Quaestionum Plautinarum liber primus, sive De hiatu in versibus Plautinis

111쪽

iis locis, illustretur oportet, et praeter omnis ars ilia, tantopere olim celebrata, qua tam θικῶς mores, quam Hoνομικῶς actus egregie adornavit Terentius, accurate est examinanda et in singulis enucleanda. Cuius quidem rei licet praeclara a doctis quibusdam. edita specimina sint tamen totiun id munus a nemine dum iuste expletum esse et sentiri facile et sine superbia dici potest. Restat etiam, ut quum ipsa poetae vita, perobscura illa quidem nonnullis in partitibus ac dubitationis plena, in disquisitionem vocetur, tum vero, qualis fabulariun varias per aetates existimatio fuerit et imitatio, eo consilio,

quod huius libelli . . seq. ipse aperitus signia ficavi, de industes investigetur. Atque ego hanc

quidem curam, alias habendam . sepono nunc id tantum ago, ut tam in initicis quam in gram. maticis, in quibus totius sane re fundamentum positum est, praestantissimum illiu Latinorum poetam, quacimque ratione, Possim, adiuvare experiar. Terentium autem quum tractarem, fieri non potuit, quin item ad veteres Commentarios, qui Donati nomen prae se ferunt, numma converterem, eorumque rationem et Comditionem curiosius examinalem. Res ipsa tamen

hortari videbatur quoniam a nullo id negotii

112쪽

adhuc susceptum erat, longius repetere, ac de omnibus universis Terenti enarratoribus paucis disserere.

Iam vero hoc, quicquid est Iibelli, quam sit tenue, ipse praesertim sentio, et vix studiorum, quae in Seminario nostro Philologico lamtissima cum contentione rigent, primitias parvaseriissitis offerre ausus eram, nisi a Sodalibus , lectissimis atque ad laudem nobili industria ce tatim euntibus et meliora his et exquisitiora iam parari moxque effectiun iri haberem cognitum. Scrib. in Academia Byrussorum Nienana e tremo inrtio 1821.

115쪽

EIUS INTERPRETE

DISSERTATI CRITICA.

117쪽

ANDR a. l. 15. Sos. Gaudeo Si tibi quid feci aut jocio , quod Placeiit, Simo;

E id giatum fui e advorsum te, tabe giatiam. Omnes, quo scio, interpretes haec verba ita accipiunt, ut gratum significet iucundum, et advorsum te dativi tibi vice fimgatur. Quod an recte fecerint, Vehementer dubito. Si verba, id gratum visae a orsum te, nihil aliud desim rent, quam quod vulgo dicunt Tere11tius roviiis idque melius dixisset, Si tibi quid feci, aut facio, μοὐρlaceat, Simo, gaude et habe gratiam. Quanquam vel hoc pacto haeret oratio. SeTUS, ut est eius natura, gaudet quidem, si id quod facit, domino placet cur etiam gratiam h beat, nisi propter beneficimn ipsi a domino oblatinii Quod et res et ententia requirit, ipsis

118쪽

in verbis latet Latini, aeque a mos, verbis gratus et ingratus de re et persona iuxta utuntia. Terent Eunuch. m. . .: Est ism datum Profecto, ut grata mihi sint, quae facio omnia. Heaut Π. 3. 21.:

Quoi tamen nunc faciam: tum, cum gratum a se Potuit nolui.

Difficilem ostendes te esse, et ignosces tamen Post et id ingratum.

Plaut Asim. I. 2. 10.: Ingrais atque irrita esse ninia intellego quae dedi et quod benefeci. Amphitr. ProI. 48.e Gratum arbitratur esse id a vobis sibi. ubi lagantur velim quae notavita. F. Gronorius. Iam vero hac ratione belle omnia cohaerent.

Dicit servus: Gaudeo, si tibi quid feci, aut facio, quod placeat, Simo, et id gratiam mihi

rettuisse Aud te, habeo gratiam. Respicit scilicet libertatem, qua herus ipsum bene meritum donaverat. A Oratam te interpretatus sum via te, Scholiastem ad h. l. secutus, aliosque Grammaticos veteres Priscian lib. XVIII. p. 1182. Pulsch. Attici ἐναντίον τουδε pro coram illo. Terentius in Andria Id gratum fuisse ad ratam te habeo gratim μ' on. arceti. c. . p. 615. MAdvorsum a ud significat. Terentius Andriat

Et id gratum fuisse vi q. . ui quidem verbi

119쪽

usus Isi quoque scriptoribus est Dequens. i. Hus XLI. 29. Nihilo plus fidei auctoritatisqhio habemus adversus Romanos, qui semper socii atque amici fui is, quam Aetoli, ut paullo ante hostes fuerunt.' Cons. Walchius Emendat. I in

p. 250.

ANDR. et 1. 25. Nam is,ostquam recessis eae ephebis, Sesia, .a

Liberius vivendior Aotestas nam aritea Qui scis posses aut ingenium n cere, Dinn αιῶ, metua, magister prohibebi e SORIta est. etc. Persuadere nobis studet encleius, genuia nam lectionem a se sic restitutam esse: Dera .isendi fure Motestas. Propius ad vulgatae I ctionis vestigia accedi posset scribendo Libere Cisendi, quod aeque bene dicitur. di Oudem dorpium ad Caes. Beli. iv. . . Sed vereor,

ne omnino ea, qua usus est Benileius ratio sp ciosa sit magis, quam vera. ,Liberi , in I ut, metro officit. Atrii ego, turi aurer con, Ilo, et visendi difflabo proni incio, plane utident audire mihi videor munerum, qui hisce versibus Baest Heaut L 1. 86.: Interea usque illi de me supplicium dabo.

120쪽

Vivendi mitem recte 1syllabo effertur. IN tera enim , duabus vocalibus inclusa, an TO- nunciando apud Comicos quam saepissime elidibriu , et utraque vocalis contrahitur in imam, ut in GVis, boves, novus, Davi , levis, etc. Cons. Hermarinus Element. Oct metr. p. b. f. 29. et Schneideriis Berotinas, Graium Lat. Om. I. p. 362. Sed liberius ' pergit Benileius, Semtentia quoque officit quippe, si uno liberius vivendi potestas erat, etiam, tu ephebus esset, Iibere vivendi potestatem habebat. Atqui hoo falsinii dum in metu agebat et sub magistro 'Hoc libenter concedimus, quicquid inter se comparatur, affinitate quadam conitinctinia sit necesSctesse Libertinum si liberiore vita, quam ima in servitute degeret, uti dicas, absurdi quid dixisse vix negabis. Longe diversa ratio inest nostrae quaestioni iuvenis ephebus, etiamsi durissimo sub magistro ageret, nunquam SerVili. Utebatur conditione, sed, ut libere natus, qua Vis Nigua, tamen aliqua semper libertate frumhati:x. Hanc respiciens bene et ver Compar rive pater dicit liberius iNendi. Vir doctus in Misceli. Observ. l. In p. 391., dum Vulgatae lectioni contra Benileiiun, magno, ut Solet mo liniine patrocinari conatin , prorsus a via abe ravit. Qualia, quum graviora restent, taedet refellere. Bentleius enim aeque callide, nihilo tamen, ut puto, felicius, id quod ubinde s-