Lucianus

521쪽

αερὶ του 'Εκτορος τιο γαρ ἐμης ὀρυθος λεύσσουσι με Γωπον. ταὐτο μεν οἱ ζύμπαντες - μέρει καστος. 34. o Πλά- Mτων δ' ἄν μοι δοκεῖ καὶ διηγησασθαί τι των ἐκ Σικελως υς αν εἰδὼς τὰ ἐκει πλεῖστα του γαρ Συρακουσω Γέλωνι φασι δυσῶδες ἐναι- σι δμα και τουτο ἐπὶ πολυ διαλα- γεi at τὴν ουdενος τολμῶντος ἐλέγχειν τυραννον αν dea,

776 μέχρι δή τινα γυναῖκα ζένην συνενεχθεῖσαν αὐτου τολμῆσαι και εἰπεῖν πως ἔχοι τὸν δὲ παρὰ την γυναῖκαἈλθόν

Ωιμι πιστευσας τινι των ὀν* Πλάτωνι μιληκότων. νίτε ἡ φ ξυνελών φημι, ἄχρι αὐάdηλον η τις Ἀληθης ἐστι προαίρεσις εν φιλοσοφέρ, ηdεμιον ἱρεῖσθαι ' βρις γαρ ἐς τὰς αλλας τι τοιουτον. 35. Eo Aυκῖνε, προς της Ἐστέας, Πλάτωνα

522쪽

136 QPUAdori Ar ἐάσωμεν ου γαρ κατ' ἐμὲ ἀνταγωνίζεσθαι αυτοῖς νώδέ, ἐγώ τε καὶ σύ, ἐφ' , μῶν αυτῶν ἐξετασωμεν - τοιουτόν ἐστι το φιλοσοφίας πραγμα, io ἐγώ φημι αυτὰ Γναι. ιθέοπας δέ γε η τὴν Γέλωνος γυναῖ- τί δει777 καλεῖν ἐκ Συρακουσῶν ἐπὶ τον λθον; Arac Ἀλλ' Hes,o με ἀπίτωσαν ἐκποδών, εἴ σοι

θεσθαί τε αυτο7 καὶ μηκέτι δεῖσθαι των αλλων εἰδόταώς υκ αν ποτε τὰ τέτταρα πέντε γένοιτο, οὐδ' αν -

χηκας λέγοντι τὰς δύο δυάδας συντεθεέσας τον πια ἔνεικα αριθμον ἀποτελῶν; EPH. υκ γωγε η μαίνοιτ' αν ὁ μὴ τέτταρα ξυμβαίνειν λέγων. AFR. T δἐ εντετυχηκας πώποτε - καὶ προς - ρίτων πειρῶ λ θείειν - Σιω- τινι και πικουρεω

μὴ διαφερομένοις περ αρχῆς Ἀμοις;

523쪽

δὶς δύ τέτταρα τιθέντες, περ δηλον εἰ ἴσως χει 'φαῖεν γαρ ν οἱ πικουρειοι η Πλατωνικοι, σφας ἐν Λουτω ζυντιθέναι, μῶς ἡ πέντε η ἐπια λέγειν αυτά. o δοκουσέ σοι τουτ noratis, πόταν μεῖς ἐν μονον το

κά οταν μεi λέγητε σώματα ναι παντα, ὁ Πλάτωνει νομιζη καὶ ἀσώματον τι ἐν τοῖς ουσιν ναι; αλλ' ὁπωἔφην, πλεονεκτικῶς πάνυ αυτ το ἀμφισβητουμενον συλλα- β 0 ώς ἀναμφιλ ξγως ἴδιον των Στωὶκῶν didως αυτοις χειν, καιτοι ἀντιλαμβανομένων των χλλων και λεγδντων υτῶν τουτο εἶναι, νθα δὴ κρέσεως μάλιστα, ουσι, εi. ν μενουν shδηλον γένηται τουτο, οὐ τωὶκῶν ἐστι μόνων τὰ δις δυο τέτταρα γεῖσθαι, Δρα σιωπῶν τοι αλλοις ' χρι δ' ἄν αυτου τούτου πέρι διαμάχωνται, παντων μοίως

ἀκουστεον η εἰδέναι τι προς χάριν δικάζειν 4ζομεν. 8 37. Eo ου μοι MLu, υκῖνε, ξυνιέναι πῶς 37 βούλομαι ἐπεῖν. ΑΥΛ. Ουκουν σαφέστερον χρὴ λέγειν ει τεροῖον τι, ἄλλα μη τουτο φης. m. Ern αυτίκα οἷδν τι λέγω θῶμεν γαρ τινος δυο εἰσεληλυθέναι ἐς τὸ Ἀσκληπιεῖον η ἐς του ιονυσουτο εοον εἶτα μεντο φιάλην τινὰ των ἱερῶν πολωλέναι.

