장음표시 사용
241쪽
Caieta. verb. suspenso. Nec obstat, qud diu spensus a perceptione sacramentorum, quamuis politi ablolui ab excommunicatione squia haec absolutio non est sacramentalis ) non tame potest absolui a peccatis,ut ait Nauar.num. I 6 3.non,inquam,
obstat, quia hi cnon est proprie suspensio. Duui TATVR iucundd, quod peccatum sit violare suspensionein 3 Conclusio. Suspensus suspenso ne proprie dicha, si faciat actum a quo est suspe-sus, peccat mortaliter ex genere suo; ita
ne,in princi p.& Magistri. Probatur: nam agit directe contra praeceptum Eccletiae;& hac ratione probauimus in materia de
excommunicatione,cap. 6. disput. 8.dub. . concl. I .quod excommunicatus maiori, si communicet in diuinis, peccat mortaliter, quia hoc directe prohibetur illi ab
Ecclesia. Dixi, ex genere suo naim ex parilitate materiae erit veniale, ut si suspensus a iurisdictione recipiat unum testem, vel suspesus ab ordine exerceat unum actum annexum ordini minori,vel luspensus abino restis Ecclesiae commoretur in ea perparuum tempus , quando celebrantur diuina. Vtrum vero in aliquo casu possit sus pensus non toleratus licite administrare sacramenta, patet ex dictis in materia de excommunicatione,cap. 6.disput. 3. lub. 3.& de tolerato patet ex dictis eodem cap. disput. 8.dub. 2.
An autem suspensus violans suspensionem fiat irregularis, dicendum est in materia de irregularitate. DUBITAΤVR terti b,utrum si su Dpensus faciat ea, a quibus suspensus est, sint valida Prima conclusio. Si sint actus ordinis, certum est quod sunt validi, sic P.Hem i q.
cap. ψ 3.num. 2. dc patet ex dictis in materia de excommunicatio. cap.6. disputat. s. dub. i. concl. I.& in hac conclusione peractum ordinis no intelligo ablolutionem sacramentalem.
Secunda concluso.Si sint actus iurisductionis, de suspensus est nominatim deminciatus, non sunt validi; at vero si non est denunciatus, quamuis suspensio sit publiea Gunt validi. sic P.Hcnriq.num. 2. Scpatet cx dictis in materia de excommit-nication , p. 6.disput. 6.dub. 3. in opini ne s. sol im est aduertendum, quod e communicatus in duobus casibus est non toleratus , scilicet quando est nominatim de nunciatus, vel notorius pei cusset clerici; at vero suspensus in uno tantum casu est non toleratus, scilicet quando est nominatim de nunciatus. DUBITATVR quatit , virum fidoles teneantur vitare suspensos in iis re
Prima conclusio. Ex vi praecepti e clesiastici nullus tenetur vitare susposum;
ita P. Henriq. c. I 3. mim. 3.& clarius aliqui Magistri. Probatur,quia nullum extat tale praeceptum prohibens com in unicare cum suspentis,scut prohibet comunicare cuin excommunicatis non toleratis: & ratio huius differentiae videtur esse, qudd ex-co; minicatio omnibus quibus privat, est inquant lim sunt quaed .im communicatio eum fidelibus; susponsio autem non, ut vidimus su p.disput. l .dub. 2.corol. I. Secunda conclusio. Secluso scandalo nunquam est peccatum comunicare cum
suspenso in actibiis,a quibus est suspesus,mu in duobus casibus. Primus est, quando quis cooperatur peccato susi es cum quo
communicat; secundus est, quando co
peratur actui iurisdictionis , a qua priuatus est, qui est suspensus a iurisdictione.
Primus casus de se patet: nam coΟDerari pcccato alterius, est intrinsece nrait: i P. Secundus casus etia patet primo, quia comperatur actui,qui de fusto est peccatu, vel dato quia de facto non si peccatum, ut si suspensus cxcusetur propter ignorantiam inuincibilem putans id sibi licere, tam Cncooperatur actui, qui de se peccatum est. Secundδ,quia cooperatur actui nulli ut si recipiat sacramentale absolutionem a su Dpeso ab ordine, & nominatim denuciato. Petis, Disiligod by Cooste
242쪽
Petis,quando dicar ego cooperari pec eato suspensi 3 Sit tertia conclusio. Si est toleratus, tunc dicar cooperari peccato illius, quando ipse nec est paratus, nec se ingerit ad EXercendum actus, a quibus est dispensus, nec tenetur ex iustitia,nec ex charitate, consentire meae petitioni,& tame ego inuito illum, dc prouoco ad exercendum huiusmodi actus, ut si est suspensus ab ordine, & non est meus Parochus, nec ego sum constitutus in aliqua nece Isitate, &peto ab illo , qudd ministret mihi sacramentum consessionis; ut in simili diximus in materia de excommunicatione, cap. 6. dii putat. 8. dub. I .conclus 3. dc dub. 2.opinio. q. Quarta conclusio. si est nominatim de- nunc latus, tunc cooperor peccato illius, quando extra casum necessitatis extremae, prouoco illum ad actum iurisdictio-ms, a qua est suspensus, ut si petam ab eo qudis ministret mihi sacramentum confessionis. Probatur, quia tunc absolutio erit nulla; verum est, qudd iste sic inducens non incurrit ullam censuram cxcommunicationis, nec suspensionis. Ita P. HenriqueZ num. s.
