장음표시 사용
61쪽
52 ANALECTA CRITICA Σμικρίυσθω : διπιτασθαι, Legendum διαττασθω. In tertio Archestrati versu ineptissimum est Lesbum insulam dici resicircumfluum collem Expectabam potius εἰ 'Eρεσι κλεινῆς Aέσβου πεο υμον μαστ6, in quo εἰ 'Eoisse comparabam cum omerico εἰ Ῥοίμοις in eadem versus parte posito. Eresum in colle sitam fuisse testatur Strabo XIII p. 618. Exercit phil. I p. 11.Leniore coniectura nunc restitui ἐν Λεσβι κλεινῆς τ'
Ἐρέσου περικυuον μαστF. III, 112. a. Archestratus D - λεουσιν κεινοι κριμμα- τίαν. Sic vulgo. Necessariam recepi emendationem Schweighaeuser κριμνατίαν, et versu sequente ἐν εγεα σεμιδάλιος
scripsi pro ἐν Τεγέαις. Ibid. c. In Aschestrati loco οστις ἐπιστήμων εσται σωι κατ' ἡμαρπαντοίας δεας τευχων posui τευχειν.
III. 113. a. ἐπεὶ δὲ καὶ ιλλι μυσίππου του Τυανέως συγγραμματι ἐνέτυχον. Pro καὶ ocius posui παγκαλφ. Insequentibus pro αρτοπτίκιος et φουρνικίου malim αοτοπτίκειος et φουρνακείου propter Plinium N XVIII, 11. T.
panes fornaceos et artoptaceo commemorantem.
Ibid. d. εἰς αρτον. Probabiliter alecampius εἰς αρτο-
Ibid. e. οἱ ἐαυτους scripsi cum Obraeo pro οἱ τους. Idem αυτεμ ιαθφῶς pro μαθητὰς αυτ '. Ibid. s. ου χω pro οὐχ ὁ Dobraeus Mox in Eubuli loco dedi λοπαδάγχαι pro λυπαδάγχναι. b. λευκαυγων -- γαστριδίων pro λευκων elegans est coniectura Herwerdent in Novis Add. crit p. 25. III. 114. b. αραγις pro eoα ς recte ut videtur Schweig
Ibid. d. Alexidis locum mendavit Dobraeus Vulgo οἱ σα δευρ pro οἶσε δευρο δή. s. 1 corrige operarum errorem B. μολις pro A. μολις. Ibid. e. βλωμιαίους scripsi pro βλωμιλίους, quamquam possis etiain λωραδίους, ut voluit Salmasius. Mox ον υ -
των συγγενων μονον καταναλίσκεσθαι malim μονων.
62쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHI8TAS MIlI, 115. a. κρίβανα - τῶ σχήματι μαστοει/εῖς. . ad XI p. 6464. In sqq. pro γίεια erat γεία. Tum ante ἀκμαίαν casu excidit καί Contra nit. b. eandem particulum ante επισυνάπτοντος recte deletiobraeus.
III. 116. a. υ δημος ὁ Ἀθηναῖος ἐν τῶ περ ταρίχ-Ησίοδον φησι περὶ πάντωντων ταριχευομένων τάδ' ε&χνιένωὰμ κε μὲν πρωτον στομα καὶ κριταιαντα καὶ θιόην γναθμων ἐνδάξαντο δυσειμονες ἰχθυβολῆες, οἷς ὁ ταριχοπλεως αδε Βοσπορος, οἱ πιθογαστροιτμήγοντες τετραγοσα ταρίχια τεκταίνονται. .li ναὶ ριὴν ου ακλεὲς θνητοῖς γένος ὀξυορυγχον,ον καὶ ολον καὶ τμητὸν αλες τρηχεις ἐκομισσαν. θυννιον ὁ ωραίων Βυζάντιον ἔπλετο μήτηρ, καὶ σκομβρων βυθίων τε καὶ ευχορτου βιβαττεω. καὶ Παριον κολιώδν κυδνη τροφὸς ἔσκε πολίχνη.