524쪽

EPII. γωγε.AΥΛ. ε σε ἐπὶ πάντας ἰέναι ἐρευνῶντα και τὰ παρ' ἐκάμφ ευρεθέντα πάντα ἐς μέσον καταθέντα εἰκάζειν o τι--λαυτῶν πρέποι - θεῖον κτημα OTεσθαι. a 39. και γαρ α τὰ την πολλην ἀπορία παρεχομενον του- τὀ ἐστιν, τι καστος των ἀποδυθησομενων ἔχει τι πάντως, ο μὲν σκυφον, ora φιάλην, ὁ δὲ στέφανον, καὶ ὁ μἐν ι χαλκοῖ, ο δὲ ἐκ χρυσου, ὁ δ αργίρου εἰ δὲ

525쪽

εἶναι την ἀπολομένην φιάλην - θῶμεν α φιάλην ἀπολωλέναι - - εἴ γε ἐπεγέγραπτο του θεου το νομα του αναθέντος, ἐττον - καμνομεν κα ευρόντες την

τες τους ἄλλους οἶμαι δε σε 'μοτιμε, καὶ πῶνας η γυμνικοῖς εωρακέναι πολλάκις. Em. αι ὀρθῶς οὐ πολλάκις γα και πολλοχὰθι. A- , ουν ποτε και - τους ἀθλοθέτας αυ- του ἐκαθέζου; Μ Νὴ Λια, ναγχος υλυμπέασιν ἐπὶ τ λαιὰ των Ἐλλανodικῶν, νανδρίδου του IIλεέου θέαν μοι προκαταλαβόντος ἐν τοῖς -του πολέταις ἐπεθυμου γαρ

A- οἶσθα ουν καὶ τουτο, πῶς κληρουσιν ὁντιναύτινι χρὴ παλαιειν η παγκρατιάζειν; SPΜ. Olδα γάρ. AFR. υκουν aμεινον συ αν εἴποις, ἐγγυθεν dων. 40. - ο μὲν ciuia ἐπὶ μακλέους ἀγων εοθετουντος φύλλα άφνης - ΑΓΚ m μοι τα πάλαι, ω Ἐρμὼ τιμε, α ὁ εὶθες ἔναγχος, εῖν λέγε. N. Κῶλαις αργυρῶ πρῶκειτο ερ του os ἐς ταυτην ἐμβάλλονται κληροι μικροι, σον δὴ κυαμιαῖοι τὰ G μέγεθος, ἐπιγεγραμμένοι ἐγγράφεται δὲ ἐς si μὲν λ εν καδερ υ, ἐς δύο δε- βῆτα, καὶ ε ἄλλους δέ τι γάμμα καὶ εζῆς κατὰ τὰ αὐτῶ ην πλείους οἱ ἀθληται σι, δύο ἀέι κληροι το αὐτὰ γράμμα ἔχουσι προσελθὼν ητων θλητῶν καστος προσευξάμενος φ in καθεις την χεiea ες τι ν κάλπιν ἀνασα των κλῆρων να και μετ' ἐκεινον τερος, καὶ παρεστὼς μαστιγοφὀρος ἐκ-xφ ἀνέχει -- την χειρα ου παρέχων ἀναγνῶναι ο τι τὰ γράμμα ἐστὶν ο ἀνέσπακεν. πάντων δε η ἐχόντων ὁ ἀλυτάρχης, οἶμαι, ὴ των ἐλαγοθικῶν αἰτῶν εἷς - ουκέτι

526쪽

si κυκλου ἐστώτων καὶ ουτω ον ἐγ- αλφα ἔχοντα ντο ἔτερον ἄλφα νεσπακος σταλωειν η παγκρατιάζειν συναπτει τον ἡ τὸ ητα το - βητα μοίως καὶ τους ἄλλους τους μογράμμους κατα ταυτο ουτω μεν γὰρ, ναρτιοι σιν οἱ ἀγωνισται, ὶον ὀκτώ η τέτταρες d rex ην δὲ περιττοι πέντε ἔπτὰ ἔννέα, γράμμα τι περιτον - ληρφ ἐγγραφὲν συμβάλλεται αυτοῖς, ἀντίγραφον αλλο οὐκ ἔχον. ος δ' αὐτοῖτο ἀνασπάση εφεδρευει περιμένων, ἔστ' aν κεῖνοι ἀγωνίσωνται Ου γὰρ χει τὸl ἀντέγραμμα ' a εστι τουτο ου μικρά τις ευτυχέ του ἀθλη- Mτου, το μέλλειν - μητα τοι κεκμη - συμπεσόῖσθαι. 41 41. - ἀτρέμα τουτου γὰρ δεδμην μάλιστα