Ex dictis sequitur,quod licet aliqqis sit suspensus ab ingressit Ecclesiae, At ingrediatur illam ad audiendum ossicia diui- Ira, non teneor exire Ecclesiam; imb licet si suspensus a diuinis ossiciis, Ac sit nominatim de nunciatus, & tame dicat Miccma, non pecco eam audiendo, si non induxi eum ; ita P. HenriqueZ,& aliqui Magistri, intellige, nisi ministrem illi ad al
Secundὁ sequitur id quod ait Nauarr. Cap. 27. num. i 63. in fine scilicet, qu bd
sicut tenemur vitate exco in municatum,
ita tenemur vitare suspensim in eo in quo est suspensiis. Si generaliter intelligatur, falsem est ; solum enim habet verum in duobus casibus secundae conclusionis.
DISPUTATIO III., forma est modo seruando in ferenda sis
pensione, γ' de cause, cst occasione Iropter ouam fertur, de causis excusam. bus a
Prima conclusio.Non habet verba determinata, sed sussiciunt quaecunque verba exprimentia intentionem suspendentis; ita Nauar. nu. I gr. P. HEnriqueZ cap. q. num. 3. 3c est communis. Secunda concluso. Sicut quaedam verba inducunt excommunicationem latam, quaedam ferendam, ut vidimus cap. a. dis. putat. unica, dub. a. idem de suspensione
dicendum est. Vnde si Iudex, vel Canon dicat: Lui hoc fecerit , sustendatur , est serenda ; si dicat: Sit Uso facto, vel ipso itιre suspensis, est lata. Tertia conclusio. Vt suspenso debhomodo seratur, debet serri in scriptis, e primendo ibi causam,& instrumentum debet dari suspenso intra mensem , si pstatur; sic Nauar. num. I 12.&est text. c. I. de sententia excommunicat .in s.
Quarta conclusio. Si suspenso non seratur sub hac forma,peccabit Iudex,& incurret suspensionem per mensem ab ingressit Ecelesiae; sic Angel. verbo, suspens . I. num. i K. Sylvest. verbo , suspenso. nu. s.casu I s. P. HenriqueZ cap. 39.nu. 4.& est text. expressus cap. I.de sentent. eX- communicat. in c. Et nota,qubd transacto
mense, ipso iure restitutus est. sc glosibi,
Sed hic aduertcndum est,qubd quando Prauatus prohibet alicui solo verbo ne celebret, non censetur illum suspendere suspensione propriὸ ducta, secus f hoe praecipiat in scriptis ; ita Natiar. consit. 6 1.
de sententia exeommunicat. & Enr. lib. .cap. . num. 2. infin. Emanuel cap i s 8.
conclus . Et probat, quia in dubio nemoprie sumitur. delinqvcre , sed suspendere E e solo Dissili do by Cooste
243쪽
iolo verbo est illicitum, ergo.
Sed quid si illa Religio habeat priuile
gium confirmatum a Papa suspendendi solo verbo, iuxta dicta in suirili cap. 1. de excommunicatione. & tenet Enr. lib. 3 4. de irregul. cap. s. nunt. 2.in fine. de Emmanuel cap. 1 3. conclus.7. in fine, tunc meo iudicio attendendae sunt circunstantiae, nempe grauitas delicti; δc praetcrea virum in rati Religione noti lit rarus usus serendi iuspensionem: nam tunc censetur su Dpendere; at vero si delictum non est valde graue,& in tali Religione est rarusvsus ferendi suspensionem, praesumed utri est, non sii sipendere, sed tantum prohibere ; nisi aliud constet de intentione Praelati. Probatur,quia suspensio magna cum
prouidentia debet imponi, ut habetur c. i. de sententia cxcommunicat.in c. Quinta conclusio. Quando suspensio fertur ob contumaciam,debet praecedere monitio Canonica, non tamen quando imponitur in poenam delicti; ita Nauarr. num. I s 9.ubi citat Innocentium, Panormitanum,dc communem. Prima pars probatur, quia non potest constare Ecclesiae de inobedientia de contumacia alicuius, nisi prius moneatur, de Iudex aliter suspendens manet suspensus per mensem ab ingressu Ecclesiae, ita P.HenriqueZ C.
