장음표시 사용
231쪽
Aduertit autem Couarr. hoc intelligendum eme, quando absolutio expresse datur ad reincidentiatu, vel ad tempus explicatum , vel tacitum, ut fatentur Panormitata. Ioan . Andri Jc alij. Hinc insertur,
quod si aliquis fuerit simpliciter absolutus, praestita cautione de satisfaciendo,quainuis postea non satisfaciat, non reincidet,sed requiritur, qudd iterum excommunicetur de nono , ita Couarr. & est optimus textus cap. ad reprimendam. de
fi c. ordinari j. Petis , quando aliquis est absolutus ad reincidentiain per Iudicem , impleto
termino praefixo non potest satisfacere, utrum reincidat in excommunicatione mi
Multi dicunt, qudd reincidet non solisti in foro exteriori, in hoc enim omnes conueniunt in sed etiam in interiori; led ego probabilius iudico , quod licet reincidat in foro exteriori, non tamen in interiori ; ita tenet Cordub. In Sum. q. 2 o. puncto 3. Emanuel Rod rigue et in Bulla. s. v. num. S. P.Henriis lib. II. de excommuni c. cap. 29. num. 3. in gloila, litora V. Magister Banes,& alij. Probatur,excommunicatio non potest incurri sine contumacia , ergo nec potest homo re incidere in illam, nisi reincidat in contumaciam. Vtrum autem iussiis sub excommunic tione satisfacere intra certum terminum,& prorogato termino , & eo impleto non satisfacit, incurrat excommunicationem, diximus supra cap. F.disput. F.dub. I.
Secunda concluso. Qui solum potest absoluere virtute Bullae, vel similis priuilegij, non potest absoluere ad re incidentiam,etiamsi absoluat ex consensu partis,
nisi in Bulla, vel priuilegio id expresse
concedatur , ut concedebatur in Bulla Crucifixi Oxo mensis,& concessit Pius V. in quodam Iubilaeo , ut vidimus dub. I i.
circa finem. Hanc conclusionem tenet Soto dist. 22.q. a. art. s. col. 4. post Z. conclusNauarr. cap. 23. num. I S. Cordub. in Sum. q. 1 . puncto 2. Emanuel in Bulla. 9. num. 37. & plurimi Doctores. Probatur , ad absoluendum ad reincidentiam
requiritur iurisdictio ad excommunicandum : nam elapso tali termino , vel actu, absolutus re incidit in excommunicationem,sed per praedicta priuilegia non conceditur iurii dictio ad excommunicandum,ergo.
Tertia concluso. verum est, qu bd per Iubilaeum centesimum id est , qui olim non concedebatur nisi centesimo quoque anno potest quis ablolui ad reincidentia in ad essectum consequendi Iubilaeum dumtaxat, quia ita declarauit Pius V. ut via dimus dub. I 1. circa finem,in illis verbis, Per has, C miles concessones a nobis, 2 pν decessoribus nostiis h.Utinus emanatas. vel in futurum quomodolibeι emanandas & postea subdit,cri inimio reincidere,&c.
Ex dictis sequitur primo , quod si Comsessarius virtute Bullae me ab loluat ad re- incidentiam , maneo simpliciter absolutus,& non reincidam.
Secundb sequitur , quod si pars cor sentiat, ut Consessarius me ab Iciluat per Bullam per viginti dies,credens , quod si
non soluam,tra facto termino re incidam, non debet Conselliarius me absoluere,nisi prius admoneat partem , quod sic absolutus non reincidet postea, alias faceret contra intentionem partis : ignorantia cnim causat inuoliintarium.
Terti equitur, qudd qui alias potest excommunicare , si per aliquod priuilegium absoluat ab aliqua excomtmicatione reseruata Papi ,non potest absoluere ab illa ad reincidentiam, ita ut reincidat in eamdem reseruatam,verbi gratia, Epi sic pus, vel eius Prouisor per Bullam Cruciatae absoluit ab excommunicatione ob percussionem Clerici ad reincidentiam, nisi satisfecerit intra certum lcrminum, non reincidet, quia absoluens non potest
excommunicare excommunicatione re
seruata Papae; pollet tamen absoluere ad reincidetiam in hoc sensu,qui,d reincidet
in excommunicationem impositam ab absoluente . quam ex nunc,pro tunc serta si reus non satisfecerit intra talem terminum , dc tunc transacito termino incuti ed
232쪽
Dissutiteritia. Dub. X V. N XVI.
in excommunicationem latam ab absoluente , & non reseruatam Papae.
