장음표시 사용
281쪽
272 ANALECTA CRITICA καὶ των ἐραστων Συριακου τινος ξένου πέμψαντος αυτῆ χιονα σαπέρδην ἔνα.
Ineptus vero amator unum saperdam amicae dono mittens. Scribendum σαπέρδην θ' αμα, in quo σαπῶ ς collectivo sensu accipiendum, ut ἔψητος et alia. Ierc. phil. II p. 31. Possis etiam et fortasse melius conicere χιον σαπέρδην κτένα. XIII. 580. b. - ων vulgo pro G εἴν, quod me suasu posuit Dindorsius, nec tamen ita locus sanatus est vitium Ia- te in ἐνήλατο, quod ineptum est per se et sequente ἐνέπεσεν prorsus absurdum. Ibid. Exhibui scripturam cod. B δικαίως τοι γαρ vulgo δικαίως τε γαρ. indorsus δικαίως τοιγαρουν. FortaSse scribendum διακαως συ γαρ, qua coniectura etiam numeris consulitur. διακαως autem dicit meretricula in ambiguo ludens, quoniam homo in pyram se decidisse simulaverat.
Ibid. c. Scripsi μολογουμένη propter τελέως, vulgo
ομολογουμένως.iuid Pro εστ in dedi ίστωντα carnes appendentem.
Confirmant sequentia πως στης quanti appendis ΤIbid. d. Στρατοκλ=j ν ἐριφους vulgo. Non sequi debebam Στρατοκλῆς πο ἐρίφους corrigentem Dindo tum seribendum Στρατοκλῆς υ ερίφους. s. qu. ἐνάλμους pro συνάλμους scripsi cum Dobraeo. Quae sequuntur καὶ ὁΘανυπολειπομενοι insanabiliter corrupta sunt. s. 64. καὶ ἐυ- παρον scripsi Curis crit p. 66 pro καὶ λιπαρον Postis. 69. indicavi Iacunam cum Dindorso et s. 72. προ εο scripsi pro πρωί cum Bobraeo praestat fortasse ἐς προό. Sequentia τετας ς ἐπὶ νομαὶ καιρος ἐστιν ἐξάγειν nihil acrimoniae habent, nisi υς, ut alias χοιρος, turpiculo sensu dictum statuas. CL Aristophanes Lys. 684.
XIII, 581. b. εταξεν scripsi pro ἔταξ In seqq. addidi τόσου. Nisi potius post οσον adiiciendum est φθσίν, quod saepe hic scriptor post εἶπεν inseri, ut p. 582- ὁ κναφευ sic scrib. εἶπεν, αν γ ἐλαδίου ταρτημοριά ' μοι, φησί, προσενέγκης τρία.
282쪽
Ibid. d. συγγενέσθαι. Scribendum συγγεγενλῆσθαι ex . XIlI, 582. a. εἰ θέλεις Sic Din dorsus e melioribus libris pro εἰ θέλει sed repugnant reliqua. Ibid. τον μηδεν ωφέλημα τὸν υπὸ τὰς στέγας. Hoc posui
ex A, vulgo των pro τον quod fortasse probandum, si αἱ vi oστέγας de prostibulis interpreteris sed vereor ne locus corruplus sit. Sequente versu vulgo legitur τὰ κοινὸν Αργος δωρεα θέλοντ' χειν. t si meretricula suum illud Moro publici iuris esse et omnibus patere dicit, non intelligitur cur id Andronico negaverit. Scripsi igitur τὰ κοῖλον Αργος, quod usitatum Argorum cognomen est, inprimis apud Sophoclem. Ibi d. b. et Γναθαίνιον εἰς Πειραι κατέβαινε ποὸς ξένον
τινα - ευτελως εὐαστρα ς. In his υτελως corruptum est duo pacto enim Gnathaenium cum tribus asellis totidemque ancillarum uniusque praeterea agasonis nutricisque comitatu stipata υτελως i. e. tenuiter iter fecisse dici possit
