장음표시 사용
111쪽
indicio coniunctam fuisse hanc legem minisestumeli. Bene autem et hic Charondas ethicum pia ceptum inserit idque longe grauissimum. Nam legum sanctitas et reuerentia atque quodam modo horror an iniis vel maxime erat init illaiadus, si expectabat hoc, ut ciues aliquando haberet vitae poritate, integritate et sanctitate conspicuos. Quod noliris temporibus et nostris moribus contra se habere videtur. Nam ad puerilis inititutionis formulam vix quisquam hoc resere, ut legum reuerentia imbuantur animi. Contra autem non facile est aliquis tam obtusi ingenii, qui non audeat in lines dicax esse; et, dum ediscuntur iura, eoruni maiestatem et sanctitatem pauci ita animis suis habent propositam, ut legem aliquando siue fraude ae dolo malo siue interpretatione vel sinistra vel indocta violare, religioni sibi ducere mature adsuescant. Ad custodiendam hanc et muniendam legum reuerentiam referenda est lex Charondae, cuius
vestigia seruauit Diodorus Legi, inquit, parendum Use fatuit, etiam iniquae et male scriptae bo melius
112쪽
scilicet arbitratus et honestius, auctoritati legum aliquid concedere priuatum hominem, quam vi priuati holminis libido vel temeritas legis auctorit
tem cauillatione sua leuaret Fecit anteia me dandi legem, quae emendatione indigere videretur, potestatem. Iubiicit enim eodem loco Diodorus narrationem similem ei, quae in Zaleuci legibus a nobis iam memorata est, ut qui quicquam in legi-hus novandui1 publice proponeret, cis interea, dum de emendanda lege deliberaretur, collum funiinωreret mox adducendo , nisi lex esset abrogata Nisi itaque leu Diodori seu eorum quos ille sequutus est, mentoria vacillauit aut alter legis auctor abstero id petiit, aut utriusque auctoritas fecit, ut communia utrique tribuerent quae alae rutri tantunt erant relinquenda. Zaleucus certe magnam in is gibus acerbitatem et austeritatem est sequutus; Charondae vero lages sanctiones habent mites et ad lenitatem temperatas. Sequitur apud StOhentem lex praeclara et homine libero ingenuoque digna, modo in ciuitate libera et in ea patria vivat, in qua liberum hominem aliquo loco haberi videas: Pro putria mori honesius tacitor, quam viuendi cupiditate 'triam et honestatem deserere. Prasa enim hon se mori, quam viuere tu
113쪽
A. breuities nimis haec a Si obesis excet sunt, aut in ipsis legum tabulis alia lex fuit in eandem rem scripta, quam Diodorus erilauit Sim
rum ordim que in bello desieriores, aut arma pro patria sumere omnino detrectantes . uibri vesitu amicti per triduom in fomi Minto d . Commuinis ea omni iciuitatum Graeciae, et quorum non populorum lsilit lex, ut id genus homines capite plecterentur e .
Quod quidem supplicium acerbum et iniquum a
heri non potest in ea re p. in qua aequo omnes iure
'tuntur et libertatis publicaeque salutis fructus non minus ad egenos et infimos quam ad diuites et principes pertinent, habetque adeo nuS quisque, Gur remp. saluam esse velit cum pro nostris quia de regnis et imperiis tuendis vita sit impendenda iis maxime hominibus, quorum nihil refert, quo tandem latu ac loco summa rei sit, quiquo ex mnestissimo quamuis resp. casu nihil aliud habent, quod sperent vel metuanr quam ut alii miteriae generi adsuescant Thuriis tamen qui leges scripsit, humanitatem sequi maluit: sorte et publicam utili:-tatem quam cum hac lege coniunctam esse arbutrabatur maiorem. am, quod et Diodoro observatum, seruabat ciuitati ciuis caput magnum vero
των κατα τῶν τοιουτων τεθεικότων θάνατον To προστιν. ν,
αυτος προσέταξε του τοιουτους τῆ ἀγορῆ- ρ ριβρας τρεῖς καθῆσθα ἐν ἐσθῆσι γυναικείαις. e Nolumus in oeci Ommuni haerere. v. Petit. LL. Are. Vill, 3. Cragius de re p. Laced. lib. III. rab. XII. inst. X l. et multi alii super λειποταξιον- ιποστροτίον poenis.
