Athenaei Deipnosophistae ex recognitione Augusti Meineke Analecta critica ad Athenaei Deipnosophistas

211쪽

p. 2. Sed craseos 1ιχ ευθυς certum exemplum non habeo. Possis etiam sic πῖθι λαβων ἡ δγη, Mi τουνομά ιι ευθυς ερωτα. Ibi L c. In Antiphanis loco obraeus O μενουαεν, Lo-beckius ου τελουιιεν. De verbis τουτω δε τεκνον vide supra p. 14. Ibid. In Diphili fragmento εγχεον pro εκχεον dedit Grotius, ego ημιν pro αῶν. ut sequitur Menandri locus, eum emendavit obetus Mnem. IV p. 118. Vulgo πασι vel πῶσιν pro ἀπαξ, et πάλιν υν πιθι ex coniectura Porsoni, πάλι νυν πῖθι B. Ibi d. e. πίε δὲ ἀεὶ συνεσταλμενως. Ita correxi editum πίε δὲ δισυλλαβως, audacius quidem, sed re ipsa suadente. Monuit item, ut video Dobraeus. Ibid. s. πῖνε καὶ seclusi. X, 4474 ανίσωμα in dorsius in notis, vulgo ανίσωνα. Statim ως εἰς τοὐπίσω μέλλων felix obrae est emendatio, vulgo σωσεις δε τουπίσω μελειον BP μελάων). Ibid. Aristotele ιδιον et συμβαίνει πεοὶ τὰς των κριθων, τὸ καλουιιενον πῖνον. Exciditne ποσεις post κριθων Rarissimi usus vocem πῖνον, qua hordaceus potus indicatur, recte mihi restituisse videor Hipponacti Chol poes p. 102. ubi vulgo editur is ἀν αλφίτων ποιήσωμαι κυκεωνα πίνων, φάο - μακον πονηοίης. Ibid. h. ου δυεῖν Casaubonus υὁιεῖν. In Archilochiloco παρ αυλιο indorsius in notis libri παo omittunt. Ibid. c. In Hellanici et Hecataci locis restitui sormas ioni- eas, vulgo ιζων - Οακες - κριθων - εἰ - κατα-

λεουσιν.

Ibid. d. τι δ' ημετέoc' χορω οἶνος φίλος ων θυρσοτο-90ις ιιεγα πρεσβευων ιονυσος, φησὶν Ιων ο ῖος ἐν τοῖς ἐλεγείοις. Fortasse scripserat Ion χορι δ' et μετερι φίλος ων οἶνος, θυρσοφορ0ις μέγα πρεσβευων Λιονυσος Sequuntur Ionis elegi, quorum s. 2. παντοδαπων λογίων sortasse non tentandum est Eusebius H. E. III, 39. Νατθαῖος τα λογια συπετάξατο, sermones Christi. s. . scripsi ἔν τε Πανελληνων ἀγοραῖς θαλίαις τε, quod etiam Heckero Philol. Gott. V p. 481. placuisse video. Sed ea tamen iusto violentior emendatio est Libri αιτε Πανελλγήνων γορα θα-

212쪽

λίαι τε Malim nunc αν άνά τε Πανελλήνων ἀγορας θαλίας

bonus libri πτήιατο, C ἐπήξατο. Pro αἰθερος Schweigh. αἰγω , Bergkius αἰγερου. Egregie placet Lobeckii coniectura

ἐπ0Dεέατο - αἰθεοος. s. 9. νέκτα ἀμελγονται, μονονολβιον ανθρωποισιν Recepi lacobsit emendationem ποτον, pro quo μένος Berghius, malim nunc πονον. s. 12 των ἀγαθῶν Hermannus ενω ἀγαθων, videtur aliud latere Fortasse Athenaeus duo versus omisit. s. 13. τι συ πάτερ Λιονυσε. Recepi emendationem Bergkii, libri του, quod fortasse revo- eandum est, huius vini tu pater. s. 15. ἐπι ρανον Schneide vinus correxit pro ἐπιήρανε. X. 448. a. mphis ἐν se μετωπω νουν χειν εἰωθorso P. Correxi ἐπὶ et co μετωπω. s. q. συντετασθαι scripsi pro

