장음표시 사용
201쪽
Ibid. b. ως ἐν Φιλην φ φησίν. x P scripsi ος, quae
usitata Athenaei structura est. Ibid. c. Antiphanescio ποτηριον μοι το μεγα προσφερειλαβων Scribendum videtur προσφορε λαβων, vel προστεo' ἐκλαβων, sc e conditorio vasorum. s. . inepte legebatur ἐπεχεάμην ρικρατον, οὐχὶ παιδίον, neque melius est quod Koppiersio auctore repositum est οὐχὶ παιδίου. Scripsi ἔγχει παιδίον, sed praeterea scribendum υπεχεάμην. X, 424. b. Platonis versum κυάθους σου ἐκλεπτεθ' εκαστοτε intactum reliqui, quoniam incerta eius medela est. Berghius ἐκλεπτέτην, obetus L. p. 366. ἐκλαπτεθ . v. d. Mnem I p. 128. ἐκαπτεω. In Aristophanis loco pro κυάθοις scripsi κυάθους, ut dudum correctum est. Ibid. c. Pro αρυσανας bis scripsi αρυσαίνας.
Ibid. d. περείδης hic et alibi scripsi pro Yπερίδης et
in ipso oratoris loco επινεν pro ἐπιεν. Ibi d. e. Alcaeus comicus κεραννυουσι ἀφανίζουσί τε Sic A. Fortasse κεραννυουσ' φυλγυσί τε scribendum est. Ibid. s. καὶ ἐνεδυοντο Schweigh praeeunte scripsi pro καὶ κατεὁυοντο. Mox recte Lugacius ιστοξε , si pro 'Aριστοτέλους.
X. 425. b. In Eupolidis fragmento Ους ὁ Οὐκ ἀν Πεσω οὐδ αν οἰνοπτας προ του
νυνὶ στρατηγους . . . o πολις πολις, malui ἔχομεν supplere quam cum Dohraeo scribere νυνὶ στρατηγοῖς χρώμεθ
X, 426. a. In Clearchi fragmento verba αλλ' ἐπιρροφει alteri interlocutori assignavi Amphidis locus sori sic redintegrandus est παις σοβείτω τοῖς ποτηρίοις συχνους ΓακρατουςJ. Casa ubonus pro συχνοῖς scribebat συχνοῖς. Ibid. b. In eiusdem poetae versu πίμπλη scripsi pro πίμπλα, quae inusitata Atticis forma est. Statim κίρνασθαι dedi pro κιρνῶσθαι. In Archippi versu Din dorsim cum Schweigh. dedit o κακοδαίμον' Cratini locus ita legebatur τον δ' ἴσονι σφ φερον ἐγω δ' ἐκτηκομαι. Correxitiobraeus. Ibid. c. Anaxitas Anaxandrides v. nisi crit. 372hscripsit τρι υδατος, de quo admonuit lardes ius ad Aristophanis Acharn. 354.
202쪽
AD ATHENAE DEIΡNOSOPHI 8ΤAs. 193 Ibid. d. lexidis locus ita edebatur ουκουν εγχέω 'ριτωνι πολυ βέλτιον ενα καὶ τέτταρας, indicata post ἐγχέω unius
versus lacuna. s. 4. Porsonus κοuφὸν λέγε τι. Matiui κ0uψυν τι λέγε. Ibid. Dioclis locum emendavit obraeus libri πίνειν
τὸν οἶνον δει αετα τέτταρα καὶ duo. In proverbio ἰ πέντε πίνειν et τρί . - τέτταρα, nescio an εἰ ueti τέττα- scribendum sit. Sed cf. Photium Lex. p. 599, 24.
Ibid. e. ων ο ποιητχὶς - φησὶν τι ευρων ο μάντις IIαλαuaήδης εuαντευσατο πλουν εσεσθαι τοις Ελλησι Palamedes non recte hic memoratur, quare alchenarius Mnem.
