장음표시 사용
41쪽
Os, ni te et Serri, simul his, te candide Furni, Commures alios, doctos mo quos eι remicos Prudens praetereo; quibus haec, sunt qualiacunque, Arridere velim, sititurus, si Placeant spe
Sed bona si quis cac. carmina' Iussice condiderit ι- tus Caesare
Cami. I, I, 1 - 2; 35; ubi v. 29. qui Maecenatem poetam praedicatum stomachantur, quid urbana et benigna valoat amicitia erga viros primarios, qui qualicumque Minervae voluntate litterarum studia ad voluptRt m Exprcent, non satis videntur reputa fis , praes rtim quum Horatius, poetica usus potesta e quidlibet audendi, Augustum non dico in doorum numerum asyrmare, cum Baccho et Herces comparare, Iovis consilio inserere, Iovi imperii socium attribuero nempe dQus vulgo habebatur - sed ultro omnibus Romanis et Graecis ducibus praoponere minimE dubitav rit. Sed, inquit, neque alibi Horatius aut Vimilitia aut Propertius carminum Patroni sui mentionem fecerunt Matth. Adumbrat. Litt. Gr. et Lat. Od. 3. p. I86-7.). - ΗOratius satis illustri Ioco mentionsem secerit, quoad per is licebit. Virgilius, Pro portius ipsi vidorint, quid cogitarint. Ν Spurinnam quidem carmina mirae dulcedinia scripsisse sciremus, si Plinius non Esset. Hupe lubrica argumenta. - Ρropertius, ut par 2St,
dominus soli vult probari, 2, 10, II- 4. Ceterum si quaeris, huc etiam pertinent: Virg. Georg. 3, 42. Tibull. 2, I, 35. Properi. 3, 7, 47. Sqq. Ovid. FaSt. I, 15 -I8. Stas. Silv. I, 4, 19-23. - Placere proprie dicitur do poetis ot artificibus: Τorent. Andr. Prolog. 3, Eunuch. Prolog. I, Horat. Epist. I, I9, 2, ad Pis. 365, Sermon. I, I0, 89, Caran. 3, 4, 24, Vitia. Blosens. Amphitr. Ed. Osann. v. II:
42쪽
De locutione placitus pro eo, quod est quamvis placim' cs. BrOed. Gr. Lut. q. 406, Woissenb. q. 198, 6, Ηοrat. C. 2, 8, 20, cuius Strophae pars prior in nitidissimis Orolliis exemplis turpiculo typographico vitio deformata est. - Idem participii genus expunxerunt apud Caes. B. C. 3, 57, 2. qui magno concinnitatis damno post experium maius Eiguum pDSuerunt; vid. ed. Oud. ΛXΤ.
Soli qui επ. Post flor. ων. aen. dic. Mem. compos.)Florem vocat ακuην aetatis. Apuleius: Aetatis florem floribus in decores. Ita et Curi. libro VII. - Tepidum vero nimis quam eleganter, qui nequct caloris, ut vir, nequo frigoris, ut Senex, imperio regatur, sed laclio et incaloscat et refrigescat; αἱ γαρ των νων D Bυμί- ταχεῖαι καὶ ατταὶ πολλακις ἐαυταῖς εν&ντέαι, est suavissimus nugonum Aristaenetus. Sic tmentem affectum aut amicitiam pro mobili nescio quis scriptor dixit. ΗΛRTH. Morem tepidum dieit iuventutis, non alia ratione, quam quod iuventua comparatur Veri, quod tempus tepidum est, ut frigida senectus hiemi. Sic senim in versu Publii Syri ciconia titulus tepidi temporis
i. e. nuntia veris nominatur. Ali O r spectu calida iuventus
dicitur ab Horas. C. 3, 14, 27. I eati a iuventa. J - Gradus
non stabilis aetatis est, quae per incerta lari unae, per varios honorum munerumquo gradus transit, alia post alia appetit, nunquam consistis, ncto Secum manet; quae est ipsa iuventus et media aptus. - Alio re ectu constans aetas media dicitur a Cicerone, quae post studia iuventutis consecutR est, quos voluit, honores, in Cat. mai. c. 20: ,, Sunt et ineuntis adolescontine studia; num ea iam constans requirit aetas, quae media dicitur - Baperus hos versus ita distinguit:
Ii qui sapientiae, Post Drem, te dum nec stahuem gradum Aetatis , senium dicat
43쪽
silii. Sic animus senilis dicitur Claudiano, Cons. Prob. . Ibo, qui proprie senibus esso solos. -RΝSD. Vidum, quo sensu praetextatum est Horatio, Ode I,
quo eviet iuventua Nunc omnia et moae vimines emebunt.
