장음표시 사용
61쪽
gypto, Libia rentapoli, ut liis omnibus Epis opus Alexa adriae praelit, quandoquidcm x hoc
Romano Antiocheno caeterarumque prouinciarum Episcopis solemne cli, at Ecclci. priuilegia
sua fatui sint. Respondeo, desiderati in ipso vestibulo verba maximi romictas quae citantur Concilio Chalcedonensi a Paschalio L pii copo a L xv i. Ecclesia Romana seni r iliabuit primatum. Mos autem perduret te Miltiade in causa Donatastarum quod obiiciunt, euincitur illis verbis Optati lib. i .Caecilianus omnium supta memoratorum sententiis innocens est pronuntiatus, etiam Miltiadis sententia qua iudiciam clausum csLViade sic qui tui controuersias de fide , Miltiadis Rom. rontificis sententia dcci fas esse ante Constantini magni aetatem. In Atii caussa sub annum s i 8. Alexander Alexandrinus Episcopus scripsit literas ad Sylvestrum Papam, quibus ea quae gesserat probaret Rationem facti sui inferior apud diu periorem, ut oportuit reddebat. Liberius papa in epiliola ad Conflantium de ca re scribens his verbis utitur, Manent, inquit. lit ae Alexandri Epis piolim ad Sylvestrum sanctae inemoriae. Anno salutis , ' 6. B. Sylacilio successit B. Marcus, cuius exstat epistola ad S. Allianasium qua Romanae Ecclesiae principatus asiluitur his verbis, Marcus sanctae Romanae, Apostolicaeque sedis, M . uniuersalis ecclesiae episcopus. Ecclesia Romana immaculata semper mansit, de Donimo pio-Didente & B Petro opem ferente in suturo manebit. Epistolam tulis Romani Pontificis tomo
i .Conci l. mic tantur, in qua verba haec expi elsa ium. Quas praeuidentes sancti patres inlidias. de illicitas altercationes, v animiter in praedicta Nicaena statuerunt synodo, ut nullus episcopus nisi in legitima Synodo, M tuo tempore Apollo lica auctoritate coitu oc .ua tempct quibusdam criminationibus pulsatus audiatur, id est, iudicetur, vel damnetur: sin aliter praesumptu in aquibusdam sucrit in vanum deducetur quod egerint, nec inter Ecclcita istica vlio modo reputabitur. Eam cpitiolam cur oppugnent non video nisi quia vera oppugnare mant. Addit Iulius potestatem conuocandarum generalium Synodorum pcnes sedem Apostolicam residere. De lutio Pont fice Socrates lib. a. p. ii. σοι α es in Q ω ρύαη εκκλη- ας ser. αὐτοῖς παμμι Π ων - ναυτους. tutius quoniam Ecclesia Romana priuilegiis instructa erat, literis libere de cum auctolitate scriptis Athanasium de alios eiectos muniuit. Quae verba quia Romano rotat. principatum asserunt, non leuiter transmittenda sunt: Tertio de quaiso canone Concili j Sardicensis conceditur appellatio ad Romanum Pontificem, ab omnibus Episcopis velut ad supremum ae maximum iudicem: lilod Concilium Socrates lib. a. c. is. cucumenicum Vocat. Aligustinus epist. isit. plenarium univcisae Ecclesiae Concili an . Sulpitius lib. i. Histor. sacrae,Concilium ex uniuersi, orbe conuocatum, A. Albanatius Ap
adii ei sus Athanasium. Iulius sequutos legem Ecclesiae ipsos Romam venire iussit, de Atli nasium in ius vocavit. Paruit ille, de maius imperium agnouit, ut debuit. Vnde Romani pontis principatus apparet, Obuciunt ex decreto patrum qui Syrmium conuenerant, I ibc-xium. & Foelicem simul Romanam sedem pubernasse. Verba Soromeni lib. c. s. sic babent.
ba soluunt obiectioncm, quae ita latine sonant, Episcopi qui Surinii erant scribunt ad Felicem Pontis Romae, de Clerum Ror'. ut ambo Apostolicum thronum regerent. 5 c. scd cimi Felix bretii mortuus esset, soliis Liberius Ecclesiam rexit Deo disponclite, pe thronus Petri dedecoraretur , a duobus pastoribus administraturi quo i dissensionis in symbolum, de lege Ecclesiae alienum. Aio igitur id tempotis vivo Felice Pontificis munuς Liberium non obi ille,
mortuo obiisse. Per vula coactus a Constantio Liberius cum Arianis communicaueratori Athan alii damnationem subscripserat, quam subscriptionem, vivi, Ac necessitate extortam excusat Athanasius Epistola ad vitam solitariam agentes. Liberius humanum quid palliis est, . sed eiusmodi prolapsionem posterioris temporis constantia expiauit, usque adeo vis. Ambrosus lib. 3. de virginitate, sanctitatem Liberii eommendet. Concili; Nicaeni ach. i. At ira nasi iis Epistola ad nullianum acta Sunodi Alexandrinae a Liberio confirmata esse testatur. Verba sic habent, Quemadmodum de haec Romam scripta sunt .Roinano iamque Ecclesiam omnia comproba se constat. Obicistant δί luxum Ecclesiae Romanae sub Danaasci, quem insectatur Ammianus lib. 17. dc attingit B. Hieronymus Epis . 6 n. qui praetextatum designatum Consulem Daluato per iocum dicere solitum ait, Facite me Romatiae urbis r piscopum . MG i eris
62쪽
ero protinus Christianus t sat cor iam inde a Con stamino magno Romaui Pontificis ubique emicuisse splendorem, Quid tuna deinde, an splendor ille obstitit, quominus idem Hiero nymus Damasum sanctissimum Fcclesiae parentem agi osceret, dc Romanam Pcclesiam laudibus eueheret ' Aliam in nos securim iniiciunt cx pistola B. Hieronymi ad Marcellam, ubi Romam appellat Babylonem, & purpuratam incretii cem: scd verba quae subiiciuntur ca Iumniam refellunt. Est quidem , inquit, ibi sancta Ecclesia . sunt tropliaea Apostolorum MManytum est Chiisti vera consessio, cit ab Apostolo praedicata fides, degentilitate calea ra in sublime erigens se quotidie vocabulum Christianum. Subreperc tamen vitia in clero non diuiteor, quae ille graphicE depingit. Sed vitia ii quae in clero sunt, ea Pontifici Rom. ius suum non detrahunt. De Synodo Constantinopolitana sub annum 38 i. quod obiiciunca Nectatio habitam, Photius in libello de septem Synodis cam a Damasse probatam iudicat, nemo a Nectatio indictam, vel habitam scribit. Theodoretis lib. s. c. s.& 9. Non dicit, Damaso Constantinopolitanam. aut Roman iA Synodum indictam , sed ab italia: Episco
ris riuua , οῦ σαλυτ aπω. ἐδε πιν εις; --τους α .κ ad προος που .. Synodicam Epistolam acceperunt ab Epii copis occidentis, quae hortabatur ut Romam venirent. Per episcopos occidentis Romanum Pontificem intellige. cap. 9. επα , ruis
i. μει λῆ βουλ i συγκροτῶν ς, - ει λη αἰ, τ . λοφιλε rier, λε- καμιιατων. Graeci Episcopi seribunt ad Damasum, & Ambrosium , quando Synodum Romam Dei voluntate indicentes, id nos ut membra propria inuitastis perliteras regis Dei cari. In veteri commentario de rebus gestis Damasi haec legu tur. sententiam de damnatio De Macedoni , de Eunomij Damasus confirmari praecepit etiam in sancta secunda Synodo, quae praecepto & authoritate eius apud Constantinopolim celebrata eae idem disces ex Sy nodo sexta ac . is. &Concit. Chalcedon. act. i. Pliotius in septem Synodis de Damaso abi, Synodi Constantinos'. confirmante haec verba ponit, m/s Id est, Damasus eorum decicta confirmans. Canon closiacm Sγnodi, q a secundae tribuuntur Constantinopolitano
ε ς -πον. Episcopum Constantinopol. principatum habcre honoris post Romanum Pontificem : hunc Canonem Leo magnus epist. lv. conuellit, quod tenderet in praeiudicium Al xandrini, & Antiocheni Patriarcharum. Viaeci postea Concilio Chalce)on. eundem nonem renouare conati 'reclamantibus scdis Apostolicae lcgatis trustra suere. Obii ciniat Marcionem ab Episcopo suo in Ponto communione suis in Ron atra venisse,ut a Pontifice Romano praesidium peterct, natrante Epiphanio haeresia . sed hoc responsum ti ita Doctoi bus Ad Presbyteris Rom. Ecclesiae. Non pol sumus hoc sine per millii venerandi
Patris tui facere. Marcion Romanum Pontificcna Ecclcsae caput agnouit, se appellauit. R manus Pontifex Marcioncm temorem mi egium rcstituere noluit. Theophilus Patriarcha A lexandrinus Synodo prouinciali inconsulio Rom. Pontilice Origenistas damnauit,& dam- rare potuit, sancius tamen Hieronymus et iis acta confirmari a Rom. Pontifice cupit, epist.
