장음표시 사용
31쪽
xxvm PRAEF ΑΤ IO. id mea potissimum interest pariter, ut eadem ipsa, quibus Summae Apostolicae Sedi impense studeo, ejusdem indefectibili, supremoque judicio corrigenda, & castiganda subjiciam , itaque studeam, ut quae mihi spiritualis est Μater , semper in cunctis studiis meis sit ipsa Magistra.
32쪽
In ejusve persona Romano Poxiiset a CHRISTO DOMINO
Prima tu , Insallibilitate , & Potestate
RAENOTAND ubi primo , quae hic a nobis instituitur de Pontificis Romani privilegiis,nimirum Prima tu , Infallibilitate , & Potcstate , quaestionem cum juris esse , tum facti. Quandoquidem quum aliis plerumque tractatoribus hanc Controversiam in bona luce, optimoque loco ab se constitui visuiti sit, satis superque arbitratis rem absolutam , si Romanis Pontificibus jus suum integrum faciant, farta tectumque servent, de facto interea nihil inquirendum suscipiant : quando nihilominus hacce tempestate id necesse plane sit; quandoquidem a reliquo Theologorum vulgo hacce in doctrina abscedendum sibi Theologi nonnulli autuma-rbu : quorum quod pejus est ) consilium non certe sanum video plurimis aliis cujusque conditionis placuisse . Quod igitur juris est , statuemus invictis unde quaque , nempe ex Sacra Scripturax traditione , ex Auctoritate , di Ratione conquisitis momentis Pars L. A 1. Ro- Di siligoo by Cooste
33쪽
. Romanum Pontificem in definiendis rebus , constituendisque regulis tam circa fidem , quam circa mores, si id peraga Pontificia auctoritate , seu ex Cathedra , ut Munt, pronuntians, esse omnino fallere , & salli nescium , seu indeffecti bilem , insaltibilemque : atque proinde Romanum Pontificem Universalis Ec- cIesiae Caput visibile , Christi fidelium omnium Patrem , & Magi strum , Sancti Petri Apostolorum Principis Successorem , Christi Domini in terris Vicarium Concilio Generali praeeminere , ac Praelatum esse . Quod vero facti erit collectis pariter , ea , qua par est, diligentia Ecclesiasticis monumentis evincere satagemus a. Ecclesias omnes, Graeca, & Gallicana nequidem exinceptis , a priscis aevis , sequioribusque in ea doctrina permansisse integras, qua illud jus Romanis Pontificibus adseritur . Ad haec animadvertemus in eam Cleri Gallicani declarationem , qua anno 168 a. avitae doctrinae nonnihil detrahi visum est. Neque vero Concilium Constantiense quidpiam decrevisse eidem Pontificio juri dissonum. Sed neque ex Basileens quidquam extundi posse , quo Pontificis Romani in fallibilitas , supremaque Potestas everti
non modo, sed nequidem concuti possit, evincemus, in eorundem tamen Conciliorum aetatem conjiciemus Epocham, qua coeptum est in Pontificem Romanum insolescere , ejusque iura effraeni inverecundia violari: quandoquidem ante illud in selix , ne inquiusque tempus nil tale in Ecclesia audierit inter Orthodoxos 3
solisque in Romanam Ecclesiam debacchandi Schismaticis,& Hae reticis prava libido relicta esset. Quia vero ab iis , quae facti, ea quae juris sunt , di ab iis , quae ad indefectibilitatem spectant, ea quae a uictoritatem supra Concilia concernunt , secernere difficile
admodum est , propterea uno sermonis contextu , sub eadem propositione utraque complectemur. Praenotandum secundo, quod in praesenti quaestione Pontificem ex Cathedra pronuntiantem falli, & sallere nescium orth doxi serme omnes adstruunt, tantumque eum , quum tamquam privatus Doctor sententiam suam profert, eo inerrantiae privilegio pollere negant. At hic amba go est dolis , ac fraudibus a viris plerumque sublestae fidei studiose implicata , quid rei ea voce ex cathedra intelligi oporteat. Dupinus, cui adstipulatus cst Bosi
34쪽
V 1 N D I C A T Δ . D i s s si R T A T I O . 3suetius, despicatui habet distinctionem illam , quasi novitiam ,
