Catulli, Tibulli, et Propertii Opera

111쪽

U I D mihi si fueras miseros laesuru amoreS,

Federa per Divos clam violanda dabas Ah miser, et si quis primo Peduri celat,

Sera tamen tacitis Poena venit pedibus. Parcite, Coelestes ' Equum est impune licere Numina formosis laedere vestra semel. Lucra petens habili tauros adjungit aratro, Et durum terrae rusticus Urget OPUS. Lucra petitura freta per parentia ventis Ducunt instabiles sidera certa rates. Muneribus meus est captus puer: at Deus illa In cinerem, et liquidas munera Vertat aquas. Iam mihi persolvet poenas pulvisque decorem Detrahet, et ventis horrida facta coma. Uretur facies, urentur Sole capilli. De teret invalidos et via longa Pedes. Admonui quoties auro ne pollue formam pSaepe solent auro multa subesse mala. Divitiis captus si quis violavit amoTem,

Asperaque est illi, difficilisque Venus.

Ire meum potius flamma caput, et Pete ferro Corpus, et intorto Verbere terga seca.

Nec tibi celandi spes sit peccare Paranti. Est Deus occultos qui vetat else dolos. Ipse Deus tacito permisit lene ministro, Ederet ut multo libera verba mero. Ipse Deus somno domitos emittere vocem Jussit, et invitos facta tegenda loqui. Haec ego dicebam. Nunc me flevisse loquentem, Nunc pudet ad teneros procubuisse pedes. Tu monilii jurabas, nullo te divitis auri Pondere, non gemmis vendere velle fidem:

Non tibi si precium Campania terra daretur, Non

112쪽

Non tibi si Bacchi cura Falernu ager. Illis eriperes verbis mihi sidera coeli

Lucere, et pura fluininis esse vias .inain etiam levas. At non ego fallere dolius

Tergebam humentes credulus usque genaS.

Quid faceres, nisi et ipse fores in amore puellae Sit precor exemplo sed levis illa tuo.

O quoties, verbis ne quisquam conscius esset, Ipse comes multa lumina nocte tulit Saepe insperanti venit tibi munere nostro, Et latuit clausas post adoperta fores. Tum miser interii, stulte confisus amari: Nam poteram ad laqueos cautior esse tuos. Quin etiam attonita laudes tibi mente canebam: At me nunc nostri, Pieridumque pudet. Illa velim rapida Vulcanus carmina flamma Torreat, et liquida deleat amni aqua. Tu procul hinc abs, cui formam vendere cura est,

Et rectum Plena grande referre mZnu. At te, qui puerum donis corrumpere e RusUS,

Rideat assiduis uxor inulta dolis. Et cum furtivo juvenem lassaverit usu Tecum interposita languida veste cubet. Semper sint externa tuo vestigia lecto, Et pateat cupidis semper aperta domus. Nec lasciva soror dicatur plura bibisse

Pocula, vel plures emeruisse Uiros. Illam saepe ferunt convivia ducere Baccho, Dum rota Luciferi provocet Orta diem. Illa nulla queat melius consumere noctem,

Aut operum varias disposuisse vices. At tua perdidicit nec tu, stultis me sentis, Cum tibi non solita corpus ab arte OV et . Tune Putas illam pro te disponere crines PAut tenues denso pediere dente comas Ista haec persuadet foetes, auroque lacertOSVinciat,

113쪽

Vinciat, et Tyrio prodeat apta sinu pNon tibi, sed juveni cuidam vult bella videri

Devo eat Pro quo remque domumque tuam. Nec facit hoc vitio sed corpora foeda podagra, Et senis amplexus culta puella rugit. Huic tamen accubuit noster puer. Munc ego credam Cum trucibus Venerem ungere posse feris. Blanditiasne meas aliis tu vendere es ausus Tune aliis demens oscula serre mea PTunc flebis cum me vinctum puer alter habebit, Et geret in gremio regna superba tuo. At tua tum me poena juvet: Venerique merenti

Fixa notet casus aurea Palma meoS ,

Hanc tibi fallaci oblulus amore Tibullus

Dedicat; et grata sis, ea mente, rogat.