συντετάχθαι cum Wyttenbachio ad Eunap. p. 79. Ibid. b. ινα καν βραχυ διαστήσωμεν ἀπο τοὐν ποτ=ὶρίων Scripsi ιαστησωμεθ nisi mavis διαστωμεν. Ibid. c. ἐστὶ παιστικον dedi e PVL, ἐπιπαιστικόν ABC. Ibid. s. Antiphanes ὁπότε προστάττοιτο τις Sic sere libri, Ven. προστανται, correxit Cobetus Mnem V p. 81. Ibid. λῆρον ου αν γενόμενον Ουδεποτέ, 'μην. Sic B0braeus, vulgo λῆρον υ ῶν γενόμενο ουδεποτέ, οἰ- μαι, quod ρομην scribendum esse vidit rotius. Praeterea praestat fortasse ουδεποτ' ἐγω P ὶν. X. 449. b. In Antiphanis loco γαίας dedi pro γαμὶς et s. Squ. γαλατοθρεμμον pro γαλακτοθρεριμονα. s. 4. ὁ ἐναυτy. Nisi haec gravius corrupta sunt, malim omnino ὁ ἐναυτνj. bvertit Herwerdenus bs crit p. 46. non graece esse dictum κυειν ἐν εαυτῆ corrigitque ὁ ταυτ=ὶν quod nemo non ad proxime antecedentia traheret. Quare si quid praeterea mutandum est, scripserim δ' ἐν αυτ η sc στεγη. Ibid. c. ἐγκαθειμενον pro ἐγκαθήμενον dedit Her erilenus. s. 13. scripsi λιβάδα νυμφαίαν ροσωδη Libri λιβά-

ὁ νυν φαιὰν ροσωδ i. s. 15. secutus sum Do braeum:

vulgo αλλο μηδέπι μηδε τουμπαλιν λεγιον. Ibid. e. Alexis παρουσα χαιρεις ω γυνα ιι rata correxit Valeken pro ἀεὶ Α αἰεὶ συ χαίρεις ω γυναι ι . Alii fortasse

meeum praeserent ἀεὶ συ πειρας γυναι ει αἰνίγμασιν.

213쪽

204 ANALECTA CRITICA Ibid. s. υτος γαρ απιος Scribebatur oυτος ναρ αυτος. X, 450. a. Erat τρωτος τρωτος, quod τρωτὸς ου τριωτος scripsi. Ultimo versu erat αμφικέφαλος. s. Com graec.

III p. 256. Ibid. c. ἐπιβαλλειν οἰήθεὶς alecampius, vulgo ἐπιβαλ-

λων, οἰηθεὶς Persecit emendationem erwerdenus Observ. crit p. 52. s. 3. κατ' αὐτὴν Cobetus Mnem. p. 85. Vulgo

καὶ ταυτην.

Ibid. d. πίνη dedi pro πίννη. Ibid. e. ἐπιτρίψαι obraeus, ἐπιτριψε Casaubonus ἐπιτρέπει libri In ipsis Athenaei verbis ἐπιλυοριένου scripsi

X, 451. a. υδεν λέγεις et παι ι θοον.probabiliter supplevit Cobetus Mnem. IV p. 102, idem iv αλ' pro ii μὴ αλιν. Ibid. b. De Diphili loco vide Com. gr. IV p. 399.

Ibid. c. In Achaei fragmento erat χρίσματος. Ibid. πλέατον pro πλεκτον reposuit oupius. s. 3. ante Berghium κυρβιν ἐν διπλοβ ξυλφ Statim erat ἱμαντα et δειῶντι. Ibid. d. Ion tragicus δρυος μι ὁριος. Ita Casaubonus, vulgo μυὸς μεν ὁριος. s. squ. pro θαμνομήκης Nauchius

coni. ταναομηκης. Latet aliud quid. Ibid erat αἰγυπτίη.Vs. 3. λινουλκος pro λίνουλκος Ern Kophe. Ibid. s. debatur διτταί. Tum pro A Nauchius τιον. X, 452. a. b. 'Aπολλωνείν scripsi pro 'Aπολλωνίφ. Ibid. erat αυτας παρέλθωσι et Κρωμνη. Ibid. c. κίσηρις praebuit cod. A pro κίσσηρις. Ibid. e. των πολλων scripsi pro πολλων cum Schweig

