장음표시 사용
221쪽
ANALECTA CRITICA ειη φιλοτ ητι, in quibus aperte mihi latere visum est πατριοι ἐν ηθείη φιλοτητι, fraterno amore. Praeterea nescio an scribendum sit co ου οἱ τα πατριοι . Ultimo versu εο item Hermanni est correctio, libri αει, quod revocavi indicata in sine versus lacuna. Probabile est in proximi versus initio suisse
εὼν quod post μαχαι τε lacile excidit. Ibid. b. Scripsi αρισαίοις ex B pro αρισσαίοις, et in Sophoclis fragmento praeeunte Schweighaeus ero posui αγω - να πάγξενον κηρυσσεται Libri πανξενα κηρυσσεται, indorsius πάγξεν ἀγκηρυσσεται.
Ibid. Post μετα τριακοσίων indicaverim lacunam, excidit fortasse φίλων. Ibid. Ἀντικλειδης - πεοι To διηγουμενος του την
αποικίαν εἰς Aέσβον στείλαντος συν ἄλλοις βασιλευσι. Nescio quos reges dicat corrigendum suspicor συ αλλοις ἰο- λευσι. V. Strabon. XIII p. 582 Cas. In ipso loco Anticlidae, μυθολογουσι δε περι των ε Μηθυμνη τινὲς περὶ τῆς ἀφεθείσης εἰς την θάλασσαν παρθενου, in his πεοι ante των delendum et deinceps καθεθείσης scribendum videtur. Ibid. d. Pergit Anticlides καί φασι ερασθέντα αυτῆς
βουλόμενον νασωσαι την παιδίσκην. Pro βουλόμενον scribendum omnino βουλομένην. Ibid. καὶ διηγεισθαι τον τροπον. Indicavi lacunam excidisse tale quid ratus quale est τῆς ἀφανίσεως vel τῆς δια- φυγῆς. b. erat Nηρηίσι quod servari potest. Non de nihil est quod Neptuni equos se pavisse dicit Enalus eorum enim in illis locis stationem fuisse constat ex Homeri Il. 13, 32. X, 781. c. καὶ seclusi. Tum ἔχοντα κυπελλον χρυσουουτι θαυμασίου, ω τὸν αο αὐτοις αυτω παραβαλλομενον ουδεν διαφορον εἶναι χαλκου Pro παο αυτοις scribendum videtur παρ αλλοις. Ibid. d. ποτηριον coniunxi cum fragmento incerti lyrici:
δ νέποδεωμένα θαήσατο χρυσεον αἶψα ποτηριον.
numeris si coniecturam capere licet Stesichori hic versus suerit, cuius in proximis Athenaeus memoriam inicit. Ibid. τω κληθέντι αρίστω τιον καλουμένων σοφων. Scripsi cum obraeo τω κριθεντι. Praeterea in verbis των
222쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTA s. 213 καλουμένων σοφων addendum επτά, quod omitti non potuite tu scriptum quam facile exciderit quivis videat. s. p. 463 c. In sequentibus pro ἐμμελες recipienda erat Schweigh emendatio ἐμμελως. Ibid erat ποματι φαρμακον γεως. Ibid. e. In Antiphanis loco legebatur λκ σι γνάθοις ολκοις παυστοις. Scripsi γναθοιν. Ibid. s. Nicomachus Ahala χρυσοκλαυστα καὶ Ουσους ἐμων Addidi χαιρε cli Aristoph. Acharn. 872. ω χαῖρε κολλικοφάγε Βοιωτίδιον Pro χρυσοκλαυστα Letronnius
χρυσοκλυστα. b. Philippides περήφαν' θωγε με γαρ. Ita correxi vulgo περήφανα, θω μὲν γαρ. XI. 782. a. Anacreon ως δὴ προς ἐρωτα πυκταλίζω. Ita
Bergkius, vulgo oo in iobraeustio αν. Ibi d. b. χρωντο pro χρωνται SchweighaeuSerus. Ibid. Memoratur scyphus cui Troiae excidium insculptum erat cum hac inscriptione:
Γραμματα Παρρασίοιο, τεχνα Μυος ἔμμι δε ἐργον
