장음표시 사용
71쪽
o PRIVILEGIA. ROM. PONTIFICI.nius tom. I. Act. April. , Pagius ante appar. Chron. , Franciscus Blanchinius tom. a. Anast., Josephus Blanchinius tom. 4.,Murato orius to .part. I, & a. Scriptor.rer.Italic., Mabillonius Analect. veter. pag. 218,& lib. . de re Diplom. , Garam pius in dissert. de
Nummo Seniaicti IIA & Dodvvellus ipse in differt. cit., primo
quidem loco Iegitur S. Petrus,at nullus est, quem inter Romanos Pontifices ibidem S. Paulus occupet. Tertio ex eo a SS. Patribus jugiter constituto principio, seu verius, divinae institutioni inniso, scilicet supra unumPetrum,ut esset una,Ecclesiam aedificatam, atque ut una in unitate integra Ecclesia consisteret, unum Petrum unitatis caput, centrum, sontem , radicem, sundamentum
a Christo Domino ibita collocatum , ut praedicant S. Cyprianus de unit. Eccles. , S. Optatus lib. 7. pag. Io . edit. x7oo, S. Hi si ronymus lib. I. advers. Jovinian. , S. Pacianus epist. 3. ad Sym-pron. Bibl. PP. tom. 6, & S. Augustinus serm. 293. edit. PP. Benedict., ex eo , inquam , principio efficitur plane penes unum Petrum cum Ecclesiae Romanae Episcopatum , tum Ecclesiae universae Primatum integrum stetisse , atque ab utroque gradu arcendum procul Paulum . Sed quid hic SS. Patres commemorem , quandoquidem hoc in principio stabiliendo vel ipsi , qui inter Protestantes mitiori ingenio pra stant , convenerint ὸ Cassander in Consultat .art. 7, scripserat:quod ad unitatem,hujus externa Ec cIesae requirunt obedientiam unius jummi Rectoris , qui Petro
in regenda Christi Ecclesa , o uus, ibus pascendis Dcceserit, non es a consensu prisca quoque Ecelsae alienum. Certe Ambrosus Damasum sua aetate Episcopum Romanum totius Ec-
elisae Christi Rectorem vacat: eamque in rem congesserat pleraque alia Patrum testimonia. Jam vero Grotius in Annotatis ad hunc Cassandri articulum S Bene , inquit, C under ad Ecclesam dis- eernendam a Sehismaticis addidit unitatem ex Christ tuus di GO ,γοan. I 3,3 I. Haec unitas non animo tantum retinenda es,)edes Sacramentorum communione, quatenus fleri potes: id vero sei inon potes, ais plebs Praepositis obsequatur. Es enim Ecelisa corpus quoddam , ἐπ proinde functuris qui Udam compaginatum Ephey qui6. Hae juncturae sunt Episcopi in parte minore , in majore Agetro politae, aut ut in Africa se soporum Seniores , in parte adh*c
72쪽
VINDICATA. PROLE G. s. Il. Imajore Exarchae o e Primates, quales illi Cartharine, o alibi:
rursum in majore alia Patriarchae , es in toto corpore is , qui Prin-eeps est Patriarcharum Episcopus Romanae Urbis, qua omnia eοκ- formata sunt ad exemplar Principatus ejus, quem Petrus in tuto Chrsi habuit in Apsolos 3 unitas enim Antisitis optimum adis
versus Sehismata es remedium, quod es Chrisus monstavit, Neomprobavit experientia . Hanc Principatur in Episcopo Romano utilitatem ingenue agnovere AEgelancthon multis locis, Parebus Rex Britanniae , multique ex Protesantibus viri eruditi. Quamquam postea quemadmodum Cassander id potestatis genus Romano Pontifici attributum consensu Ecclesiae asseruit, Grotius pariter non divina institutione , sed Ecclesiarum consens One Primatu Romanum Pontificem potitum sibi parum consentiens pugnet. Quamvis etsi Paulo illud prius , videlicet una cum Petro Ecclesiae Romanae Episcopum gessisse concederemus, quod concedi ab Dque ullo Primatus Petri dispendio posse nonnullis visum est 3 uni tamen Petro a Christo Ecclesiae universae collatum Primatum jam ostendere adgredimur. Quia vero id praesertim auctoritate Patrum conficiendum nobis sit, consulto ab iis commemorandis su persedemus ι qui speciatim primas Petro supra Paulum dederunt, quos interea si eompertos habere desideres , praesto tibi sunt, qui
longos eorum catalogos texuerunt. Sande rus lib. 7. de visib. Ecclesiae Monarchia , Isaacus Habertus de Primatu Petri lib. I, &Cl. Thomas Mamachius Orig. & antiquit. Christ. tom. s. lib. q.
