장음표시 사용
61쪽
46 HIs Toni Anon ex M. Aurelio , sed adulterio ex gladiatoria stirpe genitum ; nam mores gladiatore potius, quam Imperatore dignos retinuit . JESU CHRISTI AM. I 62. AMICETI PAPAE S.
I. Et si Marcum AureIium , ob indesessiam Reipublicae curam, atque in subditos clementiam , multis exornent laudibus scriptores ethnici ; in Christianos tamen iniquum fuisse, tota Imperii ejus historia testatur : ita ut vel ipse Persecut ruin Ecclesiae Apologista persecutiones , easque saevissimas. eo imperante commemoret . Sed non harum omnium auctorem eum suisse addit: nec tam multos coronavit, quam putant Madiores , ut ex recensione constabis, saepe enim in eos nequaquam fidei causa saevitum subdit , sed ob crimina . quibus infama
bantur , de infanticidiis scilicet, O Oedipodaeis incestibus : um de fiebat, ut Chrisianos pro genere hominam sugilis simo Gem
ittis haberent . Non es itaque, addit , quod miremur eorum rabiem ultra modum excrevise ; Ied nec mirum esse debes rescriptam esse a clementissimo alioquin , mitis οque Imperatore de puniendis Christianis. Id tamen ea ae uitate temperavit , ut ne in aliorum Chrisianorum fraudem caderet, praeterquam Lugdunensuis, atque Viennensum , quos fervorum testimonio con vi Hos eorum criminum , confrictorique teneret, ut proinde non tam Chrisiani mininis hosti, quam infanticidiorum , incestavisque hosis fuerit habendus . Quod autem Lugdunensibus , ac Uiennensibus primo acciderat. & alibi postea contigisse innuit , cum
eae calumniae ex eorumdem provinciis in alias vulgatae suerint , ideoque concludit contra Viennenses, & Lugdunenses Christianos primo motam fuisse persecutionem, ceteras vero alibi excitatas ejusdem quodammodo appendices fuisse . Praeconceptae tamen de paucitate Martyrum opinioni plus justo indulsi Ie Dod- xx et Ium vel inde patet, quod ante Lugdunenses , S Viennenses Martyres , & sub ipsis fere Imperii initiis, alii non pauci coronati sunt; & quidem non ut infanticidae , aut incestuosi supplicio affecti , sed ob eorum in fide Christiana perseverantiam , ut sequentibus anuis videbimus. Sed & pericuIosa Christianis Diqi Orale
62쪽
stianis suisse Marci Aurelii tempora , repetitae ad eum oblatae pro illorum innocentia vindicanda Apologiae a Justino , ab Athenagora , a Melitone Sardensi , ab Apollinare Hierapolitano 1atis evincunt . Ipsos autem fidei causa martyrium . subiti se , ex Justini Apologia secunda constat, qua narrat mulierem quamdam , Ptolomeum , & Lucium non alterius criminis , quam christianitatis , paenas dedisse . Quae tandem Christianorum conditio elset sub Marco Aurelio , Theophilus, qui Antiochenam Ecclesiam , eo imperante . rexit , his verbis prodit : Christumi, qui perum Deum venerantur, hactenus funt persequuti, nec actuc hodie persequi cessunt . Gusdam rerum , qui festinant ad capessendam , in funmim Pisam Munt, lapidibus obruere , quosdam interascere . ALue hodie non e antciripianos erudetissime , ct immanissime vietis coedere . Nonnullos etiam sub Marco imperatore ad metalla damnatos sui sese , ex epistola Dionysii Corinthiorum Episcopi ad Soterem Papam scimus , qua gratias agit, quod fratribas , qui in metrius opus sciunt, necessaria suppeditarit. De ejusdem Imperio haec adnotavit Eusebius : Ex incursione pin Iurium innumerabiles prope Marores per universum Orbem enituisse , quod ex iis , qtrae in unica provincia contigerant, conjicere es, idest in Lugdunensi provincia . Nec populari tantum commotione , sed & Praesidiam