Vestritii Spurinnae Lyricae reliquiae recognovit in Germanicum convertit et cum annotationibus superiorum interpretum quibus suas adiecit separatim edidit C. A. Mauritius Axtius

101쪽

7, 265:

Puo non arbiter Hadriaemior, tollere seu Ponere τυιt freta.

Cic. Catil. 3, q. I 6: Ouem quidem eos quum ex urbe pellebam, hoc providebam. . . remoto Catilina nee mihi esse P. Lentuli somnum yertimescendum. Sophocl. Aiac. 659. Herm.), Toepsor. Progr. LuccRV. 183 I. p. 4., Ρrogr. Wotκlar. I 835. p. 24.: Astrol. Maneth. annot. ad vers. 426., Soph. Trachin. 29 - 30., Antig. 710. 737. 9II. 914-IS. Wunder , Oed. Col. 815. Od. Ηri: Reis. Enan. 812., qui recte quidem τωνδε servavit, sed salso ad ptiellas rottulit: imo πιδενδε pertinetnd στεμεμάχων; hoc Onim dicit: Tu dolebis otiam sino his, i. e. ut socii nullo modo in partem rei vocentur. - CL etiam, quae Oxymora e tragicis ad Vestr. 2, 20. p. 86.) attulimus, et Matth. Gr. Gri pag. 1308. Hyperbaton vocis ale, ut minime insolens, lacile condonabis, quippe quale itidem apud optimos quosquo Latinitatis auctores reperiatur, V Iut Rpud Horat. Epod. 5, 8I: amore siemei Asyres, Mi - . Serm. I, 3, 132: ω' Alfenus Ionaor erat, a Pleus o eris sic Ut ua omnis est misei. Λdde I, 2, 36: Nolim Iaudarier, inquit, Sic me, Vers. 106.; 1, 5, 69. - Terpnt. Adelph. 2, 4, Io: εμυδ ob parvolam rem. Properi. 2, 19, 2:

πωυ te formosam non Mudet esse levem p -

ΗOrat. Sem. 2, 3, 62: nulo esto volsus cet. Tereni. Ad. 3, 2, 35: Oui se in aeui gremio yosiaurum dicebat 'a ris. Liv. 2, 3, 2: Erant in Romana iuventute a Lea alea aliquot, quorum in resno libido solutior fuerat; ibidem 4, 6: qui iam antea ire senseraι vi; Liv. 2, 63, 7: Nuoque per iram cousula Myresso sines. - Cic. de Ornt. 2, I. 44: δἐ yrimtim mulieri hunc houorem - - tribulum pino. Addo I, 88:quibias Ere reb. I. 104: ἐμυε huic sIud. dedi . - Cic. pro Arch. q. 19: nos instituti rebus Utimis uωδε poetarum voce

102쪽

AD CARΜ. III. V. I -I3. moneamur q. m: Neque enim quisquam est tam aversus an is, qui non mandari tersibus aeternum suorum laborum

facile praeconium patiatur. Caesar. B. G. 6, 29, 1: constituit Non prostredi Musius. Ovid. l. l. pag. 50. Hor. C. I, 15, 6: Mo/ε auriga piger. - Νondum satis de hac TQ inquisitum. Vid. Feldbausch. Gr. Lus. q. 651. sqq., cui Rdd. LObeck. Paral. I, p. 64., Ialin ., viri nobilissimi, Annal. phil. et pa dag. IV, Suppl. 3. - 1836. pag. 456 - 47 . De locutione vigilare somnia cf. Gell. PraoL: ristitias rigilare. Stai. Τhob. 12, 821: τψilata Thebais. Fr. Incubs. Flor. Poet. Lat. 2. p. 153.) Cic. Catil. 3. g. 16: nihil erat, quod non ime τωusret. -; quae pariter dici possunt ni inoaudare proelium, aleam Iudere; cet., velut Virg. Aen. 5, I95: me vinci e. 155 : Deum superare priorem vid. IIoVn.), Properi. I, I 5, 39: Pallere colores. 2, 34, 25: insanire amores. Auson. Ephem. I. V. 7- 8: saginam tendere. Mart. 9, 39: Iudere pericula. DE qua re vid. Annotat. eStr. I. V. I 5.