Et iam adolescentes tendos dixero Romani, propter Retatem Insciviae obnoxiam; non stabilem stradum, proclivem in vitia. Et florem Vestritius, ut ver Catullus ad Manlium:
Tempore, quo primum restis mihi tradita pura est, Iucundum cum aetas Drida ver ageret, multa satis Iusi.
stabili et tepido gradui adolescentino senium mentis compositae.Opponitur. Senec. Epist. ΙΙ: Primum arsumentum con ostiae mentis existimo, posse consistere et Secum morari: ista lectio mullorum auctorum habet aliquid vastim et instabile. Anicius Boothius initio Consolationis philosophicae; Oui cecidit, stabili non erat ille gradu. Idom l. c. metro IV:Puisquis con orito Serenus aer υ tum sub pedibus dedit superbum.
Sano tepidus do vero dicitur, ut a Grat. FH. v. 295:
Dum tepida indulget terris clementia mundi;
Maturusne genea, an adhuc florente iuventa Fervi S.
44쪽
' non video; praesertim quum his signorum artificiis inveterum scriptis non multum efficiatur; raro illi oculis scripserunt I auribus et rationi maluerunt scribore. Ut igitur melius diceretur te idua yradus, tamen animus legentis sua sponte Iepidum ad florem referret, quoniam per Latinitatem potest dici tepidus flos. Vid. quas sub fin. huius annot. de Enallage dicta θ. --45); neque opus est quod olim conieci: trepidum. Simonid. Br. Gnom. p. 128. Ed. 18 17.) V. 5:παρε- ταρ ἐλπὶς ἐκώπτω, ἀνδρῶν, ἔτε νέων σπινθων ἐμφυεται Bνητων δ'ὁφρα et ις ώBoς ἔχν πολυηρατον
κουφον ἔχων Θουριον, πολλ' ατέλεστα νοεῖ.
Flos pariter atquo ἁνBος vid. Passov.) de pueritia eiusque pulchritudine, vigore et gratia ponitur svid. Forc.), et interdum decus virginitatis of pudicitias significat: Cic. Phil. 2, 2: aetatis flore. Liv. 21, 2. Senec. Cons. ad Marc. 20: in flore. Μaneth. Apotol. 6, 179:ωδe βίη δμωεσσιν at Ουπιδανοις Υπο φωτὶν δμηBezσω Θολερῶς ωρης ἄνBος διολεσσαν. Κr s. Antib. p. 224. monet floren Iem actura esse apud Cic. ad Fam. 2, 13. hominem quadrasin a annsa natum. Do gradu aetatis, quod est artis vocabulum, cf. Cen-rin. de Die natat. sed. Haverc. c. 14: ,, Igitur expositis iis, quae ante diem natalem sunt, nunc, ut climacterici anni noscantur, quid do gradibus humanae vitae sensum Sit,
Νoc stabilem dictum est pro eo, quod est et non stabia Iem vel instabilem; Cic. de Orat. A q. 277: videretur mo Iior, nec esset. Audacius etiam Ovid. Mot. 13, 108.
Nec non onerosa sirarisque Pelias esse Potest ἐ-ellibus hasta Iacertis.