ac inauditam , qua Romanus Ponti sex bifariam veluti scinditur , eique qua Doctori singulari ea in fallibilitatis nota denegatur , quae ipsi, qua Doctori ex Cathedra docenti adseritur . Verum non erat sane cur viro delicati saporis displiceret ea distinctio, quae Theologorum cohorti universae arridet 3 idque animadvertere debuerat sensui obvium , in iis omnibus , quae Romanus Ponti sex loquitur, scribit, dictat , respondet, agit, non agere semper ex munere universalis Ecclesae Magistri I nec semper fidem, ac mores fidelibus cunctis , qua late patet orbis, praescribere . Hanc sane distinctionem in Romano Pontifice innuit Rusticus Ecclesiae Romanae Diaconus in disput. adv. Ace pholos ajens: Dei Ecclesa familiaribus non intendit, neque hypomnisicis , neque iis, quae adtiuum V domeficum fiunt ,sed his , quae ad Synodos ,seu a Synodis dogmatice pubblice , o definitive de his, quae in quaesionem' veniunt, describuntur. P. Bagotius Soc. Jesu in apologetico fidei lib. q. disp. 3. cap. I o. sect. 3. Pontificem e X Cathedra tum edicere censet, quum audito Concilio aliquo, quod ab illo audiri vult, pronuntiat . Sane olim Romanis Pontificibus solemne erat Synodos indicere , auditisque Episcoporum votis rem definire , cujus moris frequentia exempla in Synodis Romanis historia Ecese fastica suppeditat. Aliquando Romani Cleri adhibitis consiliis id praestabant; unde idem Clerus Romanus in epist. ad S. Cypriane inter Cyprianicas 3o, alias 3r . primas quidem de rebus Ecclesiasticis decernendi partes Romano Pontifici tribuit, frequentatum tamen morem suisse , ut non ante adhibitum Cleri consilium quidpiam decernerent, scribit. Quo quidem loco pessime abusos Cham ierum, & Spanhemium jure optimo arguit doctiss.
Mamachius orig. Sc antiq. crist. lib. q. p. a. tom. . pag. o. not. I.
S. Siricius postquam Jovinianum diris cunctis devovisset, ad S.Ambrosium scribens, facto, inquit, Probiterio omnium nyrrum, ram Praesbiterorum, quam Diaconorum, quam etiam totius Cleri una suscitata jententia es , ut Iovinianus, incentores nova hae resis inventi Divina Sententia , o nostro judicio in perpetuum; damnati extra Eeeloiam remaneant. S. Augustinus quoque lib. a. de peccat. Orig. Capp. 8. & i . innuit S. Zohimum in Pelagii , de
35쪽
Carlettia damnatione consilium, ac sensum adhibuisse Ecclesti Romanat. Hisce Synodis, atque Romani Cleri ossiciis ratione optima sussecta ire cum Cardinalium Consistoria, tum M Comgregationes , quae jure optimo perennes Synodos , ac praesto semper'omano Pontifici adstantes, quis nuncuparit, harumque ope, ti'que cuncta fieri non nemo noscit. Verum nefas est inserr , exinde Romanum Pontificem e gradu indeffectibilitatis excidere allico , atque quum inconsulta Romana sua Ecclesia quidquam in fide, Z moribus fuerit mollitus. Namque ita , non Pontifici, sed Romano Clero privilegium illud soret adjudicandum; ita Petri personam gereret, ac privilegium teneret Romana Eeclesia , non Romanus Pontifex; ita in Pontificem ipsum Ecclesiae Romanae, non e converso iusdicundi esset auctoritas; ita supra caeteros orbis Episcopos Romanus Pontifex peculiari aliquo non frueretur privilegio . Sane, ut infinita omittam ex dicendis sicile colligendi, iuud hic cicam : S. Leonem procul dubio Ecclesiae Romanae ad utorium non adhibuisse, quando tamquam fidei regulam suam Epistolam dogmaticam ad Flavianum legendam, ac recipiendam a Concilio ChaIcedonensi mist, & mandavit, nec india
fide , moribusque audicio falli , & fallare nescio , sententia pravilegium hocce Pontifici adserensia si csus accesserit Ecelesiae specialia Romanis i s Pontificiam infallibilitatem, quam aedificare sinula , porsus ever