Videri haec ipsum uthydemum fabricatum esse, bene intellexit Athenaeus mimine enim Gesneri Aquat p. 73. sententia probari potest Archestrato illos versus tribuentis, quoniam is, τιον οφοφάγων Ησίοδος ab Athenaeo VII p. 310 a vocetur. Multum enim ista ab Archestrate dicendi genere recedunt. Exercit philol. II p. 6. s. 1 pro 'tori Dindorsus coniecit ἰωήν, quo adiutus Berghius haec ita restituere conatus est:
ἄμφακες πρωτον στομα καὶ κριγὴν καὶ ἰωήν Sed residet vitium in ἡνδάξαντο, quod Piersonus vidάξαντο, Corae ηυδάξαντο scripsit Vs 3 libri habent πιθογαστρι, Pro quo qui πιθογαστροι, quibus venter instar dolii
est, scribendum esse vidit Casaubonus, rectius opinor scripsissetis πιθογάστροις, qui voracibus salsamenta quadrata consciunt. At fortasse cum Hermanno scribendum οἷ'
Vs. 5. ναὶ μὴν υκ ακλεες θνητοῖς γένος ρυορυγνω. Pro ξυορυγχου, quod viri docti pro ξυρυγχου dici posse existimant, etiam nunc teneo quod iam olim proposui ὀξυρρυ- χου. Eodem nomine corruptum est quod apud Lucianum Lexiph. . legitur ἐγγυοθήκη pro ἐγγυθηκαὶ vel quod bis in eodem oraculo apud Strab. I p. 53. et XII p. 536. habetur
63쪽
54 ANALECTA CRITICAmoαμος ευρυωίνης, pro quo recte epitome habet αργυρο-Mνης. s. 6. λες τρηχεῖς ἐκοπισαν recte quidem pro ἐκομησαν scripsit Schweighaeuserus, sed non recte interpretatur alia aspera apportant. Hoc potius dicit oxyrynchum aut integrum aut in frustula concisum sale condiri. Vs. 8 editur vulgo καὶ σκόμβρων βυθίων τε καὶ υχορτου λιβιμιττεω In his βυθίων inutile scombrorum epitheton est nec particula τέ suo loco posita. Scribendum videtur κυβίων, quod etsi plerumque de quadratis salsamentorum rustis dicitur, tamen etiam piscis nomen est. V. Arcad. p. 42, 3. Postremo versu pro λιβιβάττεω nescio an rectitas scribatur λιβυ- βάττεω Exercit phil. II p. 6. Ibid. c. In eodem fragmento legitur 'Dνιον δ' ἄνα κυμα νυγων Γαδειραθεν αξει
- Ἀρέττιος dii Καμπανὸς tu ἀγαθοιο αραντος
ορκυνοιο τρίγωνα. Pro Γαδείρα ν quod aperto vitio laborat, scripsi Γαδειoo- θεν nec recte dictum vides ἐξ αγαθοιο αραντος, pro quo expectabam v παθοιο Pro παθῶ autem scribendum suspicor πνοι cli. Horatio Carm. I, 28. Neptuno sacri custode Tarenti CL Archestratus p. 117 a. Βοωντίου
ἐς πολιν αγνήν. III. 116.4 αλλ' ἐπεὶ πεοὶ ταρίχων ἐστιν ὁ λογος - -
χOua καγο λέξων τι περι αυτων τα τῆς τέχνης Postrema. quae non recte procedunt, fortasse ad tetrametrum trochaicum sic revocanda sunt:
ερχομαι κἀγω τι λέων περιλαλων τα τῆς τεχνης, in quo περιλαλων est copiose describens. Eundem versum respexit III p. 113 a sero in και αὐτος λέξων τεοὶ ἄρτων. s. XIV p. 6544. III, 117. a. In Arehestrati loco edebatur θυννου τέμαχος - τιι ηθέν, ο τ ἐν βικοισι quod scripsi μηθεν ω concisum eo tempore quo etc. Sequuntur paucis interiectis haec: παυροι γαρ ισασιν