Cur tamen hos tu Evasisse vutes, quos diri conscia facti mens h et attonitos et surdo verbere caedit occvItum quatiente animo tortore Dyrilum pHena autem vehemens et multo gaerior illis, Ovas et medicius gravis invenit et Rhariumanthus, cie dieque suum gestare in Pectore testem.

qui non parebit, ipse fustes ac naturam hominis averna- Duiligod by Corale

103쪽

bstur; hoc uel maximas Poenas, etiam si caetera SV-plicis, quae Putantur, e serit. Vid. Liboli., quem conscripsi de Gymnasiis et de iis ludis, qui suas sibi res profitentur, Darmfit. apud Iongli. 184υ. p. 94 - 95. - Gallus deniquo Luciani philosophus quid de malorum regum vita et Somnis Sentiat,

ipsct narret: πι πρωτον εἴπω σοι, ω - τους φοβους καὶ τα δειπατα καὶ τας υπο -ίας καὶ μῖσος το παρα πων συνδντων καὶ επιβουλας καὶ δια ταυτα υπνον τε ολετον,επιπολαιον κακεῖνον, κ&ὶ ταραχης u εστα ονειρατα καὶ εννοίας

πολυπλόκοτς. eef., c. 25. - Rister assor . oc. Parad. 2, 18. Lucan. 7, 784. Vid. nianos. ad Vestr. I, II - 13. 2, 6. Sqq. Sed ut iam supra submonui, equidem non pUgnarem cum eo, qui in Vestritiano loco umba vigilans somnia non ad sola noctis somnia inter vigilandum et dormiendum Suspensarpserret, sed omnino ad hominis malo otio tabescentis veterinnum, ad vanas desidiosi animi curas, qualem Lucret. 3.1058. seqq. egregie depingit:

Tu vero dubitabis et indissnalere obire, Mortuti quoi vita est y ye iam vino atque ridentiss i somno 'artem mestorem conferis aeri yra riguum stertis, nec somnis cernere ceSSas, Sollicita Iue seris cassa formidine mentem p cet.

Quintil. 6, 2, g. 30.: otia animorum, es spes inanes, et velut somnia quaedam vigilantium. - CL Fr. Iacobs. Flor. Poet.

stui impera tu electa reddat, non qui visuavis dormiat.

Gooth. Tass. 4, I, I-II. Restas, ut indicem, quae praeterea in mentem venerint huius loci supplementa:

104쪽

AD CARΜ. III. V. 12- g. Nam quumguum rigilans somnici sic furor Tortis liber ab anssuibu . -,

deinde:

tertium:

Nos ra nam vis. cet. rtis liberat cet.

De tortis anguibus cf. Virg. G. 3, 38, quem locum Mi rectae interprotatua est Servius, Vereor, ne apud Vestritium scribendum sit: torris, vid. Virgil. Aen. 6, 571; nisi hos quoqucthomines fingis avuibus furialibus quasi religatos. Sod Ηeynius I. l. : se tortosque lacile quisquo malit, et sic Pier. aliquot, ex Heinsianis autom solus Hamb. et Goth. sec. Quid igitur, si apud Vestritium quoque cogitantur e rasi angues, MIentati -; vid. Forc. set Hippol. Sen. 534: tortabatis a. - Fortasso cuipiam angues etiam torti Videantur dicti ratione habita gyrorum, quos trahero et in quos EB colligero solent, vid. Virg. Aen. 2, 204; 208. 5, 85 - 86. Georg. 2, Ib4; Ηοm. B. 2, 3I6: μελιζαμενος II, 39. 22, 95. Sophocl. Trach. 12: δρακων έλικτός. In Ant. V. I26. non est dubium, quin Argivi δρακοντος nomino significentur; dativus ast incommodi. Vid. f. in Od. mni. Lubet hic otiam de aliis quibusdam Sophocleis locis, qui ad manum sunt, quid senserim, comm morare. V. 60. Antig. repono καὶ pro ii; cs. 173. 177. Oed. C. 373. Br.; νομου βία v. 59. caute Et populariter; non videtur.Kalva sententia omitti potuisse. Ad t illud non potest afferri Aiae.

