Catulli, Tibulli, et Propertii Opera

101쪽

Saepe dabis nudum, vincat ut ille, latus. Tunc tibi mitis erit: rapias tum cara licebit Oscula: pugnabit, sed tamen apta dabit. Rapta dabit primori post offeret ipse volenti: Post etiam collo se implicuisse volet.

Heu male nunc artes miseras haec secula tractanti Jam tener assuevit munera velle puer.

Jam tu, qui Venerem docuisti vendere primus, Quisquis es, infelix urgeat ossa lapis. Pieridas, pueri doctos et amate OetaS: Aurea nec superent munera Pieridas. Carmine purpurea est nisi coma: carmina ni sint, Ε humero Pelopis non nituisset ebur. Quem referent Muta, vivet dum robora tellus, Dum coelum stellas, dum vehet amni aquaS. At qui non auditias aS, qui vendit amorem, Idaeae currus ille sequatur Opis:

Et tercentenas erroribus ex Pleat urbeS,

Et secet ad Phrygios vilia membra modos. Blanditiis vult esse locum Venus ipsa querelis Supplicibus miseris fletibus illa favet.

Haec mihi, quae cauerem Titio Deus edidit ore: Sed Titium conjux haec meminisse vetat. Pareat ille suae. Vos me celebrate magistrum, Quos male habet multa callidus arte Puer . Gloria cuique sua est me, qui spernentur amantes, Consultent: cunctis auua nostra patet. Tempus erit, cum me Veneris praecepta ferentem, Deducat juvenum sedula turba senem. Heu heu quam lento Marathus me torquet amore Deficiunt artes, deficiuntque doli. Parce Puer quaeso, ne turbis fabula fiam, Cum mea ridebunt vana magisteria.

102쪽

AST E R eram, et bene dissidium me ferre loquebar:

At mihi nunc longe gloria fortis abest.

Namque agor, ut Per Plaua citus sola verbere Urbera Quem celer assueta versat ab arte puer.

Ure ferum, et torque; libeat ne dicere quicquam Magnificum posthaces horrida verba doma. Parce tamen: per te furtivi sedera lecti Per Venerem quaeso compositumque ZPut. Ille ego, cum tristi morbo defessa jaceres, Te dicor votis eripuisse meis. Ipseque te circum lustravi sulfure puro, Carmine cum magico procubuisset anus. Ipse procuravi, ne possent saeva nocere Somnia, ter sancta deveneranda mola. Ipse ego velatus filo, tunicisque solutis Vota novem Triviae nocte silente dedi. OmDia persolvi es fruitur nunc alter amore, Et precibus felix utitur ille meis. At mihi felicem vitam, si salva fuisses, Fingebam demens, sed renuente Deo. Rura colam, frugumque aderit mea Delia custos. Area dum messes Ole calente teret. Aut mihi servabit plenis in lintribus uvas, Pressaque veloci candida musta pede . Consuescet numerare pecus, consuescet amantis Garrulus in domina ludere verna sinu. Illa Deo sciet agricolae pro Vilibu UVam, Pro segete spicas, pro grege ferre dapem. Illa regat cunctos, illi sint omnia cum, Et juvet in tota me nihil esse domo. Huc veniet Messalla meus, cui dulcia poma

Delia

103쪽

Delia selectis detrahet arboribus:

Et tantum venerata virum hunc sedula curet; Huic Paret, atque epulas ipsa ministra gerat. Haec mihi fingebam, quae nunc Eurusque, Notusque Jactat odoratos Vota per Armenios. Saepe ego tentavi curas depellere vino At dolor in lacrymas verterat omne merum.