P. a. cap. I. I. s. n. Io, a quo Patrum , Scriptorumque Ecclesiasticorum , qui Paulo Petitum expresse praetulerunt, numerus recensitus ex I.&II. saeculo est 3, ex. III. & IV. est V, ex V. N VI.
1 ΟΦ, omnium 3 si quot nempe sat, superque sunt ad Jansenistarum, Quesnellianorumque Patrum, & Scriptorum numerunia objicientum retundendam audaciam .
Neque vero obtrudas factum aliquando, ut in Republica Judaica, quae plane suturae Christianorum Ecclesiae formam praeserebat , duo eodem tempore audirent, qui summam administram dae rei sacrae tenerent, Moses, & Aaron nimirum , quin tamen Pars L. F peri-
73쪽
a P Riv ILEGIA ROM. PONTIFICI periculum ex bicipiti capite scindendae Synagogae immineret , &in Republica Ethnica duo eodem tempore frequens Imperatores pariter suis sie , qui rei civili administrandae simul manum admoverent , quin tamen propterea biceps Imperium evaderet. F1eri igitur potui ise , ut Ecclesiam Romanam uno, eodemque tempore Petrus, Paulusque administrarent summa consensione , qua fieret pariter, ut ex duobus unum veluti caput conflaretur , quomodo integra,intemerataque Romanae Ecclesiae unitas maneret.Nam cum duplici capite cohaerere Ecclesiae unitatem , regimenque
Monarchicum nullo modo posse satis probatum est . Exemplum vero Reipublicae Hebraeorum ad rem non est; neque enim in omnibus Christianae Reipublicae speciem Synagoga illa praeserebat, cujus, non secus ac civilis ratio saepius varia fuit, sacra etiam non omnino cum Christiana cohaerebat: neque vero Moses proprie summum Pontificem egit , ut S. Τhoinas docet in . dist. 19 , vel si egit, ut censent S. Gregorius Nazianz. orat. 6 , & S. Augustinus in psal. 97, extraordinarius , Deo ita disponente , ut vocant, ac temporaneus, non etiam sicut Aaron ordinarius, perpetuusque, ut nostri pugnant. Videsis Tostatum quaest. 4. in cap. 8. Levit. ,&Haber tum lib. a.de Primatu Petri cap. I.In Romano demum Imperio etsi aliquando duo simul audirent Imperatores , longum tamen a latumque inter eos intercedebat discrimen a nam ut de iis taceam, qui diviso ab Oriente incidente , vel in Oriente, aut Occidente divisis Provinciis , in diversis partibus principabantur, ita enim ii non unam Monarchiam, sed duas , aut plures consabant 3 qui ad Imperii consortium advocabatur , Imperatorque designabatur , is quidem Imperatoris nomine, non tamen Augusti audiebat, Proconsulatus etiam , ac Tribuescia potestate desungebatur e summa tamen auctoritas unum apud Augustum inte-
74쪽
INDICATA. PROLE G. S. III. 3 De S. Petri in Ecclesia Universa Primam.