29. laturi . . dc probo ex cap. sacro. ae sententia excommunicatio. iuncho cap. cum
mcdicinalis. eod. ii tui. in C. δc iuncta ibi glossa, verbo obseruari, quae ait illa tria, scilicet excommunicationem, suspensionem,&interdictum, esse paria. Secunda vero pars probatur, supponendo quod licet excommunicatio non possit imponi pro peccato meta praeterito, quod nulla praecessit monitio , ut diximus cap. s. de
excommunicatio. disputat. l. dub. IO. at
vero suspensio bene potest poni, sicut ponitur poena ex iiij, sc Nauarr. dicto num. t s 9.Sylvest. verbo, suspensio. quaest. . Ammili. eodem verbo,ntim. I T. P. HenriqueZ cap. 34. num. I.& sttext. in cap. Romana. de sententia excommunicat.in c. ubi
cum primum facta esset mentio interdi-
dii, suspensionis, de excommunicat ton deinde de sola communicatione diciti nunquam esse serendam sine monitioi de melior text. in cap.tam literis. de te
bus. ubi Ponti sex sulpendit quend presbyterum pro delicto,quod nulla pr.
cesser. at monitio. Dulli TATVR secundo , virum
suspensio possit imponi pro non culpa Prima conclusio. Suspensio proprie sumpta, scilicet inquantum cst censura, non potest imponi ni si pro culpa siue propria, liue aliena; unde quando aliquis oblepram,vel senecuitem, suspenditur a celebratione, non est proprie suspensio, ut vidimus disputat. I.Jub. 2. Sed maius dubium est, utrum suspensio , quae est censura, possit imponi pro culpa aliena Prima opinio assirmat, quam tenent aliqui Magistri. Secunda opinio negat,
quam tenet Nauari num. I 39. & Iss. &lib. s. Const. de temporibus ordinationu. consi. o. num. 6. Eandem videntur tenere Caiet.verbo, suspensio. dc Soto d. 2 2.q.
Sit secunda conclusio. Suspensio, quae ponitur certae & dcterminatae personae, non potest imponi niti pro culpa propria, at vcrd suspensio, quae ponitur conamunitati , potest imponi pro culpa aliena; ita Pater HenriqueZ capite 34. num. I. de quod intendat iuspensionem,quae PO-nitur generaliter communitati, elle censuram, Datet: nam comparat quantum ad
hoc sui pensionem cum interdicto, Ze in capite s. in fine, dicit, quod si ciuis ii nocens populi generaliter interdicti initietur sacris, fit irregularis, de tamen si huiusmodi interdictum non essiet censura, non fieret irregularis. Contia,excommunicatio nullo modo potest ferri niti pro culpa propria , ergo nec suspensio. Concesto antecedenti ,negatur cosequentia, quia poena suspensionis non assicit animam quoad interiora bona, quia non
priuat suffragiis Ecclesiae, sicut excom
244쪽
D ut . tertia. D . sicundum, tertium, q artum. LI9
Ex dictis facile constabit resollicio alte- patebat ex iis,quq m simili dicemus in marius difficultatis, ut tum comunitas possit suspendi,quae licet pertineret ad quartam ct i sputationem , tamen hic resoluetur clarius. Et quidem Sylia est. ver b. interdictum.
I. num. F. clare videtur tenere partem negatiuam. Sit tamen tertia conclusio. Bene potest - suspendi communitas; ita Nauar. n. in I. &consi. o.citato.& Enr.libet I q.cap. 2 S. n. . fauet c.quia saepe.de clech. in 6.de c. si senatentia. de sentent. ex comm .in 6.quod licet tantum loquatur de interdicto, tamen cadem ratio militat in iuspensione. Inquiris, quando sulpenditur communitas, verbi gratia,Capitulum,& aliqui de Capitulo sunt innocentes, uti tin comprehendantur tali suspensione3 Quarta conclu sio. Quando se spensio ponitur propter culpam membrorum communitatis, verbi gratia,capitularium , qui est innocens a culpa, excusatur a suspensione , secus verδ quando ponitur ob culpam regentis Capitulum,uerbi gratia,Episcopi, vel Decani .Primam partem tenCt
Nauarr. cons. o. citato. secunda vero patet
ex dicti susciit interdicto populo propter delictum gubernatoris , non excirsantur in ConteriDvBITATVR tertio, utrum suspensio - poiso imponi pro peccato voni alii Quaedam opinio dicit, Uiod etiam quando imponitur ob propriam culpam , non potest imponi nisi pro mortali; sic aliqui Magistri,& videtur de mente Soti,d. 22. q. 3.art.
Sit tamen prima conclusio. Bene potest imponi sulpensio pro culpa veniali ; sic Caietan . ver b. suspensio. Armill . eodem
Et probatur. Excommunicatio minor priuat maiori bono , scilicet receptione Sacramentorum , dc tamen imponitur proveniali,ergo ctiam potest imponi suspensio. Quam concinsonem intelligo de suspensione posita ob culpam propriam, secus si ponatur ob alienam , quod magisteria de interdicto. Secunda concluso. De iacto nunquam imponitur suspensio a iure, nisi pro peccato mortali, sic P. Hemiquee, de aliqui
sent ab incurrenda suspensione γ Quam
qii aestionem tractat P. Henriqu. c. 34.ll. .
