Lucianus

501쪽

115 φέρωσι et πρῆγμα, idom αυτ συμβολον καὶ φελιέας ἐποιήσω και φορς μηθὲν ἀγοραῖον και ἔντεχνον χοι ς'ώς τό γε πάνυ θαρραλέον ἐν τοῖς τοιουτοις ου ὀρρω

, οὐ καὶ τὰ χεέλη διεσάλετες ρωα ποτονθορίζων καὶ την χεῖρα d Mi μῖσε μετέφερες σπερ τινὰ ἐῆσιν ἐπὶ σεαυτου διατιθέμενος , ἐρώτημα δη- των αγκύλων συντιθεὶς η σκέμμα σοφιστικον ἀναφροντίζων, ς ηdὲ6ds odiζων σχολὴν γοις, ἀλλ' ενεργὰ εἴη ἀεὶ σπουδαῖόν τι πράττων - ο προ dos σοι γένοιτ' ἄν ἐς τὰ μαθήματα.

502쪽

θεστέρου πράγματος φιλοσοφία di καὶ μακρου χρῆν. ἀνέφικτος, P μὴ πάν-τις ἐγρηγορὼς τενὸς ἀῶ καὶ γοργον αποβλέπη εἰς σιτην, καὶ το πινδυνευμα ου περ με- κρων η θλων εἶναι ἐν του πολλεμ των ἰδιωτῶν συρφετψπαραπολομενον η υδαιμονησαι φιλοσοφησαντα.

503쪽

οντας

σπι, νωθεν tit του ακρου καθάπερ ὁ του μηρου πιυς χρυσην τινα σειρει καθιεὶς τους αυτου λογους is ἄν σε ἀνασα δηλαδ καὶ Ῥακουφiζει πρὸς αυτόν τε καὶ τηναρετὴν ἰτὼς προ πολλου ναβεβηκώς. n. υτ εφησθα, -υκῖνε, τὰ γιγνόμενον υσον γουν ἐστ' ἐκείνφ πάλαι ἀνεσπάσμην - μνω καὶ συνην-τοῖς, το δ' ἐμὸν δε ινδ. r. 4. A FK. Ἀλλὰ θαρρεI χρη και θυμον χειν ἀγαθον ι ἐς το τέλος της odos ὁρῶντα καὶ την ἄνω δαιμον iaν, καὶ μάλιστα o εένου ζυμπροθυμουμενου πλὴν αλλα τίνα σοι ἐλπίδα ποφαινε ώς si ποτε ἀναβησομένος ἐς νέωτα

504쪽

118 A UANor πασθροα καὶ ὁλωναι, ουδ α μυριοι Ἀλέξανειοι προσβάλωσιν ἐπι πολλοὶ - οἱ ἀνιόντες σα, νυν ὁ ἐν--χονται μεν ουκ λέγοι μάλα ἐρρωμένως καὶ προσέρχονται ἔπι ποσον, οι ἐν ἐπὶ πάνυ λιγον, οἱ δε in αλἐοὐ ἐπιιδαν δὲ πιατα - odo γένωνται πολλοις ola ἀπόροις καὶ δυσχερέσιν ἐντουγχάνοντες ἀποδυσπετουσί τε

και ἀναστρεφουσιν σθμαένοντες και ὁρωτ ρεόμενοι, οὐ φέροντες τον καματον. σοι ν ἐς τέλος διακαρτερη-

σωσιν, ουτοι προς τὸ ἄκρον ἀφικνοῖνται καὶ το α' titεένου εὐδα μονουσι θοιμασαν τινα μον τὸν λοιστον βιουντες, οἷον μυρμηκας απὸ os φους ἐπισκοποῖντές

τινας τους χλους.

μεθα περνεφέλους γενομένοις καὶJ ανελθόντας οἷ πάλαι

σπεύδετε. Em. ι γαρ γένοιτο και ἀνελθεὶν, . ADHνε ἀλλα πάμπολυ- λοιπόν.

λαβεῖν. Em. υ δ' υτος γαρ Dida, ω συκινε, τακριβες. εικάζω μέντοι o πλεέλτων εἴκοσιν ἐτῶν σεσθαι, μεθ' πάντως που ἐπὶ του κρ ἐσὀμεθα AYK. ράκλεις, πολυ λέγεις. EPII. Και γαρ περὶ μεγὰλων, . ALMνε, ι πον l. AFR. οὐτο μὲν ἴσως ἀληθές' rei di των ε κο- σιν ἐτῶν, τι βιώση τοσαυτα, ὀτερον ὁ διδάσκαλος σοικα πέσχετο, οὐ μόνον σοφός, ἀλλα καὶ μαντικος ἄν χρησμολἡγος τις η σοι τὰς παλδαίων με95δους επέσταται φασὶ γουν ειdέναι τα τοιαυτα Ου α δ σέ γε ει -