γλίου αἰπεινας, αν ἔλον Αἰακίδαι. terito in verbis ἔργον Πίου haesit Schweighaeuserus, nec probari potest aut Iacobsi interpretatio ἔργον de aerumnis et laboribus explicantis aut Leti onnii bserv. fur es nomS de vases p. 71. ita haec vertentis: mon vj et est apris de la haut Ilion. Non dubium mihi quin scypho insculptum fuerit ElκON antiquis enim litoris epigramma exaratum fuit , quod prono errore abiit in EPCON. Nec de hiatu timendum in voce εἰκων digammata. ράμματα e Iacobsit emendatione editum est libri enim γραμμα. Scribendum igitur γραμμά quo satis commode operis delinealio indicatur. Tum Παρρασίοιο item Iacobsit emendatio est, ducta illa
Pausania I, 28, 2. φ ὁ Μυῖ ταυτά τε καὶ τὰ λοιπὰ τωνεργων Παρράσιον καταγραψαι λέγουσι τὸ ναυήνορος At
Pausaniae locus non caret disseultatibus, de quibus dixit illigeata l. rtis. p. 289. contra quem qui disputavit Letronnius Sur a pein ture murale p. 300. nescio an non omnia removerit quibus Pausanias erroris arguatur. Quodsi recte libri habent Πηρασίοιο is ut diversus a Parrhasio pictor fuisse statuatur, eam doricam sormam esse credam pro vulgari Πειρασίοιο, ut ἄπηρος dorice dictum est pro ηπειρος.
223쪽
Πειρασιος autem idem nomen est quod alias Πείρασος. Exercit phil. II p. 21. Versu altero nescio qui sint Aeacidae Troiae eversores itaque scripsi ἄν ελεν Αἰακίδας cli. Horatio Carm. IV, 6 Troiae prope victor altae Phthius
Achilles. Nunc praetulerim δι ελεν Αἰολίδας i. e. Ulixes. Cf. elcher de Cyclo epico vol. II p. 275. Ibid. d. Pindarus αέωνται φοένας ἀμπελίνοις τοξοις δαμέντες. Si recte dicendi usum observavi, scribendum erit
ἀεέοντι. In Cratini loco ἐπονομάζουσ'μμα scripsi pro ἐπο
Ibid. e. In Bacchylidis fragmento malim νεανίαισι pro νεανίαις. s. 2. αντείνασα pro εντείνουσα suppeditavit ipse Athenaeus XV 667 c. Ibid. s. In Epicratis loco κυπία pro κυλίκια scripsi cuius mutationis causas explicui Com. gr. lII p. 373. XI, 783. a. οοκλον η φιάλη παρα τω Αολοφωνίωλκανδρo'. oc quid nominis sit nemo dixerit, ac vereor ne Athenaeus prava scriptura in errorem adductus sit. Fuit sortasse αρυβαλλος. Ibid. d. Platonici loci initium ita scriptum edebatur λυσας ὁλαργην στάμνον ευωδους ποτου
Correxi λυσασα es ἄρτι στάμνον. Ibid. e. Amipsias συ δ' αδ προς, τηνδ' πίομαι. Sic scribendum pro λδ αδε προ τηνδ ἐκπίομιαι. Monueratiam Iacobsius. In scolio apud Amipsiam addidi οντ et scripsi αλ ἐραν κασθίειν cum Din dorso libri ἀλλ ἐρῶν καὶ κατεσθίειν. Tum dedi συ δὲ καρτ αφειδής pro συχε καρτα φείδη.Ibid. Pro προυσί scribendum προυσιάς. Ibid. iit. s. erat βαλάντια. Ibid. In Sophoclis loco κακὴ ante κακιος addidi Iocus haud dubie e satyrico dramato ductus est. s. 2. et τὰς ρυ- στεις ως εχουσ' κωμασας Suspicor os ελουσ' ἐκομπασας, quae ablatis, quibus vinum hauriebamus, cyathis sic gloriaris. Satyrum haec dicentem audire videor. XI, 784. a. Anaxitas ortasse scripserat καὶ δαὶ πίνειν ἐξοργυρίδων χρυσων.