Et quod dixi in principio dubii ex Couarr. absolutionem expresse dandam elle
ad reincidentiam , sic intelligo quod susticiat quod expresse petatur, verbi gratia,
Peto a Iudice, ut me absoluat ad reincidentiam,& ille ait i Ego te abioluo , intendens me absoluere ad re incidentiam, sicut ego peto, tunc meo iudicio ab lolutio est ad reincidentiam. Dupi TATUR decimo quinto, vir uri absolutio ab excommunicatione postit
dari sub conditioneῖ Anton. s. pari. tit. 26. c. 17. q. r. Sylvest. verb absolutio. 3. n. i. dicunt , quod non potest quis absolui ab excommunicatione sub conditione de suturo, verbi gratia, si fato feceris, de quod talis absolutio non solviti erit illicita, sed etiam nulla. Prima conclusio. Absolutio ab excommunicatione data sub conditione de praesenti, vel de praeterito, valida est de licita. Probatur : nam sic utuntur Conses lores;
Te ais tuo inauanti m sem indiges. Se eundό : nam Baptismus licite potest dari sub conditione, Si non es baptitim. Et si audio consellionem infirmi, qui subito
moritur, & ego dubito vir ura iam expirauerit, possum dicere, Si vivis,te abso io; verum est , quod quando Consellor absoluit in consessione ab excommunicatione piaestita cautione de satisfaciendo, non expedit dicere, Te absoluo, supposito queid habes propos tum satisfaciendi . nam vel credit poenitenti, dc tunc absoluat a sblute; vel non credit, EM tunc nullo modo absoluat. Secunda conclusio. Absolutio ab excommunicatione sub conditione de futuro illicita est, sed valida,& sortietur suum effectum post impletam coditionem. Prima pars eii communis omnium,& probatur : nam absolutio non debet esse in pendenti; secundam ver i partem tenet Na-Nar.c. et s. num. I 2. & de poenit. dist. s. c. l. in princ. n. 62. Couarru. cap. alma mater. Par. I II .iram. 6. P.HenriqueZ lib. is . de excommunicat. cap. 29. n. q. Et probatur,
excommunicatio potest dari sub conditione δι non satisfeceris, ergo etiam absolutio sub conditio ae,sisati feceris. Potis, si Ioannes obtinet a Iudice qud dabsoluatur ab excommunicatione , data prius cautione de parendo iuri, & antequam det cautionem gerit se pro absolu to , propter quod admonetur a iudice, ut intra certum terminum det praedictam cautionem, quam quia non dat , Iudex rei utrulit illum in excommunicationem, qui tamen postea dat cautionem , Virdincenseatur absolutus. Concluso negati ita, ita Nauarr. lib. s. Const. de sententia excommunicat. con- sit. II. Probatur: nam per illam reintrusionem additum fuit nouum vinculum priori excommunicationi; & concedendo qud dabsolueretur ab illa, data prius cautione, non poterat intelligi a rein trusione, quae nondum erat facta. videte alias rationes in
Dua r TATun decimo sextδ,& vltim δ, quando aliquis excommunicatus , oblitus tamen excommunicationis, absoluitur in confessione ab excommunicatione sub illa conditione generali , si forte incurrνα inquantὴmpossim .c re. & postea recordatur
excommunicationis, utrum teneatur directe absolui 3 Conclusio negatiua; sic aliqui Magistri,
3. clare videatur dicere oppositum , 8caperte colligitur haec concluso ex Sylu.& aliis statim citandis. Probaturmam frustra esset talis absolutio, siquidem iam est sublata excommunicatio. Contra, qui in ponsessione oblitus est alicuius peccati mortalis , licci maneat absolutus ab eo, si postea recordetur illius,tenetur illud confiteri, ut directe absoluatur ab illo; concesso antecedenti ii gatur consequentia. Piimb,quia illud pe catum fuit rem in una cum ordine ad directam absolutionem in confessione. Secundo: nam materia proxima absolutionis
non est peccatum, sed consessio, & idebPotest
233쪽
2 o 8 Secunda pars. Cap. VII. Disput. III. Dub. XVI.
potest quis ab eodem peccato bis & saepius abl olui. Ex hac conclusione insertur,quod Confestalius virtute Bullar, vel Iubilaei concedentis facultatem ad absoluendum a quibuscunque censuris eci releritatis Papae in Bulla Coenae,si absoluat poenitentem ad cautelam,ab omni excommunicatione inquantum possum Sc indiges, talis pinnitens manet absolutus ab omnibus excommunicationibus, licet per obliuionem,uel ignorantiam non conῖteatur illud peccatum , propter quod incuria est excommunicatio; & ita poterit postea absolui ab illo peccato per quemcumque Consessarium approbatum, quamuis non pollet absoluere ab excommunicatione.ita Couarr.
supr. qui citat Angel. dc Sylvest. idem tenent aliqui Magistri, & Nauarrus adrno-net,ut hoc notent Religiosi,qui in visitationibus generaliter abloluuntur a superioribus ab irregularitatibus, & aliis censuris:nam licet tunc non meminerint illarum, censentur sublatae, nec tenentur
aliam absolutionem, vel dispeii sationem in quaerere ab eis,sed satisfacient confitendo peccat ob quae illas incurrerunt. VI imb notandum est, quod qui praetendit cxcommunicationem esse nullam, non compellitur etiam in foro exteriori petere abiolutione nin potest tamen petere ad euitanduin murmur,& scandalum populi, A per hoc quod petat absolutionem,
non fatetur se excommunicatum; ita glossa in c. solet. de tententia excommunicatio. in s. ubi late de hoc. Circaea quae superius dicta sinat, restant mihi duo notanda. Primum est circa id quod dixi cap. s. disput. q. dub. I . circa 3. conclus circa quod aduerto , quod in aliquibus casibus compellitur reus iure ciuili ad manifestanda instrumenta, in quibus non compellitur iure Canonico ; ita P. HenriqueZ lib. I s. de excommunicatio. cap. I S. n. 2.& in glolla, litera D. Secundum est circa id quod dixi cap. 6. disputat. I. dub. Σ.in fine.
