장음표시 사용
51쪽
nos in studiis cognitionis, Etiam Sin opera nostra, continere. Omnis autem cogitatio motusquo animi aut in consiliis capiundis de rebus honestis et pertinentibus ad hene beatequo vivendiun, aut in studiis scientiae cognitionisque versabitur. - Sed quoniam, ut praeclare scriptum est a Plutono, non nobis solum nati sumus, ortusque nostri partem patria vindicat, partem parentes, partem amici; atque, ut placet Stoicis, quae in terris gignantur, ad usum hominum omnia creari, homines autem hominum causSa esse generatos, ut ipsi inter se aliis alii prodesse possent: in hoc naturam debemus ducem sequi, communes utilitatps in medium asseres, mutations officiorum, dando, accipiundo, tum artibus, tum opera, tum facultatibus, devincire hominum inter homines
Arduus, ut Fore. ait, translato ponitur pro diffletti, molesto, laborioso; Gril. 4, 15. Tuc. A. I, II: arduum reyendi cuncta onus. Hor. 2. 3, I:
Aequam memento rebus in arduis Servare mensem cet.
Pro det, quod in ΜS. fuit, scripserunt Barth., Weri Ad., Bayer dat; male; coniunctivus enim significat cogitationomeius, qui seposuit; goposuit autem Est perfectum, non nori-Stus, et annos Spurinna etiamnunc habot sepositos. ΛXT.
Octa, Iucro stravi. Iucro gravi. Ita scripsi. I S. Dostrari. Νescio, an quid aliud subsit. BARΤH. Orba mero grata h. e. seiuncta vel aliena a cupiditato lucri vel emolum nti. grava merum est, quod sine molestiis ot periculis non capitur, ut graves principum amicitias dixit Horas. C. II, I, 3. Possis tamen et legere orba Deo stravi h. e. cum desiit osse gravi aliquo si honorato loco in republica. orbus Est e peculiaribus Spurinnae vocabulis. vid vers. 19 Od. 2.
52쪽
Lucro ait inent m carere, quod molostiam et fastidium contineat. Terentius in Heautont. A. IV. Sc. IV. v. 25: nae ille haud scit, mullum Iucri quantum ei damni amortet.
Loco Acripturao codicis magis respondos; ad hoc apud Col- Sum quoque est Ioc. stras. 1, 3., quanquam alia vi. Sod Iuero eo commendatur, quod postea do ambitione agitur, Iucri autem cupiditas istis temporibus illius erat socia Et optimi quique ab Ea non prorsus Hieni, ut modo nimius qua stus notaretur. Cic. Tusc. 5. 32. Ovid. Fast. I, 139:
riae esto Suturno quemqιιam resinante videbam, Cuius non animo dulcia lucra forent.
CL do voce orbus Ovid. ex Pont. 1. 2. M. nox orb. malis. Horat. C. 4, 2, 44. Vestrit. 2, 7. AXΤ.
Ut non amb. Dym. cana. Illud. gr. m.) Suppleri poterat Dyram vel fucato. BARTH. - Malim ogo Albalo vel cretato, ob togam candidam, quae immine ηignificatur. unde candidati, qui ambiunt honores, set cretam ambitio dicitur Porsio V, I77. III at, sollicitet Et d cipiat. gravidae Uei, qua quasi foecunda multorum votorum est, alios Ex nliis honores sibi fingit ot appotii. Explicat Sonoea do bonef. II, 27: Ambitio non 'atitur quemquam in ea mensura hono-rMm conquiescere, quae quondam eius fuit i udens vorum. Nemo vit de Iribunalia stratias: sed queritur, quod non est ad raeturam uaque perductus. nec haec strata est, si deest consulatus. ne hie quidem satiat, si tinua est. Gravidus iterum hoc sensu infra v. 4. Odae 3. TEgmen pro vestEargontea latinitato usitatum. detrita Immina pro vostimentia dotritis dicit Τacitus Ann. Ι, 18. Sericetim tegmen est in Eucheriae carmino v. 3. WERXSDORF. cum non amb. Erat in IS. ambitio immine caussida. Credidi initio, Mymine eandido Essct capite operto canis, qua quis aetato non ultra honores ambiat, ut apud Virgilium
53쪽
Tityrus: candidior ostquam tondenti barba eadebas. Matini vero nunc ambitionem immine candidum. Respicit non modo eandidasos priscos, spd ptiam ambitionis speciem externam, iustam illam quidem, at cum inferiori molostia coniunctam: candidam, splendentem et laotam, ut Cainsus eandidos UIes. Ambitio illudit oravidae mei. Gravida, quod spes aliR DRS-catur ex nIin, et subinde nos recreset: habet enim Fαἱμυλίους τε λόγους in pector : tandem Aneps atque multum ab ambitione atquo spo illusus Rnimus, rebus quRS SpBrav rat partis, neque expletus tamen, istuc Aiacis Sophocloi ingemiscit, so μοι τέλωτος, οἷον ουβρι-Bην αρα. BΛYER. Coniectura reponunt instrato, fucato, amato vel cretalo. non omnia rei ipsi bene conveniunt. Nod adiectivorum albato et erelato vis ac significatio iam continetur voce candidar duo autem priora, cum strans praecedas, hac ipsa Significationis similitudine minus commendans ur. Prneterea requiritur aliquid, unde pendeat verbi coniunctivus illudas. Hater coniecit cum non. At postulatur Potius cum non iamplius. Equidem opinatus sum logondum osse: Ouem nou candida - gravidae vel stravida spei - ΙΙorat. Sem. Ι, 6, v. 23. Sall. Coni. Cas. e. II: Nam gloriam, honores cet.
