장음표시 사용
51쪽
42 ANALECΤA CRITICA Ibid. d. ὁ φάγηιι μιαρον, υτε μὴ νυν σε αφέω HYλθακισθεὶς υτ αυτις τι λάβοιιιι. In his ex PV αυτις scripsi pro αυθις Atqui ionicae formae sunt αφέω et αυτις, quo indicio ductus suspicari possis Athenaeum liti. c. non α- κων scripsisse, sed Ιωνα vel καὶ Ιωνα Sequuntur statim haec οτι δε οἱ ἐχῖνοι λεγ ὁ ε καὶ τους χεοσαίους καὶ τους θαλαττίους καὶ ἔαυτων εἰσι φυλακτικοὶ πρὸς τους Hὶρων- τας duae sic edidi λέγω δε του χερσαίους, ου καὶ τους θαλαττίους Ion certe, quo teste utitur Athenaeus, de terrestri crinaceo loquitur: αλ εν τε χέρσω τοι λεοντος ἡ νεσα η ας ἐχίνου ιαλλον οἰζυρας τέχνας ος υτ α αλλων κρεισσο νων ριιην μι θ ὶ, στροβιλος αιιφάκανθον εἱλίζας δέμας κεῖται δακεῖν τε καὶ θιγεῖν tuήχανος. In quo loco non assentior Nauckio Fragm. Trag. p. 573 verba εν τε χέρσω corruptelam suscepisse dicenti Sequebatur sine dubio apud Ionem aliquid de astutia bestiae marinae, idque ipsum, ni fallit sententia, servavit Athenaeus VI p. 318 .
καὶ τον πετραῖον πλεκτάναις ναίμοσιν στυγιλιιεταλλακτῆρα πουλυπ0υν χροός.
cf. ppianus Hal. II. 359: τοίην που τραφιρῆς γαίης επι δγῆριν ἔθεντο ἄμφω ἐνὶ ξυλοχοισι οφις καὶ τρηχυς ἐχῖνος et τοι o ιὲν προιδων ολοφίοιο ερπυστὶ θαφραξάμενος πυκινῆσιν πο προβλησιν ἀκάνθαις εἱλεῖται σφαιρηδὸν φ ρκεῖ γυῖα φυλασσωνενδοθεν ερπυωπι δ δε οἱ σχεδον αυτίκα θυνων πρωτα iιεν ἰοτοκοισιν ἐπισπέρχει γενυεσσιν κτλ.Vs 1 loci Sophocle nescio an recte τους λεοντας scribendum censuerim. s. 4. ἀμφάκανθον, quae Salinasti coniectura est, recepi, vulgo sau ἄκανθαν legitur sine sensu. Ibid. e. Diphilus Siphnius ἐοίκασι δ' αυταῖς καὶ οἱ κηρυκες, ων οἱ ut τραχηλοι ευστόμαχοι, δυσκατέργαστοι δέ. Haec adversis frontibus sibi repugnant. Scribendum ευστο- ιιοι, iucundi saporis. III, 2. c. Nicandri locus legitur e Georgicis:
52쪽
AD ATHENAE DEIΡNOSOPHISΤAS ε καὶ οστρεα τοσσα βυθους ατε βοσκεται αλμης, νηρῖται στρομβοι τε πελωριαdες τε μυες τε γλίσχραι τ' αλλα συνες τε καὶ αυτῆς φώλεα πίνης. Versu primo aut τοσσα aut τε corruptum est. Conieci καὶ στρεα τοσσα i. e. οσα βυθους κατα βόσκεται λμης.Versu tertio γλίσχραι substantivum mihi esse videtur et docerto quodam concharum genere intelligendum esse, si recte emendavi Hesychium Γλίσχραι χῆμαι, ubi pro χοαι editur κνγῆμαι Versu tertio τυ scripsi pro τε. His proxime Archestrati locus subicitur:
τ0υς ειυς Αἶνος λει , στρεια δ' Ἀβυδος, ubi cum libri ιυς θ' ἡ Ινος habeant, fortasse scribendum est τους ειυς Αἶνος χει Αἶνος cum spiritu aspero dictum
