Quaestionum Plautinarum liber primus, sive De hiatu in versibus Plautinis

71쪽

Praeter alios multos etiam hic locus documento est, Ambrosianum Hauti codicem jam interpolatum habis textu .

Est aliud hiatus gelius huic nostro non dissimile, ubi verbum, in quo praecipua quaedam vis inest, ponitur in initio versus trochaici, ita quidem, ut tribracho prohrocha' posito, tanta arsei addatur vis, ut hiatus, qui est inter arsi et thesin, non animadvertaturi unquam tamen Plautus in puris trochaeis hoc sibi indulsit, quod Pindarum factitasse, observavit Boechrius in notis erit ' Pindar Olymp. VII, a. Mercat. I, 2 69. Tuam armcam. C. v d eam A. Didit. C., dii vae miser niihi.

Tuam amicum. Cuissmium multum scis. E Tuis in ditis. Iga. r. mendose tu is ingratus, ex quo apparet, in ins fuisse ingratiis nouingratis Benuejus ad Terent. Adolph. IV, 7, 6 Cera inquit, eo μοι ni o

72쪽

Etiam nominibus propriis hoc tribuitur licentiae, ut elisionem negligere possint. Sed ingenue fateor, me huiE licentias cum in universum, qm Mime in versibus lautinis vehementer diffidere. amquae Hermarinus' Element. Octr metris 88 et 19ο hanc in rem adfert, ea omnia, nullo Xcepto, a caesura aut aliunde satia

excusationi habent, et Aulul. III, 6, 33. Potcire ego tacumraddis Euclidiqlo, legi potest hoc dis, quanquam cod. Vrat.

73쪽

ed. Pro et omnem antiqui libri habens hodie. 'Hoc unum conc edo, nomina propria RPlauto, qu distinctius audiantur, Plermn- , que collocari in eo versus Ioco, ubi et aliis

de causis hiatus legitimus est. Ita facturia videmus in oninibus locis ab Hermanno, congestiβ

Sed quod maxime memorabile est, apud Plautum vocabulum homo Plerumque ita ponitur, tanquam non a vocali, edis comsonante ancipiat. Constat, recentiorem It lorum linguam carere adspiratione exceptis quatuor vocabulis o hac ha --ο et abjicere eam in omnibus vocibus, quae in latina lingua ad pirantur, velut ex habit tor, hasta, horrendus fit abitatore, asta, orrendo in una voce homo mutaverunt in ' Omo. Ex quo non inepte aliquis suspicetur, hanc vocem apud quosdam ex iis populis, e quorum Oolluvie plebs et lingua Roman coaluit, adspirationem habuisse reliquis vocibus adspiratis sonantiorem, 'byCOOste

74쪽

docto plebeculae ore per tot seculoruis do. cursum esse servatam posterisque traditam.

De hoc similibusque vocabulis intelligo lo- eum Diomedis L. II p. 17. isch. Hinis dum consonans, interdum ads irationis er ditur noti Videmur vero potissimum Sabini, ut apud Graecos Aeoles, pro adspiaxati'ne in multis verbis literam, adhibui Se, ut Noe S, DOus, arium pro hoedus, hireus, hariolus dicerent, m. apparet multis veterum grammaticorum locis, quos omnes collegit Soysertus in Grammaticae Latinae om. I. p. 7. ioca Plauti sunt fore haec: Aulu L I, 2, 33. omnium codicum lec

ti est;

uJNeque enam puto, Diomedem respicera suae ae--tis os tas, quorum nonnael omnia sibi lioaxa putabant. Qui postea vixerunt, veluti Arator, Aldhelmus aliique adspirationem passim pro conso . aut uin aeui. s. rouov. Obaararat in scriptor eccles. e. XV. P. 156 Quod utrum fecerint novandi atavio, an .etrinam Oatontantos suam, quia ita facturr eas a risei scirent, non audeo defiaure.

75쪽

Camerarium; Bothius etiam Pylad - m

Asin re, a r t. -ianum hom-em sistromutat viminem. Ita omnes praeter Pyladem, qui Mimn minam iniecit arisa. : Most. III, I, 5. Qiaci tu homo hominum adm-m aureum ' Venisti huc exterudium 8 Ita omnes antiqui, Pylades quid , ne hominiam te inrn nostitas Plautin Cup. Ferc. o. p. X. legi vult quid tu e homo, vetus lectio, in sollicitanda. Motorum Mont

76쪽

rum uidit Wahesel ad Lucret. III, 489 interpretatur enim ia, cujus rei νώ facere pericuum tam fortiter et g cacitar Ex saepenumero augendi uim habet, ut in M

omnes receperunt. Et commode locum potest habere modus imperativus, nam intem rugistio, quae te eum est, imperandi vim habet.

