Lucianus

491쪽

dειγμάτων ἐπὶ αλλ' οἱ μέν σε τοῖς τραγικοῖς στο- κριταῖς εἰκάσουσιν, o ἐστὶ ἐν της - ης Ἀγαμέμνων

οἶμαι η ἀμυγδαλην πὰρρω κειμένην, μακρὰ χαιρειν φράσαντα τοῖς αυλοῖς και ἐυθμοῖς και ὀρχήμασι συνορα σαντα araxτατρώγειν, πορριφαντα, ἄλλον δὲ συντριψαντατ προσωπῶον. 6 κά συ τοίνυν, φαῖεν αν, ου ὁποκρι 6της ἀλλα ποιητ ς των καλλωτων καὶ νομοθέτης γενόμενος re ταυτησὶ της σχάdo παραφανεισης λιγχθης πι- κος ων καὶ ἀπ κρου χεέλους φιλοσοφῶν και ἔτερα μὲν κευθων, φρεσίν, αλλα ει λέγων, ς εἰκότως ν τινα IH ἐπι os εἰ τειν τι α λέγεις καὶ φ' se ἐπαινεIσθαι ἀξιοῖς, χειλε μεν σου ἐδίηνεν, περ ην αυχμῶσαν καταλέλοιπε τοιγαρουν παρα reddo εὐθὴς δεισας diκην, προπετῶς μὲν θρασυνάμενος προς τὰς ανθρώπων χρεως, μετὰ μικρον δὲ μονονουχὶ α κηρυξιν ἐξομοσάμενος την

ος ἄν θεος δοῖα τρο μέλλουσάν σοι ἐς τὰ μοι μεταβολὴν καὶ - οὐκ ἐς τοὐκδλαον πτυσας πρότερον ζέους

492쪽

106ν ' μετὰ τον κατὰ του ιμάρχου κατηγορίαν αντον- ναικοὶ φωραμνα τὰ μοι πάσχοντα, πόσον - οἴει σταρατων ὁρώντων γενέσ- τον γέλωτα ει ιμαρχον μεν - θυνεν ni τοῖς καθ' ea ημαρτημένοις, υτὰς di γέρων ηd τοιαυτα ει ιαυτὸν παρενδι ει τὀ ora ἐκεινου φρορμοκοπωλη ωικος δ ἀποκηρύττων βηχος φάρμακον na

γορῶν ιν υτ υς ἀμφιλαφε τη πονήσει καὶ μυριας τὰς ἀφορμας παρεχομένη ' γὼ δὲ ὁ σκοπῶ ντινα και τράπωμαι προς νην ἀπολογων. αρά μοι κράτιστον, in

ὰρνουμενον εα την κοινην κεινην ἀπολογέαν καταφυγειν,

λέγω di τὴν υχην και Μοῖραν πιαὶ Εἱμαρμένην - καὶ παραιτεῖσθαι συγγνώμVν ἔχειν μοι τους ἐπιτιμῶντας ειώ-

τας ς οὐδενος hia εὶς κύριοι, ἀλλ' reo τινος κρειττονος, μῶλλον δε μιας in προειρημένων γύμεθα υχ εκόντες, ἀλύ ναίτιοι παντάπασιν ντες ν ν λέγωμεν - ῶ-

γεινομένου πένησε ira ι. τε μιν τέκε μήτηρ. 9. εἰ ὁ τοὐτον ἀφεις τον λογον ς ου πάνυ ἀβιδαιστονικεὶν λέγοιμι, μητε α χρημάτων μήτε α αλὶ ς τινις ἐλπίδος τοιαύτης δελεασθεὶς ποστηνα την παρουσον συνουσίαν, ἀλλὰ τὴν συνεσιν και ἀνδρεων καὶ μεγαλονοιαν του ἀνδρος θαυμάσας ἐθελ σαι κοινωνῆσαι πράξεων του τοιοίτου, ἐθοικα μη προς τη πιφερομένη κατηγοριρ κολακεέας αἰτέον προσλαβὼν καὶ ταυτα μάτην ἐυγχωμαι προσλαβὼν ' κ - εὐρέσκωμαι ἐφ φασιν, ἐκκρουι- τονηλον, κοι μειζον γε τον σμικρὰτερον, σου κολακει των