s. inmach. his verbis: Quod totus oriens miratur, & praedicat, lato sinu Roma susci piat, piaedicationem quoque Cathedrae Marci Euangelii X Cathedra Petri A postoli sua praedicatione confirmet: quanqua inceledri sermone volgatum ii , s. quoque Papam Anastasium eodem seruore, quia codem spiritu est, latitantes in solacis suis liaereticos persecutum , eius mel icrae doceant, damnatum in occidente, quod in oriente damnatum est. D. Clarysost mus cum primum a Theophilo Alexandrino Episcopo damnatus est, non usus est excepti
ne Canonis Synodi Conliantinopolitanae sub Ilieodosio maiore, qua Sedes Constantinopolitana post Romanam ceteris antefertur, scd a Nicaena synodo praescium petiit, qua Alexandrini cpiscopi linutes definiuntur, intra quos iurisdictionem suam exerceat, Aegyptus scilicet. Pentapolis, de Lγbia, quare in Chrysostomum Theophilo Alex. nihil si iuris, qua
exceptione non utitur aduersus Roman. Pontificcm , imo cum denuo in exsilium ageretur
ad Rom. Pontificem innocentium l. appellat ut, ad quem spistolam scriptit, narrante Palladio ita vita Chrysostomi. cuius ii scriptio haec est, Domino venerabili, ac beau sino rpiscopo Maocemio Ioannes in Domino salutem . n. innocontius supcr ea re scripsit ad Clericos Con
Soron en. lib. 8 .c. 1 6. necessaria in eognitio synodica, quam olim dixcramus conuocandam indixerat igitor synodum innocentius,ut de nc otro Chrisbstomi cognoscerctur. In E
Roinani ponti scis principatus luculent cr ala critur; quas i pii olas ne aduersa: ij quidem falsi damnare audent. Obiiciunt Syricium Romanum Pontificem edicere spistola ad Asricanos ut extra coiis cientiam scilis Apostoli , hoc est , primatis , nemo avdcat ordi-
63쪽
nate, quod edictum syrici j Innocentius ad Victricium epistola r. capite t. interpretatur his verbis . Extra conscientiam Episcopi Metropolitani nullus audeat ordinare Episco-rum. Respondeo Metropolitanis sedent Apollolia am se primam Cat edeam tribui in sua dioecesi , ita tamen ut Romanae Ecclesiae, quam ab solo:c primam a g. Osca nt, si abiiciatur. Obiiciunt cap. χ6. Synodi Carthag. 3. ne primae cedis Episcopus vocetur princep . Sacerdotum, aut aliquid huius inodi. Aio decretum hocciso Synodi prouincialis, qu x uniuersae E cluiae leges non ponit, scd solis Afris, ut iupra probaui. Mileuitano te Cartilaginensi Concilio sub annuccccx . i. aiunt Pelagium d Celestium damnatos non expc Qua sententia Rotia. Pontificis. Optime, quia nascenti morbo erat occurrendum. Patres tamen Carthag synodi epist. ad Innocentium quaevst i X. inter Augullinianas , in haec verba scribulat. Hoc itaque se lum , Domine frater, sanctae caritati tuae intimandum duximus , ut statutii nostrae ine-d octitatis, etiam Apostolicae sedis adhibeatur auctoritas, pro tuenda salute multorum, Acci
Legenda est epistola innocenti; ad patres eius ena Synodi quae est si . inter B Augustini epistolas. Rudem epist. 91. patres Concilio Mileuitani ad innocenti loquuntur iii haec verba. Dominum beatissimum, incritoque venetabilem,& in Christo honorandum Papam, quem Dominus gratiae suae praecipue munere in Apostolica sede collocarit, cui pectus Apostolicum insit, Arbitramur alictoritati sanctitatis tuae de sanctarum scripturarum auctoritate depromptae facilius eos qui tam peruersa Ac perniciosa. sentiunt esse cessuros. Obiectant can. 22. Concit. Mileuit. quo seuere prolubemur appellationes ad loca extra Asricam. Respondeo prohibetiquidem appellationes inferioris ordinis clericis, non F piscopis, ut verba ipsa indicant. In actis Concilii Mileti: t. i. sub annum o2.agnosces Afros Pontificis Romani literis excitatos promptissime Synodum ollegisse, eiusdemque literas publice in Concilio tectuisse. In actis Conciliu Toletani primi, patres profitentur se paternum Episcopum ciam in communionem recepturos, quando sedes A postolica rcscripserit. Obiiciunt, patres Concilij Carthaginensis quod vulsό sextum dicitur, in epistola ad Celestinum dicere, ut aliqui tamquam a suae
sanctitatis latere mittamur, nulla inuenimus patrum Synodo constitutum: credibile est eos S; nodum Sardi censem prae manibus non.habuisse iii cuius canone ' legatum a Lucre Apost lico mittendum diserte constituitur. B. Augustinus epist. ibi. scribit Caecilianum ad Roma
nam Ecclesiam, in qua sci per Apustolicae Cathcdrae viguit principatus, ubi caussam suam ageret, appellandi ius habuisse; quod de Synodo Ephesina obstrepunt, supra ostendi in iis ei Celestinum Romanum Episcopum per legatos suos praefuisse: legantur epistolae Celestini ad Cyrillum, de ad Ioannem A ratiochenum tomo t. Concit. Ephes. celestini verba sunt in epist.