videtur ut Haemus dicebatur et emus. Versu tertio πλείστους ὁ Ἀμβρακια παρεχει - in πλείστους latet haud dubie piscis nomen. ibid. s. In Epicharmi loco erat συμπεφυκοτα. Recte p. 85 d. συμμεμυκοτα Statim in Platonis verbis edere debebam δεδεμενοι pro δεδεσμευμενοι Clare id indicat P. ubi δεδεγ- μενοι scriptum est. III, 3. c. λεῖον τοίστρακον χει καὶ δασυ. Scribendum videtur praeeunte Dalecampi καὶ παχυ Mox in Charetis Mitylenaei verbis κατα την γνδικην θαλασσαν, οσαυτως κατατνην Ἀρμενίαν καὶ IIερσικην καὶ Σουσιανην, malim Αρμενιακην. Caspium mare dici intellexit Scit eighaeuseriis. Ibi d. s. σαι δ' αν πετραις καὶ σπιλασι προσφυωσι ριω- βολουσι, κανταυθα νουσαι τὴν μαργαριτι γεννωσι. Pro ἐνουσαι corrigendum videtur ἐνδυσαι.
llI, 95. b. Anaxitas: των Αἰσχυλου πολυ μεῖζον εἶναί μοι δοκε ἰχθυδ οπταν Ita correxit Dubraeus libri πολὐμαλλον, quod servare non debebam. Sequentia corruptius sunt tradita, quam quae tuto emendari possint. Interim tentavi ἶσον
ἐστὶ quod vulgo post φειν legitur, abest a P. Ceterum Anaxilae nomen suspectum esse docebit inspectus Athenaei
53쪽
ANALECTA CRITICA locus. Suspicari possis 'Aναειππος. In sequenti Anaxilai fragmento
ρυγχος ω φίλε Κινησία, pro ινησία scribendum videri κνησιαν indicavi Hist crit. p. 228.
Ibid. c. Axionici locum exhibui ut correctus est ab Emperio. Vulgo editur συντιθείς, ιονται ανι ετεραλκια τέμνω παραφέρω os 4. obraeus πάντας ἁστ ἄν. Ibid. d. Iacobsius, quem Dindorsus secutus est, pro τέκνων scripsit κυων. Altero versu obraeo auctore fortassct addendum σέ. Mox erat Συοθνηραις, quod Συοθηρα scripsi. Ibid. s. In Antiphanis fragmento γελοῖον alteri interlocutori tribuerim, cetera primo. s. 4. ω δέσπο, scripsi pro δεσποτα, ut voluit vir doctus apud Schweighaeuserum Lacunam quam ultimo versu indicavi, HerWerdenus Observ. crit. p. 49. ita supplevit:
Ibid. b. Primum versum Pherecratis praeeunte linsteio correxi in libris sic scriptum ιος παρασκευά&ται δεῖπνον πως
Ibid. c. De Aristophanis loco dixit Berghius Fragm. Com. II p. 1150. III. 97. c. τουτο ' μεις ποιελε - πίνοντες, ιἀλλον ν ἐκπίνοντες. Scripsi ἐμπίνοντες cli incerto comico in Fragm. Com. III p. 94 πίνωμεν, ἐμπίνωμεν. s. Vindic. Arist. p. 189. Ibid. s. προσεπταισε λίθω καὶ τὴν κνημν ελυσε. Non
displicet quod Emperius pro nυσε coniecit ἔκλασε. III. 8 d. τοιουτος ήν καὶ Ἀλεύαρχος ό Κασανδρου του Μακεδονιας βασιλευσαντος ἀδελφος, ὁ τὴν ουρανοπολιν
κτισας. Uranopolitarum civitas ab Alexarcho condita quo loco sita suerit a Plinio indicatum putatur II. N. IV, 10 ubi do Atho monte disserit oppidum in cacumine suit Acrothon, nunc sunt Uranopolis, Palaeo trium Thys sius, Cleonae, Apollonia. Sed hujus testimonii ambigua
54쪽
AD ATHENAE DEIΡNOSOΡΗISTAS. 45 fides est Veriora docet Strabo Epit libri II a Kra mero edita p. 17. e Demetrio Scepsio: IF ψηλὸν εἶναι πλαταμωνα πλεθριαῖον σχεδον, τὸ ιῆκος - οστου Ἀλεξαρχον τὸν Ἀντιπάτρου πολιν ποδείμασθαι σὴν ουραν ολιν λ σταδίων τὸν κυκλον χουσαν. Ad huius igitur rupis radices canthum inter et Sanas Uranopolis erat condita. Exercit.