493쪽

ἄλλον πάντων -- το δουλοπρεπέστατον ευαι καὶ ταυτη χειριστον νεο ισται. 0. τέ οι ἄλλο ia μήτε ταυτα Metia μήτ' ἐκεῖνα λέγειν δοκεῖ, πόλοιπον ἐστιν η μολογεIν μηδε εὐυγὼς ειπεῖν χειν μια μοι ἴσως ἐκείνη γκυραλι προχος, dυρεσθοι το γῆρας και την νῶσον καὶ μετὰ τε - την πενειν πάντα ποιεῖν και πάσχειν ἀναπειθουσαν, ς ἐκφυγοι τις αυτην καὶ ἐν τω τοι - - ἄκαιρον

ευπρόσωπον καστον ουτῶν. v έ μοι γὰρρει, Ἀταῖρε, iSώς Ουδενὶ τούτων ἐμου χρησομένοι μη γαρ τοσουτος ποτε - καταλάβοι το Ἀργος, οὐ μυλλὰ βιν σπειρειν ἐπιχειρεῖν -δ' ημεἶ ουτω πένητες ευλόγου ἀπολογέας 4 υα απορέας τὰ τοιαυτα κρησφίγετα προς την κατηγορέαν ζητεIν Ἀλλά μοι κεῖνο ἐννοησον, ς πάμπολυ διαφέρει, εἰς οἰκων τινος πλουσι- αδμισθον παρέλ- 19 θόντα δουλευειν καὶ ἀνέχεσθαι oσα μοι φησι το βιβλιον,

494쪽

τοιαίτας προστασίας, καὶ ἴτε οἱ τὰ τοσαυτα ἔθνη ἐπιτροπευοντες ἴθ' οἱ τὰς αδλεις ὁρμόττοντες Ουθ' οἱ τὰς

σουσιν, ἐπεὶ μισθὸς in αυτῶν το εργο πρόσεστιν. αλλ' οὐκ αφ' ενες, ἐμαι, χρη ἀνατρέπειν τὰ πάντα οὐδ' ἰσο- 12 τιμιον των μισθοφορουντων καθιστάναι 12 τι δε λον

dευσεως δουλεύοντας κτειρον τουτὶ δέ, sale ε, bημέτερον πρῆγμα παντάπασιν τεροῖον ἐστιν, εἴ γε τὰ μἐν

οἴκοι σμιμα μῖν, δημοσι ει της μεγίστης αρχῆς κοινωνοωμεν - τὸ μέρος συνδιοπτράττομεν ἔγωγ' οὐν εἰ

ἐφαιο, δόξαιμ' ἄν σοι - το σμικρότατον της Αἰγυπτιας ταύτης αρχῆς ἐγκεχειρέσθαι, τὰς δέκα εἰσάγειν καὶ τάζιν ιταῖς τρο προσροπιισαν ἐπιτιθέναι καὶ των πρα--μένων - λεγομένων ἄπο πάντων πομνήματα γράφεσθαι καὶ τάς τε ρητορεέας - δικαιολογούντων ο μέζειν κα τὰς Ου ρχον et O γν υσεις πρὰς τὰ σαφέσgago ναμα καὶ ἀκριβέστατον συν πιστει, μεγιστη διαφυλαττειν - παραδιdδναι δημοσέ 3 προ τον εὐχρδνον ἀποκει--μένας, καὶ ὁ μισοῖς - ἰδιωτικὴς, αλλὰ παρὰ του βασι Τολέως, ου σμικρὰ οὐδἐ οὐτος, αλλὰ -λυτάλαωτος καὶ τὰ μετὰ assa d ου αὐλαι ελπιδες, εἰ τὰ εικότα γέγγοιτο, ἀλλ' εθνος πιτραπ αι η τινος αλλας πράζεις βασιλικάς. 13 3. ἐθέλω γουν ἐκ περιττου χρησάμενος τῆ παρρησω καὶ os 4σε χωρησας του ἐπιφερομέν* γκλῆι - καθ' υπερβολὴν ἀπολογήσασθαι, καὶ δὴ φημί σοι μηδένα μηθεν ἀμισθὶ ποιεῖν, οὐδ' αὐτους τὰ μέγιστα πράττοντος εἴπης, που μ ὁ βασιλεῖς ουτὸς ἄμισθος ἐστιν. ου ὀρους λέγω οὐδἐδασμους, πόσοι παρὰ τῶν ἀρχομένων ἐπέτειοι φοιτωσιν, αλλ' ἔστι βασιλεῖ μισθὁ μέγιστος παινοι καὶ η παρὰπῶσιν ευκλεια και το ἐπὶ ταις εὐεργεσiαις προσκυνεῖσθαι,