Ibid. b. οἰνοφορον βαρβαρικὸν αργυρουν In βαρβαρι-
κο, vitium latet. An καρχαρικόν i. e. κερχνωδες vel κερχ-
224쪽
Ibid. Sopater βαυκαλὶς ἡ τετρακυκλος Scripsi τετρα- κοτυλος. Sequuntur haec κατασκευάζουσι δέ οἱ ἐν Ἀλεξαν ὁρεία την αλον μεταρρυθμίζοντες πολλάκις πολλαῖς δεαις
ποτηρίων. Vere mihi scripsisse videor πολλαῖς καὶ ποικιλαις ἰδέαις. Ibid. . Socrates ' ο μεν εὐφιαλης πίνοντες οσον θέλουσι ταχιστ παλλαγησονται. Scribendum πιοντες. Tum post στάωντες indicavi lacunam. Ibid. In Alexidis s. 1. erat σου correxit Schweighaeu-
Ibid. s. In Achaei loco Porsonus coniecit παρεστιν ου κα-πουσία. v. Nauchium P. T. p. 585. s. 4. O κηρυσσετον L. v. Nauchium. XI, 467. c. Eubuli locum, in quo legebatur φιαλιον, τοῖδε πολλά correxit obetus Mnem. IV 116. s. 1 Do-braeus κάκιστα.Ibid. d. Diodorus s. 2 pro γυναι scripsi κοτυλα et s.
4. addidit. Ibid. Κλεάνθης - ἐν τι περὶ μεταλήψεως. V. Lobeckad Sophoclis Ai. 708.
Ibid. s. In Archedici loco Hemeritonus Nov. Add. crit p. 45 citra necessitatem pro ηοεν scripsit γιρπασ'. Apollophanes δεινος τι δεινος καὶ καλαθίσκος ουτοσί. In his verba τι δεινος et Ουτοσί Dind. seclusit Malii δεῖνος B τί δεῖνος:Α καὶ καλαθίσκος ουτοσί, quampuam posis etiam sic δεινοντι δεινος καὶ καλαθίσκος ουτοσί. XI. 468. a. In Antimachi loco s. 5. ενσχερω στηῶσι. Lod Α ἐκ χερως tiωc ι. Illud Iacobsius, hoc Hermannus correxit tolle operarum errorem ἐν σχερῆ). Quod Stollius coniecit δριοωσιν probari non potest Libantes non sedebant, sed stabant. Ibid. b. Recte opinor tollius προφερέστατον Pro μέλιτος sortasse μέθυος scribendum est, neque enim de libatione amplius agi videtur, sed de compotatione. Ibid. c. oculum δακτυλωτον corruptelae suspectum suit et mihi et Nauchio iniuria, ut opinor. Potuit sic dici pocu-
225쪽
Ium δακτυλοις, quod conchae nomen est, ornatum. In Ionisus. 3. μὲν pro με Bobraeus et sannus scripserunt.
Ibid. e. χαλκίον scripsi pro χαλκεῖον. Ibid. s. Malim viuu pro ζῆκει.
XI, 469. a. χωρειν pro χωρουν Coraeg. Ibid. b. In Stephani loco sori scribendum τουτω επρουπι. s. . scripsi καινον τι νυν τουτὶ γέγονε ποτήριον. Libri νυν τουτο. indorsus cum Iacobsi καινον τι τουτο γέγονε νυν ποτήριον.
Ibid. c. ηδυποτίδας pro ἡδυποτια recepi ex L.
