장음표시 사용
91쪽
Idem in Aelia Asoalolorum cap. XI HERODE appellatur et apostolum JACOBUM interfecisse dicitur. De eius morte illa legimus apud TAcITUM Ann Libr. XIII, cap. XXΠΙ νIturaeique et Judaei, defunctis regibus νSoΗEM atque GRIPPA, provinciae Syriae additi. Quibus verbis tamen obstare videtur quod legimus apud FLAVIu JosEPΗu in Arelaei Libr. XIX, cap. IX,
imperatorem CLAUDIUM in Judaeam Λαοχον misisse CusPIu FADUM; nisi sorte statuendum est eundem Syriae quoque praesectum suisse, et hanc esse sententiam Verborum, quae FLAVIUS IOSEPHus paulo post addit:
Haec igitur de patre jam videamus de filio AGRIPPA,
qui frater BERENIDES apud JUVENALEM memor tur. Hic autem quo tempore pater mortem occubuit Romae educabatur apud imperatorem CLAUDIUM, qui primo AGRIPPAM regia cum dignitate in Judaeam mittere studuit, ut narrat osEPHUA Arelaeol. Libr. XIX, cap. IX, qa, addens; αμα βουλομενος ἐμπεδουν τους
ορι-μοσμένους ορκους postea tamen mutato consilio, ut
supra vidimus, CUSPIUM ADUM λαοχον misit. GRIPPA igitur Romae remansit, nec diu post ab imperatore CLAuDio impetravit, ut Iudaeorum legatis quae petebant concederet; venerant enim petituri ne vestitus pontificalis, ut jusserat FADUS, in arce Antonia deponeretur. Quum autem rex Chalcidis HERODEA, AGRIPPAE majoris ater, anno octavo imperii CLAUDII mortuus esset, AGRIPPAE minori imperator illud regnum dedit, quod tamen quatuor annis post ei ademit, PHILIPPI tetrarchiae, Bataneae, rachonitidi eum praeficiens; quod
donum riuum accepisset AGRIPPA, sorores suas RU-
92쪽
sILLA et,ARIAMΝE in matrimonium dedit Migo, Emesorum regi et ULI ARCHELAo, CHELCIA filio. NERONI quoque gratia usum esse AGRIPPAM apparet e
qui narrat primo ERONI imperii anno eius regno additam esse partem Galilaeae cum nonnullis urbibus I).Ρaulo post rex AGRIPPA Hierosolymis in loco editiore magnum sibi exstruxit palatium, unde, ut narrat JOSE
PHUS ἀφεωρα κατακείμενος Tot κατὰ το ἱερον πρασσομενα.
Quod quum a moribus majorum alienum esset Judaei murum aedificarunt, qui impediret quominus AGRIPPA in templum inspiceret. Quum autem simul Romanum praesidium paene conspectu templi excluderetur, Eaetus, qui illo tempore Iudaeae erat procurator, murum dirui jussit; sed tamen mox Judaeis concessit, ut de ea re legatos Romam mitterent; quibus auditis NERO, precibus uxoris POPPAEAE permotus, morem gessit
Judaeis, ne murus dirueretur. ALBINO autem procuratore Iudaeae AGRIPPA urbem Caesaream in NERONI honorem Neroniadem vocavit,
Berytum magnis suis impensis theatro donavit, humentum oleumque inter cives distribuit, urbem statuis ornavit eoque totum sere regium splendorem transtulit, quod Judaei, GRIPPAE subditi indignabantur, Hierosolymis quippe a rege neglectis. AGRIPPAM quoque pontifices maximos creasse tribus JosEPH locis legimus 2). Non ita multo post AGRIPPA Alexandriam prosectus est ut ALEXANDRO, quem NERO A egypto
1 CL L vius Drepaus in Bella Iudaim Libr. II, cap. XII, s s et cap. XIIII 2. 2 Vid. Lavius Ofgpaus in Arahaeοι. Lib. XX, cap. VIII si et cap. IX. et 8 4.
