Athenaei Deipnosophistae ex recognitione Augusti Meineke Analecta critica ad Athenaei Deipnosophistas

251쪽

ANALECTA CRITICA millones ludebant Piscem peto, non te peto quid me sugis Galle duae Sotadeo versu scripta esse fugit Melcherum Syli epigr. p. 59. et Guil Corssenum rigg. Poes Rom. p. 135. Exercit phil. I p. 23. Carmen a Macrobio servatum

Hermannus ad iambicos numeros revocandum existimabat

Mulsum probe quod temperes

Hymetti misce novo et Vetustulo Falerno. Ibid. s. In corruptissimo Asi fragmento s. 1 non inteligo a d αυτως vulgo αυτως φοίτεσκον πως πλοκαμους

κτενίσαιντο. s. 2. erat μας. s. . scribendum cum Lennepio χιονέοις τε. s. 4 et 5 ante Naehium Choer. p. 74. inverso ordine legebantur. Eodem auctore scrihere debebam αυτέων, et versu ultimo αμφιβραχιονίσαντες πασπίδιον πολεμιστήν.

MI, 526. a. In Xenophanis carmine I G Schneiderum secutus αβοοσυνας dedi pro αφροσυνας. Idem postea repperitD0braeus. s. . erat τυραννίης. b. scribendum es L. ἐστὶ στυγεoῆς. s. 3. malim ηισαν. s. 4 ῶσπερ pro ηπερ AB. Vs. 5. scribendum putavi χαίτησιν αγαλλομενοι χρυσέησιν pro αγαλλομενοι ευπρεπε εσσιν, codd. ut videtur ἀγαλλομεν υπρεπέεσσιν χαίτας χρυσας dicit aureis vinculis constrictas. s.

Asius p. 525 s. Ibid. c. rat πρωί. mox recte Corae o δὴ pro οθεν. Ibid. d. Antiphanes ποθεν οἰκήτωρ et τις - Dindors ee ποθεν οἰκήτωρ εἶ τίς - vulgo, οἰκήτωρ ἡ τίς

XII, 27. a. πως et liti. c. καὶ ante ἐκτενέστερον

seclusi.

Ibid. s. Posidonius ἔστε καὶ προσαποφέρειν πολλα καὶ καταυλουμενους προς χελωνίδος πολυκροτου ψοφον. Ita vulgo haec eduntur, sine sensu, quantum video. Post πολλα commate erat distinguendum et pro καταυλουμενους requirebam nominativum cohaerent enim haec cum superioribus τοῖς γραμιιατείοις ἐνδιαιτώμενοι καὶ γαστριζόμενοι, quibus iam inseruntur haec καὶ καταυλουμενοι Ac habet hoc ipsum Athenaeus p. 10 s. ubi eundem Posidonii locum assert. Sed καταυλουμενοι quid h. l. significare possit prorsus non intelligitur. Itaque scripsi κατασαυλουριενοι, quod recte coit cum

252쪽

AD ATHENAE DEIPNOSOPHISΤΑ8. 243 sequentibus προς χελωνίδος ψοφον, sive id de saltantibus in ielligas sive de iis qui voluptuose degunt. XII, 528. b. διοπερ πο ωμαίων νήκεστα δεινα επα- θον Seclusi δεινά manifesto explicationis causa ad ανήκ. Gr adscriptum viderat Casaubonus.

Ibid. c. καὶ ante ενδεκα deleverim. Tum Schweigh edidit υδενος βοσουντος, συνευδοκουντων Ῥωμαίων, librioυδε συνευδοκουντος λοριαιων, contra historiae fidem. Sed malim σ-ευδοκουν τ' Ῥωμαίo vel συνευδοκουν τοις Ῥω - μαιοις, cum id etiam Romani probarent.