Iu i . ἐξ Ao ταυτὶ o S. c αα Sa costar m P Sora α ν. id iuncta igitur tibi potestate, M auctoritate nostri throni, nosti aque vice, de loco inim potestate usus hanc sententiam cum omni firmitudine ex equeris. In actis ipsi clinis Celes ii ius de sancto Cyrillo ait, Tet ut locum tenens ostrum la)c faciat. ipla Synodus epist. ad Theodosium de Cesestino ,- - αγ τω κ UES e et o v er. Cum permisisset sanctissimo Cyrino Celestinus suum tenere locum: Balia mon ad Nomoc. Photistit. s. c. ι . B. Cyrinum ata Cclestino Phrygium accc Pil se, ut constaret eum habere ius, auctoritatem Papae eumque sedi secum Phrygio. a juo tempore cum Phrygio sacri fieant,& praesident Patri resiae Alexandrini. Phrygium male pallium interpretantur, quae mi tra sit. Leo IX. Papa epist. aduerius Michaelem Con stantinop. 5c Leonem Acridinum cap.r s. haec habet, simulque Phrygium, id est mitra iri, nec non Sc s. pcibum ei ale, videlicet lorum. In donatione Coo stamini. Phr3gium candido nitore splendidum i in Graeco est, ἰoi ρλαμαι. λῆρον,ὶ resurrectionem Dominicam designans citis sanctissimo vertici manibus nostris
imposuimus.Vaticanus interpres phrygiura et tinuit, de καλυς interpretatur. Bal samon l. Meleta, λυραν vocat, male. Superhumerale Palsamoni dicitur u ia ques ,
Vaticano επι sarem Quod impcriale circundare solet collum, videlicet lorum , quod sorte, , lorica dictum, quia loricae instar humeros tegeret. Sed ad locum Celestini redearmis. Euagrius lib. i. cap. rς ἡ κελε νου ροποι, tenente Cyrillo Celestini locum , me P αιτιυ. Z- : Cum p: rmisisset ut suum teneret locum. Obiectant verba Ambrosii ad epist. Galat. siue quis alius auctor est. Paulus. in a ait, retrum solum no in Cat, de stibi comparat, quia primatum si se accepit ad fundandam Ecclesiam, se quoque pari modo electum ut primatam habeat in fundandis gentium Ecclcitis . ita tamen ut de Petrus gentibus praedicaret, si caussa sitisset, de paulus Iudaeis, dcc. dignum suit ut cuperet videre Retrum, cui delcgauerat Saluator curam Ecelesiarum obiectio illa per se soluitur nihil opus verbis in re clara. Leonem magnum qui sub annum εο .inroiuificem cicctus est iroii aequis auribus audiunt serinia in Anniuersario
64쪽
an impi onis suae dicentem, retrus sic prae caeteris est ordinatus, ut dum petra dicitur, dum fundamentum pG untiatur, dum regni ci Eorum ianitor constituitur, dum ligando i una soluendorum arbiter, mensura etiam in ciuiis iudiciorum s uorum definitione praescitor. δία. qilioris, is sorte animis clandem audient ibidem de se ipso loquentem: quc in non ibium huius sedis praesulcni, scd dc omnium Episcoporum noucrunt cilia primatem. Se primatem omnium Priscoporum v. l co dicere non verctur. Fiat ianus in epist. ad I conem Magnum, commotus itaque sanctissimc pater, in lus omnibus quae ab Eut che pia sumpta sunt .pro consueta fiducia fideliter age, pro namque faciem communem caustam , de canctarii Ecclesiai uni
disciplinam inuit decernoe damnationcm a lucisos cum rogulariter factam, A per propria scripta dignare. Causa enim eget solummodo ucstro solatio, atque de nisione, qua dc beatis consensu proprio ad tranquillitat om dc picciri cuncta perducere, &c. Eutiche. l. bellos direxit vobis plenos omni fallacia, atque calliditate, dicens iudicii tempore libellos se dedisse appellationis , de nobis de hic conuenienti to concilio, dc appellasse vestram sanctitatem, quod nequaquam ab eodem facium cst. Quid liis verbis clarius esse potest .vcatus Gregorius non minus clare lib. cpist. 32. cpist. s. scribit per Synodum Chalcedonensent Romano Ponti sciuiomen uniuersalis Episcopi oblatum etae. Cctete actione tertia Clial cod. Concit. extant tres orientalium ad S. I conem libelli: quibus unauci salis Episcopus, vel Patriarcha vocatur. rascha sinus spiscopus E cclesia Lilybetanae vice Beatis . atque Apostolici uniuersalis icclesiae rapae urbis Romae Leonis sanciae Synodo praesdcias, subscripsit. Item ach. vi. ach. xvi. Post canonem sextum concilii Nicaeni auditu in indiccs dixere, perpendimus omnem Primatum, echonorem praeci prauni, secundum Canones, ami quae Roniae Deo amantissimo A hiepiseopo conservari. epist. m petit sanctus Leo a Theodosio imperatore ut intra Italiam con 'ium co-
seretur, de epist. a .dc 3 3. quia totus Imperator cogere poterat Eutychianos ut comparerent, iron quia Imperatoris cilc crcdzret cogere concilium. imperatorcs enim ciuilia. de temporaria , Episcopi ecclesiastica, si iii talia , dc .aeterna procurant. in Epis Iola Synodi Chalcedonensiad sanctum Leonem haec verba logunturi quibus tu quidem sicut mombris caput praeeriat, in his qui tuum tenebant ordinem, beneuolentiam praesciens: in Novella Theodo iij C. Tlieodos inter Nouellas eiusdem Theodos tit. i . laaec leges, decernimus ne quid iam Episcopis aulicanis, quam aliarum prouinciarum contra coiis iacti dii in vetcrem liceat sine viri vener
bilis Papae urbis aeternae auctoritarc tentare, scd illis, omnibusquc pro lege sit , quicquid sanxit, vel sanxerit Apostoli sedis auctoritas Nouclla Valentiniani de ordinandis Episcopis,
haec verba habentur. Cum igitur sedis Apostolicae primatum, sancti Petri meritum, qui princeps es cpiscopalis coronae, dc Romanae dignitas ciuitatis, sacrae etiam Synodi si marit ali ctoritas, ne quid praeter auctoritatem sedis istius illicitum prae imptio attentare nitatur. Ita ut quisquis r piscoporum ad iudicium Romani Amisti iis euocatus venire neglexerit, per motaderatorem eiusdem p od inciae adest e cogatur. Sanctus Leo epist. 9 3. ad Turibium Asturi imsem Episcopum, cap. i7. Habcator crgo intcrvos episcopale concilium, de ad cum locum qui omnibus opportunus sit vicinarrim prouinciarum conueniant Sacerdotes. Ad tuae dilectioni si licitii liuem pertinebit, ut nostrae ordinationis alictoritas ad praedictarum prouinciarumer scopos deseratur. Ex quibus apparci Ecclesiae Rom. principatum a Deo institui, Synodis sanciri , ab liri crato abus si mari, a I cone concilium indici. Leo ep. I s. ad Synodum Ephesi, in. Religi sa clementissimi Principis fides sciens ad tuam gloriam maxime pertinere fi intra Ecclesiam Catholicam nullius citoris pernicia cxsurgorct, hanc reuerentiam diuinis detu lit institutia. ut ad sanct e dispositionis ei sectum auctoritatem Apollolicae sedis adhiberet, tanquam ab ipso beat: stimo P tro cuperet dcclarari, quod in eius conscitione laudatum iit. De se ada Synodo Ephes cui Theodositis Dioscorum Alexandrinum pia secerat Liberatos in Breuiario cap. ii. ii a scribit, Ecclcsiae Rom. Diaconi vices habentes Papae Leonis assidere non pasti sunt. eo quod non sucrit data prae scilio cina sedi eorum. B. Loo cpist. ii ad Tlaeodios. scribit Plauianum appella se Romam , quod idem Labcratus vicularii cap. it. tenci. in crist, Valentiniani in p. ad ilieodosium, quae cli inter praeambularcs ad concilium Clialcedonens. 'Valentii ianus ait Imperatoribus competere, ut non tantum fidem illaesa in . sed de dignitatem propriae venerationis scato Apostolo i cito intemcratam conseruent, quatcnus beatissim is Romanae ciuitatis Episcopus, cui principatum sacci doti3 super omnes antiquitas contulit, locum habeat . se fatuitatem de side de Sacerdotibus iudicare. simplicius pontifex iub annum 81. ad Acacium scripsi in haec vcrba, nihil omnino restare videbatur, nisi ut Deo nostrost alias agentibus nobis, ut sine strepitu quod Catholicus in defuncti ministeriunt suocesiisse contistes A postolicae quoque imo oratiouis assensu votitiam sumeret firmitatena. Non esset rara Antiocheni antistitis clectio nisi illa a Rom Papa costiira tur.Liberatus c. is . t utar. Expulsus ab
65쪽
1b haereticis Alexandri Ioannes ad sedem A postolicam appellauit. Obiectant Gelasum.