Adverto, quδd si ignorabat se habete maius ius, quam illud quod probatiit e ram Iudice, sicut durante hac ignorantia
peccabit peccato contumaciae non obediendo, ita etiam incurrit ex comis municationem. Ethaae de hac materia excommuniis rationis.
234쪽
Summsae mei b se pensio,quam materiam in sex diuidam di putationes. Prima erit,de naIura π diuisione μθιnsionis ; si cunda de essem-bus; tertia, de forma siν modo fruando in serenda suspensione, des de causia occasionepropter qIam fertur, de causis excusantibus a fuspensione 1, quarta, de causia su cienti, scilicet de per sonu quae possunt suffpendere de causa materiali, sicilicet de personis quae possunt Ustendri, quinta, de sustensionibus iuris ;sexta denique, de absolutione.
2 e natura, diMisione sustensionis. U B I T A T V R primδ, de ' distinitione , quid nominis suspensio Z
accipi. Primo modo large,ut signi licet separationem ab excrcitio citiuscunque potestatis ecclesiasticae ,vel secularis,ad certum tempus, in qua acceptatione separatio qua aduocatus separatur ab ossicio aduocandi dicitur suspensio, & etiam quai do aliquis habet ii Rcge,vel a Papa potestatem coserendi gra)um Baccalaureatus vel Doctoratus, separatio a tali ossicio ad certum tempus dicitur luspensio,ut notat gloila Clement cupientes.de poen. Verbo, suspensi. Secundo modo , sumitur stricte& proprio , ut stilum significet separationem alicuius personae ab executione po- secula de cense, is.
testatis ecclesiasticae de spiritualis, & hoe modo sumitur in praesenti. DUBITATVR secundb,de distinitione quid rei, quid sit suspensio Conclusio. Suspentio propriὶ sumpta est censura ecclesiastica,qua alicui perionae ecclesiasticae prohibetur ob suam culpam exercitium sui osseij, vel beneficii
ecclesiastici,in totum ad certum tempus, vel in partem,siue ad certum tempus, siue in perpetuum.Dicitur censura loco generis nam suspensio est una ex tribus censuris ecclesiasticis,cap.quaerenti. de verbor.
fgnificat. Unde suspenso distere a poena ex iiij, carceris, priuationis beneficij, qtiae poenae non sunt censerat. Dicitur, ecclesiastica. quia est censura spiritualis procedes ab haSente potestatem ecclesiasticam &spiritualem in sero exteriori,& ideo qua-do Consessarius praecipit Sacerdoti , ne celebret per tantum tempus, non est ccnsura. Dicitur, qua Zrohibetur personae e e saytica: nam laici non sunt capaces sus-D d pensio
235쪽
oo Tertia pars. De sussensione.
r eivionis proprie dictae,quia suspensio est municatione fidelium etiam in humanis, circa actus ecclesiasticos. Dicitur, obsuam & aliis multis, quibus non priuat su Letilp.rm. quoniam suspensio non potest in- pensio. curri sine propria culpa; unde quando Sa- Secundo sequitur, in quo disserat sus.cerdoti praecipitur ne celebret, quia est pensio a degradatione & depositione,quς, decrepitus, vel leprosus, non est suspensio. ut dictum est, priuant uniuersaliter ab os. Dicitur, o ij, vel benefici1 , propter varias ficio,&beneficio ecclesiastico in perpetuuspecies suspensionis, de quibus postea di- sine spe restitutionis cum cena quadam
cemus. Dicitur, in totum ad certum te u , solennitate, ista ut solus Papa possit restita ad differentiam depositionis & degrada- tuere degradatum, vel 3cpositum. Deni tionis, quae uniuersaliter priuant ab exem que ab irregularitate differt, quod haec citio totius offieij vel beneficii occic si alia priuat a receptione ordinis,quatenus ordoci in perpetuum absque spe restitutionis. est,& hoc in perpetuum; suspensio vero
Dicitur, vel in partem, siue ad certum tem- non priuat formaliter susceptione ordi-piις. siue in perpetuum nam suspensio quan- nis,quatenus ordo est, sed via dc exercitiodo e it ab aliqua parte,verbi gratia, a bene- potestatis ecclesiasticar,ordinis, vel beneficio tantum,vel ab ossicio tantum, vel ab fici j,de quo latius in materia de irregul, aliqua parte ossici j. potest esse in perpe- ritate; interim vide P. Henriq. lib. 1 . de tuum, verbi gratia, si sacerdos priuetur in irregularit cap. 6. num . . perpetuum ab audiendis confisitionibus, DUBITATVR tertib , quoruplex