piri l. I p. 5. III, 99. c. ἐποχε posui pro ἐποχλεα, ut praeter alios
voluit Coraes. ibid. d. ἐπωνομασεν dedi pro που οὐνόμασεν, nisi που delere praeStat.
III, 100. a. Sophili fragmentum sic redintegraverim: γαστρισμος εστ πι δαψιλής τα προοίμια οριο τα δείπνοW καταJ χορτασθήσομαι. Ibid. d. Anthiphanis locum emendavi Fragm. Com. III p. 129. In sine us 2 addidi πολις et s. 4. scripsi Μητρα pro Mήτρας. Ibid. e. In naxippi f. . recte indorsius scripsisse videtur φάς. Vulgo petii, quod pet, scripsi. In eiusdem poetae loco ib. servato personarum vices sic distinxi ut oratio similis evadat ei quae est apud Aristophanem Plut 190. s. 3. pro πασιν fortasse αλλασιν, idque alteri interlocutori tribuendum. s. 4. μασπέτοις Casauboni sive potius ale- campi emendatio est pro μαστοῖς Fortasse tamen praestat μα οις scribere. Pro πυρετοῖς Lennepius tentabat δίφροις. III, 101. a. In Hipparchi fragmento presse sequens librorum vestigia scripsi cum Dobraeo:
αλλα λοπας ιι ευφραιν et μήτρης καλα προσωπα, quae apud indorsum sic scripta sunt: ἐν λοπασιν μ' ευφραίνει μήτρης καλα προσωπα. Libri sere αλλαλοπα σεμ ευφραίνη. Ibid. c. Dedi γαίης pro γαίας. Versu 4 debebam τεφοχὶν
pro τεφραν et s. 14. πτωχείης.Ibid. e. ἔτερωθε posui quod sententia postulabat pro
Ibid. s. ὁμοίως καὶ ὀ o 'Aντιγόνου του βασιλέως
δεῖπνον διατιθείς. Scribendum videtur ἐκτιθείς illud convivium apparantis est non eius qui convivii apparatum enarrat.