ανθρώπιυνῶ τι φαυλον ἔφυ καὶ ἄκιδνον ἔδεσμα. Contra sensum, ut mihi videtur, qui hic est paucos hona et mala internoscere. Ac cum meliores libri κενεμ
64쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTAS Mεδεσμα habeant, scripsi ο τι φαυλον ἔφυ καὶ κεδνόν Ibid. b. De Cratetis loco . Fragm. Com. II p. 244. Quod his subieitur Aristophanis fragmentum, in eo recepi Porsoni et Emstet emendationem 3 μέγα τι χρῆμα pro' μέγα τι βοωμα. Locus fortasse sic corrigendus est: χὶ μέγα τι χρῆμε νυ τρυγροδοποιομουσική, paeonicis et trochaicis numeris coniunctis. s. . praestare videtur παρακεκλημένον pro παραβεβλημέπον, quod tertia correpta ab Aristophane certe dici non potuit. Ibid. e. In Alexidis loco us 1. ἐαν μὴ καFIκαστον παντα δως, fortasse θῆς scribendum est. s. 7. malim 'πε- βοατε. Insanabiliter corruptus estos. 10, requiritur aliquid in hanc sententiam dictum: ολοιο σισυρον ἡ οὐκ ἐπέθηκας οὐδε εν. Vs. 11. ου οἶσθ'ex recepi ex A. pro ου ola , Vs. 17.ωσπερ πυρετος ανῆκεν, εἶτ' ἐπέτεινεν αυ obraei haec emendatio est pro εἶτ' ἐν ἐπιτέλει Fort. πυρετος ανῆκεν, εὶ ἐπέτεινεν ἐπὶ τέλει, deleto ooσπερ .llI, 118. d. Apud Antiphanem ευφραίνετ' σμαι posui
Ibid. e. κατεσθίοντες -τες in Nicostrati loco ex Birschi-gii coniectura recepi pro κατεσθίοντες ὐὁέ, quod fortasse
III. 119. . Platonis versus ante obetum ita edebatur F αττ εχω τα- ἐστι ταρίχους απολέσω. bid. e. in Cratetis loco edebatur ἡμν, pro quo ἡμων scripsi. Ibid. c. Deuermippi verbis ταριχος πιον v. Com graec. I. 94. ibid. e. 'Aττικοὶ δὲ υ δετε oin λέγουσι. Scribendum videtur αλλοι δὲ 'Aττικοί, vel Ἀττικοὶ δὲ καὶ Ουδετέρως λέγουσι. . liti. b. Mox cum Berghio ad Fragm. Aristoph. p. 1193. transposui verba Μένανδρος Ἐπιτρέπουσιν, quae vulgo post καὶ ἐπὶ αἰτιατικῆς leguntur. ibid. s. Ἀλεξις ἐνεπιδαυρι, τους Xαιρεφίλου ὁ υίεις θη- ναίους οτι - scripsi Ἐπιδαυρίφ. Pro δ' υίεις legendum videtures ἐποίησ et s. 2. εἰσήγαγον cum Hirschigio. Sequentia Birachica Alexidis loco separat scribitque oυς καὶπιμοκλῆς Πων ἐπὶ των Ιαπων ἐν τοῖς Σατυροις ἔτη δυο σκόπρους εἶναι.
65쪽
56 ANALECTA CRITICA III, 120. a. In Antiphanis loco ante Fritetschium de Daetal. p. 106. erat απολογίζω, et s. 2. ante Schweigh. περίμεινον μὴ τεμειν. III, 121. s. μέχρι ποτε βαρβαοίζοντες ου παυεσθε. o
III, 122. b. Θεοδωρορ δε το κελευειν με πλέον χων. ἐπαινεῖν δε- χον. Pro κελευειν Nauchius ἐθέλειν Mox liti. d. Timothei locus legitur:
νεος ὁ Ζευς βασιλευει, το παλαι δ τὶν μονος αρχων. Initio fragmenti nescio an praestet scribere ου κλείω, tum θάμα posui cum M. Schmidi Vs 4 legebatur τὰ παλαιον.