auctoritate , vel ipso etiam Imperatore annuente , Christianos quandoque vexatos fuisse ex Justini Apo- Iogia secunda patet , qua refert Urbicii Praefecti jussu eorum aliquos mortem obiisse ; & in Justini aetis Rusticus Praeseictus sanetum Martyrem his compellat verbis : Primo Diis crede , Imperatoribus obsequere ; cumque se in Justino , & sociis operam ludere animadvertisset, tandem justit, ut qui Diis sacrificare , & Imperatoris praecepto parere nolui sient , capitali sententia punirentur . Immo adversus eos edictis laevii Gla Marcum Aurelium , auctor est Melito Sardensis in Apologia et uuod nunquam antea factam fuerat, persecutionem nunc putitur piorum hominam genus , novis per Alatam decretis exagitatum . Impudentissimi namque Delatores, ex Imperiatibus ed, His occasonem nacti, palam diu, noctuque grabsuntur imperatorem deinde alloquens addit: Si haee ludi jusu fant, recte , atque ordinate facta furi , nos libenti animo ejusmodi morsis praemium ferimus . Has pono Christianorum strages Romae etiam, ininque sere Imperatore spectante , eo iustio contigi ite fingi ne
63쪽
thico . Dis lib. I. Lucillae nuη ptiae cum V
48 . HISTORIA quaquam potest: nec mirum cuiquam videri debet, M. Aure. lium ingenio alioquin mitissimum , eos vehementissime exagitasse ; nam cum Gentilium superstitioni a teneris unguiculis totus sese dedisset , ac vix Oetennis ab Hadriano Imp. in Saliorum Collegio relatus , Sacerdotii olscia diligentissime fungeretur ; Christianos uti Atheos , & impios oderat , que etiam Philosophorum caterva ejus lateribus continuo tuli aerens insensiorem reddebat. Sed de ejusdem persecutione haec generatim dicta , satis sint: ex his, quae inferius narraturi sumus, res clarius patebit. Σ. Inter Marci Aurelii amicos Iunius Rusticus hujus anni Consul, Stoicae philosophiae sectator , precipuus erat: ejus consilio potissi inum utebatur Imperator , ac secundo Consulem des gnavit. Interea cum hoc tempore Uerus Antiochiae Daphniticis deliciis , libidinibus , & gladiatoriis Iudis vacaret, Marcus Aurelius curam Reipublicae gerens, de belli Parthici exitu vel maxime sollicitus erat ; caque de causa Avidi iun Cassum. Syriacis Iegionibus praesecit , ut dissuentes Iuxuria , o Daphnisicis moribus , ad militarem disciplina in revocaret: unde Praetorii Praesectus ad eum : Recte confulisi mi Domine , quod Casium praefecisi S/riuris Legionibus ; nihil enim iam expedit , quam homo se verior Graecanicis militibus. Ille sane omnes ores de capice, collo , Ο u militi excutiet . Annona mili- turis omnis parata es ine.
JESU CHRISTI A M. I 63. ANICETI PAPAE T.
MARCI AURELII, ET L. VERI IMP. I. Coss. L. PAPIRIO iELIANO , ET JUNIO PAsTORE . OLYMPIAD. 23s. AN. 3. UR3IS AN. 9Is.
r. Dum Syriacis deliciis frueretur Uerus, ac Antiochiae otiose delicateque viveret , Marcus Aurelius ad bellum Pa illicum necessiaria Romae sollicite , diligenterque curabat . Statius vero Priscus , anni Is 9. Consul , Romanique Ductor exercitus , Artaxata expugnata , praesidium Neapoli imposuit: unde Armeniaci nomen utrisque Augustis delatum est , quod Marcus, utpote a castrorum tumultu absens , vix rogatus adomisit. 2. Hoc etiam anno , Lucillam Uerus duxit Uxorem:
Medio belli tempore Marcus Lucillam Frandusum nisue de-
64쪽
duis, ut ad Verum mitteret; ac sativi Romam red is . Gismerus ad Euphratem impulsu comitam forum fecundo profectus es , Ephesim etiam rediit , ut Lucillam uxorem musama putre Marco fusciperet. IESU CHRISTI N. 164. ANicLTI PAPAE S.