P Raesentis controversia: enucIeatio, ac resolutio ab ea contro versia quoque pendet: Num Christi Vicarius fuerit S. Petrus, & a Christo Primatum in Ecclesia obtinuerit: num exim Petri in Primatu Successor sit Romanus Pontifex, ac Christi viaces perinde in terris gerat, quae duo in antecessum optima ratione stabilienda sunt, ut ea , a quibus optima consecutione cetera fluunt. Ergo quod ad Petri Primatum spectat is pra alios Apostolos, quem impetere inani conatu , tum Graeci Schismatici , tum Lutheri , de Calvini Sectatores , tum cum Marco Antonio Spata tensi superiori in para gr. Romanae Ecclesiae osores enituntur , Petro ajentes collatum Primatum quidem , vel ordinis , quod primus fuerit ab Evangelistis nominatus; vel vocationis , quod pri- is fuerit a Christo adstitus 3 vel dilectionis, quod posior a Christo fuerit amatus, quae plane, aut non vera, aut incerta sunt: nam primus ad Christum venit Andraeas Jo. i, dc Christus maxime Joannem dilexit Io. a i , xo, Petro collatum fuisse a Christo super omnes Apostolos Primatum, non modo dignitatis , sed auctori, talis,& jurisdictionis Fides docet testimonio fulcita S. Scripturae , & Traditionis. Et primo S. Scripturae. Nam Matth. I s. sic Petrum Christus alloquitur : Tu es Petrus, e Juper hanc petram aedis M Gelefiam meum , es tibi dabo claves regni calorum ἶ ex quibus sic instituitur.argumentum . Ecclesia Militans speciem exprimit Ecclesiae Triumphantis, di Christifideli, eui gemui ια prima consertur , in secunda gloria promittitur , unde ad Ecclesiae Triumphantis instar Ecclesiae Militania, regimen a Christo institutum est , ut observant S. Thomas lib. q. coni. Gent. cap. 76sDuVallius, Bellar minus, Diana, Pueroni iis de regul. Aristocr. t m. I. eap. 3 , Paulianus de Jubil. lib. 3. cap. i , di alii et Itaque supremam potestatem habuit S. Petrus in Ecclesia, qui potestatem habuit regendi MiIitantem , de potestatem aperiendi aditum M Triumphantem: sive S. Petrus auctoritatis, di iurisdictionis Pri F a m a Dissili orale
75쪽
matum tenuit, super quem Christus Ecclesiam Militantem aedificavit, cuique claves Ecclesiae Triumphantis concredidit. Probatur consequentia . Quod praestat fundamentum aedificio, praestitit Petrus Ecclesiae; at illud aedificium totum regit, igitur hic totam
rexit Ecclesiam . Quod usu hominum significant Claves , idem significant Claves Petro traditae; at Claves significant aperire , &claudere ; solvere , & ligare ; obIigare , & remittere ; itaque hoc significarunt in Petro, cui proinde dictum: Suodcumque flveris &c. Quid dixi usu hominum Θ usu Spiritus Sancti Clavium traditione Primatus, seu suprema Potestas significatur: ita Isa.aa..ad fgnificandum Eliacim Pontificatum dicitur : Dabo elaves domus Davidsuper humerum ejus , es aperiet, , non erit, qui claudat, H claudet, es non erit, qui aperiat. Ita Apocalyp. 3. ad significandam Christi Domini supremam Potestatem dicitur: me dieit Sanctus verus , qui habet elavem David, qui aperit, is nemo claudis , elaudit, es nemo aperit .
Ad primam allatae Scripturae partem tres opponuntur inter pretationes: prima Calvini lib. q. instit. cap.6. per Petram inteuligi Christum juxta illud i. Corinth i or Retra aurem erat christus : atque ita S.Augustinus sermo I 3.de Verb. DOm. , & trae . I a
in Joan. interpretatus est. Secunda Lutheri, & Illyrici per P tram intelligi Fidem , & consessionem Petri: atque ita interpre-pretati sum S. Hilarius lib. s. de Trinit., S. Cyrillux Alexandr. lib. q. de Trinit. , & S. Chrysostomus I m. s s. in Matth. Tertia Erasmi per Petram intelligi etiam alios Apostolos, &Fideles3 nam Apostolis veluti super fundamentum superstructa Ecclesia dicitur Epheca,ita origenes tract. i.in Matth. Verum obvia,litteralis , & germana interpretatio est, pes Petram intelligi Petri personam et tum quia ita de persona Petri interpretati sunt Tertia Iianus lib.de praescript. cap.21,& Iib.de pudicit.ὐrigenes hom. I xod .,
S. Cyprianus epist. ad bubaianum , & lib. de Unit. Ecclesiae , Fir- milianus epist. ad Cyprianum inter Cyprian. 7s , S. Athanasius
orat. de Incam. ς Eusebius lib. 3. demonst. Evmg. cap. , S. Ο tatus lib. a. adv. Parmen. , S. Epiphanius in Anchorato , S. Gregorius Naaianz. orat. de moderat. in disput. , S. Chrysostomus
76쪽
ViNDICATA. PROLE G. F. III. Asversu, Eunomi uin , S. Ambrosius in psal. 3o , & serna. 47. de Fide Petri, S. Hilarius in cap. Iε. S.Matth. , & in psal. III , S. Zeno Veron. lib. I. tract. I 3 , S. Hieronymus epist. 17. ad Danaac,& epist. ad Marcellam , S. Augustinus in psalm. contra pari. Donati , S. Leo Mag. ser m. a , & 3. de sua assumt., S. Gregorius M.