III, 123. d. Σῆμος δ' ὁ Λήλιος ἐν δευτερωχησιάδος
ἐν Κιμολω τῆ νησιν φησὶ ψυχεῖα κατεσκευασθαι, θερους ορυκτά. Permira quidem nec tamen vitii suspecta est libri insularum descriptionem complectentis inscriptio ησιας. iussortasse pars fuit quem idem Semus de Delo insula librum
composuit Ληλιάδος nomine inscriptum, cuius frequens est apud Athenaeum memoria certius est ad idem opus revocandum esse librum de Paro ab Suida s. v. 3ῆμος memoratum. Nesiados memoriam praeter Athenaeum servavit schol ApoΙ-
Ionii Rh. I. 1165 Κονων ἐν τῆ Ηρακλεία φησιν ora Αἰγαίων κατεποντίσθη-- πεοὶ δὲ τῆς κλήσεως του Αἰγαίου πελάγους ἐν μεν φ τρίτω των περὶ τῆς Νησιάδος φησιν ἐν τουτοις οἱ μεν απο τῆς Περκανίας his ς ἐπωνυμ ον γεγονεναι φασίν, οἱ δὲ - τῆς Καρυστίας τῆς Αἰγαίης ονομαγμένης αἱ μεν γαρ Αἰγαί, ἔνθεν τὸν Ποσειδωνα παραγίνεσθαί φασι, κατὰ Πελοπόννησον εἰσὶν ἐν β περὶ Κρισαν κολπω. Quo
scholio ne quis ita utatur, ut Cononem Nesiadis auctorem fuisse suspicetur, satis provisum est ab iis, qui Cononis nomen, quem Heracleam scripsisse nemo unquam prodidit, ex Cinaethonis nomine corruptum esse intellexere, cuius eracleam ipse asser schol Apollon I 1357. Ac fortasse etiam ' Seribendum ἀπο τῆς πεοὶ Κάνας Αἰγος. . ad Stepha
66쪽
locum poetae, in quo de Aegaeone vel Briare egerat, superstitem habemus in corruptissimo scholio Pindari Nem III 38.
αι uιω στῆλαι καὶ ριαρεω λέγονται εἶναι, καθοφησι Στηλαί τ' Αἰγαίαπος αλος μεδέοντι θαντος. Ubi
poetae nomen excidisse apertum est. Praeterea scribendum
est ιλος μεδέοντος ανακτος ΒριαρεοH. Sublato igitur Conone apertum est alium Nesiadis auctorem circumspiciendum esse. Iam vero in sequentibus, quae de nomine maris Aegaei asseruntur haud dubie corrupta sunt verba ἐν μεν τορ ριτωτω περι ωμιαδος, in quibus particula ψεν non habet quo reseratur. Scribendum igitur videtur Σῆμος ἐν sc E pro εNΜΕΝ τι τρίτα Mo τῆς Λησιαδος, vel ἐν τῶ τρίτορτων τεοὶ Νησιάδος i. e. τε τρίτορ ησιαδος, quemadmodum iisdem in scholiis ad IV. 834. Μητροδωρος ἐν πρώ- το πεo ιστορίας i. e. ἐν πρώτον στορίας. Neque omittendum
quod idem scholiastes iterum emi testimonio utitur ad I, 1304. Σῆμος δέ φησιν sc Boreadas ab Hercule interfectos esse δια το λειφθῆναι δρόμα τον Ηρακλεα ων ορεαδων, quae ad eam Nesiadis partem refero, in qua de Teno scriptor exposuerat ea enim in insula Hercules Boreadas occidisse serebatur. Denique ad idem hoc opus reserenda suspicor quae Athenaeus I p. 30 c. et II p. 71 c. de Icaro et Cinaro insulis memoriae prodidit. At quae idem scriptor XI p. 502 b. assert, ea haud dubie ad Deliadem revocanda sunt. xere phil. I p. 12. III, 124. a. In Alexidis eclogaesus. 6. sine sensu edebatur:
ταὐτῆς ὁ τῆς τροφῆς καθ ημερα πάλιν. Correxi τακτῆς. s. 7. γλιχόμεθα με τὴν μἀωλινα λευκὴ παρῆ μὲν particulam, quam Schweigh post γλιχόμεθα addiderat, transposui post τὴν Vs . . malim τὸ καλον τε χρωμα pro δέ. Ibid. b. In Dexicratis loco ineptum est quod vulgo legitur
ἐπὶ στοματος κρατιστον Αἴγυπτος ποιεῖ. Cod. ἐπὶ στοματι, unde didi ἐπίσταμ τι κρατιστον ιγυπτος ποιει.
