Lucianus

발행: 1886년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

541쪽

155 προστήσασθαι ιdaσκαλον, γυμνασάμεν4 γε πρμερον κοὐ κριτικὴν τῶν τοιούτων δυναμιν πορισάμενον, μήλ- ο χείρων προκριθείς. και σοι και πρὸς του- -οOσου δε του χρόνου, Οὐέκῶν παρηκα δεδιώς μὴ συ αγανακτήσης. καιτοι, γε μέγιστόν τε αμα καὶ ἀναγκαιοτα-

τον ἐν τοῖς τοιούτοις, λέγω δε τοῖς ἀδηλοι τε καὶ ἀμφι- λοις τουτό ἐστιν, οἶμαι καὶ μόνη σοι αἴτη τιστηκοι βέβαιος ἐλπις ιαντην λήθειάν τε καὶ επιρεσιν αυτῆς,

αργυρογνώμονας διαγιγνώσκειν α τε ὀκφα καὶ , d ais καὶ α παρακεκομμένα καὶ εἰ μέν ποτε τοιαύτην τινὰ δύναμιν και τέχνην πορισάμενος ζεις ἐπὶ τ ν ἐξέτασιν των λεγομένω δει δε μή, ε ἴσθι ς υδε κωλυσε σε της ἐινὰς εὶκεσθαι φ' καστων φθοὶ προδειχθέντι ἀκολουθεῖν σπερ τὰ πρόβατα, ἄλλον δὲ φ ἐπιτραπεζωἴδατι ἐοικως ε ση ἐφ' ὁ τι - μέρος έλκυση σέ τις ἄκρφ2 δακτυλω γόμενος η καὶ , in καλάμω τινὶ ἐπ' ἄχθη παροποτομιρ πεφυκότι καὶ πρὼς πῶν, πνέον καμ- sit πτομένW, καν μικρά τις απρο διαφυσησασα διασαλειπαὐτόν. s. ς εἴ γέ τινα εἴροις διδάσκαλον, ς ὁ δει 69

νην τινὰ εἰδώς ιδάζει σε, παυση ηλod πράγματα ἔχων αὐτικα γάρ σοι το βέλτιστον φανεῖται. και ταληθὲς νασχων τῆ ἀποδεικτικῆ ταυτη um, ψεῖdoς λεγχθήσεται, καὶ ὐ βεβαιως ἐλόμενος και κρένας φιλοσωφήσεις και την τρι Πόθητον Ddαιμονίαν κτησάμενος βιώσηι ετ αυτῆς παντα συλλήβδην πω τἀγαθά. Em. υ γε, Ῥυκει, παρὰ πολυ γὰρ ταῶτ' ἀμεμνω καὶ ἐλαιδος οὐ μικρῶς ἐχόμενα λέγεις, καὶ ζητητεος,ώς ἔοικεν, μῖν ἀνήρ τις τοιουτος, διαγνωστικούς τε και διακριτικους ποιήσων μῶς και τι μέγιστον, ἀποδεικτικούς ώς τά γε μετὰ ταυτα Min δη - ἀπράγμονα και - πολλῆς μοριβῆς εόμενα καὶ ἔγωγε ὁ χάριν οἶδά σοι ζευρόντι συντομόν τινα ταυτην μῖν καὶ ριστην ὁδόν.

542쪽

l et YΚ. Καὶ μηλοι ὁ πω χάριν αν μοι εἰδειης εἰκότως ' οὐδὲν γάρ σοι ἐξευρηγιῶς ἔδειζα, ο ' ἐγγυτέρω ποιήσει της ἐλπίδος, τὸ ὁ πολυ πορρωτέρω γεγόναμεν η πρε-

τερον μεν καὶ accisa τους παροιμιαζομένους --λλῶ vi μοχθησαντες μοίως ἐσμέν. Em. Πῶς τουτο ιυς πάνυ γὰρ λυπηρῶν τι κοὶ