lib. 4. epist. 3a , & 33 , aliisque in locis , S. Paulinus epist. q. ad
Severum , S. Maximus Tauri n. serm. de S S. Petro, & Paulo, aliique . Praeterea hunc sensum exigunt tum pronomen demonstrativum , tum historiae contextus, tum Christi promissio ; nam pronomen hanc demonstrat eam petram , de qua Christus dicebat at Christus dixerat: Tu es Petrus, seu Tu es Petra , qtiasi diceret, super quam aediscabo Ecclesam meam: contextus etiam sermonis Petrum indicat: nam interroganti Christo Petrus responderat: Tu es Christus e consessionem Petri Christus exceperat:
Et ego dico tibi: denique in confessionis praemium singulare Petro privilegium indulsit , scilicet quod dicebamus , super alios Primatum, verbis illis : Super hane petram aedificabo Ecclesiam meam; cui etiam promisit: Tibi dabo claves &c. To enim Tibi nunnisi ad Petrum referri potest , cui dixerat: Tu es Petrus . Neque vitilitiget quis cum Calvino, & Casau bono exerc. I s. in Baron. non bene cohaerere Petrus , &super hanc petram , dici enim oportuisset, vel Petrus, & super Petrum , vel petra , & super petram . Nam,
ut notavit Bellarminus lib. I. de Rom. Ponti f. cap. I o , & MaI- donatus in cap. I 6. Matth. , S. Matthaeus Hebraice , aut Chaldaice scripserat, quae linguae carent ista generis differentia , quae est in Graeca , 8e Latina Petrum inter, & Petram , sed uno eodemque vocabulo Hebraico , vel Syriaco Christus dixerat: Tu et Cephas , idest petra , S super hane petram . Ex Graeco vero
Codice vertens Latinus interpres reddidit: Tu es Petrus , ea nimirum de causa, quod quum apud Graecos tam Πρυμ, quam met a significet Iapidem , & Graecus Codes habeat Πε, dc postea Πνυα, interpreti Latino visum est homini nomen masculinum tribuere , quam foemininum . Denique Petrae nomine eo loci designari S. Petrum fassi sunt i pinet Erasmus , Hammondus, &Clericus comment. in cap. I 6. Matth. , ab iisque suorum symmitarum cavillariones exsufilat M. t. p . F
77쪽
M allataxautem interpretationes repono Patres illos laud. tos nostram . & aliorum longe plurium interpretationem non excludere , imo nec omittere . Nam S. Augustinus per hanc petram intelligi personam Petri docet in psal. 69 , in psal. coni. par. D nati, serm. 69. de Verbis Domini, nunc I 37 ,& lib. i. Retraei. cap. a r . relata duplici interpretatione , scilicet per petram intelligi Petri consessionem , di ipsum Petrum , permittit lectori eligere probabiliorem, quae plane aliorum Patrum est. Ideo vero S. Augustinus illa verba Super hanc petram ad Christum perinde quandoque retulit in libro contra Epist. II. Donati, quia agens contra Donatistas vim Sacramentorum in sanctitate ministri collocantes , veritus ne , si in Petro Ecclesia fundata diceretur , ex stimarent homines Petrum propria virtute Ecclesiam fundasse , ad Christum ipsum verba illa reserenda duxit . , S. Hilarium , & origenem nostrae interpretationi etiam suffragari supra diximus: sed& suffragatores habemus quoque S. Cyrillum Alex. lib. a. in Jo ann., S. Chrysostomum hom. s . in Matth.& hom. in psal so,
S. Petrum Chrysologum serm. 4 , di Patres Synodi Ephesinaeact. 3 , qui verba illa: es super hanc petram de persona Petri aper
te exponunt; & Patres 63o. Concilii Chalcedonensis act. 3. Pe trum appellantes Ecclesia petram , & Crepidinem. Si qui vero alii sint, intelligo enim plures alios a Protestantibus objectari Patres,
qui locum illum Matthaei vel de Christo, vel de Petri fide, vel de