Prima concluso. Appellatio interposita ante suspensionem ab spiritualibus, latam ipso facto,excusat secus si appellatio subsequatur Probatur: nam sicut excommunicatio lata post legitimam appellatione est nulla, & sicut appellatio subseqtiens
excommunicationem latam ipso facto, non suspendit eam, quia excommunicatio secum trahit executionem, ut diximus c. q.de excouam unic.disp. F.dub. II. ita etiasuspensio; sic tenet Nauarr. n. 3 9. ubi dicit cile communem,de est text.cap. is cui. de
sentct.ex comm. in 6. Dixi,ab stiritualibus, vi ab ossicio , ab ingressu Ecclesiae , &c. dicto cap. is cui .nain suspensio a fluctibus beneficii, quia sunt temporales,potest impediri per sequentem appellationem 1, sic P. Henriqu. supra. 3c Sylvcst. verb. suspensio. q. 3. Angel. ver b. suspensio. 2. nu. t. de glost. licho c is cui. ver. sequentem. Idem est de suspensione ab administrationc beneficij, ut ait Nauarrus stati m citandus. Similiter suspenso a voce actitia, & paLsua suspenditur per appellationem te ei timam subsequentem, ut eleganter probat Nauarta ib. r. consilior. confit. 8. de cleel.
ubi etiam refert Panormitan. receptum communiter in c.adlaaec .de appellation .
dicentem, qubd suspensio abvsu pallibi in inb de a Pontificalibus, suspenditur per appellationem legitimam subsequentum.
Secunda conclusio. Qui certus cst, te non peccallo,cxculatur ab incurrenda suia pensione ; sic P. HelviqueZ,Nauarr. lib. s.consilior. de sentent. ολ comm. consit. 2 2. hoe intelligo, quando suspensio imponitur certae personae, vel communitati, pi optet culpam membrorum, secus si imponatur inmunitati pro culpa Rectoris, E e a vi
245쪽
ut patet ex dubio secundo. Utrum verδ ignorantia excuset , sucpentione,diximus cap. I. de excommunic. disput. s. dub. IO.
Ze causa efficienti,s' maseriali suspensuris, silicet de persenis, quae possum suspendere , oesispendi. DV B i r A et v R primδ , quis possit
suspendere. Prima conclusio. Qui potestate ordinaria polsunt excommunicare, possunt etiam sui pendere, S: qui pollunt excommunic re ex commissione,possunt etiam ex cona- missione sulpendere. Qui autem sint, qui possunt excommunicare potestate ordinaria,diximus cap. 3. de excomuni c. disput. I .qui veth possunt ex commissione, diximus i. p. de censura in communi. dub. 9. Vir im verδ Praelatus possit suspendere subditum extra proprium territoriumὶ Sit Secunda conclusio. Quod diximus de excommunicatione cap. 3.disput. a. idem de suspensione dicendum est. Utium vero
suspensus a iurisdictione possit suspendere 3Sit Tertia conclusio. Si non sit nominatim deminciatiis, de suspendat,valida erit sus. pensio, peccabit tamen Iudex ; fi autem sit uominatim de nunciatus, non erit valida suspensio. Haec eonclusio tres habet partes. Prima,& tertia patent ex dictis cap.6. de excommunic dissut.c. dub. s. ubi diximus gesta ab excommunicato , tanqtiam a persona publica , esse valida, si est toleratus , nulla verδ, si sit non toleratuς. Et
nota cum P .HenriqueZ cap. 3 s. numer. I.
quod dicitur toleratus.quamuis sit publice suspensus , dummodo non sit nomin tim denunciatus. Secunda vero pars, scilicet quδd peccat,patet: nam, ut stile dictum est, Concilium Constanti ense non intendit in aliquo fauere ipsis exeae mmunicatis lege suspensis. Aduertendus. est tamen
cum P. Hem iqueZ, qudd si Iudex si tot ratus,& serat iuspcntionem ad instantiisti partis, non peccat; quod probatur ex dictis cap. s. de excommuni c.disput. 8. Ob 1. ubi diximus , qu bd Presbyter toleratus quando tenetur consentire petitioni, non peccat administrando Sacramenta;sed Iudex suspeius, Ic toleratus tenetur consenisti re parti petenti lautus,ergo non peccata Quarta conclusio. Nemo potest smipluna,vel superiorem , vel aequale ira sus pendere, patet ex dictis cap. 3. de excomin
DvBITAT vn secundb quis posite suspendi
Prima conclusio.Quamuis omnis Chtiastianus possit excommunicari, omnes t
men,& solae personae Ecclesiasticae habe tes Ecclesiasticum ordinem, vel Ecclesi sticam iurisdictionem, po IIunt suspendi suspensione proprie dicta;ita Nauar. num
Doctores. Et patet ex definitione suspemsionis tradita supra. Secunda concluso. Papa non potest suspendi, ut patet ex dictis cap. 3. do e
communi C. disputa I .dub. 7. non enim potest suspendi nisi subditus.
Tertia concluso. De filmstus non potest directe suspendi, bene tamen indirecte,ut patet ex dictis c. . de excommunic. disp.
Quarta conclusio. Semel suspensus potest iterum suspendi,ut patet ex dictis ea dem disput.dub. 7. Quinta conclusio. Suspenso gener liter sata non comprehendit Episcopum, nisi fiat expressa mentio de illo. cap. quia periculosum. de se latent. excomm. in σώidem est de Cardinali, quamuis non sit Episcopus, & de Rege , ac imperatore, qui potest suspedi ab ea iurisdictione E clesiastica, quam habet ad praesentandum Episcopos; ita P.Henriqu. cap. 3 .num. 2. Utrum vero communitas possit suspendi. dictum est dii putatione praecedenti,
246쪽
De casibus, in quibus ipso ure incurritur suspensio.