τον κριναι δυνάμενον, εἰ ἀληθῆ ὁ ἀνη λέγει καν τοὐ-- ευπορήσωμεν , his ἔτι Oi ura ἐπιγνώμωντος la διαγιγνώσκειν τὸν - κρινουντ η μή, κοὶ

ια αυτὸν αυδις τουτον ἄλλου ἐπιγνώμονος οἶμαι, δελημεὶς γὰρ πόθεν αν εἰδειημεν διακρινειν τον αριστα κρῆναι δυνάμενον; ορβς οποι τομο αποτείνεται καὶ λ απέ- ραντον γιγνεται, στῆναι ποτε καὶ καταληφθηναι μὴ δυ- νόμενον ἐπεὶ καὶ τὰς ποδειξεις αυτάς, ὁ σας οἷόνευρίσκειν, ἀμφισβητουμένας φει καὶ μηδὲν χουσα βέβαιο - γουν πλεἰστα αυτῶν δι Ἀχλων αμφισβητουμένων πειθειν μῆς βιάζονται εἰδέναι, a d τοις πάνυ προδηλοις τὰ ἀφανέστατα συνά--- ουδὲν αυτοῖς κοινωνουντ αποδεέζεις μως αυτῶν εἶναι φάσκουσιν, σ- περ εἴ τις Orοιτο ἀποδεέζειν εἰναι θεούς, διότι βωμοὶ αυ- των ντες φαινονται στ', Ἐρμότιμε, υκ in πως

καθάπερ οἱ is κυκλωθέοντες ἐπὶ τὴν αὐτὴν ἀρχὴν καὶ Ma

α-ρων ἐπανεληλύθαμεν. 71 G1. m. I με εἰργάσω, ω ακ ε, νθρακάς μοι τὴν σαυρον ἀποφήνας, - ώς εοικεν ἀπολειταί μοι τὰ τοσοωτα ἔτη καὶ ὁ κάματος ὁ πολύς.A- Ἀλλ Ἐρμότ με αδεο ἔλαττον ἀνιάση ην ἐννοησης τι υ υ μόνος ἔξω μένεις των ἐλαισωθέντων ἀγαθῶν, ἀλλα πάντες , ς ἔπος ειπεῖν, περὶ νου σκιας μάχονται οἱ φιλοσοφουντες. η τις αν δύναιτο δι' ἐκεινωναπάντων χωρῆσαι ἄν ἔφην με ἀδυνατον καὶ αυτὸς λέγεις ευαι νυν δὲ δμοιόν μοι δοκεῖς ποιεῖν σπερ αν

543쪽

ρον ἐζετάσας εἰ ἐφικτὰ ευχεται καὶ κατὰ τὴν ἀνθρώπου φασιν καὶ δὴ καὶ σέ, Ἀταιρε, πολλὰ και α μαστὰ ὀνειροπολουντα νυμ ο λόγος ἀπο του πνου ἐκ ρεῶν

-ένυν ταυτα ἐννοουσιν αυτοὶ ο παῖς προσελθὼν ἔρηταί τε των ἀναγκαίων, IO οθεν ἄρτους γητέον τι να-τέον πρὸς το απαιτουντα τολοικιον ἐκ πολλου περιμή- νοντα, ολως ἀγανακπουσι ος - του ἐρομένου καὶ παρενοχλήσαντος ἀφαιρεθέντες παντα ἐκεῖνα τἀγαθὰ και λέγου δέουσι καὶ τι ν ἐν του παιδὸς ἀποτραγεῖν.