Ibid. s. Antimachus χρυσεω ἐν δέ-r. Vulgo ευχρεω, correxit Casaub. XI. 470. a. χε Ναννοι. Vulgo δ' ἐν παννοῖ, cod. Asr εν αννοι. In Mimnermi carmine s. 6. κοιῖλη scripsi pro κοίλη, et s. 9. ινα δὴ θοον Vulgo ινα ι θοον Codd. ιναλήθοον Vs. 11. σφετέρων pro τερων Bergh. Ibid. c. Pherecydi restituendae sunt formae ionicae ὁ δε φακλέης - βαλέων - ἐφορε - ταῖσι ιπποισι. In verbis μὴν δυνη, - του oκεανου τὴν νυκτα προ ico ιν ανίσχει ἡλιος, libri habent προς R ῆνιν ανίσχει Scribendum igitur,oὸς αγίην ἔνα νίσχει. Praeterea pro δυνηscripsi Gn. De νυνα Lautimannus Gramm I p. 157. Ibid. e. In Alexidis loco dedi ανθρωπος pro ανθρωπος. Ibid. s. Apud Theopompum s. 5. φίλτατε ex Porsoni coniectura scriptum est pro φιλτάτη quod servari potest, si φιλ- τατη cum verbis personae A coniungitur, ut secit Iacobsius. Vs. 8 legebatur σπινθη τάλα σπείραις μεναι duae partim egregie correxit Adamus ταλα πειρας με ναί. s. s. τήνδε inserui. s. 11. παραδος τὸ πρωτον. Frustra Her erdenus παραδος το ποτηριον. Sequebatur apud poetam εἶτα. Xl 471. b. In Cleanthis loco γαρ post ταυτα delendum
est nec reliqua integre scripta sunt corr. φικρατὶς). Tum μορφάς pro δειρας recepi exaustathio. Ibid. c. De Antiphanis fragm. vide Com. gr. III p. 95. et
Cobetum N L. p. 132. Ibid. d. ubulus περαφρίζουσαν παρα Bobraeus πάνυ, quod languet Fortasse καρα, ut volui Cona graec illi. 231. Vs 3 erat κωθωνοχειρον , quod κωθωνοχειλον scripsi iam
226쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTAS. 217 Quaest scen. III p. 18. V. Com graec. l. l. Ibid erat et 'το- περιβομβητρίαν. s. 6. κισσοὶ καρα βρυουσαν Porsonus, vulgo πισσω καταβρυουσαν. Possis etiam κισσοισι κατα- βρυουσαν. Ibid. e. περθυουσαν Sylburgius περβρυουσαν. Her-werdenusilis crit p. 67. περαφρίζουσαν, alius v. d. ἐπερζέουσαν. Possis etiam probabius περφλυουσαν conicere. Sed nihil mutandum videtur quidni enim poculum vino plenum recte dicatur super aestuare
XI. 472. a. In Alexidis loco ανάψας posui pro συνάψας, cuius compositi nulla hic vis est. Ibid. b. In Menandri loco deerat την et in seq. fragmento μεστήν addidi necessario enim aliquid requiritur ex quo Menandrum θηρικλειος seminine dixisse intelligatur. In Dagmento Dioxippi iδιστα γαρ ἐκ των τοιουτων ἐκχέας ποτηριων δει- α πίνειν, in his igitur ἐλέας Porson est coniectura libri αισχεα, quod ἰύχέα scripsi, nisi ἰσχρέα praeseras cuius nominis exempla praebent Herod. VIII 11. Aelianus Epist. 17. Ibi d. c. In Apollodori fragmento cum Porsono θηρίκλεια pro θηρίκλειοι dedi. Ibid. e. In Theophili loco post κεραννυε vel post ζεουσαν indicanda erat lacuna addendum enim erat aliquid, quo pincernae in porrigendo poculo elegantia et dexteritas laudabatur. In eiusdem poetae fragmento post εἰσφέρει addidi τινά. Pro ισθιιιον obraeus ἡθμόν vel etiθάνιον suspicatur:
pro τι ποτηριον erat O ποτηριον.