vix intelligas. Non dubitandum igitur quin Macho scripserit κατέβαινε ευμελως ἐά στοαβης, ut Gnathaena scite et concinne muto vecta esse dicatur, quo sensu idem dixit apud Atlien XIII p. 577 3. ευμελως κελητίσαι. xere phil. p. 40. Praetuli nunc ευσταλως. Ibid. o ου δυνάμενος τοτ παοελθεῖν ἐαδίως ἀλλὰ στενοχωρων. Scripsi ἄμα στενοχωρων, fortasse sine iusta causa. Ibid. d. αίδα λεγουσι - Ευριπίδην δουσαν - γραφεῖον ἐξηρτημενον εχον κἀποκριναι - ω ποιητά μοιs. Pro ἔχονF desiderabam verbum finitum quod pendeat a λέγουσι. Scripsi εἰπεῖν. Ibi d. s. achon: ονγὶσ0μενος χελιδονείας ἰσχάδας. i-rundineae sicus unde nomen traxerint, satis constare videbatur ex iis quae interpretes Athenaei III p. 75 c. Schneiderus Ind. script rei rust. p. 137. et in Lexico . εLδόνιος collegerunt,
VII, 9, 160. tot arte morium editum est o coniectura Budaei Libri arto morium, itaque scribendum tarte morium. Similem apocopen assum est μέδιμνος in ἡμίδιμνος pro χ ιιι μεδιιινος de quo v. Didymus apud riseianum do Ponder. p. 1350. Addo Reishium ad Constant. Porph. p. 567. Exercit.
283쪽
cum nuper Sauppius in doctissima ad Hermannui epistola p. 99, 15 eas a Chelidonia, Atticae demo denominatas esse docere conatus est. Atqui is commenticius demus est, recteque
Lobeckius apud Arcadium p. 99, 15 χελιδονι νῆσος scripsit pro χελιδονι δῆμος Quod enim singulari nomine Arcadius usus est, cum alias constanter χελιδονια ν jσοι commemorentur, id neque per se mirum videri potest, praesertim si compares Suidae glossam 'Eo cς, νήσου ονομα neque hoc loco cur secerit grammaticus obscurum est. Itaque chelidonias uvas, etiam a Clemente Alex Paed. II 1 memoratas, non
magis ac lepores chelidonios Fragm. Cona graec. I p. 375ὶ vel piscem chelidonium schol. Arati 224 vel gemmas chelidonias Plin. N. 37, 154 a loco nomen traxisse arbitror. Exercit phil. I p. 40. XIII, 583. a. Καλλιστοος ὁ τῆς ος καλουριενης. Sic Casaubonus sequente indorso Libri Καλλιστους Praetuli
Ibid. b. αλλ' ἐγχεέτω μοι τέτταρας κοτυλας ἔπειτ' i εἰς τὴν μεγάλ=ὶν AP επειτα Recte forsan Iacobsius κοτυλας ὁ παις εἰς τὴν μεγάλην. Possis etiam λέγει vel ἔφη conicere. Pro μεγάλχὶν scribendum opinor λεκάνην, et in sqq. γάλην pro λεκάνην. Causa quaerentem non latebit. Ibi d. d. λθων, φησι, ἐπειδὴ των ων ἐγένετο διάμε- στος Correxi Πυθων, φήσ ἐπεὶ Midet τι των ων διάμεστος ἐγένετο. In quibus ηδη τι dictum est ut σχεων τι, μου τι etc. atque ipsum illud idη τι habet Antiphanes Athenaei I p. 8 e. Ibid. 'Aπολλοδωρος δε τουτων πλείους, Γοργια δε πλέονας Praecedentia docent scribendum suisse Γοογίας es τι πλειους, quamquam ne sic quidem locus integer est. Excidisse videtur numeri notatio ante πλείους, . c. δεκα. Ibi d. e. ηναιτοκυστος permirum meretricis nomen est,
intelligerem ηναιοκυσθος at Θαυμαριο quod sequitur ona in Stephani thes . incorruptum videtur, quamquam suspicari possis ευμαριον. Ibid. s. τί γαργου ἡρμενος iκεις iocus Gnathaenae non intellectus est ab interpretibus, nec intelligi potest, nisi et ρειε- νος interpreteris irrigatus, ab αρ dco, quamquam exemplum huius participii habeo nullum.
