장음표시 사용
151쪽
Uritur, ut celeres urunt altaria flammae, Nec liceat quamvis sana fuisse velit. Sit juveni grata. ac veniet cum PrOXimu annuS, Hic idem votis jam vetus adsit Amor.
TANDEM venit Amor qualem texisse pudori,
Quam nudasse alicui, sit mihi fama magis. Exorata meis illum Cytherea Camenis Attulit in nostrum, deposuitque sinum. Exsolvit promissa Venus. Ne gaudia narret Dicetur si quis non habuisse suam. Non ego signatis quicquam mandare tabellis, Ne legat id nemo, quam me us ante, Velim Sed peccasse juvat; vultus componere famae Taedet: cum digno digna fuisse ferar.
INVISUS natalis adest qui rure molesto, Et sine Cerintho tristis agendus erit. Dulcius urbe quid est an villa sit apta puellis, Atque retino frigidus amnis agro PJam nimium essalla mei studiose quiescas
Non tempestivae saepe propinque viae. Hic animum, sensusque meos abducta relinquo, Arbitrio quamvis non sinis esse meo.
SCI S iter ex animo sublatum triste puellae, Natali Romae jam licet esse tuo. Omnibus ille dies nobis natalis agatur, Qui nec opinanti nunc tibi sorte venit.
152쪽
GRATUM est, securus mulium quod jam mihi
de me Permittis subito, ne male inepta cadam.
Sit tibi cura togae potior, pressumque quasillo Scortum, quam Servi filia Sulpicia. Soliciti sunt pro nobis, quibus illa dolori est
Ne credam ignoto maXima causa toro.
STNE tibi, Cerinthe tuae placitur Puellae, Qui mea nunc vexat corpora fessa calor ZAh ego non aliter tristes evincere morbos Optarim, quam te sic quoque Velle Putem. Nam mihi quid prosit morbos evincere quid tu Nostra potes lento pectore ferre mala
ΝΕ tibi sim, mea lux, aeque tam ferVida UTI, Ut videor paucos ante fuisse dies; Si quicquam tota commisi stulta juventa, Cujus me fatear poenituisse magis, Hesterna quam te solum quod noste reliqui, Ardorem cupiens dissimulare meum.
ΝULLA tuum nobis subducet semina lectum. Hoc primum juncta est sedere nostra Venus. Tu mihi sola places nec jam te rarier, in urbe Formosa est oculis ulla puella meis. Atque
153쪽
Atque utinam posses uni mihi bella videri Displiceas aliis es sic ego tutus ero. Nil opus invidia est Procul absit gloria vulgi: Qui sapit in tacito gaudeat ille sinu.
Sic ego secretis possum bene vivere silvis Qua nulla humano sit via trita pede . Tu mihi curarum requies, tu nocte vel atra Lumen, et in solis tu mihi turba locis. Nunc licet e caelo mittatur amica Tibullo Mittetur frustra deficietque Venus. Haec tibi sancta tuae Junonis numina juro, Quae sola ante alios est mihi magna Deos. Quid facio demens heu, cui mea pignora credo Juravi stulte: proderat iste timor. Nunc tu sortis eris, uuc tu me audacius ures Hoc peperit misero garrula lingua malum. Jam faciam quodcunque voles tuus Usque manebo. Nec fugiam nota servitium dominae: Sed Veneris sanistae considam vinctus ad aras: Haec notat injustos, supplicibusque favet.
RUMOR ait crebro nostraria peccare Puellam; Nunc ego me surdis auribus esse velim. Crimina non haec sunt nostro sine facta dolore: Quid miserum torques, rumor acerbe P tace.
TE quoque Vixgilio comitem non aequa, Tibulle,
Mors juvenem campos misit ad Elysios: Ne soret, aut elegis molles qui fleret amores, Aut caneret forti regia bella pede .
155쪽
157쪽
CYNTHIA prima suis miserum me cepit ocellis,
Contactum nullis ante cupidinibus. Tum mihi constanti dejecit lumina fastus, Et caput impositis pressit Amor pedibus
Donec me docuit castas odisse puellas Improbus, et nullo vivere consilio. Et mihi am toto furor hic non deficit anno, Cum tamen adversos cogor habere Deos. Milanion nullos fugiendo, Tulle, labores Saevitiam durae contudit Iasidos. Nam modo Partheniis amens errabat in antris, Ibat et hirsutas ille videre feras. Ille etiam Hylei percussus vulnere rami Saucius Arcadiis rupibus ingemuit. Ergo velocem potuit domuisse puellam :Tantum in amore preces, et benefasta Valent. In me tardus Amor non ullas cogitat artes; Nec meminit notas, ut Prius ire iaS. At vos, deductae quibus est fallacia Lunae, Et labor in magicis sacra piare focis, En agedum, domitiae mentem convertite nostrae, Et facite illa meo palleat ore magis.