Ad locum a Wornsd. o Cic. do Senecf. allat. vid. Gernii. et cap. 10: MCursus est certus aetatis et una via naturRP, eaque Simplex; suaque cuique parti aetatis tempestivitas est Diuiti eo by Cooste
45쪽
daia; ut et infirmitas puerorum si serocitas iuvenum' et gravitas inna conflantis aetatis et senectutis maturitas naturato quiddam habeas, quod guo tempore percipi debeat.' ubi assert Gorlah. Virg. Georg. 3, 165. Cic. pro Q. ROSc. I6, 49. - Ceterum ex eodem cap. 20. libri Cicoroniani, qui Et de spnectuto, item de Logg. I, II. do orat. I, c. 18. q. 81. 2, c. 85. q. 346. Zumptium Gr. Lat. q. 787.lsin. q. 819. ed. nov. grraro disces. Sed illuc, unde abii, redeo: cf. Senec. Cons. ad Mare. c. 20: iso ignaros mniorum Euorum, quibus non mora ut optimum inuontum naturas laudatur: quae sive felicitatem includit, sive calamitatem repellit, si τε satietatem aut lassitudinem sonis terminat, sive iuvenile aevum, dum meliora sperantur, in flora deducit, sive pueritiam anto duriores stra a revocat, Omnibus finis, multis remedium, quibusdam vorum, de nullis melius merita, quam de his, ad quos venit, antequam invocar tur.''
Est mihi, crede, meis animus cons iantior annis; Ouamvis nunc iuremue decus mihi ννnsere malas merit et nondum ricesima venerit a tus. Ouod si tam validae mihi robur mentis inesset, Et solidus yrimos i Ieria miritus annos, Auderem Coces ver carmina nυStra reterre, Piso tuas: sed fessa iubat mihi Mondere cervis Et tremefacta cadunt succiso PUlite membra.
Aetatis mediue mulier quendam non rudis Tenebat, annos celaris rimantia.
46쪽
ticipio, vid. Sanci . Min. p. 57I. Od. PeriE., ut apud Plin. Ep. 3, I: Maeorem singularia Mempli; Liv. 2, c. s. q. 2:
ne δε ortum, eiusdem sansuinis, extorrem perire ais rent; cap. 9. q. I: ne se, oriundos ex Etruseis, eiusdem
sanguinis nominisque cet. , 2, 38, 5: Urbem non hostium citis, et Cic. do Senecf. q. 56: Smervacanei operis aucupium, et apud Caes. do B. G. 5, 6, I: eum magni animi evnoverat. - Libri Livian. allat. cap. 7. q. 4. habebit Erebritis, quod notet Antib. p. 410.). - De genitivo illo cf. Etiam quas ad Vesu. I, 21. Rnnotavimus et eissenb. Gr. Lat. q. 215. - Ad mentia commactae Bur inius affert Senec. Cons. ad Helv. c. 16: qui rationi 'arrim per emum eo Onitur, et explient: praeceptis sapientiae saeusae a feritate Uectuum Ianeinantium. - Adde Petron. 4:-Quodsi paterentur laborum gradus fiori, ut studiosi iuvenes Iections severa initiarentur, ut sapientias praeceptis animos componerent,V cet. Senee. ep. 2: ,,composita mens V; 40: hoc non probo in philosopho, cuius - vita debet esse composita.' Tacit. A. 13, 1: ,,vir notato composita.' Quint. 6, 2: se mites et compositi assectus.V Vid. FOrc. - Supervacansa est Hoynii dubitatio Aen. I, 249; pervulgata enim
est, quae dicitur, enallage Aen. 7, 339.), qua aeque dici
potest homo animo eo Osima atquct homo animo composito; acia autem Vox, quae est animi conditio, posita est pro animo ipso. Quint. 4, 5: incompositus moribus; quod Fore. Explicat: qui moderatus ac patiens non est, sed facile ira aliore Uectu turbatur. - Late quidem patet hoc genus, Sed si adiectivum ita comparatum est, ut, quiun ad ulterutram rem Rccommodatur, non Simul aliqua rations ad alteram possit pertinere, ineptissimo onallagen statui pΘrspicuum Est. Cf. Boisig. Schol. de Gr. Lat. hab. Od. IIaas. p. 634. p. 883. st Annotat. ad Vestr. I, 12 - 13. Itaque vereor, ut apud Sophocl. Oed. Tyr. 161. κυκλοεντ' pro κυκλοέσσας dictum videri possit. Romani quidem non aequiparant Gracteoli in-ηOlentia huius usus; sed tamen haec quoquo audacula: Norat.