X. 453. a. λοιdορῶν πιὸν ως ευρυστομον Cod. Α ως εἰς ευρυστοιιον duod revocandum, aut si alterutrum delendum est, deleverim potius co quam εἰς Machon Athenaei XIIIp. 581 e. σκωπτεν εἰς Ἀδωνιν Hegesander X p. 444 d. μζων εἰς κυβευτην σκωπτων τον Podoφωντα duae sequuntur apud Athenaeum αρχαοτατος δ' ἐστιν ὁ λογικὸς γριφος καὶ τῆς ριφευειν φυσεως οἰκειοτατος τι παντες υκ ἐπιστα-

214쪽

AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTAS. 205μενοι ιὁασκομενοῦ καὶ τι ταυτόν ουδαμου καὶ πανταχου καὶ τί ταυτὸ ἐν Ουρανή καὶ ἐπὶ γεῆς καὶ ἐν θαλάττης, Haec griphorum exempla metrica sunt in secundo post ταυτὸν addendum ἐστίν. Ad tertii griphi exeniplum, quod ita scribendum videtur τί ταυτον ἐστ' ἐν Ουρανω καν γῆ τε καν θαλάττη Aristophanes Vesp. 21 composuit aenigma de Cleonymo πως δή - τί ταυτὸν ἐω γη τ' ἀπεβαλεν καν Ουοανι καν τῆ θαλάττχὶ θηρίον τὴν ασπιδας , erae. philol. l p. 34.

Ibid. c. ια- μη ἐν ενὶ τοπαγ χὶ φυσιν ἔχειν. Potest hoc ita explicari ut ταὶ φυσιν χειν idem esse dicamus quod

πεφυγιεναι Clarior tamen verborum sensus esset , si legere

Ibid. e. τὸ ποιημα. obraeus τὸ ρῆμα. Ibid. s. De Calliae loco . obraeum. s. 5. φων ισον scripsi pro φαδνω σοι. X. 454. a. In eiusdem Calliae fragm. s. 3. δει ὁ αυτῆς dedi pro ἐκ ταυτης, codd. ἐκ δε ταυτης. Ibid. b. Euripides κυκλος τις ώς τορνοισιν ἐκμετρουμενος. Describitur gura literae . Fortasse ευ μετ00υμενος. CL Hesychius ορνουμαι ὁ προς μετροπι ἀντὶ του περιγραφομαι. s. 6. ταυτας διειργει ὁ ἐν μέσαις αλλ ii μία. Nauckius tacite ἐν μεσοις fort. διαμέσους Eodem auctore s. 8 pr τεταρτον τὶν scripsi τέταμον η. Ibid. d. τὸ δ αυτὸ πεποίηκε καὶ 'Aγάθων ο τραγροδο-ποι ὁ ἐν το τηλεφφ' γραμματος γαρ τις κἀνταυθα dii λοιτην του /ὶσεως ἐπιγραφην ουτως Thesei quo pacto in Telepho partes esse potuerint vereor ne iusto artificiosius explicaverit elcherus Trag graec. p. 990. Vide igitur ne pro iiλεφ' scribendum sit Τληπολέμω, quorum nominumquam proclivis sit permutatio intelligitur e schol Aristoph. Pac. 527. εστ δε υριπιδου ἐκ Τηλετο χὶ ληπ0λέμου, de quo dixi ist. Com. p. 385 not. 80. Tlepolemi autem multiplex sui in sabulis Graecorum cum Theseo coniunctio. Exercit philol. I p. 20. In Agathonis fragmento item Tliese nomen describente uss. 4 et 5. ita eduntur επειτα τριόδους πλαγιος ην προσκείμενος, ἐφ ενος τε κανονος ησαν ἐζυγωμένοι δυο.

215쪽

206 ANALECTA CRITICA Describit literam . ῆσαν meo suasu delevit Din dorsus Verba ἐζυγωμένοι δυο, quibus poeta ad describendam litera H figuram s. . usus est, hic temere iterata videntur. Fortasse verum est quod reposui ἐφ' ενος τε κανονος πτιωμένοι δυο,

quod plane cadit in literam Y nisi praestat ἐφ' ενος τε κα-νονος ἰσαν υπτιοι δυο Similiter Callias p. 454 a. indicat figuram literae , ἐκ es αυτῆς μέσης μικρα παρεστω εκα-τέοωθεν πτία Denique s. . scripsioπερ δε το τριτον καὶ τελευταῖον παλιν.