sed temere 'em verba dabo in commonitorio ad faustum magistrum.ineptias itaque suas sibi sei uent nisi res piscant potius cogitantes Chri iti vocem non esse superquam quae consessioni Beati Petri Apolloli inserni portas nunquam pro litur asseruit seu propter non vcremur ne Apostolica sententia resoluatur, qnam 5 vox Christi. x maiorum traditio, d Cano num fulsit auctoritas , ut totam potius Ecclesiam semper ipsa diiudicet. Obuciunt quartam SVnodum sub Symmacho Pontis Rom. cuius tamen verbis plantissime reuincuntur, quae silc habent, scripturae quam Basilius conscripserat, nullum Rom rcclesiae aut interfuisse aut subscripsiae antistitem, per quem potuitici sortiri legitimam firmitatem. Patres quartae illiuς Sunodi dicunt statuta nullias roboris esse quod nullius Romani Pont ficis subscriptione firmata sint. Basilius ille sub Odoacr' Herulorum rege vicarius erat urbi, qui pontificem Romanum se inconsulto eligi non polle defendebat ibidem lucc verba diserte habentur in Apostolica sede non existente praesule, qui praerogatiua Beati meritis Apostoli petri, per una vcrsum orbem primatum obrinens sacerdotii, statutis Synodes ibus consuetiit tribuero fr-mitatem. Opponunt A: Sunodum tertiam Romanam sub symmacho, quam a Theodorieorem coactam fatemur. Sed in exordio actorum eiusdem Concilii, tac leges, memorati pon tilices quibus allegandi imminebat occasio suggesserunt, Symmachum qui dicebatur impetitas . debuisse Synodum conuocare, scientes quia eius sedi primum Petri Apostoli meritum deinde secuta ii si ne Domini, Conciliorum venerandorum auctoritas , singularem in Ecelesiis tradidit potestatem, nec antedictae sedis antistitem minorum iubiaculisse iudicio. in propositione simili facile aliqua sociata testaretur..Successit Symmacho Hormis das anno Domini nx i v. ad quem scribens Ioannes Episcopus Constantinopolit. titulum hunc praefigit, Adorando Apostolico patri, patri Patrum meritis Angelis coaequando. sic S Epistolae quae ad Leonem magnum sessione 3 .Concit. Chalcedon. insertae sunt his titulis Rom. Papam ornant,
Sanctissimo: 5: Dei amantissimo, 5 uniuersali Archiepiscopo de Patriarchae magnae Romae
Leoni. Ex quibus sequitur Iustinum Thracem imp primum non fui se, ut haeretici volun t, qui Papam Rom. A resti episcopii m Ic Palesarcham vocarit, cum multo ante iisdem tituli ornatus sit. Pompeius vir apud Iustulum Thracem praecipuae auctori alis, ad Hormisdam scribens vocat eum Archiepiscopi im uniuersalis Ecclesiax in Epistola iustiniani inter Epist las Hormis ita tomo 2.Concit. I istinianus ait ad Rom.Pontificem. Hoc credimus ese Cath licum , quod vestro religioso responso nobis fuerit intimatum. Theodoricus loannem Pa - .pam Constantinopolim ad Iustinum Imperatorem legauit, qui celsiore Throno consedit, quam Epiphanius Patriarcha Constantinop. narrante Nicephoro lil, tr. C.' ut sedis Apostolicae priuilegia S praerogatiuae conseruarentur, ait idem. Marcellinus comes scribit Ioannem dextro Ecclesiae solio consedisse. Iustinus Imper. dans bonorem Deo humil auit e pro nux Madorauit Beatiis. Papam Ioannem Ioanni Pontifici subiti tuit Theodoricus Peli fui virum pium, cui noni facius successit, qui Vigilium Diaconum consentiente Synodo sibi sus fecit vi Gotthis ius creandi pontificis, quod sibi arrogabant, abrogaret. Iustinianus ad lotin n-m 1. scribit in haec verba, Omnia quae ad Ecclesiarum statum pertinent festimamus de no titiam deserre vestrae sanctitatis. Non enim patimur quidquam quod ad Ecescitatum silatum pertinet, quamuis manifestum dc indubitatum sit quod mouetur, ut non etiam vestrae in notes e it canctitati, quia caput est omnium sanctarum Ecclesiarum. ideo omnes sacerdote, uniuersi occidentalis tractus Se subiicere M unire sedi vestrae sanctitatis properavimux in C. diee Iustin Tit .de sum in i Trinitate Sc fide Catholica Imperator vocat Papam senioris Roma caput omnium sacerdotum Dei, ad cuius notitiam omnes de rebus EccL siasticis controuet fas reserte oporteat, cuius venerabilis Thronus recta sententia SP iudicio haereticos in orien talibuς partibus exortos complecterit, ac damnauerit. Novelli i 3'. Iustinianus decernit. viseeundum canomini definitiones Sanctissimus vereri, Romae rapa primus omnium scieredo tum sit, secundus autem Episcopus Constantinop. Novcl. i O. sontem sacerdotis de summi pontificatus apicem Romae eisse agnoscit. Iustinianus Novcl. r. ait Anthimum prius communi suffragio Agapeti damnatum,postea sententia synodi. Vigilius per Theodoram Au ustam Sylverium rapatri Sppugnauit, admitto. Idem mortuo Suluetio leg timus rontis ex fuit, admitto. Sic de S. Paulus e Lupo factus est Christi gregis pas or. Novella i. haec verba. habentur, Simile quiddam circa Anthimum nuper euenisic scimus, tam ab Agapeto religiosae de celebrandae memoriae praesule Sacrosanctae in vetere Roma Ecdlesiae constituto, e sede huius regiae urbis depulsum, ut qui in sedem, neque ulla sibi ratione competentem, M
66쪽
moriae viti A peti prius, dc postea eius quae hic celebrata est sacrae synodi damnatum de de positum. Vnde apparet prius Anthimum ab Agapeto Rom. Ponta damnatum, de lolio sulsum quam a Synodo, quod partiarii negabant. In Epistola encyclica Agapeti ad Petroin Hie