Suspicor haec barbarum aliquem locutum esse, qui πίνεσθαι et διψῆσθαι dicebat, ut Datis χαίρ0uαι. s. 2. libri sere προς τουθ ὁ οἶνος ωκεραςγενου, correxit Bergkius de Amaltheae cornu haec intereretatus. Sed fortasse scribendum est ευχό-uεθα προς Ουθ' ωνος α ευκρας γενουν, ut ipsum vinum compelletur. Vs 3 ante Berghium edebatur ου ἀστου καὶ πηλου καπ λου Adamus). s. 4. καυας L. codd. καυθεὶς. X, 427. a. De Anacreonteis locis vid Bergh. . L p. 789. In sine secundi fragmenti lacunae signa ponenda erant excidit
κλεῖσωμεν ιονυσον, vel simile quid.
A. καλῶς μεν ουν ἄγειν - Σκυθη πιεῖν. Ita duos priores versus correxi olim ad Euphorionem ed. pr. p. 119. et in Add. secutusque est indorsus libri uωνυχελωος et υδε λῆξαι. Sed praeterea nonnihil ostensionis habet imperfectum ην. Non enim de re praeterita confabulantur Satyrus et alter qui huic respondet interlocutor. Itaque malim utique οὐ 'Aχελωος εγκεκραuένος πολυς De tertio
versu variae prostant virorum doctorum coniecturae, sed qua rum nulla probari pol est Achaeus mihi scripsisse videtur:
203쪽
194 ANALECTA IUTICA καλως ειεν ουν αν ἐγχέαις Σκυθη πιεῖν. Hoc enim est quod docere voluit Athenaeus, Scythas esse αματοποταe eicia phil. I pu 33. Versu primo quod volui occupavit d. Mulier apud Nauchium possis etiam et fortasse melius conicere ιιων Αχελφος ενι κεκοαμένος πολυς
Ibid. d. ἀγκυλη παῖων Berghius, ἀγκυλη α ιον libri, αγκυλίων indorsus cum Grotelando. In Pindari fragmento dedi cum Bergkio ιιιάρω et τε pro χε μάρι et ὁέ ibid. pro κοτταβον possis κοτταβίζω vel κοτταμ παίζωJ. X. 428. a. In Sophoclis loco ιψ3ῆν κακον scripsi pro διψῆν βία. In Stheneli versu οἶνος καὶ φρονέοντας ἐς ἀφροσυνα αναβάλλει, sortasse καταβάλλει scribendum, nisi fuit οἶνος καὶ oeoo νέοντας ἐς φροσυνας, ανα, βάλλει.
Ibid. b. περινισοιιενάων ex codd. scripsi pro περινισσο- ιι ενάων. X, 429. h. νηφιον ἐν τι γραφειν καὶ αγαθος ων προσποιεῖται μεθυειν. De Anacreonte haec dicuntur, in quibus
pro ἀγαθος, quod sine dubio corruptum est, forsan ἀγανος
Ibid. c. In Melanippidis loco ἀπ ων λοντο Berghius, ἀπωλοντο Schweighaeuser, απωλαυοντο A. X, 430. b. Alcaeus πάντα δε δίψαισ' υπο Meυματος. Ita pro Apαις Seidlerus. Ibid. c. ευφροσυναις dedi pro ευφροναι et cum Ahrensio πωνην pro πίνειν Libri πονεῖν. odem auctore δένδριον scripsi pro δένδρον. Ibid. d. In Alcaei loco πωνιαιεν edidi pro πίνωμεν, et s. 2. revocavi corruptum αἱ τα, quod Grotelandus sequente Din- dorso αλα scripserat, ego suspicabar νάματα. Nunc verum puto co ἐτα, ut scripsi X p. 481 a. ubi idem locus Alcaei aD sertur. Λης media brevi dictum esse ostendi non potest. In Anacreontis loco καθαρὴ δ' ἐν κελέβη πέντε τε και τρεῖς ἀναχείσθω, sortasse ἀναχείσθων reponendum est, quamquam subaudiri potestia οἰνοχοος. Ibid. e. Pherecrates no εστ Εrfardius pro ἀποτεe. Vs 2 erat ἐνέχεέν σοι. s. 3. πως ω κατάρατε δ' ἐνέχεας; ita correxi librorum scripturam πως ω κατα rem ἐνέχεας;
204쪽
terea personarum vices rectius distinxi.
ibid. s. In Ephippi loco τί φής personae A continuavi. X, 431. a. τρεῖς pro τῆς posui cum Iacobsio. In Sophili loco scripsi συνεχως pro συνεχής.