Vulgo περ δε τριτον ην, at ΑΒ οπερ δε et τριτον ην. Ibi d. e. Sequitur Theodectae locus item nominis HCEΥc descriptionem continens. s. 1. με φθαλμος restitui pro μαλακοφθαλμος praeeunte elchero. Videtur tamen aliud quid latere. s. . pro δισσοί, quae alchenarii coniectura est, libri habent δυο οἱ Possis igitur etiam doιοι conicere. Vs. 6. πέμΗται MVνωθεν ἰσομετροι ραβδοι δυο. Pro ἰσο ιιετροι requiro aliquid, quo dilucidius signiscetur quod . l. expectatur Fortasse ἰσομετροι ex s. . repetitum expulit genuinum πτιοι. s. 8. προσθεν εἶφ' ὁ βόστρυχος Librisere εἶ ὁ βόστρυχος, praeseram nunc quod Nauchius exhibuit προσω φη λβ. De Hor cf. Cobetus Mnem. IV p. 98. Ibid. s. Vulgo αλκηδόνι et in epigrammate quod subicitur αλκηδων. Ibid scribendum τ0υπιγραμμα. X, 455. a. περιειλημμένους Schweigh. In Castorionis carmine s. 1 pro βόλοις scripsi βολαῖς et v. 2 recepi Cobeti L. p. 221. emendationem ναίονω sic L, νε- eeteri libri εδραν vulgo do ex coniectura caligeri libri οδο et οδος Ib. θηρο-

φονε Παν emendavi ad Theocritum p. 258. Vulgo θηρονομε. Vs. 3. κλήσω pro κλήσι Schweigh ante Cobetum. s. 4. σοφφ i. e. σοφωι κλυειν dedi pro σοφοῖς κλυειν. obetus σοφοῖς κλυεν. Vs. 5. μωσοπολε pro μουσοποὶ Cobetus. b. ἱεῖς Porsonus ante Cobetum, libri δείς et ει et λὶς In sequentihus item bis scripsi βολαῖς pro βόλοις.

Ibid. b. ενὁεπιγγραμματος debetur Schweighaeusero, hic etiam actum agit Cobetus vulgo δεκαγραμματος. Tum προς την χρῆσιν perobscure dictum est intelligerem τὴν θέσιν, prout verba posueris. Nisi suffici ρῆσιν.

216쪽

AD ATHENAE DEIPNOSOPIII 8ΤAS. 207Ibid. c. α τις ἐπιγραφεται Κένταυροι Fortasse recte BΚένταυρος. ibid. d. in gripho qui assertur erat uλήτηρ. Ibi d. s. Antiphanes τροφαλίδας τε λινοσαρκους μανθα - νεις τυρον λέγω. Scripsi λιπαροσαρκους, quamquam aliud latere videtur. In Anaxandridis versu dedi πυρικτίτοισι γας pro πυρικτυποισι γας. 0braeus praeterea γαῖς. s. 3. ι- μαι pro εἶναι restituit Boeckhius. X. 456. a. In aenigmate Sphingis κινεῖται scripsi ex aliis auctoribus pro γίνονται. . Ibid. s. o μακραν posui cum Brons tedii pro μακραν. X, 457. b. De griphis disserens inter alia asser versum incerti poetae λαβων χριστονικον ἐν μαχη Ορος. Est hoc ex illarum dictionum genere, quas veteres magistri ριιιείας λέξεις dicebant. Eius modi verborum lusibus magnam partem ea quae σπουδογέλοια dicebantur composita suisse indicat Hermogenes. V. nai. lex. p. 126. Addit Athenaeus καὶ o

πέντ' ανδρες δέκα νηυσὶ κατέδραμον εἰς ενα χω- ἐν ὁ λίθοις μαχοντο, λίθον ὁ Ουκ ὴν νελέσθαι, δίψη ὁ ἐξολλυντο, διορ ὁ υπερεῖχε γενείου.