rosolyniitanum, nequeCalliolico, neque sacro nomine Anthimum dignit esse sententiauimus, ait impetus id est pronuitaui lata sentcntia. Agapetus vocatur Fhi coporum princeps in monumento ex Vaticana Bibliotheca de rebus gcstis Agapeti. Nicephorus ti 17. c. 26. auctor est. Nonam qui Anthimo ni soli uri Constantinop. successerat a Vigilio communione pullom. Eu. tyehius qui Menae successit Epistola ad Vigilium loquitur in haec verba : Ideo petimus praesidente nobis vest beatitudine. Id ic potis ibi, lustiniano anno 1 3. quinta incumenica Syn. diis habitacst, Mena iam mortuo. Nicepi virus ait,in eo Concilio Vigilium Eutrchio assidere noluisse, quia praesidete dinuerat Zonaras in lustiniano, sub lucc,inquit, quintum concilium est coactu is .i piscoporum,quorum princeps it rapa Rom. ν-α α Me ses Soae , κει ἡ αλιξα h. 'παuαε o. in Sinopsi Graeca leptem Generalium
Conciliorum vigilius in quinta synodo primus ponitur,quam Pelagius Vi i ij successsor probat ut . qui Epistola i 6 Chil/cberto Francorum regi fidei suae rationem reddit, non ut rege insolor, quod inscite volunt aduersami, scd ut quintam synodum iure se probasse ostende ret. Tunc temporis Ioanncs icii nator uniuei salis, de eccum enici Patriarchae sibi sumpsit titulum, quem ne Romanus quidem Poetatis ex ira ursurpat, ut despectis stratibus Episcopus appetat solus vocari ait S. Gregorius lib. q. ep. 3 3. sed uniuersalis dicitur quia per uniuersum orbem propagata Ecclosi e pastor est: frustra igitur illinc uniuersalis i piscopi titulum Romano Pontifici crimini vertunt. Negant S.I eandetum praesediae loco pelagi; secundi Concilio To- Ietano tertio, quos falsi reuincit Isidorus lib. i. Claronici liis verbis, Interfuit tunc dignitate primus ille Catholicus, de orthodoxus Leander Hispalensis Archiepiscopus, de Roman Ecclesiae legatus, sanctitate dc doctrint perspicuus. Rodericus Tolcianus lib. 2. cap. xv. Leandium scribit huic Concilio interfuisse. quod etiam ex liomilia Leandri ad calcem Synodi adiuncta liquet. Ioannes Biclarensis in Chronico, sui uina, inquit, tanten Synodalis negoti
renes Sanctum Leandrum Hispalensem Episcopum, de Beatiis inum Euti op tam Monastii
Seruitani Abbatem fuit Fatemur S. Gregorium lib. 4. p. 3 1.ad Maulicium August. Epist. 3 . 36.38.6 lib. s.cp. 2 .e p. 28 3O. dc lib. 7. ep. 7O.d epifae 3 o. Indictionis primae ad Eulogium Alexandr improbate in Archiepiscopo titulum uniuersalis, hoc significatu , ut solus Episcorus omnium urbium Cliti ita natum esse velit, quasi caeteri sint eius vicari j, non veri episcopi, cundem tamen titulam in episcopo Rom. rrobat idem B.Gregorius ep. 32.lib. . quia I 'etro totius ecclesiae cura commissa est a Domin inquare & Pontifici Rom. uniuersalis episcopi ii men a Saalcedonensi Concilio tributum esse agnoscit. Ideo pontifices Rom. vocant se episcopos uniuersalis Ecclesiae. ut patet ep. t r. Sixtii. ep. ii. Victo tis I ep. 2. Pontiani p. t i. Sit pliani rep.s 626s. Aiunt Galliae Episcopos ab obedientia Romani Potificis semper fuisse liberos Coatra pronuntiat epistola vi. relagii primi ad Sapandrina Arelata episcopum. Maiorum nostro-tuna cupientes istimere vestigiis caritati tuae per uniuersam Galliam Sanctae sedis Apostoli
cae, cui diuina gratia pr. aesidemus, vices iniungimus: Eoc enim antiquitatis memoria docet, 'hoe Ecclesiae Romanae tellantur scrinia a Sanctis Patribus de decessoribus nothiis, tuis deces ibus esse concessum. Hinc est quod ἷc nos fraternitati tuae liuiusmodi curas iniungimus, ut sedis nostrae vicarius inlli tutus ad instar nostrum in Galliarum partibus primatu ira obtineas, dec. In responsis Gregoris ad interrogationes Augustini haec leges,quia ab antiquis praedecessorum meorum temporibus pallium Arelatensis Episcopus accepit, quem nos priuate
auctoritate percepta minime debemus. Idem ad A ugustinum ait, Britannorum vero episco-rorum omnium curam tuae fraternitati committimus. Dc caussa Ioannis Presbyteri a Ioanne Constantinop. damnati, bc PS. Gregorio absoluti, ac in integrum restituti egendus S. Grego ius ep. 2. 64. India. t i. lib. r.ep. l .is.16.i7 lib. s. in dict. ις. ita & Adrianiis Thebarum
xpiscopui a Ioanne Episcopo primae Ius linianae iniquo iudicio oppressus Romam cum appellasset absolutus de in pristinuin relli tutus est a S. Gregorio epist. 7. dc s. lib. 2. lnd:ch. ii. Qui negant n. Gregoriumr Piscopo Corinthiorum, ε Nicopolitano Pa lium misiste reuincii mur pik.s s. lib. 4. Indi a. 13. ω ep. s. ubi S. Gregorius Ioanni prima: Iustinianae Episcopo una cum pallio quod miserat vices sitas delegat. Verbis Pauli Diaconi lib. 4. de gestis Languob.
ap. 7. inscite nos oppugnant: Phocas, inquit, rogante rapa vonifacio statuit sedem Romanae de Apostolicae Ecclesae caput esse omnium Ecclesiarum , quia Ecclesia Constantinopoli tana primam omnium Ecclesiarii in se scribebat. idem pene narrat lib. is . his l. mis cl. Admitto repressam a Phoca Patriarcharum arrogantiam, ut di a decesibribus suis imperatori
hiis Romanis, de Coostantinopolitanis. S.Gregorius eris L sq. lib. 7. lndic. a. de sede, in init,
67쪽
Constantinopolitana quis dubitet eam Apostolicae sedi esse subicctam. Iustini amis ep. ad Dan qnem Papam Ecclesiam Romanam caput omnitim L cclesiarum Focan. iupra ostondi imis. Do lent sanctu Gregorium epist. io. lib. i o. Inclich. 6. cci Odochio Ait gustodunensi varia priuilegia indulsisse. Doleant S audiam cunde codem lib. p. ad Boi nec tu dam Reginam Francoria, quae petierat ab eo, ut talem in Gallias rersona mitteret,quae factas 1 nodo cucia. quae coli a sacratis si inos canones perpetratur omni pol e Deo auctore ponit corr gere. Idc cp. s r lib. t i. in dias.