Aptissimum mihi visum tit non, cf. 2, 18. Olim conieci: Ouam non. - Sed sic quoquo Riyiar desidorabit amplius; non opus; immo ea ipsa ratio inprimis Latina, si inulti sunt eiusmodi loci, quibus nos varia Additamenta requirimus, velut Cic. do orat. 2, c. 60. q. 254: sed domina narura; vid. Wolf . ot Dilth. Itom non raro dicuntur manere, Verare, ni . , ut iam, etiam non addatur. Similia sunt apud Hand.
inh. Addo Liv. 2, 2I, II: Adparebat eaussa plebi, scilicetqauam vicem indignantem massistratu abisse. Cic. de Orat. 2, 79, g. 323: quod et altenti tum maxime sunt, quum Omnia
54쪽
Non est, falleris , haec hereta, non est rouod vos creditis esse, Vita non eat: - a nullos tr=idum timere caAM Nec Mano νυνuli furore tamin, Et stricto nihiι a tuare ferre.
Hoc quisquis voterit, Ii bit uti
ubi affert Wornsdorfius Senec. Thy st. 348e mi est, qui posuit metua, EI diri mala Pectoriae Oraem non ambitio impotens, Et nunquam staBitia favor Vulsi praeci ius mores. - Η nt. C. III, 3. Tusc. V, 21i, Horat. ΙΙΙ, I, 17. Adde Cicor. de Orat. 3, 2, q. 7: MO sallaconi hominum spem fragilemquo fortunam nostram et inanes contentionesi quae in medio spatio saepe Danguntur Et corruunt et ante in ipso cursu obruuntur, quam portum conspicere potuerunt. Nam quamdiu Crassi fuit ambitionis labore vita districta, cet.' Senec. dE V. B. c. 5, Virg. Cul. 78, G. 2 , 499, Ηοrat. Epist. I, 2, SI, Carm. 3, 3, Iuvenal. 13, 196. sqq. - ΗOr.
55쪽
contemtum prReconiorum R Uulgo tui quani logitimus philosophus prae Se fert. Eo pertinet hoc Ciceronis pro Mursena: De omni studio favoris publici dictum prases: Istam opinionem Grua nonnunquam commutat aura favoris; nihil est incertius misso, Ninu obscurius voluntate hominum, caet. Idem pro domo sua: quod in imperim multimatne eat vitiosissimum, rarietus es ineo Iamia et crebra tanquam lem effatum, sic Rententiarum commutatio. - Quo pertinet eiusdem Ciceronis pro Plancio: Non est enim consilium in vuIso, usu ratio, non discrimen, non diligentia. et Senecae Ep. 72: Omnia vulgi cum Muroque sitiunt. Seneca alter eleganter Hercule Furente:
Non illum inum i furor attonitum muctuque mussis mobile vulsus Aura tumidum rotrit inani.