Ibid. e. μάλιστα δε ινυαν τον Λίνου καὶ Σεμιραμιdoς υίου. Ninyae mollitiem attigit etiam Diodorus Sic II, 21. venustatem Dio Chrysost XXI p. 509. pulcherrimos barbaros recensen Σέσωστριν τὸν Αἰγυπτιον ῆ Μέμνονα ὀ Αἰθίοπα dii πινυαν et αρυπυλον et Πέλοπα, ubi Eurypylum dubito utrum dicat Libycum illum, Neptunitalium, an Mysium, cuius pulcritudinem miratur Helena apud uintum IV. 56. Exercit phil. II p. 23. XII, 529. a. Scribebatur κατακεκισσηρισμένον. Ibid. scripsi τα λευκα ἐπαναβαλῶν τοῖν Oφθαλμοιν casu genetivo. Vulgo τοι ὀφθαλμοις, quod ferri non potest. Pro ἐπαναβαλο, sussciebat αναβαλων Albuginem oculorum sursum

tollere extremae lasciviae et mollitiei indicium putabatur. In eandem sententiam Alexis Com graec. III p. 486. dixit βαυκιζοριενον τα λευκά- αναβαλλον te ια. de quo v. Iacobyin Addendis vol. 4. 1 adde Dion Chrys. XXX p. 26. in descriptione cinaedici ταίμματα ἀναστρέφειν, τό εγκλίνειν τὸν τραχηλον, τὸ ταις χερσιν υπτίαις διαλέγεσθαι Tum βασιλευσε dedi pro βασιλευει. Ibid. b. τελευτῆσαι εαυτὸν ἐμπρήσαντα ἐν τοι βασιλείοις. Forsan scribendum συν τοις Ιασιλείοις. s. Diodorus Sic B, 27. Cum iis quae sequuntur ἐπέθηκε χρυσας κλίνας ἐκατὸν καὶ πεντήκοντα, cs Nicolaum Dam apud Mulierum Hist fragm. III p. 362. Ibid. προυπεπόμφει scripsi pro προπεπομφει, ut p. 631b. παρεκεκινήκει pro παρακεκινήκει. XII, 530. d. Erat χαλκηδονιον. Ibid. e. Phoenicis Colophonii carmen. Vs 1 ανη -

253쪽

244 ANALECTA CRITICA νος τις ἐγένεθ' ως ἐγὼ κλυω. Verbum κλυο recte dici prima

producta ostendere conatus sum Curis crit p. 54. persuasique Naehio Choer. p. 224. Frustra, ut nunc opinor, quamvis etiam

Babrium sab. 127 8. scripsisse sciam εἰ δ' στιν εἰπεῖν καὶ βεβουλευσαι κλυειν, ubi Lachmannus edidit κω δευειν βεβουλευσω, recte improbante Nauchio Philol. Gott VII p. 400. Sed Babrio quod licuit, serae aetatis scriptori et qui haud pauca antiquo poetae non condonanda ausus est, non etiam Phoenici licuisse putaverim. Scripsi igitur mutatione lenissima ἐγω 'κουιο. s. 3. τάλαντα ustathius ad om p. 1484 18. Vulgo καὶ ταλλα. Vid. M. Haupi Bericlite de Sachsi schen Ges et Ischas vol. I p. 414. Ibid. πλευνα dedi pro

πνευιια Non intelligitur quomodo is, qui totam vitam edendo bibendo amando transegit, se nil nisi πνευμα suisse dicere possit latet haud dubie vitium, quod tollere forsan aliis continget. s. 18. ἔχω ν κοσον δαισα χωκόσ' ηρασθην.

Apud indorsum haec ad Naehit Choer. p. 225 mentem ita

eduntur:

Contraxi haec praeeunte Bergkio in unum versum ἔχω δ' ὁκό σον ἔδαισα χιόκοσ' ηοασθην. Vitium praeterea haeret in ἔδαισα pro quo expectabam δαισάμην. Neque enim de dapibus agitur quas aliis apposuit Ninus, sed quas ipse devoravit Corrigendum videtur κοσον ἔδαφα. s. 21. erat ἐς αδην. s. 22. malim αογυοέων. s. 23. σποδὸς δὲ πολλὴ χω μιτρηφορος κεῖμαι. Pro πολλὴ correxi πελλή ad Com. graec. III p. 431.

