Athenaei Deipnosophistae ex recognitione Augusti Meineke Analecta critica ad Athenaei Deipnosophistas

41쪽

ANALECTA CRITICA maluit Her erilenus. De niensura huius nominis dixi Com graec. III p. 503. Ibid poenitet non recepisse quod conieceram

παροψίδες καὶ λῆρος.

Pro πίονα vulgo πλείονα scribitur. Ibid. d. Postremos versus oυδεὶς κοέως - πυθαγορίζειν, qui vulgo leguntur post φλέγά ου εχων, obrae suadente coniunxi cum sequentibus in quorum primo scripsi τίς oeo κατοιδ' tutio pro τίς γα οἶδ ηιιων. Ibid. e. Cum Dobrae posui φ παροιμίας pro το παρυιμίας, et in ultimo Antiphaneae eclogae versu scripsi κεἴ τι πνίγει βρωμ λι pro βρωιιά τι, nisi praestat κεr τι πνίγει βρωιμxτων. Ibid. s. Epicharmi versum correxit Naekius, legebatur

ἐπεσκληκότες.ll, 61. b. uripidis legitur epigramma in cuius s. 1. roαγηραντον e codd. posui αγή-τον, et s. 4 ex iisdem scripsi ιιοιραδίφ pro ιιοιριδιαγ. s. Lobeck. Proleg. Path. p. 352. In Athenaei verbis scribendum τουπίγραμιια. Ibid. d. In Diphili medici loco οἱ ιιετα το ψηθῆναι καὶ τεθηναι πησσοιιενοι verba καὶ τεθῆναι utpote ex illographia orta delenda videntur. II 62. b. καὶ μαλλον ταν αἱ βρονταί, ως ταυτης α τιρπέρας ουσης. Excidisse τῆς αἰτίας vidit Casaubonus.

Ibid. d. διο αυσικλείδειν εἰρηκέναι uxir εαρ μήτε φίλους.

Sensus horum verborum epitomatoris vitio obscuratus est. Dixerat aliquis reserente Hegesandro, in Hellesponto ουτε δνον γίνεσθαι υτε γλαυκίσκον ουτ θυιιον, quo audito Nausiclides addidit neque ver neque amicos. s. obraeus qui pro θυιιον recte corrigere videtur θυννον, quod praeivit Natalis comes. - De Aristophanis fragmento v. Berghium p. 1169. Ibid. e. Theopompi versus καπει Moo ασφαραγον εν

θάμνι τινί τινά sortasse ad Ulixen fabulam reserendus est. In sequente Amipsiae fragmento scribendum o σχῖνος ουκασφαραγος ου δάφνης κλάδοι pro οὐδ ασφαραγος. Ibid. I. Sophoclis versus fortasse ita scribendus est καξορ- ιιενοι κου ετι σχολάζεται βλαστη. II 63. a. Antiphanis locus in libris ita legitur ασπαραγος

γλααετ ιοχρος ἐξήνθηκέ τις Porsonus ἐπηγλαπετ, praetuli

42쪽

AD ATHENAE DEI DNOSOPHISΤΛ8. 33 ἐπαγλα ετ corr. per errorem). Metro destitutus Philyllii versus fortasse ita redintegrandus est μαινίδες ἀφυ J κομβροι κοχλίαι κορακινοι, cli Anaxandride Com. gr. III p. 184. σκοροδων φυχὶς σκόμβρων. Ibid. c. Epicharmus τουτων ἀπάντων ακρίδας ἀνταλλάσσονται obraeus ἀντάλλασσε τυ. Fort. ἀντάλλασσε παι. Ibid. d. Versu 4 eclogae Eubuli ου ἱεροσυλοι καὶ πικραις παροψίσιν, Dobraeus corrigit μαραις. In postremo versu edidi ἀκροκωtio τε γεννικον οπτῶ δελφακος αλίπαστα τρία. Vulgo δελφάκια. Ibid. e. In lexidis fragmento vulgatur πίννας Tum legebatur

ερῶντι ταίρας τερα χρησιμωτερας Scripsi τοιαυτα, et similia, idque cum praecedentibus coniunxi tum εο υν pro ἐρωντι correxit Iacobsius praestat sortasse ἐρων, . Ad orationis formam compara Platonem Phaedr. p. 234 e. ιε αν τινα εχειν εἰπειν αλλον - τερα τουτωνι ιεmo καὶ πλείως ori tamen scribendum τουτων τίς ἀν

Ibid. s. De Xenarchi loco vide Com. r. III p. 614. p. 841. ed. min. Vs 7 polypus dicitur ποντο κυανέαις δίναις τραφείς, pro quo vide ne στραφείς scribendum sit. s. 10. cum Lo-beckio pro στερνοσωματον scripsi στερροσώματον.

