pudice viveres, illi quoque bonos mores colendi Itor fui . Periniquum enim mihi videtur esse, ut pudicitiam vir exigat ab uxore, quam ipse non exhibet: quae res potes c, virum damnare , non ob compensationem mutui criminis rem inter utrumque componere, pei Guyum fucri tollere . Si haec observanda sani propter decus terrenue Opitutis , quanto castores quaerit Causis Patris , c, Societas Angelorum . Hactenus Augustinus, qui Antonini rescriptum ex Gregoriano Cindice reseri, ubi plurimis de Eupasia quadam expositis , quae ramarito repudiata alteri nupserat , illud a Praesidibus servandum jusserat Imperator . Ejusdem legis meminit & Ulpianus in Digestis lege miles S. Judex ad legem Iulisis de Adesteriis. IESU CHRISTI AN. Iso. AMICETI PAP.S 4.

I. Pacem bello, & victoriis praeserens Antoninus, Ion- Antonini au-go Imperii sui tempore vix aliquando per Vicarios hella ges- in e 'sit , seliciterque compressi ; tantae quippe auctoritatis erat , ut ad ejus nutum plurimae naiiones, depostis armis , suae seu α ι .a. sentiae paruerint, ait Eusebius ad hunc annum . Hos autenia Hur. v. pag. suisse Bactros . Hircanos, & Indos, tradunt Aurelius Victor , ''. di Capitolinus, qui de iis rebus plura habent. IESU CHRISTI u. Is I. AHIcETI PAPAE

t. Die septima Martii Iabentis anni Antoninus Pius post Ah 64;nip;; quatriduanum morbum vivere desiit , ac Marcum Aurelium ol=itus , cui successsorem habuit, quem antea adoptatum , Imperiique h. hi, Aurelius redem destinatum , morti proximus Praesectis militum com- μ -ς mendaverat , atque in ejus domum Fortunae simulacrum, quod penes Imperatorem servabatur , transferri jusserat. Filios

F a , qui

59쪽

Aurelii. C. . ia M.

44 Hrs TORIA quidem Antoninus Pius ex Faustina susceperat ; nam teste Capitolino : Uxor Anna Fausina : Fitii mares duo : dux feminae oec. At Iais superstes fuit, ut indicant inscrilitiones iisdem positae , cumque M. Aurelium adoptasset , Faustinam filiam , quam unicam habebat, eidem dedit uxorem . Quare M. Aurelius Patrem , & benefactorem suum in agnificentiis mo hunere decoravit , simulque Senatus inter Divos eum jussi adstr bendum .' Quadragesimum aetatis annum tunc M. Aurelius agebat , natus anno I 2I. , imperavit annos I9. dies aliquot, obii laque anno I 8 o. mense martio , cum prope attingeret annum 39.2. Hic a prima aetate totus Philosophiae studio intentus, habitum Philosophi, ct mores induerat , adeo ut duodecimo anno in pallio , & humi cubaret , tantumque operis , ct laboris studiis impendit , ut corpus asceret . Innumera sunt, quae laude digna de eo narrant historici , ejusdem scilicet animi magnanimitatem , clementiam , urbanitatem , qua singulos excipiebat , beneficiisque cumulabat . Nil tamen praestantius gessit, quam cum Imperium , quod solus obtinuerat , solusque retinere potuissiet, Cum adoptivo fratre Aurelio Commodo partitus est ; ipsum enim Augustum , Imperiique collegam declara vit , reservato sibi tantum Summi Pontificatus honore , illique filiam suam Lucillam annos quindecim natam despondit. His gestis congiarium militibus praetorianis summa liberalitate di

stribuit, ct ob hane conjunctionem , ait Capitolinus , idest ob Commodi sponsalia cum Lucilla ) pneros , CP puellus novorum hominum frumentaria perceptioni adscribi jussi. Quinam autem

sint novi homines, quorum pueros , puellasque frumentariae perceptionis participes effecit , dissicile est definire . Christianos eo vocabulo designatos sui se Baronius tradit , quod &actis S. Abrecti Hierapolitani Episcopi confirmat . Sed novae religionis homines novos homines dici , Iatinis auctoribus in-iolitum sui Te adnotat Pagius; cum vero eosdem Tertullianus hesternos dicat , quod idem sere est ac novos , hinc Parum nos Pagi moveret conjectura . Christianos tamen ea voce non fuisse designatos arbitramur ; eisdem enim M. Aurelius imperii etiam sui initio insensissimus fuit , ac propterea de eorum pueris , dc puellabus sollicitum fuisse nemini facile persuasual erit, nec Abrecti acta a Metaphraste vulgata , aut eorrupta suadere id potant . Unde nil aliud Capitolini indicant verba , qum aucturri suisse numerum puerorum , puella

60쪽

rumque , quibus frumenta suppeditabantur . Primus etenim Tra-janus hanc juserat trumenti distributionem , quam Adrianus auxerat : Pius etiam in honorem Faustinae novas puellas catalogo decreverat adscribendas , quas Faustinianas appellavit: nunc Marcus , & Verus, ob Imperii participationem , & nuptiarum eo unctionem, novorum hominum , seu ut alii legendum putant,no Dorum nominum pueros, ct puellas adscribi fecerunt, & aucta frumenti quantitate , aucti sunt , qui illud perciperent; eoque factum , ut novorum hominum pueri, S puellae ejusdem ellent participes. 3. Ultimis fere Antonini diebus, Severiani Romanorum ducis imprudentia , Romanos inter & Parthos bellum exars rate unde cum Antoninus jamjam moriturus deliraret , nihil

aliud , quam de Republica , ct de Regibus , quibus irasceba

tur , locutus es, ait Capitolinus. Severianus porro Armeniam invaserat , Alexandri Pseudomantis falso praesagio deceptus , a quo nempe his carminibus incitatus fuerat: Parthis, Armentirique citato Marte subactis , Romam urbem repetes . Odi claras Tybridis undas ,

Vertice feria gerens radiis dis incta ferenis .

Postquam autem concIusus undique cum vita exercitum amisit, iis amotis, sequentes ab eodem sulfecti fuerulit: Agmen in Armenios ne due , neque enim expedit, ishuc Ne tibi femineis Dis amictus pestibus arcu Exitium immittat , visaque ac lumine priPet. 4. Urgente itaque bello Persico, i lius Uerus Commodus consentiente Senatu illuc mittitur, quem M. Aurelius Capuam usque deduxit . Quadriennium AElius nil agens in Oriente transegit: post quadriennium Romam reversum , tradit CaPitolinus, Ut triumphum ageret , quibus annis O mem Laodiceae , ins rem apud Daphnem , reliquam partem Antiochic egit. Per Iegatos tamen , & Duces rem prospere gelsit , maximumque bellum consecit. . Hoc eodem anno , quo Imperium adeptus M. Aurelius , filium ex Faustina habuit, quem nominavit Commodum, quique a Patre longe dissimilis fuit: unde exierat fama, eum Jasu CUM

AN . I 6 I. De bello Romanos inter& Parthos .

commodi in

Orientem proiectio . p. in Imrae

SEARCH

MENU NAVIGATION