Ibid. c. Menandro praeeunte Schweigh reddidi φιλοτιαουιιενον pro φιλοτιμουμενος. Ibid. d. In constituendo Diodori loco obraeum secutus sum, libri εἰ παρ καστον - πίνειν το λ τους λογισμους δεξαιμι. emerdenus Add. crit. nov. p. 35. τὸ ποτήριον πίνων - του λογισμους ἐξεμεῖ Vs 1 recte πίη Nae ius. Ibid. In Alexidis loco s. 7. Her erile 0bs crit p. 67.
το τας κεφαλας γιεῖς χειν κἀκραιπάλους pro ἐκ κραιπάλης. Nisi sorte κραιπάλη de continua potatione intelligi potest. Phrynichus Bekheri p. 45, 13. κραιπάλη χλα ἐσπέοας χρι εἰς ρθρον ποσις. X, 432. b. c. ἐπηλφίτωσε . Stephanus, vulgo ἀπηλφίτωσε. Tum γραφων dedit B pro γραψας. In Epinici loco
ἐπαλφιτουντα pro παλφcio πίνοντα scripsi cum obeto. Vs. 7. νασιιον Florillo bs in Athen. p. 97 vulgo ἐσμον. Vs. 10. κατγΔιωσε Schweighaeu serus pro κατησιιιομα Din- dorsius κατyσΔιωκα C. κατησίμωκα. Continuo Θηρασίαις νησοις pro Θηρασι ταῖς νησοις scribendum cum Schweighaeusero. Ibi d. d. In Critiae carmine s. 4. revocavi cod. A scripturam χεῖρα κυκλω θιάσου. indorsius e Porsoni coniectura χειρα κυκλουν sic VL. κυκλου B θασίου. Verbum quod excidit in hexametro fuit, neque dextram versus in circuitu coetus περιπέμπειν pocula quae Lydia caluxuries invenit. Recte enim obraeus αγγε α pro αγγεα et υδη χεὶρ υρ υσιατογενης, pro quo libri sere λυὁῆ χειρευνασιατο γένης vel λυδηχειρευρασιατογενης. Correxit partim iam Porsonus. Ibid. e. ιιιια ἀχλυς scripsi pro ιιιι χλυς et liti. s. ἐλπίδα πάντας γειν pro ἀσπίδα πάντ ανάγειν, ut coniecit Berghius et Emperius pus: p. 305. X, 433. b. προς το νοονεῖν achius vulgo προς το
205쪽
196 ANALECTA CRIΤICA Ibid. c. In Antiphanis fragmento ingeniose inperius scri
Ibid. s. 'Aνακοέων φίλη γαρ Ιεένοις 'εασον δέ με διψῶντα πιειν. Assor haec cum multis aliis exemplis Athenaeus, ut διψχὶν sigurate dici ostendat, unde intelligitur in Anacreontis exemplo
corruptum esse πιεῖν. Scribendum opinor:
φίλη γαρ εἶς ξένοις εασον δέ με
Numeri sunt iambici, εασον est bisyllabum εἶ proci ex A. Statim rhorra scripsi pro τοίτω l. e. E pro RIX, 434. c. Menander τρὶς ἐξέπιον μεστον γ . Cobetus τρις μεστον ἐξέπιον. Praetuli τρὶς ἐξέπιον εἶς ων. In ine eiusdem fragmenti μέγα γε pro πολυ γε accipiunt. Id cum fieri non possit et B μέγας τε habeat, fortasse μὰ τ' Ἀθηναίαν μέγας εἶ scribendum est: dubis te ingrusser Mann. CL Euphro Athenaei IX p. 380 b. πάλαι μεγας I. Diodorus ibid. p. 405. c. ανθροπιε, μεγας Istid. Λικοβουλε δὲ et λαναθεὶς ταυτὶ τα συγγραμμάτιά φησιν οτι παρα Φηδείω ' Θεσσαλο δειπνιον ὁ Ἀλεξανδρος εικοσιν ἐν τω συμτοσίφ πῶσι προυπιε παοα πάντων τὰ ἴσα λαμβάνων. Viginti compotatores habemus item in Carani convivio ab Hippolocho p. then. IV