장음표시 사용
181쪽
ῖς Det v et GATO NObru in totum corpus per 'neruos vim eain
postea distribuat: ut quasi in i regis
praefectus,secundam miandam rimu principalein originem obtinere Videatur.demost ratum si quidem in superiori libro est,sicut arteriaru cor,ita neruorum originem
cerebrum esse. efficeretur itaq; si seria clsci quod dicunt,cerebro istinatem vim at corde per arterias suppeditari . sed verum non est. Quin de cui dentibus,quae in dis- δ sectionibus cxtat,mentiti esse deprehendi1 tur.nam animal nec neruis quidem sectis, nedia arteriis sopitum efficitat. sed si ne ui laedantur, obmntescit. si arteriae,n quaquam id fit.si venae multo etiam in nias. pleriq; vero & medici & philosophi,
Una cum arteriis, neruos etiam vinculis constringebant.atque inde cum Vocem illico concidere animali viderent,ar riis ascribendam noxam illam censuerunt;*POremque appellarunt .non recte nisi v 'lint fortasse obmutescentiam sopore nominare.licet quantum ad hoc attinet, in nomine tantum errasse viderentur: sed in re ipse peccant,cum ex arteriarum laesione,mutum euadere animal, opinentur.
182쪽
Aoum sede.moL dicit, nullasensu nugique coniecitura cognosci posse, ubi princeps animae pars sedem baιet 1 modo de asse tibus ad eum disseris modum,quasi in pectore, cordis praecipui partibus confissant.Si ira inquit,inperitore es, consentaneum oe adias anima cuiditates ibidem collocare. ibo TIdeor iam mihi quaestione hac, v trum a corde cerebro, an a . cerebro, cordi facultas ac vis aliqua suggeratur, explicata, id absoluisse, quod Chrysippus faciendum in eoat.ipse Vero,eo negligentior in rci investigatione habetri debet, P cum Viam qua res quaesita persequenda era Videret, ea minus uti postea voluit. Grauius tamen crimen illud est, quod e dcm in libro, nec longo interuallo repugnantia inter sese scribere vcritus non esti Q qui cu superius, videmGstrativa Zcnonis ratione attulisc paulum progressus, eiusdem solutione quoq; ostendir.quamquam alias quoq; contrarias ac pugnantes Chry sippikntcntias deprehendo, in eadem hac ipsa de animae principatu tractatione. in cuius principio,quibus in animaliS mcmbris,partes alis animae collocats sint costa
183쪽
re inter omnes asserit, de sola principali, quaestionem esse,eo quὁd nullum huiusce ' rei sensum,neque euidens argumetum habeamus.non multo tame post de hac quoque parte, quasi manifesta res sit,ita disserit. verba eius haec sunt: Ita sedcs ipsa,cognitione nostram videtur rofugere,cta n . que ullus sensus huiuste rei extet, sicut in reliquis: neq; argumeta aliqua sint , quib' ratiocinando,confici hoc possit.nec enim Ioalioqui in tantam tum medicis dum philolophis controuersiam res venisIet. Haec' cum prius dixisset Chrysippus,postea ait omnes homines metis affectus in thoracis praecipub,& cordis partibus,sensu percipere,in hunc modum: Pleriq; omnes Verd in hanc sententiam propendere ac ferri mihi videntur, ut in pectore ' praecipuheo loco,quo situm est cor,quasi scntiat an semis,qui in mete acciderunt. quod maxi- dio me in timoribus,tristitiis,ira,atq; excadescentia sit. I n hac oratione etiam si nihil aliud,saltem illud suit, quod quasi addidit,
non au iis absolute dicere,sentiri ab hominibus in pectore assemis mentis,quasi sentiant,inquit. pauid post autem detracta illa particula quasi,ita stribit. Ouae enim singulorum affectuu in mente accidit perturb
184쪽
turbatio,ea ita in pectore extat,ut sensuir non effugiat. Inde subdit. Nam si ira hoc in loco est, consentaneu videtur, ut ibidereliquae cupiditates collocentur.Et ite subsequedo,etiam irascentiu affectus, inquit, ct amantiu in pectore esse apparent. Et deinceps etla,non cessat de affectibus ita disiserere,quas in pectore ct cordis praecipithpartibus,cosistere videantur.ut ego homi-ro nem demirer , cur quod initio dixerat nodeleverit.Vbi ait,neq; sensum ultu cuidentem principalis animae partis existere,n que argumentu:nec alioqui adeo inter sese & medicos&philosophos digladiatos fuisse.vel si placebat illi haec oratio,quomodo non crubuerit paulo post , subsequedo
sensuu iudiciis decretum examinare,&Verbum extat,vel apparet interponere.