De quibus trafiat Ariel. merb.
q. 6. Lede . citatus in principio huius materiae P. enrsu. ὰ cap. .
et que ad 4 o. es latissime omnium
Et quamuis in iure plures fiat casus,
ego tantum referam frequentiores in
penditur Clericus in sacris notoraecsncubinarius ; can. nullus. ya. d. ivricto tap.praeter.eadem d. wcan.si qui sunt. d. n. nam in can. nullus.
Praecipitur, quod nullus audiat Missam Clerici publice concubinarij; gr
can praeter. interdicitur tab Clerico, ne Missam celebret,nec catet Euan-
sunt. interdotur ingressus Ecclesiae. Obi aduertendum est cum Sylus.
non dissere dicere , Interdicimus, et Suspendimus , cumsint aequi- pollentia; is in cap. mlt. de cokab,
tat. Clericorum, at mulierum. sis penditur. Circa quem casum
D VηλTATVR prim i , utrum Clericus publicus peccator sit ipso iure suspensu M
Prima opinio assirmat , pro qua citant nonulli Nauar.c. 23.cum 73.76.dc 77. sed quoniam Nauarrus obscure admodum i quiturin quidam non recte illum intelli-gut;ided pro eius explicatione nota,quod Nauar. primo sentit,Clericum ob crime. notorium depositione dignu esle irregul
cundd sentit,Clericu notorie concubinarium,aut fornicariu esse ipso iure suspe sum,& irregulare sic n. 7 citato. ubi dicit. quδd si iste post actam poenitentiam celebret,peccat quide,sed non incurrit nouam irregularitatem subintellige,quia per poenitentiam sublata est suspensioὶ manet tamen in antiqua irregularitate, qua peccatum notortu inducit;verum est,qudd luc. 27.n. I S .videtur hoc teperare, insinuans. quδd sollim manet suspesus iste;ita explicat illu P.Henriqu.lib l3.de excommunic. c. 36.de in glos litera E. ubi optima adducit ratione:nam si notorie fornicarius m neret suspensus, & irreguIaris,eius poena esset grauior,quam poena infecti crimine graui depositione digno , qui secundum ipsum Nauarru tantum est irregularis. Et haec dicta sint pro intelligentia Nauarri. Secunda opinio est,quhd Clericus publicus peccator otia delicto graui,& depositione digno,n6 est ipso iure suspensus suspensone proprie dicta, sicCouirr.Clemet. si furiosus.p. I .f. I.n.1. ubi allegat Henricu, Cardinale.& Socinum;idem tenet P. Henriqu.supra,& aliqui Magistri; quae opinio probabilior est.Probatur, quia in iure non reperitur talis textus. sed suspelio ipso iure145 est inducenda,nili in casibus a iure ex
pressis,ergo.Minore docet Nauar.cons.7 I. de sentent.excomm.=.contrariam partem.
ubi allegat glossin c.fin glosi penul. de iure patronatus.Et adducit ratione, quia scilicet suspensio ipso iure est priuatio iuris, quod quis habet.Confirmatur: nam Concilium Tridentinum selzra .in decreto de obseruandis, de vitandis in celebratione Mis .e , iniungit Episcopis,ne permittant ministrare sancto altari,aut sacri s interesse eum,qui notorie suerit criminosus,ex quo Ε e 3 constat OOste
247쪽
constat don esse suspensionem latam. Si obiicias cap. finale de temporibus ordinationum. Respondeo,ibi non esse suspensionem latam,sed ferendam;vel respoduo cum Couarr. supra,quod isti sol ἰim suspen. iuntur quoad se,non quoad alio ς. Si petas, quae crimina sint depositione digna, dicemus in quarta parte. Sed de se dendo in particulari ad aliqua vitia,
DUBITATVR secundd,utrum Clericus publicus,& notorius fornicarius,aut concubinarius sit ipso iure sui pensus 3 Prima opinio dicit,elle quidem suspensum ipso iure, sed non incurrere irregularitatem , quamuis celebret ante peractam
poenitentiam. 2 bim hac suspensios inquit non est induEla directe in poenam delicti, sed
propter decorem, V hone)utemseu Iιidem ponderatur notorietas. Hanc sequitur Couarr. Clement. si furiosus. p. I. g. I.num. 3.& allegat pro ea Ioannem Andream,Speculatorem, Immolam,& alios.
Secunda opinio dicit, quod est suspensus ipso iure,5 si celebrat ante peractam pa nitentiam,manet irregularis, ita quod ista suspensio solum durat pro tempore, quo Clericus perseuerat in tali delicto, Ut patet ex can. s qui sunt. 8i Aist. ibi. quedum
paeniteant,ct emendent. ubi etiam gloli &ex c. fin. de cohabitat. Clericorum,ac mulierum.ibi, Priusiquam paenituerint. Hanc tenet expresse Nauarr. c. 27. ia. I s .Vill adlego tract.de irregularit.c. 3. de suspensione. n. 26. In nocetius in c.tanta. de excessib. Prae-Jatorum .de c. cum medicinalis .de sentent. excomm. in 6. Sc P.Henriqu.c. aliqui Magistri. Eande tenent Panormitan. Abulans. Rebuis Anton. Sylvest. & alij relati a Couarr. neque ab ea discedit omninδ ipse Couarr. nam licet dicat,qubd non auderet condemnare in iudicio tanquam irregula. iem huiusmodi Clericii celebrantem ante actam poenitentiam idicit tamen, quod consul ei et illi, qudd a Romano Pontifice obtineret dispensationem; quam opinionem extendit ad Clericum in minoribus Nauarr. Ea s.n. 76. & refert Archidiacon. Cardinalem,& Turrecremat.