254쪽

AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTA 8. 245XIl 531. d. ου μην περ γε τὴν του μου τελευτὴ διηυτυχησαν, αλλ' ιιφοτεροι βιαίω θανατω διεφθάρησαν. Noune ηυτυχησαν ' nisi malis ου μην ιέχρι γε vel ου μ=ὶν

ἐπί γε.

διαιτηθῆναι κεχαρισιιένον. Ita recte pro προς το scripsit Schweighaeuserus, sed praeterea reponendum ἐνδιαιτηθῆναι.

XII, 532. b. Theopompus αβρίου του Ἀθηναίου. cod. 'Aθηναίων, fortasse igitur excidit στοατπου. Statim de Atheniensibus legitur απασι γαρ εἰσι χαλεποί. Suspicor excidisse aliquid, velut απασι γαρ τοις τλκιιιουσιν εἰσι χαλεποί, vel simile quid. Ibid. c. κατέλειπε scripsi pro κατέλιπε, praeeunte Cobeto. Mox pro καὶ δικαίως equidem malim καὶ ε&oτως. Ibid. d. ἐν τοις κυβοις dedi pro ἔν τε τοις κυβοις. Ibid. e. De Heraclide s uisi erit. 432. In fragmento huius poetae καταλαβων scripsi pro παραλαβών et post s. 3.

indicavi lacunam.

Ibid. s. ιππων καὶ τέρων πολλων ἐπιπολασαι το πλet, θος Aut ἔταιρων scribendum eum Casaubono aut ἐταίρων.

Ibid. ιυς τ' ου δ' ἐν τοῖς χωρίοις Ουδε ἐν τοι κήποις

φυλακας ἐφίστα Scripsi ς γ - καθίστα aut hoc verum est, aut ο ὐουδενας τοι χωρίοις οιδε τοι κήποις φυλακας ἐφίστρο. XII, 533. b. ωιτα τὴν ο&ίαν παρειχε κοινην απασι καὶ δειπνον αε ευτελες περασκευα σθαι πολλοις ανθρωποις. Correxi πασιν, ως δειπνον ἀεί. In proximis seclusi εἰσ-

ιοντας.

Ibid. e. εἰ τουτον φίλων πληρωσειεν Scripsi πληρωσει. Ibid. s. In Anacreontis carmine dedi ποιν ιιεν εχων κερβεριον cum Schweighaeus ero pro θερβεριον. h. e. quale gestabant Cerberi si e Cimmerii), vicina olim Lydiae gens, aqua haesit nomen vestimento vili et pauperculo Cimbros in Phrygia commemorat Antigonus Hist mir. 123. Tum forsan καλυμιια- sic codd. ἐσφνιωιιένον. s. 3. ερριον supplevit Berghius, possis etiam δέρι εχων. s. 4. νυπλυτον illo tum recte Schoemannus.

255쪽

ANALECTA CRITICA XII, 534. b. ἐν γωνία μεν ων γωνων ἐφαίνετο τρυφερω- τερος χιονων recte additum est a viris doctis, sed praetuli id ante o ponere, quod cum ἐφαίνετο coniungendum esse sequentia docent. Ibid. c. ποδηματα - δέ αυτουίλκιβιάδες καλεῖται.

Analogia postulat αλπιβιαδίδες, ut Ιφικρατίδες dicitur et alia id genus multa. Ibid. d. Pro 'Aθη ηειν fortasse 'A ναζε scribendum nisi id post Γολυμπίας transponere malis. Ibid. εμεά scripsi cum alchenario pro εμέα.

Ibid. s. o ante laco ἐξουσίαν inserui sortasse tamen ex scribendum εχων γαρ. XII, 535. a. Lysias εἰ μεν χρωτο καὶ εχοι λκιβιάδης, Aξιοχου ἔφασκεν εἶναι θωγατερα In his χρωτο manifestum est emblema quare verba χρωτο καὶ seclusi. Mox etiam καὶ post co seclusi, ac fortasse etiam lit. c. αυτω post συμπερι- iγετο delendum est. XII. 536. a. Ἀθηνησιν γραφετο ἐπὶ του προσκηνίου ἐπὶ τεῆς οἰκουμένης ὀχουμενος Malim ἐπὶ του ποσκηνίου. Vide tamen Fragm. Com. r. IV p. 722. Tum scripsi του - πίγραμμα pro το ἐπίγραμμα, quae crasis ubique restituenda est.

