장음표시 사용
201쪽
dum ab excommunicatione maiori. Et ouaedam e comunicatio est a iuro, quaedam verb ab homino, ut diximus cap. I. disput. r.dub. . quaedam est non reseria ta,quaedam res cruria; ideo DUBITATVR quarto, quis possit absoluere ab excommunicatione iuris nemini reseruata Prima coclutio. A quacunque CX communicatione lata a iure,sue per Concilium generale, liue per Papa, aut ius commune non reseruata potest ab lucre ex
officio ordinario Epii copus Capitulum Sede vacante,& omnis Praelatus habens potestatem in sero exteriori, quales sunt Abbates, prouinciales, Guardiani, Priores,dc denique omnes qui habent iurisdictionem quasi Episcopalein. Sic Nauarta
cxcoi m Hic it. de hoc idum dico de Archiepiscopo respectu suorum Sust agoneorum Inca isa appellationis, vel dum vilitat, ira P. HenriqueZ lib. I I.de excom-
de quδd in his duobus calibus absoluat ex osse io,probo: nam iuris schio quae co- celitur alicui sub nomine dignitatis de ossici j eit ordinaria, ut probat Couar. lib.
3 Vari mun,cap. vlrauim. s.facit cap.finale, te ossi c. ordinar. Et haec prima concluso habet locum etiam in excommunicatione lata per constitutionem inferioris, confirmata tamen per Papam,ut ait Co-
Sylvest. verb. absolatio. 3 .num.7. dc vertainsi' lutio. 1.n ii .nana statutum confirmatum per Papam non dubet elle rviatoris autoritatis quam statutum Papae. De Parocho G maior disticultas multi enim Doctores relati a Couar. dudum citato num. q. tenent, quod non potest a soluere ab huiuimodi excommunicatione iuris, idem renet Palud. in .d. I 8.q. s.
muniter in praxi. Fundamentum huius
opiuionis est, qudd ad abio luendum ab
comunicatione requiritur iuris si isti. in foro exteriori,quam tamen non habet
Parochus ; alij vero dicunt quod potest,
Sylvest verb. absolutio. I . num . . ubi dicitellie communem Theologorum. Angel.
Sum. lib. ι .cap. i Gq. .&alij multi Doctores relati a Couarruvia,qui satis inclinat in hanc sententiam, dc eam sequuntur communiter Magi stri. Probatur ex dictoc i p. nuper.nam licet ibi tantum loquatur
de ni inori excoria municatione,ia in Cia r
tio ibi assignata etiam currit in maiori ;ratio est haec: tamen conditor canonis
eius absoliti ionem sibi non reservavit 'ecialiarer eo thso concessi se videtur facultatem aliurelaxanui. Unde Angel. Sylia est.& Nauata sup. mcri id dicunt, texturi r huc elle quasi expressit in pro hac opinione. Secundbprobatur ratione Soti: nam si non eo ipso quod excommunicatio est lata a iure communi,Concilio,vel papa ilet reseruata, ii Oia Opus est et quod Ponti sex specialiter reseruaret sibi aliquas caecommunicationes.
Secunda coiiclusio.Haec opinio est tmnenda tanquam probabilior; utrum vero Paroclius possit praestare hanc absoluti nona ex ossicio ordinario,Soto de Medii rasupra concedunt. Tertia conclusio. Probabilius est,quod solitari potcst ex commissione,ita Suluci. Jc Nauar. ubi sui'. de communiter Magistri. Probatur ex verbis cap. mrper.citato S. Notandum e li,quod prima conclusio intelligitur de proprio Episcopo, vel Parocho,& secunda de proprio Parocho, niti forte per aliquod priuilegiam eligatur
Paroclius alienus ad audiendam conseisionem.
Quarta conclusio. Quod diximus de Parocho,idem dicendum est de quolibet sacerdote, qui potest absoluere talem ex- conant uilicat in amortalibusata Sylves
202쪽
& Nauari ubi si p. qui citant alios & t nent communiter Magistri. Probatur ex dicto cap. nuper. ibi , a proprio sacerdote: nain quilibet sacerdos potens absoluere aliquem a mortalibus , dicitur proprius sacerdos illius. Ad fundamentum autem yn contrarium patet ex dictis dub. r. circa finem. Quod verli ait Coti arru. oppositani sententiain esse receptam in praxi, intelligendum est quoad forum exterius, id est, qu bd talis absolutio non valeat pro soro exteriori, de quo postea Latius dicemus. DUBITATVR quinto , quis possit absoluere ab excommunicatione iuris reseruata
Conclusio. Ille cui est reseruata , vel eius Superior, vel ille cui ipsi corna miserint, Sc non alij in seriores, regulariter loquendo. Probatur: nam eius est absoluere, cuius est ligare.
tio est reseruata Papae, ipse solus, vel cui ipse commiserit, poterit absoluere, potest
etiam congregatio Cardinalium, Sede vacarite;ita P. HenriqueZ lib. I 3. de excom
Secundo sequitur, si absolutio est reseruata Episcopo, ipse,vel eius Superior, poterit absoluere; potest etiam Vicarius Episcopi,& Capitulum Sede vacante; ita
P. HenriqueZ lib. i 3. de ex coirimit Nicat. . . N. φ. & . non tamen poterit absoluere
Parochus, nec simplex ConsesIor , nisi forte virtute alicuius priuilegij. Sod est notandum , quδd loquendo de Archieniscopo, non potest absoluere se
ditum Episcopi Sustraganei ab ilitatu L.