p. 128 c. de scripto, ubi non erat quod maiorem numerum requireret Casaubonus Medius autem a Nicobula memoratus xythemidis sui lilius, patria Larisaeus unusque ex Alexandri amicis Pegique inprimis carus. De eo vide Arrian. Ind. 18 et ubi idem conviVium memoratur Exped. VII, 24 sq. De eodem intellige Plutarch. in V. Demetrii c. 19. Praec sanit. p. 124 d. aliisque locis amyttenbachio ad Plutarchum Adul et m. p. 65 c. indicatis. Eundem historici operis auctorem fuisse docet Strabo
XI p. 530 τουτου Armenii Thessali φασὶν ἐπωνυμον aὶν 'Αρμενίαν οἱ πεοὶ Κυρσίλον τὸν Φαρσαλιον καὶ Μήδιον τὸν Ααρισαῖον, ἄνδρες συνεστρατευκότες Ἀλεξάνδρ'. si . Lucianus Macrob. cap. 11. Ἀντίγονος δευίος μεν ην ηειγὶτρίου - ουτος τέτταρα καὶ τετταρακοντα Μακεδονιον ἐβασίλευσενετη, ἐβίωσε ὁλογJ0-οντα , Μηδιος τε ἱστορε καὶ αλλοι
206쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISΤAs. 197 συγγραφεῖς. Ex quo eum supra Antigoni aetatem vixisse intelligitur, suitque haud dubie cognationis vinculo coniunctus cum illo Medio, qui lymp. 96, 2 cum Lycophrone Pheraeorum tyranno, de Thessaliae principatu bellavit. V. Diodor. Sic. XIV, 82. ll. Butimanno Mythol. II p. 286. Exerciti. phil. I p. 33. Ibid. e. ἐν μονη των εορτῶν των αγομένων υπὸ Περσων τω Μιθρη βασιλευς μεθυσκεται. Haec intelligi non possunt nisi aut ἐν μια μονη scribitur aut τῆ αγομένη. X, 435. c. Theopompus πιών δε την νυκτα πασαν καὶ μεθυσθεὶς πολυ καὶ παταξας, αφεὶς παντας τους αλλους απαλλαξασθαι. Recte C πιὼν δέ ποτε . .' καὶ μεθυσθεὶς πολλα καὶ παιξας malim καὶ πολλα παίξας). Pro αφεὶς aut ἐφεὶς scribendum aut, quod minus probabile, delendum απαλλαζασθαι. ibid. e. 'Αριστοτελη - συνεχως φησὶν αυτὸν εσω οτε ἐπὶ ἐμέρας ἐνενήκοντα μεθυειν. De Dionysio iuniore haec prodidit non Theopompus, in quo tam immanem rei exaggerationem non miraremur, sed sobrii vir iudicii Aristoteles, qui scripsit sine dubio ἐπὶ et μέρας ἐννέα. Exercia phil. I p. 20. Ibid. Pro Λιονυσοκολακας ex C scribendum Λιονυσιο-
Ibid. s. καὶ προειδέος οτιχλίγους ριῆνας ἡμελλε βιωσε- σθαι Aut τι post οτι excidit aut scribendum ἐπιβιώσεσθαι. X, 436 a Theopompus καὶ Ἱππαρινον δε τὸν του Λιονυσιου φησὶν πο μεθης τυραννουντ αποσφαγῆσαι. duid sit πὰ μέλις τυραννειν non intelligo. Hipparinum ebriunia puero, quem deperiret, interfectum esse narrat Parthenius Erol. 4. Hinc Theopompum scripsisse suspicor υπὸ μέθης παροινουντα, i. e. βροντα. Exerc. phil. I p. 34. Ita apud Strabonem XVII, 1, 12. παροινουμένη est insolenter tractata. s. Artemid. p. 60,12. παροινία επεται si μέθη. Athen X 444 b. τὸ γαρ παροινειν ἐκ του μεθυειν γίνεται. Potest vero etiam παρανοουντα scribi ut voluit Emperius p. p. 349. Ibid. d. Scribendum τουπίγραμμα. In ipso epigrammate si νηὶ seripsi pro ανη et vf. 4 ευχανδεῖς ζωροποτῶν κυλικGς,