55쪽
ANALECTA CRITICA III. 102. a. - 103. c. In Damoxeni fragmento S. 6. nunc cum obeto Mnem. IV p. 120 scripsi ι γῆ καὶ θεοι. Vulgo ου ῆδει θεοι. Idem voluerat Hirschig p. 32. s. 9.του 'πινοειν Rei sigius του φρονει Emperius. s. 10. παν pro iv recte, opinor, ei sigius. s. 15. μινθωσας ἄφες Hermanni coniectura est pro μισθωσας ἄφες, quod Grotius pro μισθωσα σαφές scripserat. Eodem auctore praecedentem versum seclusi. s. 30. erWerdenus Nov. Add. crit. p. 46. χυμος, λέγει Λημοκριτος, υδεν πραγμα γαρ ποιειγενομιενον τον φαγον αρθριτικον. s. 36. αλμην pro οσμὴν scripsi apud Dindorsium eius. 37. ποιουντας pro ποιουν - των posui cum Schweighaeusero. s. 38. ante Reifigium υποτριβοντας. s. 39. προσπαρδέτω. erwerdenus προσπαρ- δε συ. Fortasse προςπαρδ' ιτω eat, habeat sibi. s. 40. ως μοι κεχαρισαι mea est emendatio a Dindorso commemorata vulgo so μοι κέχρησαι. s. 43 sq. obraeus ευτυχους τεχνης, ου του διανίζειν. s. 47 vulgo ποιουσι Mετεροι σοὶ MDuγω. Correxi apud indorsum. Praestat sortasse quod coniecit Casaubonus εροι B. συ δέ A. λέγω. Vs. 48. ἄφες Forsan ανες. s. 50. Libri μαλιζετο τοῖς στάχεσι Iacobsius et indorsus ὁμαλιζέτω τις αγ τάχος, Dobraeus ομάλιζε ola τάχεσιν, quod fortasse verum est, vide tamen Com. r. IV p. 532. s. 52. verba καί τι φαίνεται τέχνη per interrogationem elata primo interlocutori tribuerim. s. 59. legebatur ἐνίοτε δ φεστιος, scripsi ἐύθ οτε es νε- στως, illud ex mea, alterum ex Her erilen emendatione. s. 61. υ υπερβησε σοφον Fortasse Σοφων, quod unius ministrorum nomen fuerit nisi malis σοφος, id ut cum πίκουρος coniungatur sed video quid obstet. s. 63. MDCo-
sonae . attribui. Tobetu ου καὶ σοὶ δοκεις III, 103. c. In Batonis loco s. 6. malim eo λέγουσί γ
recte παγκαλιος habet. Cetera feliciter emendavit Hirschigius p. 30. ἴσως παντας ευτυχεῖν, quod recipere debebam et
56쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTAS. Tευτυχειν repererat iam Emperius p. 346. s. 18. nescio quam ob causam delendum censuit Hirschigius CL Com. graec. IV p. 503. Ibid. e. ηρπασεν Her erilenus. Vulgo iρπακεν. III. 104. b. τον καλον μυσιππον κατιδοντα κριβως τὴν Ἐπικουρου φυσιν. Pro κατιδοντα scribendum videtur
Ibid. c. In Theogneti loco s. 8. pro ἀνέστροφεν recepi Hirschigii emendationem ἀνατέτροφεν. Ibid. s. ristophanes s. 5. ουδε χόρι Ουδε τυος Vulgo ουδε χόριον Correxitiobraeus et Fritetsche ad AristophanisThesmoph. p. 594. Pro τυος scripsi πυος, de quo v. II. Iacob ad Addenda mea vol. 4. 18. s. 7. ουδε καραβονιιέγαν γυναιs κοπιωσαισιν πεκουρήσατε. Ita correxerunt viri docti ut suos versu numeros restituerent Libri habent κοπιωσαις. Vitium loci latet potius in ἐπεκουρῆσατε, quod ineptissimum est, frustraque explicare conatus est Fritetsche.
Scribendum videtur γυναιξὶ κοπιωσαις ἐπεχορηγήσατε. Nisi praeseras quod nuper voluit HerWerdenus Nov. Add. crit p. 17. μέγα γυναιξι κοπιωσαισί γ ἐπεκουρήσατε, egregiam scilicet opem tulistis mulieribus sessis μέγα pro
ιιεγαν praebuit cod. Ven. III, 105. a. In Archestrati fragm. s. 1. revocavi quod libri habent αλλὰ παρεις λῆρον πολυν αστακον ωνου integrum ut versum saceret, alchenarius scribebat πολυωνυμοναστακον, cui nollem obsecundasset Dindorsus, quum λῆρος
πολυς quasi proverbii loco dicatur. Vid. Cicero ad Attic. XVI. 1. Aristophanes Polyidi fragm. 1. Exercit phil. II p. 5.
Ibid. b. Speusippus των μαλακοστρακων κορακον αστα - κον νυμφZὶν αρκτον Κορακος non est piscis nomen, sort. κοραῖον vel κορακινον.