modi excommunicatione, nisi gradu appellationis, vel dum visitat, ut diximus dub. . Et quoniam dixi, Edi non alν inferiores regulariter loquendo. DuB3TATVn sex Q, utrum in aliquo
casu possit Episcopus absoluere ab cxcommunicatione reseruata Papae Supponendum est , quasdam excommunicationes esse reseruatas 'apae in iure conumini, praeter quas sunt aliae re-- ulla de censuris.
seruatae in Bulla Cinnae. I rima conclusio. Quando excommunicatio prouenit ex delicto occulto, potest Episcopus ab ea absoluere quemcunque sibi subditum,etiamsi reseruata sit iraeae in Bulla Coenae. habetur ex Tridunt. less 1 . cap. 6.Dico sei subditum, quia non subditum non potest absoluere, ut ait N uar. lib. i .Consiliorum , de ossicio ordinari j consit. 8. Se patet ex consi lio, ibi,
sebuit S. Petis, utrum virtute huius Decreti Coiicilii possit Episcopus absoluere Religiosum vel Religiosam exemptos degentes in sua dioecesii Nauari consi. citato in neutram partem se determinat. Quidam viri doctissimi ex Dominicana familia, S: ex Societate Iesu consulti responderuntiquδd non: & idem colligitur ex doctrina Geminiani cap. cum nullus.de temp. Ord. in 6. g. religiosi, idem tenet Palud. in A. d.
a C. q. 4. art. s.conci . . Sit tamen Secunda conclusio. Praelatus monast
ri j exempti potest ex . equitate iuris sponte se subiicere quoad hoc Episcopo,atque aded absolui ab illo, cidum potest facere Religiosus particularis cum licentia Praelati. ita Foderic.Senens consit. I A. P. HenriqueΣ lib. .de indulgentiis. cap. 2D n. a.& lib. i . cap. vlt. in fine. quia hoc est quid sauorabile, Si per consequens non est deperditum per exemutionem , quae etiam est fauorabilis , & secundum regulam iuris in 6. si uod in gratiam alicuius conceditur , non est in eius distendit m retorquendum. Dico, ex equirate iuris, quia P. Henrioue Eibidem in flos L litera M, dicit secus este
stando in rigore iuris pro soro exteriori. Dixi, cum licentia , quia snc illa non potest, ita Paul. Ii I. citatus a Patre idciariqueet ibidem, litera N. Vtrum autem Episcopus possit absoluere ab licere si occulta , vide P. Henri-queZ lib. 6.de sacramento poenitentiae. ca.
Tertia conchi so- Episcopus iure communi potest absoluere ab excommunicatione etiam publica reseruata Papae ctiani
203쪽
17 8 Secunda pars. Caput septimum.
in Bulla Coenae , quando excommunicatus est impeditus recurrere ad Papam , ita
Sylvelt. verb. absolutio. . num. 7. Nauarr. c. 27. num. 9 . Pater HenriqueZ lib. 6. de poenit cap. I 6. num. I. & habetur ex cap. de caetero. de sententia excommunicati
Iusta autem impedimenta sunt haec; pri-mb. periculum mortis, can. si quis suadente. I7. quaest. 4. secundi, , infirmitas longa,
etiamsi periculosa non sit , tertid, inimicitia capitalis; quartb , paupertas; qliintd, aetas senis vel impuberis , licci post pi
bertatem petat absolutionem ab excommunicatione , quam ante pubertatem incurrerit, cap. vlt. de sententia excommunicat. sexto, esse sub cura parentum ; septi-mb,obligatio alendi uxorem, filios, & familiam; octatio,cura animarum , si timeat quod per eius absentiam oues patientur detrimentili , non1 , seruitus , quando talis seruus non potest adire Romam sine praeiudicio domini, de dominus non fuit causa quod inciderit in excommunic
tionem .cap. relatum.de sententia excommunicat .decim δ, fragilitas sex iis, nempe ut scemina cuiuscunque conditionis lit. cap. mulieres. de sententia excommunic.& cap. quam uis. Pod.tit. & denique quodlibet impedimentum quod arbitrio viri prudentis iudicabitur legitimum. Haec
impedimenta referuntur a Nauarr. capita 2 .num. 88. & a Cordi ib. in Sum. quaest. 1 8. & fere omnia desumuntur ex dicto capit. quamuis. & cap. de caetero. Sed tria sunt notanda.
Primb , quod licet haec impedimenta
videantur solum elle admittenda in absolutione ab excommunicatione propter percussionem clerici, tamen generaliter
admittenda sunt, ut tradit Nauar. cap. 27. num. 9 o. g. ad primam vero. eadem enim
Secundδ nota, quδd qui prapter aliquod ex his impedimentis est impeditus
ire personaliter Romam,non tenetur mittere procuratorem pro absolutione, nec
opistolam, ita P. Henriqueet libro sexto de
paenitent.cap. 9. mim. 7. & lib. I 2. de matrimonio. capit. 3. num . .