II, 64. c. καί γε κανως εἰσὶν αἱ βολβῖναί διὰ τὴν

πολλὴν σκληροτητα καὶ υεκκριτοι. Debebat opinor διὰ τὴν πολλὴν γλισχροτητα, praeterea excidisse videtur adiectivum, nisi και ante υεκκριτοι delendum. Ibid. Vitium suscepit ultimus Matronis versus ταων φυομένων ηρασσατο ποτνια γαστηρ. Fortasse ομμων scribendum, quando imbribus irrigantur, cli versu tertio ς ἐν χερσω θρέψε Λιος παῖς ασπετος ιιβρος Nisi quis praeserat υομένων, quando

mactantur, ut oratius dixit porrum seu caepe trucida S.

Ibid. e. In Philemonis loco pro κρόμυον scripsi κρομμυον.

43쪽

ANALECTA CRITICA

Tum in Heraclidae Tarentini verbis pro ἐπι πινει γαρ an κοιλία malim ἐμμένει. II, 65. c. De Eubuli loco v. Cona graec. III p. 268. Insequente Nicostrati fragmento Dobraeo auctore pro αγοραζω scripsi αγορασω.

Ibid. e. In Antiphanis anapaestis ιελιπερδικες suspicabar Com graec. III p. 145. Ibid. d. De Antiphanis fragmento vide Com. graec. IIIp. 141. In eo τίς εἰσφερ et scripsi obraeum secutus pro Ῥερτ τις. In tabuli loco τὴν odo corruptum est. er Verdenu Obs.crit p. 60. διαπαττε xiv d scit κυλικαὶ λην. Ibid. e. Νίκανδρος Θηριακοι Η κω λεπτοθριοι πο- λυχνοα φυλλα κονυζης ). Leguntur haec eodem modo scripta in Ther. 875. Itaque Nicander eo licentiae progressus est, ut θριον penultima correpta dicere non dubitaverit pro θριον. Sed Nicander in syllabarum mensura etiam alia sibi permisita reliquorum poetarum usu aliena. Ex hoc genere est quod non tantum πρίων Ther. 52. sed etiam νεαλχὶς Alexipli. 358. 364. 473. γερυνων Alexiph. 576. Ther. 620. cf. Stephanus Byg. s. v. Βιθυνος penultima brevi dicere non veritus est. Nec minorem sibi licentiam sumpsit in mensura verboruni βαλσαuo Ther. 396. si sana est lectio. δείδιθι Alex. 443 '). σίσυ ρα Ther. 896. μυουρος Ther. 287 aliorumque. At quod idem Alexiph. 446 αιιιιιγα ποιπνυων ιιηττίδος in 'rητις primam produxit, in eo ab aliorum exemplo poetarum descivisse non putandus est. Dosiades Anth. Pal. XV, 25. 21. Τμηττιαδῶν πολυ λαροτεργην σπονδχὶν Nonnus XIII, 183. γείτονος δειηττοιο μελισσχὶεντας ναυλους. Stephanus yet. p. 727. ιιηττος τὸ υ ιακρον και βραχυ Atque hinc est quod apud Hesychium Ῥμηττος duplicata ametabolo 14ητ- τὸ scriptum reperitur, cuius scripturae aliud exemplum ha-

Thoriacis icandri quae affert tymol. M. D. 27, 51. Αἰγοφαγος ὁ Ζευς ως παρα Νικανδρο ἐν Θηριακοις, ea in nostris exemplaribus frustra quaeras. Sed scribendum videtur Θηβαῖκοις, quorum tertium librum laudat schol. Thor. 14. Hoc removit nunc . Schneide rus, qui e cod. Iedidit δείδιχθι. Diqiligo b Corale

44쪽

AD ATHENAE DEI PNOSOPHISTAS. 35bet cod. Gori Luciani vol. III p. 180. Iac. xere philol. p. 8.