Ibid. e. Πτολεμαῖον φησι - πάντων σεμνοτατον γενο- μενον των δυναστων καὶ παιδείας ει τινα καὶ αλλον καὶ αυτον ἐπιμεληθεντα Non credo haec satis graece dicta esse: quare καὶ αυτον aut delendum est, aut scribendum καὶ αλλον των κατ αυτον. Nec abis immune videtur quod statim sequitur ἐνιπατηθηναι την διάνοιαν καὶ διαφθαρηναι πότῆς καίρου τρυφῆς. Sed quid verbi in i απατηθῆναι Ialeat, alii viderint. Ibid. κατατεινομενον ουν πο ποδάγρας πλείους tu ερας so πο ουν ἐρραισε, apertum est corrigendum esse κατατε ηιενος - ως ποτ νερραισε duae his inseruntur, item corrupta sunt frustraque interpretari instituit Casaubonus. Hoc unum video scribendum esse υπὸ λαμπάδων, sed διά τινων non expedio.

XII, 537. b. ipponicus ητησεν Ἀθηναίους ποτὲ ἐν ἀκροπολει τοπον, D οἰκοδομησημι τοῖς χρημασιν οπου κεὐσεται, λεγιον ὁ Ου ἀσφαλε δν ἐν ἰδιωτικῆ οἰκία πολλα

256쪽

AD ATHENAEU DE IPSOSOPHISTAS. 247χρήματα εἶναι Scribendum opinor ιν οἶκονJ οἰκοδομήσηται. In sequentibus delendum λεγων, quod manifestum glossema est turbatque constructionem. Etiam in reliquis του- των - των χρημάτων κυριος γενομενος nonnihil turbatum erat, in quibus quum xpost Ουν addat οντων, hoc ipsum indicio est pro τουτων scribendum fuisse τοσουτων. Statim

ποῖοι γαρ οὐ κολακες et τί πλῆθος ου εταίρων τεο αυτονησαν. malim ουνεταιρων vel oυχ εταίρων καὶ ταιρῶνJ. Ibid. c. ἀλλ' ο ιοος ἐς τοσουτον αυτον περιέστησεν ὁ πεοὶ

διατελεῖν et ναγκασθη. Ante περιεστησεν addidi πορίας. Mox erat Λυτοκλέης καὶ Ἐπικλεης.

Ibi d. e. καὶ τῆς 'Αρτέμιδος Seripsi καὶ γῆν τῆς Ἀρτέ

μιδος. XII, 538. b. ὁπλοφυλάκων pro πισθοφυλάκων recte coniecit Schweigh. Ibid pro Γοργος rectius fuerit Γοργος. XII. 539. d. εοννάτω δε καὶ Μενελάι φιλοκυνηγοῖς Ουσι αυλαῖαι - ηκολουθουν, ἐς περιιστάντες τας θηρας ἐκυνήγουν Haec intelligi non possunt, nisi τας θηρας de locis interpretari velis, in quibus ferarum venatus instituebantur da dre iere). ui cum mihi certe plane incognitus dicendi usus sit, scribendum opinor τους xjρας, quibusseras includentes venationi operam dabant. Mox in verbis σμαραγδίνους βοτρυς ἐχουσα scribe χουσαν, ut recte monuit SchWeighaeuserus. XII, 540. a. Θεοκριτος ὁ σοφιστὴς posui cum Valesio pro σοφος.