ejus decreta roborari accςdcnin Ecclusiae consensu : Natali suffi
36쪽
V1NDICATA D SsERTATIO. stantur omnes ferme Pontificiae infallibilitatis osores, vel potius
ille eorundem sensus, qui ipsum non praeterierant, expressit. Ne aevero ii turpiter nugantur , eaque clausula Pontificiam in fallibilitatem enervant, & extinguunt non modo , sed ad privatum cujus -
Iibet Episcopi gradum deprimunt. Enim vero nonne Episcopus quilibet in causis fidei, vel morum sententiam dicens, cui dicendi sane omnino jus vindicant illi , si accedat consensus universae Ecclesiae , infallibilis prorsus evadet Θ Quid ergo praeseret privilegium alioquin peculiare concessum Petro , & per Petrum Romanis Pontificibus Θ Quid adstruent S S. Patrum voces, Romanos Pontifices prae caeteris vel de fide inquirentium, vel de fide locutos demisse excipientium , vel eorundem fidem immaculatam, &integram praedicantium P Sed de his mox . Praestat ergo dicere Romanum Pontificem tunc loqui ex Cathedra, quando personam gerendo Magistri, & Doctoris Ecesesiae in causis fidei , & morum ad Ecclesiam universam sententiam dicit, cui ita dicenti refragari summum sit piaculum , quum id credc ις , Vel id agere , quod
Pontifex ita credendum , aut agendum docuerit, necessest, ut multis ostendemus. Ita autem credendum, Vel agendum tum demum Pontificem qua Pontificem docere dixerim , quum sive in Concilio , sive extra Concilium, sive verbo,sive scripto Christi fidelibus universis Christi vice , aut S S. Apostolorum Petri, & Pauli nomine , seu Apostolicae Sedis auctoritate , aut similibus aliis modis quidpiam, Anathematis poenis sive adjectis , sive praetermissis credendum, aut agendum praecipit, aut prohibet. Atque quidem
antequam ita pronuntiet in more positum est praemitti, imo praemittenda ex munere esse tum exquisitum rei examen , tum diligentem cum verbo Dei scripto, aut tradito collationem, tum doctissimornm hominum consultationes, tum demum apud Deum effusas preces existimo, ea ratione nimirum, quod divinae res digne diligenterque sint pertractandae, Dei que operibus coaptari quoque hominum operam deceat, & oporteat: nihilominus conditioni huicce , quam ex illis unam censeo , quarum desectus quidem cuIpa non vacet, effectu tamen non frustrentur suo, illigatum inerrantiae privilegium minime putaverim: ut enim ita non
puxom id elacu, tum quod ia bonum Ecclesiae, ne videlicet de fide
37쪽
σ P Ri vi LEGI A. RO M. PONTIFICI. unquam periclitetur , privilegium illud collatum sit: Ecclesiae
autem bonum hocce a Pontificis humana opera pendere, ita quod illa discrimini obnoxia continuo evadat, si istius operam desiderari aliquando contingat, non arbitrarere tum quod humana opera quum latos neque statutos fines habeat, majorque , aut
minor possit pro libitu hominum adhiberi: eidem videlicet rei variae , indistincte illigata absque injuria Spiritus s. adsistentia dici vereor an possit: sed & subdubitandi inde semper locus esset, num suffciens adhibita diligentia suerit 3 exindeque ansam facile
arriperent Pontificiorum decretorum contemtores eadem posthabendi, causantes non adhibitam, ut suisset par, diligentiam. Quomodo plane dubitare pronum est de Pontificibus nonnullis , qui saeculo s. & I o. Apostolicam Sedem nonnulla labe dehonestarunt , eaque potissimum ex praecipiti, pessimoque aliquando agendi consilio e tum quod ex Dei verbo sive scripto, sive tradito, ex quo privilegium istud Pontificibus vindicandum aggredimurnuspiam adparet veritatis adipiscendae gratia praerequis tam ejus modi operam: dissicileque pariter probaretur veterum Pontificum germana procul dubio decreta , ut mox de Epistola S. Leonis ad Flavianum dicebam, omnia omnino ad eam incudem adornara semper fuisse e quamquam praetermissa non suisse probe reputan dum sit, ex ea praesertim Romanae Ecclesiae Sacra consuetudine squa rebus dissicilibus dirimendis congregare Synodos Pontificibus olim solemne erat, quarum jam nunc loco sunt Cardinalium Consistoria , Sacraeque Congregationes . Fac tamen exempli gratia,