207쪽
198 ANALECTA CRITICA quae Lobeckii Paralip. 149 emendatio est, vulgo ἐκ χανδχὶς κυλικος. Fallitur Heckerus Conam crit de A. G. I p. 14. Ibid. e. In epigrammate Callimachi legebatur φανερως, pro quo πρ0ποθεῖσ' ex Anthologia posui. X, 437. a. ἐβίωσε δε σήμερας τέσσαρας. cimo ἐπεβίωσε. Ibid. b. ως αυτὸν scripsi pro oo αυτον et liti. c. post φκὶσι adieci κτίσαι. Statim transposui συγκλεισθῆναί τε τῶἱερα Vulgo συγκλεισθῆναι τά τε δερα.
Ibid. d. και τή ἱερεία. Malim κατα τῆ Aoεία. uod sequitur τους στεφανους seclusi et in sequentibus επι ξενια scripsi pro ἐπι 1ενία. In Eubulidae loco συκα δειπνων pro ου ἀδείπνων restitui ex emendatione obraei, qui praeterea
cum ursano ἐντρυφας scripsit pro ἐν τρυφῆ. Ibid. e. ην δε ὁ Λιονυσιος ἔτι ἐκ νεου - πρὸς τἀφροδίσιαλμανσης. sitatius erat ἐεέτι νέου. V. Lobeck ad Phrynichum p. 4811 Ibid. s. εἰς δ παιδισκειον τῆ προτεραία παρεληλυθὼς
ωφειλε χαλκους χων τοτε κατὰ τυχην ἐκτείνας γὴν χειρα - ἀπεδίδου. Non sunt haec sine vitio scripta male χαλκους aliquot nummos interpretantur. xcidit post coφειλε numerus i. e. εἷς οβολος, quae vilissimorum prostibulorum merces erat. V. Philmon Com. re vol. IV, 4. et Athen. VI p. 241 c. Praeterea ante ἔχων exidisse videtur ουκ. X, 438. a. και βουλόμενοι συμπεριφέρεσθαι τοι παρουσιν. melius καὶ abesset. Ibid. c. Σκοπαν - τὸν Ερέοντος. Nomen hoc principis Thessali in obliquis casibus fortasse rectius scribitur Κρέο νος, si quid Theocrito VII 39. tribuendum est, ubi habes Κρεώνδας i. e. Κρεωνίδας. Ibid. e. φάσκων αυτὸν εἰς τους ἰνδικους κωμους καὶ μέθας τραπέντα πολλα ἀναλίσκειν Nescio qui in ἰνδικοι κω uot quamvis bibaces Indos perhiberi non nesciam. CLX 437. Quare scripsi νεανικους ad rem s. Granium Licin. p. 46, 1. p. 9. Bonn.ὶ In sequentibus malit utique ότε μεν
με, ημέραν κωριαζων ἐυχεμ vel certe μεθ' ημερα ότε μεν κωμιαζων ἐξέχει. De τίνι pro ei τινι in verbis τίνι ἡ τυχηδίδωσι v. ad Delectum Anth. r. p. 94 Tum in verbis οἷς
208쪽
AD ATHENAE DEIΡNOSOPHISTAS. 199εβαλλε των ἰδίων τους κολουθ0υντας αὐτον, pro ἰδίων scripsi ἰδιωτων. Ibid. s. Minus aptum est το πλῆθος τῶν αγοραιοτέρων, pro quo recte αγοραίων habet C. X, 439. a. παντας Ἐλληνας καὶ των βουλομένων τους πολλους. Haec intelligerem sic scripta καὶ των πολλωντους βουλομένους, civicae multi tirilinis quicunque
Ibid. b. λκείων scripsi pro ολκίων. Ibid. d. λος συγκεκαλυμμένος. Imo ολος ἐγκεκαλυα-
Ibid. e. θαρσος καὶ uisai Scripsi θρασος καὶ uέθη. X. 440. a. Γενθωνα ex L dedi pro ενθίωνα, quod
Ibid. b. εἰσαγαγεῖν τὴν ἰακὴν καὶ τεχνητὴν ασωτίαν.