II 67. a. υτε πεπερεως μεμνηται υτε Θυς, ο μονοναριστον ἐστι των ἡδυσματων Postrema ab Athenaei oratione separavi habes comici poetae versum monuitiobraeus.

II 68. c. De Cratini fragmento v. Com. gr. II p. 34. In Platonis loco ante Dobraeum ego λειεν εαγρος pro ο Μελέαγρος, Bergkius autem αβελτεροκοκκυξ pro κοκκυξ restituimus.

II, 69. a. το πλατυκαυλον καὶ το στρογγυλοκαυλον. Adieci το ante στρογγυλοκαυλον. Ibid. b. ου ὁ διονις καταφυγων, Libri καταφαγων,

quod probum est si scripseris vi pro ου. In Amphidis fragmento s. 2. ας εἰ φάγοι τις ἐντος Herwerdenus bserv. crit. p. 62. corrigit κἀντος pro ἐντος fort. ας κε φάγοι. s. 4. legebatur στρεφοιε λην την νυκτα , et s. 6. et χειρὶ τριβων τήν αναγκαίαν τυχ ην, quod vere opinor φυσιν scripsi. Ibid. c. Eubuli versus μὴ παρατίθει μοι θριdαπινας oγυναι, integer erit, si, quod feci μὴ duplicaveris. Ibi d. o. υκος δ' ὁ πυθαγορειος τὴν ἐκ γενέσεως φησι

θριδακα - πο ριεν των Πυθαγαρειων λεγεσθαι ευνουχον, υπο δε των γυναικων στυτιδα. Mirum mulieres sic opponi Pythagoreis, ac vereor ne κυνικων scribendum sit.

II, 70. a. Sophocles ακανθα πάντα πλχὶθυε γυην. Malim πληθυνει. Ibid. b. Hecataei Milesii loco restitui formas ionicas, legebatur λησιν, τοισιν Ουρεσιν κυναρα, ο&ουσι, τοισιν, κυναρα, tiέα. Item in Scylacis ecloga, ubi erat ὀχετοισιν, τοις υρεσι κυναρα Ibid. c. legebatur καὶ ὁ Λοκρος. Ibid. I. Epicharmi locum scripsi sere ut voluit Dindorsius. Vulgo μαραθοι et τοῖς αλλοις με φαγεῖν. ut proxime sequitur eiusdem poetae versuS, δε τις αγρυθεν εοικε μαραθα καὶ κάκτους τερειν, eum ex fabula Tia καὶ θάλασσα petitum esse conicio e Dagmento apud tymol. . p. 77. 'Aμάμαξυς et ἀναδενδρας. χαρριος ἐν Γα καὶ θαλασσα in αμαμάξυας φέρει. Ita

enim scribendum. Videntur autem in hac fabula nuptiae celebratae esse, ad quas sua quisque convivarum apportabat munera. Similis sui earum Epicharmi fabularum compositio, quas ab Hebae nuptiis inscripserat. Exerc. phil. I p. 10.3.

45쪽

ANALECTA CRITICA II. 71. e. In Menandri fragmento, de quo initanerii erme

I, 2. dixi, vs. 1. post εργον supplevi ἐστὶν dele comma post εογον) Sequentia praeeunte Schweigh ita Dindorsus edidit: ου λαβων τὴν κυλικα πρωτος αρχεται λογου πατηρκαι παραινέσεις πέπαικεν, εἶτα μητηρ δευτέρα libri pro παραινέσεις habent παραινεσις. Quid sit παραινεσιν παίζ.ιν, nemo facile dicat Correxi emendatione certa: και παραινέσας πέπο-εν Corrumpit sententiam Her erdent bs crit. p. 93. Onatus.