Tertib nota, qu bd qui propter aliquod impedimentum absoluitur ab Episcopo
ab excommunicatione reseruata Papae,
debet cestante impedimento se praesentare Pontifici, ut postea dicemus. Quartd nota, qu bd duae limitationes apponi solent tertiae conclusioni. Priina
dab. supr. quando talis impeditus potest adire legatum, vel alium habentem priuilegium Papae ad absoluendum : verum haec limitatio non placet Patri HenriqueElibr. ii .de matrimonio, cap t. s. num. I. inglosl litera H, ubi ait, quδd suffcit non elle recursum ad solum Papam,& dicit ita sentire quosdam recentiores ,& ego idem iudico: nam in his casibus absoluit Episcopus tanquam proprius pastor , α
potestate ordinaria: illa enim potestas ordinaria , quae sublata erat ei per reseruationem , restituta est cxistente impediamento recurrendi ad Papam. Confirmatur haec reseruatio: Respectu Episcopi estodiunx ergo stricte est interpretanda. Secunda limitatio est Sylvestri sup r. scilicet quδd ius non dicat, qudii nemo possit absoluero a tali excommunicatione , praeterquam in articulo mortis; sed haec limitatio est durissima: nam ex ea sequeretur, quod qui pateretur diuturnam infirmitatem , non post et toto illo tempore absolui. Praeterea arguitur: nam in can. si quis suadente. II. quaest. . dicitur , qudd nullus praeter Papam possit absoluete ab excommunicatione incursa propter percussionem clerici, nisi in articulo mortis & nihilominus in multis casibus potest absolui ab Episcopo , ut tradit Nauarr. cap. 27. num. 88. & Doctores communiter. & eadem clausula habetur capit. fundamenta. de elect. in s. cap. clericis. 3. nos igitur. de immunit. Ecclesiarum. in c. & in cap. Dclicis. de poenis. in 6. & in multis aliis textibus. Et tamen Doctores generaliter dicunt, quod ab excomunicatione reseruata Papae potest Episcopus absoluere, qua-do est aliquod ex praedictis impedimentis. Non Dissili ed by Cooste
204쪽
Sub .sextum m septimum. Di inter a.
Nonnulli disputant hie de calibus reseruatis Papae in particulari,& de contentis in Bulla Coenae, sed hoc petit specialem tractatum. Solum aduertam de eXCommunicatione incursa ob percussonem clerici, quia est frequens in praxi,
quod potest absolui ab Episcopo in octo
casibus relatis a D. Tho m. quaest. 2 4. ad dit.artic. I. qui omnes dudum relati sunt, duobus exceptis. Primus, quando percutiens est ostiarius alicuius potentis, qui Praetextu ossici, arcendo turbam percussit clericum, & non percussit ex odio; intelligitur autem de percussione quae sit
peccatum mortale , ut ait Nauar. cap. 27. num. 92. alias non incurreret excommu
nicationem. idem tenet glossa cap. si verb. et r. de sententia excommunicatio. quae probat ex ipso textu,ibi, malignatus. Requiritur tamen quod talis percussio non si laesio enormis, nempe quod non se
quatur ex ea mors, nec mutilatio m m-
bri, aut magna sanguinis effusio in alia parte quam in naribus, vel alia, ex qua sanguis facile solet erumpere, ut ait Nauar. ibidem. habetur iste casus ex dicto
cap. si verb. vide Angel . verb. excommunicatio. s. casu I. numer. 17. qui quamuis
idem dicat de ossiciali, scilicet Iudice, vel Apparitore, sed textus tantum dicit hoc de ostiario; de Offciali verb dicit, quod a toto Papa est absoluendus, nisi in aduertenter Sc fortuito percutiat , quia tunc non est excom numicatus , ut ait glo ita ibidem. verbo . fortuit b. dc Pano Imitan. ibi , ex quo in sero qubd non indiget abs tutione. Reddat autem rationem Panormitan . quare ossicialis , si incurrat lianc ex communicationem , est ab loluendus a solo Papa, quia scilicet ossicialis notriant sim percutit, sed usurpat iuris dictionem. Secundus casus est , quando percutiens est Monachus, vel canonicus Regularis. Cap. Monachi. cap. Canonica. vel est Religiosa , cap. de monialibus , de sententia cxcommunicat. nisi excessus fuerit eno 1uis, dicto cap. Canonica. iuncto cap. cum
illorum. ubi aduertendum est,quδd si aliquis clau stralis percusserit Religiose in alterius claustri,per Abbatem utriusque de bet absolui,dieto c.i p. cisi illorum. Duni TA TvR septinab , virum per Bullam Cruciatae pollit quis absolui abeae communicatione reseruata Papae vel
Prima concluso. A reseruata Papae, etiam in Bulla Coenae,potest quis absolui bis, scilicet semel in vita , de iterum in a ticulo mortis; se habetur in Bulla. Quid si postea re incidat Secunda conclusio. Potest sumere secundam Bullam,& absolui per illam, sic