158쪽
Tui' ego crediderim vobis, et sidera, et amnes Ρosse Cyteinis ducere carminibus. Et vos, qui sero lapsum revocatis, amici, Quaerite non sani pectoris auxilia. Fortiter et ferrum, laevos patiemur et ignes :Sit modo libertas, quae velit ira, loqui.
Ferte Per eXtremas gentes, et ferte Per undas, Qua non ulla meum femina norit iter. Vos remanete, quibus facili Deus anuuit aurea Sitis et in tuto semper amore Pare S. In me nostra Venus nocte eXercet amaras, Et nullo vacuus tempore defit Amor. Hoc moneo, Vitate malum. Sua quemque moretur Cura, neque assueto mutet amore locum.
41od si quis monitis tardas adverterit aures, Heu referet Quanto verba dolore mea
Uni juvat ornato procedere vita, capillo
Et tenues Coa velle movere sinus P Aut quid Orontea crines perfundere myrrha PTeque peregrinis vendere muneribus PNaturaeque decus mercato perdere cultu Nec sinere in propriis membra nitere bonis PCrede mihi non ulla tuae medicina figurae est. Nudus Amor formae non amat artificem. Aspice quos summittit humus formosa colores, Et veniant ederae sponte sua melius Surgat et in solis formosius arbutus antris, Et sciat indociles currere lympha Vias: Litora nativis perlucent picta lapillis,
Et volucres nulla dulcius arte canunt.
Non sic Leucippis succendit Castora Phoebe,
Pollucem cultu non Thelaixa soror Non
159쪽
Non Idae, et cupido quondam discordia Phoebo Eveni patriis filia litoribus.
Nec Phrygium falso traxit candore maritum Avecta externis Hippodamia rotis Sed facies aderat nullis obnoxia gemmis,
Qualis Apelleis est color in tabulis. Non illis studium vulgo conquirere amantes :Illis ampla satis forma, Pudicitia. Non ego nunc vereor, ne sis mihi vilior istis: Uni si qua placet, culta puella sat est Cum tibi praesertim Phoebus sua carmina donet, Aoniamque libens Calliopea lyram
Unica nec desit jucundis gratia verbis, Omnia quaeque Venus, quaeque Minerva Probat. His tu semper eris nostrae gratissima Vitae,
Taedia dum miserae sint tibi luxuriae.
QUA Laci Thesea jacuit cedente carina
Languida desertis Gnosia litoribus: Qualis et accubuit primo Cepheia somno Libera jam duris cotibus Andromede: Nec minus assiduis Edonis fessa choreis ualis in herboso concidit Apidano Talis visa mihi mollem spirare quietem
Cynthia, non certis nixa caput manibus Ebria cum multo traherem vestigia Baccho, Et quaterent sera nocte facem Pueri. Hanc ego, nondum etiam sensus deperditus Omnes, Molliter impresso conor adire toro. Et quamvis duplici correptum ardore juberent Hac Amor, hac Liber, durus uterque DeUS, Subjecto leviter positam tentare lacerto, Osculaque admota sumere, et arma manu ;
160쪽
Non tamen ausus eram dominae turbare quietem, Expertae metuens urgia saevitia :Sed sic intentis haerebam fixus ocellis, Argus ut ignotis cornibus Inachidos. Et modo solvebam nostra de fronte corollas. Ponebamque tuis, Cynthia, temporibus :Et modo gaudebam lapsos formare capillos; Nunc furtiva cavis poma dabam manibus: Omniaque ingrato largibar munera Somno, Munera de prono siepe voluta sinu. Et, quoties raro duxti suspiria motu, Obstupui vano credulus auspicio Ne qua tibi insolitos portarent visa timore S, Neve quis invitam cogeret esse suam. Donec diversas percurrens Luna fenestras, Luna moraturis sedula luminibus, Compositos levibus radiis patefecit ocellos, Sic ait in molli fixa toro cubitum Tandem te nostro referens injuria lecto, Alterius clausis reppulit e foribus. Namque ubi longa meae consumst tempora noistis, Languidus exactis, hei mihi sideribus O utinam tales perducas, improbe, nocteS, Me miseram quales semper habere jubes. Nam modo purpureo fallebam stamine somnum, Rursus et Orpheae carmine fessa lyrae: Interdum graviter mecum deserta querebar Externo longas saepe in amore mora SADum me jucundis lapsam Sopor impulit alis. Illa fuit lacrymis ultima cura meiS.
QUID mihi tam multas laudando, Basse, puellas
Mutatum domina cogis abire mea PQuid me non pateris, vitae quodcunque sequetur, HOC