hi sequente fragmento Euthycli πρωτον με εἶδεν εἰ χιων ἐστ' ὀνία exi rescripsi ouεν. Ibi d. d. Stratiis αλλα πῶν τουναντίον. Legebatur ἀλλα πολυ τουναντίρν. In sequente Lysippi ragmento ritetschius
67쪽
ita distinxit A. Ἐρμων B. τί τι πῶς μεν A. τί ἄλλο α - s. 2. ἐμοὶ δοκειν recepi ex emendatione Schweigh. pro μοὶ δοκεῖν ut habet A. indorsius ἡμα Οοκεῖ cum Porsono. Tum Booo posui pro Βῶρι. Mox sequuntur haec Πρωταγοοίδης ν ἐν δευτέoo τῶν κωμικων στοριων. Vid. Histor erit. Com graec. p. 12. κωμκα ἱστοoίας D. Schneiderus ad Nicandrum p. 16 interpretatur de historiis ridiculis et quasi de pulpito comicorum ductis. Non credo id recte fieri, ac sortasse scribendum est των ἐνδικων ίστοριων, quod argumentum eclogae indicare videtur.
III, 125. a. In Anaxilae loco scripsi σως τὸ λακκαιον γ' υδιο απολωλέ σοι Ἀπολλοδωρος δ' ὁ Γελφος - vulgo απολωλε ὁ Ἀπολλοδωρος ria Γελφος. Ibid. c. in Simonidis epigrammate recepi alckenarii emendationem ὀξυ -ὀ Θρη ς ορνυμενος βορέης pro sonue, etvs 3 pro &άμφθη scripsi cum Porsono ἐθάφθη. Mox σινι--λοιχός dedi pro κνισολοῖχος, eamque τονωσιν etiam in Seqq.
III. 126. a. Scribitur vulgo λίβον Mox ἐμοὶ μεν ω κυνάμυια μελιπήκτων λις, ἡδέως ν αν χόνδρου απποι o. Nescio an haec e poeta ducta sint, quem expressit Horatius Ep. , 10 11. pane egeo, iam mellitis potiore placentis. Ibid. b. το πέπερι Casaubonus, τὸ πεπερ νέον O. Schneide ad Nicandrum p. 79. e Ther. 876. Vulgo τὸ πεπέριον. Tum pro ἐν se π9oτερ in scribendum ἐν τε πρωτον. De ipso Nicandri loco . . Schneiderum I. l. s. 1 ὴὲ καὶ I. G. Selineide pro ἡ κεν. s. 2. κλαυτολορνιθος. Non intelligo αυτου. Suspicabar et αλλου οori e ut αλλου ex notissimo usu abundanter additum sit. s. 3. recte . Schneiderus ἐυτρέψειας ποστρωσας ἐνὶ et s. 4. ανάφυρσον. Ibid. d. ἀλλ' αυτὸν αὐ-του. Malui αυτὸν ἐπ αυτου est Epicharmo apud Athen. II p. 71 s. αυτὸς ἐμ αυτου
Ibid. s. ινα μη urης κικυς εἰμι καὶ oλιγοδρανέω. Haec etiam e poeta aliquo eoque iambographo ducta videntur. Scribendum κἀγλιγοδρανέω, idque quinque syllabis esserendum est' ui 127. a. παυομαι - μειων, ἄν- διδάξης πα-
68쪽
τίσιν ειρχῖνται Ουτοι οἱ χόνδροι. ut εως post ἐσμων addendum est aut scribendum ἄν μή με διδαξης. Illud commendat ipse Athen. p. 115- ου ποοτερον δειπνήσομεν Da αν καὶ
Ibid. b. In Antiphanis loco us 4 addidi δέ post Φοινίκης excidisse videtur καλή. s. 4. legebatur tητημένη ex B, praetuli aliorum librorum scripturam ἐξηττημένην. Vide supra ad III p. 111 LIbid. d. Straitidis locum ita scripserim τω- δε διδυμων
ἐκγονων σεμιδαλιδος. III, 128. d. ἔκαστος λαβρον συν αυτο πίνακι τοῖς κα- τοπιν διεδίδου πήσω. Seclusi συνχll. p. 129 c. α καὶ ο ιστι πεπυρωμένα αυτοις πίναξιν doθη, et p. 130 α μεδο, στασι καὶ πλακουντων ἔκαστα γένη - αυταις των πεμματων θήκαις. In sequentibus fortasse supplendum καὶετεροι αρτοι ευ πεπονημένοι.