P. Hemi qu. lib. 6. de poenit. cap. 16. n. a. Dico, fecundam, quia non potest sumere plures: nam ut testatur Manuel Rodri-guea in explicatione Bullae Cruciatae. q. I a. num. 2. Papa per specialem concessionem indulsit, quod duabus duntaxat Bullis possint frui durante anno publicationis ; excipienda tamen semper est ex communicatio incursa propter haeres m: nam
ab hac non potest absolui per Bullam, nec aliquod Iubilaeum , aut priuilegium, nisi fiat de illa ex prella mentio; sic P. Henri- qnea su p. & alij Dochores: nam generalis
concessio non extenditur ad illa , quae non solent in speciali concedi, cap. in generali. de regulis iuris. in 6. Et quamuis de hoc fuerit antiquitus controuersia, tamen iam celsauit, quia Gregorius XIII decreuit nostrana sententiam in quodam motu proprio edito anno is 76. die 22. Septembris, sub annulo Pitcatoris , de etiam in Bulla Hispana excipitur crimen haeresis. Tertia conclusio. Ab excommunic tionibus generat biri reseruatis Episcopo potest absolui per Bullam Cruciatae toties quoties indiguerit. Probatur: nam
Bulla dicit. A 1eliquis peccatis 2 censuris non reseruatis fidi Apostolicae possit ConstD-rius absoluere toties quoties avdierit eorum confusioneI. Restat agere de absolutione ..b excommunicatioue lata ab homine; quae dii pli-2 1 citer Dissili sed by Cooste
205쪽
citet serri potest. Primb in generali, ilicet contra omnes qui hoc fecerint,vel qui non reuelauerint tale surtum. Secundi, in speciali Sc nominatim,scilicet contra Prς-torem,vel contra Petrum. Quo posito, Du BiTA TvR octaud, quis possit absoluere ab excommunicatione imposita ab homine in generali non reseruata Prima opinio tenet, quδd non potest absoluere insertor , sed tantum ille qui eam tulit, vel eius Superior, vel succelsor,aut delegatus, ita glost. Panormit. &alis citati a Couarru. cap.alma mater. p. I.
Secunda opinio dicit, quδd licet talis excommunicatio sit lata per summum Pontificem, potest absoluere ille qui potest absoluere ab excommunicatione iuris non reseruata, unde potest ab ea absoluere non solum qui eam tulit,vel eius Superior, sed etiam in serior scilicet Parochus, Se simplex Confestari, ita Soto d. Q.
citat Immolam de alios,& in cap. ita quorundam .de Iudaeis. in glossi vit. notab. I i. num. 3 36. Coti arta su p. P. Henriquet lib. is .de excommunicat.c8 p. 18. Iri . s. e communiter Magistri. Probatur prim b: H.ec cxcommunicatio fere in omnibus assii nitatur excommuit cationi iuris , e solum addit excommunicatio tui is , quod duret mortuo stati iente; ergo qui potest ab una, potest ab altera. Probatur consc-quentia : nam ex hoc qudd excommunicatio generaliter lata ab homine pereat cum ipso , non est vinculum strictius. Secundo probatur ex cap. frequentibus. dei sti otionibus. ubi videtur praesupponi h cc sententia : nam ibi relatum est ad Papam , Archiepiscopulia tuliste excommunicationem contra cicricos, qui sine alia licentia se ingerebant in beneficia ecclesiastica, quam excommunicationem confirmat Papa, tu addit,quod deinceps praediactu Archiepistopus alij Episcopi S 1
ganei non praesimant absoluere a tali excom nicatione ,nisi congrue satisfecerint. Ex qua decisione duo inseruntur; prim b, qud d
ante hoc cap. Archiepiscopus,de Episcopi Suffraganei, & consequenter inferiores poterant abi oluere etiam ante prarinissam fatisfactionem. Secundo, qu d post istud cap. iidem mei pollunt absolucre praemissa congrua satisfactio ire. Quae opInio ampliatur , etiam si talis excommunicatio sit confirmata per Papam; ita Couarr. supr. Et probatur ex dicto cap. frequentibus. Nonnulli referunt pro eadem ampliatione Angel. ver b. absolutio. 1 in princ. casia
. Sylvest. verb. absolutio. I .num. s. casu 4. Armill . verb. absolutio. tium. 42. casu p. dummodo talis confiinscitio non sit facta ex certa scientia. Verumtamcn ex coni
xtu horum Doctorum, ex Couar colligo , quod loquuntur, etiamsi confirmatio facta sit ex cerea scientia, & solum apponunt hanc limitationem, quando CX communicatio est ab homine in speciali: tunc enim si sit confirmata per Papam ex certa scientia, & cognitione cause , ipse qui eam tulit, non potest absoluere, sed solus Papa. Ex dictis sequitur, qudd Parochus& simplex Confestor potest absoluere ab e X coiri in unicatione generali lata a visitatore Episcopi in sua visitatione; sic P. Hemriqucet sui'. de alij. DUBITATVR non b, quis possit ab soluere ab excommunicatione lata ab homine in speciali tu nominatim , verbi
gratia, contra Petrum , vel contra Praetorem ZConclusio. Stando in iure communi tantum potest absoluere qui cana tulit, vel cius Superior, vci successor, vel delegatus, regulariter loquem do ; ita Sylvest. verb.