Ioan defensorem in Hispaniam legat,ut caussam lanuarii ec Stephani Episcopolum cognoscat, de prout aequitas postulauctat dcfiniat, cum duo isti praesules feaibus suis pulli Roma appellas sent. Aiunt Honorium Pontificem Romanu haereticum monotheticam fuisse quos salsi arguit sanctus Maximus disputatione cum Prtilio quae formis excussa clie qui Honorium rapamsi E semper de fide sensisse ostendit. Quod dc probat Manuel Calcca, vir doctissimus. Agatho
certe rapa in epistola ad Constantinum imperator. conciliti si lccta oc Probata, palam asserit, nullum ex Pontificibus Romanis aliquando a recta fide deflexiste vl. Synodo sub Martio l. qua monothelitae damnatitur, nulla Honorio labes aspergitur, nulla eius mentio fit. Urgent Seucrino successori Honor ij electo iam expectandam fuisse Imperatoris confirmationem annum integrum cum d idiato. Mcra mapalia vittac in tantum menses dc dies quatuor, scuerinum in solio retri sedisse Anastasius vibliotliecarius testatur. Neucrinum excepit Theodorus quem Africani praesules per epillo iam summum omnium praesuluin Pontiscem indigctant. Huic successit Mattinus I. subaunum Christi 6sO. quem excepit Eugenius, dem Vitalianus Adeo latus, Donus, Agatho, qui sub annum c78. ad Ecclesiae gubernacula sedit, de buti e canonem tulit, apud Gratianum dis h. lv. sic omnes sanctiones Apostolicae sedis accipiendae sunt, tanquam ipsius diuini retri voce firmatae sint. idcin in epistola ad Coia stantinum Imperatorem scripsit, Ecclesiam Apostolicam numquam a via veritatis in qualibet erroris parte deflexisse in epi loli synodica ad Agallionem legitur: Itaque tibi ut primae sedis antistiti uniuersalis Ecclesiae quia gerendis sit permittimus. stanti supra fit inafidui petram. Patres eius Synodi profitentur se lite-xas Agathonis ad imperatorem ut a sumino Apostolorum vertice diuinitus perscriptas agnos Mere, per quas exortam nuper multiplicis erroris bqrcticam sectam depulimus, are. 17. de is . Agallio uniuersalis Papa nominatur. Excrderat ni illi de Dona quod scribit Anastasius Bibliothecarius liuius temporibus Ecclesia Rauennatu in quae se ab Ecclesia Romana segregauerat causa antocephaliae: denuo se pri istinae sedi Apostolicae subiugauit. Patres Synodi epistola ad Agathonem loquuntur in haec verba, Octhoaoxae autem fidei splendidam lucem vobis inclare praedicauit nus, quam etiam ut per honorabilia rescripta vestra confirmetis vestram ora- 'aiis paternam sanctitatem. Anastasius de Ioanne Episcopo Porthiensi loquens letato Agathonis Constantinopoli, hic. inquit. suscepit Diualem iussionem secundum suam postulationem ut suggestit, per quam releuata eii qua uticas quae solita crat dari pro ordinatione Pontilicis si cienda. De Benedicto I I. qui sedit anno Christi 6S . Anastasius, Hic suscepit Diuales iustio. Des Constantini Pogonati magni principi, ad venerabilem escruin de populum Rom. ciuitatis rer quas concessit ut persona qui clectus fuerit ad sedcui Apostolicam euestigio absque tarditate Ponti sex ordinetur, Agatho sextain Synodum legitimam prcbauit. Quini sextae sub Iustiniano Rhino et o Sergius subscribem detrectauit , ut Anastasius scribit, quia erratici plures canones in eam inti oducti. De Leone III. citin iudicium institutum esset, responderunt Episcopi, Nos sede in a postolicam, quae est caput omnium Dei Ecclesiarum, iudicare non
audemus. Nam ab ipsa nos omnes M vicario suo iudicamur, ipsa autem a nemine iudicatur. Quemadmodum & antiquitatis mos suit. Aiunt r. Synodum Nicaenam Constautini de Irenes auctoritate coactam. Audienda super ea re Constantini de Irenes sacra ad Adrianum Papam. Cum consilio decrevimus uniuersale concilium. Ergo rogamus vestram paternam beatitudinem ut det se ipsum, nec tarditatem faciat, εί ascendat huc in stabilitatem de firmitatem antiquae traditioni, super venerabilibus imaginibus. Debitum enim illi est hoc facere. Et tanquam vetus primus sacerdos, de is qui in loco de sede sancti, de superlaudabilis Apostoli re tri praelii det, ascendat simul: huic Synodo legati Apostolicae sedis praesidere, non Tarasus Patriarcha ad quem Adrianus Papa in Epitiola apud Anastasium Bibli octieearium loquitur in
haec verba, Si sacras ac venerabiles imagines illis in partibus non relli tuerint, consecrationeni vestram modis omnibus recipere non audemus. Sedes apostolicam omnem terrarum orbem primatum renciis res alga, ac caput omnium Ecclesiarum Dei consistit. Idem Adrianus in ep.
ad Constantinum 5e irenem apud Anastasium, valde mirati sumus, ait, quod in vestris imperialibus iustis, pro Patriarcha regiae urbis scilicet Tarasio directis, viriuersa leni ibidem eum reperimus exaratum, occi Suademus ut minime in suarum exarationum serie uniuersalis dei cribatur, quia contra Sanctorum canonum instituta, seu sanctorum patium traditionem de
68쪽
ciet risse videtur quod si unix ersalis est etiam Ecclesiae nostrae sedis primatum habere dign6sei tui quod ridiculum omnit, is sidclibus Christianis apparet,quia in toto orbe terrarii ab ipso rederi ste in udi Petro Apostolio principatus ac potestas data est. αyer eundem Apostolii euius vel immeriti vices gerimus, i ncla Catholica Sc Apostolica Romana rccletia vis te hactenus
de in aeuum tenet principatum : quod p ae pium uniuersalis Ecclesiae nullam magis oportet exsequi sedem, quam primam , quae M una quamque s nodum , di sua auctoritate confirmat, de continuata moderatio.re custodit. Obiectat sed irrito ictu a Carolo martio institui sim, ut a Metropolitanis ad Roma tum Pontificem appellaretur,lib. 6. legum Francic. cap. 19'. ubi laxe verba leges, si quis Episcopus depolitus agendum tibi negotium in vi te xoma proclamauerit, alter L piscopus iii ci s Cathedra post appellationem eius qui videtur esse derotitus omnino non ordinetur, niti cauila fuerat iudicio Romani episcopi determinata. Supra beatos hanalium, Chrysostomum, Malios pleroique a synodis oppresJbs Romanum Pontificem dii pellasse ostendimus .ibidem libr. c. cap. 187. Carolus Magnus ait, si quae calua vel contentiones intcr clericos, de laicos tam maioris ordinis, quam ctiam inferioris suerint xxortae, placuit ut secundum synodum Nicaenam, dcc. Si autem maiores cauilae in medio su int deuolutae, ad sedem apostolicam , ut sancta synodus futuit, & beata consuetudo c rigit polli iudicium episcopale, referatur. Aiunt Stephanum V. qui I coni III. successit , contra le- rem non exspectato imperatoris iussu electum δc ordinatum. Et oso aio, eo iustii nillil opus sui se cum a sanctissmoCardinaltu senatu eligi dcbucrit, aut cert. liberis Ronianorus uti agiis Stephanus tamen V.Ludovicum imperatorem de sua consecratione sci legatos monuit, inici ipse ad Ludovicum prosectus est, te quorum occursu Thegamis de gestis Ludovici Imperato xis cap. i5. scribit in lix c vciba: Ddicendit uterque de equo suo, de Princeps se prosternens
omni corpore in terram tribus vicibus ante pede, tanti pontificis, ae tertia vice cr ctus saliua-