Carm. 3, 2I, I9-20: iratos regum vices; Properi. 2, 20, 8οῦ
47쪽
me tantum Niobe his reae ad busta re re Sollicito lacrymas demuit e Sipylo.
repone componenda; nam hic poeta indignus hoc naevo, quem otiam notavit F. Osannus, vir navus et ingeniosus, prooom. ad Vital. Bles. XV.; sed quod idem ait, Vitalem primam syllabam vv. yraeito et praeuntem corriyera V. 477. et deest monosyllabum Proferre maiorum cIarissimorum exemplo ausum esse scilicet, miror. Nam prae istuc vuIgo corripitur
Zumps. Gr. L. q. IS.) et deest, deeruderem deerunt, deerrare, deinde ab optimis Latinitatis auctoribus nisi per Syni- Resin non videntur dicta: Virgil. : Deest iam terra fustae, pelvo Troiamne petamus Zumpi. q. II.). Neque offendor dobebat Osannus in producto hic, hoc pronomine v. 209.); vid. Zumpi. Gr. L. g. 24. Woissonb. Gr. L. q. m. Rnnos. 2. G. F. Grotes. 2, g. 21, 2. Hor. Sem. I, 3, 24. Virg.: Hoc illud stermana fusi. Prop. 2, 19, 1: Hoc erat inprimis. - Sed ad propositum. - Apud Ovid. Am. 2, 5, 22. Eliam si dis placet
Compositi iuvenes unua et alter erant.
Idem do votoro Cupidinis milito A. 4. 3, 572:
Ista decent νueros, aetate et amore calerites; Hic fera composita vulnera mente feret.
Rostat, ut in fino huius annotationis propior totam sententiam adiiciamus Pors. ad Cornut. 5, 34. sqq.):
Cumque iter amfiguum est et vitae nescius error, viducit frondas ramosa in ita mento, me tibi supposui. Teneros tu auscipis annos Diuili sed by Cooste
48쪽
AD CARM. I. V. 5-8. Socratico, Cornute sinu. Tunc fauere sollersa posita intortos eaetendit resula mores. Et 'remitur ratione animus vincique ἰ orat.
Plas. Sympos. p. 219. A. Hom. B. 3, 108. Soph. Ood. Col.
Br. Gnorn. p. 306. p. 330.: γῆρας διδασκει παντα καὶ χνονου τριβήὶ. oro γδν Hroum τδν χρονον πεφυκέναι. Atqui, quod sano dolondum, non minus v rs ibidem: πολια χρονου μηνυπις, ου φρονζσεως. et cavendum, ut Croon apud Soph. Antig. v. 28 . ait, si r 'φευρεδης ἄνους τε καὶ τερων ωμα. Res praeclarissima os rarissima contigit Iulio Agricolae, euius Tacito tost c. q. scilicet sublime et erectum ingenium ulchritudinem ac meciem eaecelsae magnaequa floriae vehementius, quam caute appetebat. mae mitigaria ratio et aetas, retinuitque, quod est in cillimum, eae sapientia modum, et quidem in medio honorum laborumque cursu. V. I 83. tragoed. Soph. allat. Od. Wund. si Beniarius ad Ter. Adelph. 2, 2, 15. huius οταριου memoriam tenuissct , usquam, credo, non nitribuissEt consectoribus. V. 189. male Schol. πολις λ:λδνοτι; ita ossim in promtu est v. 187. sed cogitavit poeta bonam reipublicas administrationem, quae continetur in voco σωτηρίεις V. 186. - V. 23I. teneo ιζυμ ωρον : σχολν ταχυς; vid. 388. ot 253; nam non se celeritate exanimatum accessisso negR , sed nihil promovit, ut ὁδους κυκλων εαττbν eu αναστροφζν; Diuiti eo by Goc l
49쪽
reapse igitur fuit ταχύς, eum tardidare ciarius. V. 313. Scribo ληνατων svid. v. 176. sq.), ut DOUR Sen tentia sequntur, praesertim quum eadem V. 325. sq. reeu rant. Nimirum mala mens, malua animus Terent. Andr.