284쪽
AD ATHENAE DEI PNOSOPHISTA 8. 275 XIII, 584. a. ποτυχουσα ἡ Γλυκέρα - τε λέγουσι διαφθείρειν του ἐντυγχάνοντάς σοι. Contra usum dictum est ποτυχ0υσα pro quo quilibet graeci sermonis peritus ex pectet πολαβουσα. Neque ἐντυγχάνοντας recte dictum est de philosophi discipulis, scripsi igitur συντυγχάνοντας In Agathonis loco cum Porsono edidi γυνη τοι σώματος ω αργίαν. Libri γυνχὶ τ σωμα ω ἀογίαν. Rectius iam olim
γυνη τὸ Icos μνειμένη δι αργίαν ψυχῆς φρονησιν εντος υ αργὸν φορει. ἀνειμένος et αργος coniunxit etiam Plutarchus ori Alex. p. 332 e. Ibid. c. εἰ ὁ λίθον εἶχες sustuli interrogationis signum. Vide quae annotavi ad XII p. 578 d. Ibid. d. ἐν ' αγωνι τους 'Fπιγονους ευημερηκει.
XIlI, 5854. ἐμμελης δε σήν πάνυ ἡ Γνάθαινα και Ουκανάστειος φθέγεασθαι Pro φθέγξασθαι expectabam ἀποφθέγξασθαι idque rescripsi. In sequentibus κα ον δει posui pro καθ ο δεῖ.Ibid. e. ποῖ πορευεται scripsi pro που πορευεται. Ibid. λαμ - καὶ κατάτραγε. Apparebit locus si scripseris και ταυτα τραγε. Ad hircosum haec dicebat Lais, ludens in τραγε quod et hirce et vescere significat. Ibid. Pro κρήμνανται B habet κρήμανται i. e. κρέ
XIlI. 586. s. rataντικυραν et paulo post Nικοστρατος
XIII, 587. a. Υπερίδης Correxi ubique Tπερείδης Tum edebatur διοπερ υ δ' εἰς ἀκροπολιν ἄνεισι το ζωον ipsa
sententia postulabat ut scriberetur ἀνιεχι sc Athenienses. In Sophoclis loco αυλιτων scripsi cum Betaero pro αυλοητων. Vs 2 erat χιμαίρα et vf. 3. παραλίαν dedi ex Biro αὐάλων. Ibid. b. προσκηνιον ἐπεκαλειτο et μννιον Causam O minis explicui Comment misceli. I p. 40. sive ad Fragm. Comi corum graec. I p. 22.18.
285쪽
276 ANALECTA CRITICA Ibid. c. Vulgo κεκωλυτο et lit. d. Μετάνειραν, quod correxit Schweighaeu Ser. Ibid. d. Nicostrati fragmentum diu ante Cobetum N L. p. 140. correxitiobraeus, libri στοργματ αυτὴν κελευ φη καὶ παρ Ωκιμον. Sed recte praeterea Cobetus τλκίμου. Ibi d. o. In Menandri loco dedi Ἀντ&ιορα pro 'AντDυραν. Vs 2 erat coραίαν, quod fortasse revocandum est. Philetaerus s. . pro ειδης scripserat xὶδης, ut recte monuit Her erdenus observ. crit. p. 61. Idem s. 5. Ισθμιὰς δεκατασεσηπε και εαιρα.