Primo versu griphus in eo fortasse cernitur, quod quivis quillaec legit πέντ' ανδρες et δέκα ναυσὶ coniungit, cum debeat πέντε ναυσὶ et δέκα ανδρες coniungere. Ita hoc simile evadit illi incerti poetae versui, quem propter ambiguitatem assert Aristoteles Soph. elench. 4. πεντήκοντ' ἀνδρων ἔκατον λίπε διo 'Aυλλευς, de quo dixi Fragm. Com. I p. 604. In secundo versu nescio an alterum λίθος unius pugnantium nomensuerit, lapidibus inter se decertabant, at Lapidem tollere non poterant. Αίθος nomen an alicubi legatur nescio, at άας lithoglyphi nomen notum est o Chaerobosco in Beli heri Anecd. p. 1182. et Elymol. . p. 552 42. Sed praestat fortasse viri docti I. caligeri apud Casa ubonum explicatio pugnabant illi super lapidibus, in strato lapidibus pavimento sive lithostroto Versu tertio obscurum est quo sensu dictum sit δωρ ὁ υπερεῖχε γενείου. Neque sussicere Opi -

217쪽

ANALECTA CRITICA nor eiusdem viri docti explicationem aqua erat supra

mentum sudor nempe.

Ibid. c. οι aeri λυσαντες τον προταθέντα γριφον ει γε ἔπινον φιάλην Γαλει, κεκερασμένην Vulgo legitur ποοτεθέντα, quod correxi, et αλμη addidi e coniectura obraei. Ibid. e. Clearchus veteres inter pocula non illiberales sermones contulisse dicit, αλλα μαλλον τα τοιαυτας ζητησεις , τοὶ ποωτοδ εστος ἰαμβειον ει ποντι το ἐχόμενο εκαστον λέγειν, κα τω κεφάλαιον εἰποντι ἀντειπει το λέρουποιχὶ του τινος, εἰ την αυτ r εἶπε εἶχε in γνώμην, τι ελέγει λεκαστον ἰαμβειον Casaubono ιαμβειον quod post πος legitur delenti non assentiar. Scribendum potius επος et ἰαι - βεῖον. Hoc enim dici debuisse videtur cum unus epici vel scenici poetae versum protulisset, alter alterum, tertius tertium recitare tenebatur. . . primus recitabat ἄνθρα μοι ἔννεπε Μουσα πολυτροπον ος μάλα πολλα, secundus πλάγχθη ἐπεὶ ροδεὶς etc. et sic deinceps reliqui reliquos duod mox sequitur κεφάλαιον, de sententia uno vel pluribus versibus inclusa interpretandum videtur, quo sensu Φωκυλίδου κεφάλαια me legere memini CL Grammat. Behkeri Anecd. p. 36t , M. κροτελευτιον πος τό εσχατον κεφαλαιου τινος ποι λὶτι- κως ποιητικου). Denique ubi ad ne lusus perventum erat, singuli convivae corollarii loco singulos iambos recitare iubebantur sive ex tempore usos sive ex poetarum carminibus derivatos. Exercit philol. I p. 34. Ibid. και OG ἀπο τρη των γραμιιάτων καὶ συλλαβωνεχεται θεωριας Scribendum videtur και- αλλα τῆς των γραμμάτων. Nisi malis cum obraeo και ὁσαπερ τῆς etc. Ibi d. s. ιγήνυμα scripsi cum Corae, vulgo μηνυματα. Fortasse μηνυμά τι scribendum. X. 458. a. ἀγαθος ἀν-- ω φερων καλως κακά. Corrigendum opinor καλως καλὰ.Ibid. b. ἐπι ποις παρουσι τολμον παι ὁιάπλεκε interposui παι. Vix enim dubitari potest quin comoediae versus sit.

Ibid. d. ἁρθωειέν λὶν προς παντα τὴν ψυχὴν χω. Operarum vitio impressum est πάaπα et εχε. Ibi d. s. τον πρ0τεθέντα γριφον Correxi προταθέντα.

218쪽

AD ATHENAE DEI PNOSOPHISTAS. 209X, 459. a. In Antiphanis loco Herwerdenus ταχέως σε λέγειν χρή, idem s. 5. delet, invito, ut equidem opinor, poeta. Vs. . scripsi Α ποῖον; B ουσι νως σως Vulgo A οἷονου ἔγνων σιος εγνως iam Casaubonus es. Com. gr. vol. IIIp. 42. Ibid. b. σου pro σοι Hermannus Metagenis verSum correxi e Polluce, vulgo καιναῖσι παροψίσι καὶ πολλαις.M. 459. c. Πολυιδος pro Πολυειδος dedit AB.