Hyperbata o tragicis attulit C. Reis . Ood. Col. C. crit. pag. 166. 33I. V. 287. κενάς est ἁναχρονισμος. V. 320. de ἀει eteoete particulis cf. C. Schmidiit, aequalis mei, Racer n. Eurip. 2. p. 4. sqq. Progr. Bielef. et Antig. 454. Wunder. V. 360. Aiac. ποιuένων sanum; vid. Antig. 60; ut hoc Ioco Creon universe loquens se tamen spectat, item Aiax fidum

105쪽

ηociorum in se suosque animum praedicat, cf. Antig. 1056.1172. Br., Syri Os. Plat. p. 207. C.: γνους στι διδασκάλων δέομαι. Verba ποιμ. et Dταρκ. ita composuit, ut unalogiam Eequpretur verbi arari εσBαι Et similium. V. 384. log νιν τε. . 395. peccat Matth. p. 565; constanter capiti sontontiae interiectio additur. V. 448. Passovium a. v. ἁ-to σω hic Ioeus fugit. V. 476. προσεισα: SQ. - κατBανεῖν. V. 6I4. es. C. Schmidi. Racem. Eurip. 2. p. 6- - V. 646. sqq. Si haec ex animo ab Aiace dicerentur, Placere pOMent; sed Profecto μακρου καναριBMητου χρονον vim nunc quidem non est expertus. V. MI. Passov. peccat. V. 669 683. Haec

declamator , quam Sophocle digniora, ut Antu. 905-910. cf. Libelli mei, qui Lux et Caligo inscribitur, p. 29l. , CliV. et Lips. 1838.); si quidem Aiax iam pro Eano habori vult.

V. 938 : lege γενναία τυν- - οἰμῶξαι δυηm, nam quae in Stephani Thos. asseruntur Oxempla, alius sunt generis. Ceterum in Lobockiano, quod a Wundero repetitum, numeris mendum ost illatum; apud Xonoph. non leguntur illa verba Hellen. b, 4, II., sed b, 4, II. Passonina hanc totam vocis γενναῖος vim neglexit. V. 998 errat G. Hemannus; minime comparatur Aiax cum deo, sed quas de Aiaco σοπ)Percrebueras, tam celeriter dieitur dispersa, ut dei cuiusdam

uideatur.

Sed redeamus ad serpentium gyros. Hos spectans irg. Aen. 7, 351. serpentem ab Λlecto in Amatae sinum subditum tortile aurum fieri narrat. Denique non est improbabile, tortos angues dici propterpa, quod Furiarum capita iis redimita sunt, ut hoc epithpto ipso angues tanquam furinles accuratius declarentur. AXT.

preRSO stras. Cur. - ped.) Prop. I, I, 3: impositis pedibus premere. Virg. G. 2, 492: subiicere pedibus. Ovid. Τr. 3,I2, 47: ef in pedibus sumonere; ibid. 5, 8, Io: en Icare imposito mari Fast. I, 702: sub mle iacere. Sen. Here. Oef.

106쪽

AD CARΜ. III. v. I

V. 107: sub pedibus fata ponere. Tacit. Hist. I, I6: alia quem cervicibus publicis depellere. Vid. Wakef. ad Sophoe . Trach. 501. Eri. ed. nini. Frequens est haec imago in Orientalium litteris, vid. Lib. Reg. I, 5, 3. Paul. Rd Cor. I, 15, 25. Huc reser Etiam Dres Iaίνειν τιν ut vid. FT. Iacobs. Attic. 13, 20.; quod Latini ad verbum sexprimunt: maritara racenti, Ovid. Tr. 2, 57I. . Metaphora depromta n Isonibus, canibus, ceteris id geniis bestiis, quas praedam impositis pedibus vindicant ot lacerant. Sed dolendum, hunc immR-nium belluarum morem homines non solum verbis, sed rBqunque esse imitatos, via. Virg. Aen. 10, 495. 12, 356. Apud Apollon. Rhod. 2, 220-2I. Furia in Phinei oculos edibus inauuat, ut apud Britannum tragicum, L M. Reg. t. ΗΙ. scEn. I. Gracilia cura est tenuis. Ovid. ita dicit materiam, Apes. pauperiem, Larem, Quintil. oratorem. - Virg. Ces. I. I

simus, Octavi, gracili modulante Thasia ι

Do Cura ipsa cf. Virg. Aen. 6, 274:

Vestorium ante ipsum primisque in faucibus Orci Luctus et uuricea posuere cubilia μενεπε.

Non enim γΣae neque consularia Summovet lictor miseros lumvltus mentis ri Garrea laqueata circum Tecta Solantea.

Sc die aeratas vitiosa naves area nec tumua eguitum retinquit, Ocior cerris et agente nimbos Orior viro.

Confracta pisces aequora sentiunt Laetis in altum motibus; huc frequens ementa aemittu redemtor Cum famialia dominusque terrae Disiligod by Corale

107쪽

cuius loci vim optimo persentiscant rustici Clivenses, qui hoc vehiculi genero rite uxores suas in urbes ad nundinas aut in proximos vicos ad paganalia E cum adducunt. Videtur hic FIaecum ob oculos habuisso Tasso ΙLor. Liber. 20, III:

Moetis tra furiosa e abigotii a Scenda, ea ascende tin suo destriam in fretis. Vassem, e fustye: e van aeco Pur anco Megno ea Amor, quasi duo vestri aι stan .