iiii rontificem , istis vorbis dicens, Benedictus qui venit in nomine Dotnini. Obiiciunt syn dos particidares collegisse Ludovicum. Agnosc0, sed voluntate Romani ponti scis . lib. 6. capit Franc. c. 137. Auctoritas eccletiastica atque canonica docet non debere absque senten-ria Pom pontifici, concilia celebrari. Golstadua toni. 3. consi tui. pag. 11s. hanc Ludovi iconil tutioncm profert, nullus Episcopus nisi canonice vocatus, de in legitima synodo suoerempore, Apostolica au coritate conuocata , cuius iussone Domini , S: meritis beati Petri Apostoli ii gularis congregandorum conciliorum authoritas, dc sanctorum canonum ac venerandorum patrum decretis multipliciter priuata tradita est potestas, sitit, quibuslibet criminibus pilissetur Opponunt sed imprudenter δ iai cxitium caullae suae, verba Theodori studit quae sic habent ad PaschalemP.ipam. Apostolicum craput a Deo praepost e pastor ovium Clitisti, ianitor regni caelorum, Petra fidei supra quam aedificata est xcesesia Calliolica. Petriis enim iii. Picii se in exornans, ac pubcrnans: Eabo potinatem a Deo, eo quod omnium princeps es, in quo potitus es. in ii, cpiti. ad cundem: vos igitur illimis ae syncei in ab initio sons svnceret veritatis. vos adii sus omnem haereticampi ocellam tranquillus sopcistus potius Ecclesiae unicui sae. Vos a Deo electa ciuitas refugis salutis. Dicerem haec ab adulante aici nisi a patribu, iam qlim Romano Pontifici verit.ue cogente sine fuco oc fallaciis dicta essent. Cregorio III. successit Sergius II. quem sine auctueritate imperiali creatum scribit Anast sus, ad quem l in harius filium suum Ludovicum misit, ut coronarctar, ait Ado. Ludovic: 'pedes Pontificis exosculatus est, ut x Siconulphvs Beneiientanorum Princeps, ytrrodit Anastasius in Sergio. Leo IIII. capitulo inter nos distina. 63. LV liarium d . I udovicum Augustos sic alloquitur. intcr ncis cic vos statutum est .dc confirmatum, quod electio M con firmatio futuri Romani Pontificis non nisi iuste canonice fieri debeat. De Ioanna, Papis an quod obiiciunt sulit vitreae fracta cum Victo: ianus grauis eadem aetate scriptor post I concinquat tum nullo in loannem , nullam meretricem, sed Benedictum II s. proxime post Leonem te sedisse in suis annalibus tradat. Lupus Abbas loci Ferrariae in Dioeces Senonum antequam Romam ad Leonem legatus pergeret, scripsit epistolam ad Marenat dum Abbatemroinniensem , ubi inter Leonem dc pene ictum illain Ioannamcollocat. rcnedicto succestit Nicolaus,qui Epistola ad Michaelem impet. Constantinopolitanum scribens ait, Decessores. natu, beatae memoriae, Leo d: nenedictus. Ioannia nulla usquacia mentio. Accedit Leonis historici testimoni in , qui Ioannem VIII. Nicolai de Adriani succclibrem lib. i. histo. suisse ait, qoi octauus cui te non fuit: si Ioanna illa fuit, Martinus tolonus huius bclixa ctor Anastasius qui id temporis vixit Romanam sedem post Leonis iv. obitum xv. tantum dies vocastusci ibit, α Leoni iv. vcncdictum iii. i sectumasicrit, inconsulio impera ore, cuis ccessit Nicolausi primus l: beris Romanorum ibu tagiis creatus , quod la tum abest ut Ludovicus Imre. indisne tulerit, ut etiam e uitante Pontifice babenas cquipedcstri; mo-
69쪽
re ait Anastasius tenuerit. Episcopi Galliae in controuer is suis frequenter Nicolaum appellarunt, ad quos scripsit epistolas decretales veterum Pontificum ante syluc strum cile reci prendas, licet in corpore canonum non conti acantur. V ciba eius sunt. rint quod decre tales epistolae Rom. Pontificum sint icci picndae, etiamsi non in corpore canonum compaginatae, quoniam inter ipsos canoncs unum B. Leonis capitulum Constat esto permixtum,
quo ita omnia cotistituta sedis Apostolicae custodiri mandantur, ut ii quic in illacommiterit, nouerat sit i xeniam negati: pellimum factum cla nant, Quod Constitit imis M. omne, Epis coro vocavit Deos apud Rustitium lib. I. Histor. Ecclcf. cap. L. Respondet Dominus ipse,
Ego dixi dij estis, & filii altissimi omnes Nicolai verba ad Michaelem imperat. Constant. interpolant, quae sic habent ep. 8. Ergo imperator considera si illos dixit audiendos qui super Cathedram Moysi sedebant, quanto potius liis qui super Cathedram Petri resident esse existimetis obediendum. Caetcrum ut calamuiri ad Constantinopolitanos praesules extendamus, aut nunquam omnino. aut certe vix aliqais line consensu Romani Po itineis reperitur eiectus. Nicolao successit Ad. ianus I I. cuius legati pix sedere octauae Synodo quae sub Basilio imp. habita est. Eius Synodi can. ii . haec verba leges. Neminem debere conscrip iones contra Sanctissimum Papam Senioris Rotnae. ac verba complicare, ac componere sub occasone quasi dii Tamatorum quorundam criminum. incan. 2. Graecae editionis eiusdem synodi edicitur, omnia quae Nicolaus 5c Adrianus Pontifices de constituenda, componendaque i cclesia Constantinopolitana declararunt, una cum declarationii in capitibus seruanda & custodienda,nemo ut illa quacunque de causta infirmaro, antiquareque possit. Adrianum I l. excepit Ioannes Vlli. anno i 372. sub quo Photius sedi Constantini p. ab ipso Ioanne redditus anno i 37 i. Synedrium habuit, in quo traductis in suas partes Apostolicae sedis legatis coelum terrae miscuit Ioanni succellit Marinus vir sanctitate nobilis. quem Platina immerito lacerat. Marino Adrianus tu. qui renouauit decretum , ne in creando Pontifice Imperatoris exspectaretur auctoritas. Vido imperat . a Formoso Papa coronatus, donationes Pipini, Caroli MI udotii ci confirmau t.. A riano ul. succellit , tephantis V l. cuius illud est apud Gratianum Distinct. xix. Quicquid Eccles a Romana sutuit, qucquid ordinat perpetuo 5 irrefragabiliter obseritanduin est. Sequuti iunt Pontifices Romam mimis probi, quoruni vitia nullam Sanctissimc R. Petri Catiledrae labem aspergere pol sunt. Concilio Raucta nato anno 1 o . vi Sigebertus ait,edictum a Patribus aduersus Synodum. qua Stephantis Formosum damnandum curarat, in haec verba conceptum est. Ea si quidem quae de ipso praenominato Concilio scripta esse noscuntur, quoniam irrita S contra canonicam auctoritate ita praesumpta sanxistis, decernimus una cum consultu omnium vestrum si placci igno cremcntur, sicut de latrocinali Ariminens Synodo, de Ephesina i i. scriptum continetur, Sc de his q ae contra sanctis stilum Papam Leonem acta sum , de iecundum quod tempore Domini Adriani iunii ris i a pae Synodali conuentu illa quae contra Dominum Nicolaum Peatissimum Papam Constantinopoli turpiter acta suerant, igne cremata in sancta Romana Ecclesia constat fuisse. Quod igitur Pontifices obiic: unt extitiise prostigat ili mos audiant B. Augustinum epist. ios. Et: anali in illum ordinem Episcoporum qui aucitur ab ipso Perro usque ad Anai asiuin qui nunc ean dem Cathedram sedet quispiam traditor per illa tempora subrepsisset, nihil pra iudicaret Ecclesiae, & innocentibus Chi istianis, quinus Dominus prouidens ait de malis praepositi