Saepe aliam tenui: sed jam cum gaudia adirem, Admonuit dominae, deseruitque Venus. Tunc me discedens devotum femina dixit. Et pudet, et narrat scire nefanda mea. Non facit hoc verbis; facie tenerisque lacertis Devovet et flavis nostra puella comis. Talis ad Emonium Nereis Pelea quondam Vecta est frenato caerula pisce Thetis. Haec nocuere mihi, quod adest huic dives amator, Venit in exitium callida lena meum. Sanguineas edat illa dapes, atque ore cruento Tristia cum multo pocula felle bibat. Hanc volitent animae circum sua fata querentes: Semper et e tectis strix violenta canat. Ipsa fame stimulante furens herbasque sepulcris Quaerat; et a saevis ossa relicta lupis. Currat et inguinibus nudis ululetque per urbes; Post agat e triviis aspera turba canum. Eveniet. Dat signa Deus. Sunt numina amanti: Saevit et injusta lege relicta Venus. At tu quam primum sagae praecepta rapacis Desere nam donis vincitur omnis amor. Pauper erit praesto tibi, praesto pauper adibit Primus, et in tenero 1Xus erit latere. Pauper in angusto fidus comes agmine turbae, Subjicietque manus, essicietque iam. Pauper ad occultos furtim deducet amicos,

Vinclaque de niveo detrahet ipse pede. Heu animus frustra nec verbis victa patescit Janua ο

104쪽

Janua sed plena est percutienda manu. At tu, qui Potior nunc S, mea furta caveto: Versatur celeri fors levis orbe rotae. Non frustra quidam jam nunc in limine perstat Sedulus, ac crebro Prospicit, ac refugit, Et simulat transire domum, mox deinde recurrit Solus, et ante ipsas excreat usque fores. Nescio quid furtivus amor Parat. Utere quaeso,

Dum licet: in liquida nat tibi linter aqua.

SEMPER ut inducar blandos offers mihi vultus

Post tamen es misero tristis, et asper Amor.

Quid tibi saevitiae mecum est y an gloria magna Insidias hiomini composuisse Deum PNam mihi tenduntur casses jam Delia furtim

Nescio quem tacita callida nocte fovet. Illa quidem tam multa negat sed credere durum est: Sic etiam de me pernegat usque VITO. Ipse miser docui, quo posset ludere pacto Custodes heu heu nunc premor arte mea lFingere tunc didicit causas, cur sola cubaret: Cardine tunc tacito vertere Posse res. Tunc succos herbasque dedi, queis livor abiret, Quem facit impresso mutua dente Venus. At tu fallacis conjux incaute Puellae, Me quoque servato, peccet ut illa nihil. Neu juvenes celebret multo sermone cdVeto, Neve cubet laXo pectus aperta sinu: Neu te decipiat nutu, digitoque liquorem Ne trahat, et mensae ducat in orbe notas. Exibit quam saepe time: seu visere dicet Sacra bonae maribus non adeunda Deae.

At mihi si credas, illam sequar unus ad aras. Tunc mihi non oculis sit timuisse meis. Saepe

105쪽

Saepe, velut semmas ejus signumque Probarem, Per causam memini me tetigisse manum. Saepe mero somnum peperi tibi: bat ipse bibebam Sobria supposita pocula victor ZqUR. Non ego te laesi prudenses ignosce fatenti: Jussit Amor. contra quis ferat arma Deo, Ille ego sum, nec me jam dicere vera pudebit, Instabat tota cui tua nocte cani S. Ouid tenera tibi conjuge opus, tua si bona uestia Servares frustra clavis inest foribus. Te tenet absentes alios suspirat amo IeS, Et simulat subito condoluisse caput. At mihi servandam redas; non arva recuso Verbera, detrecto non ego Vincla Pedum. Tunc procul absitis, quisquis colit arte capillos. Effluit effuso cui toga laxa sinu. iniisquis et occurret, ne possit crimen habere Stet Procul, atque alia stet Procul ante via.

Sie fie1i jubet ipse Deus; sic magna sacerdos Est mihi divino vaticiuata sono

Haec ubi Bellonae motu est agitata, nec acrem Flammam, non amens Verbera torta timet.

Ipsa bipenne suos caedit violenta lacertos, Sanguineque effuso spargit inulta Deam. Statque latus Praefixa veru stat saucia Pectus, Et canit eventus, quo De magna monet; Parcite, quam custodit Amor, Violare puellam: Ne pigeat magno post didicisse malo. Attigerit, labentur opes, ut Vulnere nostro Sanguis ut hic ventis diripiturque cinis. Et tibi nescio quas diXit mea Delia poenas. Si tamen admittas, sit precor illa levis. Non ego te Piopter parco tibi; de tua mater

Me movet, atque iras aurea in Cit anus.