quaeli. 2.arti c. 3 conclus a. & communitcrDoctores. Probatur primδ: nam eius est absoluere, cuius est Iigare. Secundδ probatur ex cap. per tuas.& cap. acro. de sententia excommunicat.& ex cap. Palloralis f. pr. Pterea. de Osic. ordinarij. in quo
cap. sabetur expresse, quod inferior non potest absoluere ab excommunicatione Dissilired by c Ooste
206쪽
Luperioris,& ex cCntextu manifeste patet, sermonem elle de excommunicatione lata a Iudice in speciali. Dixi, retula Gre,quia excipiuntur quinque casus relati ab Angelo,ver. ablolutio. a in princ. &ab Armil. verb. absolutio. n. 42. in quibus Iudex, qui excommunicauit, non potest absoluere. Primus est in excommunic tione polita contra incendiarios, a qua solus Papa absoluit, ut ait Caiet.
iri Sum. ver b. excommunicatio. c. 21. P.
Henriqueet lib. I de excommunicat. Cap. a 8. I . s. ubi nota cum iisdem & aliis Aiitoribus , non esse in toto iure communi cxcommunicationem impositam ipso iure contra incendiarios; unde Caiet. ait, quod ipse non habet eos pro excommunicatis : nam in cap. tua nos. de sententia excommunicatio. non imponitur excommunicatio, sed solum dicitur, qu bd si fuerint ab Ecclesia excommunicati S denuniaciati, talis excommunicatio lata ab Episcopo vel Archiepiscopo reseruatur Papae.
Praeterea in n. Canonica. o. qu. 3. non
fertur excommunicatio specialiter contra incendiarios, sed generaliter contra violatores Ecclesiae;& addit Caiet. quod quamuis daremus indicto can. Canonica. Contineri excommunicationem contra incendiarios, tamen iste canon nec ex
se, nec ex suo compilatore habet autoritatem obligandi omnes fideles, quia est canori Concili j Arausicani,quod fuit Prouinciale, praesertim cum si canon. poenalis; hoc idem aduertit Soto concl. .casu 3. Ee P. Henriquea sup. in glossa, litera C. quam doctrinam amplectitur Nauar. etiam loquendo de incendiariis Ecclesiarum, cum Caietan. contra Panormitan. Anton. & alios. Secundus casus eri quando qui ex communicauit,incidit postea in maiorem excommunicationem , ita ut si non toleratu s; sic Nauar. cap. 27. num. 4. . nam g sta
ab isto ratione publici ossicij,& pertinentia ad iurisdictionein , sunt nulla, ut vidimus cap. 6.disput. 6. lub. 2.
Tertius casus est in delegato Papae, qui
inobedientem potest excommunicare sed transacto anno a sententia diffinitiva non potest absoluere. cap. quaerenti. de Ossic. delcgati. ubi nota primδ ex Angel. sus'. Innocent.dicto cap. quaerenti. quod si excommunicat ante lententiam diffiniti uam, potest absoluere usque ad sententiam diffinitivam, δc etiam post usque ad
Secundδ nota cum Nauar. num. go. P normit. & commimi, idem esse dicendum
de quolibet alio delegato habente faculatatem exequet i sua in sententiam. Quartus casus est, in eo cui Papa mandat , ut certum hominem excommunicet sine aliqua eommissione causae: nam clim talis si merus executor, non poterit absoluere ita Nauar. c. 27. n. 44. Angel. sup.
Leus si mandat ei cognitionem causae , sic Angel. & citat Archidiaconum , Hostiemsem,& alios. Quid si Papa mandat simpliciter, ut excommunicet aliquem ZRespondetur cum Angelo, qui citat Innocent. S glollam , qudd non debet excommunicare nisi cum cognitione causae , nisi constet Papam iam cognouille de causa. Quintus casus est,quando sententia lata est ab inferiori, sed est confirmata per Papam ex certa scientia: tunc enim solus Papa absoluit,quod secundum Angelum. Ioannem Andream, & alios , intelligendum est de excommunicatione quae est ab homine, &ego intelligo de excommunicatione nominatim; sectis est si sit confirmata sine certa scientia, aut cognitione causae, vel si sententia est per statutum, ut etiam diximus dub. 8. Dixi, quddintelligo de excommunicatione ab homine nominatim : nam ideo confirmatio ex certa scientia reseruat excommunicationem, quia talis confirmatio est idem ac si ipse Papa ferret excommunicationem: tunc enim ipse solus vel delegatus possiet absoluere; haec autem ratio solum habet
locum in excommunicatione lata nominatim : nam ab excommunicatione generaliter lata a Papa non reseruata, qui potest ab luere a mortalibus, potest ab ea
207쪽
absoluere,vt diximus dubio 8. Si autem quaeras, quando confirmatio fit ex certa scientia Respondeo cum Sylvest. verb. absolutio. 2. n. q. quando in ea inseritur totus tenor rei confirmatae, vel quando Papa utitulistis verbis,vel similibus,scilicet,ex certam emia c. vel quando confirmat aliquid quod velit. Sextum casum ponunt Angel. & Ar mil. sup.quando qui excommunicauit non est sacerdos : iste enim licet possit absoluere quoad forum contentiosum, non tamen quoad forum interius; sed hoc est falsum,ut vidimus dub. a. nisi forte intelligatur de absolutione culpae,ob quam est incuria excommunicatio, & hoc modo explicat Nauar. hanc sententiam cap. 27. num. 4I . sed hic modus loquendi est valde impropriuS. Alios tres casus reserunt Angel. dc Armil. sed illos consulto praetermitto, quia non loquuntur specialiter de absolutione
ab excommunicatione. Dixi in conclusione, lania in iure communi: nam loquendo de Bulla Cruciatae, vel aliis priuilegiis, est specialis dissicultas, quae licet hic esset
tractanda secundum ordinem quem soquimur, tamen quia haec excommunicatio sere semper habet admixtam satisfactionem, commodius tractabitur disputatione tertia. Dv BIT ATVR decim δ , virum ab excommunicatione lata a Suffraganeis in suos subditos possit Archiepiscopus ab soluere 3 Verbi gratia, Archiepiscopus Limensis ab excommunicatione lata ab Episcopo Cuetquens in suos subditos. Prima concluso. Non potest, nis ad eum fuerie appellatum , dc hoc vocatis partibus, de cognito de appellatione, vcldum visitat, vel si Episcopus Sumaganeus negligenter vel malitiose differat absolutionem,uel in aliis casibus, in quibus potest iudicare de subditis Suffraganeorum, quos refert Sylia est .verb. Archiepiscopus, num . i. Et si absoluit in casu sibi non concesso,absolutio est nulla, quia est a Iudice
non suo ita Sylvest. vel b. absolutio. 2. n. I.