Sit prima conclusio. Stando in iure an liquo vera est secunda opinio. D ico ando
in iure an. siuo,quia canones citati abrogati sunt per contrariam consuetudinem,ut in quit S biod. 1 3. q. 2. a M. 9. circa finem. GutierreZ canonic.quaest.c. I. n. 3. P.Hentiq. supra. Se Medina in Sum. l .p.c. I I .f. 8. circa medium,ut latius dixi c. 6. de ex comunici disput. r. dub. s. unde modo Clerici concubinari j non iunt ipso iure suspensi. Et probat ut efficaciter ex Tridentino,seis. as c. I .de reformat. ubi loquens de clericis concubinariis, ait,quod prςmis amo. nitione sunt suspendendi. Hinc sequitur, qtibd licet modo celebret etiam anteactam poenitentiam,non fit irregulatis. Secunda concluso. Si Clerici cocubin
xij sint Episcopi,&admoniti a Sy nodo pr
uinciali, non se emendauertit,sunt ipso facto suspensi, sic habetur in Tridentino,dicto c. I . in fine. Et cum haec suspenso ponatur absolute, intelligitur a iurisdictio ite spirituali, a collatione beneficii,& electi ne;ita P. Hcri tu. supra, ex doctrina Sylvest. verb. suspensio. q. s. iuxta fine.Et suppono, quod etia manet suspesus ab ordine,iuxta dicta disp. 1.dub. I .conci . . quod etia colligitur ex Nauarr. in alio simili de interdi
nor m. c. cum dilectus. de consueti ld. n. a O.
ubi sic ait, ergo suspendendo te ab officio, videor te suspedere nodii ab ordine,sed ab omni ossicio clericali; quod etia sequitur
Tabie n. ver b. suspenso. n. .circa finem. DURITATVR tertio, virlim Clericus
Sodomita sit ipso iure suspensus su rei
sione propria ita ut si durante suspentione celebret, fiat irregularis8Prima opinio assirmat,etiam loquendo
de Sodomita occulto, sic Couarr.f. citato. n. 6. dc allegat multos Doctores,quamuis fateatur nullum elle textum in iure pio hac sciitentia. Contra hanc opinionem, quantum ad Sodomitam 'occultum, citatur Nauarr. c. 27 n. a 49. sed ibi na vel bum
quidem de suspensione , solum ait, q :ωSodomita occultas non e st irregularis. Secunda Dissili ed by Cooste
248쪽
Secunda opinio cuiusdam viri docti Dsmi est,qubd licet sodomita occultus non sit suspensus, at vela lodomita notorius est sulpensus secundum ius antiquum, sicut notorius concubinarius: facit enim idem iudicium de sodomita notorio, de de notorio concubinario, quia utrumque est vitium luxuriae; concedit tamen haec opinio, quδd per contrariam consuetudinem est abrogata haec suspensio, iuxta dicta in i .conclus dubii praecedentis. His opinionibus omissis, Mihi videtur, qu bd clericus sodomita
nec Occultus nec notorius non est ipso iure suspensius etiam flando in iure antiquo. De occulto probo, quia nullus eli textus de hoc , vi satetur ipse Couarru. sed sustpensio hoc ipso iure non est inducenda, nisi in casibus a iure expressiis, ut vidimus
De notorio probo eadem ratione. Et haec opinio videtur esse P.HenriqueZ cap. 36.3c Clari lib. i .cap. s. num. I. litera F. Sed obiicies, quod textus, qui loquuntur de notorio concubinario , etiam intelliguntur de notorio sodomita. nego; nam aliae poenae sunt in iure pro hoc vitio nefando,quas refert Couarru. supra, scilicet
qudd est insaniis,quod non potest testari, quod est ipso iure priuatus dominio suorum bonorum , dc punitur poena ignis. Vtrum vero sodomita sit irregularis , dicemus in materia dearregu laritate. Et hcc de primo casitI. Secundus casus est,quando aliquis initiatur sacris sine patrimonio, cum pacto non petendi ab Episcopo victum; de qui Ordinatur per praesentationem alicuius patroni ad aliquod beneficium cum pacto
nihil petendi ab ipso patrono; sic habetur
Cap.penuit. de simonia. Nota, quod bona patrimonialia, ad quorum titulum ordinatus eii, gaudent priuilegio bonorum Ecclesiae,Nauar.consi. I 2 de censibus. Circa hunc casum est primo aduertendum, petosessionem, ad cuius titulum ordinatur Religiosius , habere vicem bene-
num. i. dc in glos a litera C , ubi allegat
Hostient. Panormit & alios. Secundo est aduertendum , quod ad minores Ordines non requiritur titulus patrimoni j,nec bencscij ; ita Nauar.lib. i. Consi l. consit. Iq. de temporibus ordinationum, num. I. Et probatu I ex cap. per tuas. et s. de simonia . ibi, vellet in Sub-ὰiaconum ordinari. & cap.tuis.de praebend. ibi, in Diaconum, vel presbterum. dc cap. . cum secundum Apostolum. eod. tit. Ibi, Subdiaconum. δc denique in Tridentino, scit. D. cap. 2. de reformatio. solum prohibetur ordinari sacris sine titulo. Hispositis, DUBITATVR quartδ, in ordine, utrum qui ordinatur sine patrimonio, sit
ipso iure suspensus Pro explicatione suppono, dupliciter