93쪽
praefecerat, gratularetur; ex quo itinere quum rediret, audivit se absente saevitia procuratoris EssII FLORImagnum exortum esse tumultum Hierosolymis. Quo quum rediisset, tumultum quidem vix sedavit impedivitque ne Iudaei Romanis bellum inferrent quum vero iis persuadere conaretur, ut FLOR obedirent, donec successor ab imperatore missus esset, conviciat ei sunt, quin etiam nonnulli lapides in eum conjecerunt, ita ut in regiam se reciperet. Tumultuantibus exinde Judaeis, AGRIPPA, quippe qui aeque Romanis ac civibus suis saveret, eam actionem auxilio suo adjuvit, cui pax cum Romanis cordi erat, nec tamen impedire potuit, quominus bellum exoreretur cum Romanis, quod Judaeis innumeras calamitates, Hierosolymis exitium attulit Tito
autem, sPΑsIANI filio. in audaec bellum gerente,
AGRIPPM auxilio ei erat et una cum Romanis contra
Judaeos pugnavit I). VESPASIANUS autem quum in
Hierosolymis obsidendis occupatus nuntium accepisset NERONEM esse mortuum et GALBAM imperatorem esse creatum, filium suum TITUM Romam misit novum imperatorem salutaturum, qui mox prosectus est comitante rege AGRIPPA Quum vero in medio itinere certiores essent acti GALBAM interfectum esse et OTHONEM ei successisse, TITu quidem ad patrem rediit, AGRIPPA vero Romam perrexit proficisci, quo una cum sorore BERL-NIo advenit. Postquam autem VESPASIANU imperator creatus est, AGRIPPA et BERENIO Romae in
magno honore vixerunt, de quo legimus apud DIONEM CAss1uu Libr. LXVI pag. 752 B , καὶ ὁμὸν στρατ*κων
94쪽
, συνεγιν-o.' BERENICE enim mulier fuisse videtur incastis moribus, quemadmodum JUVENALIS l.l eam ine eam Vocat, quippe quae cum fratre GRIPPA rem habuisse dicatur I), quamque ΤΙΤus quoque adamavit sed postremo a se dimisit, quum intelligeret populo Romano amorem illum indignum videri. Rusdem AGRIPPAE mentio quoque fit in Actia o-alolorum cap. XXV sq. ubi AUI Us coram AGRIPPA, BERENICE FESTO procuratore, notissimam illam orationem habuisse narratur, qua audita AGRIPPA exclamavit apostolum paene sibi persuasisse ut fieret Christianus. Rusdem etiam mentionem facit TACITUS, qui Annal.
Libr. XII, cap. VII tradit A. U. 807 p. Chr. 54 a
NERONE regibus AGRIPPAE et ANTIOOHo mandatum esse, ut copias pararent, quibus arthis bellum inserrent. Tum ias Labr. II, cap. LXXX legimus AGRIPPA Roma, quo, ut vidimus, NERONE mortuo se contulerat, arcessitum esse VESPASIANO, quo tempore in animo illi esset imperatoriam dignitatem sibi assumere, sed quum imperator actus esse VESPASIANus, eundem cum eo Romam rediisse, consequi mihi videtur ex iis, quae supra Vidimus. Haec sere sunt quae de AGRIPPA minore indagare potui; nam quae fuerint eius sata FLAVII imperantibus, ubi et quando mortuus sit, frustra in scriptoribus quaesivi. ARVIRAGUS memoratur Sat. IV, vs. 127 Regem aliquem capies, aut de temone Britanno excidet Arviragus.
95쪽
His verbis DOMITIANu alloquitur FABRIOIus VR-JENTO, quum senatus haberetur, qui de rhombo coquendo decerneret. Captum enim piscem, quem vocat peregriWam beluam, omen esse dicit magni triumphi, oportendere ore ut rex aliquis capiatur aut princeps quidam Britannus vincatur et regno vitaque privetur. ΑRv1R1sus igitur DOMITIANI aetate rex vel princeps Britanniae fuisse videtur, de quo tamen neque apud TACITUM, neque apud SUETONIUM, nec apud ullum Romanis Graecisve scriptoribus quidquam praeter h. Lmemoratum inveni. Apud nonnullos interpretes traditionem quandam legimus, eum ab uno apostolorum vel a JosEPH ARIMATHAE ad Christianam religionem -- plectendam adductum esse, cui ille potestatem dedisses in regno auo evangelium praedicandi. Cujus narrationis, cui vix tamen des habenda est, auctorem RUPERTIUA laudat OLYDORu VERGILIuM. Nisi igitur in antiquissimae Britannorum historiae scriptoribus, ut suspicatur HEINRIcΗΙus, aliquid de MIRAGO memoretur, nihil erit de eo afferri poteriti
96쪽