Vs. 4 editur εἶτα τουτὶ παραλαλει τις Iam lim scripsi τηθίς, quod propter sequentia necessarium est. Nec παραλα- λει incorruptum puto, scrihendumque videtur παρακαλει, admonet, hortatur adolescetitulum. In Antiphanicvs. 1. fortasse recte addidi αρ' et τι ante καταφαγειν delevi. s. 3.seripsi ἐνθάδ' ὁομαι 'γὼ και τις φεται deest vulgo laco.

In sequente eiusdem poetae fragmento, in cuius s. 1 addidi παι, cum indorso e Buhnkenii coniectura dedi ψυκτῆρα, λεκάνην, τριποδιον, ποτηριον, pro quo cod. habet ποτερον. Α ποτηρια etiam cetera sere sunt, quae emumerantur itaque certum quoddam oculi genus commemoratum fuisse crediderim id quale suerit fortasse alii reperient. Versu ultimo

erat θυείαν.

Ibid. In Euripidis fragmento s. . fortasse corrigendum est μιλον λιπων κάλλιστον ἐκχέανθ υδωρ. s. 5. pro τεθριππευοντος scribendum esse τέθριππ εχοντος primus vidit Doederi inius Aeschyli loco adhibui sere emendationes Hermannianas, v Nauchi Trag. gr. p. 74. Ibid. d. δάτων πολλιον και λαμπρων γινομένων καταον Λιθιοπιαν. Sunt Callisthenis verba, in quibus offensionem habet λαμπρων, pro quo scripsi λαβρων. III, 72. a Nicandri e Georgicis fragmentum assertur, cuius in versu primo scribendum videtur σπείρειας κυάμων θυα- τιον pro κυαμον, notissimo usu genitivi Productio brevis syllabae non defenditur loco in Alexiph. 362. s. 3. pro ἀνυης posui νυσηὶς qu0d tempus melius convenit cum ορέξης. Sequentia τα ὁ πεπτ=ὶωτα ακμαω καρποιο κιβωρια respexit schol. Dioscoridis in Matthaei med graec. p. 362. Αἰγυπτια κιβωρια, ιον μέμνηται Νικανδως Γεωργικοῖς,

46쪽

AD ATHENAE DEI PNOSOPHISTAS. 37ως EU.αδιος ἐν χρίσει φ σίν. Ubi οισε χρηστομαθία corruptum videtur, cuius operis iambicis senariis comprehensi excerpta servavit Photius Bibl. cod. 279. Neque aliunde petita sunt quae leguntur apud scholiastam Euripidis Med. 610. et schol. Dionysii Per. 11. Exercit philol. I p. 10. III. 73. d. τον Παγασαῖον αλα λαμβανειν. De salo Tragasaeo vide ad Stephanum Byg. p. 722. Mox egebatur καὶ Ααχης, quod Valclienarium Epist ad Ernestum p. 47. secutus Rαλλίμαχος scripsi. llI, 74. b. ἡδυγεων posui pro ηλγαιον, et liti. c. scripsi καν απο κραδης κρεμασθαι δέη, quod ex cod. Veii Behkerus notavit. Vulgo Aτοκρεμασθαι. Ibi d. s. In Alexidis fragmento erwerdenus Novis Addendis ad Com graec. p. 33. recte scripsit ἐπὶ τοισι pro ἐν

III, 75. a. ristophane fragmenti primus versus ita scriptus legebatur: συκας φυτευω παντα πλὴν λακωνικῆς.

Correxi πανυ τι.

Ibid. b. De Alexidis loco dixi ad I p. 55. a. In Pherecratis fragmento revocavi verissimam librorum scripturam

κάθευδε τας μεσημβοίας pro τῆς μεσημβρίας.

Ibid. c. Pro φιβαλέοι posui quod constans usus postulabat φιβαλε co, et in Apollophanis loco Arro λλοφανους enim recte Porsonus pro Ἀντιφάνους restituit us 3 meae a Din- dorsi receptae coniecturae τας φιβάλεως δὲ praetuli quod VL. habent τρισὁ φιβάλεως. Ἀ τας δε φιβάλεως. III, 76. a. Parmenonis Byganti fragmentum assertur hoc:ήλθον μακρὴν θάλασσαν, ου αγων συκα

Athenaeus haec attulit ut Canaeas ficus praestantissimus d--φορα συκα suisse doceret. Itaque excidit laus illarum scuum. Fortasse scripserat poeta: κοιναια φορτον, ἐξοχώτατον βρωμα J. Praeterea suspectum dicendi genus est ῆλθον θάλασσαν, quod dici non potest ut ἐλθειν δόν et similia. uare pro HASON scribendum puto 'AεωN. Ibidem legebatur Iροικιζοιαένης ματιοπωλιδος. s. Historiam Com graec. p. 466.

47쪽

38 ANALECTA CRITICA Ibid. b. τὰ δε συκα ταυτα Paria τοσαυτην ἔχε παραλ-λαγγὶ προς τα πολλαχου γινυμενα ὁ το του αγρίου συὸς κρεας προς τὰ ἄλλα τὰ μὴ των ἀγριων χοίρων κρεα Postre-nia τα μή - κρέα fortasse delenda sunt. Pro ὁ τὸ requirebam οσii τὸ et pro πολλαχου malim ἀλλαχοy. Ibid. c. In Epicharmi versu Ersurdius inserebat ἐστ Satius dux ἐρινεοισι scribere pro ἐρινοις. Sequitur Sophoclis

locus ex Helenae nuptiis, de quo vide quae dixi Praes ad Theocritum p. I. III, 77. a. De Hermippi loco Liobraeum. Ibid. d. Ἀντιφάνχὶς κληριαις Fortasse κυρίαις vel Σκληρία. s. Histor Com graec. p. 312. III. 78. a. Dissicile est expedire varia scuum nomina, pro συκοβασίλεια cod. B praebet συκα βασίλεια, pro καὶ λάδια, quae fortasse e ιττογραφία nata sunt, Schweighaeuserustentabat κοιλάδια. Pro λαπυρια ex C posui καπυρια Insequentibus Συκε sa Συκευς e Stephano Byz. p. 91, 3.

scripsi pro Συκεαν.

Ibid. b. υρείου edidi pro Oριου et Κρανειαν posui pro Κρανειον, denique Μορεα scripsi pro Ooεαν, quod nihil est.

Ibid. c. συκεην in Hipponactis versu dedi pro συκῆν. Ibid. d. τε post υτρα pri per errorem irrepsit. ibid. s. In Ananii loco erat καθειρξα et s. 3. νομὶ χ σω. III 80. - e Nicophron:

τρώγων καθευδη χλωρα.

Pro τρωγων reposui quod necessario requiritur τραγων. Ibid. d. Scripsi κτωκαίδεκα ετη συκων ueti γευσάιιενον pro των, et in versu proverbiali συκον με ἰχθυν, σπριον μετὰ κρεας pro κρεα, qui si scenici poetae versus est, praeterea οσπριον δέ scribendum fuerit.

III, 81. a. ἐν Ἀπολλωνία τῆ Μορὁίω λεγομένη. Mallinet j καὶ vel προτερον Μορ ὁιαειω λεγομένη. Stephanus Byg. p. 106, 10. Ἀπολλωνία - Πισιδίας et προτερον Μορ-

διάιον ubi vide quae annotavi. Ibid. d. In Stesichori fragmento erat αυρρινα et in Canthari

loco Κυδωνίοις μήλοισιν εἰς τὰ τιτθία. Correxit Iacobsius, nisi quod scripsit ἶσα τιτθία.

48쪽

AD ATHENAE DEI PNOS ODIIISΤA8. 39Ibid. s. Ἐρμῶναξ aliis praeeuntihus scripsi pro Ἐρμων. III, 82. a. uphorionis vel Archytae locum emendavi Anal. Alex. p. 44. Legebatur Ora αργιλλωδεσι et πορφυρεον Sequitur Nicandri locus:

Sic enim nunc scripsi pro νεμεσσατο. in dorsus ἐνεμάσσετο. Locus hic recte ad Ctesyllae et Hermocharis amores refertur a

Dobrae et Carolo Dilthe de Callimachi Cydippe p. 64.

Ibid. b. Antigoni Carystii locus sic scriptus erat: ηχι μοι Πραίων πολυ φίλτερος ηδ αριμήλων πορφυρεων, φυρη τά τ' αεξεται Jνεμοέσση. Iacobsius et λασιμήλων, indorsus ην λασιμήλων, obraeus ειαρι μήλων coniecerunt. Praetuli his mi αρα μήλων. Ibid. e. In Aristocratis verbis ετ δε μῆλα καὶ τὰς λεγο- μενας σπερίδας excidisse suspicatus sum μηλέας.IlI, 83. b. αλλα μην γωγε - λορίζομμ ηὁ ολως τον φήσανδρον τουτ εἰρηκέναι δι αυτὸ τουτ' ἐξαναγνους αυτου παντα τὰ πομνήματα. Ita vulgo probavi alchenarii emendationem διισχυρίζομαι, praeterea pro ἐξαναγνους scribi

μεν μ=ῆλα τι ἐς τους Λιὸς καὶ φα λεγομενους γαμους ανῆκεν et γῆ σκληπιαδης ει ρηκεν post Ηρας supplevi

quod omitti non potuit ἱερους. III, 84. b. Antiphanes φασὶν τα χρυσῶ μῆλα ταυτ εἰναι. τρία ριονον ἐστίν. Non male opinor in ed. mai tuitus sum librorum scriptura in φησίν. Tum Bergilius ταυτί ναὶ τοία quod etiam Eriphi fragm. restituit.

Ibid. c. In Eriphi loco Hirschi pro εἶχον maluit εἶχεν

sc το δένδρον. III 85. c. De Epicharmi versibus v. Loren p. 231. s. 2. in ἀσπετους latere videtur conchae nomen. Tum partim Ahrensium secutus sum scribentem κηκιβάλους τήθυας

κτένια, nisi quod κεκιβάλους ita Β τουνια κτένια dedi.

Vulgo κηπιβαλους τηθυνακια. s. 4. καταφαγῆμεν δ' εὐμαρε scripsi pro καταφαγεῖν ὁ εὐμαρεα Ahrensius καταφαγεῖν es ἐυμαρέα, cum diaeresi. s. . reliqui corruptam scripturam, de qua v. in dorsum. Schneiderus κογχοθηραις

49쪽

ANALECTA CRITICA πῶσίν ἐστιν ωνία. s. 9 et 10 cod. ut videtur θάτεραι

θάτεροι Β ὁ αἱ κογχοι τε H ἀμαθίτιδές τε κακοδοκιμοι. Optime correxit Ahrens. Tum idem κ=ψωνοι, libri κηυγονοι,

Ibid. I. Alcaei fragmentum assertur πέτρας καὶ πολιας θαλάσσας τέκνον - ἐκ δε παίδων χαυνοῖς φρενα α θαλασσία λεπάς. Sic enim Ahrens emendavit vulgatam scripturam ἐκ λεπάδων Ad idem carmen ego Philol. XII p. 615. reserebam glossam esychii Μελίπας fort. μελίγκτας vel μελίκτας ολοιτο παῖς θαλάσσας - τινες δε τον αυλον ii τον ὁ

III, 86. a. Sophron μελαινίδες γάρ τοι νυσουντι ἐμὶν ἐκ

του μικοου λιμένος. Pro νησουντι sortasse νισουνται, i. e. νίσονται, scribendum est: τον μικρον λιαένα dicere videtur portum Syracusanum minorem.

Ibid. c. ρωμαλεωτερα ε των κογχυλίων φησὶν εἶναι ὁ Λιοκλῆς πορφυρας κόγχας κηρυκας Scribendum ρωμαλεώτατα vel αλλων addendum. Sequens Sophoclis fragmentum optime tractavit Nauchius Trag graec. p. 159. In Speusippi loco erat πίννας, quod πίνας scripsi ex BP eamque formam ubique p0sui. III 87. a. 'Αριστωνυμος Θησεῖ κογχος η βαπτιοναλωνι όuοίως παραπλησίως δ' ει ρaiκε καὶ ρυνιχος Por- sono ὁμοίως expungenti obsecutus est Dindorsius scribendum potius ομοίως καὶ παραπλησίως δ ειρηκε, quae passim coniunguntur. V. Lobeckii Paral. p. 62. not. 69. Adde Photium p. 195 1. την αυτην καὶ παραπλγησίαν διάνοιαν Consimili

ratione ἐπὶ τῆ ση καὶ ὁμοία coniunxit Thucyd. I. T. et V. 79. Teles Stobae Flor. XI 8 . alii. Exerc. phil. I p. 4. Ibid. b. φησανδρος - τὰς τραχείας φησὶ κογχας πομεν Μακεδονιον κωρυκους καλεῖσθαι, πο ὁ 'Arii μυκρείους. Scripsi κρι0υς.