Ibid. s. In Theophili loco seclusi verba et Νάννιον ἡ Μαλθακην, nisi ανναριον scribere et haec cum lacunae indicio post s. 3. transponere maviS.
XIII, 588. a. καθαρος πάσης παιδείας sori recte Schweigh. et achsmuth ad Timonis fragm. p. 70. In Timonis loco ex Diogene dedi γραμμοδιδασκαλίδην pro γραμμαδιδασκαλίδην.Ibid. b. νου ὁ οτε φιλοσοφειν loξατο ἐπαυσατο. Ita scripsi pro υνοτε rabid erat Ἀκαρων. s. ad Vl 3274. Ibid. d. εγο γαρ αυτὴν εἰς μέλλουσαν ἀπολαυσιν μετ' Ουδ ολην τριετίαν καλην ποδείξω Haec respondit Apelles
mirantibus amicis, quod Laidem annis immaturam apud se receperit 'pertum est pro καλλιν scribendum esse ἱκανην. Ibid. e. 'ΑρDτιππος - ὀνειδιζόμενος υπο ἰκετου. Non credo talia famulum Aristippo exprobrare ausum esse. Scripsi igitur ο&είου, a familiari. Atque ita, ut nunc video, iam Bobraeus correXit. Ibid. s. πορνη fortasse delendum est.
XIII, 589. a. In Straitidis loco dedi ἡδὶ Μεγακλέους cum
Porsono. V. Com. gr. I p. 774. Ibid. b. In epigrammate incerti auctoris erat θετταλικοῖς, elegantius tamen poeta scripsisse Θεσσαλίης.Ibid. c. Legebatur ἐπαιδοποίησε. Ibid. e. Ἀντισθενης ὁ σωκρατικος Imo Αἰσχίνης, ut vidit IacobsitIS.
XIII 590. a. b. ἐπείπερ ἐμν ἐμποδων γένου κατάλογον
γυναικων ποιουμενοις, ου κατα τους Σωσικρατους του Φαναγοριτου Ηοίους et τὸν των γυναικων κατάλογον Νικαινλου του Σαμίου. In hoc scriptorum recensum estodia oeas
286쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTAS. 277ne verbo quidem commemoratas esse prorsus incredibile est, ut non dubitem, quin earum memoria exciderit scribendumque sit o κατα τα Nσιodo 'Hοίας η τους . . . 'mχυς. Pro Σωσικρατους e Stephano Byg. v. Μυκάλη Heckerus Philol. 4. 421 Σωστρατου. Ibid. b. ἐπισχων scripsi pro ἀποσχων praeeunte Corae. Ibi d. c. o πεο των καλων γυναικων κατάλογον Apparet aut πεοὶ delendum esse aut pro κατάλογον, quod e praecedentibus illatum videri potest, scribendum λογον. Ibid. e. χρησαιιενους ex L posui pro χαρισαμενους. Ibid. s. Phryne ἐχεσαρκον χιτωνιον χὶμπισχετο καὶ τοις ὁγηιιοσιοις Ου ἐχρητο βαλανείοις. Pro ἐχέσαρκον, quod sensu repugnare Iacobsius intellexit, fortasse στεγέσαρκον scribendum est. In verbis των Πανελλήνων πάντων postremo vocabulo impune carebimus. Mox pro ποτιθειιε ναὶ scripsi, quod res postulat, ἀποθεαενη.