QUIS fuit horrendos primus qui protulit enseSPQuam serus, et vere ferreus ille fuit Tanc caedes hominum generi, tunc proelia nata 3Tunc brevior dirae mortis aperta via est. At nihil ille miser meruit γ' nos ad mala nostra Vertimus, in saevas quod dedit ille feras. Divit 1 hoc vitium est auri: nec bella fuerunt, Faginus adstabat cum scyphus ante dapes. Non arces, non allus erat, somnumque petebat Securus varias dux gregis inter oveS. Tunc mihi vita foret vulgi nec tristia nossem Arma, nec audissem corde micante tubam. Nunc ad bella trahor, et jam quis forsitan hostis Haesura in nostro tela gerit latere. Sed patrii servate Lares D aluistis et iidem,

Cursarem vestros cum tener ante PedeS.

Neu pudeat prisco vos esse e stipite factos, Sic veteres ardes incoluistis avi. Tim

114쪽

Tunc melius tenuere fidem, cum paupere cultu Stabat in exigua ligneus aede Deus. Hic placatus erat, seu quis libaverat uVam, Seu dederat sanctae Dicea serta COIT . Atque aliquis voti compos liba ipse ferebat. Postque comes purum filia parva faVUm. At nobis aerata, Lares, depellite tela,

Hostiaque e plena mystica porcus hara. Hanc Pura cum veste sequar; myrtoque canistra Vincta geram, myrto vinistus et Pse a Put. Sic placeam vobis inlius sit fortis in armis, Sternat et adversos Marte favente duces.

Ut mihi potanti possit sua dicere facta

Miles, et in mensa Pingere castra mero. Qiiis furor est atram bellis arcessere mortem p Imminet, et tacito clam venit illa pede . Non seges est infra, non vinea culta; sed audaNCerberus, et Stygiae navita PUPPis aquae.

Illic percussisque genis ustoque capillo Errat ad obscuros pallida turba lacus. Quam potius laudandus hic est, quem prole parata Occupat in parva pigra senecta casad

Ipse suas sectatur oves, at filiu agnOS Et calidam fesso comparat Uxor aqUam. Sic ego sim liceatque caput candescere cani S. Temporis et prisci facia referre senem. Interea Pax arva colat. Pax candida primum Duxit araturos sub juga curva boves. Pax aluit vites, et succos condidit Vae, Funderet ut gnato testa Paterna merum. Pace bidens, vomerque vigent: at tristia duri Militis in tenebris occupat arma situS.

Rusticus lucoque vehit male sobrius ipso Uxorem plaustro, Progeniemque domum.

115쪽

Sed Veneris tunc bella calent, scisibsque capillos

Femina, perti actas conqueriturque fores. Flet teneras subtusa genas: sed victor et ipse Flet sibi dementes tam valuisse manUS. At lascivus Amor rixae mala Verba ministrat, Inter et iratum lentus utrumque sedet. Ah lapis est, ferrumque suam quicunque Puellam Verberat: e coelo deripit ille Deos. Sit satis e membris tenuem perscindere vestem :Sit satis ornatus dis luiste comae Sit lacrymas movisse satis Quater ille beatus, Quo tenera irato flere puella potest. Sed manibus qui saevus erit, scutumque sudemque Is gerat, et miti sit procul a Venere. At nobis, pax alma Veni, spicamque teneto: Periluat et pomis candidus ante sinus.

ALBI I

117쪽

EQUITI, ROMANI

QUIS III 8 adest, faveat fruges lustramus, et

agrOS, Ritus ut a prisco traditus exstat avo . Bacche veni, dulcisque tuis e cornibus uva Pendeat et spicis temPora cinge Ceres. Luce sacra requiescat humus, Tequiescat arator, Et grave suspenso vomere cesset opus.

Solvite vincla jugis. Nunc ad praesepia debent Plena coronato stare boVes capite. Omnia sint operata Deo. Non audeat ulla Lanificam pensis imposuisse manum. Vos quoque abesse procul jubeo, discediae ab aris, Queis tulit hesterna gaudia nocte Venus. Casta placent Superis iura cum est Venite, Et manibus puris sumite fontis aquam. Cernite, fulgentes ut eat sacer agnus ad aras, Vinctaque post olea candida turba comas. Di patrii, Purgamus agros, Purgamus agrestes, Vos mala de nostris Pellite limitibus.

118쪽

Neu seges eludat messem fallacibus herbis :Neu timeat celeres tardior agna lupos . Tum nitidus plenis confisus rusticus areis, Ingeret ardenti grandia ligna foco, Turbaque vernarum, saturi bona signa colou Ludet, et ex virgis exstruet arte casaS. Eventura precor. Viden ut felicibus extis

Significet placidos nuncia fibra Deos Nunc mihi fumosos veteris proferte Falernos Consulis, et Chio solvite vincla cado. Vina diem celebrent. Non festa luce madere

Est rubor, errantes et male ferre Pede S.

Sed bene Messallam sua quisque ad pocula dicat,

Nomen et absentis singula verba sonent. Gentis Aquitanae celeber Messalla triumphis, Et magna intonsis gloria victor avis, Huc ades, adspiraque mihi, dum carmine nostro Redditur agricolis gratia Coelitibus. Rura cano, rurisque Deos. Mis vita magistrisDesuevit querna pellere glande famem. Illi compositis primum docuere tigillis Exiguam viridi fronde operire casam. Illi etiam tauros primi docuisse feruntur Servitium, et plaustro suppositisse rotam. Tunc victus abiere feri: tunc insita pomus Tunc bibit irriguas fertilis hortus aquas :Aurea tunc pressos Pedibus dedit uva liquores Mistaque securo est sobria lympha mero. Rura ferunt messes, calidi cum sideris aestu

Deponit flavas annua terra comRS.

Rure levis verno flores apis ingerit alveo, Compleat ut dulci sedula melle favos. Agricola assiduo primum satiatu aratro Cantavit certo rustica verba Pede: Et satur arenti primum est modulatus avena Carmen, ut ornatos diceret ante Deos.

Agri

119쪽

Agricola et minio suffusus, Bacche, rubenti Primus inexperta duxit ab arte choros: Huic datus a pleno memorabile munus ovili Dux pecoris hircus Duxerat hircus oves. Rure puer verno primum de flore coronam Fecit et antiquis imposuit Laribus. Rure etiam teneris curam exhibitura puellis Molle gerit tergo lucida vellus vis. Hinc et femineus labor est, hinc Pensa, colusque, Fusus et apposito pollice versat opus. Atque aliqua assidue textrix operata Minervam Cantat, et a pulso tela sonat latere. Ipse quoque inter agros, interque armenta Cupido Natus et indomitas dicitur inter equas. Illic indocto primum se exercuit arcu

Hei mihi quam do istas nunc habet ille manus: Nec Pecudes, velut ante, petit, fixisse puellas

Gestit, et audaces perdomuisse viros.

Hic juveni detraxit opes, hic dicere jussit

Limen ad iratae verba pudenda senem. Hoc duce custodes furtim transgressa jacentes Ad juvenem tenebris sola puella venit: Et pedibus praetentat iter suspensa timore,

Explorat caecas cui manus ante Vias.

Ah miseri, quos hic graviter Deus urget; at ille Felix, cui placidus leniter afflat Amor.

Sancte veni dapibus festis , sed pone sagittas,

Et procul ardentes hinc Procul abde faces. Vos celebrem cantate Deum, Pecorique Vocate

Voce palam pecori, clam sibi quisque vocet: Aut etiam sibi quisque palam: nam turba ocosa obstrepit, et Phrygio tibia curva sono. Ludite jam Noxjungit equos, currumque sequuntur Matris lascivo sidera fulva choro :Postque venit tacitus furvis circumdatus alis Somnus, et incerto Somnia nigra pede.

120쪽

DIC AN Uci bona verba, venit natali S, Ad aTAS. Quisquis ades, lingua vir mulierque a V e.

Urantur pia thura focis, urantur Odores, Quos tener e terra divite mittit Arabs. Ipse suos Genius adsit visurus honoreS, Cui decorent sanctas mollia serta comaS. Illius puro distillent tempora nardo, Atque satur libo sit madeatque mero. Annuat et Cerinthe, tibi quodcunque rogabis. En age quid cessas P annuit ille, roga. Auguror, Noris fidos optabis amores:

Jam reor hoc ipsos edidicisse Deos.

Nec tibi malueris, totum quaecunque Per orbem Fortis arat valido rusticus arva bove;

Nec tibi gemmarum quicquid elicibus undis

Nascitur, o qua maris unda rubet. Vota cadunt Utinam strepitantibus advolet alis, Flavaque conjugio vincula portet Amor. Vincula quae maneant semper, dum tarda senectus Inducat rugas, inficiatque coma S. IIuc veniat natalis avis, prolemque ministret. Ludat et ante tuos turba no Vella Pedes.

RURA tenent, Cornute, meam villaeque puel

lam.

Ferreus est heu heu quisquis in urbe manet. Ipsa Venus laetos jam nunc migravit in agros, Verbaque aratoris rustica discit Amor. ego, cum dominam aspicerem, quam fortiter illic Versarem valido pingue bidente solum Agricolaeque modo curvum sectarer aratrum, Dum