praetermissa suisse, quidpiam nihilo secius fide divina credendum proponi: quid agendum Christifideli eo in casu erit Θ Haerebit ne anceps , an adhaerebit PQuid si hic haereat, adhaereat ille Θ Ecce tibi ex discordia fidem in discrimen adductam ΘPraenotandum 3. quod sub hac nostra acceptione , Pontificis scilicet pronuntiantis, aut qua Doctor singularis est, aut qua Do Oor publicus Ecclesiae universie dicens, admitti, atque ratione optima conciliari potest celebris illa Romanum Pontificem inter, Ac Sedem Apostolicam distinctio, quae alioquin prorsus exsufflan da , aut risu excipienda foret, ut quae ab ejusdem Sedis osoribus invecta ad Romanos Pontifices illudendos, aut eludendos. Pri
38쪽
UINDICATA. DISSERTATIO. Imus , quem sciam , qui hanc distinctionem inter Apostolicam Se
dem,ac Pontificem in ea sedentem adinvenerit, fuit Auxilius Praesbyter saeculi Io. Auctor. ita namque lib. a. inscripto Infensor , ἐς DefenVor, quo non secus ac I. Ordinationes a Formoso Papa factas contra Stephanum VII. defendit cap. I S. ita scribit: aliud
Dat Antiscales Sedes aliud Prodentes . Proinde honos, s dignitas unius cujusque Sedi1 Observanda sunt: Prodentes autem, demiaverint, per devia sequendi non sunt, hoc esse contra fidem ,
vel Catholicam Religionem agere caeperint, in talibus eos nequa quam Jequi debemus . Atque ita quidem in opinione Auxilii lib. I. capp. a I., & 27., dc lib. a. cap. q. Liberius haereticus , & apostata fuit: Stephanus vero VII. re iterari jubens ordinationes a Formoso factas per devia abreptus fuit. Auxilii vero haerentes vestigiis Romanorum Pontificum convitiatores ea adhibita distinctione , Apostolicae quidem Sedi debitum conservandum honorem profitentur , eamque prorsus ab errore immunem praedicant, in
Pontifices vero infrunite infraeneque debacchantur , nec uni, nec unam erroris personam imponere absterrentur, uti observatum
rite a doctissimo Joanne Morino est praefat.in laudatos duos Auxilii libellos , quos suo commentario de Sacris ordinationibus intexuit . Verum enim vero Sedis Apostolicae nomine quid aliud potissimum intelligi oportet, quam in ea sedentcs Romanos Pontifices , dum personam gerunt Magistri Ecclesiam universam edocentis P Ita plane intellexere Galliarum Praesules praestantissimi, quamvis inane discrimen illud ab Gallis nonnullis invectum non ignorarent 3 sub Sedis , inquam , Apostolicae nomine Pontifices in eadem praesidentes dum e Cathedra , idest , ut Doctores Ecclesiae universae pronuntiant. Ita ut illos nunc omittam quorum Iaudes suo loco erunt celebrandae in Romano Pontifice Sed is Apostolicae, seu Romanae Ecclesiae auctoritatem vigere apertissime declararunt Episcopi Gallicani an. I 633. scribentes ad Innocentium X, Episcopi Provinciae Rhemensis an. I 699. ad Innocentium XII, Episcopi Parisiis congregati an. I 68 a. ad Innocentium XI; quantum olim ajentes a majoribus no ris Apostolicae δε- di delatum es , tantum nos vorae sanctitati debere solemniter profixemur . Videt Memove du Clergettom. I. edit. Paris an. 17 6
39쪽
I in anno 16sy. in causa libri Gallice inscripti: Explication der i aximes, ad Inncentium XII ipse Auctor Illustrisi. D. De Fene- . lonscribens; & Episcopi an. I7oo. Parisiis congregati. Ita Episcopi Parisiensis , Meldensis, & Carnotensis ad Innocentium XII.