suspensus est, non degradatus; at verb si sit suspenso proprie dich 13 est uniuersaliter ab exercitio totius ossicij Supponendum est,quod suspensio diui- de beneficij, simul debet este usque ad cer- ditur ex parte rei, a qua fit suspensio, de
tum tempus ; nam si cst in perpetuum, ex parte eius a quo fertur, Jc ex parte du-
non erit suspensio, sed degradatio , vel rationis; quo posito dicimus, qudd suspendopolitio. sio ex parte rei aqua fit,alia est suspensio Ex dictis sequitur primo , in quo diffe- ab ossicio,alia a beneficio , alia ab ossiciorat suspenso ab interdicto de excommu- de beneficIo simul. Rursus , sulpensio ab meatione: ab interdicto enim differt in os scio quaedam est ab omni officio ecci hoc , quod suspensio non potest incurri si astico,& haec suspendit ab omni actu nisi ob culpam propriam;interdictum ve- ordinis 3c iurisdictionis ; alia est a partire, potest.Praeterea interdictum separat ab culari ossicio, vel a parte eius, scilicet ab aliquibus sacramentis, S ab omnibus OL ossicio ordinis, sed non ab officio iurisdisciis diuinis, oc ab ecclesiastica sepultura; istionis,vel e contra, vel a parte ossicij or- suspensio vero non semper priuat tot re- dinis vel iurisdictionis, ut quando sunbus. Ab excommunicatione autem di L penditur quis a celebrando, sed non abfert mam licet hςc priuet receptione, vel audiendis consessionibus , vol e contra. etiam ab administrationc sacram ctorum, Praeterea, suspensio aliquando fit a praedi-Mon tamen inquanti lim talis administratio catione, aliquando fit ab ingressu Eccle- est exercitium ecclesiasticum proueniens sar; vide Sylvest. verb. suspensio, qutast. r. ab ecclesiastica potestate, sed inquanteim Nauax. cap. 27.num. I sq.&glos celebrem est quaedam communicatio cum fideli- Clementicupientes. de Poenis. Suspensio bus; at verb suspensio non prohibet re- autem ex parte cius a quo fertur, quaedam ceptionem sacramentorum , sed priuat est ab homine , quaedam a iuro. Denique exercitio ecclesiastici ossicij, vel beneficij, suspensio ex parte durationis, quaedam inquantum est beneficium ecclesiasticum. imponitur simpliciter, quaedam ad cer-Praeterea excommunicatio maior priuat tum tempus; ita Sylvester supra, ubi duo communibus Ecclesiae suffragiis, & coni- sunt notanda. Primo, quod suspensio po-- Iita
236쪽
sta simpliciter sine praefinitione temporis, est perpetua, ut quando aliquis simpliciter suspeditur ab officio; sic Angel. verb. 1lispensio. .nu. I. de clarius Sylvest. supra.
ubi ait, quod paria sunt aliqua suspendis inplicitur,& perpetud; fauet multum gloil. l. sine praefinito. E de poenis.Secundd
nota cum Sylvest. supra. q. s.in fine.&verb. bii Iextus. qudd suspensius per unum annum licite potest exercere ossiciunt , a
quo est luspensus in ultima die anni bis sextilis, secundum glos scap. qtuosiuit. de verbor. fgni f. siciit libertas promista seruienti per annum acquiritur, si seruit 36 s. diebus. ff. de statu liberorum. l.cum lia reS.'f.Stichus, si haeredi meo. Et hanc doctrinam intelligo , quando suspensio fit per
unum annum indeterminate, ut quando
ius dicit,qui hoc fecit, maueat suspensus per annum,u vero si Iudex in fine anni proximi anno bis textili dicat suspendo te per annum proximesequentem,suspensus erit 3ι, 6. diebus. nam tot dies continet iste annus secundum computationem Ecclesiae. Sic
Praeter has diuisiones communiter di-tilatant Summi stat suspensionem ex parte hominis,qui suspenditur,in suspensionem quoad te,& non quoad alios, vel e contra, quoad alios,& non quoad se. Exemplum
primi, ut peccator, & etiam CXcommuni- . Catus minori excommunicatione. qui non
pol sunt licite celebrare,& tamen alij non tenentur illos vitare ; exemplum secundi ponit Sylvest. in Clerico peregrino, qui ait potest dicite celebrare in occulto,sed non in publico; veruntamen haeae diuisio non placet , quia haec non est suspensio , quar sit cent ura,de qua loquimur in praesenti , de quod dicit Sylves .Clericia ira peregrinum non poise celebrare in pubi ico, ni tum est, ut ait P. Henriquee lib. i s. de excommvn.
Diuidunt etiam nonnulli moderni su Dpensionem in minorem , de maiorum; sed haec diuitio nullum hibet fundamentum in iure,ut ibidem ait P.HenriqueZ.
De hoc tractat P. Henru'ed lib. I s.
Vsi TATVR prim b , quos essectus habeat suspensio, & quomodo
cognoscetur, quos ei sectus habeat haec,
vel illa suspensio in particulari Supponendum est , in hoc differre su Dpensionem ab excommunicatione , quod hic habet suos effectus certos,& determinatos in iure,qui statim cosequuntur ipsa excommunicationem,ita ut non sit in potestate Episcopi ex municantis separare hos, vel illos estectus ab excomunicatione,quam imponit;verbi gratia, non potest
licere,Excommunico Petrum excommunica rione maiori, ita ut solum priuetur communibus suffragiis Ecclesia1nat vero suspensio nullu habet effectum natura sua determinatum,& necellario illi annexum in iure, quare in potestate suspendentis est priua re ab una actione,& non ab alia,verbi gra. tia, celebratione tantum,vel ab audiendis consessionibus tantlim. Dixi, Elissopirnam Papa posset separare unum ellectum ab alio: ita P.HenriqueZ nu. I. Hinc sequItur,qubd ad cognoscendum quos e flectus habeat aliqua sulpensio in particulari, attendenda sunt maxime verba suspendentismam si expresse dicat, qu ui suspendit tantum a celebratione,ab ea solum suspedit,& non ab aliis non annexis ei, si dicat, quod suspendit a iurisdictione , ab ea tantum suspendit, non ab ordine, sed quom a aliqui actus sunt annexi aliis; vel fundamenta illoru ideb in particulati videndum est,ad quos effectiis se extendat suspensio. Vnde prima concluso generalis si, quando in verbis suspensionis exprimitur particularis essectus, tunc L lericus censetur suspensus ab illo eflectu,& ab aliis annexis ei,non verδ ab aliis non annexis; ita Caietan. verb. suspensio. in fine. Sylvest. D d a verta
237쪽
ver, suspenso q. s. Nauarr.cap. 27. num. 1 so. P. I sciariquee numer. i. Et loquendo
magis in particulari, sit Secunda conclusio. Quando aliquis suspenditur absolute,non exprimendo, ab ordine , nec ab officio , aut beneficio, si neque ex verbis,nec ex intentione Iudicis colligitur limitatio, censetur ab omnibus si spensus illa Sylvest.q. s. in filae.&P. Heia xique Z ruina. i.& haec a quibusdam appellatur suspensio maior. Et probatur: nam cum verba sint generalia, non eii maior ratio,ciar limitentur ad ordinem,quam ad osticium, aut beneficium. Tertia concluso. Suspensus ab ordine non eo ipso censetur suspensus a iuri 1- dictione,neque e contra suspensus a iuri Ddictione ceni tur suspensus ab ordine; ita Nauarr. n. I 6 o. Probatur:nam ordo est quid distinctu a iurisdictione, neque est necessario illi annexus,&est textus cap.aqua.de consecrat.Ecclesiq.ubi dicitur,Episcopum pol se committere quς sunt iuri edictionis, non tamen committere posse Clericis simplicibus ea , quae sunt ordinis Epit copalis; & in cap. transimillain. de elei'. ubi dicitur, Episcopum electum,& confirmatum, non consecratum, poliis decernere quod voluerit circa ea , quae sunt iurisdictionis , non tamen circa Ca, quae requia Iuni consecrationem Episcopalem. Quarta conclusio. Suspensus a benefi-eio intelligitur a temporalibus tantum, id est , a fructibus , non tamen censetur su Dpensus ab osticio, etiam ab illo,quod conuenit sibi ratione benefici j,unde recte potetit fungi ossicio suo ta in spiritualibus,
quam temporalibus ita Sylvest. q. F. P.H rique et n. s.& glossi c.citin Vintoniensis de elect. verb. admiserant.quam approbat, &laudat Panormitan. ibidem. & ait , quod suspesus a beneficio tenetur interim osFetate in illo beneficio.Haec autem conclusio aperte videtur contra Nauar. n. Isso. ubi
loquitur cum limitationc, scilicet, quod suspensus a beneficio non est suspensus ab
ordine , nec a iurisdictione, quae non conuenit illi ratione beneficij; ubi clare signi-
ficat, quod erit suspensus a iurisdictione,
quae couenit ei ratione benefici j;3c n. t 6 corol. 6.dicit, qubd suspensus a beneficio non peccat eligendo, si ius eligendi non competat ei ratione talis beneficij ; vel bigratia, Episcopo ratione beneficii Episcopalis couenit eligere Parochos, & approbare electos ab aliis, si suspedatur a beneficio, non potest secundum Nauar. eligere Parochos,nec confirmare electos ab aliis; at veth si ipsemet Episcopus est patronus, poterit eligere inquantum talis ; quae limitatio etia est Patris Henriqu. unde meo iudicio aperte sibi contradicit. At vero nostra conclusio generaliter defenditur a Doctoribus,& Magistris, scilicet suspem sonem a beneficio lotum extendi ad se chiis beneficij,& qudd non maneat suspe-sus ab officio , etiam eo,quod conuenit ei ratione beneficij; docet expresse Tabie n. verb. suspensio. n. .& probo emcaciter ex dicto cap. cum V intoniensi s. ubi quidam de Capitulo erant suspens a beneficio;&dicit Pontifex , qudd poterant eligere , &tamen hoc ius eligendi conueniebat illis ratione beneficij. Praeterea notandum est, quod si iste sit pauper, nec habeat unde vivat, dandum cst illi ex fructibus ad ira
deratam iustentationem, ne cogatur me
dieare; sic dicta glos l. c. cum V intoniensis. Quinta conclusio Suspensus ab offeto absolute , nulla posita modificatibne talis, vel talis ostieij celetur suspensus ab omni ossicio tam ordinis , quam iurisdictionis
spiritualis; ita Sylvest.q. s.Tabieri. n. q. ci talo.qui dicunt este comu nem sentetiam, quam clare supponunt Panormit.& Felin. statim citandi; te ratio est aram, ut inquit Panormit cap. clim dilectus .de consuetud.