Ibid. b. καὶ λαβεῖν γε γῆν κάμηλον καὶ τὰ περὶ τὴν κάμηλον. Sic correxi quae vulgo ita scribuntur λαβεῖν τε et τὰ ἐπὶ τὴν κάμηλον, nisi praestare dicas καὶ λαβεῖν τήν τε κάμηλον Ibid. e. πρωτος ὁ ο Πολυκράτχὶς καὶ ναυς πήξας απο τῆς πατρίδος σαuίας ἐκάλεσε. Pro σαμίας sine dubio scribendum est σαμαινας causa in aperto est. s. Photius Lex. p. 499, 7. Ibid. I. Sequitur Clearchi locus de Polycrate Samio Lydorum instituta aemulante τι με Σαρδέων ἀγκων γλυκεῖ προσαγο ρῆνομενι την πα- τοῖς Σαμίοις λαυραν ἀντικατεσκευασεν ἐν γ πολε καὶ των Αὐδου ανθεσι πάντα πλησε τι

257쪽

ANALECTA CRITICA

διαγγελθεντα Σαμιων ανθεα. Varia tentant viri docti, sed nullo cum fructu Certa emendatione scripsi των υδων αwθεσιν ἀντεπλ εῖ τα - Σαμίων ανθεα ανθη). Hoc assectato dicendi genere, quo Clearchus uti solet, dignissimum est. Ad ανθεα υδων cf. Nicander apud Athen. p. 6834. In iis quae continuo sequuntur pro στενή τις cum Corae dedi στθη τις et o inserui post βρωμάτων. xlI, 541. a. Post μεθαι indicavi lacunam excidisse videtur τρυφωσης σχῆμα vel simile quid. Ibid. d. μεν ἐν μέρει. In his με deleverim. Pro κυλινδουμενος malim καλινδουμενος. Ibid. e. τὰ μεν ὀστα κατε-φαν ἐν ὁλμοις, τα δε λοιπὰ κρεα νεμησαμενοι ἐπ ηρασαντο πάντες τοι μὴ γευσαμένοις αυτων. Posui quod Clearchum scripsisse admodum probabile est. τα δε λοιπα κρεανομησάμενοι, praeterea pro πάντες nescio an πασι scribere praestet. Quae sequuntur ιν ητροφὴ σιτοποιουμενων κατεδεσθῆ, ubi καταδευθῆ corrigunt, corrupta sunt. Statim τυμπανοφορουμενος Clearchus licenter dixit pro τυμπανοφορων. In postremis huius eclogae verbis

απάντων τε ὀλεθριον Τηγεῖσθαι την βριν, post ἡγεῖσθαι excidisse videtur δεῖ nisi id ex εὐλαβητέον assumendum es qet pro ολεθριον scribendum ὀλεθριωτατον vel πάντως τε ολέθριον.

Ibid. s. Describit Diodorus piscinam Gelonis, καθίπτασθαι dicens καὶ κυκνων πλῆθος εἰς αυτήν. Non recte cycnos volare dici in piscinam apertum est. Scribendum censui καθιστασθαι, versari iis piscina. XII, 542. a. Σειληνὸς Εαλλατιανος Recte uolstentus Καλακτῖνος scripsit. Ibid. b. Pro πανοικία scribendum πανοικί. Ibid. c. Pro καθαριοτητι posui καθαρειο τητι, ut habet C. Ibid. e. ποιήματα Καστορίωνος dedi pro ποιήματα σειρωμενος Castorionis nomen reperit iam Leopardus. b. εἰς αυτον. in εἰς Βάκχον In hunc enim, non in Demetrium. Castorionem choricum carmen composuisse manifestum est. In ipso carmine ηλιόμορφος pro et πιόμορφος scripsi cum Euhnio, praeterea τιμαῖσι pro τιμαῖς metrum postulabat. Ibid. l. τυοον νησιωτικον. Cythnium caseum dicere vi-

258쪽

AD ATHENAE DEIPNOSPHISTA 8. 249 detur, v P. C. IIIp. 462. Tum Λίογνιν BC, vulgo Θεογνιν. Dindot-sius Θέογνιν Pro ἐωνησατο atticus scriptor πριατο posuisset, sed condonanda haec scriptori, qualis est Carystius Pergamenus

XII, 543. c. Hερ την γραφικήν. Schweigh et . Ialinv ε τῆς γραφικῆς. Se v. XV p. 874. Tum Dindorsius