consessione interpretati sunt,confidentissinie aio eos omnes nostrae non refragari aliis in locis superius laudatis interpretationi, qui ita demum commode explicandi sunt, ut Christum quidem praeci pilam Ecclesiae petram, Petrum vero secundat tam Ecclesar a Chrusto vice sua constitutum velint e fidem autem Petri, sive consessionem in causa fuisse, cur Fidei, Ecelestique firmitas in Petro ipso collocaretur. Ad secundam vero partem allatae Scripturae tres pariter Oppo 'nuntur interpretationes et prima , quae est Lm heri lib. de potest. Papae, Calvini loc. cit., Centuriaiorum , Synodi Smal cadicae lib. de Prima uiri pie collatas Petro Claves ait, sed nomine Ecclesae , cuius personam gerebat. Ita intellexit S. Augustinus tract. Io , & ra . in Joann. , & Enarr. 3. in psal. 3ο Disiligod by Cooste
78쪽
VINDICATA. PROLE G. Is . III. - γSecunda, quae est Salmasii lib. de Primatu Rom. Pontis,de Dominis lib. I.de Rep.Eccl.cap. 3,Gerardi consession. Cathol. tom. 2, utriusique Spanhemii tom. a.oper. S. 3 , Dei lingit observat. sacrar exeriscit. 6, Forbesii instruct.his Theolog.lib. I s.cap. 3,aliorumque similium,collatas Petro Claves pro omnibus Apostolis contendit,quia nomine Apostolorum Christum consessus fuerat, quam consessionem praemio donabat Christus.Tertia,quae eorumdem est, per Claves collatas intelligi jubet solam potestatem ordinis,& jurisdictionis,scilicet absolvendi a peccatis,quae aliis plane Apostolis communi fuit,quibus dictum est:Aeeipite Spiritum Sanctum,quorum &c. Verum perClavium traditionem singulari ratione Petro factam intellexerunt Petro collatum Primatum auctoritatis,& jurisdictionisSS. PP. , ita Tertullianus Scorpiaci cap. I ci, S. Cyprianus lib. de unitate Ecclesiae, S. Hieronymus lib. I. adv. Jovin. , S. Augustinus in psal. Io 8, & tract. Ia , S. Leo serm. 3. in annivers. suae consecrat. , S. Gregorius lib. 3. epist. 37 , S. Hieronymuscit. IOc.,& lib. I. contra Jovis. , S. Optatus Mille vita lib. I. ad ver. Parin men.: Eo 'unitatis , inquiens, Beatus Petria.... spraeferri
omnibus Publatis meruit, es claves regni Calorum communicandas caterissias accepit.Viden jure hinc adstrui Episcoporum juri Ddictionem a Romano Pontifice velut a fonte immediate profluere ΘAd allatas vero interpretationes Clavium repouimus ad primam, illius propositionis , scilicet Petro nomine Ecclesiae collatas fuisse Claves, seu Petrum Claves accepisse , ut personam gerebat
Ecclesiae , duplicem esse sensum , quod ei collatae fuerint Claves veluti Ecclesiae Legato , aut Vicario , vel ut Ecclesiae Rectori supremo post Christum , & sub Christo supremo Ecclesiae Pastoriquas proinde non in propriam dumtaxat,sed in communem Ecclesiae utilitatem, & quibus non esset solus usurus, sed quae Episcopis,
Perinde communicarentur cum dependentia ab eo, acceperit: pramus sensus est falsus 1 nam frustra ei dictum fui siet peculiari ratio. nee Tibi dabo claves , quum eadem ratione id dictum quoque ceteris Apostolis suisset, qui non secus, ac Petrus Ecclesiae Clavi. bus usi sunt, unde si Gaves datae Petro , intelligi deberent Ecclesiae datae , quomodo Christus eas Petro daturum se promisit, ut ejus consessionem remuneraret, di Petrum suam divinitatem con
79쪽
fitentem commendavit Θ Ais dictum Petro non in praesenti , sed in futuro : AEdiscabo, dabo : id recte quidem, nam in vivis degente Christo, ac nondum a hristo constituta Ecclesia, Ecclesiae Re ctor
constitui Petrus nec debebat, nec poterat. Secundus igitur sensus est verus, obvius, litteratis, & intellectus a Patribus supra laudatis : nam S. Augustinus serm. 13. de verb. Domini, Petrus , inquit, Ecele Auram portans, Amsolatus Principatum tenens dcc.,& tract. I 24. in Joann.: Ecclesie Petrur Apsolvi propter Ap μlutus sui Primatum gerebat florata quadam generalitate pers
nam, quia enim ad ipsum propria pertinet natura, unus homo erat, gratia unus Chrisianus, abundantiore gratia unus, idemque primus Apostolus . Christum quoque gessisse figuram Ecclesiae docuit
S. Augustinus lib. r s. de Trin. cap. 26, quando baptizatus est: nemo tamen dixerit revera Christum non baptizatum t igitur etsi Petrus personam gesserit Ecclesiae, quum Claves recepit, revera tamen in propria persona recepit. o pacto quoque Judas corpus
malorum repraesentavit, ita Petrum corpus bonorum repraesentasse
docet S. Augustinus in psal. io 8 : igitur non secus ac in persona sua id Iudas implevit Chi istum prodendo , ita Petrus Claves a Christo accipiendo . Quemadmodum denique juxta eumdem tract.ult.in Joan.S.Ioannes,quum recubuit supra pectusChristi personam gessit Ecclesia Triumphantis, ita Petrus Claves recipiens personam egit Ecclesiae Militantis, at ille personaliter supra pectus Domini
recubuit: hic igitur personaliter Clavium potestatem recepit. Ad secundam reponimus in Petro , & cum Petro equidem ceteris etiam Apostolis collatas fuisse Claves , at non aequo jure , sed cum dependentia , & subordinatione ad Petrum et seu potestas Clavium nomine collata in ceteris Apostolis extraor dinaria fuit, de qua dicendum erit infra observ. a , id exigente tum Ecclesiae nascentis bono; in Petro vero ordinaria fuit . Nam ita docuere S.optatus Millevit. supra relatus , id S. Leo cit.serm sid S.Cyprianus loco indicato inquiens: E quamvis Osolis omniabus parem potesatem tribuat tamen, ut unitatem manifesaret, unam Cathedram instruit, es unitatis ejusdem origiaem ab uno in-eipientem sua auctoritate disposuit; id S. Cyrillus Alex. lib. 4. in Joan. cap. 4, id S. Augustinus serm. a o 8 , id S. Hieronymus loco
80쪽
eit. postquam enim dixisset omnes Apostolos Claves regni Gelorum accepisse , propterea tamen , subdit , unum inter duodecim electum fuisse , ut Capite consituto Schismatis tolleretur occaso . Ad tertiam reponimus Clavium nomine significari potestatem absolvendi a peccatis non modo , sed etiam leges ferendi, condendi Canones , regulas statuendi Fidei, & praefigendi morum , Censu.ris innodandi , convocandi Concilia &c., de quibus videndus Morinus de poenit. lib. 6. cap. 23 , ac pleraque hujus generis , quae Petri juri adjudicata primario sunt : N. Petrus , inquit S. Optatus , praeferri omnibus Apsolis meruit , ἐπ Claves
regni Caelorum communicandas ceterissolus accepit. Itaque judiciariam potestatem Clavium nomine Petrum a Christo accepisse tradunt Ori Senes tom. I 3. in Matth. pag. 7o, Tertullianus lib. de Pudicit. cap. Ei , S. Cyprianus de Unit. , S. Hilarius comm. in cap. II. Ma th. , S. Damasus carm. 37 , S. Cadestinus epist. 3.
ad Episcop. Illyrici, S. Sergius Epis. Cypri act. a. Concit. Later. sub Martino I , Ven. Beda homil. de S S. Petro, de Patito , aliique. Conser Alberi vin Pithium de Eccles. hier. lib. 7. cap. 7, Mauclerum de Monarch. par. a. lib. I , Lorinum in Act. Apost.
de Clave David lib. 3. cap. 3 , Hosium in Consess. Cathol. Fid.
cap. 2 6 , Azorium lib. q. cap. I O , & II. tom. a , Baronium adan. 34 , CretEerum in resp. ad Theses Humanianas cap. II, Bo- verium in Censura Marci Antonii de Do m. lib. I. cap. 2, BO
aium de signis Eccles. lib. 3 , & s , Coelia tellum lib. I. Monarch. Eccles. cap. 8 , Echium de Prim. Pontis. lib. 3. cap. 37 , Jose phum Stephanum Valentinum lib. de potest. coactiva Papae ,
Beccanum de Repub. Eccles. lib. a. cap. I , Bacchinium epist. q. Polam. adv. Piceninum , aliosque plures apud ipsos asserentes ex praefato S. Scripturae loco SS. Patrum communem , concordenique sententiam agnovisse, fassamque esse uni
Petro Ecclesiae Primatum suisse collatum . Pessime proinde apud bonum quemquam audiunt Launojus , & Dupinius , quibus, & illi quidem lib. a. epist. 3 , isti vero de antiq. Eccles discipi. differt. . visum est ex praefato 36. Matth. loco nihil pro Petri Prima tu confici posse . Qua in re pejus quodam ' .