114쪽
li1Crum, si recte rerum naturas aestimest eique, qui repentina animi perturbatione et metus vi corareptus fugerat, locum potestatemque faciebat, ut tanta acriore magisque trenua virtute adspersam sibi maculam eluere posse Quanquam et ipsi memorata illa ignominia, quam te ita urebat, talium ciuium, quales suos Thurios esse volebat Charondas, animis opini supplicio atrocior esse
tem alacriter petereti aris ceterum humanitatis et aequitatis lex in ordinum desertores siccipia erat
Porro Defunctos morte honormit non quidem tam mi Me lamentis sed bona recordatione, et frugum ornarum quotannis oblatione. Ingrati enm in
Marai animi s ructum tinmodicum retinere M qu tenus scilicet laedi videntur Manes luctu inam dico. Notum illud Tibulli: Tu Manes ne laedemens, sed parce papillis c. Id autem, quod lege hac constitutum est, infinitis modis praestat more
. Diodor. I, 78. ut iam Cesel monuit. μηδε ωτοις, o L. μνημν ἀγαθῆ Qq ν των κατ' ἔτος αραιων ἐπιφ- ας ἀχαριστίας σης προς ὀαίμονας χμονίους λυπη μὲ τὸ μέτρον γιγνομέννης. Scilicet. αραῖα h. flores, poma fructusque verno aestiumque tempore ex arboribus fruticibusque nascentes pro inseriis inferebant sepulcris vel apponebant uniujis; notissimus veterum mos ortus ille et ompositus haud dubie ad illum alaesum . qui tempore prior fuit, cum numen, omnium bonoriim mortalibus impertitorum fontem et eausam quocunque tandem nomine, frug' primitiis appositis colebant. Δαμιω- autem
χθονιοι non sunt dii inseri, sed Nanes, ut sieme alibi.
115쪽
hoc inter monachorum claustra nato. quo mortem
omni terrorum et minarum genere, unera mi1hrabili rerum pecie prosequimur , ritu nec ad pietatis sensum nec ad lumis significationem pomposito. Nemo damηum ius passus vlla super re eo uicia facito. Diu οὐ nim res es en dicere quam nisi dicere si . Etiam is, tu iram reprimit melior rivis habetor, quam is, qui ira immoderate cfertur in Praeclaret Qui templa et publica ciuitatis aediseia privat
ruin aedrum sumtu superat, nequaquam nominis clariatatem scit infamiam consequator. Nihil enim est pro tum magni centius et augustius puluis Quem hic verbis expressum habemus praeclarum morem , eum tacito quondam consenso sequuta sunt veteres ciuitates liberae fere omne S, ut in aedilicia publica sumtus facerent ingenteS, cum priuatim humili quisque teretus ac parua domo De Athenis quidem alio tempore vidi
mus Roma modici in priuata aedificia sumtus
me publicis priuatas frugalitatis v tilitat. Prol. postr. Kal. Jan. I766. supri UOL I. p. a 46. Et iratius de Romanorurn natorinus Priuatus illis census erat is ins Commune magnum etc.
116쪽
- et publica libertatis eundem vidit finem nec Praetoriorum magnificentia nisi cum publica se vitute ciuitatem inuasiti Ilinc, cui priuatim qui Sque lal pensis parceret in paruis quoque ciuitatibus Italiae et Graeci e templa basilicae ac pon licus, regum nostrotiam aut superabant opes, aut aequabant. Nescio an a simili caulla repeteiadae sint aedes passim per Europam sacrae immensae
molis ac mirandae magnificentiae, iis tamen aetati-hus exstructae, quae metalli materiaeque copia,
artis praestantia inperarum requentia, ipsaque manupretii 4 rationes subtiliter ineas, vilitate nostris temporibus longe erant in seriores scilicet habebat temporum illorum superstitio et stupor hoc saltem boni vi, in quas censum publice priuatimque inunderent, saeras basilicas haberent solas. Quod Asiae quoque et Aegypti reges portenta illa potiusquam naira illi operum publicorina eduxerunt, in eo, praeter multa alia, quae hic commemorari non possunt, eos non parum opibus necestariis insilui xisse iuuisseque videtur ceterorum aedificiorum d nauumque priuatarum exilitas. Nec mirum itaque. si magnarum urbium plerumque ruinae nullae nunc visuntur praeterquam templi forte vel sepulcri.
Ita Babylonis vettigia ex unica lapidum caementOrumque strue, quae ex vetere aliqua mole vestemsdo superstes est, aestimantur; et publicorum sperum ruinae in is mi solitudine, quae urbium areas occupat, sunt, quae veteris Aegypti opes
117쪽
idem abiecti honu exi stimatur Mognus mimanimus omnia humana secum praemeditatus nil a tui reperiurbatur, Vinciderit l). Scilicet respicit. --roladas homines beatos, qui e fortunae bonis ita toti pendent, ut iis ereptis nuria vitae tolerabiliter vivendae instrumenta sibi erepta nustriamque e ulliniam paratam Videant.
