Catulli, Tibulli, et Propertii Opera

발행: 1772년

분량: 287페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

EQUITI, ROMANI

MARTIS Romani festa venere Calendae.

Exoriens nostris hic fuit annus avis. Et vaga nunc certa discurrunt undique Pompa Perque vias urbis munera, Perque domos. Dicite, Pierides, quonam donetur honore Seu mea, seu fallor, cara Neaera tamen pCarmine Drmosae, recto caPiuntur avarae. Gaudeat, ut digna est, versibus illa meis. Lutea sed Diveum involvat membrana libellum, Ρume et Canas tondeat ante comas: Summaque praetexat tenuis fastigia chartae, Indicet ut nomen liter facta tuum :Αtque inter gemina Pingantur cornua frontes. Sic etenim comtum mittere Portet opus. Per vos auctores hujus mihi carminis oro,

Castaliamque umbram, Pieriosque lacus, Ite domum, cultumque illi donate libellum, Sicut erit; nullus defluat inde color. Illa mihi referet, si nostri mutua cura est,

132쪽

An minor, an tot Pectore deciderim'

Sed primu ut ς ritam longa donate salute, Atque haec submisso dicit Verba sono ;Ilaec tibi vir quondam, nunc frater, alia Nessi Id, Mittit, et, accipi AS UDCra Par Ua, Togat.

Teque suis urat caram magis esse medullis, Sive 3bi conjux sive futura soror. Sed potiti Sconjuru, hujus spem nominis illi Auferet eX tincto pallida Ditis aqua.

U I primum caram juveni carumque Puella Eripuitjuvenem ferreus ille fuit. Duras et ille fuit, qui tantum se re dolorem, Vivere et erepta conjuge qui potuit. Non ego firmus in hoc, non haec patientia nostri Ingenio. Frangit sortia corda dolor. Nec mihi vera loqui pudor est vitaeque fateri

Tot mala perpes a taedia nota meae. Ergo cum tenuem fuero mutatus in umbram, Candidaque ol a luper nigra favilla teget, , Ante meum Veniat longos incomta capillos Et fleat ante meum maesta Neaera Oglam. Sed veniat carae matris comitata dolore Moerea haec genero, cereat illa Viro.

Praefatae ante meos manes, Dimamque Precatae.

Perfusaeque pias ante liquore manUS, Pars quae sola mei superabit corporis, ol a In cinctae nigra candida veste legant; Et primum annoso spargant colle fit a Lyaeo. Mox etiam niveo fundere acie Parent; Post haec carbaseis humorem tollere velis, Atque in marmorea ponere cca domo.

133쪽

Et nostri memores lacrymae fundantur eodem. Sic ego componi versus uisita velim. Sed tristem mortis demonstret liter causam, Atque haec in celebri carmina fronte notet. Lygdamus hic situs est. Molor huic, et causa Neaerae Conjugis ereptae, causa Perire fuit.

QUI D prodes coelum votis implesse, Neaera

Blandaque cum multa thura dedissei seces Nou Ut marmorei Prodirem e limine tecti Insignis clara, conspicuusque domo Aut ut multa mei renovarent jugera tauri, Et magnas messes terra benigna daret: Sed tecum ut longa sociarem gaudia vitae, Inque tuo caderet nostra senecta sinu Tunc, cum Permenso defunctus tempore lucis Nudus Lethaea cogerer ire rate.

Nam grave quid prodes pondus mihi divitis auri P Arvaque si findant pinguia mille boves Q aidve domus prodest Phrygiis inni Xa columnis, Taenare sive tuis sive Carisi tuis ΘΕ nemora in domibus sacros imitantia lucos

Aurataeque trabeS, marmoreumque solitin pQuidve in Erythraeo legitur quae litore concha, Tinctaque Sidonio murice lana juvat

Et quae Praeterea Populus miratur in illis Invidia est. Falso Plurima vulgu amat. Non opibus mentes hominum, curaeque levantur: Nam Fortuna sua tempora lege regit. Sit mihi paupertas tecum, jucunda Neae I a. At sine te regum munera nulla Volo. niveam quae te Poterit mihi reddere, lucem l

mihi felicem terque, quaterque diem

134쪽

At si pro dulci reditu quaecunque OVentUT, Audiat aversa non gus aure De US; Nec me regna juvent, nec Ludius aurifer amni S, Nec quas terrarum sustinet orbi opes. Haec alii cupiant. liceat mihi paupere cutiuSecuro cara conjuge posse frui. Adsis et timidis faveas, Saturnia, Oti S, Et faveas concha Cypria vesta tua. Aut si fata negant reditum, tristesque sororeS, Stamina quae ducunt, quaeque Utiara neunt; Me vocet in vastos amne. nigramque Paludem Dives in ignava luridus icia aqUa.