verbum ocium est valde latum:quidquid enim habet electus ollici j est, praeter beneficium,Sc ita comprehendit omnia piaeter beneficium a de eiusdem lententiae videtur esse gloll.c. i. de sentent.& re iudicilia 6. verb. ossicij. ubi de suspenso ne ab officio imposita Iudici sollim ait , quod non extenditur ad beneficium , & allegat Hostiensem: idem tenet ibidem Gemi
238쪽
nian n. 8. ubi ait, quod ista iuspensio , de qua ibi, intelligitur non tantum de officio iudicandi, sed de diuinis ossiciis. Et notate hoc pro suspensione ab ossicio posta in c.
fin de ossic.de legati. in 6. contra Iudicem conseruatorem , scientcr cognoscentcm
se aliis,quam de manifestis iniuriis,vel de exigentibus iud cialem indaginem. Ex his sequitur,quod suspensus ab om-cio nullam actum exorcere pote it pertinentem ad ossicium clericale, siue sit actus ordinis, siue iurisdictionis; atquc adeo non potest celebrare , nec admini itiare Sacramenta ;& Sylves . addit, quod si est Episcopus, manet iuspensus ii Pontificalibus, unde ii sic suspentus ab ostieio celebret, fit irregularis ; ita Sylvest. ibidem. & Panomniit. c. s celebret. de Clerico excommuni- Cato ministrantc.n. .Nauarr. lib. i.consit. de temporibus ordinationum. cons. 13. dc Felin. c Apostolicae.de exceptioni b. n. 16.
ubi ait esse decisionem Rotae; & est text. optimus c. i.de sentcnt. & re iudici in 6. Praeterea sic suspensus non potest excommunicare, nec indulgentias cocedere , nec eligere,&c. haec autem pertinentia adiurisdictionem solium habent locum in suspenso nominatim denunciato,ut infra dicemus. Praeterea,sic suspensius non potest eligi, nec pro inoueri ad beneficium; ai, bdii eligatur, electio crit nulla. cap. cum dilectus .de consuetud. c. quia diuersitatem.
de concessione praebendae.& ratio est mam beneficium datur propter ossicium, crgo priuatus per Ecclesiam, ne exerceat ossi- Cium,non est capax, ut eligatur ad beneficium, & hoc habet verum etiam in sul- penso non de nunciato, & occulto; ita P. Henri queae num. 3. quia Concilium constantiense non intendit in aliquo fauere ipsis excommunicatis , vel suspensis , ut saepe diximus in materia de excommuni
Petis , utrum suspensus ab officio , maneat suspensus a beneficio Sit sexta concluso , quod non manet suspensus a beneficio, nee a fructibus illius, quantum ad ea,quae dantur interes-
sentibus diuinis officiis, ita Nauar. n. ι6o. ubi citat Bonifacium. idem tenet Ludoviis
c. 97.j. igitur his praemissis. Et hoc intellia gitur, siue susscusio sit a i ure, siue ab homine, siue sit propior crimen, siue propter
qtiam cumque aliam causam. Sic tenent
aliqui Magi liri contra Sylveth. supra. ubi
obicuta admodum loquitur. Est etiam contra glosi .cap.quia latre de clect. in s. verb. beneficiis. Probat Nauarr. quia su Dpenso ab officio restrat coulta licita pertinentia ad beneficium,qualia sunt, gubernare ea,quae ad se pertinent, & alia, quae non lunt Olacia diuina,qt:ia non sunt clericali Officio annexa ; ubi notandum est, quod litera Nauarti videtur cfle mendo Ia: sic enim legitur, quantum ad ea,quae dantur non interestenti diuinis officiis,tamen delenda est ista negatio, bc delet Ludovic. Lope es vlt. pro maiori; & hinc inseit,qubd secundum Nauarr. iii spe nius simpliciter ab officio non manet suspensus ab iis of eiis, sed a diuinis officiis annexis ordini
clericali, id est, sacro Ordini, non auic ira ab iis,quae merus secularis faccre solet, sicut Horas canonicas plallere in choro,in quo Sacrista larcus solet adiuuare, dummodo talis suspensus non exerceat ex officio, quae in choro a laicis exerceri non post sunt, quia sunt certo ordini deputata. Haec doctrina etiam est de mente P. Henri queanum. i . ubi ait,quod licet non possit capitulare , nec ossiciare in choro , ut ossiciat hebdomadarius, potest tamen cantare in
choro Epistolam absque vestibus. Hinc sequitur,qubd suspensus a diuinis
officiis , manet tantum suspensus ab hoc, quod est ex ossicio exercere ; unde bene