Haec mihi te adducit tenebris, multoque timore Conjungit nostras clam taciturna manUS.

Haec

106쪽

Haec foribusque manet noctu me assixa, proculque Cognoscit strepitus me emente Pedum. Vive diu mi dulcis anus Proprio ego tecum, Sit modo fas, annos contribuisse velim. Te semper, gnatamque tuam te ProPter amabo:

iniicquid agit, sanguis est tamen illa tuus. Sit modo casta doce, quamvis non vitta ligatos Impediat crines, nec stola longa pedes. Et mihi sint dura leges, laudare nec ullam Possim, quin oculos appetat illa cos. Et si quid peccasse puter ducarque capillis Immerito, Prona proriPiarqiae vias ;Non ego te pulsare velim, sed vetierit iste Si furor optarim non habuisse manuS. Ne arvo sis casta metu, sed mente fideli. Mutuus absenti te mihi servet amor.

At quae fida fuit nulli post victa senecta

Ducit inops tremula stamina torta manu Firmaque conductis annectit licia telis, Tractaque de niveo vellere ducta putat. Hanc animo gaudente vident, UVenUmque catervae Commemorant merito tot mala ferre senem :Hanc Venus ex alto flentem sublimis Olympo

Spectat, et infidis quam sit acerba, monet. Haec aliis maledicta cadant. Nos, Delia, amoris Exemplum caua simu uterque coma.

HUNC cecinere diem Parcae fatalia nente SStamina, non ulli dissoluenda Deo:

Hunc ore Aquitanas posset qui fundere gentes, lem tremeret forti milite victus Atur. Evenere Novos pubes Romana triumphos Vidit, et evinctos brachia capta duces. Λ te victrices lauros Messalla gerentem

107쪽

Portabat nitidis currus eburnus equiS.

Non sine me est tibi partus honos Tarbella Pyrene Testis, et Oceani litora Santonici. Testis Arar, Rhodanusque celer, magnusque Ga

rumna,

Carnuti et flavi caerula lympha Liger.

At te, Cydne, canam, tacitis qui leniter undis Caeruleus placidis per vada serpis aquis ;Quantus et aethere contingens vertice nubes Frigidus intonsos Taurus arat Cilicas. Quid referam, ut volite crebras intacta per Urbra,

Alba Palaestino sancta columba Syro PUtque muris vastum prospeste turribus aequor Prima ratem ventis credere docta Tyro, Qualis et arentes cum findit Sirius agros, Fertilis aestiva Nilus abundet aqua. Nile pater, quanam possum te dicere causa, Aut quibus in terris occuluine caput PT propter nullos tellus tua postulat imbres Arida nec pluvio supplicat herba Jovi. Te canit, atque suum pubes miratur Osirin Barbara Memphitem Plangere docta bovem. Primus aratra manu solerti fecit Osiris Et teneram ferro solicitavit humum. Primus inexpertae commisit semina terrae. Pomaque non notis legit ab arboribus. Hic docuit teneram palis a tangere item Hic viridem dura caedere lalce comam. Illi jucundos primum matura sapore S Expressa incultis uva dedit pedibus Ille liquor docuit voces inflectere cantu, Movit et ad certos nescia membra modo S. Bacchus et agricolae magno confecta labore

Pectora tristitiae dissoluenda dedit. Bacchus et afflictis requiem mortalibus affert, Crura licet dura compede pulsae sonent.

108쪽

Non tibi sunt tristes curete, nec luctus, Osiri; Sed cho us et cantus, et levi S a Ptu Samor: Sed varii flores, et frons redimita corymbis, Fusa sed ad teneros lutea palla pedes, Et Tyriae vestes, et dulcis tibia cantu. Et levis occultis conscia cista sacris. Huc adcs, et centum ludos, Geniumque linit Concelebra et multo tempora funde mero. Illius e nitido stillent unguenta capillo, Et capite, et collo mollia serta gerat: Dic erratas hod serne. Tibi dem thuris honesei Liba et Mopsopio dulcia ni elle feram. At tib succrescat proles, qui fac talarentis Augeat, et circa set et Venet Eta senem. Nec taceat monumenta viae, quae Tuscula telluri Candidaque antiquo detinet Alba lare. Namque opibus congesta tuis hic glarea dura Sternitur, hic apta jungitur alte silex. Te canit agricola e magna cum venerit urbe Serus in osse usum rettuleritque Pedem. At tu, natalis mula OS celebrande Per anno S, Candidior semper, candidiorque Veni.