495쪽

ΑΠΟΛΟΓΙΑ109 καὶ ἐκενες δὲ κοννε καὶ τεμένη, ὁπμα παρὰ των diu μένων χιοι, μισθοὶ καὶ ταυτα σιν υπ- των φροντιδων καὶ προνοέας, ην ἐσφέρονται προσκοποὐντες αει τὰ κοινὰ καὶ βελτέω ποιοιντες. ς δὴ μικρὰ μεγάλοις εἰκάζειν, ην ἐθήλης ἀρβ4μενος α της του σωροῖ κορυφης ἐφ' ἔκαστον τούτων, ἀφ' ἄν συγκειται, κατομένειν, φει τιμυι- καὶ σμικρότητι διαλλάττομεν των ἀκροτάτων, τὰ

καὶ εὐνοίας αρῖς τὰ ἐγκεχειρισμένα - μη λυμηρικὸν ι εῖνο ἐτώσιον πιθος ἀροίρης' an. 5. προ δὲ - ολων ομεμνησθαι χρη τους ἐπιτιμῶντας, τι οὐ σοφου οντι μοι - ε δή τις και λλος εστ που σοφος - ἐπιτιμήσουσιν,

αλλα των ἐκ του πολλοὐ δήμου, θοις ἐν ἀσκήσαντι καὶ τὰ μέτρια ἐπαινουμέντ ἐπ αυτοῖς, προς ὁ τὴν πανέκεινην των κορυφαιων ἀρετὴν οὐ πει γεγυμνασμένφ' καὶ μὰ ι Ουδ' ἐαὶ τούτφώνιασθαι μοι αξιον, τι μηδἐ

μου Q - βιφ, εἴ γε ἐπιτεμφης, ὁ προ πολλο ηδειν ἐπι ητορικη δημοσία μεγιστα μισθοφορὰς ἐνεγκάμενον,

μτρίαις ταις πολιαι - μως πελογησάμην, ου Dπαρέργο θέμενος την λευκην παρὰ σου καὶ πληρη μοι

496쪽

l. αλεαδ ιυ ανθρωπον οντα δαέμονος τινος πήρειαν διαφυγεῖν, πολυ δἐ χαλεπώτερον ἀπολογέαν ευρειν παραλόγου καὶ δαιμονιο πτοίσματος, περ ἀμφετερα νιν

ἐμοι συμβέβφων, ς - ἡμενος π α σε - προ- φιτ ἐωθινον, δέον την συνήθη ταυτην φωνην ἀφεῖναι καὶ

ο κατὰ την in ἐγώ μὲν ου τουτεευθος ἴδιόν τεκοὶ ρυθρίων - παντοῖος - α ποριας, οἱ παροντες di οἱ μεν παραπαέειν, ὼς το εἰκός, οἱ δε ληρειν φ' λι-κiας, οἱ δε χθεσινης κραιπάλης ἀνάμεστον ἔτι ψοντι μεευαι, εἰ και τι μάλιστα - ἐμμιαυῆς νεγκας το γεγονὼς ουδ οσον ὁ φ φ μει3ι-- ἐπισημηνάμενος- ς γλώττης την διαμαρτέαν ἔδοξεν ουν μοι καλῶς χειν παραμυθίαν τινὰ ἐμαυτου συγγράψαι, ώς μὴ πάνυ ανι μην ἐπι τωπτοισματι μηd ἀφὴρ τον γοίμην, εἰ πρεσβῆτης νηρτοσουτον πεσφάλην του καλῶς ποντος ἐπι τοσούτων μορτύρως πολογίας μὲν γαρ υειν ἔδει, οἶμαι, περ γλώττης εἰς ἴτω ευφημον ευχην λισθουσης. 2. ἀρχ4- 26μενος μεν οὐ της γραφῆς παν ἀπόρω ντευςεσθαι μηντο προβλήματι, προιόντι δὲ πολλὰ προυφάνη τὰ λεκτέα.