γε νῶν ἔπραττες καὶ ε νενόεις, ιδεν των γα ro κενταύρων και ιμαιρῶν καὶ Γοργονων διαφέρει, και σα ἄλλα δνει-

φροι καὶ ποιηταὶ καὶ σφεῖς ἐλευθεροι οντες ἀναπλάντουσιν ἴτε γενόμενα -- -τε γενέσθαι δυνάμενα. καὶ μως ὁ πολυς λεὼς πιστευουσιν πιποὶ και κηλουν-

544쪽

ἀληθῆ λέγει καὶ στι που της γῆς ῆ ανθρωπος αυτη, -- ενθος, ῶσπερ φασὶ την Μήδειαν ιο νειματος ἐρα- σθηναι του χάσονος ora δὴ μάλιστά σε πρὰς τον ἔρωτα

ἐπηγάγετο καὶ τους αλλους δέ, πό- του αυτου σοι εἱ-dtiιλου ἐρῶσι, τουτ ἰν, ως γέ μοι εἰκώζοντι φαίνεται,τ τον λέγοντα ἐκεινον περὶ της γυναικός, ἐπείπερ ἐστι---θη τὸ πρῶτον τι ἀληθῆ λέγει. ἀκόλουθα ἐπάγειν ε τοῖτο γαρ έωρῶτε μόνον, καὶ διὰ τσει εIλκεν μας τῆς ρινῶς, ἐντειπε cirradox ν τρώτην λαβην ενεδώκατε αυτου, καὶ γεν ἐπι την ἀγαπωμένην δι ης ἔλεγεν ευ- λεως dos ἐμια γαρ, οἶμαι, τὰ με τὰ ταὐτα καὶ ουδεις ἡμῶν ἔτι ἐπιστρεφὀμενος ἐς την ωοδον ἐζήταζεν ει ἀληθης ἐστι καὶ εἰ μὴ ἔλαθε καθ' ην - εχρη εισελθών,

7 74. δ δέ φημι, σαφέστερον ἄν μάθοις, τι τοιουτον8ae δμοιον παραθεωρησης ὐἔφ' λέγοντος γάρ τινος των μεγαλοτόλμων τούτων ποιητῶν, ς γένοιτο ποτε τρικέφαλος καὶ ἐζόχειρ ανθρωπος, αν το πρῶτον ταῶτα ἀπραγ

ὀκὀλουθα γὰρ ρ ἀρχη, περ ης ἐχρῆν εὐθος σκοπιι ει

545쪽

κακειν γὰρ τοι ἐν ἀρχου ἡ κοτά τινα αἰτήματα αἰτή--σα και συγχωρηθ α αυτ ἀξιώσασα ἰδὲ συστηναι

με τὰ λοιπὰ καὶ ἀξιοῖ , hi reddειζιν ἀληθη λέγειν ἀπὸ φ udou της ἀρχης σωμένη. 75. κατα ταὐτὰ τοινιν nrix υμεὶς δόντες τὰς αρχὰς της προαιρέσεως κάστης

546쪽

λει, φιλὀσοφον - γαρ ἄν φθονῆσα μι--- μόνωτοι ὀνόματος οἱ δ' ἄλλοι οὐδὲν ἀληθὲς σασιν οἰόμενοι

του μηδ' αν ἐς δεκαγονιαν ἀναγάγης μηδένα αυτῶν O-φον ἀκριβῶς - δια τουτο ευδαιμον γεγενημένον ουὁὲ γὰρ αν ἐκεῖνο ὀρθῶς μοις, ἀπὸχρη, καν πλησιον γήκη της ευδαιμονιος, ἐπεὶ οδὲν φελος ' μοέως γὰρ ἔξω του odo εστι και ἐν λυααέθρ- et παρὰ την t - ρον ζω ἐστῶς και λαύρρω, διαλλάττοιεν δ' αν, τι μΔλλον ἔτος ἀνιάσεται ρῶν ἐγγυθεν ο ν ἐστέρηται. εὶμ Sriis πλησιον γένη της ευδαιμονιος - δωσω γὰρ τουτο