habet verum etiam in absolutione ab e communicatione minori; ita Sylvest.ver. Archiepiscopus. & est conforme resolutioni traditae a nobis dubio i. Qualiter autem debeat procedere Metropolitanus in absolutione ab cxcommunicatione, quando a Suffraganeis est appellatum ad illum,iractat Sylvest. ver. absolutio. 2.q. T.
I line insertur Secunda conclusio, quδd Archiepiscopus non potest absoluere ab excommuni catione Episcopos Suffraganeos , nisi in casibus in quibus potest exercere iurisdictionem propriam circa illos , & idem est de Patriarcha circa Archiepiscopos Sus.
fraganeos. Insertur etiam Tertia concluso. Archiepiscopus vel Patriarcha per facultatem concessam in Concit.Triden. seisi . c. 6. non potest ata soluere ab excommunicatione occulta r
seruata Papae subditos Episcoporum Su fraganeorum nec spsos Episcopos Susi, ganeos, nisi dum visitat illos, sic tenent
aliqui viri doctissimi. Et probatur, quia illi non sunt simpliciter subditi Archiep scopi,& Concilium dicit ibisti bditos.
DuBITATVR undecimb, utrum Episcopus possit absoluere eum quem Praelatus inserior excommunicauit Verbi gratia, Abbas Metinens s in Hispania excommunicat aliquem , utrum Episcopus Salmanticensis, in cuius dioeces est praedi. creis Abbas, possit cum absoluere 3 Idem est si Curatus vel Archidiaconus excommunicet ex consuetudine.
Prima opinio est negativa. ita Dccius in cap. caeterum. de iudieiis . num. s. & alij relati a Couarn cap.alma mater. par. l. β. 2. num. 3. inquam magis inclinat ipse
Secunda opinio est assirmatiua , quae dicit duo. Primo; quod si absoluat, valet absolutio , secundo , qudd male faciet absoluendo non requisito excommunicat re,quia subditis suis iurisdictionem suam non seruat. Hanc tenet flosia vli. in capi,
208쪽
cum ab Ecclesiarum. de ossi c. ordinarij. de ibi Abbas & Immola. eandem tenet Angel. verb. absolutio. r. n. s. SylvesLeodetriverb. num. I .Tabie n. n. I . qui dicunt elle communem , quamuis aliqui contradicant.eandem tenet P. Henriqu. lib. I 3. de
excommunicat. capit. χῖ. num. 3. Funda
mentum est, quod iurisdiistio competensiti aliqua dioecesi Praelato inseriori , non datur ei priuatiue, sed accii mulatiue ; sensus est . qubd talis iurisdictio non priuat Episcopum ordinaria iurisdictione, sed ei accedit accumulative ad hunc effectum, quod Praelatus inferior potest hae iuris. dictione uti, sicut Sc Episcopus , sitqtie inter eos praeueniendi locus. quam opini nem confirmat P. Henrique E quia Episcopus est ordinarius illorum , quod probat in glos litera T, quia Episcopus Sam antieensis in Abbatia Metinensi cognoscit
immediate de tribus casibus,nempe exponit ibi Consellarios de Praedicatores, confirmat illos , l& concedit dimissorias pro tonsura δc reliquis ordinibus tanquam Pastor directe , dc immediate illorum; Sc de approbatione Consessorum dc Praedicatorum idem antea dixerat lib. 6. depc
Sit prima conclusio. Haec opinio videtur mihi probabilior, habet tamen duas limitationes. Prima,quod non vise at consuetudo in contrarium, sic Angel. Sylvest. 8e Tabie n. locis ubi su p. Secunda, quod inferior non praescripserit iurisdictionem, ita ut Episcopus volens exercere iurisdictionem ordinariam, sit prohibitus a Praelato inferiori, sic Abbas,Felinus,& alij citati a Couarti su p. sed duo sunt notanda.