497쪽

καὶ χαιρετ', d γάρ με περιβαλλε σκῶτος. καὶ - μόνον φιλοφροσυνης αυτοῖς η τουτο σίμβολον, αλλὰ καὶ ἀπεχθεια καὶ του μηκέτι χρήσεσθαι ἀλληλιις τ γουν μακρὰ χαιρειν φράσαι, μηκέτι φροντιεῖν δηλοῖ.3. πρῶτος δ' υτι ιλιππιδης ὁ μεροδρομησας λέγεται δἀn Μαραθῶνος ἀγγέλλων την νικην εἰπεῖν προς τους αρχοντας καθημένους καὶ πεφροντικότας ὁπὲρ του τέλους

νι ην την κεῖθεν καὶ την των Σααρτιατῶν λωσιν καὶ 3λως γε μετ' ἐκεῖνον ὁ Νικέας απὸ Σικελίας επιστέλλωνεν του ἀρχαlφ των πιστολῶν διέμεινεν arx auges aeζόμενος των πραγμάτων. 4. λλ' ὁ θαυμαστος Πλάτων, εἀνὴρ ὀζιήπιστος, νομοθέτης των τοιούτων τι με χαψειν κελευειν καὶ πάνυ ἀποδοκιμάζει ς μοχθηρον ον καὶ οὐδἐν

ἀλλήuις επιστέλλοντες οπ4τε σαοvdoId τι γράφοιεν, πι- Οἰνειν ευμ ιν αρχὴ παρεκελεύοντο - - αυτ φυχῆ τε καὶ σώματι αρμοδιώτατον καὶ συνόλως αποντα περιειλη-

498쪽

καὶ Ἐπικουρος μὴ πάνυ χαίρων του χοιρειν και hooνην προ απάντων αἱρούμενος, ταῖς σπουδαιοτέραις ἐπιστο--λοῖς - εἰπι δἐ αμαι λιγαι - καὶ is ταῖς προς τους φιλτάτους μάλιστα γιαίνειν ευθὴς εν ἀρχε προστάττεις πολ αν και ἐν τῆ τραγφθω καὶ ε τῆν ἀρχαιρ κωμ*digaροις τὸ πιαινειν πρῶτον υ λῖς λεγ4μενοπι τὸ μὶ, γαρουλέ τε και μάλα χαῖρε σοφῶς προτεταγμένον του χαψειν τὸ πιαένειν ἔχει ὁ δ' Ἀλεξις, ω δέσποθ ὁγιαιν', ως χρονιος ἐλήλυθας ὁ Ἀχαιος, κω πεπραγὼς δεινά, oγωινέ μοι καὶ ὁ Φιλήμων, ait c ' γέειαν πρῶτον, εὶτ ευπραξιαν, τριτον δὲ χαίρειν, εἶτ' ὀφείλειν μηθενι. μὶ γαρ τι--λιον γράφας, οὐ κοι Πλάτων μέμνηται, sari καὶ οὐτός φησιν Ἐγιαίνειν μὲν ἄριστον, τὰ δεύτερον

καλὸν γενέσθαι, τρito di t λουτεῖν του χαιρειν ὁ τοπαράπαν Ου ἐμνήσθη ἔν σοι μῆντὸ γνωριμώτατον ἐκεῖνο - πῶσι δι στόματος λέγω, πιεια, πρεσβωτα μαγάρων, μετὰ σε ναίω μι τι λειπόμενον

ἄστε εἰ πρεσβίστη ἐστιν γέεια, καὶ τ εργο αυτης τοτ πιαινειν προτακτέον των ἄλλων παθῶν. 7. μυρία δὲ καὶαλλα ἔκ τε ποιητῶν και συγγραφέων καὶ φώδεσιφω κα- ταωμι σοι χων, προτιμώντων τὸ γιaινειν, Ουτ μεν