σοι - τοσαυτα πονεῖς κατατρυχων σεαυτόν, και παρα-

547쪽

και ἀγρυπνέαις κάτω νενευκότι και εἰσαὐθις πονησεις, φής, ἄλλα εἴκοσι ετ τουλάχιστον , ινα ὀγδοηκοντούτης γενόμενος - εἴ τις ἐγγυητής ἐστι σοι, τι βιώσητοσαυτα - μως η εν τοῖς μηδέπω ευδαιμονουσιν ει μη μόνος οἴει τευξεσθαι τούτου και αἱρήσειν διώκων προ σου μάλα πολλοι κἀγαθοι και κυτεροι παρὰ πολυδιώκοντες ου κατέλαβον. 78. αλλὰ καὶ κατάλαβε ει o 78κει, και εχε λον συλλαβών, το μεν δὴ πρῶτον οἰχ ρῶ τι ποτ' αν εἴη τἀγαθόν, ς ἀντάξιον δοκειν τῶν πόνων

τῶν τοσούτων. πειτα ες πόσον τι τον λοιπον χρόνον

απολαύσεις αυτου γέρων ὁ καὶ παντὰς δέος ζωρος 822ῶν καὶ τον τερον πόδα, φασίν, ἐν τ; σορ εχων; ει μήτι εις ἄλλον, ω γενναὶε βέον προγυμνάζεις εαυτόν, ς εἰς ἐκεἶνον ἐλθὼν ἄμεινον διαγάγοις, εἰδὼς ντινα τρόπον χρὴ βιουν, μοιον ς εἴ τις ἐς τοσουτον σκευάζοι τε κα ευτρεπιζοι ς δειπνήσων ἄμεινον, ἄχρι α λάθη υπὸ λιμου διαφθαρεές. 79. ἀλλα μην ἰδ' κειν πω κατα- 79νενδηκας, οἶμαι, οὐ μεν ρετὴ ἐν ργοις δήπου ἐστίν,

OIo ἐν- δέκαια πράττειν και σοφὰ και ανδρεῖα, μεὶς δε - τὸ ε μεὶς ταν εἴπω, τους ἄκρους τῶν φιλοσοφούντων φημι - αφέντες ταυτα ζητεὶ και ποιεi ρημάτια δύστηνα μελετῶτε καὶ συλλογισμοῖς καὶ πορίας καιτ πλεῖστον του lo εαὶ τούτοις διατρέβετε, και ς ἄν κρατη εν αὐτοις, καλλένικος υμὶν δοκεi ἀφ' ν, ἐμαι, και τον διδάσκαλον τουτονὶ θαυμάζετε, γέροντα ἄνθρα, οτι τοὶς προσομιλουντας εἰς ἀπορίαν καθέστησι καὶ οἶδεν 823ῶς χρὴ ερέσθαι καὶ σοφέσασθαι και πανουργῆσαι και εις ἄφυκτα εμβαλε πι και τον καρπὼν ἀτεχνῶς φέντες -

ουτος ὁ ἐν περὶ τὰ εργα - περὶ τον φλοιὼν ἀσχολεῆσθε τὰ φύλλα καταχέοντες αλλήλων ἐν ταῖς μιλιαις. η γορἄλλα εστιν α πράττετε, d Ἐρμότιμε, πάντες ἔωθεν εις σπέραν ἰEm. ἴκ Ἀλλὰ ταυτα. AFK. Η ουν in καὶ ὀρθῶς ἄν τις αἱ την σκιὰν υμῶς θηρεύειν ἐάσαντας τὸ σῶμα η του φεως τὰ σί- φαρ μελήσαντας του ὁλκου μῶλλον ὁ τὰ δμoto ποιειν