Ibid. d. Eφορος ἐν τῆ πρωτχr. Recte arx ius τριτη scripsit. Ibi d. e. Archestratus: καριδ ευιιεγέθη xiψει, σπανία δε πρίασθαι. Malim ex L. σπανίαι. Ibid. s. ubulus καριδα καθλῆκα κατω κανεσπα αυθις. Temere haec tentavit Her erile Add. crit. nov. p. 25. s. Gaissord ad eph. p. 341. d. r. In sequente Anaxandri-
57쪽
dis loco e Lycurgo, de quo Com graec. III p. 172 dictum est. καὶ συιιπαροι καριδαρίοις αετὰ περκιδίων καὶ θραττιδίων etc. quaeri potest quis sit ille quem cum piscibus ludere dicit poeta. Fortasse de Baccho haec intelligenda sunt. V. Iliad. VI, 134sqq. De sequente eiusdem poetae fragmento, in cuius s. 3. Hirschigius χηιιατος scribebat, dixi . l. p. 180. Versum primum intelligerem sic scriptum υκ ἀνακεκυφως ρθὸς oβέλτιστ' εσεις IlI. 106. e. εἰσεκομίσθη ταγηνιστὰ ἡπατα περιειλημ- μενα τῶ καλουιιενε ἐπίπλφ. Scripsi περιειληιιένα, ut res postulabat Mox pro ἐπίπλοιον cum obrae malim επίπλοον Quam formam posui etiam p. 107. a. in Epicharmi loco, qui vulgo sic legitur σφυος τε περ καὶ ἐπίπλου Etiam in Ionis fragmento dialectus ionica, qua in Ἐπιδηιιίαις utebatur Ion pro ἐπειλι postulabat ἐπιπλοφ. III, 107. b. Initium eclogae Alexidis exhibui ut emendavi Com graec vol. III p. 429. Vulgo Ληρει τινι ἰδὼν γεροντι.
Ibid. c. φυκίδας ψηττας τινὰς καριδα φυκην κωβιον
περκην σπαρον. Pro τινας scripserim κτένας.
Ibid. d. Scripsi τας σκευασίας πάντων ὁ καὶ τα δια- θεσεις, ubi pro διαθέσεις libri habent σκευασεις. Ibid. e. Porsonus αν i. e. α αν θελη τις μανθάνειν. Ibid. s. In Alexidis loco scribendum videtur καὶ πλεκτανην στιφραν σφοδρ , ἐπὶ τουτοις τέ που
αχρονοιιενο ηπαρ καπρισκου σκατοφάγου. Libri ἐν τουτοις.
III, 108. a. ubulus ἐγὼ ὁ γ εἰia τῶν μελαμπυγων
ἔτι. Non satis intelligo ἔτι sortasse scribendum τῶν ιιελαμ- πυγων τις εις, de quo v. ad Antiphanem in Com. gr. vol. III p. 95. Sequuntur statim haec Ηγήσανδρος - ἐν ταις κε να- λαις φησι τον ῆπατον δυο λίθους ἔχειν Quod inepte dictum est pro ἐν τη κεφαλῆ. Ibid. b. ubuli locum exhibui, nemadmodum a me ipso aliisque emendatus est. V. Com graec. III p. 242. et edit. min. p. 13. s. 11. fortasse sequi debebam Valchenarium
58쪽
Ibid. c. In Nicostrati loco ουποτ αυθις αν . . . σντίανααδ τηγάνου τολμησαιμι φαγειν μονος αν adllidi, Porsonus praeterea scribebat ουποτ αν αυθις αυ. Praetuli indicare lacunam μονος cum intelligi non possit, suspicabar poetam scripsisse σαπτως - μένος, ut tragicorum vel epciorum Oartionein imitatum AEui statim sequitur Hegemonis locus ιιἀλλὰ ταχέως ἰων πρίω uo πουλυπουν καὶ δος--αφαγειν, καπο τηγανου γονον, eum si emendavi Praes ad Com. poet edit min. p. XIV. nisi quod παλλα adscivi a Dobraeo. Reliqua eodem modo postea constituit Cobetus Mnem V p. 53. Vulgo μαλα ταχέως αυ-