Horum agmen ducat CORButio, de quo legimus Sat. mos. 251: Corbulo vix serret tot vasa ingentia, tot res impositas capiti, quae recto vertice portat servulus infelix et Nugatur Scholiastes putans h. l. sermonem esse aut de athleta quodam, aut, quod absurdius etiam est, degenere navis. CORBULO autem, cujus nomine utitur
poeta ad validum robustumque virum indicandum, intelligendus esse mihi videtur CN DOMITIU CORBULO, qui CALIGULA, CLAUDIO NERONE imperantibus, strenuum intrepidumque belli ducem se praestitit, ut docemur a TACITO, LINIO DIONE AssIo. De hujus autem origine quaedam legimus apud LINIu me. Nas Libr. VII, cap. 4 4 WVESTILIA C. HERDIOInac postea OMPONI atque ORFITI, clarissimorum invium conjux, ex his quattuor partus enixa septumo νSemper mense, genuit SUILLIUM RUFUM undecimo, nCORBULONEM Septumo, utrumque consulem, postea ΛΕ-
97쪽
SONIAM GAI principis conjugem octavo. Quum igitur CORBULONIS sororem uterinam uxorem duxisset imperator CALIGULΛ, non mirum est huic imperatori in consiliis eum adfuisse Legimus enim apud DIONEM
BULONEM, CΛLIGULAE quum novae pecuniae exactionis auctor fuisset, consulem esse factum. CORBULO autem,
jam TIBERI imperante senator, si propter malum
viarum Statum curatoribus Viarum negotia praebuerat tanta vehementia, ut vel senatui molestus esset. AIo deinde imperatori consilium dedit, ut curatores viarum, non vivos tantum sed etiam mortuos, multaret ob male administratam pecuniam, quam ad vias reficiendas accepissent. Cui consilio obsecutus CALIGULA aerarium
pecunia auxit, et CORBULONEM consulem creandum curavit. Quae res tamen postea imperant CLAUDIO, crimini data est CORBULONI, ita ut CLAUDIUS pecuniam, illo nomine solutam, multatis redderet, quam partim ex aerario depromsit, partim ab ipso CORBULON exegit.
Idem tamen imperator A. V 800 p. Chr. 47 Coa-
BULONEM ducem misit in Germaniam, ut bellum gereret adversus Chaucos, qui duce GANNAseo Caninefate incursiones secerant in provinciam Romanam. Cujus belli sata enarrat AoITU Annal. Libr. I, cap. XVIII, CORBuLONEM eliciter adversus GANNASOUM bellum gessisse et maxima cum severitate disciplinam militarem
l CollauLongu senatorem fuisse confici etiam potest ex loco SENEcax, in libro de conssantia sapientis pag. 18 A dicentis: in senatu flentem .vidimus Iduu CORNELIuu NasoΝis generum, cum illum ciamin ει - .ιhi amelum depilaιum dixisset.' Gener ille Asonis, ut legimus in ovinii Trisιium Libr. I in Libycis oris fuerat, ubi struthiocameli inveniuntur. Propter corporis autem habitum hoc nomen ei dedisse Coasu--mn laeti intelligitur.
98쪽
restituisse, cujus severitatis exemplum illud affert os orantque militem, quia vallum non accinctus, atque alium, quia pugione tantum accinctus oderet, morte Opunitos.' Quae si vera sint, quod ipse TACITus d bitare videtur, crudelia potius quam severus sit habe dus. Ceterum nimis asperum parumque humanum eum fuisse aliunde satis constat. Rebellione etiam Frisiorem sedata CORBULO GANNASCUM per sicarios occidendum
curavit, qua caede belli gloriam maculavit et, ut dicit TACITUS, resemina rebellionis praebebat,' quum Chaucio tantum lacinus indignati bellum adversus Romanos
renovaturi esse viderentur. Praeterea imperator CLAu-DIUs, rumoribus quibusdam de CORBULONE evulgatis, metu ne sibi periculum ex ea re immineret, referri praesidia cis Rhenum jussit. Quo nuntio accepto COR BULONEM dixisse tantum obeatos quondam duces Ro-omanos i V et signum receptui dedisse legimus apud TA ITu Annal. Libr. I, cap. XX. Ne tamen militibus suis otium inutile esset, ossam Rhenum interet osam ab iis ducendam curavit. in Romam reverso imperator triumphum concessit. Eadem sere quao TLo1etus, tradit quoque I CAsSIUS Libr. LX, pag. 685 de ORBuLONI expeditione in Germaniam, sed hoc uno ab illo differt, quod narrat CORBULONEM quum post triumphum denuo copiis praeesset lassam illam duxisse. Tum indignantibus illi CORBULONI verbis hanc etiam
rationem addit: ἐς δήλωσιν τι τοῖς με ἀκινδυνως ἀπι
δοαναθίζεσθαι ζῆν, αντος δ' ἡπο του αντοκράτορος διὰ τον φθόνον ἀνεποδίσθη.
Idem NERONI quoque fidus fuit, a quo Armeniae praesectum fuisse apud scriptores laudatos legimusquc de re paulin ulterius exponendum isse videtur.
99쪽
onem secerunt in Armeniam, cujus nuntio allato, sociborum rege in Oriente, in iis AGRIPPA et ΑNTIOCHUS, copias parare jussi sunt et CORBULO, NERONE missus est, qui bellum adversus arthos gereret, quod Romae maximo cum gaudio auditum est, cujus rei hanc causam affert Ao1etus Annal. Libri III, cap. VIII:ovidebaturque locus virtutibus patefactus.' eo spes eos sesellit Counctio enim in Asia non minus bonum intrepidumque ducem se praestitit, quam ante in Germania. Belli autem arthici res gestas breviter narremUs, Uta AoIT et a DIONE CAsino memoriae proditae sunt. Ab utroque autem scriptore DoMPrius ille CORBUI.O
magnopere laudatur l), qui a DIONE Libr. LX sub n.
dignus vocatur, qui cum veteribus Romanis comparetur ob corporis vires, krtitudinem, prudentiam, justitiam, fidem et in suos et in hostes, quum genere etiam clarus celebratur. Et legimus apud TAcITuwΛnaal Libr. XIII, cap. VIII ncorpore ingens, verbis magnis eis et superoexperientiam sapientiamque etiam specie inanium validus. Eundem Libr. XIV, cap. LVIII dicit praecipuum inter claros et insontes. Nec mirum est ejusmodi virum, qui tantis laudibus a scriptoribus extollatur cuique nil nisi severitas nimia crimini vertatur, aemuli patientem non fuisse, ut docemur a TACITO Annal. Libr. XV, cap. V. Tam strenuum autem belli ducem NERO profecto non misisset ad bellum pericu-ksissimum gerendum, nec maximis copiis praefecisset, nisi,
I Laudatur quoque ab Anni No MaacELLINO Rerum esιarum Libr. XV, cap. II his verbis: .... ut quondam ovirius CollauLo dicitur .caesus in colluvione illa Neroniani seculi provinciarum sidus defensorae cautus.
100쪽
quod affrma Dio Assius l.l. fidum sibi cognovisset Jam vero videamus de rebus in Asia gestis. CORBuLONI igitur in Asiam properant QUADRATUA
UMMIDIus, Syriae legatus, obvius venit, inter quos mox dissensio orta est, quum utroque VOLOGESUM Onente, ut pacem quam bellum mallet, obsides rirthorum Cou-BULOΝ traderentur, quam ob rem ΜMIDI Us questus est, ut tradit AGITVs, 'praerepta quae suis consiliis pa-Hravisset.' Imperator autem ΝΕRo, his auditis, ne dissensio ducum rebus Romanis noceret jussis, ut le
oes a QUADRATO et CORBULON prospere gestas laurum fascibus imperatoriis addi. VA. U. II p. Chr. 55 iterum CouBui O in Armenia exercitin Romano praesuit et bellum gessit contra IRIDATEM VOLOGEs Datrem. Quo imperio disciplinam restituit, et senioribus quique valetudine infirma essent
dimissis novas copias contraxit hieme quamvis saeva exercitum sub pellibus retinuit, signa relinquentes maximaeum severitate punivit. Nec ceteros tantum jussisse,
sed ipsum quoque ducem exemplum militibus dedisse legimus apud AcITUM AnnaL Libr. XIII, cap. XXXV, tali modo . Ipse cultu levi capite intecto, in agmine,
oin laboribus frequens adesse, laudem strenuis, solatium Oinvalidis, exemplum omnibus ostendere.' Vere autem ineunte, severe animadvertit CORBULO in primipilum ΡΑΟΤΙu ORPHITUM, qui temere et contra jussum imperatoris cum hostibus congressus magna clade affectus erat. Interim TIRIDATES Armeniam populabatur, quem quum Coii Aut o frustra ad proelium provocasset, copias
suos divisit, ut diversa simul loca invadere posset. Nec diu los legatos ad GoRHuLONEM misit IIRIDATES,