Primo, quM licet Episcopus possit absoluere excommunicatos a suo inseriori, at verti si committat alicui suas vices, quamuis dicat . Ommittimus vobis vices nostras, etiam in iis quae requirunt iberiale mandatum,
iste talis non poterit absoluere, nisi id ex presse sibi concedatur, sic Angel. Sylvest. Tabie n. ubi sui'. quia in tali mandato non
comprehenduntur maiora de grauiora,
quam in commissione sunt cxpreisa, istud
autem maius est quam ab sol uere simpliciter, ed quδd fit cum iniuria inserioris, intromittendo se in eius iurisdictionem, de proportionaliter dico, quod Conseilor approbatus ab Episcopo Salmanticensi ad audiendas confessiones in illa dioece-
si iuxta Concilium Tridentinum non ex eo censetur approbatus,& habere liccntiam ad audiendas confessiones in Abb tia Metinensi, sed requiritur quod id expresse illi concedatur, vel quόd approbetur ab ipso Abbate Metinensi. Secundδnota, quod licet daremus primam opinionem elle veram in Praelatis secularibus, secus tamen dicendum eisit in Pradatis regularibus,ut si Prouincialis Mondicantitarn absoluat quem Prior conventualis excommunicauit, unde in omni opinione valida crit absolutio; ita Sylvest. su p.& glosia ver b. Abbas,1 Doctores citati 1
Ex dictis sequitur, qu bd Episcopus sal-manticensis per facultatem concessam a Concit. Trident. se L χε. cap. 6. potest ab
soluere subditos Abbatis Metinensis , Scipsum Abbatem ab excommunicatione occulta, licet sit reseruata Papae in Bulla Coenae. Sic aliqui viri docti. Petis, quid intelligatur in Concilio Tridentino perdeli etiam occultum Secunda conclusio. Illud quod non est publicum,aut notorium , unde licet delictum possit probari testibus, tamen si non est publicum,notorium, nec famosum, dicitur occultum,dc potest absolui per Episcopum .ita P. Henriqueet lib. 4. de irrcgu
Petis, utrum ille qui in una Prouincia commisit crimen ibi publicum , si veniat ad aliam Prouinciam,vbi id est occultum, de fiat ibi subditus , possit absolui ab Episcopo, qtiamuis delictum sit reseruatum Papae in Bulla Coenae 3 verbi gratia , si commisit crimen in Hispania,& venit Limam , utrum possit absolui ab Archiepiscopo LimentirSit tertia concluso affirmativa. Ita r
nent aliqui viri doctissimi, qui reserunt Magistrum
209쪽
Magistrum Sanctium alios Doctores Iuristas Salmanti censes consultos de hac re, qui ita responderunt,quorum consilio Episcopus Salmanticensis de facto absoluit ab huiusmodi delicto. Probant, quia tale delictum hic est occultum, & in urre dicitur occultum; sed nota quod Tridentinum etiam excipit delictum deductum ad forum contentiosum, unde s delictum deductiim est ad forum contentiosum, etiam cum unico teste,non potest absolui per Episcopum. Verum est,quod sit reus etiam mediis iniquis vicit causam , & per Iudicem absolutus est ab instantia, potest absolui per Episeopum, quoad sorii conscientiae, quia iam cessat ratio deducti adserum contentiosum , & est occultum, sic P HenriqueZ su p. Petis,utrum Episcopus Salmanticensis virtute huius Decreti Concilij pollit absoluere a crimine reseruato Papae in Bulla Camae, Occulto tamen ; nec deducto adsorum contentiosum , scholasticum alterius dioecesis residentem Salmanticae ratione studij.
Sit quarta conclusio assirmativa r nam
quantum ad hoc est proprius Pastor illorum, sic aliqui viri docti. Et patet ex dictis
in materia de confessio. qu. 8.art. a. diab. s.concl. 3. ubi dixi, quod scholastici tenentur confiteri Paroeso illius Parochiae , in
qua commorantur, quia quantum ad hoc censentur incolae. DUBITATUR duodecim b. utrἰim Episcopus existens extra proprium territorium possit absoluere suum subditum, quem ipse existens in proprio territorio
Concluso. In sero animae sine cognitione causae , dc strepitu iudicisti bene potest illum absoluere, secus si fiat in sorocontentioso cum strepitu iudiciali ; ita
num. communiter Magistri. Probatur: nam iurisdictio voluntaria potest exerceri extra proprium territorium, siccus cst de contentiosa, ut diximus supra cap. 3.
aliquis est excommunicatus in proprio territorio I suo Iudice, verbi gratia. ab Episcopo Cuzquens, 3c postea inuenit se in Episcopatu Quitensi, ut tum possit a solui a tali excommunicatione per Episcopum Qui tensem Prima conclusio. Si talis excommunieatio fuit ab homine in speciali, & nominatim, non potest. ita Magistri. Et patet ex dub. 9.& intelligo quM non potest a solui etiam in sero interiori & poenitentiali: nam quamuis ab excommunicatione ab homine generaliter lata non reseruata possit absiluere quicunque potest absoluere a peccatis mortalibus, ut vidimus dub. 8. secus est in excommunicatione lata ab homine in speciali, ut vidimus dubio 9. Loquenlo autem de excommunicatione ab homine generaliter lata , & non
reseruata, Soto dist. 22.quaest.2.art. 3. ante
conclus φ. ait, qudd potest absoluere satisfacta parte, quia in hoc nulla irrogatur iniuria proprio Episcopo.
