장음표시 사용
461쪽
eius excitabatur principio eius ut Dei amandi, quem ut hominem diligebat & carum habebat Magistrum appellabat illum quem ante Domnnum vocarat, Angelis respondens: quod scilicet ipsimetiam loqueretur, &luminis infuῆpleni- tudine risentiret, quod e principuis diuini magi sterij erat effectibus. Hoc item nomen suauius erat,& ipsum erat,quo illum mortali in corpore agentem nuncupare solebat. Ilico ergo ad pedes eius procidit, eosque exoscu lari voleflat, velut primum quem post naufragium initenerat portum.Sed inhibuit Dominus dicens: Noli me tangere, nondum enim ascendi ad Patrem meum sed dic fratribus nisu. Ascendo as Patrem meum OPatrem vestrum, Deum meum. 9 Deum vestrum' perinde ac si dixisset: noli de pedibus meis tan gendis iam laborare, id alias liceb t,' neque enim tam cito ex hoc mundo emigrabo, sed festinando nuncia Apostolis meis,esse tibi me visum& quid tibi dixerim.; & haec dicens disparuit Pr ter di etam autem verborum IesuChristi emiacaciam , videbo item teneritudinem&affectum in legationis huius diuinae verbis latitantem cum discipulos tuos appellat fratres, suum Pa' trem de Deum, it lorum & Patrem & Deum esse 'ait, suum q udem unitate naturae, illorum vero unione chalitatis : aperte demonstrans propter conditionis suae mutationem affectus fili natui am nequaquam tamen mutatam
462쪽
rre illis retulit: quibus illa videndi desiderium imagistri iniecit, qui eue stigio illis apparens, di- j
xit, Asiete, quem conspicatae magna cum reue- irentia ad ipsum accessere , & humiliter ipsisin adorantes , illius magno cum asseetii pedes exosculatae sunt. Quibus ille : Nolite timere Ita nuntiatestatribus meis, pt eant in Galitiam ibi me videbunt. Hinc disco , Dominum quaerentibus 'se,& ex animo ad se anhelantibus, vItro occur
XV II. Mysterio non vacat, quod Apostolos Domitriis quod & Angeli ante dixerata0 in Galilaeam tendere velit vise Videant etsi immediate postii lis esset Ierosoly niis appariturus. Hinc nanim cum D. Gregorio disco 'duplici se seruis suis ratatione Deum communicare.Primo obiter &leui . termedijs in rumultibus, strepitu, commercijs&turba: secundo, intimius & abundanter in pace, quiete, tranquillitate tum interiori , tiun tiam exteriori. Egrediamur ergo libenter , cum iubemur, tumultuosa Hierosolyma, & pacatam quietamque Galilaeam petamus: post talem enim transmigrationem commodius nos Dominus vinsitabit, siepius nobiscit in aget, eiusque in anima nostra stratia copiosior erit.
Ex eo quod mulierum verbis credere nolumrint Apostoli, somnia illa & naenias arbitrantes, duo traho documenta; primum,vehemens res licuius, quo tenemur desiderium , & timorem quo ne ea contingat, metuimus in causa esse , cucin credendo difficiles simus:secundum, non mitius Reccatum esse , ut imaginarium & phai ' . rustia
463쪽
DA GLORIOSA CHRISTI RESURR. tasti cum dicere , quo i Dei reuulati' ne co-Rnoscitur, quam reuelati' nivia insta tabere de-bi lis cerebelli commenta Sc fictiones. Ergon nimis credulum , nec nimis incredui et messu Oportet, in relatis tam hominu i q. talia scri inarum aliorumq; idiotarum ad mentem admittendis; saepenumero namque fit, ut si rapticipas, scruor & deuotio interioribus illustrat jonibus,&apparitionibus exterioribus locu a dent; rpe etiam econtra amor proprius, sui ipsius aestimatio , iudici j debilitas, &curiositas occasionem patri mendaci j praebeant in Angelum lucis se tranSfigurandi. Ne credamus ergo nobisipsis, praelatorum, confessariorum, & superiorum nostrorum direetionem sequamur , & nulli patebimus periculo. Illorum vero est Petrum& Ioannem imitari , id est, operam Omne in dare , ut in ijs quae ad Deum speetant certi sint ipsi,&nos certos tutosque reddant. Hinc duo illi discipuli sepulchrum petiuere; &tametsi Ioannes, qni charitatem repraesentat, praecucurrerit, Petrus tamen, qui fidem designat, primus intrauit ; illius naq; est nobis quae creder e no credere, quae facere &no facere debeamuS, proponere. XIX. Volupe est Domino cum afflictis , cum deseloquentibus, passio iri S suae recordantibus, silcramentaque sua frequentantibus agere; h ac 'M. tque pacto patefecit se duobus disci salis in E natis tendentibus, &, si forte recedet e logius vidua
tur, nostris vult orationibus, gemitibus, lacrP-mis, poenitentiJs,&precibiis compelli. ita namque ad ea quae petimus nobis concedenda, inuitatui; dicamus ergo cum Iacob : dimittam
464쪽
3 CONCIO XVI. - . te risibenedixeiis mihi. Ut vero videam exemplum esse vel bo potentius , in fractione panis Dominus se patefecit, non vero in verbis, quibus Cleopham ac socium in via erat allocutus. In Via quidem Uerborum suorum dulcedinem illis . . & sapientiam ostendit, sed in mensa grauitatem, modestiam qua in manus panem sumere solebat, deuotionem quoque qua illum benedixit, reuerentiam, qua Deo Patri gratias egit, &charitatem, qua illum inter ipsos diuisit. Hac in actione oculi illis aperti.
- ΤenuS Graecus non modo eum ait d1 sparuisse, verum etiam inuisibilem factum. Est quippe decorporis glorios dotibus, se, prout anim ae libuerit,aut videndum dare, aut ab oculis homiis num subtrahere: cogitemus oportet, idem esse corpus, quod etiam oria Ie de Virgine natum erat,quod aquis superinambularat, quod secundo inimicorum manus, clam se subducendo, effugerat Nagarethi scilicet&intemplo , quod innion te ah abor splendenti facie visum erat, quodq; in Et haristiae institutioni immortali- et exae 1 passibi liter sese dederat.Quorum mirabilium nullum verae naturalique corporis sui re I itati repugnabat.
Sicut Dominus subtilitatis suae aut penetra- tionis dotem patefecit, quasido ianuis&feneis stris clausis coenaculum, in quo collecti aderant
Apostoli, ingressus est;ita & omnipotentiae suae efficaciam. & qubii ve ut absolutus Dominusinanimam intrare,eam consolari,immutare, prout
ipsi videbitur,potest,nihil ut ipsum auertat, aut
465쪽
voluntati eius resistat,mihi ostendit r item gramin fibsi osse sertios suos sensus, qui cordis ostia'
fenestra sunt propter metum Iudaeorum, ne scilicet peccatum,quod animae mors, ipsum ingrediatur,occludere.
stetit in medio ApostMornm Redemptor, velut sol quidam illustrans,velut magister docens, uti pastor gubernans , ut proteistor defendens, ut mediator pacifica, , ut pater filijs suis benedicens; docetque se pro his omnibus,reciproce nimae meae medium, id est cor,deposcere;me jur, si virtutes acqinrere velim, extremaeuitare debere,quod inter incredulitatem,&credulam superstitionem media sit fides , media inter prae sumptionem & desperationem spes, inter amorem naturalem & profanum charitas , inter indulgentiam, & nimium rigorem iustatia, inter astutiam & fatuitatem prudentia s inter temeritatem & timiditatem fortitudo , inter luxuriam , & invidam insensibilitatem temperantia , inter prodigalitatem & auaritiam liberalitas , t inter superhuam dapusillanimitatem humilitas , & sic de alijs. ' .
. Uarijs vicibus paeem Apostolicuis appre- catus est Dominus, & non pacem mundanam, sed suam , quae in interiori quiete consistit, quando scilicet animae cym Deo , cum proximo, & secum bene est. Quae pax non nisi post per actum euin passionibus bellum acquiritur, quae
466쪽
ud , CONeto XUI. nisi pareant imperant , nosque supplantant nisi subiugentur. Vt autem nulluin bello ciuili deterius ac metuendum magis, nullum domestico ciuilius, nullum personali domςsticum magis; ita nulla quam inter inferiorem S superiorem animae partem pax optatior. In ea regnum. Dei, quod intra nos est, consistit.. . XXIV. Cum Apostolis Redemptor ait: Egosum, tan tum dem dixit ac, Magister vester, S .cluator, R demptor, aduocatus, frater, & pater vester sum Et dum subiungit: Nolite timere, diceret vult, m do nae habeatis amicuiti,nihil est quod metuatis ndo ami tradis, totum amittitis, &cun Vnicimi me possederitis . nihil est quod perderς ' Vereamini XXV.
Non fuit charitati Iesu Christi satis Apostolis loc itum fuisse & se manifestasse;voluit m super aliam svrgularem fraternitatis & a flabilitatis notam addere, cibum postulando, & cum eis manducando,etsi ea actio foret Mnee a corpori sui gloriosi conditione aliena. Vnde ad bonitam tem adeo bum nam , & potius adeo humane diuinam, & dissipe humanam diligendam., quin 'etia ui ad humiliandum me, ubicumque proximo obsequendi se obtulerit occasio,excitabor. Ad haes in Eucliaristia Dominum propius recipio quani olim illum Apostoli recepere, dum sanetam eius carnem tetigere , & favum mellis
N partem piscis assi illi obtulere , quorum illud diuinitatis, hoc humanitatis eius est sym.
467쪽
vivens Pater, O ega mitro vos, adverbium hoc co- parationis yicut,maximae plenum est efficaciae. Perinde enim sonat .c si dixisset: hropter hominum salutem veni, vos item propter hominum salutem mitto: veni ut animas Deo patri reconciliem,vos autem intercessores & interpositoi es operis huius eximij conflictio: veni ut viam in Cel OS edoceam, vos aute mitto,ut quod cspi ipsi condi nuctis. Magnam item sicut emphasiit habet, etsi enim aequalitatem non denotet, aliqdam tamen dicit in omnibus missionis suae partibus simi l itudi n em,qualia sunt,docera & admi mitrare
sacramenta, animas regere , caecos i fluminare,
Claudis pedum usum reddere,morbidos sanitati retri tuere, mortuos suscitare,denique super duo decim sedes, velut iustitiae suae assessores, sedere, di i n iudici j die mortis vitaeque sententiam ferre. Non ait item: Peccata, qua remia esse declarabitis, sed qua remiseritis ramittentum, idque addita circumstantia imprimis notabili, quod nimirum insufflauerit in eos dicens: Accipite Spiri tumsanctum Et sicut eum Apostoli recepere, ita& conse Lirij peccatores poenitentes per λbsolutionis, quam reconciliationem sanctus Paulus nucupat, verba ore suo prolata ab Iuut Seliberant. Ut vero haec in Ecclesia potestas continuetur, voluit Dominus Episcopos, Apostolorum successores, eadem insufflatione, & eisdem repetitis verbis spiritum sanctum dare iis, q sSacerdotes constituerent, Una cum peccatorum remittendorum potestate. In quo bonitas ac misericordia Bel plane exstitit admirabilis & in- A a s effabi-
468쪽
tisset, non tanti ingens eius liberalitas fieret,quatam amplam offensarum remittendarum pote statem deditrverum cum sanguinis pretio & tam, extremis cruciatibus eam compararit, quiS non miretur,&velut extra se tam immensam considerans imisericordiam rapiatur l. XXVII. Qui hominis imbecillitatem, cordis humani duritiem videre voluerit, & quod ad Iesum Christum nemo ni si per fidem quod omnes ei indiscipuli constanter docuerunt, & etiam mina hodie docent) perueniat; quomodo item fides infusa Quae vera est non nisi a Deo ve- . Diat, sancti Thomae incredulitatem consideret... S. Petrus certo illi asseuerauerat visu a se Dominum, item discipuli ex Emaus retici si , multe. res quoque quae ad sepulcrum luerant, idipsum confirmarat & ipsa Deipara mater, & reliqui A-- postoli collegae eius; non tamen horum quidquase crediturum ait,nisi videret in manibus fixuras & mitteret digitum in loca clauorum , SI manu in latus eius. Quae cordis durities quatuor &quidem graues erroreS continet. Primum, quod , . a ceterisse Apostolis,vel forte taedio victus, vel aliam forsan ob causam se subduxerit, quam obrem Iesu Christi visionis bono tum quidem priuatus fuit. Secundus fuit, iudiciJ propri; pra fracta duritia, cum contrarium tot viri fide di nise sitniassererent, occulta quadam superbia suam aliorum sententiae opi ni onero praeferens. TCrtius fuit, praesumptio&curiositas, quod mediu
469쪽
Dp GLORIos A CARISTI REs v R. DI modumque quo crediturus esset, non vero alio, Deo praescriberet. Quartus, quod octiduo in mala hac dispositione pei seueraret, condiscipulorustiorum testimonii s dispositionibusque cedere detrectans. Quos errores numquam in electa illa Dominus anima tolerasset, nisi magnum in de elicere bonum potuisset, idque etiam in Apo- sol; huius commodum, qui exinde humilis esse didicit, & nomen Iesu Christi ceteris Apostolis longi iis remoti usque per terrarum orbem diffuderit, quin etiam in nostrum , eo quod Thomae incredulitas ad nostrae plagas curandas plurimuconduxerit. Credibile porro est illum ad Domini pedes se abiecisse, ab eo tangendo se abstinuisse: sed manum eius Dominum apprehen disse, eiusq; ita desidet io satisfecisse; in quo cha ritatis sus mansuetudinisque magnitudinem patefecit, uti & quando ante ostiduum alios APOSTOLOS inuitauit ut se tangerent & palparent , itaque verum se habere corpus ostende-- .
O n sex rationes vulnerum suorum notas i& signa Dominus retinuit. Primo , ut magis. confirmaret eos quibuS,resurrectionis fidem in is .cturus, efffet appariturus. Secundo; ut illa vidim
riae testimonia siprent, & irrefragabile triumphi sui indicium. Tertih, ut nos vetuistis stri pios in manibus, pedibus alligatos , & cordi insculptos haberet. Quarto, ut Deo Patri 'eadem exhiberet, quoties peceatis eum no
stris ad iracundiam prouocassemus. Quinto, ut i velut illicium forent, quo ad ipsum acceder
470쪽
3 ... CONCIO XVI.' Telnus,quodq; ad ipsum. amadueiq; obedie tu in uitaremur, perspicietes quantu nostri ipse causapnaestitisset. Sexto, ut damnatos in die iudici) cofunderet,&praesertim Iudaeos, quando accepta ab ipsis&pro ipsis vulnera ostendet iisque q i Od. in libro de symbolo scripsi Augustin .ex Drobrabit: Ecce homo, quem crucifixistis, res ite Put in a qua i ixistis. agnoscite latus . quod limoea pCrso rasis, quod tam his, quam ιllis apertum fuit,
ri initicines praeconia &benedictio ues et-
Apparuit Dominus S. Petro, Ioanni,S alijs qui .ie discipulis in. littore maris Tiberiadis, qu tota laborantes nocte nihil prendiderant; qui sum tuam impotentiam agnouissent, &pisces allicere se non potuisse confessi essent, tum Dominus ad dextrum nauigii latus rete miti. iussit:tantam porro piscium multitudinem con-
Clusere, ut rete ad littus trahentes centum quinquaginta tres pisces maiores numerarint. Ita
quando meum nihil agnouero, & nihil me in me ipsis posse confessus fuero, tum in me & per me ad nominis sui gIoriam & honorem Deus
magna mirabiliaque efficiet. . XXX..Ioannes primus Redemptorem agnouit, pri-1rius Petrus ad illum acciesrit, praecingens enim se in mare se proiecit,& versus littus ad Dominum natauit, cymbam praeueniendo: unde disco Itamcontemplativam magis illustiari, & actiua Plus operari.