De gloriact contemtu vid. M. Antonin. 4. πων εἰς ἐαυτον. - , ΗΟesti. de Cons. ph. 2, 7. Hi Os.V Ηnec Barth. - Senec. ΕΡ. 104. init.: Honores mineas bonum g Male te habebit ille con--ἰ factus, ille etiam refectus: ringeris, quotiens aliquem ira fastis sae tua leseris. Irin ua erit ambitionis furor, ut nemo tibi post te videatur, si aliqtiis ante te fueris. Cic. de Ois. 3. q. 84. Sophocl. Ani . 22I. Sq. 365. Sqq. 61b:
56쪽
mentis compositae dicta voles, ut genitivus Ex σ-itione ve e tegmine aptus sit, gravidae reser ad mentem, ut spei sit genitivus, qui pendent e stravidae. Ipse Bayer v rum videtur subsen8isse, quum parum sibi constans ab ambitione atque spe illustis animus intorprpiptur. Magis autem perspicua esset oratio, si fravidam scriberes; sod non opus: cf. Sall. B. C. c. 20: confra illis b) annis atque diritiis cet. Horat. Sem. 2, I, 16. IV. Poet. Las. M. 3, p. 187. V. 19. Cic. Catil. 3, 7. q. II. f. Divinat. 2, s. q. 23. - Ceterum strapidae, si est dativus, dictum per prolepSin; vid. annos. ad
Probo Vosiuitiis scripsit immise candida. Intus enim ost nigra; vid. BRyori annotat. Itaque necessaria erat hoc Ioco epitheti onallage, qua Si poeta non usuR EASet, Dym. candido facile videretur otiosum additampntum. Loci eiusmodi sunt rarissimi; plerumquct enim poetas hac locutions id tantum spectant, ut neglecta vulgari dicendi consuetudin orationem reddant spIendidiorem Et graviorem. Utrumque modum coniunxit Stat. Silv. 3, 5, II:
Dic tamen unae alia mihi fronte et nubilfi vultu -,
Euryalus forma insignis, viridique iuventa.
ritus erat rho Bus tutoque ciconia nido.
Ubi quo foro salva sententia dicendi ratio potest inverti, velut apud Ovid. Art. Am. 3, 330: vinosi Teia Musa senis. Virg. G. 2, 285. 541. 4 , 367. Aen. 2, 274. 765. 5, 536. 6, 353. Horat. 3, I, 42. 3, 3, 6I. 21, I9. I, 3, 40. Epod. 2, 43. Lucil. Asin. I. Maximam constat esse in hoc genero Graecorum audaciam, Velut Soph. Antig. 794: νεῖκος ανδρῶν ζυνωμον. Euripidis Suppl. 50 - 53: ἐσιδους οἰκτρὰ μὲν ὁσσων δακρυ' ἀμφὶ βλεφάροις, ρυπι
57쪽
Ε Graocis multa Exempla congctssit Lobeestiua, homo exquisita doctrina pereruditus, ad Alac. v. I; de Latinis vi do, quae ad Vestr. 1, 5 - S. sp. 44.) 2, 20 - 21. fin. annotavimus. Adde Horat. Epod. I 6, 8. caerulea pubes, Soph. Antig. 964.
Br.: εἰδῖον πυρ. Ne prosa quidem Orationis scriptores hoc genero abstinuerunt, vehit Livius 8, 18. Exir. Videtur ea lasmenus posuisse s39, 13. exfr.). Item 2, 39, 7: externua timor. 45, S: eierna Et domestiea odia. 2, 46, 4: senus - insigne sysectaculo - cinibus. Τusc. 5, 21: mensae mulis conquisitissimis eaestruebant r. Cic. de Senect. 6,q. 20: florentia aetatis. - , ad sanii l. 2, I 3: florens aetate.
Multa ita invertuntur Qx eo genere, de quo Ziunpt. q. 47I. - Exempli caussa produco Liv, 28, 22: Acrior i em atque animis, quum compositior ordine. - Adde 2, 39, 2. Cic. do oras. 2, g. 315. Similitor apud Caesarem legore nictinemini homines ineuiatos si alibi equis incitulis nescio quid facere. Item Cicoroni Τusc. 5, g. 99. c. 34. licuit Scribere
pelvus.) Per peMyus intelligit negotiorum, munerum, Atudiorum in re publica quasi uestum et fluctus nuru populari concitatos. Quod pelagus sero, nemp2 extremR aetate vicisse se dicit, dum se in portum Ofii vindicavit. Hanc in Aenientiam Seneca ait: Hominem in freto vivere debere inportu autem mori. Et Plinius in ipsa epistola, ubi do Spurinna: Senibus industria aera, tuinis ambitio est. WERΝS
Ros dicit gostas si munora roipublicae plena procpllis ot periculis, ut alia in re Horatius I, 5, 13: me Iabula sacer cet. Archilochus apud Cedrenum p. 702. senectuti Rit συιιπέραν τήν απραruoc νην. ΗΑYΕR. Vido Cic. Do Republ. I, e. I, pr. Muren. C. II. et Tusc. b, q. 5: cuius sphilosophiae) in sinum quum a Primia tem
oribus aetatis nostra voluntas - nos eo ulisset, his strurissimis casibus in eundem ortum . ex quo eramus est μουσι Diuiti reo by Cooste
58쪽
AD CARM. I. V. II. magna iactati lemmatate confusimus. Cf. Lexie. s. v. Α-- tua ei te ratas. A XT. . I.