Ibid. τα ἐγραψα dedi pro ταν γραφε ceterum haec omnia inde a verbis υτος α παρα μέλος usque ad ἐπίγραψε ραβdodίαιτος νη a scriptoris consilio aliena esse et ex X p. 6874. huc transscripta arbitror. Ibid. d. ταδ' lyoαψα D. Ialin vulgo αδ εγοαψε. s. 3. legebatur ος νιν φυσε. Sic Dindorsus dedit cum Iacobsto, libri ος ανέφυσε. Scripsi o ρα ιι ἔφυσε Schweigh dubitanter o μ νέφυσε, quod etsi lenius est quam quod ipse conieci, tamen serri non potest vix enim αναφυσαι recte dictum est pro φυσαι. Ibid. s. Becte Schweigh ανασπαστροις coniecisse videtur pro νασπαστοις Mox σχηματίζοι αυτον cum magno Sensus

discrimine scripsi pro σχηματίζοι απιον. Tum si integram Athenaeus apposuit inscriptionem Parrhasii, necessario corrigendum est οἷος παννυχιος pro οἷος δ' ἐννυχιον, vel οἷος α ἐννυχιος. Interim satis habui ἐννυχιος scripsisse cumcobet Prosopogr. Xenoph. p. 61.

καὶ ἄδηλον Scripsi το ε ως ουπω, et seclusi καὶ αδηλον.Ιbid. c. Malim x χθές τε πασωλὴν ἐνδοξοτατη. Ibid. e. In lexidis loco s. 4. ς α scripsi pro ιος φησ' et s. 9. τὴν ὁ αρτυσιαν pro τὴν δ' αρτηρίαν.

XII, 545. a. φαιος χιτωνίσκος καλος. obraeus φανος. Possis etiam φαιδρος, ut Lucianus dixit φαιδραν ἐσθητα. Ibid. c. ἐν παρέργω τίθεσθαι χωρα. ut delendum est χωρα aut scribendum ἐν παρεργων τιθεσθαι χώρα. Ibid. d. τους τε τι- υδων καὶ των Μήδων καὶ λιανο ερον καὶ τους Συριον. Ante υδων articulum addidi. Tum ανωτέρω dedi exi, et τους Συριον scripsi pro καὶ τους

Συρων Mox erat ἐμπίπλαται. In sequentibus aut a Edelendum videtur aut Oυν.

259쪽

XII, 546. a. φείλοντο scripsi pro φείλαντο. Ibid. b. καὶ που τις καὶ π0ιητὴς ἐφθέγξατο δικαιοσυ- νας τὸ χρυσεον προσωπονy. Incerto poetae lyrico haec assignarunt critici. Euripidis esse verba ex Melanippa docet schol Par apud sannum in olfi Anal liter I p. 538. ad Aristot Eth. Nicom V, 1. Ουτο ἐκ τῆς σοφνὶς Μελανιππης, λεγε γαρ ἐλαυτὴ δικαιο συντ το χρυσεον προσωπον. Quod scholion in alio cod. ita scriptum est τουτο Ευριπιδου

τῆς σοφῆς ηελανιππης λέγει γα ἐν αυτῆ δικαιοσυνης τηλαυγες χρυσου προσωπον Cum his siquis Aristotelis verba, ad quae annotavit ista scholiastes, coniungat, πολλακι κρατίστη των αρετων εἶναι δοκε ἡ δικαιοσυνη καὶ Ουθ' εσπερος ουθ' ἐωος υτι θαυuαστος, quorum postrema manifesto Euripidis sunt, haud contemnenda emergit chorici carminis particula haec: δικαιοσυνας τὸ χρυσεον προσωπονοῖ, σπερος ουθ εφος ουτωθαυμαστός. Nam τηλαυγές vehementer vereor ne alter scholiastes ex notissimi loci Pindarici Olymp. VI, 4 memoria imprudensauripideis immiscuerit. Iam vero ex eodem Athenaei loco etiam aliud Euripidea poeseos fragmentum lucramur pergit enim scriptor in hunc modum καὶ παλιν τὸ χρυσεον μιια τὸ τας Λικας, quae iam apertum est non alii poetae assignari posse, quam cuius superiora esse docuimus. Exercit philol. II p. 25. De altero fragmento quae dixi erronea sunt. V. Nauchium ad Sophoclis fragm. 11. p. 105. Primum fragmentum autem nunc ita scripserim:

δικαιοσυνα τοι

τηλαυγες τὸ χρυσεον πρόσωπον οὐτε γαρ ἔσπερος ουθ' ἐφολου-

τι πέλει θαυuαστὸς αστηρ. Ibid. c. ἐπεισεκόμισαν Balecampius, vulg0 εἰσεκωμασαν. Ibid. e. ἔ, μὴ τους καταιγισμους λεγι καὶ τα ἐπεντρώματα, απερ τ0λλακι προφερεται ὁ Σπωουρος seu id nominis sit ἐπέντρωιι vix quisquam dixerit. Nisi obstaret Philonis locus a Casaubono allatus, equidem ἐπικεντρωιιατα suspi-

260쪽

AD ATHENAE DEI PNOSOPHIGAS. 251 carer quo satis commode quod Epicurus voluit significaretur.

De reliqua parte loci Epicurei v. ad VI 278 I. 2804.

XlI, 547. a. Epicurus ποοσπτυι τω καλP καὶ τοις κενως et υτὸ θαυιάζουσιν, οταν μηὁεμίαν ηδοννὶ ποι xj. Pro κενως, quod sine dubio corruptum est, nescio an ἐκτενως scribendum sit. Pro πιπι- malim Αλκιιιον, quod latere videtur in scriptura huius nominis apud Aelianum V. II. IX, 12 ubi Ἀλκαῖος

homo vocatur.

Ibid. b. πως οἱ ιεν φιλοσοφος ἀπαλλασσωνται εκ των τοπων Scripsi ἀπαλλάξονται corr. ypothetae errorem . Pro ἐκ των τοπων forsitan ἐκ των πολεων scribendum est. In proximis διοτι ante κρειιήσονται melius abesset.

Ibid. d. Antigonus Carystius ἡ ων δείπνων περιεργία καὶ τῶν τραπεζων και ιαγείρων χλος τοσουτος τὶν -τε κτλ.In his quum Ἀων τραπεζῶν χλος parum apte dictum sit, pro eo τραπε ποιων scripsi, quorum quam apta sit h. l. memoria intelligitur e Polluce VI. 13. ὁ δε φροντίς ων τῆς υπηρεσιας πάσης τραπε ωποιος et Athenaeo I p. 170 s. ἐκάλουν δε τραπεζοποιον τῶν τραπεζώω πιιιελητι ν και τ)ῆς ἄλλης ευκοσμίας.

Ibid. e. στρ0αγειν dedi pro προσαγειν continuo τε post αρξαι recte om. . Mox praestare videtur λαβειν παρ'Ἀκά

Ibid. Pro ους παρακαλεσειεν scribendum videtur ουσπερ καλεσειεν, siquidem invitare ad coenam non tam παρακαλειν dicitur, quam καλειν.

Ibid. I. το ἐκλεγοιιενον αργυριον. Scribendum arbitror το ἐκγενομενον Sequuntur haec ἱεροποιῆσαί τε καὶ των μουσων ἐπιμελητὴν γενεσθαι. Mira haec est locutio μουσων ἐπιμελητὴν γιγνεσθαι, quod noli dubitare quin recte θυσιων scripserim. Praeterea excidisse suspicor ἔδει. Tum p0s ατο-πος lacunam indicavi et pro του ὀρθρίου scripsi τουρθριου, lavente eod. . qui του θρίου habet. XII, 548. a. Non comissationis causa Platonicos convenisse dicit Antigonus Carystius, αλλ ινα φαίνωνται και τὸ θειον τιμοντες καὶ φυσικως αλληλοις συμπεριφερομενοι Cla. ad haec VIII p. 663. b. Pro φυσικως non male Sturius φιλικως