I. Anno I 33. post Christi in Coelum prosectionem , sub Consulibus anili superioris, maximis in Asia in Christianos motis tumuItibus, plurimos pro Christo occubuisse Martyres, pluresque Celtarum , & Galatarum tunc ultimo supplicio eadem de causa affectos fuisse adnotat alictor Chronici Alex. Qui-hus consentanea prodit Orosius: In diekni Porthici belli quod per ho3 annos gestum est pe scutiones Christianoruis, quarta jam pos Neronem vice in Abia , in in cNulliu graves praec
pio ejus extiterunt, multique Sanctorum murtyrio coronati funt. Hoc itaque tempore in Christianos persecutionem efferbuisse , eorumque plurimos pro fide pugnantes martyrium obi ille non est dubitandum: ex his Julianus Soracte , Spoleti Concordius Presbyter , & Pontianus , Perusice Constantius Episcopus , aliique plurimi recensentur ; quorum aeta utpote suspectae fidei , aut interpolata , consulto praeterimus, de quibus plura apud Boblandum videri possunt . Prae ceteris vero celebrior fuit Glyceria nobili Isma sin inina , quam Heracleae martyrio occnbui sese veteres tradunt : ejus memoria sexto saeculo summa in is veneratione erat ob liquorem ex ejusdem membris manantem , quo curandis infirmitatibus Constantinopolitani utebantur ; de quibus plura habet Simocatta , de Mauricii Imperatoris gestis disserens. Σ. Celeberrima quoque in Occidente suit S. Felicitas , quae tana cum septem Filiis sub eodem Imperatore Romae coronata est ; eamque propterea pluri ais Mart rem, in ultra Mart rem praedi at Gregorius Magnus, utpote quae in Fi- Iiis suis multiplex martyrium sustinuerit, quae credendo extitit
ancillia Corisi , G, praedicando fucta es mater Christi: Septem quippe Filios , sicut in gesis ejus emendatioribus legitur , se pοφ ye timuit tapoi in carne relinquere, scat carnales ps
65쪽
so Urs Tra RI Arentes flent metuere , ne mortuos praemittam . Petrus vero Chrysologus, discurrebat , inquit, Ictior inter confessu cadad ru , quam inter cunabula cara filiorum , quia internis oeulis tot cernebat trophea , quot vulnera , quot torments , tot praemia , q&ot viminas , tot coronas . Sed ipsa Felicitatis acta omni fide dignissrina insiticiamus, quibus eam Antonini Imperatoris temporibus, Pontificum instinctu, martyrium subiis te legitur. Antonini autem nomine Marcus Aurelius designatur , qui ab Antonino Patre adoptivo Antoninus etiam dictus es: hinc E
sebius : Temporibus ituque Antonini Imperatoris orta es sed iis Antisionis , O Felicitas tuus, is femina eum septem filiis fuit Gristianu Pisis tenta es . quae in viduitate permanens ,
Deo Dam poperat ea tutem , die noctuque orationibus vacans . Idolorum namque Pontifices Antonino Augusto suggesserant, dicentes : Contra salutem o seruis mulier haee vidua cum LIiis foris diis nostris in Dut : quare nisi Deos venerata fuerit, hiat pietur pes,a Deos nsros sis irasci , ut penitus placari non possit. Imperator vero Praesecto Urbis Publio injunxit, ut eam cum filiis sitis deos sacrificiis placare compelleret. 3. Publius itaque Felicitatem accersivit , & ad sacrimcandum Idolis poenarum metu impellere pro viribus conatus est : illa vero blandimenta & errores spernens , secura sum ,
inquit , quia vivens te superabo , s interfecta fuero , melius te vincam occis . Ad quam Publius : Misera s t bi Dacie est mori, vel Mios tuos De pipere . Felicitas autem:
lus admiserint , in aeternam ibant interitum . Cum haec dixit Iet Felicitas , die altera in foro Martis . pro tribunali sedens Praefectus , eam ad se iterum cum filiis adduci jussit, quam humaniter allocutus, filiorum suoruin , optimorum indole , ct juventute forentium , ipsain miserescere deprecatus est: cui Felicitas: Affricordia tua, impietas es ; exortatio tua crudetitas I ad filios vero conversa , haec habuit et
Videte filii caelum , sursum adspicite , ibi pos expectaι Christus cum sanctis suis . Pugnate pro animabus pesris,
ideles vos in aωore Chrisi exhibete . His Publius vehementer succensus, eam alapis caedi mandavit, inquiens: Aufa es, me praesente , isa monita dare , ut Dominorum nos rum 'so contemnant ac primum ex filiis ejus Ianuarium vocavit, eique, si Idolis sacrificare renuisset, supplicia minatus est . omnia tamen
66쪽
meti spernentem virgis coedi, ac in carcerem trudi imperavit. Eadem pariter cum Felici filiorum alteri frustra indixisset Publius , tertium nomine Philippum interrogavit , qui impura sacrificia exhorrescens, Silvano locum cessit, cui Publius , ut video, inquit, convenit vobis cum pessima Matre oestra hoc consilium , ut praecepta Principum contemnentes, omnes sinul cum ratis in interitum . Silvanus vero , se quidem idola contemne- Te , ac Deum verum tolere, utraque cum fratribus temporalia supplicia parvi pendere , ut aeterna vitaret, respondit: quare, eo amolo, quintum praesto esse jussit , Alexandrum scilicet. quem , ut aetatis suae misereretur , ac ut Diis sacrificaret, hor
tatus est . At AIexander : Ego fervus Christi Dis , tuquit.