III, 129. a. ἐπεισβαλλουσιν αυλητρίδες - ἐμοὶ μὲν γυμναὶ δοκω, πλην ἔλεγον τινες αὐτας ἔχειν χιτωνας Malim ἐμοὶ μεν δοκεῖ vel δοκεῖν γυμναί. Apparet autem imitatio
Aristophanis ccles. 409. υαίων - παρῆλθε γυμνος, ως ἐδόκει τοι πλείοσω αυτος γε μέντουνωσεν μαrιον 'ε . Ibid. b. σος ἄστε δεξασθαι μεγεθος χοιρου τινος πτου. Delevi ἄστε cum C. In μέγεθος vitium latere videtur. Insequentibus iσαν γαρ ἐν αυτοβ συνωπτημέναι κίχλαι καὶ μῆτραι καὶ συκαλλίδων πλῆθος πει ν, pro μῆτραι, quae
non recte inter cetera volatilia commemorantur, fortasse, jτ- ται scribendum, quod etiam Dobraeo in mentem venisse video. Eodem auctore in proximis re inserui ante καὶ ἔκαστε', et πεπυρωμένοι pro πεπυρωμένος scripsi ex codd. Mox πλακουντων pro πλακουντες edidi Schweigh secutus et liti. d. μονον, e sequente μένων ortum seclusi nec habet C.
III, 130. d. πηλλαττομεθα νήφοντες νὴ τους θεους δια τον φοβον του πλουτου ον ἐυαμμεν Pro νήφοντες requiro ανανήφοντες. hid. e. in Antiphanis loco νυλλιοτρωγε conicit Berghius. III, 131. a. Anaxandridis eclogam de nuptiis Iphicratis
69쪽
ANALECTA CRITICA posui Com graec vol. III p. 182 sqq. ius initium tu libris ita sere scriptum est:
λαμπροις δείπνοις δεξόμεθ' ἐμας
ουδεν ομοίοις τοῖς Ιφικράτους τοῖς ἐν Θοακη, καί τοι φασὶν ι - ακαλους αυτα γενέσθαι.
Horum ultimus versus adhuc frustra criticorum artem exercuit. Scribendum vero βουβαυκαλα ταυτα γενέσθαι i. e. epulas luxuriosissimas. diectivum βαυκαλος memorat Etym.M. III. 192. 20. αυκαλον μαλακιζόμενον, τρυφερον.
Itaque ludibundus poeta dicere potuit βουβαυκαλος pro λίαν τρυφερος. Exerc. phil. II p. 7. Ibid. b. In eiusdem poetae ecloga inepte legebatur μέχρι
τῆς αρκτου, quod μέχρι τῆς ακρας scripsi.
Ibid. c. τας αρμονίας μεταβαλλειν Legebatur τας αρμονίας. Post χρυσουν τε σάκος recte lacunam indicavit Dindorsus. Tum ante Dobraeum erat κέγχρων ὁ χυτραν βολ-
Ibid. d. τί γαρ ἐκλείπει. Malim ἐλλείπει. In sequentibus addidi γαρ. Rectius sortasse Dindorsus coniecit οὐχὶ σαυρ- νης , nisi malis ου σμυρνης Ἀσσυριας Tum in verbis μέλιτος τυρου χορίων πυρων καρυων χόνὁρου, pro πυρι- Sch eigh. πυων quod quum pluraliter non dictum sit, malim omnino γυρων, quod placentae genus est. Vide indicias Aristoph. p. 96. Ibid. e. Libri τιττιγες πτοί, quod τέττιγες οποὶ scripsi. Ibid pro πίνναι neglexi corrigere πῖναι.