κλῆρους περιιών - οὐλομαι γάρ σε πιλανοdίκην ἀντὶ θεατο ποιῖσαι - ἐπισκοπεῖς, γράμματα, και ου πρότερον, οἶμαι, μάθοις αν οστις ὁ ἔφεδρὰς ἐστιν, ἐν μηεα πάντας ελθη και συζεύξης αἰτους. n. Icὼς ώ υκῖνε, τουτο φῆς; 1ΥΛ. δύνατον εστιν ευμ ευρεῖν τὸ γράμμα δεαῖνοτο ὁ λουν τον ἔφευον το ἐν γράμμα ωως αν επιροις, οὐ μην ἴση γε εἰ ἐκεῖνο ἐστιν - γὰρ προεέρηται τι

τα καὶ ιρων ἐκείνοις μὲν d συνέζευξας, ἐντιχῶν ἐαιθις α β τα το τερον βητα μου ἐστὶ ζητεῖς, τοὐντλαλον λευρεγέντι, και ἐπι πάντων μοίως, χρι αν ἐκεῖνος σοι περιλειφνὴ - μονον γράμμα χων το ἀναν

ταγώνιστον.

χοις τι ποιήσεις; et Yα ου ἐν ίν , αλλὰ σι ὁ Ελλανοδ κης ἐθέλω εἰδέναι o τι καὶ πράξεις αδτερον υτiκα ερεῖς τι οὐτος

τοι πάντων κληρους ἴδοις, οὐκ ci μάθοις et δ εφεδρον.

527쪽

86 44. YK. do δη κα ἐτέρως τὀ αυτὼ επι ὀπησον. τι γάρ, εἰ ηει γράμματα γράφο μεν - των κληρω , ἀλλα τινα σημεῖα και χαραατῆρας, οἷ ποῖα Αἰγυπτιοι γράφουσιν ἀντὶ των γραμμάτων, κυνοκεφάλους τινὰς ν- τας καὶ λεοντοκεφάλους ἀνθ ρώπους η ἐκεiν με ἐα-σωμεν, ἐπειπερ diada υτ εστι φέρε ἐ- μονοειδῆ καὶ ὁπλα ἐπιγράφωμεν ς Id τε εἰκάσαντες ανθρώπους ἐπὶ διοιν κληροιν, δυο απους ἐπὶ δυοῖν καὶ ἀλεκτρυὀνας

528쪽

ποθεν ἐξεις αεῖν τι οἶτος ἐστιν ὁ τον φεδρον ποιων, η μη παραθεωρησης ταντας ἐπιὼν εἴ τις καὶ χλος λέοντα ἔχεις Em. οὐκ ἔχω ο τι σοι ἀποκρίνωμαι, Ῥυκῖνε. 4 45. - Εἰκότως oves γα ευπρόσωπον ἱειν. ωστε ' ἐθέλωμεν Γ go εχοντα τι ν ἱερὰν φιάλην ευ ρε ἐν τον ἔφεδρον η τον ἄριστα γησῶμενον μῖν ς την πήλιν ἐκεινην την ὀρινθον, μι πάντας αναγκαίως ἀφιο--μεθα καὶ ἐξετάσομεν ἀκριβῶς πειρώμενοι καὶ ποδεοντες καὶ παραθεωρουντες μόλις γαρ ἄν ουτω τἀληθὲς εκμάθοιμεν καὶ εἴ γέ τις μελλε σύμβουλος μοι ξιοπιστος Πεσεσθαι φιλοσοφia πέρι, ντινα φιλοσοφροιον ουτος

μLI δὲ οὐκ αὐτὰ δνον καλου, αλλὰ του καλλιστο δε μεθα, καὶ μη τουτο εἴρωμεν, δειν ut πλέον re

529쪽

σὀμεθα, και τι λινον παρὰ της τραγικῆς Ἀριάδνης λαβόντες ἐδειμεν ε τον λαβυρινθον κοστον, λεχειν ἀπραγ-

ωμει ἀκουοντες, ἀλλὰ di καστικῶς αυτ ποιῶμεν πολι-

530쪽

AFK. Elτα ἐξης Ἐπικουρω και oi αλλοις. ς ε Τλου πολλὰ ταῖτα τέθημι, ἐκει γε μαγοις αν η ἐννοήσης, υσοι ὀγδοηκοντούτεις εἰσι τωὶκοὶ πικούρειοι - - τωνικοι ὁμολογουντες μὴ ταυτα πάντα ὁμαι τὰ της ἐαυτου αἱρέσεως καστος, μηδὲν δε δεῖν στωι ἐς τὰ μαθήματα es ε μη, ἀλλα ρύσιππος γε και ριστοτέλης και Πλάτων φαῖεν αν, και προ τούτων ὁ Σωκράτης ουειν φαυλοτερος - , o iam ράγει προς παντας ου οπως μη πάντα, αλλὰ μηδ' ολως εἰδέναι τι η τουτο

μὴ οὐχὶ πειραθῶς πάντων ώς τὀν γε νευ πείρας ἱ- ρουμενον μαντείρ μαλλον η κρισει τἀμως ναζητουν mi

ὀρχοίμεθ' ἄν οἷς ἄν τυχωμεν προσπταιοντες - ο τι ἀν