Ibid. s. pigenes fortasse scripserat βασιλεως υιον λεγεις et μιν J φῖχθαι Bobraeus υιον τινά λέγεις ἀφῖχθαι DoPixodaro dixi nisi crit p. 354. uod ibidem assertur Hedyli
epigramma, in eo fortasse iusto suspiciosior edidi: πίνωμεν ' καὶ γαρ τι νεον, παῖ, καρτα παρ' οἶνον ευροιμ α λεπτον καί τι μελιχρον ἔπος. Vulgo καὶ γαρ τι νέον καὶ γαρ τι παρ οἶνον. aesit in iterato καὶ γαρ τι etiam obraeus, nihil tamen ille tentans. Pro ευροιιι αν ante Iacobsium erat ευροι ιεν. XI, 473. a. Sequitur eiusdem Hedyli carmen, cuius prii loversu legebatur ἐξ ἰους εἰς νυκτα καὶ ἐκ νυκτων Πασι-
227쪽
ANALECΤA CRITICA σωκλῆς l εἰς- ουν πινει. Scripsi quod sermonis concinnitas postulabat ἐκ νυκτος et πάλι Σωκλγῆ ex emendatione Bergkil. Vs. 5. erat πουλυ στιβαρωτερος. πολυστιβαρωτερ0ς, unde posui πολυ τι στιβαρωτερος. Ibid. c. In Anticlidis loco erat στέψαντα soror, quod correxit Dindorsus. Ibid. d. In Amipsiae fragmento libri μαμία habent quod esse potest μαμ a. Sed Μανία est etiam XV p. 667 s. lexis κείμενον στρωματέα καὶ γυλιον cod. Α στρωματέα τε καὶ γυλιον. Scripserim κείμενα στρωματά τε καὶ γυλιον, prout voluit iam Casaubonus, Ibid. e. In Eubuli loco aperte interpolato seclusi verba
δὴ κενὸς eo et in sqq. 'Αρεσία pro αρεσίαν scripsi cum Do-
Ibid. s. In Xenarchi loco pro αργυρουν scripsi cum Do braeo ταογυρουν, et s. . dedi εἰς τὰ βαθυ ir ἐπανάγωμεν
pro εἰς τὰ βαθυ δε πάλιν ἄγωμεν. s. 3. edidi νὴ ΛΓ εἰς τὸν κάνθαοον, vulgo νὴ Λία νὴ τὸν κάνθαρον.
XI. 474. a. In Epigenis loco post πάντες supplevi κανθα - ρίδ. . In qu codices secutus sum. s. 4. πιομένοις malim pro πι0μενοι, Β ποιομενος. ibid. b. Sosicrates προσῆγε πράως καὶ καλως o κάνθαρον. Non placet καλιος post πράως illatum, quare posui μαλακως. Lentus etiam corrigas κακαλως quod esychius interpretatur per πράως μαλακως 'lσυχως. Ibid. In Phrynichi loco ανοικοι Dubraeus, cod. Α αν οἰκ F, Din dorsus cum Porsono ἐν οἰκω. s. 2. ἐκλαιεν libri, ἔκαεν Letroniains, ἐπλαττεν Her erilenus hserv. crit p. 28.
Ibid. ἡ ναυς δε ποτε εἰκοσορος ἐστιν ἡ κυκνος Pro εἰκοσορος B habet εἰκὸς κέρκουρος ορος. Ibi d. d. Ἱππυ pro Ἱππευς coniecit Dindorsus. V. Keilii Anal epigr. p. 227. De Polemonis loco s. rello p. 105. Tum in fragmento Philetaer Πηλευς scripsi pro πηλευς pro
Κανθαρου fortasse rectius fuerit κανθάρου. V. Com graec.