Ibid. d. Μυρτίλος, quod unius convivarum nomen est, ab Eubuli fragmento separavi. In eiusdem poetae loco
τoέφει με Θετταλος τις ἄνθρωπος βαρυς
πλουτων, φιλαογυρος δε κἀλιτηριος Boissonadus coniecit βαρυ πλουτων malim βαθυ πλουτων. III, 109. a. In Demetrii loco scripsi ξένος χαρίεις γαρ pro eo quod codd. habent ξένος γε χαριεις, idque servari potest, si hunc versum alteri interlocutori tribueris. ἐκεινος καὶ pro&ει ex Dindorsi emendatione recepi. Ibid. c. Timocles καταριαθων δε κειμενην θερμην σκάφην θερμων ἰπνιτων ἡσθιον. Sic libri Dindorsius ex o-braei emendatione edidit καταuαθων de κειμένην σκάφην θερμὴν ἰπνιτιον ἡσθιον. Debebant opinor θεριεων. Ibid. e. In Lyncei epistola ad Diagoram scripta ἀπειρηκοτων και πεπληρωμένων ηδίστην ἐπεισάγουσι διατριβηντο διάχρηστον ἐσχαριτην καIουμενον, pro διάχρηστον habet διάχρειστον, quod διάχριστον Dindorsi scribendum videtur Fortasse πάγχρηστον et ζάχρυσον. Sequentia καθαπερ γαρ ανανηφειν πολλάκις γίνεται τον μεθυοντα τον
αυτον τροπον πωτῆς ηδονῆς αναπεινῆν γίνεται τον εσθίοντα, non videntur omnis erroris immunia esse. Ceterum post
haec verba sine dubio locum habebant quae ex eadem epistola asseruntur ab Athenaeo XV p. 6474. Ibid. s. τουτου de του αρτου αχαῖνου μνημονευε Σῆ- ριος ἐλογδόω Ληλιάδος λέγων ἐν τοις θεσuOg OOOις γίνεσθαι. Haec Lobeckius Aglaoph. p. 1063 ita refingebat λέγων ἐν τοις
59쪽
50 ANALECTA CRITICA θεσuog 09ιοι γενέσθαι. Ego conicceram λέγων τοῖν θεσμοφοροι γίνεσθαι, ut iis p. 1134. τὸν ἀνάστατον καλουριε- νον, ς ταις ἀορηφοροι γίνεται Pergit Athenaeus: εἰσὶ δε αρτο αεγάλοι καὶ εορτὴ καλειται μεγαλαρτια, ἐπι
ἀχαῖνην στεατος ἐμπλεων τράγον.
In quo versu τραγον, quod Lobeckius cum ἀχα&ην coniunctum de placenta intelligit, mihi cum Schwgethaeusero pro imperativo a oristi accipiendum videbatur, qua de forma ipso exposuit Lobeckius Aglaoph. p. cuius notatis addendumos ἐπίβαλον ex ustathio ad Hom. p. 1753. 5. αγαγον, de quo esychius Ayαγο . ἀντὶ του αγαγε, ortasse etiam αποθανον, quod Par habet in Demetrii verbis apud Sto-baeum Flor. Vlu. 19. qui tamen paulo post legitima forma
usus est. misere autem illum versiculum qui populares Graecorum cantilenas collegerunt, pariter atque illam a Polluce I 123 servatam ludentium puerorum cantiunculam
Adde quod esychius servavit τὸν τραγίοκον ἐξαγε. Nec
omittendum quod nescio nunc quo loco Plinius assertφευγετε κανθαρίδες λυκος αγριος seu uε υμμε)διώκειν et illud a schol Ven Il. χ . 263 servatum, αρνα φιλουσι λυκοι. ὀλώς φιλέουσι ερασταί.