548쪽

ἐκπρόθεσμον του ὀφλήματος, ο εδε αρ ἐκκαιδεκα με- ρων ἐκτετικέναι τη νη καὶ νέρ' - γὰρ συνθέσθαι. 81 81. καὶ ἐπῶ ταυτα γανακτει, παρεστὼς ὁ θεως του νε--γio v, γροικος νθρωπος και ἰδιώτης, προς τὰ μή- τερα, Πέπαυσο, εἶπεν, ω θαυμάσιε, τὰ μέγιστ' σθαι λέγων, ει ρημάτια παρὰ οὐ πριάμενοι μηδέπω ἐκτετικομεν - διάφορον καιτο α μὲν μῖν πιπροπιμος, ἔχεις τι καὶ αὐτὸς καὶ ουδὲν ἔλαττον γέγονέ σοι τῶν μαθημάτων τὰ δ' αλλαί ἐξ ἀρχθ εαι γυμῶν συνεστησα σοι τον νεανiσκον, ὁ δ' οὐdεν ἀμεινων γεγένηται διὰ σέ, υς τοὐμοῖ γειτονος 'εκράτους την θυγατέρα συναρπάσας παρθένον ουσαν διέφθειρε καὶ ὀλιγου δίκην ἔφυγε βιαίων, ει μη ἐγὼ ταλaντου ιζοι mi σάμην go ri/.ημμέλημα παρὰ πένητος νδρὼς του χεκράτους την μητέρα Dπρφην ἐρράπισεν, τι αυτου ἐλάβετο - κόλπου ἐκκομιζοντο τον κάδον, ς εχοι συμβολάς, οἶμαι, καταθεῖναι τὰ μεν γὰρ εις ὀργι ν - θυμον καὶ ἀναισχυντέα καὶ ἐς τόλμαν ci 26ψευdo μακρφ τινι ἄμεινον εἶχε πέρυσιν η νυν καέτο ἐβουλόμην αὐ-τὀ ἐς ταῶτα φελη- υπο σου μὴ νηπερ ἐκεῖνα εἰδέναι, α καθ' ἐκάστην μέραν προς μος ουδεν εομένους ἐπὶ του δειπνου διεξέρχεται , ς κροκο-dειλος ηρπασε παιdέον, καὶ πέσχηται ἀποδώσειν αυτό,

αν uoκρίνηται ὁ πατὴρ οὐκ οὶδ ο τι, η ς ἀναγκαῖ ἐστιν ημέρος οἴσης μὴ νύκτα ευαι' ἐνωτε δὲ καὶ κέρατα

549쪽

163ὴμῖν ὁ γενναῖος ἀναφιει υ οὶδ' πως περιπλέκων τὸν λήγον. Ἐμεῖς ὁ γελῶμεν ἐπὶ τούτοις, καὶ μάλιστα -- ἐπιβυσάμενος - τα μελετῆ πρῖς αυτὸν ἔξεις τινὰς καὶ