XI, 460. a. omericus locus nescio an in marginem relegandus sit. mox ημεῖ ὁ ουν scripsi pro ημεις ουν. Ibid. b. Simonides απο τραπεων εΠέ νιν ποτηρια Scripsi καὶ pro νιν In fragmento Alcmaeonidis legebatur νέκυς εχαμαιστρωτους ἐπί τινας, scripsi χαμαιστριστου ἐπὶ κλίνας. 0rdo verborum hic est κλίνας νέκυς ἐπὶ χαμαιστρωτου στιβαδος. indorsus ἐπικλίνας, cetera intacta relinquens. Praeserendum fortasse quod coniecit elcherus Cycl. epic. II p. 554. χαμαιστρωτο επι τείνας. s. 2. προέωὶ αυτοῖσι

θάλειαν. Scribendum παρέθη , quod epicus usus postulat. Ibid. c. διεχρητο τω ποτηρίφ. V. Vindicias Aristoph. p. 199. Ibid. e. In Eubuli loco erat ἐν τω κυλικείε συντέτριφε τὰ ποτηρια. Ibid. προσευξάμην Fritetschius pro προσευγμασιν. De sqq. vide oeppe de fragm. Com. II p. 8.

Ibid. s. Cratinus ηκων, vulgo ηκω et v. 5. φρατοριος. XI, 461. b. υτ επιγραφαις υτ ἐπὶ των προτερο ευ- ρησομεν ποτηριον ευμέγεθες εἰργασμένον. Indicavi post ουτ lacunam, sic sortasse supplendam ου ἐν επεσι των ποοτερον.

Ibid. e. ermippus sicio Κυλικρανίον βαδίζων σπληνο-πεδον φικόριην. Dissicile dictu est quid sit σπληνοπεδον. Fortasse εἰς τα - σπιλοπέδων scribendum, quod illorum

locorum naturae consentaneum est. Schweighaeuse σκληρο-

Ibid. s. In Scythini verbis restitu Ηρακλέης pro ειρακλῆς et post Κυλικρῆνας addidi b. scripsi ρηχινίδα

pro 'ηχινιαν. XI, 462. a Polemo των οἰκητορων μεF Ηρακλέους τινες ἀφικομονοι ἐκ Λυδίας Κυλικρανες, ονδ' 'Aθαμῶνες, ἀφ' ων οἱ τοποι διαμένουσιν. Ante με, φακλέους excidisse videtur a μέν et in sine ονομασμένοι. Tum Scripsi

ATHEN IV. 14

219쪽

210 ANALECTA CRITICA τους ἄμους εγκεχαραγιιένοι κυλικας ἰσαν. Vulgo εχα-

Ibi La. ως στορε Φυλαρχος Neglexit haec I. F. Luciit

Fragm. hist Phylarchi p. 96. Eiusdem scriptoris nomen sori. Eustathio ad Il. p. 877, 16 restituendum, ubi editur μοδοτος οἶδε ποταιιον 'b και τις δε ἱστορικος Φυλαι Parthacem hac in re laudat Herod. πεοὶ ιιον. p. 19, 9 CL Anal Alex. p. 129. Ibid. d. Xenophanis elegia. s. 2. ἀμφιτιθε Dindorsus.

Vs. 3. παρατείνει. Bergilius πορσαίνει, fort. παραγινει i. e. παραφέρει. s. 4. erat κρατηρ. De s. 5. v. ergkium. s.