499쪽

παρὰ&ζον της προσαγορείσεως καὶ του Ηφαιστίωνος ὀλίγου δεῖν re αἰδους ἐκθανόντος, Ἀλέξανδρος, ἐχομαι,

τον Ἀλέξανδρον κελεύειν ἡνθημα πω της μάχης παρα-

Πτολεμαῖος εἰ Θου Σελευκυε επιστέλλων σαφῶς ἀντιστρεφε την τάξιν is ore με της πιστολης πιαινειν αυτον προσειπών, ἐπὶ τέλει δὲ ἀντὶ του ἐρρῶσθαι τα γραφας τὸ χαιρειν, o Λιονυσόδωρος ὁ τὰς ἐπιστολὰς αυτο συναγαγών φησιν ll. ζιον και Πυρρου του II DNπειρώτου μνησ ναι, ν is μετ' Ἀλαανδρον τὰ δευτερῶ ἐν στρατηγίαις ἐνεγκαμένου καὶ μυριος τροπας της τύχης ἐνεγκῶντος οἶτος τοινον αε θεοῖς ευχόμενος καὶ θύων και ανατιθεις Ουδεπωποτε η νικην η βασιλειας ἄζέωμα μεῖζον η υκλειαν η πλούτου περβολην et τησε παρ αυτῶν, ἀλλ' τουτο ηυχετο, πιαινειν - ἔστ' αντον ἔχη, δι--μφ των ἄλλων προσγενησομένων καὶ ωριστα, οἶμαι, φρὀνει, λογιζόμενος - ουδεν φελος

τῶν πάντων ἀγαθῶν εστ αν ὁ γιαίνειν μονον απῆ.12. Nai, φησί τις ἀλλα νυν κάστου καιρος ἴδιος ὐφ' 12ήμων ἀποειδεικται, - ὲ τουτον αλλάξας, εἰ κῶ μηδὲν

500쪽

μ ρτηκέναι, σπερ αν εἴ τις περι τῆ κνήμη το κράνος

καὶ ἔστιν ευχ το πραγμα, ὁ δὲ γιαένειν παρακελευόμε

καὶ παραγγέλλει. 13. τι ' ουχὶ καὶ ἐν Ο των ἐντομωβιβλω δ αε παρὰ βασιλ- λαμβάνετε, τουτο πρῶτονυμi εστ παράγγελμα, της γιειας της μετέρας αυτῶν ἐπιμελεiσθαι καὶ μάλ' εικότως Ουδεν γαρ ἄν εἴη φελος μῶν προς τα αλλα- ουτω διακειμένων. Ἀλλὰ κοιυμa αὐτοι εἴ τι καμ της ' μα- φωνης - , τοῖς προσαγορείοντας αντιδεξιούμενοι το τηλυγιεως νδματι

ἐκ στρονοέας φελῶν μὲν το aiρειν, ἐπιτηδεύσας ει ἀντ'αυτολειπεῖν τλυγιαένειν, αλλ' ὐτοῖτο μὲν Areis παθών η γελοως γ' - ην ξενιζων - τους καιρους των προσαγο-a ρείσεων ἐναλλάττων 15. χάριν δὲ μολογῶ τοῖς θεοχ μιμοι το σφάλμα εἰς ἄλλο μακρω αἰσιώτερον περιετράπη και In ἐς το μεινον παρώλισθον, και τάχα της γιείας η Ἀσκλη- αι- αιτο ἐπιπνοι τουτ' ἐπράχθη d ἐμου σοι τὸ πιαινειν πισχνουμένου ἐπεὶ ἔγωγε πῶς αν - ἔπαθονανευ θεο μηδέπω προτερον ἐν τοι μακρῬυέω ταραχθεις 16 μοιον 16. δε ει καὶ ἀνθρωπένην τινὰ υπἐρ του γεγονότος απολογίαν εἰπεῖν, οὐdis ζένον, εἰ πανυ ἐσπουδακὼς ἐπὶ τοῖς ἀριστοις α σου γνωρίζεσθαι ἐκ της παν ἐπι