DI meliora ferant: nec sint insomnia e 1 Quae tulit hesterna pessima Docte qui e S. Ite procul, ani falsumque avertite visum: Delmite in vobis quaerere velle fidem.

Divi vera monent: eut Urae nuncia sortit Vera monent Tuscis exta Probata Viri S.

Somnia fallaci ludunt temeraria nocte, Et pavidas mentes falsa timere jubent. Et vanum Ventura hominum genus omina noctis Farre pio placant, et saliente sale. Et tamen, utcuLque est, sive illi vera mouenti. Mendaci Somno credere sive volent; Efficiat vanos Doctis Lucina timores,

Et frustra immeritum pertimuisse velit Si mea nec turpi mens est obnoYia facto, Nec laesit magnos inpia lingua Deo S. Jam nox aethereum nigris emensa quadrigis

Mundum, caeruleo laverat amne rotas.

Nec me sopierat menti Deus Utilis aegrae Soninus: solicitas deficit ante domos. Tandem.

135쪽

Tandem, cum summo Phoebus prospexit ab ortu, Plesiit languentis lumina sera quieS. Hic juvenis casta redimitus tempora lauro Est visus nostra ponere sede pedem. Non illo quicquam formosim ulla priorum fias, humanum nec videt illud opus. Intonsi crines longa cervice fluebant: Stillabat Tyrio myrtea rore coma. Candor ei at qualem praefert Latonia Luna, Et color in niveo corpore HrPUTeUS Ut juveni primum virgo deducta marito,

Inlicitur tenera More rubente geHAM: Ut cum conte Xunt amaranthis alba puellae Lilia et autumno candida mala rubent.

Ima videbatur talis illudere palla, Namque haec in nitido corpore Vestis erat. Artis opus rara fulgens testudine, et auro Pendebat laeva garrula parte lyra. Hanc primum veniens Plectro modulatus eburno, Fesices cantus ore sonante dedit. Sed postquam fuerant digiti cum Voce locuti, Edicii haec tristi dulcia verba modo Salve cura Deum. casto nam rite Poetae Phoebusque et Bacchus, Pieridesque favent. Sed proles Semeles Bacchus, doctaeque sorores Dicere non norunt, quid ferat hora sequens. At mihi fatorum leges aevique futuri Eventura pater posse videTe dedit. Quare, ego qhiete dico non fallaX, acci Pe, Vates, Quodque Deus vero Cynthius ore ferat; Tantum cara tibi, quantum nec filia matri, Quantum nec cupido bella puella viro, Pro qua solicitas coelestia Numina votis, ne tibi securos non sinit ire dies Et inim te fusco somnus velavit amictu,

Vanum uocturnis fallit imaginibus,

136쪽

Carminibus celebrata tuis formosa Neaera Alterius mavult esse puella viri Diversasque suas agitat mens an Xin curaS, Nec gaudet casta nupta Neaera domo. Ah crudele genus nec fidum femina nomen lAh pereat didicit fallere si qua virum. Sed fletiti poterit mens est mutabilis illis.

Tu modo cum multa brachia tende fide. Saevus amor docuit dominae fera verba minantis. Sarvia amor docuit verbera Posse Pati.

Me quondam Admeti niveas pavisse juvencas, Non est in vanum fabula ficta jocam. Tunc ego nec cithara poteram gaudere sonora, Nec similes chordis reddere Voce sonos; Sed perlucenti cantus meditabar Vena, Ille ego Latonae lilius atque JoVis. Nescis quid sit amor, juvenis, si ferre recusas Immitem dominam, conjugiumque ferum. Ergo ne dubita blandas adhibere querelas :Vincuntur molli Pectora dura Prece. Quod si vera canunt sacris oracula templis, Haec illi nostro nomine dicta refer; Hoc tibi conjugium promittit Delius ipse :Felix hoc alium desine velle virum. Dixit, et ignavus defluxit corpore somnus. Ah ego ne possim tanta videre mala.

Nec tibi crediderim votis contraria Vota, Nec tantum crime pectore inesse tuo. Nam te nec vasti enuerunt aequora Ponti Nec flammam volvens ore Chim gera fero Nec canis anguinea redimitu terga cater Ua,

Cui tres sunt linguae, tergeminiamque caPut; Scyllaque virgineam canibus succincta figuram: Nec te conceptam Leva leaena tulit Barbara nec Scythiae tellus, horrendaue Syrtis ;Sed culta, et duris non habitanda domus;

137쪽

Et longe ante alias omnes mitisssima mater, Isque Pater, quo non alter amabilior. Haec Deus in melius crudelia somnia vertat.