Oui . vii. inser. In eandem sententiam Spneca Epist.24: se Usque ad hesternum, quicquid transiit temporis, periit: hunc ipsum, quem agimus, diem cum morte dividimus.V
Prudentius vonusto in principio:
Per quinquennia iam decem, Ni fultor, fuimus Irastae terminus, et diem Vicinum a viis irem Deus anuicut.,
Cum iam quicquid id est, mors Moleverit.
Consor. Wornsd. P. L. Min. 3. p. 413. ProSp. Tyr. Exhortat. ad conivg., quam supra ad titulum carminis Vestrit. attulimus spag. 30), - Goest. Stabilia. in rerum vici auudi I. p. 121. 3, p. 79. ed. mai.):
59쪽
Aliter sensit Horat. 3, 29, 4I. sqq. et Schaler in Consuri si is placet tranquillitater
Cf. eiusdem Species rerum humanarum dininarumque culta ua. - Caussas accusativi quidquid attigi in Progr. Cliv. 1829 p. 26. CL annot. ad Vesu. 3, 12 - 13. Νimirum accusativus quicquid est idem, qui in locutione mitam virere. Cf. Zuinpt. Gr. L. q. 384., HI mi nisi dissertat. de Repet. Progr. Gryphis . I 836. p. 8. m. Munder. ad Sophocl. Aiac. v. 42, et in cens. ed. Lob., png. 36. Sqq. Lobeck. Paralip. II. p. 50 I. sqq. Itoni Oxplico Soph. Trach. . 562. ed. Herm.: στολον ε-OFὶν. - Νeque aliter Explicandum ost quod F. Osannus in Inscr. Syllogo, non vulgaris industriae opere, p. 592. , reponere voluit:
ut homo praeclara pruditions ornatus non debuerit afforro Liv. I, I et 34; nam hoc et pervulgatum est vid. Zuinpt. q. 42I. ot casu diversum. - Εοdem Ioco pro suo malim
Num apud Vostritium interia praesens sit, an praeteritum, licet dubitare. Vid. C. Reis. Schol. do Gr. Lat. hab. ed. Ηaas. p. 230, Zumpi. Gr. Lat. q. 160. -- - Εiu8dem praeceptis q. 521 - 522. adde Plaut. Most. 3, 2, 95:
Magni sunt oneris: quidquid i --, vehunt. Diuiti eo by Cooste
60쪽
Te a Per, notumque tuam te propter, tamabo; Ouidquid agat, sanguis est tamen uis tuus.
Seu mihi sine favenda novercae Pocula Phaearae, Pocula privigno non nocitura suo: Seu mihi Circam pereundum gramine, Sive Ciachis Ioleiacis urat aena focis: Una meos quoniam Praedata est femina sensus, Eae hae ducentur funera nostra αυ-.
seuocunque aduncias, nihil est nisi mutua et am
ouocunque vicias, campi ctiatore carentes, Uustaque, quae nemo vindicet, arva iacent.
Seu poscat astia, sive malit haedo.
Seti Graeco iubeas trocho, Seu malis vetita Iesibus alea. Fabula seu maesto ponatur hiandra tragoedo.
Cic. pro. Lig. g. 23. ubi interpretes oIim Graevium narrabant EX Erlarf. cod. : sed quoquomodo se iuud habeat ,,rescripsisse' scilicst. Hodie critici sunt in altoram partomvshementes. Male antius Reusch. Gr. Lat. 2, p. 296. Cic. Tusc. V. 83. ita, ut verba: et quoniam videria hoc velle, ut, omitteret. Nam qui ita logis, necessario in errorem inducitur, ut Orntionem rectam ess Opinsetur. - Coniunctivo iungendas hact voces, si do rct evilata dicitur. Vid. Carol. Reis. l. l. p. 537 - 8. ΛXΤ. Duili so by Cooste