potest audire Missana, & ossicia diuina, inam id & canere in choro scut laicus. Id cconclusio partim est contra Sylvest. supra, ubi ait, suspensium a diuinis officiis non poste intereste diuinis, de Sylvest. sequuntur aliqui Magistri; sed nostr Sm sententiam tenet Nauarr. lib. s.consit. de sentent. cxcomm . consit. 6 . quam probat primo ex cap. I. de sentent. S re iudi c. in is . ubi
239쪽
d .citur, qu bd suspensus a diuiti ix solum prohibetur exercere suum ossicium , sicut prius; de additur , quod si sie suspensus
ingerat se diuinis , incurrit irregularitatem. Certum est autem , irregularitatem non incurri per hoc, quod suspensus audiat ossicia divin. i; sed per hoc, quod exerceat solenniter aliquem actum alicui omdini deputatum. Secundo probat,qui A lul- pensio a diuinis intelligitur ab eis exercendis ex ossicio,non ab eis audiendis,nec aliter, quam ex ossicio exercendis; unde infert, quod Episcopus suspensus a diuinis poteli confiteri, communicare , de audire Millam; de iuxta hanc sexta in conclusionem,ait Nattarrus se respondisse,qubd beneficiarius suspensus eo quod Presbyter facitis est ante vigesimumquintum annum incoeptum non perdidit fructus benefici j, quia per illam transgressionem non sui. penditura beneficio, sed tantum ab osticio. Limitat autem Nauarr. hanc conclusionem in Manual. supra nisi suspensio se
tam diuturna, ut tacite,vel expresse aequi- ualeat priuationi. Eandem limitationem sequitur Ludovic. supra, Sc aliqui Magistri, de credo hanc tantum intendere Coua tu uiam lib. Decretal. p. a. c. G. n. I & alij Doctores dicetes,qubd suspensus ab ossicio propter crimen graue, manet etiam suspensus a beneficio : credo enim , quod solum loquuntur , quando crimen est tam graue , ut suspensio sit perpetua , vel tam diuturna, ut tacite, vel expresso qui ualeat priuationi;& ita loquitur Ludoui c. supia,
versic. vlt. pro maiori. 3c l . Henri tu . n. s.
ubi addit,quod sic suspensus in perpetuum
tenetur resignare bene fietum. Contra,
quando suspensio ab ossicio est perpetua, includit priuationem perpetuam bene sucij, quia beneficium datur propter ossicium,dc cum talis suspensus non possit in
perpetuum exercere ossicium,consequenter manet priuatus beneficio in perpetuum , ergo eadem ratione,qui ad tempus suspenditur ab ossicio,ad tempus priuatur fructibus beneficij. Concesso antecedeti, negatur consequcntia: nam qui priuatu
ab ossicio ad tempus, retinet pacifice beneficium, ec potest exercere aliqua pertinetia ad beneficium, ut dictum est; immbomnia potuli valida exercere , quamuis non omnia excuceat licite , ut statim via debimus ; ac veto qui priuatur ossicio in pcrpetuum, tenetur resignare beneficium, ut ait P. Henriqu.dc ideb non poteth exercere etiam ea, quae ad beneficium spectat. Ex dictis in hac conclusione colligitur resolutio alterius quaestionis , virlim scilicet suspensus maneat priuatus fructibus
beneficii rPrimo enim dico , qudd beneficiarius suspensus a benelicio , si non praeli et ossicium , quod beneficium exigit, non potest percipere fructus; at vero si praestat ossicium , lucratur illos , nisi fructus essent pinguissimi : tunc enim solum p terit retinere id , quod ad arbitrium boni viri daretur substituto , qui scruti et benescio, ut in simili de beneficiato ex communicato diximus latius in nasteria de
excommunicatione,cap. 6.disput. 6.dub. t. Conclui. I.& 2.Haec autem Iunitatio tantum habet locinii , si de facto minii tret in iis rebus,a quibus est suspensus, at ucro liministret in aliis, lucrabitur omnes fructus correspondentes illis actibus,quantumuis pingues. Secundb dico, qudd licet non seruiat per se, nec per alium, si est pauper,nec habet unde vivat, potest percipere id, quod ne cellarium est ad se,& suos moderae tu i
tentandos, ne cogatur mendicare, in omprobrium ordinis clericalis,ut ibidem latius diximus in 3. conclus. Tertio dico , suspensus ab ossicio tarmium,vel ab ordine tantum,& non a brri
scio,non perdit fluctus beneficii; ita NM