Sit secunda conclusio. Licci haec sententia sit vera , loquendo de absolutione in soro interiori,& in ordine ad sacrame- tum poenitentiae ; opposita tamen est tenenda, loquendo de absolutione in foro exteriori & contentioso , sic multi viri docti. Prima pars probatur: nam aduenae possunt confiteri cum Episcopo, vel Parocho illius dioecesis,in qua se inueniunt, ut dixi in materia de confessione.q. 8. aId. 4 dub. I.& per consequens possunt ab lui ab excommunicatione generaliter lata ab homine, non reseruata. Secunda Ve-
o probatur, quia talis Episcopus alienus nullam habet ad hoc iurisdictionem, nec ordinariam , neque ex commissione proprij Praelati, vi suppono. Et communis illa sententia Doctorum,qubd ab excommunicatione ab homine generaliter lata non reseruata potest absoluere Episcopus, imo de Parochus, vel Confessarius
intelligitur de proprio Episcopo, vel Parocho
210쪽
rocho ipsus excommunicati, vel delegato. Haec autem secunda pars conclusionis intelligitur , nisi talis excommunicatus
factus iit sub litus, ex Parochianus Episcopi Quitentis, nempe per hoc, quddiam habet ibi domicilium, vel quia habet animum habitandi per maiorem partem anni, ut mercatores,qui veniunt ad
negotiandum; vel si cst proprie vagabui dus, qui nulli bi certam 1edem habet: tunc enim potest absolui ab excommunicatione generaliter lata ab homine , scutis excommunicatione iuris, quain contraxistet in alia dioeces. sic aliqui viri docti. Vtriim autem isti viatores, & Vagabundi pollini ablolui ab excommunica tione xciseruata Episeopo, conitat ex dictis in materia de conses. l. 8.art.4.dub. s. Du BITATUR decim quarto,
quando aliquis est excommunicatus in alieno territorio, siue a iure, siue ab homine, virlim rediens ad proprium territorium poliit absolui a tali excommunicatione per suum proprium Episcopum, satisfacta parte Prima concluso. Ab excommunicatione i uris non reseruata bene potest ', sta
auari cap. 27. mim.; v. ubi citat Fredericu ira,& Panormit communiter receptos idc parct cx dictis diab. . t Secui Ha conclusio. Si cxcommuniemtio est ab homine in generali, verbi gra tia, quia iste in alieno territorio commi sit doli etiam habens ibi annexam cxcommoni C tionem impostam ab Episcopo
illius dioecesis, poterit rediens ad propria dic cesim absolui per proprium Episcopum; sic multi Magistri,& patetinam, ut
diximus dubio 8. ltarc ex communicatio aeqrai paratur excommunicationi iuris. Tettia conclusio. Si talis excommunieatio sit ab homine nominatim , verbi gratia, ratione alicuius delicti, iste redies, ad propriam diu celim no potest absolui a proprio Episcopo, sed remittendus estati ex Commi unicato em , vel petenda est i ab co licentia ad absolueridum; ita Sylvest. vel b consessor. i . q. 6. p. I.& q. i s. & Oilia de ccxsuras.
citat D.Tho m. idem tenent aliqui Magistri,& patet ex conclusione diib. 9.S hoc intelligitur, stando in iure co Dunim .maloquendo de facultate. concessa in Bulla Cruciatae, vel Iubilaeis, virinia sussiciat ad abloluendum ab excommunicatione ab homine nominatim, dicemus disput. s.
Te iis,qui psssunt absolvi ab evcommunicatione, er ne modo obtinendi abseliuionem. .
DV vi TATVR primδ, utrum a sens possit absolui ab excommunicatione λ
Conclusio, quδd potest absolui per
procuratorem, vel per literas, vel etiam sine illis, lolis verbis exprimentibus intentionem absoluendi ; ita Soto d. 22. q. a. artic. s. circa finem. P. Henriqu. lib. i 3.
rum 8, dicunt tamen Soto supra,& Nauar. p. 17.num. O. quod iam usus habet, ut absolutio committatur Sacerdoti , qui ab Ioluat in praeientia. . Ex dictis prim b sequitur, rine sacere Prielatos, qui dum in Capitulis generalibus dant generalem absolutione ira a cem suris, solent eam exteridere ad absontes. Secundo sequitur, qudd s aliquis ab- . solutus est a peccatis, & non ab excommunicatione et quia Confessarius oblitus est, vel quia absoluit ab aliqua exconrimicatione,a qua non poterat, quia erat Ieseruata , poterit piaedictus Confessor eum absoluere absentem obtenta facultate pro ex comunicatione reseruata; ita Nauar. . 26. num. i A. secus est a peccato
reseruato,quidquid dicat Nauar. ibidem. DuRITAT Vn secundδ , v triari possit aliquis absolui ab excommuta catione inuitus Conclusio astu malitia. Sic Soto loco citato,& est ccmunis omnium : nam excommunicatio non est culpa, sed poena: Aa vii Di iii sed by Cooste