hune ora, ct corde incessinter adoro . Asirma a tus , quaut cernis , canam habet prudentiam , si unum Deum colat . Dii autem tui cum cultoribus is erunt in interitu sempiterno . Post eum exhibitus est sextus Vitalis , a quo cum quaesistet Publius, optaret ne vivere , & non abire in exitium ; respondit Uita-1is r ustis es qui Optat melius pipere qui perum Deum colit, an qui Daemonem cupit habere propitium Θ Tandem praecepit septimum, & ultimum Martialem ingredi, eique non dissimi, Ie supplicium minatus est , si Augustorum justa contemsisset. Illi vero Martialis et O si nosses , quae idolorum cultoribus poenae paratae sint i insuperque omnes , qui Christum Deut
verum non confitentur, in ignem aeternum ituros esse nunciavit: quare Publius jussit & hunc septimum amoveri, & gesta omnia per ordinem scripta Imperatori . suggessit, quibus acceptis , ad diversos Iudices eos misit Antoninus , ut variis suppliciis afficerentur . E quibus unus judex primum fratrem plumbatis occidit: alter feeundum , ct tertium fusibus mactavis: alius quartum praecipitio interemit : alius quintum , sextam,
ct septimum capitalem fecit subire sementiam , alius matrem illorum capite truncari jussit. Et ita siverss suppliciis interempti, omnes essecti sunt victores, ct Mari res Chrisi , ct cum m
tre triumphantes , ad praemia in extis percipienda eonPolarunt. 4. Eodem tempore Servilio Paulo Asiae Proconsule, Sagaris Episcopus mari rium Laodiceae perpestus es, ut ex Melitone refert Eusebius , eumque inter celeberrimos Martyres in Asia passos numerat Polycrates in sua ad Uietorem episto
la : uuid Sagarim Episopum , eumdemque Martyrem attinet dicere , qui Laodiceae est mortuus 7 G α s. Ad
AN. Us . S. Felicitas cum Filiis se
67쪽
s. Ad hanc quoque M. Aurelii persecutionem ea spectant, quae Epiphanius de Theodoto Coriario haeretico narrat his verbis : redditus ille B Earuis oriundus arte coriuria erat homo apprime litteris eruditus , qui cum aliis pleri ue ineunte persecutione comprehensus , cum de omnibus gruestio ob Christnomen haberetur ; ceIeri quidem Dei famuli , reportata pictoris , cur se praemium consecuti sunt, mari rio pro Christi per
functi. At ille Grisam negans, transgrefor es fuctus. Qui
autem , quotve ii fuerint, qui Byzantio pro Christi Fide ce tantes martyrii coronam adepti sunt, cum nemo memoriae pro did2rit , incertum est. Sub CHilio Capella Byzantii 1aevinii ne vexatos suille Christianos, testatur Tertullianus, simulque addit, eumdem Praesidem, cum Severi temporibus circa annum I96. civitas expugnaretur , exclamasse , Chrisiani gaudete ;eo quod Deus ea ByZantinorum strage FideIium ulcisceretur sanguinem injuria effusum . Quae sane ad hanc , de qua agrumus , persecutioncm rcferri quoque polle , nemo non videt. IESU CII RITSI au. Is s. ANICETI PAPAE 9.