scribentes r atque in eadem causa Episcopi Provinciarum Rhoto. magensis, Parisiensis , Narbonensis, Rhemensis, Cameracensis &can. I 699.Ita rursus in causa Jansenti in litteris ad Clementem XI,
Episcopi Parisiis an . i os . collecti; di in causa Quesnelli in liti. ad eundem Pontificem Episcopi e Coetu Parisiis habito an . III 3.,& i. I 4; speciatim vero Languetius Archiepiscopus Senon : in monito ad suae Dioecesis refractarios an. 17IS 3 Cardinalis de is Bissi Episcopus Meldensis in docum. Pastor. contra appellat. RConstit. Unigenitus an . I 728 ; Cardinalis de Tencin Archiepiscopus Lugdun. in epist. ad Episcop. Sanitiensem an. I 729s Cardinalis de Noailles in mandato pro Constitution. Vineam Domini an . et os. Bossuetius Episcopus Meldensis in docum. Pastorali depromissionibus Eccles. an. a Tas; de S. Albin Archie p. Carne racen-ss in docum. Pastor. adversus consultat. advocat. an. I 73o, De la
Farre Epist. Laudun. in docum. Pastor.δε obedientia debita cisiit. Unigenitus an .r73o, docentes Sedis Apostolicae judicium ab Episcopis coarctari non posse, & appellationem a dogmaticis Sed is Apostolicae Judiciis nullam esse , De Colongue Episcopus Aptensis in suo mandato an. i iet, ubi distinctionem illam Pontificem inter,& Sedem Apostolicam, vocat attractam, ab haereticis inventam , S veteribvs Ecclesie Patribus ignotam , imo ab ipsis proscriptam , De Mailii Archiep. Rhem. in mandato pari. de Constit. Unigenitvran. I i 8. illum detrahere Sedi Apostolicae ajens, qui Pontificis dissinitionibus resistiti Anonymus Episcop. in epist. ad Episcop. Antisiodor. , qui S. Petri Damiani Testimonio probata Sede Apostolica non distinguendum Romanum Pontificem. Eadem , quae Episcoporuni sententia, Theologorum Parisientium est : Ita enim censuit S. Facultas Parisiensis an . I7as. adversus e snelli Sectatores eam distinctionem obtrudentes, Thomassinus differt. a v. in ε. Synod. n. I7. Nurnellius de Eccles. Tom. a. ,&Serrjus dissert. de Rom. Pontis cap. t o. Ratio denique id suadet;
Nam quorsum a Sede Apostolica discriminatur in ea sedens Pon lisex P
40쪽
ViNDICATA. PRO LEGO ME NON . . sex p Numquid non statim obtutibus occurrit, quod judicium tD-
de manans a viro in ea sedente manare oportet δ Numquid i emel adserto, quod in ea sedens Pontifex erret,&a fide devia edicat, necesse est statim errori Sedem ipsam subjectam intelligi Θ Apage
ergo distinctionem eo dolo ad inventam , nimirum ad declinandam tum venerabilem Patrum auctoritatem, tum ad conflandam
Pontificibus Summis invidiam . Adi sis virum doctissimum Soar dum tom. i. differt. praevia desvpr. Rom. Pontis auctorii. hodierna Ecelisae Gallicanae doctrina . Quando igitur, ut repetam Verbo , quidquam credendum , aut agendum Pontifex Romanus Ecclesiae edixerit, id profecto credendum , aut agendum nobis proponi autumemus a Sede Apostolica, atque id credere , aut agere nostra summopere interesse arbitremur. Conser Bailium summa Conc. tom. I. in appar. tit. de verbo Dei definit: 8; Macedunta, lib. de Rom. Pontis; Hurta dum Theolog. reform. quaest. Igiorsum lib.de infallib. & auctorit. Rona Pontis; Matthaeum Petit Didier. trach. de auctorit. & in falli b: Sum. Pontis, & differt. Histor. Theolog. circa sensum Cocilii Constant ; Anonymum a lusio inrcm differt. duplicis De Rom. Pontis privilegiis ; Illustrissimum Sommier Histor. dogmat. Sedis Apost.; Anonymum auctorem observat. Theolog. hist. criticar. in histor. Ecclesiast. D. De Fleu-rj; Eminent. Aguirraeum trach. de Cathed .Petri; Cavalcantem in vindiciis Rom. Pontis. ; Eusebium Amori in demonstration. critica Relig. Christ. par. i. quaest. q. , aliosque suis locis laudandos. His praejactis antequam de Romani Pontificis privilegiis instituatur sermo, e re est, ut de iisdem privilegiis S. Petro a Christo Domino collatis agamus .
De Pr ivilegiis S. Petro a Chriso Domino collatis
Q Uandoquidem Romano Pontifici adserenda, vindicandasque privilegia ex eo fonte promanant, a quo in S. Petrum defluxere , eo quod S. Petri successor sit, Christi Domini-