vs. 15 sqq. v. Berghium. s. 20. ων τὶ μνημοσυνη. Vultatio ἡ μνημοσυνη, alii aliter: Berghius o οἱ μνημοσυν' vi. Vs. 22. υδε τὰ Bermannus pro ουθέ τι. s. 23. σφεδανας 0sannus, libri φενδονας. s. 24. ἀγαθον r. Franke, libri ἀγαθην. XI. 463. a. In Anacreontis epigrammate ινγήσεται scripsi Pro ινησκεται , praeeunte Fr Franke, μήσεται Bergit. Ibid. b. In Ionis carmine s. . auplius Progr. acad. 1862 receptis entiet emendationibus χειροι et gέτω egregie restituit ο ε χρυσου δῖνον εχων χειροι ghtio εἰς δρα-νον. obeck ad lac. 10. ο δε κρήσας pincerna οἶνον εχων χειροι νιGτω εἰς ε d. s. 10. πιέτω pro πίεται scripsi Com. gr. III p. 516. b. αδροτερον indorsus B ανδροτερον, vulgo κυδροτερον. Ibid. c. d. ουὁε εἷς posui pro ουδείς neque enim dubitari potest, quin verba ουδε εἷς α ευλογως ἡμῖν φθονησαι νουνεχων recte Bobraeus cum Alexidis loco coniunxerit. Ibid. φ σε ιι κρινειν. Sic Dobraeus pro φήσεις, idemus. 7. ὁ Ουν pro γουν. Ibid. e. και τυχη γ ἐράνου τινος. Scripsi καν τυχνρσνου. Nescio tamen an librorum scriptura servari possit. Ibid. s. Critias Thessalos in conviviis cuicunque libuerit propinare dicit, ακεδαιμόνιοι δε-- παρ αυτω καστος πίνει, ο δε παις οινοχοε οσον αν ἀποπίsi. Non aptum . l. verbum 0ινοχοειν, pro quo potius ἐπιχέειν requiro, nec habent id codd. in quibus haec ita scripta sunt ό δὲ παις ὁ Οινοχόος οσον αν ἀποπιy. Quod revocandum haud dubie, set ita

220쪽

AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTA 8. 11 ut post οἰνοχόος inseratur quod facile excidere potuit ἐπινει. Exercit phil. I p. 35. XI, 464. a. Anaxandridae locum emendavit obraeus et Cobetus Mnem. IV 115 libri oοπον ἐστε νυν λεγετε. ντί- πίνειν τροπον Non male tamen Iacobsius τίνα δὴ παοεσκ. πίνειν τροπον. πάοεστε νυνί λεγετε. τίνα πίνειν τροπον; Vs. 3. ῆ ουν indorsius in notis pro δήπου In Ctesiae verbis scribe Περσησι et κεραμεοισι.lbid. b. In Choerili loco Naehius χερσὶν λβον ανολβον Ibid c δια τὴν ἡδονην Scribendum puto διὰ τὴν ὁ - μήν - διὸ τὴν ἡδονὴν τῆς ὁμῆςJ. Mox leguntur haec καὶ

παραχεοντων εἰς τον οἰνον ἡττον μεθυσκουσιν. Scio haec utcunque defendi posse, malim tamen παραχυθεντων. In sequentibus, ιον τὸ πινομενον τω οιν' παραχυθεν μέθας

ιστησιν, correxi το γινοιιενον.

Ibid. d. τὴν ὁ μανίαν του πολλους - τοῖς πλείστοις

προσαπτεσθαι Aut τους πολλους abundat aut scribendum ποοσάπτειν. Erroris causam ostendit quod statim sequitur καλεῖσθαι. XI, 465. a. εἶτ' αυτους scripsi praeeunte Schweigh pro εἶθ' υτους. Ibid. b. uripidis locus, in quo cum Schweigh et Nauckio φιλανθεμου pro codd. lectione φιλανθεου posui, fortasse Phaethonte ductus est. XI. 466. a. In fragmento Thebaidos cyclicae nondum omnia emendata sunt:

αἰηνα δὲ παισὶν ἐοῖσι μετ' αμφοτεροισιν παρας αργαλεας ηρατο θεον es υ λάνθαν' Ἐρινυν. In quibus quo pacto μετὰ explicari possit non intelligo videant alii Fortasse μεταμφοτέροισι scribendum est, id ut lictum sit ut συναπινοτερος. Tum parum eleganter scriptum est θων --Ἐρινυν Posui quod scripsit sine dubio poeta θεων δ'ου λανθαν ἐρινυν, neque latuit deorum vindictam. Sequuntur hi versus: co ου οἱ πατριο ἐνηείη φιλοτητος δάσσαιντ . ἀμφοτεροισι δ' εὐιπολεμοι τε μάχαι τε. Ita Dindorfius edidit ex emendatione Hermanni libri πατρFαν