77쪽

3. , Ibi recte Bothius ob nexum dolavit his

a me pronomine Ita diseeptationem nuper movit . . . aguen V. I. ad Elegiam ad M. Valeri Cominum,e salam p. 43 et 73 sqq. γο-

gat enim, alter usquam diei pro aliar, aut a o Pro ιιε' Ritque alter emper Essae nostrum in αweiter, de andere. Mihi quictoin es ita videtur : . Triplici potissimum attone, Praeivae nis rem usum, zonomen alter usu atur. Primum ut ait faxo deam quod secundus, in inelter, ut Horat.

Bat a I, 4o dum nens te=ditior alter. Cl. Hethdors. ad h. I. Apud, Plautum Amphitruo νε ego, inquit,' qua a Thebis proator me nemo est alio Amphiιma. Huo etiam efferri possunt ejusmodi formulae siquis alteri injuriam faxit, etc. ibi enim non astyxe, alii. Deinde ponitur pro unus, ullus, at

nemo altor' ait i. q. nemo urias, amo unu3 nem. quisqvum, quae saepius occurrunt. Plaut. Am-Pbitria, I, I. Qui me alter est audaeior homo pmo at nur iner, erra. ost V I, 24 alter Eo Athaia nemo doctior diei potest. Duroha heiner etc. Item Amphitr. IV, 3, a Cist. IV. 1 8. Pors. IV, 4, 16. Poen. IV, a, . iL III, , ' et nostermenaechm. Iocus, in quibus omnibus notio seundi, quam illo vult, prorsus ineyta foro ad sensum. Eodem saxe sensu dicitur nemo ἰαμ

78쪽

hi ere , usquam si Glio. v. 29. nam mutavi in non et sequani in unquam, in V. 3O legebatur ore mi quod iniaquam occurrit apud veteres, nam semis per dicunt mihi crede. Rud. IV, 5, 3- istes a quoi homini aes esse benefactum vo-

Recensuimus leges, quas Plautus in Ha- tu observasse nobis videtur, non illas qui-

79쪽

di- ternorm n his xhomais aut εον eiplinae injusdati praeceptis ductas et in Plauti versia illatas, sed e diligenti eius

1 etione et accurata prosodiae 4 entuum et metrorum observatione ipsaque sermes nis humani natura depromtas. Exempla quanquam in inaraensum augeri poterant, ramen plura, quam quae sufficerentina rem nostram demonstrandam, addere noluimus. Ex iis et o quae a nobis disputata sunt, si operae ratio constat, seqttitur, otiines 1Ocbs,

in quibus Aiatus nostris rationibus non pol est excusari, aliennde vitii aliquid traxisse, ad quod inv/scles inium hiatus ipse viam potest monstrare. Eiusmodi vero laci, ut nul Io corruptionis tenere immunis est Plautus,

in nostris exemplaribus passim occurrunt quo egomet omnes emendandos aut ut spuarios abjiciendos issa censeo. Res ipsa, 'et ut eqrum quosdam adferam.

80쪽

est a t-tior m alicuj- - re, audiantiam etfacem ut est in Prologo Poenuli. Profans antiquissimae diusne baserit ecce, me quo GuὶieImus fecit octi Sed iam Lau. xontius valla suspicat , iegenqum ess ace, quod 'rides in antiqq. cdd. su reperisseri

Ad mit, quo plus in manu sit, qu tibi. Ita est in ed. r. Venata H et III. Pyl des fecit Stans iam nam. Φηintina, A dina et Crat indui Saurram. Dous et Camerarius itemque Curio, quem Taubmannys e-Curionem dicit, mutarunt in Sara an quod Bothio elegantius videtur, Lais Sauream. Quae qualis sit elegantia, videant elegantiores homines. Si dicendi elegantia est in ve his electis, Pr'priis, aptis, concinnaque et Pura oratione, nor video, quomodo placere possit Peregrinitatis adfectatio in acriptor Rqmano, nedum in poeta comico.