quae dicunt facito, quae autem faciunt nolite facere. Anno 96r. Otho magnus imperator coronatus iurauit Ioanni ii. omnia quae S. Petrus grassante tyrannide ami crat fidelit cr restitu-tiirum. Glabrum aiunt tib .c . scribere, legem a Benedicto IX. conditam, nequis praeter voluntatem Roma. Pontificis Imperatoris titulo uteretur. Glabri vetba sunt, Nimium condecens ac perhoi testum atque ad pacis tutelam optimum decretum esse, ut imperator non sit, nisi cui Papa commiserit in si me imperiale. Decreti huius Benedictum lX.auctorem non facit. Improbant Canonem hunc a Nicolao ii. latum. ut per la cos nullo modo quilibet Clericus aut Presbyter obtineat rcclinam nec gratis, nec pictio: frustra improbant. cum ius conserendi beneficia Eccletiastica, o imaestiendi non Laicis, ted Ecclesialticis tantum per se competat. Damianus scribit S. Ainbrolium cum Ni Olaitarum, id est, incontine litium Cic-ricorum Mediolani inualcscentium laici uiam solus coercere non post et . opem ab Ecclesia Rom. postulasse, it que Syricium Papam tres eius rei gratia legatos eo destinasse. Negant id temporis Nicolaitas fuisse. Certe . lovinianum idem pene cum Nicolaitis sentiente in exstitisse non negabit . qui epist. 8 o. gi. lib. io. epiti. S. Ambrosii legerit. lndignantur reprium Poloniae ante i c. annos .i Castauro rege Pontifici Romano seudate S tributarium sui uiro otii nium Polo: uirum contentii factum Non in i gnatur Diugolchus, qui S longinus, nobilis rototius egregius bilioriae auctor, qui denarium s. rciri vocat , ex eoque rcgiones ditionis Po-H 1 lonicae
70쪽
lonicae maximo te ni fructu ec em lumento agnosci ait. Mentiuntur ab Vibano I L statutum expeditionis Hierosolymitanae communienda. Si alia, ut nemo laicorum a capite ieiuni , i est, a die Cinerum, nemo clericorum a quinquagesima usque in t asciua carnes comedat. Neque enim id ab Urbano II. sed ab Apostolis is lis edictum, ut ex Patribus alibi docemus. In- uestituras probant a laicis factas, de quibus I o cp. 2 3 s. ii congrua volumus Icbus nomina dare, postumus dicere quod manualis illa nues litura pei laicos facta alieni iuris est perii so sacri e praesumptio, quae pro libertatessica elix & honcitate saluo pacis vis aculo, si fieri . potest penitus abscindenda est ei' 23s. Dcinuestitutis Ecclesiarum quas laici faciunt sententiam praecedentium Grego: il Q Vrbani. quantum in me est laudo atque confirmo. Eius dem itionis dictum non serunt epist. s. sedis Apostolicae iudiciis Se constitutionibus obviare. plat e est haereticae prauitatis notam incurrcre, citin scriptura dicat, haereticum esse constat, qui Romanae Eccletiae non concordat: scripturam intelligit canonicam, Anselmum Cantua mensem Arctaiepiscopum quod mille libras argenti ob collatum tibi Archiep scopatum Regi V vilhelmo pendere nollet iure necatum aiunt. De v villa elino Matthaeus Parisie is audiendus. V vilhelmus alicia is nequior, tibi nequi simus, qui subicctos omnes continuis geldis N ia lanis vexabat. vicinos 'ueriis x exactionibus assiduis plouo abat. A c. Henricum quartum imperatorem Gregorio Vll. de Pascitati l l. innocentiorem sui se a seuerant, de quo Vsperia gensis ab Henrici partibus non abhorrens ita suo Chronico loquitur in haec verba, A Catho licis, id est, cunctis A. Petro .suisque suι cesilaribus fidem S obedientiam lege Cliristiana con seruantibus. Archipirata simul, dc Haercia arcta, nec non Sc Apostata, persecutorque plus
animaru in quam corporum competcntur dictbatur, utpote qui nec naturalibus, nec con suetudinariis contentus sceleribus, noua d ai,culis inaudita, . . O que nonnulla incredibilia excogitasse. 3c exercuisse infamaba r. Rupertia uiri talis Episcopi vcrba lib. i. in loan. ad cap. i. flagitiose detruncant, quae sic bal, cnt, Et ego tibi dico, quia tu es Petrus, dec. Clatet ergo quia Christus super seipsum videlicet firmam petram sua in aedificam rus Ecdie sam, ubi vidit: imo intuiti est, ut ait Euangelista, id est, diligenti r respexit illum quem primum post se volebar eiusdem cile fundamentum Ecclcsae Hac de causa perrum a seipso retra prima denominauit, utpote in quo Post seipsum tota constituta erat fabiica Spiritualis aedificii. igitur Simon quod interpretatur obediens . qu a primus Pirrae illi erat superponcndus, sit per quam Ecclesia aedificatur pulchre in lato nominet, petrus ab ipsa Petra denomina tui. Aiunt in Synodo Later. nenti it 39. sub innocentra a. nilial aliud acturneste, quam ut Innocentius stimaretur, Anacicti fautores deprii ac titur. Contra sentit Otho Fritingeniis qui lib. .c. 13. proxima inquit, media qu adragesima frnodia, maxima circiter trulle P pisco potum Romae praesidente sua ino pontifice innocentio cc lebratur, ibique post multa saluti fera decreta promulgata schismatici qui parti iretri Leonis fauerant d.m a liatis r. Verba D. Ber- nardi in pontificem innocentium retorquent, quibus ille Petrum Leonis Antipapam per striiaxit, Epist. in Cernitur abominat G stare in loco Sancto, quum ut obtineret, incendit igni Sa icti rarium Dei Epist. o s. Bestia illa da Apocalypsi cui datum cit os loquens blasphemias , de bellum gerere cum sanctis, Petri Cathedram occupat,tan qu im I eo paratus ad praedam. pcirmn Leoniς designat, Ep. i76. Dc Leone Romam obtinente per vim, Nequaquam nos Bencurati , non Capuae, non ip ius RomΓ rct amisso, Deo sic ait dicante scientcs Ecclesi e stilum non armis iudicari, sed meritis. Dolent intercidi iste scripta petri de Eruis laea Sancto a 'ria irdo de piis omnibus damnata sunt qiod illa recederent a s de Catholica, de cum erroribus partiariorum nostri saeculi paria facerent, Doleo ii se , non intercidisse scriptavem de scitis, quae flammis abolet i fidei inter ait sed partiarios a fide transfugas pessime stansari in veterum auctoria A scriptis, quorum auctoritate abituntur. Addunt, detrahunt intror tulit, truncant, nihil apud eos integri moris est, nihil fidei, id agunt ut rudibus de incuri si imponant, qui scripta eorum ad examinis obrussam non vocent. Alexandri III. fastum into ecabilem damnant, quod calcatis pede Fride: ici I. ceruicibus . verbis etiam insultarit. Nego id umquam ictum eise, aut ab al. lito illius saeculi scriptore traditum. Abhorret hie astus ab hii manitate Alexandri id. de quo loannes Salisberientis cpist. quinquagesim inona Miror quod omines pauperem sequuntur AlcX drum. maluntque cuinco exsulare a facie principum , quam adhaerentes aemulo eius cum principibus imperare. Si pcrsonam Imrsonae confera, alter de Alexandro loquitur literatus est, modestus, humilis iustitiae re lator. alici victorem iiitelligit s lana sempcr amplexus est vanitatem. Si causam causae. alter ingessit se tanquam fur, de latro . manu vi lcnta, e qu: sitis dolis, si cos indi prati te in si)onsae amplexus irriait, ali r c. to pudore sub: itit, an equa introducet tur a sponsa. Ibi lcm ait, Romana in Lcclesiam solius Domini seruari iudicio uniueis alcin Ecclesiam particies aris