M. AURELII , ET L. VERI IMP. AN. S.COss. L. ARRIO Pu DEMTa , ET M. GAvio ORPHITO .
i. Avidius Cassus Parthico bello praesectus, UOIogem v, Elo ac sugato , Euphratem , & Tigrim hoc anno transivit, moxque Ctesiphontem , ct Seleuciam nobilissima Persarum Olypida occupavit : qua victoria elatus , de usurpando Imperio cogitare coepit , ut ex Veri Epistolis ad Marcum, ejusque responsis patet : Apidius Cossus cupidus es Imperii , scripserat Verus , ct quantum mihi videtur, jam indesis Avo meo Pitre mo inhotest, πω veliis obferpuri jubeas . Omnia ei nostru diuticent , opes non mediocres parat , litteraI no serias ridet . Re Philosophum aniculam , me luxuriosum morionem Ps.cat . Vide quid agendum sit . Marcus vero ad Uerum haec
rescripsit: Epi luis ictam legi , c, sollicitam potius , quam Imperatoriam , c, non nostri temporis , Nam s et dioinitus deberetur Imperium , non poterimus intersicere , etiams velimus . Scis enim proavi tui Lictuin , successisem suum nullus ογcidis . Sin minus ipse sponte Me nfra crudelitate fatales Ia-queos inciderit. Adde quod non possumus reum facere , g em
68쪽
nnlius actust, ct ut ipse dicis, milites amant. . . Seir ipse Icsu Cux. id opus tuus Hadrianus dixerit : IMisera conditis Imperat9- s. icis. in , quibus de affectuta Grunnide , nisi occisis , non potes credi . Sibi ergo habeat suos mores , maxime cum bonus do II, O severus , O fortis, ct Reipublicae necessurius . I Iam quod dicis liberis meis capendum esse morte illius , plane liberi mei Iereant , si magis amari merebitar Avidius , quam illi , c, sKe p. expediet Cusum vivere , quam tiberos Ararci. IIactenus M. Aurelii Epistola Philosophi sine Imperatoris digna .
JESU CI IRISTI A M. i66. ANi CE rI PAPAE IO. M. AURELii , ET L. VERI IM p. 6. Coss. SER 'ILio PUDENTA , ET L. FussIDIO POLLIONE . ΟΩΜpa Ao. 236. AN. a. URBIS AN. 919. . I. Cum maximis persecutiomam procellis hoc tempore Asianae turbarentur Ecclesiae , Polycarpus Smyrnaeorum Episco-Pus, pietate , ac doctrina celeberrimus , atate, & attictoritate Venerabilis, qui Apostoloruin , Ioannis praecipue, discipulus fuerat, supremum diem glorioso martyrio finivit e qua tem pestile , ait Eusebius, de Imperio M. Aurelii Ioquens, cum
gravissini persecutionum motus Arium concessis ut, P I carpus
Pisam martγris termina pit. Quo quidem anno id acciderit , tot sere sunt sententiae, quot Auctores . In eo autem cum Plures conveniant, quod inter annum Is s. ad Iro. ejusdem martyrium collocandum sit ; huic anno illud nos cum erudi.tissimis viris Tillemontio , Ruinartio , & Justini Editore referimus . A caeteris tamen longe dii sidet Pearsonius , qui contra Eusebii fidem, ad M. Aurelii tempora martyrium Poly- carpi narrantis, illud ad Amonilii Dii retraxit, ad annum scilicet I 47. In Polycarpi Actis , seu epistola de ejusdem martyrio , de die , ct anno, quo passiis eli, haec leguntur e
rurium passer es B. Polycarpus Mutici viransis ineuntis die secundo ante septim Ym Kal. Majas, magno Subbato hora octapa. Captus es ab H r de sub Antist e Philippo Trabia
m , Proconsule Stutio a zadrato . At unde lumen ad inveniendum martyrii diem sperabatur , aut annum , Ienebrae eXOrtae sunt , ob diversam computandi rationem , aut magni Sabbati explicationem , & ob diversas de Proconsulatu Statii Quadrati eruditorum sententias. Et ne in dissicili longiorique Chro
69쪽
jLς0 Cun. nologica quaestione , quae non magnam praesesert ut illi aisau. iis s. tem , diutius immoremur , lectorem ad Tille montium , Uis DII . Om.,. rium , aut Basi agium remittimus , qui de hoc pluribus peris: tractariuit . Interea ad ipta Polycarpi acta enarranda stylii mi ι,.' convertimus. De Polycarpi martyrio ex Smyrnensis Ecclesiae fri ου AEL epistola historiae m. e multa inseruerat Eusebius, ex qua & ceteriri, tarp., π Ecclesiastici Scriptores decerpserant . Tandem Dei providentia Differt de factum est, ut elapso taculo ipta in lucem integra prodiret epistonita. tis. .. ia ab Uilerio primum edita, tum ab alus, in qua nonnulla 1cisa, . tu digna narrantur, ab Eusebio praetermissa. - PH 2. In primis quippe epistola eadem constat, ante PO-De ii be; δεε lyςδrpum quam plurimos Sinrynae martyrium subiisse , eamque persecutionis, Persecutionem , Martyrum numero , suppliciorum atrocitate