Turpia ne quis loquitor, ne idem factis turpibus afumum assuefaciat aut mentem modici a et flagiti is
obruat. Nam quae ianes sunt et amaritia . propriis et usu receptis nominisus amellamus quae ver auesesamur , strum vel nomenclatione absinistis, i pinni
118쪽
Progreditui iam qgumlator ad ij a turpia facta. , quibus ciues suos quocet, sed erbis verecundis
protem suscipito; in aliud vero nihil prosiscum semeti effundus, neque rem natura re ne pretiosam sceleratia floreisse in kmit. vatur enim Aseris a recreandi cautio, non libidinis, semen froduxit
xor castam se praestat, tum cliis viris nefariam consuetudinem ne admittito. Meminerint enim vindictam
φίλοι τοῖς μίοις νόμοι I καὶ kMMνοις viro του non de istoprie dicta lege sed more accipimus τῆς προσηγορία διοι το αἰσχρό- forte hae ima
μας αναλσκέτω καὶ βριζέτω. si παρ συυς τεκνοπο ιασο Γ--κα-σωφρονεῖν χρὴ - μη προMέχεσθα ---σια ἀσεβῆ παρ ἀνδραν, οὐ πα-τομης μι-- παρὰ Δαιαόνω και tollendum videtur hoc ini μαπιστωνκή ἐχθροποώD. Notanda haec membnum Geniorum que ultorum notio in legibus his antiquioribus, ut mulis In risco sermone, passiis obuiorum, tisim in prist rte, inpri' is truseorum quam vocanti . ---aria. Furias, Πάσδε, Dequentare coepit.
119쪽
i sitim uis nouercam superinduxit, non pr-
Hanc legem Diodorus es, inter eas, quas charondas a te inuentas, non aliunde d*matas, 1egum codici inseruerit memorat. Sanctionem idenir legi adiectam nobis seruauit, ut ii, qui ,,m-rcam suis induxissent . . senatu conssioque pussivo Megent exclus fieri enim vix poste, ut is qui suis liberis tam male consulat, patriae bene consulat. ANam quibus primae nuptiae bene successerunt, iis Bhac felicit oue et functis acquiescendum; qui vero matrimonium infelix experti, idem erratum denuo Acommitterent, insipientibus merito accensendos - )- Altera haec rati' adiecta secundas Omnino nuptias
Diodorus XII, Ia. iri γίνεσθα συρι λους τ*ομο- ἡ πατρίδι. Quo ipso illud explieatur in i , ex D. Stob. reeitata: Hi ευξοεείτω ὀνειδιζέσθω. Loquendi eadem quidem ratio veteri aeuo frequentata ut sententia aliqvix simul elim negatione eontrarii esseratur; quod vulgo, ut multa alia prisci sermonis simplicitati et insantiae omnino communia, orientis linguis proprium esse putant. Vetus poeta mox excitandus sic extulit et μή ευθοπιραωθω . μήτε μετε ιέτω λόγου Iαροὶ δεῖς πολίταις - et alterum illud: - σπου- μι-- --ψας ὀι στά- ς sic reddidit: Κατα τῶν λι-- πραγμίτω πεπvim si M.
s H Diodor L L ubi ma veteris alleuius poetae iambi excitantur, quitias eadem ci rondae lac exponitur;
120쪽
- ro nivria damnare videtur lex ipsa ad gemis, si heri ex priore matrimonio suscepi fuerinti Ceterum cum seuerioribus moribus haec te Νutique est content nea Itaque et a phil ophis passim nuptiae secundae damnatae, et ab iis ciuita, xibus, quae leueriora instituta amplerae sunt m plectuntur autem haec, et amplecti par est, omnes paruae ciuitates quae ad popularem formam descriptae in morun austeritate non modo priuatam felicitatem, sed omnino publi ni sinutem positam esse intelligulat; facilius etiam eaedem, cum finiatus et iustus ciuium numerus sit, ad lamiliae alicu- vis magnae exemplum et instituta domestica regi possunt. Hoc idem fieri poterat in rep. Cluistiana primis aetatibus itaque eadem seueriore disciplina stabat, multa accuratius et praecisius praἡcipiebat adeoque et ipsa secundas nuptias improbabat. Sed sapienter recessit sequior aetas et ab hoc et a multis aliis, quae cum rei publicae priuataeque forma ac ratione coniuncta erant, eaque mutata deserenda sunt et ipse nec, nisi nulla simul in pristinui statum reuocari possint, fieri autem hoc per noste rum imperiorum et ciuitatum formam nequit, nimis perseueranter sunt retinenda, aut quod retineri nequeunt, temporum vel homilaum prauitati illud est imputandum. Multo minus ceteris omnibus i superhabitis, pro una vel iter re, quae reliquarum