XIll 591. d. ἐπλουτε δε σφόδρα ἡ Φρυνη καὶ πισχνειτο τειχιειν τα Θήβας, ἐὰν ἐπιγράψωσι γ)βαιοι Ἀλέξανδρος
ιιεν κατέσκαψεν, νέστ ησε ὁ Φρυνη ἡ ταιρα . Scribendum ανατειχιειν et ἐπιγραφωσι. Post Θηβαιοι exi adieci τι. Ibid. s. Posidippus τὴν et λιαίαν εἶχε Sic Schweigh. Rectius fortasse Cobetus εἶδε libri Πε. XIII, 592. b. ωσπερ αἱ γλαυκες ἐπὶ τάφρο κάθηται Legebatur ἐπὶ τάφων Ibid de Isocrate Μετάνειραν εἶχεν ἐρω-1ιεν ii καὶ καλήν. Scripsi ἐρωιιενην παγκάλην. obraeus
XIII, 593. a. A co του Φιλαδέλφου Valchenarius νοθος post B addebat. Ibid. b. Nicolaus Damascenus ερραινε του αιιιατος τοις βωαοῖς. obraeum secutus ἐνερραινε scripsi Mox lit. c. ως
γραφε Φυλαρχος δια τῆς codεκάτης τάδε, post τάδε addidi
λέγων rectius fortasse facturus, si τάδε cum B delevissem. Ibid. d. Phylarchus mi αοδίκη - κατεκρηιινισε τὴν ανθρωπον, Ουδεν των γεγενρημένων φιλανθρωπιον ἐπισυιι βαλλοιιενη Correxi ἐπὶ νουν βαλλοιιενη. hid τοιαυτχὶν χὐριτα παρα του δαιμονίου πιιβάνω. Scribendum χαριν. Ibi d. e. Phylarchus συλληφθεισα νήχθη μετὰ των αλ-λαγλαιχμαλωτιος Scripsi απήχθη.
287쪽
278 ANALECTA CRITICA Ibid. s. ἡ ὁὲ Λεαιρα ἡ Στρατοκλείδου ἐρωειενη καὶ Σενοκλείδου του ποιητου καὶ Ἱππαρχου του ποκριτου καὶ Φρυνίωνος του Παιανιεως. Non iniuria aliquis haereat in eo quod cum reliqui Neaerae amatores ab artis quam factitabant professione vel a demo accuratius designentur, unius Stratoclidae nudum nomen positum sit. Adde quod apud Demosthenem, cuius ex oratione c. Neaeram haec omnia derivata sunt, Stratoclides ne verbo quidem commemoratur. uo modo expediendus sit locus, ostendit cod. B in quo καὶ ante Ξενοκλείδου non comparet, neque aliter ut suspicor Venetus. Vix igitur dubitari potest qui Στρατοκλείδου ex Στρατολας, quod praecedit, et ex sequente Σενοκλείδου per errorem illatum sit.
XIII, 594. c. Παγγων τε τὸ ζηλον συνιδουσα τῆς Βακχίδος το μεν πεπεμψεν ἐκείνη, ω ὁ ωμίλησε. Post τον ιιεν excidisse suspicor quod omitti vix potuit οριιον. Ibid. d. De Plangone Milesia et Bacchide Samia cum exposuisset Athenaeus haec addit ἐφ' οἷς Ιωνες αγασθεντες, ω φθσι ενεστωρ ἐν τω πεοὶ ἀναθquάτων, Πασιφίλαν
ἐκάλεσαν τὴν Πλαγγονα ιιαρτυρεῖ δὲ καὶ Αρχίλοχος περὶ
Plangonem memorat in Neottide et Timocles in restautoclide, vixit igitur mediae Comoediae temporibus. Nec minus de Bacchidis aetate constat, quae cum Pythionicam, arpali concubinam, servam habuerit Theopompus Athenaei XII p. 595 a)et Glycae aemula fuisse dicatur ab Alciphrone p. I, 29 Corinthi eam habitasse fingente, de aetate eius nuda potest esse dubitatio Samiam appellat Menestor apud Athen. l. l. Milesiam Plutarchus Erol. IX, 5. nisi ea, quod non puto, diversa sui a Samia Eandem duabus sabulis celebravit poeta Alexandri M. temporibus clarus Sopater Paphius, quarum altera Βακχίδος μνηστῆρες inscripta suit, altera Βακχίδος γάμος. V. Athenaeum et inc comici fragm. in comicis graec. IV 671. Haec ideo asserenda putavi, ut Archilochum Plangonem sive Pasl-philam commemorare non potuisse intelligeretur: quocirca aut corruptum est nomen Archilochi aut Athenaeus Parii poetae car-
288쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTA 8. 279men perperam de eadem illa Pasiphila interpretatus est. Cui quidem coniecturae ipsa poetae verba fidem faciunt, quae Archilochi Pasiphilen lenam fuisse haud obscure indicant. s. Comicos graec. I p. 642. Exercit philolog. I p. 41. Ibid. e. συννωνίως restitui ex L. Libri ευφωνίαις.