Fx his sibi mutuo aduersantitas CbΟΘρ
distis, unum,quod vere ab eo dictum sas ruitur.boc videlicet, nullosenseu a nobμ posse perci-p-principu anima partis Aedem esse in corde aut Horace.Leliqua duo,in quibus maximi falsus est improbatur, Primum quia cim νιdeamus, animi assectibus totum corpus immutari de nulla tamen alia parte meminerit , ni solius thoin
185쪽
o D E Η Ι Ρ P. ET PLATONI sracis.Deinde, quavis hoc daretur, eor amplius reliquis partibus extra natura babitum detumbari timore,tri ita reliquisque assectibus: non scietur tamen,in corde rationem collocari. CoΡquens enim non est,ut abi assectibus obnoxia pars ibide rationis capax necessario collocetur.
Idcor autem mihi oper precium facturus si hic quoq; , quemadmodum paulὁ an te seci; ex his oration ibus qua se i .
cum pugnantes,atque aduersantes scripsit Chrysippus,Veriore elegero. Nullo quippe sensu, in nobis percipimus principatum animae in pectore,Vel in corde contineri. Quocirca, prius Chrysippi dictum approbo,quo Verum confitetur. alia quibus de sensit mentitur, non approbo. neque enim ipsiam in hac oratione unum tantum,sed duos & eos quidem magnos errores commisisse eYistimo.primum, quod cum totum corpus in huiuscemodi animi Oaffectibus inanifeste vidcamus immutari,& modo pallere,frigescere,iremere, id qd in metu fit, modo rubere, calescere,& V hementer intendi, ut in excandescentia, lunulla tamen ille praeter quam thoracis parte mentionem facit. Alterum erratum illud est,qui ci licet concedamus in timori, bus'
186쪽
bus,moeroribus anYictudinibus, excandescentiis eliquisque affectibus, maiorἴ in modum quam alia membra,cor b naturali sua constitutione deturbari, non tamen rationalis animae pars,sed irascens,vel capiens ibi esse demon strabitur. Vt contrarium magis, qua id quod volebat ratione hac emciatur. nas dum cogitamus, discimus,vel etia docemus, nullus praecipuus xo in corde motus apparet, in affectibus v rὁ omnibus apparet, perspicuum est plane,in corde non esse rationalem partem, sed irrationalem potius, affectibiisque o noxiam, in eo contineri. Qu' d si occumrat, & dicat,ubi affectibus obnoxia sit,ibiadem etiam rationis capacem esse oportere: illud ipsam qiiod a principio in qua stionem venerat, ut apertum promptuq; assumet. Vem loge rectius fuerat demonstratione aliqua afferre,u ita sine ulla probatione quaesitii assumere.At neq; in libro primo de anima neq; in his ubi agit de affectibus demo stratione vita via qua adduia xit, rubi irrationalis pars est, ibide rationalem esse oporteat. sed hoc ut concessuin' absolute ubique assumit. Cum tamen Plato ipse quasdam in quarto de republica demonstrationes ascripserit ,quasdam in. Timaei,
187쪽
Timaei disputationibus, postea dicenda distulerit. Quas quidem ego in sequent bus his commentariis Vniuersas resensebo nunc enim nondum hoc mihi probandum est,sed illud potius,rationalem animae par tem,quam & principalem , ct mentem, &dominantem appellat Chrysippus,incerebro esse. Qv d cum probatu fuerit,si praeterea alia ali qua facultas in corde contineri,neque aliunde prosecta esse deprehen-i odetur, tuo iam proculdubio principia habebimus deinceps tertium simili modo supererit indagandum. Caeterum huius tr elatio in sequentem librum differatur,nuceo,unde huc deflexit oratio,redeam': quomodo videlicet Chrysippus sibiipsi aduerdari statim ac pugnantia inter sese dicere
non aduertat: cum in oratione de Voce,iu
i interdum negat,Vllum sensum nos s dis illius in qua principalis animae pars co , sistit habere,interdum ait. quanquam neq; hoc quidem probandum nobis proposu aeamus, sed obiter incidit.