Septima conclusio. Suspensus ab ossicio, & beneficio, ab utroque manet tu pensus.hoc est certissimum. Petis,quid si aliquis suspenditiir diu sue, scilicet ab ossicio,vel beneficio 3 Respondetur,a neutro manet suspensus,quia non est maior ratio de uno, quam de altero,
240쪽
Octaua concluso. Quando aliquis sus. penditur simpliciter ab ordine , censetur suspesus ab omni usu ordinum maiorum& minorum; ita Sylvcst q. s. P.Henriqii eZuum. 2. Et probat uritiam cum illa propolitio : Sustendo te ab ordine , sit indefinita ex parte praedicati, aequi ualet in hac materia propolitioni uniuersali; addit tamen Syluci .ex sententia Panorm. qaod suspensus ab ordine, manet etiam suspensus ab iis quae solidantur in ordine,& ponit exemplum in iurisdictione spiriti tali; sed hoc
exemplum, si uniuersaliter sumatur, non habet verum: non enim omnis iurisdictio fandatur in ordine. patet: nam licui stat ordo line iurii dictione, ita stat iurisdictio etiam spiritualis sine ordine, ut patct in Episcopo clecto & confirmato nondum consectato, qui potest eXercere utramque. iurisdictionem, scilicet exteriorem & ipiritualem. Verbi gratia, potest excommunicare, Sc eligere Conscitarios dando illis iurisdictionem unde fundamentum iuris. dictionis huiusmodi in Episcopo est clectio cum confirmatione; pollent tamen explicari Panormitan & Sylvest quod loquantur de usu iurisdietionis in foro sacramentali. Ratio huius est, quoniam absolutio sacramentalis est actus potestatis clauium mani potestas sic absoluendi non est res distincta ab ordine,vel charactere sacerdotali,ut aperte constat ex Tridentino, sessi s.c. i s .de res ,rmat.& in hoc sensu potest concedi, audd praedicta iurisdictio fundetur in ordine. Nona conclusio. Sit sponsus ab aliquo ordine particulari censetur suspensus ab ordine sit periori, non vero ab inscriori;
ita Sylvcst. sui'. q. s. Nauarr. num. I 6 P. Henriq.num. a. Probatur: nam dei icto filia data elato,delliu uiritu omnia quae fundantur in illo,& non e contr. a sed ordines superiorcs fundantur in inferioribus, &
Decima conclusio. Episcopus suspensus a Pontisicalibus manet suspensus abo in-
nibtis,quae pendent ab ordine Pontificali,
ut conferre ordines,consecrare aras, cali-ceS, S c. non tamen manet suspensus ab
aliis,unde potest dicere Mi s Iam priuatam,& exercere ea quae pertinent ad tutisdictionem ; ita Sylvest. supia.
Undecima conclusio. Suspensus a collatione ordinum intelligitur uniuersaliter sulpensus a collacione cuiust bet ordinis; suspensus autem a collatione inserioris ordinis, tui pensus manet a collatione superioris ordinis , sed non e contra, sicut dictum est de suspensione ab ordine ; ita Sylvest. p.& P. Henriq. Num. 2. verum est, quod suspensus a collatione omnium ordinum , non manet suspensus ab aliis pertinentibus ad ordinem Pontificalem, ut consecrare aras, facere Millam Pontificalem, deci Duodecima conclusio. Suspcnsus ab administratione Ecclesiae, tam in temporalibus quam in spiritualibus, non manet susspensus ab ordine; ita Sylvest.& P.Hen
Decimatertia conclusio. Suspensus ab ingrestit Ecclesiae, suspensus manet ab executione ordinum intra Ecclesiam, Se ab auditione diuinorum officiorum ; ita Sylves h. poterit tamen in Ecclesia recipere sacramenta,& etiam orare,& recitare Horas tcmpore quo non celcbrantur diuina , imo & tempore quo celebrantur, poterit obiter transire per Ecclcsiam , stha er Oracio de pas et, ita P. Henriq. nu. a. Et c deeedactum signis contritionis,ccnsetur ab hac suspensone, vcl interdicto abso hi tus,& potest sepeliri in loco secro;
sic P. HenriqueZ,& est optimus text. Cap. iscui. te sentent .excommunicat. in G.ibi:
Visi paenituem siepeliri; ubi nota cum P. HenriqueZ, quod haec suspensio ab ingressu Ecclesiae non est proprie suspenso, sed magis est intcrdictu . nam suspesus proprie nunquam priuatur auditione diuinorum,nec sepultitia : ita Enr. ibid. Decima quarta concluso. Suspensis bene potest absolui ab cxcommunicatione,& a peccatis durante suspensione; se Caieta. by