posse aliquem ordinari sine patrimonio. Primo modo, sciciendo pactum cum Episcopo ordinante, vel cum patrono prae sentante ad aliquod benescium,qiiδd iaci petet ab eo alimenta, ita ut hoc pactum fiat ante ipsam ordinationem. Secundo modo potest ordinari absolute sine patrimonio, nullum faciendo pactum. Prima conclusio. Qui sacris initiatur sine patrimonio cum pacto inito a te ordinationem cum Episcopo, se non petiturum ab illo victum, vel cum praesentatore ad beneficium , se nihil ab eo petiturum , si concedat illi beneficium ad cuius titulum ordinetur, est suspensus ipso iure ab ordine se suscepto,quandiu a sede Apostolica non obtinuerit di Dpensationem; ita Nauarr. capite a T. numero I 1 8. Pater Henriqueet capite 37. numero l. 8c est textus cap. penultim. de
simonia. in quo est quaedam clausula subobscura : dicitur enim quod Episcopus ordinans de praesentator manent suspensi per triennium ;& dicit deinde , quod
. omnes tres suspensi manent,donec obtineant dispensationem a Papa. Sensus legitimus est ut constat cx rubrica eiu Ddem textus) qu bd duo primi solum manent suspensi per triennium , nisi sortε
249쪽
antea obtinuerit dispensatione na, ordin tus vero perpetuo manet suspensus, donec obtineat dispensationem. Secunda conclusio. Qui ordinatur sine patrimonio, nulliun facie lo pactum cuin aliqua persona, no incurrit suspensionem, ita colligitur clare ex P. HenriqueZ supra,
num. 2.& tenet Nauar.lib. i.Consi l .confit. I .de constitutionibias, ad quaest. i s. de tit. de temporibus ordinationum. consit. I .
nent aliqui Magistri. Si opponas cap. neminem,& cap. Sanctorum. O .dist.vbi definitur, suspensum csse qui ordinatur sine titulo beneficij, vel patrimoni j. Respondeo euin Nauar. de Henriqueg locis cit iis, hanc poenam sublatam esse per innocentium III. cap. cum secundum Apostolum .de praebendis. ubi solum decernitur quod ordinans, vel eius succelsor alat ordinatum, donec habeat ecclesiasti eum beneficium, quod intelligendu est, quando non est praesentatus ab aliquo patrono : tunc enim ab eo est alendus, ut patet ex ipso textu,& ex Panormit. ibidem. Qubd si rursus opponas Concit. Trident. si a r . cap. a. de reformatio. in fine. ubi in notiat poenas antiquorum canona, ergo in nouantur dicta capita neminem,& Sanctorum. Respondeo , qudd Concilium ibi solum loquitur quando fiunt alia qua pacta de nihil petendo, ut amplius explicabimus dubio sequenti ; at verb nosin secunda conclusione loquimur, qua lonullum est pactum, nec ulla deceptio, sed ordinans recte scit ordinatum nullum habere titulum. Denique si opponas motum proprium Sixti U. contra clericos male promotOS, qui incipit, sanctum & salutare,in s. nihilominus. ubi ponit poenam suspensionis
ipso iure contra clerieos recipientes ordines, non seruatis certis conditionibus,
inter quas una est, qu bd nullus secularis ordinetur ordine sacro sne titulo sufficientis patrimonij, vel benefici j. Respondeo, quod haec poena suspensionis,& aliae eontentae in isto S. nihilominus, tantam.
comprehendunt eos, qui sieris oritur sine dimistbriis, vel antelogitis
aetatem, vel extra tempora. Et patet:
Sixtus V. clare videtur loqui de illis, quibus loquutus est Pius II. in Extra clim ex lacrorum. α Pius V. in regra Cancellariae. Hi autem duo Ponices tantum loquuntur in iis tribus bus. P terea : nam videtur incredibqubd voluerit Sixtus V. imponere uissimas poetias in isto g. contentas ctra eum qui non seruat interstitia Concilii Tridentini, quae ex conditionibus ab ipso Pontifice requistis est una. Praeter cum haec Extrauagins Sixti V. sit lis & exorbitans a iure communi, non extendenda. Et haec explicatio placuit
nonnullis Iuristis doctissimis δε hae re ime consultis. DUBITATUR quinto,quando quis ordinatur cum patrimonio si utrum incurrat suspensionem. Verbi gratia,Petrus petita loanne , quod donet es patrimonium, ad cuius titulum ordinitur, & promittit ei etiam cum iuramto,quM ante ordinationem retro donabit
illi tale patrimonium, de quod non petenab eo victum. Prima opinio tenet, huc incurrere suo
logi Complutenses, & Iuristae Salmani
censes.Primum sundamentum huius optinionis est cap. per tuas,& cap. penult. desimonia,& hoc est fundamentum Naua ii. Secundum fundamentum est cap. 1.de resormat. Concit.Trident. seis. 13. ubi dicitur,qubd quando aliquis ordinatur fit lo patrimonij, inspiciatur prias virum se Verum patrimonium, dc deinde subditantiquorum Canonum poenas super his i
nouando, ubi videtur innovare cap. n
minem, & cap. Sanctorum Io. distinct. in quibus definitur esse suspensum,qui ordiis natur sine beneficio vel patrimonio. Te tium fundamentum elle potest Extraua, gans pij II. quae incipit,cum ex sacroru.