μενην. Alterum νὴ sortasse delendum est. Sequuntur statim haec: καὶ γαρ ἐνταυθα καταστάς, ου αν η τὸ πρῶτον εἰς θήνας ἀφορωμενος νειος καὶ το πολισμα, ὁ ψεται, παρατὴν οὁὀν αυτχὶ φκοδομημενον μνῆμα. In his, quae Dicaearchi verba sunt locum describentis, ubi sumptuosum Pythionicae monumentum conditum fuit, unde pendeant verba εἰς Αθγήνας non intelligitur. Scribendum videtur ου αν et τὸ
πρωτον ὁ τῆς Ἀπηνας ἀφορώμενος νεὼς - τὸ πολισμα, in quibus τῆς 'Aθγηνῆς νεώς de Parthenone, τὸ πολισμα autem
de acropoli intelligendum est. Accuratissimo igitur Dicaearchus situm monumenti illius indicavit, cuius cum tam ingens magnitudo fuerit, ut nullum eius vestigium superesse hodie vix credi possit, videant quibus Atticam peragrare conoessum est, an Dicaearchei loci ductu et indicio aliquid reliquiarum indagare queant. Exerc. phil. II p. 32. Mox φ, σει scripsi pro φησειε.
XIII 595. a. πάλιν ' τα ἐξετασηὶ Πυθιονίκης τῆς
εταίρας ηντινα χρη προσδοκίαν λαβειν αυτον. In libris nil auxilii est. Scribendum vero ταν ξεταση λθιονίκτὶς τῆς
εταίρας εἰναι, τίνα χρη προσθοκίαν λαβεῖν αυτον; Ibi d. c. Theopompus de Pythionica arpali concubina: αὶ γαρ πάντες ηδεσαν κ0ινῆς δαπάνης κοινην τοι βουλομένοις γιγν0μενηὶν ταυτηὶς τολμησεν ὁ φίλος εἶναί σου
φασκων ερον και τέμενος χρυσασθαι Verba κοινεὶς δαπάνης Casau bonus deleri volebat, non docuit tamen unde illata suerint. Scribendum potius λίγης δαπάνης. Nimirum aberravit librarius ad sequens κοιν=ήν, qui frequens depravationum sons est. Exerciti philol. I p. 42. Recepi ὀλίγης. Potest vero etiam ικανῆς δαπάνης conici. Ibid. d. Erat καὶ σε καὶ αυτον.
289쪽
τευξας κατέγνω ὁια το πραγιι αυτου φυγήν, κτλ.Scenam igitur dramatis, cuius e prologo hi versus petiti sunt, Babylonem poeta transtulit, id quod e tertio versu efficitur, ubi qui commemoratur ναὸς πορνης de Babylonio Pythionicae monumento intelligendus est Theopompus: τόλμησεν Harpalus raso καὶ τέμενος Ωρυσασθαι καὶ προσαγορευσο τον ναον καὶ τον βωειὸν Πυθιονίκης Ἀφροδιτης. In dextra scenae parte quid repraesentatum uerit incertum est propter corruptum illud ἐτέτωμα vel φέτωμα. Arundinis tamen tu versu
primo commemoratio indicare videtur, lacum quendam a ornum hic commemoratum fuisse. Postremam partem prologi genis con Sideranti ενταυθα . . . μαγοι τινες Ἀπεισαν so αενυσιτ χην ψυχην ανι, τῆς Πυθιον&ης, haud inepta videbitur coniectura verbis illis utcunque vitiatis indicari locum in vicinia Babylonis eum, quem his verbis describit Lucianus Necyom. .