. I.

Infra . neb. des. eap.) Milo apice hase aliter sunt descripta in codico vetuatissimo: nisi quod desidia scriptum; ut nulla diphtongo id genus utitur. et faeitit, non facitis, solari. BΑRΤΗ. Barthius igitur sex desidis, quod in codico reportebat; fecit desidia quod tamen vocabulum nullum est, nisi velis solitarium Spurinnas sexistimare, pro desidia dictum, ut Calpurnius diuordium pro discordia dixit, Ecl. Ι,57. Hase autom dubia lactio facit, ut subiserum orationis, ΟΘB AEnSum C rtum, reperire nequeas. Si disidii, quod Barthius focis, ad Dyrati re rendum est, malim ego Iegere dissidii, ut subiectum orationis sit cuia remidum, h. e. v pidi, timidi hominis, hoc sensu: Oui timidus natura Esli illo semper dissidet secum, at quasi nobesa circumfusus haeret, ut, quid factu opus sit, non videat. id vero ingratum esteordatis hominibus. Sod sors planius ad sensum esse ridetur, si nebulae desidiae Iegamus, Et coniungamus Instrati hominis cutit Irepidum. Et videtur poeta hac stropho ingratos reprehendere, quod plerumque desidia et ignavia

108쪽

AD CA . IV. V. I.

peccent adversis in casibus amicorum, ni Boa deserant et dostituant: vel desidiam esse doces, quae ingratos Et bonorum desertores faciat. Contra altera in strophe tenacea fidei dicit saeps nimia constantia, aut potius contumacia peccare, quum cedere aliquantum adversis et sugerct nesciant, et furere ultra fata Qt nec sitatem velint. Nebulas tribuuntur dosidiae, ut somni vol soporis simili, cuius pigritiam et obscuritatem nubis imagino exprimunt poetae; ut M. FIaecus VIII, 8I: yrimi Percussus nube soporis, Rd quem locum plura dedit Burmannus; si Claud. de R. P. I, 8I, de Plutone: cmut moestissima nubea averat. Nubis imagine, caput obtegentis, errorem et supersti-1ionem Romae pingit Prudentius in Symin. Lih. Ι. v. 419: Sed nebulis propter volitantibus obsitus alti Verticis horret apex Et v. 423: Obscuras video tibi circumferrier umbras.

circumstant) nebulae ingrati desidii circumstant. Erat in MS. circumstans. ΗΑYΕR. Dyrama pro homine ingrato legi videtur stiam apud Plaus. Pors. 2, 2, 46: me. Maia Ueram locas. So. 2 qui pHe. quia enim nihil amas, cum ingratum amas. Vid. ed. Taubm., Virg. Aen. 6, 213. Inupp., Properi. I, II, 4., Ηοr-C. I, II, 3. - Ad g. 363 et 410. Rumpi. Gr. Lat., Hand. Libr., quem scrips. dct Lut. Orat., p. 160., Erebs Ant. p. 22. q. 34. et s. v. doctus, ubi a se dissidet, Roisig. SchoI de Gr. L. habit. ed. Ηaas p. 392. 396., adscribe: Plaut. Trvc. 5. 57: lepidus mortalis. Terent. Eunuch. 2, 7, 29: miser fam Iieus. Ovid. Amor. 3, 7, 50: dives avarus. Hor. 19, 67: emidi

amantes. Stas. Silv. 4, 7, 38: cvidus su erasea. Iuvenal. 10, 3: vera bona. 3, 57: a mastuo amico. 6, 312: masnos amicos. Hor. Ep. I, II, 12: dulcis amice. C. 2, 18, 12. Potentem amicum. 3, 2, 31: antecedentem scelestum. 3, 5, 2: praeaena dirus. - Νep. Ages. 7: cuiusvis inopis a que yriratia Cic. Tusc. 5. g. 72: idem iste amiens. pro. ROSc. Coni. c. 7: aliquem timidum, ilementem dirilem, tueriem nactus cet. de Duiligod by Cooste