κις ἐπὶ d λ μ ει βιώση sine προς τρο ρε νην, σούτους πόνους ἀνέχεσθαι - ταλαιπωρεῖν νύκτωρ κοιμεθ' μέραν οὐκ ὀτα, εἴ σε πλησιον ὁ του ειροι

505쪽

MMOTIMOL. 1 Is γενόμενον τὰ χρεὼν ἐπιστα κατασπασε λοβω- του

AI K. καὶ κον σοι ἀντὶ τῶν τοσούτων - πων

AFK. Aia τινα φησὶ ταγαθά, - ταῖνα, ζειν προς το τέλος της ἀσκήσεως u ντας; Em. Σοφων καὶ ανδρεέα, καὶ το καλὰν - καὶ

νον ' εκαστα χει πλούτους δε και ὀζας καὶ δονὰς καιο- του σώματος, ταυτα πάντα κάτω ἀφεὶς καὶ ἀπολ - μενος νέρχεται, σπερ φασὶ - μακλέα ἐν τη ἔτη, πέττακaυθέντα Θεον γενεσθαι καὶ γὰρ κεἶνος ἀποβαλών ὁποσον ἀνθρώπειο ειχε παρὰ της μητρὸς καὶ Φουρον τε καὶ κῆρατον φέρων το Lῖον ἀνέπτοτο ἐς τους θεους διευκρινη ν - του πυρός. - οἶ- μ αδ φιλι--φως σπερ αδ τινος πυρὰς απαντα ταυτα περιαιρεθέντες, α τοι ἄλλοις θαυμαστὰ ἐναι δοκεῖ ου δρένες δοξά--coυσιν, ἀνελθόντες ἐπὶ τ ἄκρον ευδαιμονοῖσι πλούτου

506쪽

τε γίγνεσθαι υτους καὶ ανδρειους και δικαέους καὶ τὰ αλλα, καί πως κηλουμην προς τον ὁγον ὁπότε δε καὶ πλούτου ἔφησθα καταφρονεῖν σφας και διζης καὶ δο-

νῶν καὶ μήτε ὀργίζεσθαι μήτε λυπεωθαι, πάνυ ἐνταυθα - μόνω γάρ ἐσμεν - ἐπέστην ἀναμνησθεὶς ὁ ρφην

περιθεές τε α φ θοἰμάτιον περὶ τὸν τράχηλον και ἐμακαὶ ωργίζετο, καὶ εἰ μη τῶν σινήθων τινὲς ἐν μέσφ γενμ

507쪽

φρονουντες. ll. PII. noλη μοι, es 1υκῖνε, περι τούτων II

διαλέγεσθα σοι σπευδ γαρ ὁ ἀκροασασθαι αὐτοῖ, μη καὶ λάθω τελέως πολειφθεές. v A . Θάρρει, ori τήμερον γαρ ἐκεχειρωμήγγελται στε ἐγώ φέημέ σοι σον ἔρι το λοιπον της odos. Em. Πῶς λέγεις; A . υτ ιν τψ παρόντι-- αν ἴδοις αυτει, εἴ γε χρη πιστεέειν se προγράμματι πινάκιον γάρ τι ἐκρέματο 1ri του πυλῶνος μεγάλοις γραμμασι λέγον, τιτημερον υ συμφιλοσοφεῖ. ἐλέγετο δὲ παρ' υκρατε τροπάνυ ειπνησας χθὰ γενέθλια θυγατρῖς ἐστιῶντι πολλά τε ut φιλισο σαι--τ ιμποσί καὶ προς Eoo ω - μον τον ἐκ του Περιπάτου παροξυνθηναί τι και ἀμφισβq-τῆσαι ἴτω περὶ ν κεῖ ine lωθασιν ἀντιλέγειν τοῖς ἀπὸ της rodς υπῶ τε υν της κρουγης πονήρως την κεφαλην διατε ναι καὶ ὁρῶσαι μάλα πολλὰ ἐς μέσας νύκτας ποταθεισης, ως φασι, της συνουσίας αμα ἐ

508쪽

ωπουμένου τισὶ των μαθητῶν , ο κοι αὐτοὶ ἀνέστρεφον μάλα nota La i2. m. 'Eκράτησε ὁ πετερος, ω ADHνε, ο μι- σκα εος η ὁ Κυθυδημος εἴ τι καὶ τούτων λεγεν ὁ Μέδας. ΘΥΛ. Τὰ μὲν πρωτά φασιν, Ἀμὀτιμε, ἀγχώμαλα σφισι γενέσθαι, το δὲ τέλος του νει-- καθ' υμα ἐγένετο καὶ παρὰ πολυ ο πρεσβυτης στερέσχε τὸν γουν ὁ δημον ουδ' ἀναιμωτί φασιν ἀπελθεῖν, αλλὰ τραυμα παμμέγεθες ἔχοντα ἐν τῆ κεφαλη επε γαρ ὁ ζῶν καὶ ἐλεγκτικὸς κοὰ πειθεσθαι ου ηθελεν ουει παρεῖχε μοιον αυτον ἐλέγχεσθαι, ὁ διδάσκαλός σου ὁ βέλτιστος - χε