ει Socii, Po. Revissimam suisse : Scripsimus enim vobis inquiunt Smy lyς Ti. nenses fratres ad Philadelphiorum Ecclesiam, & ad caeteros ubique Terrarum Catholicos 3 de Martyribus, ct de B. '-
0 carpo, qui velut Agnaculo posto , muroris fudi perscationi
uem imposuit . Sed hic non abs te erit cum eorumdem Actorum Collectoribus adnotare , eos, qui in martyrio Polycar ..tistiti a l)VkH Pr*ςςiserant, tanta constantia pro fide certasse , ut liceterim ei se sagris immaniter lacerarentur , eosque vel ipsi adstantes mi- datur. serescerent, invicta tamen sortitudine sustinuerint , nec illo rum aliquis vel stridere , vel ingemiscere visus fuerit . Immo ipsis quodammodo frigidus videbatur crudelium carnificum ignis ; illum quippe , qui aeternus est , nec unquam eX tinguitur, et fugere intuebantur, eaque praegustabant, quae to
x. Cor. a. s. lerantibus sunt reservata, quaeque nec auris audivit, nec oc
ius vidit , nec in cor hominis ascenderunt. Pari quoque ro hore qui ad bestias damnati erant , graves cruciatus diu per tulerunt , super murices prostrati, variisque atrocissimis tormentis excruciati, ut, si fieri posset, suppliciorum assiduitate ad negationem adducerentur. Huc siquidem tendebant, quaecumque adversus illos machinatus est diabolus ; cui tamen martyres invicto pectore restiterunt. Nam e contra sortiissimus Germanicus prae ceteris tolerantia sua , ac splendide cum bestiis pugnans , socios corroboravit : cumque Proconsuleum flectere tentaret, diceretque , ut propriam miseraretur aetatem ; ipse bestiam ultro ad se attraxit, eique vim intulit, cupiens velocius ex injusta , & iniqua eorum hominum vita effugere : ex quo factum, ut universa multitudo Christi
70쪽
nam sortitudinem admirata , excIamasset; polle impios r λ-0curpus requiratur. Accedit praeterea , ut quidam nomin Quinius, natione Phryx , cum vidisset hestias , timore perculsus esset. Hic p ro se ipsum , ct alios quosdam impulerat , ut ultro ad martyrium se osterrent; illum tamen Proconsul obsecrationibus iurare ac sacrificare persuasit : Zare 'he
siorum Ecclesia non probamus eos, inquit, qui Onte sese obferunt . Quandoquidem non ita docet Evangelium . His de
sociis Polycarpi praenotatis , ad ejusdem martyrium oratio dilabitur . 3. Polycarpus itaque etsi a Gentilibus se inquiri sciret, turbatus tamen non est ; sed in Urbe permanere destinaverat: nonnulli tamen ei persuaserunt, ut discederet , & in agellum
non valde dissitum a civitate secederet, ubi cum paucis manens , diu noctuque pro universis, & pro omnibus per orbem Ecclesiis , quod ipsi solemne erat, orabat. Triduo autem antequam comprehenderetur , haec visio ei obieeta fuit, suum nempe cervical incendio conflagrari: tunc ad comites conve sus , prophetice dixit : Oportet me Divum comburi . Interim vero instantibus , qui quaerebant eum , in aliam Uil Iam migravit . Cum igitur inquisitores eumdem non reperillent , ab altero ex servulis tormentis subdito Consessonem extorsere: frinstra siquide in domesticos proditores cingeret. Itaque feria femta ius horam euenae egressi sunt Dioginitae , ct equites cum
consuetis armis tanquam ad latronem currentes , S sub vespertinum tempus supervenientes , ipsum in quodam superiore cubiculo discumbentem res,ererunt, unde quidem in aliud pr*dium abire poterat; sed renuit, dicens: Has voluntas μωλni : quin immo militibus in occursum descendit , eosque collocutus est, qui Polycarpi aetate in , atque constantiam mirati sunt. Ipse vero jussit eis cibum & potum , quantum vellent, apponi ; de hoc tantum eosdem obsecrans , ut horae spatium sibi darent , quo libere precaretur . Quod cum concessissent, stans oravit Dei gratia adeo plenus , ut duas horas tacere nequiverit , ipsique obstupuerint auditores , quorum Plures I R-
nituit , quod adversus tam dioinum senem venioni. Post orationem , cum proficiscendi hora appropinqua illat ; asimo eum imponentes , in eloituteis duxerunt , die magni Sabbati . Et occisis et Denarcha Herodes, ac pater ejus Nicetes . Qui eum in vehiculum fuse transalerunt , assidentesque hortis πριμ