Quaestionum Plautinarum liber primus, sive De hiatu in versibus Plautinis

61쪽

n. a. Munera sunt Mini, et sua mis in vacinthus. UIL 5 3 Stant et seniperi, et casta necta

x, 3. Ilum etiam lauri, etiam laver

ricae.

Atque etiam lauto ita visum esse, multis ejus locis apparet. Curcul V, 3, 46-Eamvdit meretricem cera ea me diseris.

m Eadem eorrupiela occupavit Iaut fragmentum apud Festum v canitudine moro anulo PM-tus: A utius si aduersus aetaιam et vitis an tudinams ubi e cod. Reg. Berol. legenduin adver' gum. Ceterum nominum forma in udo apud pris- eos frequelitissima est. Apud Plautum oecurim albitudo, evitia apud avronem nam ita sor

62쪽

, in. 'Pror. Io lege: Nunc qud me disi diis obisAscere, raccinis mic nomen adce onago'st j bula, Ita est in ed. Ρr Bothius mira quadam ωαivoso ui fecit Ais Ceterum non possum assentiri sanno, totum hunc Prolo- .guis tanquam nimis ejunxim a Plauto abjudicanti, et potiris cum G. V. B. Wolffio, inter versum octavum et noniam XCidisse aliquid puto. Etenim in ipsa, quam ille accusat, e)unitate multum video lep0xis luam Urditur Prologus a masnifica compellatione magnarumque rerum eXSyectationem coticitat, qua dum tenemur antinoquo suspenso scire avemus, quid dignum tantoaonet hic promissor hiatu alia omnia eveniunt, sequitur nihil, ac nos delusos essε et i mitiem dicacem fumum vendidisse animadvertimus. Ejusmodi loca plurimum juvantur arte histrionis.

et De Protogis Plautinis P. ο, '

63쪽

Quare coniunctio disjunctiva ut saepenumero non elidituri Asin. IV, 1, 59-Anculamferre Mneri aut PMini Hermannus Elem doctr metr P. I9o. hunc hiatum nomine proprio excusan mputat, de quo dubito. Ceterum suam pbstfer e, quod recte omisit Hermannus, deest etiam in ed. Ρr Both. Venerin Pseud. I, 37. Avibo aut re aut ρεra, aut consili hono. Both. Verbis transpositis: Aut s Juν. Poen V, 2, 49. 'Quid in Mnc venistis urbem, aut quin quaL

Similiter Virgil. Eclog. VIII, q. 'Aut Tmaros aut Rhodope, aut atrςmi Garamanthes. VII, 3. Veramus illefacit. Aut si non eic Ovid. Metiam III, II . ubibus esse . solet, aut Purpureae aurorae. Iuvenal. VI, 2 7. Quis nescit, aut quia n-Mirit vulnera alii

64쪽

Solemus etiam, natura ita ferente, in eoec Iamratione orationis cursum inhibere, quae mora an habet vim ut hiatus aures praetervolans nihil essensionis habeat Hoc primus observavit Seidlorus ' in tragicis graecorum poetis. Quod quum tragici hi Attici sibi indulserint, non dubaum est, qtii cum Comici, tum potissimum siculi poetae idUm fecerint. Nec desunt exempla tutius rei in fragmentis comicorum; sed

quum nim apud plero que major sit auctoritas coniecturarum, qu'm codicum manu scriptorurn, eorum numerus indies minuitur. Quoquo m'do se res habet apud me rcos, Plautum quidem in exclamatione sonabhorruisse ab hiatu, satis me dhmonstr turum confidό. Asin. II, 2 s.

65쪽

quanquam hic hiatus etiam a fine dipodiae excusatur Ceterum omnes libri ita ha- erit Bothius etesiam a ite secutus, in quo minimo eum sequi debebat, Verba trans. posuit Mea h. l. o n.

Hes Megadores haud decorum dotaus tuis factis facis.

Hei pro vulgato heia habet cod. Vrat et ed. Ρr rectissime. Nam magis convenit hei sermoni senis timidi et ingeimscentis ac deridi so ab altero suspicantis, quam heia, quod non nisi in cohortatione et ironia locum habet. Ceterum provoco ad judicium aurium, quae etsi in L rebus non solas possunt esse arbitrae, tamen in consilium vocandae sunt et prae digitis areverenter ha

bendae.