ubi suspenduntur ipso facto qui ordinan
250쪽
tur sine literis dimissistiti, sed Episcopus
conserens huiusmodi literas titulo patrimoni j, non daret illas , si sciret patrimonium esse fictum .ergo ille li etae sunt subreptiliae, S per consequens censentur nullae . Sc nullius essectus. Et in hoc etiam videtur fundare se Nauar consit. t 8. de temporibus ordinationum. Sccunda opinio dicit, hunc non incurrere suspentionem;ita P .Henri l. c 3 7. Π 2. de inglolstitera G , refert pro ea multos, de graues Theologos,de Iuristas,qtios ipse consuluit.
Sit prima conclusio. Quamuis prima opinio sit valde probabilis, secunda tamen est probibilior; dc supponendum est,qubdin praesenti tantum loquimur stando in
iure communi: potest enim contingere,qubd in aliqua dioecesi imponatur Cispensio. Probatur conclusio, quia nullus est terit. in iure , nec constitutio Papalis conticiens talem suspensionem , ut patebit exsolutione argumentorum pro prima opi
Ad primum respondetur, qu b d capit.
per tuas. tantum loquitur in beneficiario,
qui ad titulum sui benescis ecclesiastici
praesentas aliquem ad ordines praece dei, te pacto non petendi ab eo aliquid si uctuum pro susten atione: capit. perivit. loquitur m eodem beneficiario, & etiam cum Epistopo ordinante cum pacto, quod Ordinandus nihil petet ab eo pro lustentatione. Ratio autem quare in huiusmodi casibus incurritur suspensio est, quia praesentatio, qiram facit beneficiarius ad titulum sui belle fici j, est quid spirituale; remissio autem fructuum , quam facit ordinandus , est quid temporale. Et similiter I actum initum cum Episcopo de nihil petendo ab eo pro sustentatione , est quid tEmporale, ordo autem cst quid spiritua- 'Ie, unde in iis casibus interuenit aliquid sit Doniae. Cuius rei signum est, hos duo textus esse sub titulo cmoniae,& hoc mo-Ho cxplicat glossa dicto capitul. penulta, erbo, per triennium ; & Antonius de Butrio dicto cap. per tuas.notata a. numer . q. . suila de censium.
imo Hostientis .iit dictum cap. penult. irr telligi in clerico beneficiario, qui ad titulum sui beneficij praesentat alium ad ordianes , quod non habet locum in laico praesentante ad titulum alicuius Ecclesiae, e go nati Ito minus habebit locum in laico praesentante ad titulum patrimoni': nam hic nullus interuenit sapor simoniae; praeterea, quia poena non est extendenda de uno casu ad alium, praecipue quando est
Ad secundum respondetur cum P Hen riqueZ su p. num. a. qudd Concilium tantum intendit in nouare panas in iure positas, in iure autem sol im inuenitur poena contra Acientes pacta simoniaca; non verδ contra facientcs pacta, in quibus nihil interuenit simoniae, in nouare autem non est extendere poenam de uno casu ad alium. Pro quo facit cap. ex parte. el I. de priuilesii fin.& melior text. cap. 92. eo dem titulo. Ad tertium respondetur cum eodem P. Henriqueet, supra, illam Extrauagantem tantum suspendere eos, qui ordinantur sine Reuerendis ; at verδ qui ordinatur ad titulum patrimonij et iam ficti, veras habet Reuerendas. Nee obstat dicere qubdobtinuit Ie Reuerendas ex causa falsa, est idem quod non obtinuisse illas; non, inquam , obstat, primo quia ipsi Episcopo incumbit sufficientem facere insorinationem quod patrimonium est verum , ut ait Doctor Spino in Speculo testamentorum. glossa i 8. n. 78.3c colligitur ex Tridenti loco citato , ibi, eo quoque prius persterito patrimonium illud vere ab eis obtineri. Secundo: nam si fictio patrimoni j sussiceret ad incurrendam illam suspensionem, etiam susticeret falsitas in probatione morum δe generis. Petis, utrum si valida renunciatio patrimoni j , ad cuius titulum aliquis est ordinatust Et suppono, quod sit antequam habeat benescium, vel aliquid aliud unde
vivere posset. Nauar. cap. 2 . nium. I s 8. eceon sit. 1 6. de temporibus ordinationum. absolute dicit non valere. P. Henri l. Hu-rs n e r. 2.