Ibid. s. γέρανος, α τουτου Ita scripsi pro γέρανος
τουτουί, indicata ante γέρανος Iacuna. uod Olim conieceram et a Dindorsi receptum est γέρανος τουδί cod. A τουτd nunc reieci. Tum δέ γε Dobraeus pro δέ Post λευκος, quod Dobraeus delebat, excidisse videtur κιρρος vel simile quid. IlI. 132. a. Eclogae Lyncei s. 4 et 5. non videntur integre scripti esse. s. 6. ἐν I indorsi est emendatio pro ἐν s. Rectius fortasse Dobraeus ανω. m. b. recte Emperius Ουτε χειρας πέντ εχω. Mox scripsi κατέπασα γαρ τὸ νῖλoe, ου ἐνέπλησα δέ, pro κατέπλησα γαρ. s. seq. edebatur τίουν ἔχεις B. οστρεια πολλά.
70쪽
AD ATHENAE DEIΡΝO8OPHISTAS. IIbid. d. In fragmento Diphili scripsi ἡγεμονία τίς ἐστι ταυτης pro ἐστιν αὐτσῆς. Aliter obraeus προς σέ; A. του καγείρου τῆς τέχνη ηγεμονια τίς ἐστιν αυτs, πάτερ. Ibid. e. Malim ut Cobetus volui ἀψινθίω σπόδησο ατταν παριωθyς Vulgo σαο αν ex Casauboni mendatione. Libri ὁ ός P. αγαν παρατίθης. In Menandri loco praetu- Ierim ἐνου τὸ δειπνον ἐστιν ποδοχνη pro ποδοχῆς, et liti. s. ἀθάλαττος ων τοις. III. 133 a Philemonis locum sic scribit Hirschi ἔφθός:B. χρηστὸς iv. A. ακήκοας B. αλμη τε λευκή Ibid. c. In Alexidis fragmento s. 2. scripsi indicata Ia- Cuna ου κίτταν - χελιδον . - . . . οὐ τρυγον οὐ τλτιγα pro οὐ κιτταν οἰκίηδόν' ου τρυγον ου τέττιγα Supplere
possis οὐ κίτταν, οὐ γονιον, οὐ χελιδονα, - του- γον οὐ τέττιγα. CL ad Theocritum p. 440.
Ibid. d. Nicandri fragmentum tractavit . Schneide p. 83. qui s. 6. coniecit κατακαρφεα φλοιον, possis etiam παγκαρφέα. s. 12. προχέαις τριπτηρι λεήνας dedi cum eodem pro προχέας τριπτῆρι λεήναιe, et s. 15. ανυσαι pro vulgato ἄμυσαι Cod B ἀκυσαι, casaubonus αρυσαι. Pro κεχρηόσι Schneiderus κεχαρηόσι. III, 134. a. Alexis αν ινου μονον ὀσμὴν ιδωσι. Non erat cur tentaretur, v Lobeck Rhem. p. 137. Ibid. ἄκραν scripsi cum obrae pro αρ αν. s. 8. scripsi τὸν πα--μασυντην εἰσίδω pro et τὸν παραμασυντη ιδω. Hirschigius καὶ τὸν παραμασυντη ιδιο De verbis τοι λευκά et ἀναβάλλοντα v. ad XII p. 529 a. s. 10. edebatur etiδιστον ἀναπη-ῖαι αν αὐτὸν ἐπὶ του ξυλου λαβών. Ibid. c. In Eriphi ecloga dedi κοὐκ ἐθέλοντας, vulgo οὐ
θέλοντας, ustathius Ουκ ἐθέλοντας Notus versus est apud Athen. 428 a. οἶνος ἀνωγε γέροντα καὶ οὐκ ἐθέλοντα χορευειν. sr. Hegemona p. 698. λῆμμ ἀνέπεισε γέροντα καὶ Οὐκ εθέλου ἀναβῆναι Sequitur Alexidis locus, de quo v. Com graec. III p. 425. IV, 134.d. - 137.d. 'Aττικὸν δὲ δειπνον οὐκ ἀχαρίστως sscr. ἀχαρίτως θιαγοάφει Μάτρων ὁ παρωδος οπερ οὐκ δ ὀκνή-
σαι u Duιν. αδρες φίλοι. ὁ Πλουταρχος φνὶ, απομνημονευσαι. Iam sequitur centum et viginti duorum versuum carmen ex Home-