66쪽

t Eandem hujus literas ab initio voci Poritae vim

in vocis praecedentis syllabam ut apud Graeeos est, statuit I. Fr Gronovius observat. II, 7. Ρ -3. sed exemplis utitur nihl probrentibus. Nam Lu- , DTet. Iv, So9. meliores cetid habent inde retra

versum redit i converti euidem, non, retro Sum. ab. v. 262. Pr - - tanquum aliqua re 'arberet,

onLiquu lecti bos aliquae ras. ahesielaria. iitrumque 'cum D forma aliquae. xiscian. L. II1. p. 96. . uisci, simile est i qua e Prysi qua, ct Berillej ad Horat. Serm II 6 Io ram Acidalius docuerat, ἰautum passim ruabam M' . malem, roducere Bothius, omnes omnino ,γlaahas, quae in literam Haesinunt, in Tdum Pr duci a Plauto, multis demonstrare conatur a Amphitr. Prol. v. S. Iacas, ax-pla, Mibus

67쪽

hi duumviri sententiam suam eo armant, reviter perceusere, quo facilius uteIugiitur, num ast liquidum exclucta res sit. Aophi tr. D. I, 9. Tainen quin loquar haec ut faeta fiunt hic. exsus recta se habet, sed hi hi probat, nam loquar eommode p-st in tres syllabas dissolvi. v x tione tollitur unum,m is e Prisco aevo circumis fertur, extemplum genitivi in i in versu Ennii apud Donat ad Terent Hecyr so potius apua Servium ad Virgil Aen. Tarquini orpus bona femina lavit et unxit. Quam viam quare non imavit magnus Wolfius in not. ad Horat Sat. I. v. S.

nescimus.

in pater ult,mam esse ancipitem, dixerit liquas, a quente Homine proprio. Asin. IV, 2, . Age decumbamus sis pater. R. ut juareris. Hic personae mutantur.

M naechm. a, 8. si pauper est atque haud malus: nequam hab/tur. Mothitis primo versum corrupit cumque suum fecit. deinda pro Plautino venditat nam omnes lihri acripti et impressi habent: i ἐν paum etc. quo. genus hiatus ab intuo versus ferri Potest.

68쪽

muis est μου, -- invita quae ad virum nuptum datur. Interpunctione diremtum est uxor a seq.Po n I, 2, 15I.

Esi exclam tio. d. r. habet eo quid.

69쪽

In ista Variae fragmenti ai

Praecipua quasdam vis . in v or, o nexus docet. B.ig. uxor non e m odium. D mercat L M,6 o. supra dict*m est. Rud. I, 3, s. v. 16. Reig. v. 1o Both. metrum sera admodum dubium. Amphitr. I, I, 8 Deinde torque imperard in medium xeunt. Ed. Pro utrique imperutores, quod ego genuinum censuo sed scribendum imperatora' prisci enim etiam in longis syllabia Iistexam comittehant, vel ti Ennius p. est in Sa3.

Fimin. nam ibi quisque domi Romanu habet sat. Eimillimus huic locus est ejusdem Amphitri I, 1, 74. Imparator utrinque hine et illine Ioui. b. I, 3, 5 o. Αιque nox, quant fuisti langio hae prdaima.

70쪽

vindelendinii ess-- quod etiam deest in Nonio, qui eundem hunc versum habet.

Iuctantur. Par Puto serimum fuisse luperiore. idque aut quairtus casus numeri pluralis erit, aut supplendμni oeo. ut saepe, veluti PMQV, I, IN Tu, Sagaristio, occumbe in summo. Misi quia ideo soloecismum serendum censeat, qu' aedimus rusticu loquastari Qu. .go nego a sem

hahent assentior et imi Flunt ego. veneta 15I8. at tibi ego assentissi item Iuntina, Idina a Cra-taydria. Vulgatum et tibi assensior ego dedit a merstrius, quem sequuntur nanos, nullo excepto, Praeter Bothium, qui iure in numerorum incon-einnitate offendebat. Μihi praeplacet e ego ε

tanta igitur farragine, quam Bothius a rem suam Probanda n congessit stin autem viginti quinquo loci ad su-- qu.tuor idonei repexiuntur testes, quorum testimonio efficitia hoc nomι- num quorundam, maxime comparativorum, Fllabam finia Ie in ora ρud Plautum et se ancipitem ' Cujus rei hanc causam ει- prehendisse mihi videor, quod priso Latri pro liter mira multas vocalisitis nexam a mlh1hu eant. In exemplis, qua vare de L. L. VI, 5. adfori, est etiam jbnitos projanitor is Fessust Ἀνο εδitera ave antiqui posuerunt, ut majoribu' melio- ribus. Syllaba os viso apud Latinos Pruriri uuae.