장음표시 사용
91쪽
- ' CARMEN DEBORAE, IUDICUM V.
ugustum, quod post insignem a Canaanaeis re i - Portatam victoriam ceciniti Debora, carmen non .minus dissicile esse ad intelligendum , atque adeo quibusdam . locis obscurum, , quam in multis latiis Hegans est et sublime, omnes, qui de his rebus recte auisa st .misunt, i uno quasi ore testamur. Et quam Us illud nactum sit, nostra praesertim aetate, ter eos quorum opera communis erat universo codici hebraeo,' proprios etiam interpretes, et multos et
92쪽
Aa R. TELLERvM D, D. BALTH. LUDERwALDIVM haud tamen, etiam post tum varios doctissimorum virorum conatus, tam persecte explicatum atque penomnia expeditum videtur, quin iubinde clariorem l ceni et faciliorem partium inter se cohaerentiam dessederare possis. Visum itaque fuit cum seribendum aliquid esset, nostiam quoque qualemcunque operam ad interpretationem hujus poematis, quod inter sacrae
hebraeorum poeseos monimenta vetusta praeeipuum aliquem locum obtinet, conferre. Non quod adeo arrogantes simus, ut putaverimus, nos tam bene satisfacturos esse causae nostrae, ut omnes omnino difficultates posthac evanescerent: sed hoe tamen sperabamus, fieri posse, ut quibusdam saltem locis nova quaedam lux assundi planiorque, quam antea, factum erat, sensus constitui possit. Verum, de hoc iquidem nihil attinet plura a nobis diei: superest, ut delectionis varietatibus, quas in conspe um produς
mus , breviter moneamus benevolum lectorem. , Nempe eum peregrinatio opportunitatem nobis praeberet inspiciendi vetusta hebr. cod. exempla msta non Pamra, let vero neque temporis neque studiorum ratici permitteret, illa tota perlegere, selegimus certa qua dam capita, quorum textum impressum comparare
mus eum libris seriptis. Atque in illorum numeroe erat etiam quintum libri Iudicum, quia hoe ipsum tunc quidem requirere nobis videbatur in pluribus lo-
miticae S exegeticae in Gen. XUX. Devt. XXXlII Exod. XV. Jud. V. Hal. I766. 8. icilegium observatti in praestantisiunum Debora vinicium. Brunia ig. 17 a. 4
93쪽
eis reeeptae testionis mirendationem. Quas igitur deprehendimus varietates, ad unumquemque versum hie sedulo notavimus, nulli dubitantes , quin gratumhoe futurum sit lectoribus, qui ejusmodi res curant, quorum magnus hodie videtur esse numerus. . Quam vis enim ipsi parum illis auctoritatis tribuamus , cum sint maximam partem ex librariorum oscitantia oriae, speciminis tamen loco esse possunt, unde intelligatur, quid sere expectari possit ab arduo illo opere ΚENNICOTTIANO, intra anni spatium nunc . prodiruro. Omisimus autem consulto duplicis generis varietares, cum eas quae in punctis cernuntur, tum quae ortae sunt ex illa librariorum inconstahtia, qua Vau et Jod quiescens modo ponunt, modo omittunt; quarum immensa est copia. Sequitur index eodicum, quorum varietates adsingulos versus notatae sunt: ICodex Ienensis KENNI COTT. I 82 a- Berolinensis Σ- 6o
η Posui quidem nune, pq ε edita ΚENNICOTTI DEROS-wque opera, dimitiabjicique haec lectionum horaisari Decimina: at cum Myim fuerit tu. EiCHHORNio uti iisdem in jussieando Municottiauo opere, Appenc ad Michaelis biblioth. orient. et ege porrem Xu pag. I 6s. et ΚεNNi COTTO Us, ad dubitationes inde oblatas respondere diligentius, Disseriar. generalis pag. II 8. II9. eduionas Brunsianae pag. sso Jqq. jam non piiunxur commode abesse posse ab hae nova editiose.J
94쪽
36 - Biberaeo ad me misim qui uno VOl. in Φ. continet omnes libros veti test. ''
95쪽
o Camen' Deborae Padisum, . Aecedunt eodd. Ersurienses in biblibrum editione
cod. 23 sed suppl. est a. N 'm
m; DPM cod. a et II. - 2 MAI) Magna est virorum doctorum inexplieandis his vocibus dissensio, LETTrus, adstipulante ALa. SCHvLTENs Io in comment. ad Proverb. I., verbo hebr. M a significationem Arabici iij, tria buens, de. morum ac religionis dissolutione sermonem esse putat vertitque hoc modo: in summa disurbatione rerum omnium in Israele, dum populas etc. Sed, praeterea quod admodum dubia est verbi eum c usonjunctio, exigit etiam, ut praeclare monet ven. TELLERus, verborum seriςs et strui bara . ut Bath infini.
1782- . cui πιι e est 319. -morabilis omnino. i propterea, quod videtur adhibisur fuisse Pacobo ssisima in adornanda sua adisione Masrethisa Veno. Irar. vid. DE Rossi pag. XII. Qisertat. praeliminam, praefraε riari- lectio 3um μοι. IV. ex alibi. 4
96쪽
finitivo praefixum eandem in utroque hemistiehio vim obtinere debeat, adeoque versio ad verbum sit instiastituenda haee: quod disblata fuit inter Israelitas disci plina, quod populus sponte fa ad bellum sitis, Iau,ta
I ovain f quod quam sit absonum, quisque intelligi r. Ipse igitur vult, hie de dissolutionibus usurpari, seu varii generis calamitatibus, et v aeqque ac habere notionem Hiendi, ut sensus st: Laudate . Ictovam, quod calamitates belli iti Israri cessa perint. At haec quoque explicatio suis laborat dissic iliatibus, primo, quod verbo tribuitur talis significatio, quὲe diversi est a significatione nominis e verbo oriundi, deinde quod semitur ut passivum, cum tamen activum sit. Atque etiam illorum rationem non possumus probare, qui D vqrtunt' quidem altive, sed supplent nomen ex sequentibus, pro eo quod ultiones ultus es in Israede Ieaova. Quanquam eriim verissimum est, verbum π D in versique Chald. et Syr non raro respondere hebraico Cpa, illud tamen durum nobis videtur et incommodum,' quod subjectum enuntiationis quaerendum sit in iis quae postea demum sequuntur. Illustris autem MICHAEos versio, da tur datis Istael die Bande zθrrissen, aut ven. LuDER UALD II, cum rumperentur Vincula obs 1 a iste, quomodo eum voeibus sebraeis conciliari queat, nos quidem plane non pςrspicimus, Tentabimus itaque novam hujus commatis explicationum, seu, ut rectius dicamus, eam, quae antiquissima quidem est, sed interpretum quantum scimus omnium solertiam est)git, stabilire conabimur. Nimirum LXX. in cod. Alexandri quocum consentir Thoodotion, sic habent, ει
raele imperatores , qui mandata dare et rem publicam
geura aut ηα Li est haec versio ita ςomparata, ut
97쪽
non modo singularum vocum ordini grammatico optis me respondeat, sed sensum quoque fundat egregium et talem, qualem ipse rei, de qua sermo est, natura poscere videtur. Etenim eum populi, id vero est plebejorum hominum in bello movendo alacritas praedicetur , quid quaeso aptius esse possit, quam ut e Tum quoque, quorum erat rebus praeen ae copias imperio regere, mentio injiciatur honorifiea 3 N
'que desunt argumenta justi, quibus illa vocabuli significatio probari possit. Nam primo in autero loco, quo illud legitur, Deuter. XXXII. 42. aliam
quam hanc ipsam notionem vix admittere videtur con-rextus, modo notetur, quod Lo Trius praecipit in
libro de s Pόesi Hebr. pag. 376 edit. Goetting. adae,
coli. Mich. I. 4 et 2 Sam. I. aa, quatuor versiculi membrorum duo posteriora alternatim esse reserenda, haeratione: Inebriabo sagittas meas sanguine occisorum captivorumque; et gladius meus devorabit carnem, , de capite P, B, principum hosilium, αποκεφαλὴς ut commodissime iterum verterunt LXX interpretes. Deinde, quod piseeia
puum est, Arabicum cum generatim notat id quod summum est in re aliqua, tum speciatim eaptae et principem familiae: atque Onhelos etiam vocem Deuter. XVI, I 8. vertit, Nostra igitur' sententia verus hujus commatis sensus hic est, ' gratias agendas esse Iehovae pro eo quod Ipse effecerit , ut tin afflicta et perdita reip. conditione ' neque
principibus populi, neque populo ipsi deesset animus, dejecto servili jugo vim hostium multo superiorem repellendi pristinamque patriae libertatem ae splendo-
98쪽
deest in o et 19, sed utrobique suppleti posterius) deest in zo sed suppl. Omittitur quoque in versi'ne Syriaca, sed male, nostro quidem judicio Videtur enim haec ipsa vocis re-oetitio elegantiae aliquid habere. Superbit quasi laetabunda vates tanto illo honore Jehovam suis
celebrandi carminibuS. Vs. 4. S.
Tempestatis descriptionem contineri his duobus versibus clarum est: sed discrepant interpreties tum in /re ipsa definienda, tum in relatione horum versuum ad ea, quae sequuntur, stabiliviida. Prius quod at tinet, nobis sic videtur, non posse aliam hic tempestatem intelligi nisi eam, quae conjunitii fuit eum divinae . legis in Sinai montei promulgatione, Exod. Xta. 36. seqq. quia Sinai non nominatur modo, sed et digito quasi monstratur, dieiturque diffluxisse coram Iehova 3ppropinquante. Objicit quidem Lovius, apud
99쪽
Mosen Ioc. cit. mentionem non fieri pluviae. Ae, hancce objectionem , levem profecto, non magis moramur quam CLERICI effatum, nubem, quae tammum cacumen Sinai insedit, non posse dici e Seire monte venisse. Quid enim quaeso absurdi in eo sit, si statuatur, insignem iIlam tempestatem non ex ipsius montis cacumine subito erupisse, sed, ut plerumque fit, eminus coortam mox accessisse propius et wOm ' tem insedisse Θ Ae quid impedit, quo minus credamus, ex illa coeli plaga, quae Idumaeam spectat, eam advenisse Τ Nos quidem hanc ipsam interpretationem planissimam judicaverimus ac verbis aptis mam. Certe quod LETTIVs aliique volunt, albidi ad historiam Israelitarum, quos. Deus post negatum ab Edomitis transitum, Num. XX. I , cap. XXI. , prae sentissimo gloriosae suae majestatis signo in columia' , nubis et ignis residentis strupendo plane modo in te xam promissam reduxerit, id pluribus difficultatibus obnoxium esse videtur. Non circumluisse Idumaeam Jehova hie dicitur, sed ex Idumaea praeessisse: neque illud Israel irarum Hreum Idumaeam iter ulla notabili i tempestate insignitum fuisse legitur: neque tandem ratio perspicitur, cur illius prosectionis in hae verborum serie mentio steris injicienda. Contra vero legis divinae in Sinai promulgatio cur m moretur, id non adeo dissicile intellectu. Nam cum statim summae, in qua resp. Israelitarum proximis. ante temporibus versata fuerit, miseriae descriptio subjiciatur, hoc mihi inmiere videtur Debora, utut . magnificentissima sierit ac eum lacro quodam hora re totius naturae eonjuncta legis promulgatio, brevi tamen factum esse, ut deposita omni illius legis rev Tentia desciverint a Deo suo Israelitae, eamque sibi justam omnino poenam contraxerint, ut victi ab hostibusu exeque habiti in omnes istas calamitates inciderent. 7
100쪽
N: M 1 est super rasura m 3o, qui ejusmodi rasuris statet. Cod. io inter duas has voces habuit aliam, ' hunc erasam. -λam rivi 3 Cod. ix habet ri N; et in spatio intermedio suppl. 'I', 'I': P. ra i , sto, stet et' Erlari. I. i deest quoque praef. in a, Regiomoni. II et Stuttgard. sed' adhitum est. habet Ersuri. V eme n- datum in Chald. quoque omittit copulam. rre N post .haec ruerba. repetit rum sed sine vocat p B In , ante haec verba repetit et i ' ον μ' ', 'a sed sine vocat. . . ' PI n ma Io et 32 sed emend. mn post. vocalibus caret in I a.
'ri V post. deest in et et sed suppl.
R. TANcuvNi, Iudaei Hicrbsolymitam, eommentarius in prophetas arabice scriptus, & ab ED. POCo-CRio ex oriente in Europam illatus, extat oxonii inhibliotheea Bodlejana, ubi multa ex eo excerpsimus, permoti auctoritate ejusdem Po CKIi, qui perquam honorifice de magistro hoc judateo hine inde in libris suis