O ego relari possum quid nutus ama

Quidve ferant miti leuia verba sono . Nec milia sunt sortes, nec cotisci fibra Deorum Ρraecinit eventu De mihi cantus avi S. Ipsa Venus magico religatum brachia nodo Perdocuit multis non sine verberibus. Desine dissimulare meus crudelius urit,

ios videt invitos succubuisse sibi. Quid tibi nunc molles prodest coluisse capillos. Saepeque mutatas disposuisse comas P iid fuco splendente genas ornasses quid ungue,

109쪽

Artificis docta subsecuisse manu

Frustra jam vestes, frustra mutantur amictus, Ansaque compressos colligat arcta pedes. Illa placet, quamvis inculto venerit ore, Nec nitidum tarda comserit arte caPut. Num te carminibus, num te Pallentibus herbis Devovit tacito tempore noctis anus PCantus vicinis fruges traducit ab agris: Cantus et irata detinet anguis iter: Cantus et e curru Lunam deducere tentat, Et faceret si non aera repulsa sonent.

Quid queror heu misero carmen nocuisses quid herbas PForma nihil magicis utitur auxiliis. Sed corpus tetigisse nocet, sed longa dedisse Oscula, sed femori conseruisse femur.

Nec tu difficilis puero tamen esse memento Persequitur poenis tristia facta Venus. Munera ne poscas; det munera canus amator, Ut foveat molli frigida membra sinu. Carior est auro juvenis, cui levia fulgentora, nec ample Xus as Pera barba terit. Huic tu candentes humero suppone lacertos, Et regum magnae despiciantur Pes. At Venus invenit puero succumbere furtim, Dum timet, et teneros conserit usque sinus; Et dare anhelanti pugnantibus humida linguis Oscula, et in collo figere dente notas. Non lapis hanc gemmaeque juvant, quae frigore solae Dormiat, et nulli sit cupienda viro. Heu sero revocatur amor, seroque UVenta, Cum vetus infecit cana senecta caput. Tum studium formae est, coma tum mutatUT, ut an

Distimulet viridi cortice tincta nucis.1 ollere tunc cura est albos a stirpe capit s.

110쪽

Et faciem demta pelle referr novam. At tu, dum primi floret tibi temporis artas, Utere. Non tardo labitur illa pede . Neu Marathum torque. luero quae gloria victo est PIn veteres esto dura puella senes. Parce recor tenero: non illi sontica causa est Sed nimius luto corpora tingit amor. Vel miser absenti moestas quam saepe querelas Conjicit, et lacrymis omnia plena madent Ouid me spernis ait. loterat custodia vinci,

Ipe didit cupidis fallere posse Deus.

Nota Venus furtiva mihi est, ut lenis agatur Spiritus, ut nec dent oscula rapta sonum. Et possum media quamvis obrepere nocte, Et strepitu nullo clam reserare fore S. Quid prosunt artes miserum si spem it amantem:

Et fugit ex ipso saeva puella toro PVel cum promittit subito, sed perfida fallit Est mihi nox multis evigilanda mali S.

Dum mihi venturam fingo quodcunqUC UVettit,

Illius credo tunc sonuisse pedes. Desistas lacrymare, puer: non frangitur illa, Et tua jam fletu lumina festa tument.

Oderunt, Pholoe, moneo fastidia Diui:

Nec prodes sanctis thura dedisse focis. Plic Marathus quori dum miseros ludebat amante . Nescius ultorem post caput esse Deum. Saepe etiam lacrymas fertur risisse dolentis, Et cupidum facta detinuisse mora. Nunc Omnes odit fastus, unc displicet illi laecunque o Pposita est anu dura sera. At te poena manet, nisi de is esse superba. Quam cupies votis hunc revocare diem