Sic scripsi cum L. indorsi pro τεχνγητικην. Nisi sorte praesta τενθικην. Ibi d. d. Phalaec epigramma ita edebatur: χρυσωτον κροκοεντα περιζωσασα χιτωνα τονδε Λιωνυσι δωρον εδωκα Αλεω. Scripsi χρυσι ' τὸν κροκοεντα, de aureis fimbriis, quibus tunicam Cleo circumdederat id intelligens. Aliter haec tractavit Ilecherus omni crit de A. G. I p. 70. s. 4. scripsi υτις οἱ ινδρων pro υτις λανθρωπων. Possis etiam ουτις οἱ θνητων. Sed M. Hermannus ad Nub. 520. . Ibid. e. υκ αχαριστως Correxi ολαχαρίτως non illepide, quod alias υ αγλαφυρως vel ουκ αρρυθμιος dicit. Vid. VI p. 237 d. et X p. 4314. Idem vitium etiam ex aliis locis sustuli. In Xenarchi fragmento ἐλευθέριον pro ἐλευθε- ρ0 conieci ad Fragm. Com. III p. 12. X, 441. c. In Antiphanis loco legebatur οἶδα ν ἐγώ ποτε
πιουσα, quod correxi, et sequens eiusdem poetae fragmentum exhibui prout partim ab ermanno partim a Cobeto Mnem. 84 emendatum est Vs 2 erat καλιος χοιμι et deerat MOLVs. 3. δειν addidit Cobetus. ibid. d. In Alexidis loco admodum probabilis est inde aquarto versu Hirschigii emendatio
209쪽
200 ANALECTA CRITICA ἡδυς, πολιος, ὀδοντας ου ἔχων, σαπρος
η ὁη γερων τε δαιμονιως. Ibid. e. Plato comicus s. 1 fortasse scripserat εἱε γυναῖκες, ως ἔγωγ'J μῖν πάλαι. s. 4. malini rotar μεν ἐμοὶ τῆ κουροτροφι προθυεται. s. 10. ἐπισέλινα dubitanter scripsi pro ἐπισεληνα Sequentia in libris sic scripta sunt ταλλα εHidri ταυτ ευτελέστατ' Secutus sum Doliraeum Iler- mannus ταλλα δε ηδη ταδ ευτελέστατ εστ Vs. 16 περκνηγιγαρτις ingeniose tentabat Hermannus. Ib. κυνηγλαιν Ηοwer-denus. s. 21. βινητιαν teste Cobeto cod. A. vulgo κινητιῶν. X, 442. d. In Menandri loco τὴν νυκτα et Λία καὶ σφοδρ' ἄκρωον μοι δοκω conicit Herwerdenus Obs crit. p. 124. Quem haec loquentem induxerat poeta, Byzanti apud hominem deverterat, qui strenuo illi potator ebrietatis causa extitit nil mutandum puto. X, 442. e. τοίη δὴ καὶ ξυνάπασα πολις δη ABC omittunt. Possis igitur τοίη 'στὶν vel τοιαυτη. Ibid. s. Theopompus Callimachi testimonium ad partes vocare non potuit. Itaque verba ἐπιεικῶς δ' εἰσὶ πάντες sic enim scribendum pro ἐπιεικιος το δ' εἰσὶ πάντες usque ad κισσυβίω Athenaeus de suo attexuit Theopompi verbis, cuius fragmentum in πολυποται desinit. Exerc. ph l. I p. 20. X. 443. a. Corrige typothetae errorem ex ed. Di nil susceptum πορευομενα pro πορνευοιιενας. Ibid. d. In Dionysii carmine Hermannus ante πεν του dε Supplet μαρνανNαι. Idem in sequentibus corrigit ὁκ' ἀπο