ed. min. p. XVI et 641. s. 3. erat xi se, quod μα Λία
seripsi. XI, 475. a. α νω συννευουσας. obraeus ἄνωθεν νευου- σας. In Sapphus loco constituendo ergkium secutus sum. Diyitiae by Ooste
228쪽
AD ATHENAE DEIPNO8ΟPHISTA s. 219 quem vide. In Sophoclis fragmento προσστνῆναι Schweighaeuse rus vulgo ποοστηνα Bergkius προσπτῆναι, quod verum puto. Ibid. b. αρων ὁ Ῥαμψακηνος - παρα Λακεδαιιιονίοις φησὶν ἔτι καὶ εἰς αυτον δείκνυσθαι το δέπας το δοθὲν λκμήνη πο ιος. Nihil ad haec a viris doctis adnotatum video, quamquam permirum videri debet poculum Alcmenae datum a Iove apud Lacedaemonios servatum dici. uare suspicor subesse errorem sive ab ipso Athenaeo commissum sive a librariis Charonem παρα Θοαίοις scripsisse existimo. De poculo illo v. Athen. XI p. 474 s. 781 c. Ibid. c. δηλον ὁ ποιον εἶδος ἐστι ποDὶρίου εἰ πανποτηριον κελεβη καλειται πο ου χέειν εἰς αυτο γήν λοιβήν τ λείβειν. In his γῆ εἰ παν pro et παν scriptum est
praeeunte Casaubono. Non credo id recte factum. Revocavi librorum scripturam locumque per interrogationem extuli, oratione similiter formata, ut esse solet apud Aristotelem in Problematis. Pro vi το λείβειν forsan Ποι λείβειν. ibid. d. In Antimachi loco legebatur κηρυκας αθανατοισι, correxerunt alii aliter, quidem obraeum secutus sum κήου-κα δ αρα τοῖσι scribentem. Ibid. e. προφερεστατον pro προφερέστερον in utroque Antimachi fragmento recte opinor scripsit Stollius. Ibid. In φορίωνῆε ποθεν ποταμιιον κελέβη ποrήφυσας δωρ. Scribendum suspicor ῆλε ποθεν - δωροῦ Locus fortasse ad Ποτρηριοκλεπτην reserendus est. XI, 476. a. obraeus post του πρωτ0υς addit ανθρωπους. Possis etiam του παλαιους conicere, vel quod omnium facillimum, τους 90τερους. Ibid. τι δε τοῖς κερασιν πινον δ=ῆλον ἐκ του καὶ μεχρι
νυν λεγεσθαι ταν συμμισγωσι τω ινω λυδωρ , κερασαι φασκοντες. Alius scriptor, sermonis paullo curiosior, haec ita extulisset ἐκ του καὶ μεχρι νυν λεγομένου - κερασαι φασκοντων. In sequentibus scribendum κίρνασθαι συγκιρνασθαι - το πῶμα.
Ibid. b. In Pindari loco ergkius λέματοι conicit pro υτοματοι. In eodem κεραιον pro κερατων scripsi ad Theο- critum p. 378.
229쪽
220 ANALECTA CRITICAlbid. c. In Sophoclis fragmento legebatur ἐκπιων τι et τριψε γέμοντα, quorum illud Valchenarius, hoc Emperius
correxit. Adamus γέροντα. Ibi d. d. In Hermippi loco erat οἶσθα νυν Tum malim
Ibid. e. Philoxeni locus sic vulgo editur ἐπίνετο νεκτα- ριον πωμ ἐν χρυσαι προτομαι τε αλλων κερατων. βρεχον δε-ciτα μικρον. . ad Com. gr. III p. 147. s. ad Theocrit.