qualia ab ard. Ad se vera. Iab. . - non det mir, ae . sibi Annos.) Ab potest cum participio versa coniungi, sed tumen etiam per se Atat; Vid. PMAOv. E. V. αττδ, B. Turs. ΠRnd. I. p. 45. - Ιn ΜS. fuit: adarduus et a aut, ut Wernsd. refert: ya ae pro patriae; correxit Barratus, qui ad verba ad se versa haec nunotavit : ,, Quietem intolligit Philosophis omnibus assectatam. Claudianus Panegyrico Manlii. Eam
post turbas negotiorum omnes magni Ductores et magistratuum potentes apud priscos secuti. Quorum nemo ferct non Senium suum in secessu aliquo quieto consumsit. Coniicero hinc licet, Spurinnam, hunc magnatem aliquom fuisso Moptimam aetatem ambitione negotiorum conixi visge, genΘctutem otio sit litioris dodicasso. Tales fuerunt plerique eruditorum, Silius Italicus, Pomponius Atticus, L. Sulla, Lucullus aliique, quos nominarse longum. Wrens mus: ,, Qualis Sc. compOSita, ea mens PSi, quae ab ard. cos. Imitatus Plinium, aut Spurinnam Plinius ridetur, Epist. IV. 23: Prima vitae se ora et media Patriae, eaetrema nobis imperiare debemus. Senec. dct brev. vis. c. 20: Senectutem nullo alio nomine gravem iudicant, quam quod tuos seponit. - Ovid. Μ. XIII. 302. Primaque a I illis emere se ora, cetera nobis. Baser: ,, Quod otium orat honestum atquo liberato roi publicas muneribus defuncto. Sallustius principio Catilinarias historiae: Ubi animus eae mu tia miseriis atque periculis requi via et mihi reliquam aetalem a republica procuI habendam decreri Diuili od by Corale
50쪽
Haec Baper. - Adde Vestr. 2, 3; 5 - 6; 8. Cic. Cat. mai. c. I4. q. 49: At illa quanti sum, animum tanquam
emeritis stipendiis libidinis, ambitionis, cet. secum ectas, secumque, ut ita dicam, vivere - Lucian. Pisc. 29: ταυταμὲν, οἶ cλλοσοφία, καλα ωρμήσας, ηζίουν Oποσον επι μοι
λοιων του βίου, καBαπερ ἐκ ζαλης, καὶ κλυδωνος, ἐς ευ-δων τινα λιμενα ἐςπλευσας, ψπο σοὶ σκεπομενος, κατα-
μωναι. Senoc. do br. viti c. 18: Maior para aetatis, certe metior, reipublicae e reris ait: aliquid se oris tui sume etiam tibi' - Sed non raro eximia, electa aemnuntur; Vid. LEX. Tacitus principatum D. Neretia et im eritim Traiani, uberi rem curioremques materium, senectuti amosuit, Hist. I, I, I.)
Vitam vivere si cupis beatam Et Motis Lachesia dabit seriectam, Annos ludere te decem decebit; Viginti studiis dabis severis. Maevinia tuo satis fruaris.
- - m mores; haec duri immota Catonis Secta fuit, servare modum, flnemque tenere. Naturamque aequi, patriaeque impendere vitam; Nec sibi, sed toti genitum Se credere mundo. mic mulae, vicisse famem; magnique Penato, Submovisse hiemem tector pretiosaque vestis, Hirtam memhra super, Romani more Oviritis Induxisse fossam: Venerisque huic maximus usus, Progenies; Urbi pater est, Urbique maritus, Iustitiae eritor, rigidi servator honesti: In commune bonus: nullosque Catonis in aetus Subreysit, partemque tulit gibi nata voluptas.
Cie. da Ossi L. I, c. 6. q. 1 - 7. C. I. g. 5 - 6. Ini p.): ,,Virtutis enim laus omnis in actions consistit: aqua tamen sit intermissio sappe, multique dantur ad studia reditus: tum agitatio mentis, quae nunquam acquiescit, potest