εἶτα superat Euphrate εἰσεπλευσαμεν εἰς το ξ ος καὶ τὴν λίι ινην εἰς ξ ὁ Συφρατγὶς φανίζεται, περαιωθέντες ε
καὶ ταυτην φικν0υμεθα εις τι χωριον ρημον καὶ λωδες καὶ αν3ὶλιον. Eo autem loco νεκυομαντεῖον fuisse e sequentibus intelligitur, quo magis mihi persuasi in verbis νέτωμα ορνον lacus illius latere memoriam: ornos enim lacus cum necromantiis sere coniunctos reperio, velut in Thesprotia,
apud Cumas Italicas aliisque locis. xercit philol. I p. 42. et II p. 44. Non male conicias scripsisse poetam λωει' α0ρνον, cuius nominis nullum quidem exemplum habeo, at recte formatum est compara πέτρωμα, χρυσωμα, μειωt si, αργυρωμα alia. λη καὶ καλαμωνες circa BabIlonem commemorantur a Strabone XVI p. 740. λίμναι δονακώθει ab Ap plano Syr. 56. et Diodoro Sic. XVII, 116. Nomen Παλλι , quo Harpalum significari diserto Athenaei indicio constat, ad quodnam etymon revocandum sit vel quo acumine Harpalo imposuerit poeta, nondum quaesitum video. Suspicabar ex Φαλλωνὶς detortum esse, quo libidines homi-
290쪽
AD ATIIENAE DEI PNOSOPHISTA 8. 281uis non male indicarentur. V. de hoc nominum genere Lo-beckium ad Sophoclis Aia c. 880. et quae ipse attuli Comic. gr. vol. II p. 22.
XIII, 596. c. ἡ τους περιβοητους βελίσκους ἀναθεισα
ἐν Λελτοις, ου μ έμνηται Κρατινος δια τουτων. Post -- των aliis praeeuntibus lacunam indicavi, fortasse recte, probabilius tamen mihi nunc videtur scribendum esse διὰ LIλου- των in sabula IIλουτοι inscripta. De praepositione δια sic usurpata vide ne longe abeam XIII p. 59 d. Ibid. d. Posidippi epigramma:
κονις ο τε δεσμός. Vs. 2. απν00 recepi ex L. ἐκ- πνοος B. s. 3. scripsi I ποτε, ut oricha Charaxum suaveste texisse dicatur. s. 4. συγχροος scripsi pro συγχρους. De productione penultimae in ρθρινος inani erit dubitatio-braeus Adv. II 346. s. poetam incertum cuius locum tractavi Anal Alex. p. 402 Altera pars carminis Posidippi haec est: σαπφφαι δε μένουσι τίλχὶς τι καὶ uενέουσιν codγῆς αἱ λευκαὶ φθεγγοιιεναι σελίδες.Oυνοι α σον Πακαριστον, ο Λαυκρατις οὐθε φυλάζει,
εστ α - Νειλου ναυς εφαλος γεγάν η. In his Iacobsius ad Brunckii Anal. II, 1 p. 157 λευκὰς σελι- δας chartas illustres interpretatur Malim αι λευκὰ φθεγ-
γοιιεναι, clara et perspicua voce loquentes chartae. V. Casaubonus ad Athen. IX p. 3834. Pro μακαριστον e cod.
A. enotatur μακαριστον Ibid. id φυλάξ ι scripsi pro Dd cp. Ultimum versum adscripsi ut legitur in thris . obraeus εστ ει εχ Nείλου ναυς εφαλος στεγανή. Melius Iacobsius ναυς εφαλος τενάγη. Sed verum est haud dubio quod ipso dedi: