Elementa philosophiae scholasticae

발행: 1913년

분량: 560페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

stlCCumbunt. Ita sola perfectiora ad Speciem propagandam quasi elluntur a natura Mutatio minima in generatione, transmissio mutationum hereditaria, excidium debiliorum sine ullo fine repetuntur. Atque ita intellegitur, Cur Species Continuo fiant perfectiores, et Cur non inveniantur Simillima illa individua, quae omne speCies inter Se OneCtere et in unam confundere deberent. syMagnam SseClarum multitudinem adeptus est Daru in in Anglia', in Gallia , in Italia' praesertim vero in ermania, ubi C. Ogt, L. BuChner, MoleSChoit, Bronia, Jaeger, D. F. Strausi, tener, F. A. Lange, Materialistae illi omnes, sapientiam eius toto animi affectu amplexati sunt eiusque doctrinam theoria illa mechaniCa materia-ESini Xplanare atque propugnare Studuerunt. Imprimis vero Ernestus Haec el, et Darwinu germaniCUS , huius evolutionismi propugnator XStitit Cerrimus, Cum Voli tione embryonali ontogenesi specierum evolitionem phylogenesim explicari posse arbitraretur. Quo in negotiophantasiae impetu arreptus non pauca Protulit Chemata, quibus falsi criminis a viris rerum intellegentibus CCu-

SatuS St'. Regulativum illud, quo sit ut per victoriam aptisSimorum, inconcurrentia vitali, natura ipsa quasi elegat aptiora ut per ea Species conservetur, a Dar vinio dicta est electio iam=alis, ut distinguatur a sejectione illa arti tali qua Plantarum vel animalium diversas varietates ab homine Produci posse experientia constat.

E. Geosisto Satiat Ililaire, audin, LecOq, E. Ferriere, J. Alb. laudry qui tamen moderatiorem tranSformiSinum Propugnat, alii. A. Quadry, Beccari, Blanconi, Canes trini liter multos alioS. Cf. masniann in libello periodico Stinamen aus Maria-Laachv

92쪽

a Argumenta serphologica Ex similitudine inter diversa Species origo ab uno typo commendari videtur orDana rudimentaria, Ut alae imperfectae quarundam avium, caudae vestigia in homine, alia eiusmodi, Dar vinismo apte explicari posSe identur.

b Ar umenta embry otoxica. Statu embryonali Organismi superioris non raro similitudinem non levem habet Cum Statu perseCto organismi in serioris. Unde Dar vinianis haec embryonalis evollitio in individuo contogenesisy quasi brevis recapitullitio esse videtur transformationis Specierum e uno typo primitivo et phylogenesis in .c Arrumenta palaeo=ilotoxica Terrae Corte multis

Componitur Strati S. Iam vero quo Strata sunt in seriora, eo magis vi entia in iis sepulta disterunt ab iis tuae nunc SUPerSUnt tu Sunt Superiora, eo magis fauna et ora temporibus nostris assimilantur et identificantur. Hoc sactum iuxta Dar vinianos evoliitionem nostrae faunae et florae ex imi)ersectis primitivis speciebus vel tylai l ,robare videtur . C. Neo Darminisurus. Dar inii sententiam de SeleC-tione naturali inter indipidua recentiores nonnulli ita pro pugnaverunt atque declaraVerunt, ut principium SeleC-tionis illius non iam in lucta de victus inter individua, sed inter cellulas e selectio histonalis a posuerint itam. IouἘ' Cuius theoriam I eisma selectione

Haec et alia argirinent Darwinianorum col iosiuS XPOSi tali nonios apud Ho= Ihem, Inst. theod. OV qq. ui natus 85 in urbe Iona, goologiae professor exstitit IIalle. Scripsit inter alia : De Namps de Teile in organismus . Cuius systema organicismus dictus est. Cf. Revtie neo Scolastique

Natus est II sma/i1 in urbe Erant fur a M. Ab anno S 7 Iprofessor fuit Eriburgi Brisgoviae. Scripsit inter alia e ei m-

93쪽

germinalis illa ampliavit, Cum doceret, rictam illam fieri in ipsis celtalis germinalibris eim Zellen inter particulas

protoplaSinatiS, qua et determinantia VOCat, Cum Sint organismi partium diversarum determinantes Particulae illae in cellularum illarum nucleo sunt innumerae ex hiS, in lucta de victu, quae aptiu atque abundantius nutriuntur, illae alias superant, ita ut nova organa ab ipsis determinata, alii emortui S efformentur ' Quae theoria et I

D. Neo Lamarcissemus. Num ismania et qui Cum ipso sentiunt transmutationes illas in Cellulis selectione formita, sine interna finalitate fieri Contendant, alii sententiam Lamarchi repetentes ad cautoteleologiam Orga niSmorum Se referunt atque ad theoriam transmissionis hereditariae qualitatum et adaptationis ' Quam tendentiam sub influxu sensus illius interni sentiment interieurs a Lamarchio admissi fieri docent. Sensum tamen illum nonnulli ita ampliant, ut veram ipsi tribuant iudicandi et eligendi facultatis rationem. Cuius Sententiae argumentum in similitudine esse autumant, tuae inter PSyChen Plan tarum, animalium hominum viget. Ita inter alios, A. Paulf A Wagner , R. H. France . Qui omnes dicuntur Neo- Lamaresiani.

94쪽

E. TransforniIsmus offeratior. - Contra Sententias illas omneS, thiae mo=Ios Fleticam evolutionem organis-m OrUm Vari Propugnant, negle Cto maximam partem Dei,

tamquam evolutionis illius principii ultimi, interventu, viri exstiterunt doctissimi atque naturae investigatione perfecte planeque eruditi, inter quos E. Vasmam , qui odis leticam evolutionem quandam defendunt. Quorum sententia dicitur transformismus moderatior ' Si Was mann exprimis quibusdam typis a Deo unoquoque ordine animalium et plantarum creati S USIGnata quaedam Spe Cie rum evolutione produCta esse admittit quarum Spe Cierum Complexionem seriem vocat naturalem, ita ut distinguat inter specie naturales et nat tirliche Arten η et earum si ecies Systematicas systematische Artens . Hae evolutione ortae Sunt atque formatae, earum vero CompleXiones diversae Vel Specie maturales Constantes manent atque stabiles '

i. e. evolutionem omni uin Specierum ex una Stirpe vel uno

In opere quod inscribitur I te moderne i iologie uni die Ent vici lungslchres edant en gur Erit vici lungslehrens P. 253 siq). - ricus Masmann . . natu Meraia IS 5 eximius exstitit vitae animalium investigator. Ab anno I 884 summo cum studio formicarum vitae degendae rationem investigat. Praeter OPUS Supra laudatum scripsit: ε Instin t uni Intelligenet in ter rei chη, Vernici chende iudicia liber das celen lebeti der Antei scias,

95쪽

III. Di persae evolutionismi Dpotheses aeStimantur. In Summa tranSsormi Sinus omnis, qui nati alem infernam frum mundanarum XCludit, ex iis quae in Ontologia et in Cosmologia ' declaravimus, improbandu e St. Item hypothesim materiali Sticam evolutionis materiae aeternae aeternis viribus praeduae reCta ratione probari non poSSee iis scimus, quae de ortu mundi diximus'. In specie vero A. Lamarc ismus in iis quae de generatione pontanea docet iam iudicatus est ex iis quae Supra p. 16 SQ l dixi mus Evolutionis autem theoriam quod attinet I. Non negamus evolutionem quandam Spe Cierum X primis quibusdam typis sub influxu Dei si animam spiritualem homini excipis, de cuius origine infra di Cernus fleri soluisse absolute loquendo, . . Si ab actuali rerum ordine mentem avocemus, Systema evolutioni CuiuSdam sub influxu creatoris a priori absurdum Sse non dicimus. Item ultro concedimus in hoc rerum ordine sub influxu CondiCionum externarum et interni Cuiusdam evolutionis principii multas saepe orta SSe in varii animantium

96쪽

ordinibus varietates, quae non ita Stabiles Sunt. Neque diffitemur a nonnullis varietates illas accidentales per errorem ut spectra Veri nominis habitas esse. 2. Sed volutionem illam ita factam SSe, ut creSSisau, uSu, conSuetudine novi organismi spe Cie diversi ex uno genere animantium efformati Sint, nullo modo, ne Pro babiliter quidem, affirmari potest, cum ne ratio SuffiCien Siae facta eiusmodi volutionis umquam detecta sint LIB. Da minis1nuvi autem luod attinet, haec breviter Sunt notanda Sententia Dar vini si philoso ire spectatur, abSurda CSt. Specie enim superiores et persectas, quas hodie vi demuS, ex Speciebus imperfecti selectione illa naturali ortas

CSSe, affirmatur confra rationem, . . Contra l)rin Cil)ium rationis Sufficientis, cum effectum doceant perseCtione UpCrare Causam si Cientem et materialem.

Opinio deinde dar viniana, si spectatur ut opothesis

scientisica, rei Cienda St,

tu len, inquit, developpen des organes qui existent deja, 'est uia ait 'experiunce mais 'lu' iis produisent de nou Venu organ CS,c'est un ait qui 'a jam ais et constate. En verti de la o des correlations organiquus il laudrait ad mel tre u 'un nouvel Organe Se creant, Ou les uires subissent de transformation analogue S c' est a ne conSequeiace inadmissible.

97쪽

1. Quia nulla quae valeat innititur probabilitate, cum

facta quae in favorem huius Sententiae afferuntur non probent.

a Similitudo enim inter diversas specie Vi en non est ratio sufficiens admittendi ipsas ab uno typo originem ducere, alioquin idem de mineralibus, elementi Chemicis, aliis similibus dicendum SSet.b Neque facta illa vibr)ologica vel on Genetica qui C- quam in favorem transformismi afferunt. Mulia enim et falsa ab Haechelis. g. prolata sunt saCta embryologica, quae nihil probant nisi auctoris illius dogmatismum fanatiCum',

ut ait asmann . Eorum autem quae Vera reseruntur, alia eaque multo aptior XSistit explicatio. Si quidem organis-mUS Superior, Cum Sit Cessularum Complexio, apte e una cellula per divisionem continuatam ontogeneti Ce Oritur. Ho modo pari status embryonale efformantur. Iam vero ad unitatem et harmoniam mundi organici pulCherrime facit, si hi Status embryonale viventi Superiori SeCundum lineas Suas generale exemplaria fiunt, Secundum quae organiSmi inferiores formantur. Revera naturam ita inStitutam esse experientia Constat. At Cur hoc factum

tranSformiSmo spreto immediatae dispositioni sapientiae divinae tribuere non licet Itaque forniae embry onales viventis superioris non imitantur Flos Diferiores, sed him is imitantur illas. δὲ Cf. in libedo periodico Stiminen au Maria-Laach ea quae Vasmann locis supra p. 7 notati de hac re memorat, en Prae- Sertim quae p. 207 sqqQ Brasi uia IIaechel liber die gestat cliten Embryonenbilder' et p. 42 2Sq: Haeci et altern eueste Alineiarei hedes Menschen s habet. Unde infra P. 437, ad hanc concluSionem Vasmann devenit: Haeckel si ein eriaster ForScher, der S

98쪽

c Facta deni lue palaeon olog a probant illa itidem

terram per vario gradu ad praeSentem a CriS, mariS, terrae Calori temperamentum Perveni Sse, nullo vero modo

ostendunt evolutionem faCtam esse viventium, qualem illam Supponunt 'ar viniani . a. Quia Certis Xperientiae factis contradicit. a Multae enim sunt hodie variae organismorum ClaSSeSet ordines perfrui, qui a nullo umquam ut tales in dubitationem vocati Sunt. Atqui si vera esset opinio darwiniana, inter ClasSe illas quaedam saltem inveniri debebant impersectae et in via ad Perse Cliorem PeCiem.

Talis vero specie hodie non XStat.b Neque ulla umquam, Si tempora Con Sulam US TAC- terita, detecta Si specie media. Numerantur hodie , ait PesChy, sere 25o oo ordinum omni e parte inter Se diversorum, in quos animalia distributa sunt. Qui ordines, si orti ex Continua transmutatione essent, ingen proseCto numerus formarum suiSSet mediarum, per qua animalia ex inferioribus ad superiores ordine transii Ssent. Sed tuam vi maxima Copia reli luiarum Sit inventa, adhuc ne vestigium quidem earum firmarum repertum St.

c Immo plurimae l)ecies, testibus Celetis illis Canium, boum, selium, Simiarum, tui in Aegyptiorum sepulcris fuerunt inventi, per ingentia temporum Spatia an Serunt immutatae. Celetos enim illos, qui ante anno Saltem 3 oo ibi fuerunt reconditi, Cur ter l)robavit Cum organi S mi S OStrorum temporum l)lane esse eosdem ' Idem dici poteS de litantarum speciebus

item Commentationem crudite scriptam ab H Muc e/manu in libellol ieriodico Stim men iis Maria Laacha LXXVI Isqq: Palaonio

99쪽

potissimum reiciendus est, quod determinantia illa admittuntur per I sothesim, cuius probabilitas vix ostendi potest agitur enim de investigatione miCrOSCopica Neque

selectionis illius formi aes

D. Neo-Lamaruismus ero, quali praesertim a Pauly, Wagner, France traditur, a Vera Cientia alienuS St, Cum

salso illo principio innitatur de similitudine animarum psyches animantium, Cuius unicum fundamentum Sit

Communis descendentia. Neque verum aut experientia probatum Si plantas e g. SenSu illo interno Cum facultate cognoscendi et eligendi esse praeditas . E. Evolutionismus moderatior vero, Sententia imprimis I asmann nihil continet, quod principiis philosophicis Contradicat; placita autem eius, quae ad Scientiam naturalem pertinent, etsi in nonnulli non Sunt in ConCuSSa, magnam tamen probabilitatem habere videntur in iis praesertim quae de stabilitate specierum naturalium et de evolutione SpeCierum Systematicarum doCet. Neque a mente S. Doctoris aliena esse videtur hae sententia. ES enim', ut generatim monet AquinaS, naturalis ordo, ut aliquid gradatim de

CL Lehmen Hec t. c. 29. Ad rem Lebrun in ReVue neO- ScolaStique I9I 2, 4O3: En resumen, inquit, rela theorie de eis- mann Comme Oute celles qui rennent comine base hypothesede particule representant les caracteres elementatres de individui est impossibie. En esset, si es caractere Soni concreis, iis Sontin finis en nombre et qui en fera I exacte enumeration Il ne simpli fient pas a question iis a rendent 'autant plus difficile et obscure, et eur nombre infini en retarde a solution. Ce caractere ne euvent avoi quelque utilite que 'it soni abstratis ortes lacteur materiel de caractere abstratis sontisne impossibilite. Il ' a pas a sortir u dilemme que ait Delage : 'iis soni possibies, iis soni inutiles: S'il soni utiles, iis soni impossibi es. η CL Lehmen- c l. m. 322.

100쪽

76 ANTHROPOLOGIA PAR, AN ALYTICA.

potentia redhiCatti ad Ctum; et ideo in hiS, illae gene ranthir, in Veni mil S, quod primo tintlmqtiod ille Si imper seCtum et postea l)erficitit r. Et alio loco ordini sapientiae artificis congruere dicit, qui res ex nihilo producens in ESSe, non statim post nihilima in ultima persectione naturae eas instituit, sed primo fecit eas in quodam esse ni persecto d. IV. conclusio ecncralis. Transformismus omnis, qui viventium originem et evo

lutionem sine Dei, tamquam primi principii, interventu

CX tali Care Conatur, ut Sententia rationi et de Contraria, reiciendu est. Transformi sinu vero, qui evoliuionem monop yicticant Si e abso ite, i. e. X unica Cessula primitiva l)ro omni ordine, Sive relative, i. e. pro Uno UO lUCordine, litantarum et animalium, propugnat, VeriS, Uae ex naturae investigatione Comparata Sunt, Cientiarum

placitis Contradicit. lians firmismus denique moderatior, sui evolutionem obsoleficam ad mentem a s mann et aliorum tuetur, neque theologi Ce neque metal)hySi Ce re Pugnat, unde in Se possibilis est. Tanis vero et investigationibus naturae scientificis valde Commendatur, Unde

magnam haec hypothesis habet probat ilitatem. Neque

tamen motiva huic sententiae adhaerendi talia sunt, ut

theoria Iabilitatis, quae a viris doctissimis iliis anti trans-sormistis defenditur, sit abicienda. Unde nil ad an CSententiam accedendum Sse prius iudicant, non imprudenter agunt. Ne lue tamen transformismus moderatior repta mandus est videtur enim aurea ilia in edere media Via, tua sui gente veritate ad sapientissimum mundi Creatorem Cn humana propius CCedat .

SEARCH

MENU NAVIGATION