Ibid. c. Hicesius scribere non potuit co ιιυων οἱ .ὲν Ἐφέσιοι καὶ οἱ τουτοις μοιοι γῆ υχυλία των με κτενων βελτίονες, ubi pro Δοιοι correxi οιιOροι. IlI, 88. d. Post ανεφγαένον addendum erat ex Aristotele πορον, ut iam Sch eighaeuserus indicarat. Tum ἀφιῶσι pro ἀφίησι scripsi praeeunte obraeo.

50쪽

AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTAS. 41 III, 90. b. μ εμικται γαρ κωμcydικως προς τὴν θην καὶ μητέρα. Loquitur de versu Aristophanis Lys. 549. ἀλλ' οτηθων ανδρειοτάτη καὶ μητριδίων ἀκαληφων Pro iaμικTαι Schweighaeuserus tentabat μεμίμν αι Praetulerim πεπαικται. Ibid. d. Diphilus Siphnius οἱ δε σωλῆνες με προς τινων καλουιιενοι, προς τινων δε καὶ αὐλοὶ καὶ δόνακες καὶ ονυχες, πολυχυλοι καὶ κακοχυλοι. Supplendum videtur ονυχες καὶ δάκτυλοι J, πολυχυλοι. s. Plinius Η. N. XXXII, 152 solensive autos sive dona sive onyx sive dactylus, qui manifesto Diphilum exscripsit. καὶ δάκτυλοι facillimo ante πολυχυλοι excidere potuit. Mox εἰοὶ δε τοι λιθιωσι καὶαλλοις δυσουρουσι ευθετοι. malim αλλως. Ibid. e. Pro ἐαρινοὶ, quae Casauboni emendatio est, scripside Dobrae coniectura ευσαρκοι Libri ἐνεαριοι. De Phaniae Eresii libro τυραννων ἀναίρεσις ἐκ τιμωρίας inscripto V. Eberti Diss. Sic I p. 76 sqq. III, 1. a. ἐχῖνοι δε ἀπαλοὶ μεν υχυλοι - μετὰ δε ορυ- μελιτος λαμβανόμενοι καὶ σελίνου καὶ ἡδυοσμου ευστόμαχοι γλυκεῖς τε καὶ υχυλοι. Pro altero υχυλοι scribere milii

visum est ευκοίλιοι.

Ibid. b. In loco Phaniae: οἱ δε περ τὴν Κεφαλληνιαν γινομενοι ἐχῖνοι καὶ περι τὴν 'Iκαριαν καὶ τον Ἀδρίαν

τινες αυτων καὶ ποπικροί εἰσιν ' οἱ δ' ἐπὶ του σκοπελουτῆς Σικελίας κοιλίας λυτικοι Post 'Aδρίαν fortasse lacuna indicanda erat nec καριαν, quae non bene iungitur cum Cephallenia et mari Adriatico, incorruptum est. Suspicor Υκαρια scriptorem dedisse, quod situ locorum accommvdatum est. s. ad VlI p. 3274. Quis sit ὁ σκοπελος τῆς Σικελίας obscurum est. Ibid. c. Epicharmi versus sic vulgabatur

ex oupii emendatione. Libri ut videtur ικοντι ἐχῖνοί τε τοὶ καθ nisi quod VL. τε τοὶ καθ' hahent. Quod ego dedi, in

eo καρκίνοι τε reserebam ad verbum, quod praecesserit. S. 2. recte Αhrensius scripsit μονον. Ibid. c. θοῖναν scripsi pro θοίνην Veii θοίνα. . ad

VIII p. 333 d.