de quo in Berghii Diario Antiqv. stud. 1844. p. 12. dixi. item illud apud Plutarch. 0uaest. r. p. 2974. ιιηποτε νοστήσαιτε φίλην ἐς πατριδα γαῖαν. Alia huius generis infra composui. Exere philol. I p. 5. III. 110. c. Sophro δεῖπνον ταις θείαις κριβανίτας καὶ
ὁμωρους καὶ etὶμιαρτιον Σκάτα. Mira est haec materterarum et Hecatae coniunctio nec dubium mihi quin ἐκάστα scribendum sit. Eiusdem Doetae locus ibid. liti. c. servatus legitur εἰς νυκτα ινι εστια συν αρτω πλακίτα Sic Casaubonus pro μαἰτια συν αρτω-λ. Perlaci opinor emendationem scribendo μι ἐστιάσειν ἄρτιμ πλακιτα. Ibid. d. In Platonis loco alterum versum alteri interlocutori tribui si per interrogationem extuli sed rectius fortasse
60쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTAS. 51 ita scribendum B. μὴ των καθαρυλλων A. μαλλα μεγαλους Κιλικίους. Ibid. I. et ante δέλφακος in Aristophanis loco per errorem illatum est. III, 111. a. τῆς δὲ κολλυρας καλουμένου αρτου. Aut του δὲ scribendnm aut ante καλουμένου excidit Niso. In Aristophanis loco editur δια του 'ν croci θωνι τροπαίου. Secutus sum Elmsteium. Ibid. b. De Pherecratis fragmento vide Com. gr. II p. 274. In proximis A φησιν κρατης, suspectum est Eucratis nomen. Fort. Σωκοατης scribendum, cuius memoria proxime antecedit. Ibid. c. Βλαῖσος ἐν Μεσοτρίβα. Nescio quid hoc nominis Sit corruptumque puto, nec lucem praebet glossa Hesychii Θυστινοπι τρίχινον οἱ δε μεσοτριβῆ. Num Μεζοτριβα suit Ibid. Nicostrato Hanovius us . . restituit το δε παχος.Dindorsus e Porsoni coniectura το παχος ἄρ libri το γαρ πάχος. s. . meam ipse coniecturam sequens dedi νω
'βαδιυ καὶ μέλιτι μεμιγμένη pro βαδιν ανω.
Ibid. d. o δὲ ROGος τόμον αρτου ον καλουμ νον θρονον λαμβανε καὶ τω πρεσβυτατα νέμουσι. ut exeidit aliquid aut scribendum νέμει, ut voluit Casaiabonus. Ibid. e. De Cratini loco dictum Fragm. Com graec. II p. 71. Ibid. s. Archestratus εστι λαρ οὐν τα κρατιστα λαβειν βέλτιστα τε παντωνευκαρπου κριθῆς καθαcae ησκημένα παντα
ἐν έσβω κλεινῆς Ἐρέσου περικυμον μαστψ. Versu secundo etsi serri potest ησκημένα, multo tamen verisimilius est scripsisse poetam ησύηριένα, quod proprium de cribrata sarina verbum est. Pholius Lex. p. 26. ἐττημέν σεσησμένα. Φερεκρατης. uod ex ηττημένα corruptum: salsa enim sunt quae de hac glossa dixi Fragm. Com. II p. 351. Idem verbum ex libris restitui Antiphani apud Athen. II p. 1274. σεμ δαλις ἐκ πολλῆς σ*odo ἐξηττη ιένη, et praeterea duabus glossis Hesychii restituendum est, primum v. Oμομί- τας αρτος ἐκ πυρου διηρχὶμένου γεγονώς. Lege διχπτημένου et intellige panem ex cribrata farina conlactum, quem σητανειον αρτον vocat et φαυτοπυρω opponit Plutarchus Tranquill animi p. 466 d. 4ltera Hesvehi glossa haec est 4.