109쪽

orat. 2, 78, 316: hoc simile. pro Ligar. q. I: yro inquus

I, 4, 3: malus. I, I, 8: noli. I, 2, 24: stulti. Epist. I, 2, 56: avarus. 2, 2, 194: discordes Parcus avaro. Carm. cI8, I0: Duperem. C. 3, 2, 30: incerio addidit integrum. Properi. I, 16, 38: iratus. Phaedr. I, 24, 1: -πs potensem. I9, 18: arare. Ovid. Fast. I, 218: pauPer. Amor. I, 5, 2: inertis. Met. 9, 16: morsutis. Sympos. do Liv. I. Wernsd. P. L. M. 3, p. 389): malis. - Cic. Tusc. 5, 118:

Tusc. 5, 12: honos, improbos. de Ornt. 2, g. 360: ab inem cibus dieitur. de Fin. I, 19, 9. 63: sapienti. Parad. 5, 1. Ois. I, 28: arrogantis, dissoluti, Ad. Fam. 4, 9: sapientia est. Liv. 2, 9, I: prinatis. 34, 3: Anitimorum. SI, 4: vr ales. 66, 11: plebeium. Νop. Att. I 5: non liberalis, sed levis

arbitrabatur, polliceri. Senec. Epist. 15. f. vlla fluui. 52: improbus, insanus. Plin. Xas. Illat. 33, c. 8: ab ingenuis. c. 47: Iocuissem. - Cic. d Off. 2, 2, G: Occurritur autem nobis, et quidem a doctis et eruditis, quaerentibus. - 2, 6. q. 25: neque ab indoctissimis se neque ab doctissimis Iesi reue. Vid. Commentur. Litterar. Ionens. 1839. Nr. 54. Pag. 429., Symbol. meas Paedag., p. III. Ceterum olim conieci: Ignari; idem Rister; quo iamen non opus videtur. Wrens ova temero recepit desidii. Desidia est ignavia, inertia et consilii inopia hominum ingratorum, qui Sua cupiditato impelluntur, non amicorum utilitate. Vid. annotat. ad ,. 5 - I. p. 120-1. Hoc genus vitiorum et similis mentis status nebulae

imagino significatur, volui apud Plaut. Cist. 2, 1, 5:

Iactor, crucior, assitor, stimulor, vers- in amoris rota miser;

110쪽

AD CARΜ. IV. V. 1.

Tacit. Hist. 2, 80, 2: in 'rimum tantae vicissitudinis offusam oculis ealimnem disiecu s Vespas. I miluariter Demus Mela omnia et affluentia exemit. Claudian. XXII, v. 13I-134: Nec te iucunda fronte fefellit

Luxuries, 'raedulce malum, quae dedita seniser Corporis arbitriis hebetat caligine sensus, cet.

ouis aterui mea corda situ, quis Ayestina merso Frisida Gmnatae maeduaeit nubilia menti ν

Cognatas illis animi vitiis sunt Oblivio, ignorantia coi., atque eae quoque hac imagine significantur, ut apud Catull. 64, 207 - 8. Cic. Tnsc. 5, 2, 6., pr. Sull. I 4: in tramis tenebris erroris et inscientiae. - p. Red. in Senat. c. 4. q. 10:-Mea avustae, humiles, parvae, optetae tenebria ae sordibus. Iuvenal. I0,2-3: erroris nehula. Adde Ovid. Met. 6, 652. Cic. Pis. c. 26. Philipp. 12, 2. Sen c. do Vii. Beat. I. init. Lucian. de Calumn. non feni. cred. I. Hermotim. 86. Procl. Hymn. I, 41. ad Solem: μὲν φάος πνὸν ἐμν πολύολβον ὁπαζοις, ἀχλυν αποσκεδάσας ολεσίμμοτον, ἰολόχευτον. II, 23). Frequentissimam esso constat hanc metRPhoram in Sanctis Litteris, praesertim apud Ioannom. - Principali proprietas posita reppritur hase ros apud Hom. Ιl. 5, I 2I. v. 186. Hor. C. I, 2, 31 - 32. Ιnt p.), quocum cs. LuciRn. Contempl. 7. Odyss, 16, IGI. Virg. A. 2, 604-6. ΙΙeyn. Schillis. Cassandr. Str. 8 - 9. Alitor Salsius Bassus similitudine caliginis usus est, Womsd. Ρ. L. M. 4. p. 280. v. 243., de ignobilitate generia et paupertate, uti dicitur Obscuritas generis, obscuro et continillustri Ioco natus, cet. Quomodo Virg. 6, 867:

accipi voluerit, ipso iud cat v. S63; nimirum do immatura mortiis divinutione; sallitur Hoenitis. Similiter Horat. Epist.

라틴어 텍스트