In fragmento catalogi των τὶ ιοπρατων erat προσεστι, quod rso Gis scripsi cum Casaubono, indicata lacuna. Ibid. s. ως τορε Ἀμμωνιος ἐν τριτη των πεo βωμων καὶ θυσιων Hic plenus sui huius scripti titulus, quemadmodum est etiam apud Harpocrat. s. v. μαζόνιον, qui aliis locis s. v. ἐσχαρα et Oio brevius vocat περὶ βωμων Atque ita etiam interpres Hermogenis in algi Rhet VI p. 393. ex quo Ammonium illum Atheniensem uisse discimus 'Aπαρ
scriptus fuit, denominavit, indicio esse videtur satis antiquunt scriptorem fuisse. Eiusdem argumenti librum, πεo Ωρτων καὶ σιων inscriptum, composuerat Ilabro Calliae filius, teste Stephano Byzant. s. v. ατη p. 213 οθεν Ἀβρων ὁ Καλλίου, ἐξηγητής, περ εορτων κιτι θυσιων γεγραφως duae verba ab aliis perperam accepta recte intellexit Buhithenius ad Tim. p. 10. abronem hunc eius Calliae fuisse silium, cuius sororem LTcurgus orator in matrimonium duxerat, essici potest ex Plutarcho it dec orati p. 482 sq. Idem Babronis opus laudari videtur ab Apollonio Dysc. ist mirab. c. 8. υνδρων περὶ θυσιων προς Φίλιππον Ubi Ἀβρων scribendum suspicor. Philippum autem, cui dedicavit librum suum Habro, intelligo A exoniensem, patrem Callistomachae, quae nupserat Lycophroni, Lycurgi oratoris silio. V. Plutarch l. l. De Atticis sacris scripserat etiam Apollonius Acharnensis, laudatus ille schol Aristoph. Nub. 407. 'Aπολλωνιος ὁ ὁ 'Aχαρνευς ταχα si διακρίνει απο τῆς του Μειλιχίου χιος εορτῆς Quo Ioco in dorsus Ἀχαρνευς ex Τυανετ corruptum esse suspicatur. Tyanensis enim Apollonii scriptum περι θυσιων me-
230쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHI 8ΤΛ8. 221 morari a Philostrat V. A. p. 156. Sed huius quidem librum,
qui totus in commendanda sacrificiorum sanctimonia versaba- uir a docta rerum sacrarum explicatione remotissimum fuissequum per se probabile sit, tum ex iis intelligitur, quae ex eo attulit Eusebius Praep. v. IV, 13. At rectissime Apollonium perhiberi Acharnensem docet Harpocratio v. πέλανος p. 149, 23 ubi laudatur Ἀπολλωνιος ὁ Ἀχαρνευς ἐν τω πεοὶ εορτων. Idem intelligendus est apud Athenaeum V p. 191 s. καθάπερ ειρηκεν Ἀπολλωνιος ὁ περὶ τουτων γεγραφως, ubi pro OΥTΩ recte sine dubio EOPTΩN reposui. Exercit.
XI, 477. b. In Nicandri loco erat ἱεροποιιν et πετάλοισιν. Pro φωνέεται Macrobius habet φωνέαται. Forsan igitur πε-
Ibid. c. Καλλίμαχος ὁ εοικε διαμαρτανειν ἐν τy συγχρησει των νομάτων λέγων ἐπὶ του Hεώ ξενου του παρα sota iuuis Πάλλαδι συνεστιασθεντο α co. Recepi CasaubOni et .vieinsit Lecit Theocr. p. 296 emendationem συγροσει. Dissicilius explicatu est quid sit του ο&είου ξένου. t scribendum haud dubie του λείου,νου, quod commendat ipsum Callimachi epigramma, in quo laudatur illius ξένου frugalitas
et abstinentia ab immodico vini usu, qua Coos excelluisse constat. Pro συνεστιασθεντο scripsi συνεστιαθέντος ex Bqui habet συνεστι θέντος. In Callimachi loco ανηνατο pro ἀπήνατο scripsit nescio quis apud Bentietum. Ibid. e. παρα Πρυτάνιδι - του LIρυτάνιδος. Haec nomina cum initiali minuscula scriberentur, viros doctos in mirum errorem induxerunt, ut prytanidem de magistratu dici existimarent. . ad Euphorionem p. . sive Anal Alex. p. 6. Ibid. ἐξοινων. Casaubonus εὐινος ων.
Ibid. s. In Hipparchi 'Aνασωζομένοις cum Fritetschio τί δ' ἐδίδου scripsi pro του δὲ δείου, in quo tamen aliud quid latet. Vs. 2. αoγυριον ουτος ουδαμόθεν ευ οἶ θω. Desidero verthum, scribendumque opinor αργυριον ουτος ουδαμόθεν ευώM' ἔχει. s. 4. Περσας ἔχον pro χων scripsi, ut voluit Schweigh. s. 5. erat εἰς κορακας. s. 6. καὶ κονδυ καὶ νυκτῆρα καὶ κυμβίον Excidit ante hunc versum notatio