Ibid. e. η τις Τιμοκλη pro mi ιμοκλῆς Dindorsius in notis In Alexidis loco addidi συ. X, 444. b. Pro 'Aρκάδι erat 'Aρκαὁία. In Antiphanis
Dagmento verba ροκοω - νομίσματι seclusit L. in dorsius Thes Steph. s. v. μικρος. s. 7. fort. πη pro ποι et τας ανω τε καὶ κάπω. Ibi d. d. Κομηων καὶ odoφων των ἐν Podo πολιτευσαμένω οντες. Pro Rosieticis, quod non videtur graecum Omen esse, sortasse Κοπων scribendum est. Notum nonaen
sui Κόμβη, quod similiter in Κοιιωχὶ corruptum erat apud Stephanum Byz. p. 683, 11.
210쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTAS. 201 Ibid. e. duo ια. Recte casau bomis αξίωμα corrigere
Ibid. s. γυναικα ευγενεῖς καὶ των πρωτων ανθρωπων Ἀναν. Nescio an ανθρωπων ex ικων depravatum sit. Mox legebatur πως ν καστος ην δυνατος. indorsius
pro ην. Delevi αν. X, 445. a. Φιλόμνηστος Libri Φιλόδημος, correctum ex illa s. Ium pro Σμινθίων malim Σμινθείων. Ibid. h. Antheam Lindium Phanodemus primum invenisse dicit τῆν ὁια των συνθετων ὀνομάτων ποίγιν η σωπο-dωρος ο Φλιάσιος στερον χρησατο ἐν τοι καταλογάδην
ἰάμβοις. In postremis verbis non haesissent interpretes, si ἰάπους non ad metricam formam, sed ad argumentum reserendos esse intellexissent. Itaque Asopodorus satirarum soluta oratione scriptarum auctor erat quae res nequaquam indigna memoratu est, nec omittenda erat ab iis qui graecarum literarum historiam explicuerunt. Verum inulto impeditiora sunt qua de Anthea dicuntur, quae intelligerem sic scripta τὴν διὰ τιον ποιητικῶν ὀνομάτων συνθεσιν Ita Antheas oratione usus esse diceretur numeris quidem soluta. at poeticorum verborum usu poeticae orationi assimilata. Sed videtur aliquid reconditius latere. xercit philolog. I p. 20. ermanno, quem de hoc loco consulueram, δια των συνηθων νοματων scribendum videbatur. Ibid. d. αλλὰ καὶ Ου μονον αυτος Seclusi αλλα utpote ex sequentibus αλλα καὶ οι συνοντες iteratum. De Timonis
Phliasii fragmento dixi in Philologo Gott. XV p. 333. X, 446. a. In Antiphanis loco scripsi λογισμὸς εἰς μεσον
παραζάτω τις pro παταξάτω. Ibid. οἶνον αρκεσίγυιον libri, recepi Casau boni emendationem ὀνάρκεσίγυιον.
Ibid. b. Cratinus in sabula Ddυσσῆς inscripta τῆ νυν το ὁ πιθι λαβων id χὶ καὶ του νομά μ ευ-
θος ἐρωτα. Nescio an seribendum sit καὶ του νομα μὴ υθυς ἐρωτα Ius serat Cyclops Ulixem, ut suum sibi nomen ederet, cui respon det ille poculum porrigens imo bibe neque illic nomen meum exquire Alia tentavit uer verile Nov. Add. crit.