Repetit quatuor esse sumptionum deseren- .cientificas, quae in sugulis rebus omnino paucae s iit, Di aucticas, qμε plurima: Orat na ,s sopbistic ι. Inpr senti autem quasli'-
188쪽
ne usum esse dicit disceptatoriis seu dialecticis
probationibus ac eius generisIuperesse aliquod, emum οὐ es ea,qua a morsu qui in an oribus accidit,petitur:cum re vera non in eoiae,sed in ore χentriculi creetur praesertim cum infra ibarac jub pectora cartilaine hic inorsus fat, cor in media thoraci sede collocatu sit. Ἐν-ret cum nomen Caesiastia , aquivocum est, cum apud veteres, Nicandrum, Timordidem σMippocratem, os ueviriculi cor appellatum in Q ueniatur. Nec quiuis ventriculi oris dolor,cam
dirigia appellatur, sied is solum, qui ab acrium humorum nascitur morsu. quod tripitia a sectu , ik qui diutius paulo ιeiuniu tollerarui, solet acciderei magisques post axercitium nora ederint quoniam q-dem t sitas vehementius exercitatis, Naua bilis in ventriculum confluit aqua mors homines,Cardiastia laboranssi ursum ex secundo sumptionugenere est istud:
Cor ante omnia animantis membra formatur. o Caeterum hocico t ymnium aliorum membro
rum mouetur primum,ita itimum desinit ex
demonstrati- est. Q Fae omnia breuiter C alenus expli atri quae suntfalsa consutat.
II lud in principio hili esce libri propo
situm suit, ut iumptionum disserentias ostenderemus. ubi primu ipsarum genus, scientiae effectivum ac demonsi ratiuu, s cand
189쪽
4 DE HIPP. ET PLATONI ssecundum exercitatorium, & ut Aristot les diceret, disceptatorium siue dialecticum,tertium probabile & oratoriu, qua tum captiosum appellabamus .ad haec, italas quae ab iis quae cordi insiliat,' accidiit, ducuntur x ea tantum de qua quaestio estre, docebamus scientiae effectrices, esse,
alias omnes,disceptatori M.quae eXtries cus, testimoniis constant, oratorias.qira nominis communionibus vel vocabuliguris, callide ad fraudem concinnatae esssent , taptiosas. Scientiae effectrices quidem in singulis' rebus , paucae admodurn sint, ut quae numerari facile possint. ch- sceptatoriae, quippe cum in siligulis quae rei insunt atque acciduhr, existant, quam plurimae reperiamur talis enim illa fuita voce sumpta inte rogatio, quam a PQ- , sitione prosicisci demonstrauimus. necnon quae ab .inspiratione ' expilaticine
fiebat. nec diss1milis ea reperit Ur, quae a 'amorsu, qui in angoribus accidit, pro cia sum lacit cum enim morsiuncula: illa: e-Didenter in lire vetriculi ercentur, isti adsor illas reserunt. V identu r que ita a posi-xione.argumentari, qui ex eo oriri assectum in corde opinantur,quia iuxta Vetriculi
190쪽
culi orificium,cordis situs cospiciatur. Nailli, qui morsu cor ipsuin revera affici existimant, proculdubio longe errare conuincuntur, cum in inserioribus partibus, sub chartilagine pectoris,morsus hi thoracem attent en cor in media thoracis sede, coli ocatum sit. Accedit ad hoc neque quispiasuit. qui inmoeroribus, reliquisque tum animi, tum corporis affectibus,cor ipsumio morderi Vnquam senserit. Quin etiam neque cordis dolor, quem cardialgiam appellant, cordis illius , quod in thorace coetinetur,dolorem sigitificat. sed aequivoc rio quaedam subest, nemini qu .modo v rerum lectioni sit assuetus,ignota. Eodem
enim Vocabulo, d rhoracis viscus, ct ventriculi orificium, cor appellare veteres cosueuerunt. ct frequentissimum apud ipsos nomen hoc reperitur. Ego tamen ,Vt ape
dio te verbi huius estimatio explicet ux, dtio tantii vel tria exempla hic subiunga. Nicander ita inquit. Q modq; gulta exceptor,
seu cor epulare Vocatur. Ite Thuci fides.
Et ubi ad cor malum hoc desiderat, ipsum
-subuertebat,ac turbabat: VtoeS,quae a m dicis nominatae sunt, bilis expurgationes