Et jubeat tepidos irrita ferre Notos.

V S tenet, Etruscis manat quae fontibus unda. Unda sub testivum non adeunda Canem;

Nunc autem sacris Baiarum maxima lymphis, Cum se purpureo vere remittit hiemS. At mihi Persephone nigram denunciat horam. Immerito juveni parce nocere, Dea. Non ego tentavi nulli temeranda Deorum Audax laudanda sacra docere Deae Nec mea mortiferis infecit pocula succisDe X ter nec cuiquam tetra venena dedit:

Nec nos sacrilegos templis admovimus ignes :Nec cor solicitant facta nefanda meum. Nec nos insanae meditantes jurgia linguae Impia in adversos solvimus ora DeOS.

Nec venit tardo curva senecta pede . Natalem primo nostrum videre parentes, Cum cecidit fato consul uterque pari. Quid fraudare juvat vitem crescentibus uvis Et modo nata mala vellere poma manu PParcite Pallentes umbras quicunque tenetis, Duraque sortiti tertia regna Dei. Elysios olim liceat cognoscere CamPOS, Lethaeamque ratem, Cimmeriosque lacus; Cum mea rugosa Pallebunt ora senecta, Et referam Pueris tempora Prisca seneX. Atque utinam vano nequicquam terrear aestu: Languent ter quinos sed mea membra dies.

138쪽

At vobis hiscae celebrantur numina lympiissi, Et facilis lenta Pellitur unda manu. Vivite felices, memores et vivite nostri; Sive erimus, seu nos fata fuisse velint. Interea uigras pecudes promittite Diti, Et nivei lactis pocula ista mero.

CANDIDE, Liber ades si sit tibi mystica

vitis; Sic edera semper tempora vincta seras. Aufer et ipse meum pariter medicando dolorem: Saepe tuo cecidit munere victus Amor. Care puer, madeant generoso pocula Baccho, Et nobis prona funde Falerna manu. Ite procul durum curae genus, ite laborta Fulserit hic niveis Delius alitibus. Vos modo proposito dulces faveatis amici, Neve neget quisquam me duce se comitem. Aut si quis vini certamen mite recusat, Fallat eum tecto cara Puclla dolo. Ille facit dites animos Deus es ille ferocem Contudit, et dominae misit in arbitrium. Armenias tigres, et fulvas ille leamas Vicit et indomitis mollia corda dedit. Hae amor, et majora volet. sed poscite Bacchi Munera , Quem vestrum pocula licca juvant Con VCnit ex aequo, nec torvus Liber in illos, ibat se, quique una vina ocosa coliant. Jam venit iratus nimium, nimiumque se Verus. Qui timet irati numina magna bibat. Quales his poenas Deus hic, quantum ille minetur,

Cadmeae matris Praeda cruenta docet.

Sed procul a nobis hic sit timor, illaque, si qua est, Quid valeat laesi lentia ira Dei.

Quid

139쪽

Quid precor ah demens venti temeraria Vota, Aeriae et nubes diripienda ferant. Qua in vis nulla mei superest tibi cura, Neaera, Sis felix et sint candida fata tua. At nos securae reddamus tempora mensae. Venit post multas una serena dies.

HEI mihi difficile est imitari gaudia falsa;

Dissicile est tristi fingere mente jocum. Nec bene mendaci risu componitur Ore, Nec bene solicitis ebria verba sonant. Quid queror infelix turpes discedite curae. Odit Lenaeus tristia verba Pater. Gnosita, Theseae quondam perjuria linguae Flevisti ignoto sola relicta mare. Sic cecinit pro te doctus, Minoi, Catullus. Ingrati referens impia facta viri. Vos ego nunc moneori felix, quicunque dolore Alterius disces posse carere tuo. Nec vos aut capiant pendentia brachia collo.

Aut fallat blanda sordida lingua fide. Et si perque suos fallax juravit ocellos,

Junonemque suam, Perque suam Venerem, Nulla fides inerit. Perjuria ridet amantum Iupiter, et ventos irrita ferre jubet. Ergo quid toties fallacis verba puellae Conqueror ite a me seria verba Precora Quam vellem tecum longas requiescere noctes, Et tecum longos pervigilare dies, Perfida, nec merito nobis inimica merenti; Perfida, sed quamvis perfida, cara tamen.

Naiada Bacchus amat. Cessas, o lente minister PTemperet annosum Martia lympha merum. Non

140쪽

Non ego si fugiat nostrae convivia mensae Ignotum cupiens vana Veli torum Solicitus repetam tota suspiria nocte. Tu puer i liquidum fortius adde merum. Jamdudum Tyrio madefactus tempora naido Debueram sertis implicuige comas.

SEARCH

MENU NAVIGATION