ονόματα διεξιών. ἀκούομεν ε υτos λέγοντος ς καὶ θεος ου ει τραν ἐστιν, ἀλλα ιὰ πάντων πεφοιτηκεν οἷον ξύλων κά λέγων καὶ φων, χρι καὶ των ἀτιμοτάτων και της γε μητρὰς ἐρομένης αυτον τι ταυτα ληρει, καταγελάσας αυτης, Ἀλλ' η τον λῆρον τοῖτον, φη, ἐκ- μαθω ἀκριβῶς, udἐν κωλέσει με μόνον πλουσιον μόνον βασιλέα εἶναι, τοι δὲ ειλους ἀνδράποδα καὶ καθόρματαπῖνομέ σου - προς ἐμέ. 82. τοιαυτα - ανδρι Gπόντος , ὁ φιλόσοφος δρα Ταν ,rόκρισιν ἀπεκρένατο, 'μότιμε, ς πρεσβυτικήν ἔφη γάρ, Ἀλλ' ει γε μη ἐμοὶ ἐπλησιαζεν οἶτος ου oti μακρου χειρ α αυτὸν ἐζερ- γάσασθαι η καὶ νη in ἔσω του δημι παραδεδδ-οι;ώς νυν γε χαλινόν τινα εμβέβληκεν υτ η φιλοσοφία καὶ η πρὸς ταυτην ἰδώς , a δια τοῖτο μετριώτερός ἐστιν υμὶν και φορητὰς ἔτι φέρει γαρ τινα ἰσχυνηναιτο, εἰ νάξιος φαινοιτο - τί μαπος καὶ του ἐν ματος, α δὴ παρακολοπιθοῶντα παιδαγωγεῖ σιτον. στεδέκαιος αν εἴην, εἰ καὶ μη ν βελτιω ἀπέφηνα, μισοῖν παρ' μων λαβεῖν, ἀλλ' ουν ἐκεiνων γε, ὁ μὴ δέδρακεν αἰδουμενος φιλοσοφων Ἀπεὶ καὶ αἱ τιτθὰ τοιάδε λέγουσι περὶ των παιδίων - ἀπιτητέον αυτοῖς ἐς διδασκάλου καὶ γαρ αν μηδέπω μαθεὶν αγαθόν τε δύνωνται. αλλ' υν φαυλον γ' υδὲ ποιήσουσιν κε μένοντες. ἐγώ ἐν υντλαλλα πάντα ἀποπλησαι μοι δοκῶ, καὶ Oντινα αν ἐθέλης των εἰδότων τὰ μέτερα, κέ μοι ἐς συριον παραλαβὼν οφει τε πως ἐρ- και πῶς ἀποκρίνεται καὶ Oσα μεμά--828θηκε και ossa Id ἀνέγνωκε βιβλια περι βιωμάτων, περὶ συλλογισμων περὶ καταλήψεως, περὶ καθηκόντων και αλλαστοικιλα εἰ ὁλη την μητέρα λυπτεν η παρθένους συνῆρααζε, τι ταυτα πρὸς ἐμέ; οἰ γαρ παιδαγωγόν με ἐπεστησατε υτφ. 83. τοιαῖτα ὁ γέρων ἄνθρωπος περ φιλο- 83σοφιας ελεγε. χυ καὶ αυτὸς γ φαέης Ἐρμήτιμε,

550쪽

γHro ἔφη γὰρ ανθρω/εήν τινα ἐπὶ Ἀνι καθεζόμενον παρὰ την κυματωγὴν ριθμεῖν τὰ κιματα, σφαλέντα δὲ καὶ ἄχθεσθαι μὰ ἀνιῶσθαι, ἄχρι δὴ την κερδω παρα-

θόντων νεκα, δέον το ἐντει γε ἀρζάμενον ἀριθμεἐν ἀμελήσαντα κεινων Καὶ συ τοινυν, ἐπειπερ υτω σοι δοκεῖ, ἐς το ιαδ αμεινον ἄν ποιησαις μον τε κοινον

ηνσιερ εἰ φρονῆς, εἰ γέρων ανθρωπος μεταμαθηση και Κ μεταχωρησεις προς το βέλτιον. 85. ταυτα δὲ πάντα, φιλότης, πόσα εἶπον, μή με νομίσης κατὰ της Στοῶς παρεσκευασμένον η χθραν τινὰ ἐζαιρε IO προς Στωικους ἐπανηρημινον εἰρηκέναι, ἀλλα κοινος ἐπ πάντας ὁ λόγος - γαρ αυτ πρός σε εἶπον ἄν, εἰ τὰ Πλάτωνος 'Αριστοτέλους εἰρησο των ἄλλων ἀκρίτων ἐρημην κατα- SMγνους νιν δὲ ἐπει τὰ Στωικῶν προετιμησας, τρος η Στοὰν ἀποτετάσθαι ὁ λόγος ἔdοζεν Ου3εν ιζαιρετον προς αυτὴν χων. 86 86. m. υ λέγεις -ειμι γουν ἔπ' -- --,ώς μεταβαλοέμην και υτ δη- οπιμα. φει οὐν υκ ἐς μακρὰν ους πώγωνα σπερ νυν λάσιον - βαθ ἐν-τε ιαιταν κεκολασμένην, ἀλλ' ανετα πάντα καὶ ἐλει-

SEARCH

MENU NAVIGATION