σκύφον Νεστόρειόν τινα καταφέρει αυτο πλησιον κατακειμένοι , και υτως ἐκράτησεν.

n. Ἀμέλει, καὶ αυτος -τὰ σὲ γεγονὼς ρξάμην

φιλοσοφεῖν τετταρακοντουτης σχεδὀν, πὀσα, οἶμαι, σινυ γέγονας.

509쪽

-K. Ἀσαῖτα γάρ, Ἀρμότιμε ' στε την αυτηναγε λαβών καμέ - δίκαιον γάρ - και πρῶτον γέ μοι τουτ ειαε didoτε ἀντιλέγειν οἶς μανθάνουσιν, ν τιμη ρθῶς λέγεσθαι μκλαυτοῖς η - ἐμετε τουτο τοις νεωτέροις; Em. Ob αάνυ συ δέ, ν τι βουλη, ἐρώτα μεταβικα ἀντέλεγε ραστον γὰρ αν ουτ μαθήσx. ΘΥΛ γε νη τον Τρμῆν, Ἀμμιμε αυτήν, ου Iu ἐπώνυμος ων τυγχάνεις. 4. ἀτὰρ εἰπέ μοι, μια τις dis 14 ἐστιν Ἀτὶ φιλοσοφίαν πουσα, η των Στωικων μων, αληθῆ ἐγω κουον καὶ χλοι eo λλο τινές εἰσιν; Em. Μάλα πολλοι Περιπατητικοὶ και πικουρειοι M, οἱ τον Πλώ- μιγραφόμενοι, καὶ - ιογένους α ι τινὰ καὶ Ἀντισθένους ζηλωταὶ καὶ οἱ an του Πυθοδρου καὶ τι πλειους. A . Ἀληθι ταυτα πολλοι γαρ εἰσι πήτερον ὴ, ω ερμοτιμε, - αιτ οετοι λέγουσιν η διάφορα; Em. και στα- διάφορα.AYΚ b λλ' ii t ό,τα διάφορά γε το 3έ γε ληθές, ἐμαι, πάντως που εν αυτῶν in. Em Πάνυ μὲν οἶν.

τότε πιστευσας, πότε τὰ πρῶτον υ ηεις φιλοσο ὶσων, πολλῶν σοι θυρῶν ἀναπεπταμένων παρεις συ τὰς ἄλλας ες την των πιωiκῶν κε κυι ι ἐκείνης ζωος ἐπι την

σοφον - τα βελτω κρινειν - τοις πολλοις μῶς δυνάμενον, ἀλλ' -τως πόκριναι, πο7ος τότε ησθα ἰδιώ

510쪽

-ν ἔθος γαρ αυτο αλλον ἐα αλλο εἶδος φιλοσοφίας προπρέπειν τηεαρμοττουσαν, οἶμαι, κάστου μι. . - Ἀλλ' odis τοιουτον, Ῥυκῖνε, ουδ ηρόμην περ γε τουτων τον Θεόν. AYΚ. δτερον ἐκ κιον θεια συμβουλίας γου - μενος αυτ η πιγνος μυ--- ῶναι ἐλέσθαι τὸ βέλτιον

ἀποκρυπτόμενος λέγειν προς με ταληθές. Em. οὐ μόνον osso, 1υκῖνε, ἀλλα καὶ κουον απάντων λεγήντων, io μὲν πικούρειοι γλυκύθυμοι κοιφιλήδονοί εἰσιν, οἱ Περιπατητικοὶ δὲ φιλόπλουτοι καὶ ἐριστικοί τινες, οἱ Πλατωνιχοὶ δε τετίφωνται καὶ φιλόδοξοί εἰσι, περὶ δε τῶν Στωὶκῶν πολλοι εφασκον, τι ἀνδρώδεες και πάντα γιγνώσκουσι, και δτι O ταύτην ἄν τὴν do μὀνος βασι - λενς, ἡνος πλουσιος, μόνος σοφος κοὶ συνόλως παντα.

11 17. m. 'ελεγον δὲ ταυτα προ σε αλλοι δηλα περ αυτῶν οὐ γαρ δὴ ἐκείνοις αν αὐτοῖς ἐπιστευσας